TV
RADIO
over niet
Eerste wrijving
geregelde honoraria voor
„nieuw omroepwerk"
DUET
Tieners en twens druk
voor AVRO-jeugddag
Spion aan de muur
VANAVOND TE ZIEN
VRIJDAG 1 APRIL T>66
en
Commentaar
Angstige meisjes
Over de opvoering van Johnny
Speight's eenaoter „De verkoper"
kunnen wij kort zijn: het stuk werd
voortreffelijk gespeeld door Hans Cu-
leman (geknipt voor deze rol!) en
Liesbeth Struppert en de bedoeling
van de schrijver: het aantonen welk
een rol de suggestieve overheersing
van de ene mens op de andere in de
samenleving speelt, werd duidelijk
aangetoond. Speight, die het absur
disme huldigt, ziet er dus geen been
in, alle logica ondergeschikt te maken
aan de uitwerking van zijn ideeën en
dat gebeurde in deze eenacter ook
ruimschoots. Niettemin kan men
hierin ook de symboliek zien, dat de
mens onbegrijpelijke domheden kan
begaan waardoor hij (of zoals in dit
geval zij) in benarde situaties raakt.
Nog een tweede door angst bezeten
meisje dat zichzelf zonder kwade ge
volgen in de perikelen werkt, kwam
tevoorschijn in de korte Franse speel
film (waarin alleen spanning en heel
fraai spel de waarde bepaalden) die
voor „Zo is het" in de plaats kwam.
Er was zeker te weinig keuze in films,
want het gelijklopende element van
de onnodige dodelijke vrees was wèl
te veel van het goede. Gelukkig was
toen op Nederland 2 bij de NCRV
het luchtige liedjesprogramma „Ik
hou van Hollands" aan de gang. Er
was dus een goede uitwijkmogelijk
heid.
Wie er plezier in had wij zouden
de cijfers over kijkdichtheid bij dit
Eurovisieprogramma wel eens willen
zien kon nog urenlang kijken (of
luisteren!) naar de uitslagen van de
Britse verkiezingen, die op de gebrui
kelijke wijze werden afgewisseld met
snelle, nauwelijks of niet te vertalen
interviews, commentaren en rond
vragen onder 't publiek, dit alles in
de sfeer van Labour-overwinning.
Adam bemoeit zich
i ballade.
r dagsluiting met een aflevering van „Geloofsbrie-
Ageeth Scherphuis in haar rubriek „Kijk", met
een dag i
►kter Ben
bakerde manager.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I NCRV
„iets bij de omroep
Niet onverwacht
voelsmatige
aanvoerde: d>
dat de benoeming
HILVERSUM De musicus mogen doen" is heus wel voorbij.
Wouter Paap heeft onbeschroomd
de kat de bel aangebonden: zijn
bedanken als lid van de Program
maraad van de NTS heeft hij ge
motiveerd met gevoelselementen,
met artistieke redenen maar ook
met een „overweging van prak
tische aard", zoals de NTS ons laat
weten.
Deze overweging houdt in dat er
een onbevredigende situatie is ont
staan nu de Raad is geïnstalleerd
en zijn werkzaamheden is begon
nen, zonder dat er iets bekend is
aangaande de in het vooruitzicht
gestelde honorering.
Hiermee heeft de heer Paap de aanvaard,
vinger op de wonde plek gelegd:
op minister Vrolijks voorstel
allerlei nieuw omroepwerk begon
nen zonder dat de omroep met de
overheid iets kon overeenkomen
aangaande salariëring en hono
rering.
bij sommige leden en er werd al gei
kend met de mogelijkheid, dat dit
onoverkoombare ontevredenheid aanlei
ding zou kunnen geven. D
geschied bij de heer Paap.
Het derde argument dat Wouter Paap
int
ellicht dat
Deze verregaande slordigheid verdriet
echter reilen en zeilen
in orde zal
komen". De minister heeft echter nog
steeds niets laten weten.... uitbouw van
personeels- en functionarissensterkte
•gt echter geld en dat ontvangt de
omroep nog altijd niet.
Zo ernstig is deze kwestie, dat zelfs de
- mde NRU-vorzltter
alaris hij nu eigen-
aal nog
noeglijk
spaar plezlarigmet
AYJLOAS
"hmet gratis
waardezegels
van 15 en 25 ct.
vraag vooral om do
DUET-spaarkaart
de Programmaraden, die vrij veel
i hebben gekregen, tasten
in het
duister.
Nu betekent dat lidmaatschap geen
dagwerk, maar wel zoveel tijdrovmg, dat
het voor een groot aantal leden een ne
ven-inkomen moet worden. En hoe kan
men zoveel tijd beschikbaar stellen, als
er geen boter bij de vis komt? Honore
ring is hier op zijn plaats, maar wanneer
men niet rekenen kan op een bepaald
bedrag, hoe wil men dan beoordelen of
men de gevraagde tijd ook financieel
tegenover het gezin kan verantwoorden.
