TV RADIO over niet Eerste wrijving geregelde honoraria voor „nieuw omroepwerk" DUET Tieners en twens druk voor AVRO-jeugddag Spion aan de muur VANAVOND TE ZIEN VRIJDAG 1 APRIL T>66 en Commentaar Angstige meisjes Over de opvoering van Johnny Speight's eenaoter „De verkoper" kunnen wij kort zijn: het stuk werd voortreffelijk gespeeld door Hans Cu- leman (geknipt voor deze rol!) en Liesbeth Struppert en de bedoeling van de schrijver: het aantonen welk een rol de suggestieve overheersing van de ene mens op de andere in de samenleving speelt, werd duidelijk aangetoond. Speight, die het absur disme huldigt, ziet er dus geen been in, alle logica ondergeschikt te maken aan de uitwerking van zijn ideeën en dat gebeurde in deze eenacter ook ruimschoots. Niettemin kan men hierin ook de symboliek zien, dat de mens onbegrijpelijke domheden kan begaan waardoor hij (of zoals in dit geval zij) in benarde situaties raakt. Nog een tweede door angst bezeten meisje dat zichzelf zonder kwade ge volgen in de perikelen werkt, kwam tevoorschijn in de korte Franse speel film (waarin alleen spanning en heel fraai spel de waarde bepaalden) die voor „Zo is het" in de plaats kwam. Er was zeker te weinig keuze in films, want het gelijklopende element van de onnodige dodelijke vrees was wèl te veel van het goede. Gelukkig was toen op Nederland 2 bij de NCRV het luchtige liedjesprogramma „Ik hou van Hollands" aan de gang. Er was dus een goede uitwijkmogelijk heid. Wie er plezier in had wij zouden de cijfers over kijkdichtheid bij dit Eurovisieprogramma wel eens willen zien kon nog urenlang kijken (of luisteren!) naar de uitslagen van de Britse verkiezingen, die op de gebrui kelijke wijze werden afgewisseld met snelle, nauwelijks of niet te vertalen interviews, commentaren en rond vragen onder 't publiek, dit alles in de sfeer van Labour-overwinning. Adam bemoeit zich i ballade. r dagsluiting met een aflevering van „Geloofsbrie- Ageeth Scherphuis in haar rubriek „Kijk", met een dag i ►kter Ben bakerde manager. VANAVOND TE HOREN Hilversum I NCRV „iets bij de omroep Niet onverwacht voelsmatige aanvoerde: d> dat de benoeming HILVERSUM De musicus mogen doen" is heus wel voorbij. Wouter Paap heeft onbeschroomd de kat de bel aangebonden: zijn bedanken als lid van de Program maraad van de NTS heeft hij ge motiveerd met gevoelselementen, met artistieke redenen maar ook met een „overweging van prak tische aard", zoals de NTS ons laat weten. Deze overweging houdt in dat er een onbevredigende situatie is ont staan nu de Raad is geïnstalleerd en zijn werkzaamheden is begon nen, zonder dat er iets bekend is aangaande de in het vooruitzicht gestelde honorering. Hiermee heeft de heer Paap de aanvaard, vinger op de wonde plek gelegd: op minister Vrolijks voorstel allerlei nieuw omroepwerk begon nen zonder dat de omroep met de overheid iets kon overeenkomen aangaande salariëring en hono rering. bij sommige leden en er werd al gei kend met de mogelijkheid, dat dit onoverkoombare ontevredenheid aanlei ding zou kunnen geven. D geschied bij de heer Paap. Het derde argument dat Wouter Paap int ellicht dat Deze verregaande slordigheid verdriet echter reilen en zeilen in orde zal komen". De minister heeft echter nog steeds niets laten weten.... uitbouw van personeels- en functionarissensterkte •gt echter geld en dat ontvangt de omroep nog altijd niet. Zo ernstig is deze kwestie, dat zelfs de - mde NRU-vorzltter alaris hij nu eigen- aal nog noeglijk spaar plezlarigmet AYJLOAS "hmet gratis waardezegels van 15 en 25 ct. vraag vooral om do DUET-spaarkaart de Programmaraden, die vrij veel i hebben gekregen, tasten in het duister. Nu betekent dat lidmaatschap geen dagwerk, maar wel zoveel tijdrovmg, dat het voor een groot aantal leden een ne ven-inkomen moet worden. En hoe kan men zoveel tijd beschikbaar stellen, als er geen boter bij de vis komt? Honore ring is hier op zijn plaats, maar wanneer men niet rekenen kan op een bepaald bedrag, hoe wil men dan beoordelen of men de gevraagde tijd ook financieel tegenover het gezin kan verantwoorden. Discussies over kijk-emoties (Van o s radio- en tv-redactie) HILVERSUM De Nederlandse niging voor Radio- en