Coco Chanel neemt
het prima
op tegen
mannen
EB
H
EENS?
Voor slechte eters
OBES5HSBBS1
Kaarsen
met
Kerst
BLAD ZIJ
Vrouwen zijn uitstekende
chauffeurs
De kerstboom in
de huiskamer
Zelf lampen
maken
Huishoudelijke kennis
goed voor jongens
Uiv ervaring als
alleenstaande
ZATERDAG 18 DECEMBER 196S
leder half jaar is er een
ndere mode! We zijn
®^benieuwd we vinden
ondraaglijk en
toch. De meeste
li^nieuwe ontwerpen wor
voortreffelijk door
^rouwen genaaid. Het mo-
endidel zélf ontsproot aan
lvc1mannen-hersens. Niet
waar, de vrouw gaat bij
voorkeur van de werke
lijkheid uit. Het abstrac-
Zooïte, de uitvinding, is de
10J<heren der schepping be
tter toevertrouwd. Er is in
'arijs echter een vrouw,
'ie beide eigenschappen
zich verenigt. Zij
leeft gedurende veertig
de mode-redactrices
iaar overtreffende trap-
n doen grijpen om haar
reaties aan hun lezeres-
tonen. Het is
iabrielle „Coco" Chanel,
ie nu zo ongeveer 90
aar moet zijn.
Coco Chanel werd in Auverg-
in midden-Frankrijk gebo-
Zij stond op zesjarige leef-
ngetijd al alleen op de wereld. Ze
heJleefde en dat schijnt niet
gsbileuk geweest te zijn met zus-
»n en tantes samen. Toen ze Op een dag,
>stien jaar oud was, vertrok ze
laar Parijs. Haar eerste bouti-
|ue werd in 1912 aan de Rue
Jambon geopend. In die tijd ver-
ziivaardigde ze slechts hoeden, liep zowat elke vrouw in die
arna ontwierp ze bij die hoe- plaats met een sweater rond.
i japonnen. Het geheel maak-
onmiddellijk grote indruk op
Ie Parij se vrouw. Aan de Fran-
westkust in Deauville werd
tweede boutique geopend.
altijd navolging von
den. Toen de Duitsers
Parijs bezetten, trok
zij zich terug en sloot
het ,Jiuis van Chanel".
„Coca" woonde in het
Ritzhotel in Parijs.
Verveelde het hotel
leven haar? Moest zij
haar inspiraties kwijt?
Wilde ze de ouderdom
uitdagen? Hoe het zij,
in 1954 opende zij haar
zaak opnieuw ...en is
werkzamer dan ooit.
Slechte eters onder uw kroost? Schep geen borden vol aardappelen op, en boter
hammen slechts naar behoefte. Wat ieder kind wèl nodig heeft, kunt u in onder
staande tabel, gerangschikt naar leeftijd, in grote trekken vinden.
artikel
melk
kaas
eieren
groente (toebere5-'
vruchten
vlees
of vis1)
of peulvruchten
aardappelen
brood (in sneden)
8—10 jaar
11—14 jaar
2 lepels (200 g)
30 a 50 g
75 a 100 g
50 g
naar behoefte
naar behoefte
2 a 3 grote bekers
1 plak (15 g)
enige malen per week
2 a 3 lepels (250 g) 3 lepels (300 g>
zo mogelijk 100 g per dag
50 a 75 g 75 g
100 a 150 g 100 a 150 g
- 75 g 75 a 100 g
naar behoefte naar behoefte
naar behoefte naar behoefte
Lange slaiü.e vingers, een wilskrachtige kin,
wipt
gende blik dat is Choco Chanel die over.
grootmoeder zon kunnen zijn. Zij verrast
ieder seizoen de modepers met prachtige
modellenvaak afgewerkt met galon (matrijs:
Het Beste).
Ze schijnt de klein
ste jout vanaf het be
gin al te zien. Trekt
stukken textiel uit el
kaar om weer een
idee te proberen. Vaak moet ontwerpers en komt zegevierend
haar salon dan ook die sfeer tevoorschijn. Dikwijls zijn haar
t) van visfilets kan desgewenst minder worden genomen.
