Doet de Christus-film
recht aan Christus?
Jongste Vestdijk is
tamelijk vervelend
Keur van Sinterklaasplaatjes
KASTELENBOEK
Nv-z"-
s
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 20 NOVEMBER1963
aan de holle pathetiek.
VERZETTEN ons ertegen, dat inhoud en vormen de goddelijke openbaring (het leven van Christus, het vol-
der christelijke verkondiging in zogenaamde „religi- trekken van wonderen, het brengen van de sacramenten) te
euze" films enkel maar tot humaniteit of sentimentaliteit vermijden.
of zelfs sadistische sensaties vervalst worden. De film kan de werkelijkheid van de Heilige Geest slechts
Wij moeten ook verzoeken de uitbeelding in de film van in de spiegel van een menselijke belevenis zichtbaar maken".
Een tamelijk vervelend
boek, deze (op het mo
ment dat ik dit schrijf)
jongste Vestdijk. Verve
lend door de uitvoerig
heid 342 blz. en de
wijdlopige bespiegelingen
die een schooljongen on
der de schedel worden
geschoven. Vervelend ook
door het provincialisme,
de kleinsteedse klets-
sfeer, het gekanker tus
sen families en afzonder
lijke personen. Op blz.
89 leest men: „Maar er
gebeurde niets." Het zou
bijna als een motto kun
nen gelden, bijna, even
als ik ook met opzet
schrijf: tamelijk verve
lend.
Want de hele enorme
omhaal van gebeurtenisjes en
beschouwinkjes moet dienen
als voorbereiding en later als.,
omlijsting van de geschiede
nis van een jongensliefde.
Tussen de families Heslinga
en Starmans is een vete ge
groeid. Het complex van (bana
le) oorzaken spaar ik u. Vader
Starmans, wereldwijs en iro
nisch, laat zich door zijn gevoe
lens van rancune nooit hele
maal meeslepen. De zoon Roel
evenwel komt volledig in de
ban ervan. Nu weten wij van
Vestdijk dat hij een bijzondere
en gecompliceerde gevoeligheid
aan de lezer bij voorkeur pre
senteert als het ware tegen wil
en dank. De neo-romantiek en
het estheticisme behandelde ge
voelens op gevoelige wijze.
Vestdijk, gevormd in de perio
de van de nieuwe zakelijkheid
van omstreeks 1930, zelf een
zeer gecompliceerde natuur en
van een bijna hallucinerende
overgevoeligheid, als medicus
evenwel exact geschoold, ver
momt het gevoelige en tedere
bijna altijd in het terloopse,
onverschillige, ja harde. De
Poëzie uit zijn jonge jaren toon
de voorliefde voor het woord
„stug", om achter die stugheid
een bijzondere gevoeligheid te
suggereren.
Fundamenteel
Dit is bij Vestdijk een funda
mentele houding geworden. En
het lijkt wel of die grondhou
ding de hele opzet van deze
nieuwe roman Zo de ouden zon
gen (een uitgaven van Nijgh
Van Ditmar, 's-Gravenhage-Rot-
terdam, 14,90) heeft bepaald.
Want het meisje waarop Roel
verliefd wordt, is een nichtje
van de zozeer gehate vader Hes
linga. Bovendien is ze uiterst
onaantrekkelijk, boers en-
ongracieus. Roel heeft, zonder
het zich bewust te zijn, een
sterke binding aan zijn ouders,
vooral aan zijn vader, een peda
goog die met alle pedagogie
spot. Jantine Schurink, het
nichtje in kwestie, is er dus een
uit het vijandelijke kamp.
Eerst weet Roel helemaal niet
dat hij op Jantine verliefd is:
hij moet dit uit zijn eigen da
den, b.v. een afstraffing van
iemand die lelijke dingen over
haar gezegd heeft, afleiden.
Daarna ervaart hij zijn omgang
met Jantine als een wraakoefe
ning jegens haar oom. Nog la
ter is er een intermezzo met
Koosje, de eigen dochter van
Heslinga, die voor haar vader
(aannemer en huisjesmelker)
niet het minste respect heeft.
Het ontbrak er dus nog maar
aan dat Roel bij de gehate fami
lie Heslinga zou introuwen
Maar Vestdijk laat het in zijn
boeken zelden tot uitersten ko
men. Het verhaal eindigt ook
niet in moord en doodslag, in
een sterf- en slotscène zoals bij
Shakespeares Romeo en Julia.
De liefde tussen Roel en Janti
ne sterft weliswaar niet, maar
wordt onrealiseerbaar, een lan
ge, gedwongen scheiding tussen
de jongen en het meisje brengt
praktisch een verwijdering te
weeg. Jantine trouwt niet lang
daarna met een ander en Roel
Starmans stelt als oudere man
uit zijn herinnering het hele
verhaal te boek.