Tv-onderzoek zal op 22 april a.s. hier haar algemene leden vergadering houden. Na een *°"e huishoudelijke vergadering zal prof. dr. Daubt refereren over „Emotionele reac- op het programma Zo is Middags spreekt de he« hoofdredacteur v spreidin medew wegens de wenselijkheid keuze over het geneie lauwe relatie met televisie- is voor hem het tableau de Raad aanzienlijk veranderd, mi bovendien is hij van mening dat. In v band met de nog beperkte zzendtfjd, b aantal reeds bestaande vaste^ NTS-pro- besten aang het kunstelei grammering van de NTS weinig krijgen". Hier heeft men meteen een proefje van de vraagstukken, waarmee de gloed nieuwe programmaraad nu al heeft te worstelen. Moeten de traditiegeworden programma's, die nu al het vastgestelde deel van de NTS-zendtijd vullen, worden gehandhaafd of niet? Hoe te handelen oorloplg. met de wekelijkse, door het kijkpubliek 'eerde filmavond op maan de speciale journaals (ge- voor gehoorgestoorden). Engelse les. het ge' indagavc alweer bij westelijke behoorlijk deel van haar zendtijd dient In duister U kunt zich waarschijnlijk voorstellen, hoe prettig de Programma raad zit te overleggen. Men tast overal in duister. Zal er goedkeuring afkomen om de sfcudiobou/w dermate te versnellen dat er bij de huidige overbezetting van gebouwen en gehuurde lokaliteiten plaats vrij komt voor eigen NTS-produk- ties? (Nog geen antwoord). Over hoeveel geld zal de NTS mogen beschikken als die programma's? (Niets be- financiën voorts tot het aantrekken van krachten? Tja... maar hoe kan men dan met zinnige voorstellen komen? En al dat overleg met in t achterhoofd de vraag: hoeveel krijg ik nu vergoed voor al de tijd dat ik hier zonder behoor lijk houvast zit te praten...? Ach, wie zal het Wouter Paap kwalijk i Simons, i»v,u.cu««.u. —- NTS-journaal .var „Emotionele reacties op televisie nieuws." .1 De heer Simons zal dit doen bij verto-|- ning van niet-uitgezonden beelden, die zijn binnengekomen tijdens de visie-nieuwsuitwisseling. die elke dag 's middags wordt gehouden. De sociologen, in dienst bij de diverse omroeporganisaties, zullen (Advertentie) Een platenbon is altijd raak half uur Griekse zang Het Trio, gevormd door Polis Efthin door Europa te maken. Het drie- ra! was toen drie jaar in het vak. Ze zetten" koers naar Parijs, bleven daar jaren en bezochten verder gitaarspe- zingend Brussel, Londen land. Zij kregen zij beslo- Bergen (N.H. ken zij nu nur zij hun tienja- l hier uit maken zij toernees. Dit jaar rig bestaan. Het de verovering - BH plaat". Voorts hopen ze nog een uitnodi ging om in de Amerikaanse tv-show van Ed Sullivan en in Japan en enkele lan- oosten op te traden, aansluiting op de voordracht van de heer Simons spreken over „struc tuur en dynamiek van het journaalpu- bliek". Tenslotte zullen beide onderwerpen ir discussie komen. Voor NCRV-televisie Forum over probleem „jeugd en gezag' HILVERSUM jp donderdag 6 ap forumgesprek, handelend (Van onze radio- en tv-redactie) HILVERSUM Tieners en twens uit 1 hele land (want de jeugd eindigt bij Inplaats van de morgenwijding komt irogramma van liedjes, zijn op de toepassing Johan Jong ging met pensioen (Van onze radio- en tv-redactie) HILVERSUM De organist-arrangeu Johan Jong die 37 jaren bij de VARA ii dienst .pensioen gegaan. De kring van bestuur, directie en medewerkers heeft hem een hartelijk afscheid bereid, met veel goede woorden en mooie cadeaus. Johan Jong zal echter nog in actieve dienst blijven voor zover het de leiding van de muziek groep „De Jonge Fierefluiters" betreft. (Advertentie) Een platenbon is altijd raak door John ie Carré 0 Victor Gollancz 46 Dat was het verschrikkelijke ze haar gedachten daarbij bepaalde, ze had niets om haar aan hem te herinneren geen foto, geen souvenir, niets. Zelis geen gemeenschappelijke vriend, alleen juffrouw Crail in de bibliotheek, wier haat voor hem gerechtvaar digd was door de spectaculaire manier waarop hij vertrok ken was. Liz was eenmaal naar zijn kamer geweest en had met de huisbaas gesproken. De huisbaas was erg vriende lijk ten opzichte van Alec, meneer Leamas had zijn huur tot het einde toe ls een heer betaald, daarna waren er een of twee weken schuld geweest en toen