Bent u ook één van die vrou- ren zeggen weer dat een vrouw
wen die man en kinderen plots achter het stuur toch niks ge-
verbaasd hebt doen staan met daan is, „ze zitten meer met hun
de mededeling dat u autorijles hoofd thuis bij de kindern, dan
ging nemen? Als reactie kwam bij het verkeer". Enfin, u kent
dan een veel stemmig: „Jij....!" die verhalen wel.
variërend van verwondering tot
medelijden. U bent echter vast- Maar wi] hebben voor u, die
besloten en rijdt al of niet ner- zich op een examen voorbereidt,
veus wekelijks uw „instructie- 0f nog njet zeker weet wel of
rondje geen rjjlessen te nemen, een op-
ben. De studenten kijken toe,
terwijl de berooemde professor
een ingewikkelde operatie ver
richt. Bij de presentatie van
haar modellen laat ze niets aan
het toeval over. Ze bekijkt met
behulp van spiegels alles wat er
gebeurt tijdens het showen van
haar collectie en zit daarbij op
de bovenste tree van een trap
Origineel Chanelpokje met twee Gaat er Uts mUdanroert ae
decentieve rakje,, afgeret met ^"nd. Niemand waagt he
7 haar tegen te spreken. Na het
standje beklimt ze de trap-weer,
vertelt de anek- „Mademoiselle".
dote, woonde ze daar een polo-
wedstrijd bij. Het werd koud. Tegenwoordig heeft zij een ge-
Zij leende van een der spelers bouw van zes verdiepingen tot
een sweater. De volgende dag haar beschikking in de Rue Cam-
bon 31 in Parijs. Daar heeft zij
haar ontwerpafdeling, met een
boutique op de begane grond.
Navolging Daar worden haar eigen merken
saion aan uun, WIK ojcci levuuiscuijii. jjiiawijis zij 11 naai KorinVit
een operatiekamer heb- modellen van mooie tweeds, bij- Maar u weet heel goed dat de beurend De
na altijd afgezet met gallon of bewondering van man en kinde-
ren er pas is, als het begeerde
uitgebiesd. De Chanel-pakjes
zijn nog altijd „in". Modieus,
makkelijk, chique én draagbaar.
w«een
re»
i uezen gaat er niets boven de
?rsiering met kegels, zoals de
natuur die geeft.
kerstboom terug
te brengen tot de
tijd van de eer-
Christenen,
die ln 's winters
groenblijvende
bomen en plan-
ten symbolen van
het eeuwige leven
zagen. Daarom is
het eigenlijk ver
wonderlijk dat
pas vele eeuwen
later de kerst
boom in zijn hui
dige vorm ter
opluistering van
Kerstfeest
zich deed
spreken.
Vele toenmalige
theologen zagen
er een heidense
1 boomverering in
en spraken er hun
1 afkeuring over
uit. Volgens prof.