Discussies over
kijk-emoties
(Van o
s radio- en tv-redactie)
HILVERSUM De Nederlandse
niging voor Radio- en Tv-onderzoek zal
op 22 april a.s. hier haar algemene leden
vergadering houden. Na een *°"e
huishoudelijke vergadering zal prof. dr.
Daubt refereren over „Emotionele reac-
op het programma Zo is
Middags spreekt de he«
hoofdredacteur v
spreidin
medew
wegens de wenselijkheid
keuze over het geneie
lauwe relatie met televisie-
is voor hem het tableau
de Raad aanzienlijk veranderd, mi
bovendien is hij van mening dat. In v
band met de nog beperkte zzendtfjd, b
aantal reeds bestaande vaste^ NTS-pro-
besten aang
het kunstelei
grammering van de NTS weinig
krijgen".
Hier heeft men meteen een proefje
van de vraagstukken, waarmee de gloed
nieuwe programmaraad nu al heeft te
worstelen. Moeten de traditiegeworden
programma's, die nu al het vastgestelde
deel van de NTS-zendtijd vullen, worden
gehandhaafd of niet? Hoe te handelen
oorloplg.
met de wekelijkse, door het kijkpubliek
'eerde filmavond op maan
de speciale journaals (ge-
voor gehoorgestoorden).
Engelse les. het ge'
indagavc
alweer bij
westelijke
behoorlijk deel van haar zendtijd dient
In duister
U kunt zich waarschijnlijk
voorstellen, hoe prettig de Programma
raad zit te overleggen. Men tast overal
in duister. Zal er goedkeuring afkomen
om de sfcudiobou/w dermate te versnellen
dat er bij de huidige overbezetting van
gebouwen en gehuurde lokaliteiten
plaats vrij komt voor eigen NTS-produk-
ties? (Nog geen antwoord). Over hoeveel
geld zal de NTS mogen beschikken als
die programma's? (Niets be-
financiën
voorts tot het aantrekken van krachten?
Tja... maar hoe kan men dan met zinnige
voorstellen komen?
En al dat overleg met in t achterhoofd
de vraag: hoeveel krijg ik nu vergoed
voor al de tijd dat ik hier zonder behoor
lijk houvast zit te praten...? Ach, wie zal
het Wouter Paap kwalijk i
Simons,
i»v,u.cu««.u. —- NTS-journaal
.var „Emotionele reacties op televisie
nieuws." .1
De heer Simons zal dit doen bij verto-|-
ning van niet-uitgezonden beelden,
die zijn binnengekomen tijdens de
visie-nieuwsuitwisseling. die elke
dag 's middags wordt gehouden.
De sociologen, in dienst bij de diverse
omroeporganisaties, zullen
(Advertentie)
Een platenbon is altijd raak
half uur Griekse zang
Het Trio, gevormd door Polis Efthin
door Europa te maken. Het drie-
ra! was toen drie jaar in het vak. Ze
zetten" koers naar Parijs, bleven daar
jaren en bezochten verder gitaarspe-
zingend Brussel, Londen
land. Zij kregen
zij beslo-
Bergen (N.H.
ken zij nu nur
zij hun tienja-
l hier uit maken zij
toernees. Dit jaar
rig bestaan. Het
de verovering - BH
plaat". Voorts hopen ze nog een uitnodi
ging om in de Amerikaanse tv-show van
Ed Sullivan en in Japan en enkele lan-
oosten op te traden,
aansluiting op de voordracht
van de heer Simons spreken over „struc
tuur en dynamiek van het journaalpu-
bliek".
Tenslotte zullen beide onderwerpen ir
discussie komen.
Voor NCRV-televisie
Forum over probleem
„jeugd en gezag'
HILVERSUM
jp donderdag 6 ap
forumgesprek, handelend
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Tieners en twens uit
1 hele land (want de jeugd eindigt bij
Inplaats van de morgenwijding komt
irogramma van liedjes,
zijn op de toepassing
Johan Jong ging met
pensioen
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM De organist-arrangeu
Johan Jong die 37 jaren bij de VARA ii
dienst
.pensioen gegaan. De kring van bestuur,
directie en medewerkers heeft hem een
hartelijk afscheid bereid, met veel goede
woorden en mooie cadeaus. Johan Jong
zal echter nog in actieve dienst blijven
voor zover het de leiding van de muziek
groep „De Jonge Fierefluiters" betreft.
(Advertentie)
Een platenbon is altijd raak
door
John ie Carré
0 Victor Gollancz
46
Dat was het verschrikkelijke
ze haar gedachten daarbij bepaalde, ze had niets om haar
aan hem te herinneren geen foto, geen souvenir, niets.
