Ondanks ontroering vast „ja Gelukwensen uit heel de wereld Schittering in volle raadszaal Bruid en bloemen brachten lente Gezamenlijk voor de toekomst inzetten Militairen kregen gratie Gasten op het feest 14 VRIJDAG 11 MAART 1966 (Van een onzer verslaggevers) AMSTERDAM Even is het stil in de van bloemengeur doortrokken raadszaal. Zichtbaar ontroerd is het paar als bur gemeester Van Hall de belofte vraagt. Maar vast en duidelijk klinkt beider antwoord: ja. En op dat moment is het bruidspaar echtpaar en Claus von Amsberg, Claus, Prins der Nederlanden, jonkheer van Amsberg. Alle aandacht van de honderdvijftig aanwezigen is gevestigd op het mid den van de zaal, op de bruid en de bruidegom, die nu de huwelijksacte krijgen voorgelegd. De Prinses kijkt even glimlachend op naar de Konin gin, die een zakdoekje uit haar tasje haalt. Een kort ontroerend moment van begrijpend contact tussen moeder en dochter. Dan roepen klikkende camera's haar weer tot de werkelijkheid te rug: de bruidegom krast met de gou den pen ziin handtekening. De bruid volgt. En aan ook Koningin en Prins (mevrouw von Amsberg niet. omdat haar zoon ouder dan dertig jaar is) en de acht getuigen. Terwijl net boek over de twee J-vormige tafels gaat, is er in de zaal even ontspanning. Claus buigt zich knipogend achterover naar de bruids kinderen, die zo nu en dan onder drukt lachen en vol aandacht zijn voor de op het bruidspaar gerichte i de rpOEN dr. W. Drees en zijn echtgenote, mevrouw C. Drees-Hent, het paleis op de Dam verlieten, bleek hoe populair de oud-premier nog i*. Er steeg een luid gejuich op. Premier Cals opende plechtigheid LUXEMBURG De Nederlandse ambtenaren in Europese dienst in Luxem burg hebben gisteren officieel televisie- verlof gekregen. Zij behoefden niet op hun kantoren te zijn gedurende de uren dat de televisiereportage van de huwe lijksplechtigheid in Amsterdam in Luxemburg op het scherm te zien was AMSTERDAM Uit alle delen van de wereld zijn gisteren geluk wensen binnengekomen, gericht aan het bruidspaar en aan konin gin Juliana en prins Bemhard. Tal van staatslieden boden telegrafisch hun felicitaties aan. Zo kwamen er telegrammen binnen van pre sident Johnson, president Saragat van Italië, Peter Altmeier, voor zitter van de Duitse Bondsraad, van de regeringen van Japan en Mexico en uit de overzeese rijks delen. In zijn telegram zegt de Amerikaan se president, „dat hij zijn gelukwensen aanbiedt mede namens zijn vrouw en het Amerikaanse volk. Mijn vrouw en ik hebben aangename herinneringen aan de gastvrijheid, die u ons op be-1 minnelijke wijze hebt betoond bij ons jongste bezoek aan Nederland." De heer Altmeier feliciteerde het bruidspaar namens de bondspresident, dr. Lübke, die op het ogenblik een reis door Afrika maakt. Bondskanselier Erhard stuurde een telegram aan de commentaar geleverd op het huwelijk van onze Kroonprinses. De gezaghebben de Frankfurter Allgemeine Zeitung schreef dat het huwelijk geen verande ring zal brengen in de Duits-Nederlandse verhouding, „die voorlopig in de schaduw ban de kwade herinneringen aan oorlog en bezetting, moord en plundering" blijft. Men moet zich daarom In Duits land ervan bewust zijn dat hoewel het huwelijk een zaak Is van het geluk van twee mensen, het toch In velerlei opzicht een politieke betekenis heeft en boven dien nog politieke gevolgen kan hebben. De protesten laten daarover geen twijfel ..Vele Nederlanders kunnen nu eenmaal niet vergeten dat 104.000 Neder landse Joden en 23.000 andere Nederlan ders in de jaren van de Duitse bezetting op afschuwelijke wijze zijn omgebracht. Wij in Duitsland moeten dat zwijgend eerbiedigen en uit dit respect ons zelfs wel eens het ongerijmde laten welgeval len". De middagedities van de Westduitse bladen hadden gisteren een groot deel van hun voorpagina's aan het huwelijk gewijd. Een van de koppen luidde: „Mil joenen beleven het droomhuwelijk van Amsterdam mee." De Deense kranten kwamen gistermorgen al met voorbe schouwingen uit, waarbij bijzondere aandacht werd besteed aan de veilig heidsmaatregelen die waren getroffen. Op de onderscheidene ambassades