was er een vriend van meneer Leamas langs gekomen en had keurig betaald, geep vragen of wat ook. Hij had het altijd wel gezegd van meneer Leamas, en hij zou het altijd blijven zeggen, hij was een heer. Geen dure scholing gehad, dat was zo, niets deftigs of zo, maar een echte heer. Hij kon wel eens een kwaad gezicht zetten zo nu en dan en hij dronk natuurlijk wel een spatje meer dan goed voor hem was, maar hij gedroeg zich nooit dronken wanneer hij thuiskwam. Maar dat kleine mannetje dat langs gekomen was, een grappig klein, verlegen kereltje met een bril, hij zei dat meneer Leamas speciaal gevraagd had. heel speciaal, dat de huur die nog verschuldigd was, betaald zou worden. En als dat niet het gedrag van een heer was, verdomd als de huisbaas dan wist wat dat dan wel was. Waar hij het geld vandaan haalde mocht de hemel weten, maar die meneer Leamas was een gewiekste, daar moest men zich maar niet in vergissen. En wat hij met Ford de kruidenier gedaan had was alleen maar wat een massa anderen ook graag met hem hadden willen doen sinds de oorlog. De kamer? Ja, de kamer was weer verhuurd een heer uit Korea, twee dagen nadat ze meneer Leamas meegenomen hadden. Dat was het waarschijnlijk, waarom ze voortging met werken in de bibliotheek dat hij daar tenminste nog bestond; de ladders, de boekenplanken, de boeken, de kaar tenbakken waren dingen die hij gekend en aangeraakt had, en misschien zou hij op een dag naar hen terugkeren. Hij had gezegd dat hij nooit meer zou terugkomen, maar dat geloofde ze niet. Dat te geloven was hetzelfde als beweren dat je nooit meer beter zou worden. Miss Crail dacht ook dat hij terug zou komen, ze had ontdekt dat ze hem wat geld schuldig was te weinig loon uitbetaald en het maakte haar woedend dat haar kwelgeest zo zijn aard verloochend had en het niet was komen halen. Nadat Leamas was weggegaan, had Liz zichzelf steeds weer dezelf de vraag gesteld: waarom had hij meneer Ford geslagen? Ze wist dat hij verschrikkelijk driftig was, maar dat was wat anders. Hij was vanaf het begin van plan geweest het te doen, zodra hij zonder koorts was. Waarom had hij anders de avond tevoren al afscheid van haar genomen? Hij wist dat hij meneer Ford de volgende dag ging slaan. Ze weigerde de enige andere mogelijke verklaring te aanvaarden: dat hij genoeg had gekregen van haar en afscheid genomen had, en dat hij de volgende dag, nog onder de emotionele spanning van hun scheiding, zijn ge duld had verloren met meneer Ford en deze geslagen had. Ze wist, ze had altijd geweten dat er iets was dat Alec moest doen. Dat had hij haar trouwens zelf verteld. Maar wat het was, daarnaar kon ze slechts raden. Eerst had ze gedacht dat hij ruzie had met meneer Ford, de een of andere diep gewortelde haat van jaren terug. Iets over een meisje of misschien Alecs familie. Maar je hoefde maar naar meneer Ford te kijken, dan lek dat al belache lijk. Hij was het oertype van de petit bourgeois, voorzich tig, zelfgenoegzaam en alledaags. En hoe dan ook, stel dat Alec een „vendetta" had met meneer Ford, waarom zou hij hem dan aanvallen in zijn winkel, net precies op een zaterdag, midden in de koopdrukte van het weekend, wan neer iedereen getuige was? Ze hadden erover gesproken in de vergadering van haar afdeling van de Partij. George Hanby, de penningmeester van de afdeling, was langs de zaak van Ford gekomen op het ogenblik dat dit alles gebeurde; vanwege de menigte had hij niet veel kunnen zien, maar hij had gesproken met een knul die het allemaal wel gezien had. Hanby was zo onder de indruk gekomen dat hij de redactie van de Worker had opgebeld, die een verslaggever naar de rechts zitting had gestuurd dat was de reden waarom de Worker er in feite een hele middagpagina aan had gewijd. Wordt vervolgd Op Schiphol arriveerde gisteren het Italiaanse zangeresje Gigliola Cinquetti. Zij kreeg bekendheid, toen zij twee jaar geleden in Ko penhagen het Eurovisiesongfesti val won. Zij was toen zestien jaar. Gigliola heeft de laatste tijd wei nig van zich laten horen. Maar dat betekent niet, dat zij heeft stil ge zeten. In Rome maakte ze onlanas een film. Zij kwam

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 15