Dannhauer uit Straatsburg,
een theoloog uit de 17e eeuw,
werd er onder de verschil-
lende dwaasheden, waar de
mensen zich meer mee be- kamer maar al te gauw gedaan
zie hielden dan met het met zijn groene pracht. Om de
Woord Gods, ook een sparre- houdbaarheid te bevorderen la-
j j- ten we er nog geen kruishout
boom gereend, die in de <onder slaan Dat doen we iater
huizen werd opgericht, be- zejf vóór we hem gaan optui-
hangen met poppen en zoe- gen. Thuis zagen we eerst een
tigheden. Hij voegde daar plakje van de stam af, waar
aan toe: „ik ken de oor- door deze beter water zal kun-
sprong niet, maar het is een non opnemen. Sommigen geven
kinderspel en het zou vrij d« ™°rkeur aa° fl,nkïStlP
i afzagen. Na deze operatie
wat beter zijn als de kinde- wordt ten overvloede nog de
ren geleid werden tot de bast tot 10 a 2o cm hoogte
geestelijke cederboom Jezus weggenomen en dan zetten we
Christus". zo mogelijk de boom buiten in
De aversie van deze prediker een emmeer water, waar hij bij
werd aanvankelijk gedeeld droog schraal weer ook nog
door de meeste geestelijken, elke dag over de naalden ge-
hetgeen vermoedelijk de sproeid wordt. Zo lang moge
oorzaak werd dat de kerstboom lijk van de buitenlucht laten pr
slechts uiterst langzaam zijn fiteren en dan. voorzien van
weg, aanvankelijk alleen in kruishout, in een teil of emmer
Duitsland, vond. Toch was dit met natte aarde of turfmolm
optuigen van de kerstboom zetten. Eventueel nog met een
heel wat onschuldiger dan de laag mos beschermd. Elke dag
destijds met Kerstmis populaire maar we;r de stam begieten zal
gebruiken als joelvuren en mas- de onttakeling enigszins kun-
kerades, die tot uithuizigheid nen verschuiven,
en uitspattingen leidden. Nu
versieren wij ons sparretje sa- W» gelegenheid is een
men met ol voor onze kinde- kerstboom op een kweken, te
ren, also! het nooit anders is kopen, neemt er natuurlijk
i geweest. Waar het kaarslicht
flakkert, houden wij o
deren gemakkelijker
onze hoede en het
schande om daar als moeder
zefi|p, juwelen, cosmetica
Chanel schiet zó in de roos natuurlijk accessoires ver
met haar ideeën dat zij vrijwel kocht. De verkoopcijfers van
haar beroemde parfum moeten
in honderdveertig landen hoger
zijn dan van welk ander merk
ook. Daar werkt ze in haar fel
verlichte salon. Zij veegt haar
modinettes met schelle stem de
mantel uit als dat zo te pas
komt. Om haar heen staan haar
medewerksters. Zij reiken haar
spelden en krijt aan alsof het de
instrumenten van een chirurg
zijn. En misschien voelt zij zich
wel zo. Haar schaar hangt aan
een flinke parelketting om haar
hals. Die schaar is haar belang
rijkste gereedschap. Ze hapt er
mee in de stof, links en rechts.
Ze draait om de mannequin, die
voor haar staat op een kleine
verhoging, terwijl de andere
mannequins op pluche stoelen
langs de muur toekijken. Onder
Een instructeur van een grote
papiertje in handen'Ts.'ÊrdaTr Londense rijschool heeft aan de
zien we erg tegenop. Je hoort redactie van een Engels vrou-
verhalen van zes keer examen wenweekblad verklaard dat ver-
gedaan en zes keer gezakt. Ande- scbejdene van 2jjn vrouwelijke
leeflingen „uitstekende chauf
feurs" worden. Volgens hem heb
ben vrouwen op dit punt een
voorsprong, omdat zij minder do
minerend en bovendien veel leer
gieriger zijn dan vele mannelij
ke leerlingen.
Meer gegevens vindt u in de
folder „De voeding van de school
gaande jeugd" (voor kinderen tot
ongeveer 14 jaar), aan te vragen
bij Het Voorl.bureau voor de
Voeding, Koninginnegracht 42,
Den Haag. De prijs is ƒ0,10. U
kunt bestellen per briefkaart,
waarop aan de adreszijde 15 cent
aan postzegels extra is bijgeplakt
(de prijs van het vouwblad -|- 5
cent administratiekosten).
De aarts-knutselaar Piet Marée
is onuitputtelijk in het bedenken
en beschrijven van modellen. Zijn
nieuwste boekje gaat over „Lam
pen en kandelaars om zelf te ma
ken" (Uitgave Zomer en Keuning,
Wageningen 91 blz. 5.50) Hang
lampen. wandlampen, schemerlam-
Het lijkt wel of er nog nooit
zo'n verscheidenheid aan kaar
sen te koop is als dit jaar! Heel
mooi vonden we de adventskaars
mooi door eenvoud en symbo
liek. Lang, glad en wit met daar
op een streepje en datum: de be
doeling is dat iedere dag een da
tum opbrandt tot het Kerstfeest
er is. Leuk voor een gezin met
jonge kinderen.