in de hoofdsteden lagen gisteren de gehele dag felicitatleregisters klaar waarin hand tekeningen konden worden gezet. In Stockholm was koning Gustaf ,Adolf een van de eersten die zijn handtekening zette. Hij werd gevolgd door duizenden Stockholmers die naar het Sergelplein in het centrum van de stad waren geko men. dat in het teken staat van de Neder landse week. ruimte, die is herschapen in een bloemen tuin. Hyacinten, tulpen, narcissen, pru nussen en azaleas, stijlvol gedrapeerd op tafels en in nissen, hebben de lente bin nengebracht. En het bruidspaar straalt. Burgemeester Van Hall, die evenals alle gasten al een uur voor de binnen komst van het bruidspaar in de zaal aanwezig was, spreekt. Terwijl de gasten het langzaamaan warmer beginnen te krijgen in het hete licht van de zeventig televisie lampen in het plafond, zegt hij: ik wens u toe. dat u tezamen erin zult slagen uw huwelijk tot een hechte en gelukkige eenheid te maken. Ik wens u toe, dat u samen zeer gelukkige mensen zult blijven. Het geluk in en van het huwelijk is geen vanzelfsprekende zaak; het is een ontwikkeling, die men als man en vrouw bewust met zorgvuldigheid en met liefde voor elkaar moet leiden en stimuleren. Dit geluk is de beleving van de groeiende eenheid, welke op zijn beurt weer inniger liefde doet ontstaan, aldus de burgemeester. Zich speciaal tot de bruid richtend en sprekend over haar toekomst: het is ze ker een grootse taak. meer nog een roe ping, zich te wijden aan en zich in dienst te kunnen stellen van een grote gemeen- Anderzijds gaat door de positie die u inneemt, een belangrijk deel van uw persoonlijke vrijheid verloren. Waar u bovendien beperkte mogelijkheden voor direct contact met grote groepen van ons volk gegeven zijn, moet u volstaan met de hoop, dat u steeds juist wordt begrepen en dat er door misverstanden geen belemmeringen in het contact zullen ontstaan. Er kan zoveel over u gezegd en geschreven worden, het verhelderende gesprek, de verduidelijkende ontmoeting is zelden mogelijk. Ik wens u veel wijsheid, ge luk en innerlijke kracht toe. minister-president, mr. Cals. „Het is mijn oprechte wens dat deze gewichti- K gebeurtenis de Nederlandse konin- ijfce familie en het Nederlandse volk I ten zegen zal strekken", aldus Gouverneur Debrot van de Nederland-1 ae Antillen seinde naar Soestdijk: „Het is mij een voorrecht mijn hartelijke geluk wensen aan te bieden en de hoop uit te spreken dat de zegen van de Almachtige steeds op uw echtverbintenis zal rusten tot geluk van u beiden en tot behoud en voorspoed van de landen in het Konink rijk." Via radio Zowel in de West als In Nederland werden vla de radio gelukwensen uitge sproken. Kort voor het begin van de huwelijksplechtigheid richtte premier Cals «Ich tot het Nederlandse volk. Iede re dar worden In ons land ongeveer 250 huwelijken gesloten 10 zei de pre mier maar iedere dag opnieuw geldt weer voor elk van dese huwelijken dat het een hoogtepunt vormt In het leven van twee mensen. Hoe vaak wij dat ook meebeleven, het bUJft telkens weer een wonderlijk ontroerend gebeuren, dat twee mensen «Ich In wederzijdse liefde en trouw geheel aan elkaar geven. Vergis ik mij niet in de aard van de Nederlander, dan zullen naast de tal loos velen, voor wie het vandaag vanzelf sprekend een feestdag is ook degenen, die in alle eerlijkheid niet met ons kun nen feestvieren, dit geluk niet willen verstoren. Daarmede tonen zij een van de beste karaktertrekken van ons volk. de verdraagzaamheid, waarin prins Wil- i Oranje ons in een tijd vol Tot de bruidegom spreekt hij waarde rende woorden. De menselijkheid, de waardigheid en het begrip voor gevoe lens. die in ons volk leven, welke u hebt getoond sinds uw komst naar ons land, hebben een bijzondere indruk gemaakt. Ik heb grote waardering gekregen voor uw persoonlijkheid en al die eigenschap pen, die reden geven om u met veel vertrouwen welkom te heten. Onkel Julius bij stadhuis T~iE jarige Onkel Julius, ba- ron J. von dem Bussche Haddenhausen, en zijn echtge note worden bij het stadhuis begroet door de Amsterdamse burgemeester, mr. G. van Hall, die het