„Ondanks"
Men kan deze roman weerge
ven met het woordje
„ondanks". Roel wordt op Janti
ne verliefd, ondanks haar fysie
ke onaantrekkelijkheid. Hij
blijft m haar gaan, ondanks
zijn af van de familie Hes
linga. H.j legt het aan met
Koosje, ondanks het feit dat zij
Heslinga's eigen dochter is,
ondanks het feit dat hij eigen
lijk niet van Koosje, maar wel
van Jantine houdt en ondanks
het feit dat ook Koosje alle
Met deze these vatte het con- greep: het k etsen ins Blau hin- ger alleen i
gres van filmdeskundigen, dat
1950 in Bod Schwalbach gehem- Woord of beeld?
den werd de visie van de protes
tantse deelnemers op de religieu
ze, de Bijbelse en de z.g. Chris
tusfilm samen.
i de literaire kunst. De beelden
de kunst daarentegen (zoals de
aesthetica van Lessing luidde)
i de ruimte
indertijd gepro- poppenfilm
Dr. Albrecht
De volgende dag werd wederom moest' dè"catëgoriê" vin de "tijd moveerd op het onderwerp Film de» «van Filmcentrum) Hier is
heel rustig begonnen: dr. Gerber ontberen. Hoogstens kanund Verkundieune. Van deze dis- alle realiteit wel znek. Bovendien
het wel waar, dat de meeste films dit standpunt is echter niet houd- volstaan. Daarom wil ik eindigen
een reportage-karakter dragen, baar. Men moet meeleven met het met een woord van Luis Bunuel,
maar terecht wees dr. Dronkers gebeuren in de film niet verwar- dat de Berlijnse filmcriticus
uit Utrecht op het element van ren met identificatie. Dit is een Ulrich Gregor overbracht. In een
vervreemding, dat ook door de primitieve kijk op de film in de intervieuw verklaarde Bunuel:
film benut kan worden, bijv. de geest, zoals kinderen een poppen-
Josef en zijn broe- kast bekijken. ..Ik heb me dikwijls voorgesteld,
Ten derde stelde dr. Albrecht dat als men een film over Christus
vertoonde 40 kleurendia's, waarbij gen, dat de film zich met de midde-
hij op de band een voordracht had len van de ruimte meester heeft
vastgelegd over Christus in de gemaakt van de tijd. Daarom heb-
beeldende kunst. Het was een bui- ben al die theoretische tegenstellin-
verai.ueru m tengewoon goede verhandeling, gen tussen woord en beeld, tijd en
vele eelovieen ten Wje meent de film te kunnen rang- ruimte, geen geldigheid meer zo-
- schikken onder de beeldende film gaat.
,1 und Verkündigung. Van deze dis- alle realiteit wel zoek. Bovendien het ontoereikende van de Christus-
de verkondiging, omdat
het Evangelie
Nu zijn we 15 jaar later. Er is
op filmgebied veel veranderd,
maar er is ook veel veranderd
de houding
opzichte van de film en daarom
heeft dr. H. Gerber, de Filmbeauf-
tragte van de Evangelische Kir-
che Deutschlands, vele filmdeskun
digen uit Duitsland en voor het
eerst ook uit het buitenland bijeen-
geroepen om van 8 tot en met 10 Walter" Fürst "'uit'" Fr fed berg
november inde Evangelische Aka- goede illustratie. Hij
schikken onder de beeldende dra het o
kunst, geeft blijk het medium film
nog niet begrepen te hebben.
sertatie had hij pag. 35 ten grond- kan de film onwerkelijke werke- film
slag aan zijn voordracht gelegd lijkheden suggereren (Deserto Ros- hij de toeschouwers terugvoert naar de werkelijkheid zou maken,
Indertijd was mij reeds opgeval-
'en, dat deze y nge Duitse geleerde
een primitieve voorstelling van
wat film is had.
In de eerste plaats ziet hij in de film:
film i
realiteitsbelevenis. Nu
i Christusfilm voelen kunnen zijn; alsof de
Geen uitsluitsel
Toch is de misvatting vrij alge
meen en daarvan gaf ook de titel De vier referaten gaven op dit
prof. dr. punt ook geen uitsluitsel. Een ka
tholieke journalist uit Keulen (er
van de voordracht
Het -
buitengewoon door- ven-natuur, de i
rondom de Christusfilm afspeelt.