Zij zullen ook de tomaat, de
aubergine, de ui en de tulp kun
nen waarderen, kleurige bolle
Een greepje gemengde kruiden kaarsen. Er zijn kaarsen als den-
Kruidenboekje
eenvoudig gerecht tot I
pen, kandelaars met foto's en werk- culinair hoogtepunt maken. Katin-
tekeningen. Van plastic mandjes, ka Hendrichs die over uiteenlo-
bekers, borden afwasbak-bodems, pende onderwerpen allerlei voor
een aardewerkpotje met enkele lichting geeft heeft in het boek
bladzijden uit een oud boek of je „Kruiden voor de keuken" (Uit-
zwart-wit vergrotingen van een gave Gebr. Zomer en Keuning, Wa-
tekst in antieke letters, weet hij geningen 87 blz., 5.50) vijftig geu-
lampen te formeren. Een beetje rige kruiden, tot en,met besprpfe^n. ~L,~
handigheid moet er Wel aan te pas Het kweken, de" toepassing, recep- die 'rinkéleh als 'de kaarsen bran-
komen. Wie dat heeft, kan zijn ten, een lijst van ..Engelse namen den; ze. kosten 3. Er zijn ook
hele familie van lampen voorzien en dat alles met foto's en duidelij- bloemenstandaards in porcelein
ann verschillende lange dun-
ne bloemenkaarsen. Praktisch en
neboompjes, ook als Donald
Duck, Kwik Kwek en Kwak en
Heer Bommel. Wat deze laatste
met Kerstfeest uitstaande heb
ben, is niet duidelijk, maar ze
vliegen veg, verzekerde ons de
verkoopster. Opk zo'n bestseller
zijn de ay gel-chimes: engeltjes
TF7AT HEB ik dit jaar tochi
V> weer veel gezwamd, denk ik.
nu ik achter de schrijfmachine
plof om de laatste gewone Open
Brief van het jaar te tikken. Want
immers, volgende week is hei
Kerst en daarna Oudjaar, nek
Nieuwjaar, in ieder geval bijzonde-
re dagen. Dan zie je jezelf niet
meer los van gebeurtenissen, dan
ben je er middenin. Maar nu sta
ik nog even in de gewonp week te
tollen. Het krioelt in mijn hoofd
van nog te schrijven brieven, te
verrichten bezigheden, en op de
trouwhartige brief van vanochtend
„of ik nooit eens de kluts kwijt
raak van al de dingen waaraan ik
niet toekom" moet ik antwoorden:
jó, ik ben eigenlijk altijd de kluts
kwijt. Als je eens even mij zag
zoals ik mezelf deze week zie. dan
schaterde je. Als je een Picas-
so-type was en met me aan de gang
ging, schilderde je me met aan elke
kant vijf armen als molenwieken
en in een woest gezicht vijftig
monden, allemaal aan de babbel.
Achter mij een klok die altijd na
middernacht wijst, een hol uur,
aangeduid door flarden wolken
voorbij een maan, sigarettenstomp-
jes en sinaasappelschillen.
\U IS dat niets bijzonders. Dit
soort de-kluts-kwijt-zijn ken
nen talloze briefschrijfsters.