huwelijk van neef Claus zal voltrekken. Dronk op jarige Onkel Julius AMSTERDAM De verjaardag I van Baron J. von dem Busschchadden- hausen, een oom van de bruidegom die op de 10e maart 60 jaar werd. is op bescheiden wijze door de bruilofls gasten gevierd. Het bleef namelijk bij een dronk op de gezondheid van de jarige. JJE door hoffotograaf Max Koot genomen officiële foto van bruid en bruidegom Ik ben er zeker van, dat, naarmate meer mensen u ontmoeten en ons volk u beter leert kennen, het vertrouwen en het respect voor u zullen groeien en dat u niet alleen in toenemende mate een krachtige steun zult zijn voor uw vrouw, maar ook zelf een belangrijke plaats in ons midden zult verwerven, aldus de burgemeester. Het paar zit roerloos. De hele zaal is stil. Ook de tribune, waarop de minister president. de voorzitters van beide Ka mers, de ministers-president van de Over zeese gebiedsdelen. enkele ministers, Amsterdamse raadsleden (24 van de 45) en persvertegenwoordigers. De duidelij ke ontroering van bruid en bruidegom ontroert allen. Maar als de plechtigheid eenmaal voor bij is, de burgemeester als eerste het paar de hand had gedrukt en de gecalli- grafeerde exemplaren van de huwelijks- acte aan het paar heeft overhandigd, keert de ongedwongen sfeer terug. Prinses Irene, gekleed in rood toilet, naast haar echtgenoot, glimlacht naar haar zuster. Prinses Margriet fluistert haar verloofde in het oor. De blikken van de gasten glijden over schitterende toiletten, die in het licht van de tv-lam- pen nog kleurrijker lijken. REGEN Een half uur nadat het bruidspaar had plaatsgenomen op de zetels voor de bur gemeesterstafel (waaraan ook dr. P. Bak- mevrouw Winnifred A. Zimet Kal- als ambtenaren van de burgerlij ke stand) is de plechtigheid afgelopen. Het bruidspaar met bruidskinderen en -meisjes verlaat langzaam schrijdend de zaal. Nu als man en vrouw. Op weg naar Buiten klinken al de bevelen voor de erewacht. De gasten gaan eerst. Het paar wacht nog even in de wachtkamer. Stad- huispersoneel verdringt zich achter de ramen, die uitzicht geven op de uitgang. Ook daar bloemen. Talloze bloemen in alle tinten. Maar helaas, geen stralende zon meer. Als het bruidspaar even later de gouden koets bestijgt, vallen de eerste regendruppels. Dankwoord van het bruidspaar AMSTERDAM Prinses Beatrix en prins Claus hebben gisteravond voor radio en televisie een dankwoord uitgesproken. Prinses Beatrix zei: „Voor ons vertrek uit Neder land is het ons een behoefte om een woord van warme dank te spreken tot u, die ons zo vele, hartelijke blijken van uw sympathie in intens medeleven heeft gegeven. Onze dank gaat in de eerste plaats uit naar al diegenen, die hebben bijgedragen aan het nationale geschenk en die ons daardoor een persoonlijk huwe lijkscadeau hebben gegeven, dat voor ons juist daarom zo bijzonder feestelijk is, omdat wij dit dagelijks samen zullen kunnen gebruiken. Daarnaast heeft u het ons mogelijk gemaakt om het doel te verwerkelijken, dat ons, zoals u weet, zeer na aan het hart ligt. Een gezamenlijke steun aan gehandi capten hier, in Suriname en in de Nederlandse Antil len, kan thans, mede dankzij deze bijdragen aan het nationale geschenk, belangrijk worden uitgebreid. Maar wij willen ook zeggen hoe dankbaar wij zijn voor al die persoonlijke bewijzen van medeleven en hartelijkheid, die ons uit vele brieven, bloemen en geschenken zijn gebleken. Uw spontane reactie in de ze laatste maanden hebben ons vaak gesteund en verheugd. Dat niet allen met ons dit huwelijk in vreugde hebben kunnen vieren, is een feit. dat wij erkennen en begrijpen. Velen hebben in het verleden ondeel baar leed moeten dragen en onherstelbare verliezen geleden, verliezen die ook als offers zijn gebracht in de strijd voor recht en vrijheid. Wij willen dit niet onvermeld laten, omdat wij op deze dag, die voor ons zoveel geluk brengt, dit leed, dat voor ons allen is geleden en die offers, die voor ons allen gebracht zijn, in eerbied willen gedenken. Het is deze achtergrond, die onze gevoelens van dankbaarheid verdiept. Wij willen u zeggen, dat het geluk, dat wij beiden