Zelis geen gemeenschappelijke vriend, alleen juffrouw
Crail in de bibliotheek, wier haat voor hem gerechtvaar
digd was door de spectaculaire manier waarop hij vertrok
ken was. Liz was eenmaal naar zijn kamer geweest en had
met de huisbaas gesproken. De huisbaas was erg vriende
lijk ten opzichte van Alec, meneer Leamas had zijn huur
tot het einde toe ls een heer betaald, daarna waren er een
of twee weken schuld geweest en toen was er een vriend
van meneer Leamas langs gekomen en had keurig betaald,
geep vragen of wat ook. Hij had het altijd wel gezegd van
meneer Leamas, en hij zou het altijd blijven zeggen, hij was
een heer. Geen dure scholing gehad, dat was zo, niets
deftigs of zo, maar een echte heer. Hij kon wel eens een
kwaad gezicht zetten zo nu en dan en hij dronk natuurlijk
wel een spatje meer dan goed voor hem was, maar hij
gedroeg zich nooit dronken wanneer hij thuiskwam. Maar
dat kleine mannetje dat langs gekomen was, een grappig
klein, verlegen kereltje met een bril, hij zei dat meneer
Leamas speciaal gevraagd had. heel speciaal, dat de huur
die nog verschuldigd was, betaald zou worden. En als dat
niet het gedrag van een heer was, verdomd als de huisbaas
dan wist wat dat dan wel was. Waar hij het geld vandaan
haalde mocht de hemel weten, maar die meneer Leamas
was een gewiekste, daar moest men zich maar niet in
vergissen. En wat hij met Ford de kruidenier gedaan had
was alleen maar wat een massa anderen ook graag met
hem hadden willen doen sinds de oorlog. De kamer? Ja, de
kamer was weer verhuurd een heer uit Korea, twee
dagen nadat ze meneer Leamas meegenomen hadden.
Dat was het waarschijnlijk, waarom ze voortging met
werken in de bibliotheek dat hij daar tenminste nog
bestond; de ladders, de boekenplanken, de boeken, de kaar
tenbakken waren dingen die hij gekend en aangeraakt had,
en misschien zou hij op een dag naar hen terugkeren. Hij
had gezegd dat hij nooit meer zou terugkomen, maar dat
geloofde ze niet. Dat te geloven was hetzelfde als beweren
dat je nooit meer beter zou worden. Miss Crail dacht ook
dat hij terug zou komen, ze had ontdekt dat ze hem wat
geld schuldig was te weinig loon uitbetaald en het
maakte haar woedend dat haar kwelgeest zo zijn aard
verloochend had en het niet was komen halen. Nadat
Leamas was weggegaan, had Liz zichzelf steeds weer dezelf
de vraag gesteld: waarom had hij meneer Ford geslagen?
Ze wist dat hij verschrikkelijk driftig was, maar dat was
wat anders. Hij was vanaf het begin van plan geweest het
te doen, zodra hij zonder koorts was. Waarom had hij
anders de avond tevoren al afscheid van haar genomen?
Hij wist dat hij meneer Ford de volgende dag ging slaan.
Ze weigerde de enige andere mogelijke verklaring te
aanvaarden: dat hij genoeg had gekregen van haar en
afscheid genomen had, en dat hij de volgende dag, nog
onder de emotionele spanning van hun scheiding, zijn ge
duld had verloren met meneer Ford en deze geslagen had.
Ze wist, ze had altijd geweten dat er iets was dat Alec
moest doen. Dat had hij haar trouwens zelf verteld. Maar
wat het was, daarnaar kon ze slechts raden.
Eerst had ze gedacht dat hij ruzie had met meneer Ford,
de een of andere diep gewortelde haat van jaren terug. Iets
over een meisje of misschien Alecs familie. Maar je hoefde
maar naar meneer Ford te kijken, dan lek dat al belache
lijk. Hij was het oertype van de petit bourgeois, voorzich
tig, zelfgenoegzaam en alledaags. En hoe dan ook, stel dat
Alec een „vendetta" had met meneer Ford, waarom zou hij
hem dan aanvallen in zijn winkel, net precies op een
zaterdag, midden in de koopdrukte van het weekend, wan
neer iedereen getuige was?
Ze hadden erover gesproken in de vergadering van haar
afdeling van de Partij. George Hanby, de penningmeester
van de afdeling, was langs de zaak van Ford gekomen op
het ogenblik dat dit alles gebeurde; vanwege de menigte
had hij niet veel kunnen zien, maar hij had gesproken met
een knul die het allemaal wel gezien had. Hanby was zo
onder de indruk gekomen dat hij de redactie van de
Worker had opgebeld, die een verslaggever naar de rechts
zitting had gestuurd dat was de reden waarom de
Worker er in feite een hele middagpagina aan had gewijd.
Wordt vervolgd
Op Schiphol arriveerde gisteren
het Italiaanse zangeresje Gigliola
Cinquetti. Zij kreeg bekendheid,
toen zij twee jaar geleden in Ko
penhagen het Eurovisiesongfesti
val won. Zij was toen zestien jaar.
Gigliola heeft de laatste tijd wei
nig van zich laten horen. Maar dat
betekent niet, dat zij heeft stil ge
zeten. In Rome maakte ze onlanas
een film. Zij kwam