Alles went. De tijd voor Kerst is
.voor iedereen druk, en de leukste
mensen vind ik dan ook hen die ja
.voorstellen „Woensdagmiddag nog
even te vergaderen, het zal maar
een half uurtje duren, we moeten
toch héus nog eens zeer binnen
kort met elkaar spreken." Alles
gaat voorbij en alles komt in orde,
dat staat vast. Wat niet kan. kan
niet. Op een moment ldes je, en
ieder kiest op eigen wijze. Menigeen
kiest voor gezin en gezelligheid ia
huis, maar soms kan men in dia
keuze niet ontkomen aan de get
dachte dat er een buurvrouw, eert
famlielid, een zieke is dia
vóórgaat. Soms wordt er een onbe
redeneerde kerstkaart geschreven,
soms wordt ook elders dan bij mij
thuis een middernachtelijk uur vol
geschreven, zij het zonder sinaasap
pelschillen, en helemaal zonder si-
garettenstompjes. Maar bij al dia
bedrijvigheid zijn wij gewone men
sen. Ik las vanavond dat een vadeg
in Santa Monica, Verenigde Stat
ten. het mandarijntje dat zijn docht
tertje op haar hoofd had geplaatst,
het kind was 5 jaar, wilde weg
schieten. Helaas schoot hij zijrt
kind dood. Dat is geen gewone
man. Dat doen wij niet. Wij gedra
gen ons als rijpe mensen en zijn
stens; onheus als een kind e«»n
hoqgsfp L,
slecht rapport mee naar huls
neemt of veel te trots als het
een móói rapport toont, maar in
beide gevallen is doden, ook daden
van de ziel. ver van ons. Of niet?,
dank ik. Heb ik het hele jaa*
maar wat gepraat, uitgaande van
een goedbedoelende mens? Hoe
veel slordig denken is er bij onsl)
Hoeveel oordeel? Hoeveel gemak
zuchtige halfheid? Hoeveel vrien
delijkheid ter wille yan een beden
kelijke vrede?
Hoe krijgt hij het
de aandachtige lezer. En gaat aan zichtelijk geheel waar elke keuken-
de slag. prinses blij mee zal zijn.
Ook dit ontwerp is van „Mademoi
selle": een geplooide rok onder
een stralc jasje van zalm en groen-
geruite stof. Bij dit Chanelletje
hoort een zalmkleurige zijden
blouse.
Zij is nog altijd toonaangevend
haar beweeglijke handen, uit in de modewereld. Men fluistert,
romantisch de apotheker pot jes
als kandelaar. Wanneer de kaars
(waaraan een luchtje zit: hya
cinth bijvoorbeeld) opgebrand is,
houd je er een leuk wattenpotje
aan over. Ooit van kaarskorrels
gehoord? Ook al met een luchtje.
De korrels zitten in een glas, de
pit is er al in en smelt tot kaars
1,50. Dat de gothische en Gou-
da-kaarsen nog altijd in trek zijn,
naast al die fantasiekaarsen,
voorspelt dat er dit jaar veel
kaarsjes zullen branden. Heel ro-
onderwijs aandacht aan mantisch vonden we ook het
schaar in stukken knipt, brengt japon of pakje „origineel Coco'
ze vliegensvlug met haastig
aangereikte spelden weer bij
In Amerika wordt bij alle takken
huishoudelijke zaken besteed. De jongens zouden in ons land op donker houten stoofje, waarin
lagere en middelbare school eveneens enig inzicht in huishoudelij- een groot soort waxinelichtje
van drie a vier duizend gulden ke zaken dienen te krijgen. In Denemarken volgen jongens die in brandde. Daar kun je zelfs een
wel vier tot zes weken moeten dienst zijn een huishoudelijke cursus. Door veranderde omstandig- klein potje thee op warm hou-
wachten: Een echt Chanelletje heden, het werken van de gehuwde vrouw buitenshuis bijvoorbeeld, den: leuk als de kinderen uit
is niet goedkoop. Er zijn dan wordt de huishouding immers meer en meer een aangelegenheid school komen in deze donkere
ook een groot aantal „Chanel" waarbij man én vrouw betrokken zijn! Tenslotte werkt de Neder- dagen voor kerstmis.
Zij is altijd dezelfde en altijd imitaties. Maar is navolging niet landse huisvrouw nog altijd de meeste uren per dag, van alle
weer anders. Ze neemt het op het mooiste compliment dat er kende mensen, aldus de presidente van de Nederlandse Huishoud-
tegen veel jonge en mannelijke bestaat? raad mevrouw A. T. Vos-Warnecke.
blij
i afloop de tuin
gaat stofferen. Laat er een gaas-
onder 'aP omheen binden en zet de
geen kluit thuis in water. Eenmaal
volgezogen wordt hij in een
koperen pot. inmaakpot of als
het niet anders kan. een emmer
gezet met turfmolm of aarde en
in 't laatste geval gecamou-
Bij alle Kerstvoorbereidingen «eerd door een cache pol
Later in de tuin levert zo'n
kerstspar warmte en gezellig
heid in de winter en nestgele-
te zijn.