vandaag mogen ervaren, ons voor de rest van ons leven een steun en aansporing zal rijn om ons samen in te zetten voor de toekomst van ons land". Daarna zei prins Claus: „Graag wil ik hierbij aansluiten en u zeggen hoe dankbaar ik ben voor alle bewijzen van sympathie, die wij beiden hebben mogen ontvangen. Voor mijzelf ben ik ook zeer erkentelijk voor de medewerking en de hartelijkheid die ik in de afgelopen maanden van kennismaking met Nederland heb mogen ondervinden. Hierdoor is mij het gevoel gegeven dat ik niet alleen ons land, maar reeds velen van u persoonlijk beter heb leren kennen. Ik weet, dat sommigen van u met ons huwelijk geen vrede kunnen hebben. Ik kan u slechts verzekeren, dat ik hier volledig begrip voor heb, omdat ik weet, dat het Nederlandse volk in de laatste oorlog onzeg baar veel leed en groot onrecht is aangedaan. Nie mand kan dit verleden ongedaan maken. Maar ik zou graag willen vragen ons de kans te geven om samen met u allen aan een nieuwe toekomst te bouwen. Ik kan u zeggen dat het mijn vaste voornemen is om mijn eigen taak en plaats naast mijn vrouw zo op te vatten en zo te vervullen, dat ik haar alle steun zal geven, die van mij kan en moet worden verwacht. Wij zijn er beiden van overtuigd, dat wij de ver wachtingen, die wij aan elkaar gesteld hebben, slechts zullen kunnen verwezenlijken door ons gezamenlijk voor de toekomst in te zetten. Daarbij is uw hulp en steun onontbeerlijk. Ik zou mijn dank willen uitspreken aan al diegenen die reeds nu hebben doen blijken, dat zij in deze toekomst vertrouwen hebben. Mijn dank daarvoor richt ik in de eerste plaats tot H. M. de Koningin en Z. K. H. de prins der Nederlan den. Ik hoop jegens mijn vrouw en jegens u allen dit vertrouwen altijd waar te maken". J~)E bruidskinderen hebben het braaf gedaan. Prins Claus keek in het stadhuis even om, om te zien hoe het ging. Wij geluk. Wij zullen u op de levensweg, die gij heden inslaat, volgen met de bede dat Gods zegen u steeds moge vergezellen". Suriname's waarnemend premier, de heer Kraag, zei in zijn toespraak tot het Surinaamse volk dat de Kroonprinses een „vorstelijk figuur is. die weet wat zij wil en die als volwassen mens inhoud wil geven aan haar leven. De heer von Amsberg. die in Suriname nog onbekend is, zal desalniettemin door ons volk volle dig worden geaccepteerd, omdat hij de keuze is van onze geliefde prinses." Commentaren DEN HAAG Alle krijgstuchtelij- ke arreststraffen voor militairen zijn gisteren bij de reveille kwijtgeschol den. De straf van plaatsing in de tucht- klasse is met een kwart verminderd met een minimum van veertien dagen. Deze vermindering is van toepassing op militairen die zich in het depot voor discipline bevinden en/of militai ren, wier straf uiterlijk op 10 maart onherroepelijk is geworden. Voorts is in Suriname een gratiebe- sluit uitgevaardigd. Er komen niet minder dan 121 gedetineerden voor gratieverlening in aanmerking. Vele malen krasten de pennen op het papier in de raadszaal. Bruid en bruidegom hadden ieder vier getuigen. Voor de Prinses tekenden: Prinses Alexandra van Kent, mevrouw Renee Smith, jkvr. Röell, dr. W. Drees en Prins Ernst Aschwin zur Lippe Biesterfeld. Voor de bruidegom: Freiherr Julius von dem Bussche Haddenhausen, graaf Ferdinand von Bismarck, Freiherr Johann Christian von Jenisch en prof. jhr. dr. Frans A. M- Alting von Geusau. Bruidsmeisjes waren Prinses Christine, Prinses Christina van Zweden, Lady Elisabeth Anson, jkvr. Joanna Elisabeth Röell, jkvr. Eugénie Mary Loudon en Christina von Amsberg. In het gevolg reden o.a. mee: Koning Boudewijn en Koningin Fabiola van België, Koning Con. stantijn en Koningin Anne-Ma rie van Griekenland, Groother tog Jean en groothertogin Char lotte van Luxemburg, Prinse Marina, hertogin van Kent Prins Harald van Noorwegen. Prins Albert en Prinses Paola van België, Prinses Benedikte van Denemarken, Prinses Irene van Griekenland, Prins Charles van Luxemburg, Prinses Armgard, Prins Juan Carlos en Prinses Sophie van Bourbon, en Prinses Simone zur Lippe Bies terfeld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 14