Buiten
is hét een feest opzichzelf
boom te gaan uitzoeken,
past op de plaats die wij nem Ul
voor uitzochten. Natuurliil genh,ld v00r vogels E„ aIs
moeten de takken zoveel meer komen, zijn het stuk voor
lijk horizontaal staan. j}® stuk herinneringen aan de
oog op de verlichting. ^Deboom m00jSte dagen van het jaar.
A. C. MULLER-IDZERDA.
Olie of gas
Een algemene vraag tegen
woordig is: Kan een kolen- of
oliehaard worden omgebouwd tot
gashaard? In de Consumenten
gids lazen wij dat- ombouw wel
mogelijk is door inbouw van een
gasbrander, maar alleen wan
neer de gasbrander wordt gele
verd door de fabrikant van de
haard in kwestie. Zo'n brandei-
moet dus speciaal zijn gemaakt
om achteraf in de haard ie kun
nen worden ingebouwd, een kar
weitje dat altijd in de fabriek
zal moeten gebeuren. Voor an
dere mogelijke oplossingen geeft
het Gasinstituut niet de vereiste
goedkeuring, wat inhoudt dat de
verbouwde haard m een derge
lijk geval niet op de gasleiding
kan worden aangesloten'.
Na het haken
het smocken
Hebben we ons vorig seizoen
ijverig op liet haken geworpen, nu
gaan we allemaal smocken. Nee, niet
de traditionele baby- en kinderjurk
jes, maar onze eigen japonnen. Man
chetten en bovenlijf worden versierd
door het smockwerk, gebreide trui
tjes kunnen we in de taille door
smockwerk accentueren, gebloemde
jurken kunnen voorzien worden van
een effen inzet bezaaid met smock-
steekjes, kortom u kunt er van alles
op fantaseren.
Een Frans modehuis heeft het idee
gebracht, en nu maar afwachten of
het «teek zal houden.
„Met grote verbazing lees
ik de stukjes in uw krant van
alleenstaanden: ik ben ook
alleenstaande, maar om me
eenzaam te voelen heb ik
doodgewoon geen tijd
schrijft mej. P. S. te G. „Ik
heb een gezellige baan (on
derwijs) en mijn werk doe ik
met mijn ganse hart. Dik
wijls kom ik doodmoe thuis,
maar met een zeker welbe
hagen sluit ik de deur van
mijn flatje. Vrij, heerlijk, he
lemaal vrij te doen en laten
wat je wilt! Verder heeft vrij
wel ieder mens iets moeilijks
te verwerken; ik vind dat
egoisme en zelfmedelijden
vaak een grote rol bij ons
spelen. We zijn op aarde om
onze taak te verrichten. Er
wordt niet gevraagd naar on
ze wensen. Aanpakken, ma
ken wat er van te maken is,
met opgewektheid en levens
lust!"
„Het treft mij weer eens, dat
er altijd nog alleenstaanden
zijn die zich teleurgesteld voe
len als anderen hun huis niet
voor hen openstellen'schrijft
mevr. M. M. te D. II. „Mijn
vraag is. zien deze klaagsters
de zaak niet wat te eenzijdig en
te simplistisch? Gezinnen die
wèl bereid zijn gastvrijheid te
verlenen, hebben veelal hun
„eigen" eenzamen die zij gere
geld ontvangen. Passen oudere
en vaak wat eenzelvige dames
in gezinnen met jonge kinde
ren? Waarom verwachten die
eenzamen het van anderen? Als
zij eens zelf begonnen een an
dere eenzame te inviteren? In
deze tijd zijn er bejaarden-
sociëteiten en voor jongeren en
ouderen veel mogelijkheden om
anderen te ontmoeten, iets voor
anderen te betekenen. Als men
eens begon met die te benutten?"
„In gezelschap praten vele da
mes over hun kinderen en
kleinkinderen. Als alleenstaande
vrouw kan je daar niet over
praten, dus luisteren! Wil je
zelf eens iets vertellen over je
huis of werk, dan luisteren ze
nauwelijks, ik kan het niet ver
dragen dat ze je vaak laten voe
len: jij bent maar alleen, waar
weet je van", schrijft mej. A. H.
te L.
Jk kan al jaren door rheu-
ma mijn werk niet meer
doen", schrijft mej. M. B. te
R. „Maar ik ben bijna vijf
enzestig jaar, dus mag ik
niet mopperen. Als men niet
tegen de eenzaamheid kan,
zoals mej. S. te D. H., dan
kan ze toch zélf mensen vra
gen, dan blijft de deur bij de
ander vanzelf niet voor haar
gesloten, Met het oog op mijn
ziekte is het beter niet in de
avondlucht te gaan, maar als
ze me halen en brengen met
de auto dan pas ik met lief
de op. Waarom eigenlijk
niet? Dat by je naam noe
men is voor mij ook geen
drama. Wat hindert het?
Als er bezoek is moet men
niet altijd klagen, dat is voor
de bezoekers vervelend. Ik
zou mevr. K. te A. aan wil
len raden een hond te ne
men. Met een hond kan je
ook praten en het is een ge
zellig dier. Vraag zo nu en
dan ook eens kinderen, maar
niet bij de eerste de beste
vlek op het kleed roepen:
„O, wat vervelend!" De zon- jammer genoeg kunnen wij dat
dag is voor mij zo om. Als m"
je twee kéer naar de kerk
gaat, koffie en thee drinkt,
eet en wat leest, dan blijft
er niet veel tijd over om je
eenzaam te voelen. Nu, alle
eenzamen zoeken een ande
re eenzame en dat drama is
opgelost."
Met deze laatste zin sluiten
we aan op dhr. A. B. te B. Hij
schrijft: „De stukjes in uw
krant zijn mij tot nadenken gaan
brengen. Mej. S. te D. H. schrijft
dat ze zich eenzaam voelt, nu
wil ik dit zeggen: je hebt ook
eenzame mannen. Maar daar is
toch wel een oplossing voor te
vinden, als er eenzame vrouwen
zijn die de eenzaamheid met een
man willen delen? Ik ben ja
a
ren weduwnaar
weer een vrouw hebben, maar
hoe vind ik haar? Je kunt toch
slecht het hele land afreizen en
vragen: is hier of daar geen
eenzame vrouw? Als ik een
adres had van een eenzame
vrouw, dan zou ik haar graag
willen schrijven. Kunt u. nu u
zoveel brieven krijgt, mij geen
adres sturen?" (Nee meneer B„
niet. Wij zijn nu eenmaal geen
huwelijksbureau
„Ik ben betrekkelijk jong, sta
al bijna achttien jaar alleen",
schrijft mej. A. H. te S. „Ik heb
aldoor met 'n zwakke gezond
heid moeten werken en ben nu
al in die mate invalide dat ik
„gelukkig" nog mijn handen en
benen mits kalin aan kan
gebruiken. Maar hoevelen lig
gen er al niet jaren te bed?
Hou ik dan niet over? Zon- en
feestdagen, ik geniet ervan, ter
wijl ik juist dan vaak alleen
ben. Ik kan nog naar de kerk
en voor het eerst sinds veertien
jaar ga ik nu anderhalf uur per
week 's avonds weg. geen ont
spanningsavond, maar een leer-
avond, waar ik nog nooit gele
genheid toe heb gehad. Vanzelf
zijn mijn dagen kort, door rust
en zo, maar vervelen doe ik me
nooit. Ik kan het daarom slecht
hebben als anderen zoveel kla
gen. Mijn leven was niet ge
makkelijk, natuurlijk je mist
veel. maar ruilen, o nee, ik zou
het niet willen als ik daarvoor
in de plaats moest missen wat
ik nu heb."
Mej. H. V. te L. heeft haar
bejaarde vader verzorgd, toen
hij stierf is zij pension gaan
houden. „Dit is. als je wat ouder
wordt, vrij zwaar werk. De
meeste moeders hebben het op
die leeftijd (ik ben zestig jaar)
al rustig. Je moet hard werken,
hulp nemen is niet lonend, om
te sparen blijft er niet veel over.
Als een vrouw weduwe is,
krijgt zij weduwenpensioen, heb
je jaren en jaren je ouders ver
zorgd en je verliest ze daarna,
dan moet je maar zien hoe je
rond komt. Wij moeten zwoegen
tot 65 jaar om dan eindelijk er
gens recht op te hebben. Daar
is toch iets onredelijks in! Kun-
den?'
Ons nieuwe onderwerp:
„Folklore rond de feestda
gen". Hebt u bepaalde ge
woonten, tradities voor de
feestdagen, zijn er streken in
ons land waar iets bijzonders
tijdens Kerst of Oud en
Nieuw gedaan wordt? Laat
ons meegenieten van uw er
varingen, en schrijf meteen!
VOOR DE verkiezingsstrijd
van 5 december in Frankrijk
spraken enkele kandidaten vooe
de TV. Eén was op het kritieke
moment zijn stem kwijt, één huil*
de. Die moet eens vroeg naar bed,
schreef iemand me die in Parijs d«
verkiezingen van zeer nabij mee
maakte. Ook hoorde ik dat protes-
ven om toe te zien. dat er niet mei
hun stemmen werd geknoeid. Nou
jongens, denk je dan, zo zijn wij
toch niet. Ons nationaal bestaan
hangt toch niet van zulke ongewo
ne mensen af. Wij zijn gewoon.
Ja? Is er bij de groenteboer wel
iemand gewoon als je daar vrou
wen over elkaar hoort spreken?
Of zonder hardop te praten, hoa
denken wij over deze en gene? Nu
niet denken dat ik zo aan het eind
van het jaar een klein gewetens
proefje wil doen. Ook niet met
mezelf. Ik zie me alleen maar wat
curieus staan midden in de drukte
en ik moet lachen en vraag me al
of het allemaal nodig was, die be
drijvigheid, dat morrelen aan ande
ren, dat rechtzetten, dat goeddoen,
dat bijeenzijn, dat uitpraten, die
bezinning. Als er geen vergeving
was. wat een gekrioel, wat een
potsierlijk gedoe, wij allemaal. Ik
moest zaterdag in de stad zijn
voor een cadeautje, meestal yer-
mijd ik zo'n middag maar het
moest. Men stroomde al weer naar
huis, ik was laat De middag kleur
de naar het Westen bloedrood tot
lichtrood en ging boven mijn
hoofd over in ijl- daarna nacht
blauw. In het Oosten schitterde
een ster. Toen kwamen vogels in
de avondlucht dansen, zwermen vo
gels. in vlagen vlogen zij compact,
even later uiteenstuivend, van
rood naar blauw. En terug en
weer, als een tros. als een kleed
vol spikkeltjes daarna, in een ge
ruisloze dans. Vijf minuten, mis
schien tien minuten, yoor zij het
duister tegemoetvielen.
TF/EER terug op de trottoir
band waar ik stond, zag ik
mensen langs me gaan. Dicht bij
mij werd „patates" verkocht, men
passeerde mij smullend uit het zak
je, de mayonnaise om de mond.
Schoenendozen onder de arm, te
vredenheid op het gelaat. Bij hen
hoorde ik. Ook heel gewoon, als
het puntje bij het paaltje komt.
Ook vol nalatigheid bij al het
„doen". Ook vol wensen. Ook
graag met schoenendoos. Ook zo
potsierlijk, net als u. net als zij op
zaterdagmiddag, vanuit de azuren
hemel Gods gezien. Maar, wonder
boven wonder, in Gods vergeving
geplaatst. Daarin, en weer volko
men de kluts kwijt zijnde, levend.
En soms. zoals nu. als in een flits,
als in een vijf-minuten-dans, besef
fend hoe ONgewoon het is: dat
welbehagen Gods.