Er waren ruim 90 deelnemers,
werden 6 voordi achten en 4 refera
ten gehouden,
films vertoond en ontelbare gc-
i118 owi"t16 speciaal wrochte voordracht met theologisch Godmens Christus, enz. Hij gaf er
dom de Christusfum afsDeelt. zeer verantwoorde uitspraken over alleen maar mee te kennen, dat de
het wezensverschil tussen woord katholieke scholastiek helemaal
en beeld, met een prachtige uiteen- nooit weg zal weten met de film.
w?iuen zetting over wat Karl Barth hiero- Een Duitse bioscoopmagnaat vertel-*
ontelbare gc- ver jn Zjjn E.D. geschreven had, de dat men veel beter naar Ste-
sprekken gehouden. Tot een „the- echter... deze hele verhandeling, vens „The greatest Story ever
se heeft men het ^met^aten ko- hoe geleerd op zichzelf ook, heeft told" kon gaan, dan naar Pasolini's
■fir" '""i niets met het onderwerp Christus- „Evangelie van Mattheus", omdat
film te maken om de doodeenvou- Stevens meer mensen trekt en dus
dige reden, dat de film geen beeld wel beter zal zijn en een predi-
niet behoort tot de beeldende kant uit Ludwigsburg deed verslag
enquête onder gemeentele
den over het zien van Christus-
Overgenomen SSmeeeeI verder kwam men er
op dit gebied aan het licht
kwam, zal nog vele congressen ver- a
gen, eer men enige lijn zal kunnen kunst,
ontdekken en zelfs dan zal het een
ieder moeten vrijstaan een vrijblij
vende houding tegenover zo'n
„lijn" aan te nemen, omdat de film
nu eenmaal een medium is, dat
zich nog geheel in ontwikkeling
bevindt. Wat nu een wijs
over de film lijkt te zijn. kan mor
gen rèeds achterhaalt zijn; terwijl
bovendien ook het publiek, dat
films ziet voortdurend evolueert:
een film, die vijf jaar geleden nog
bewonderd werd, kan voor het pu
bliek van nu al een lachertje
Om het hier eens pregnant te
zeggen: de functie die in het verle- KIUI I
woord den enkel was toebedeeld aan de
mnr. literaire kunst, n.l. het weergeven De eigenlijke kluif was voor
de derde da9 bewaard. Toen
overgenomen door de film. De n„ i/,,-
film is kunst der beweging en kan fioam .heti% onderwerp De Ver-
daardoor zich uitdrukken in de ca- kondiging aan bod. Uitgenodigd ben indruk
tegorie van dc tijd, hetgeen vroe- was dr. Gerd Albrecht uit Keu-
Bij een filmopvatting als dr.
Albrecht huldigt, is het vanzelf-
zonder een komma te verplaatsen,
of in een of andere richting conces
sies te doen, dat dan een versie
van het Christusdrama naar voren
zou komen, die geweldig explosief
of zelfs gewelddadig werken
Ja, Bunuel heeft het begrepen:
sprekend, dat men geen „verkondi- Jezus spreekt met macht. Het is
ging" ervan kan verwachten. Maar deze proclamatie van macht, waar-
dan heeft jnen er h priori iedere toe ook de film geroepen is. Daar-
weergave van een geestelijk, een om. al is er misschien nog nimmer
psychisch, een innerlijk gebeuren zo'n Christusfilm gemaakt, laat
aan ontzegd. men toch rustig aan de filmmaker
Na de scherpe afwijzing van de overlaten om getrouw naar het
Christusfilm als mogelijkheid tot Evangelie en naar de werkelijk-
„verkondiging" door dr. Albrecht heid te werken en laat men dan
het woord aan de intendant de „verkondiging" rustig overlaten
ilige c
vroegere Fijmbeauftragter der een mens toe
EKD, Werner Hess, die toch nog
de vraag naar de verkondiging in
de film ging stellen. Uiteraard was
hij onder de indruk van het klem
mende betoog van zijn voorganger,
maar niettemin waagde hij het op
schuchtere wijze het voor de Chris
tusfilm op te nemen. Hij wilde
hierin een soort „voorhofswerk"
zien. Kan de Christusfilm dan niet
tot het heilige van de verkondi
ging doordringen, hij heeft toch
waarde voor miljoenen omdat hij
Ev. GROLLE.
vrouwelijke charme mist. Op
een schilderij komt het licht
door de schaduwpartijen des te
duidelijker uit. Het lijkt er op
dat Vestdijk een maximum aan
donkere tinten heeft willen
aanbrengen om de genegenheid
tussen die beide jonge mensen
(allesbehalve platonisch van
aard), om zo te zeggen trots
alles zegepralend, naar voren te
doen treden. De ouderwetse ro
mantiek zou het hierbij willen
laten. Maak het „ondanks"
houdt nog niet op. Want, zoals
gezegd, het blijkt praktisch
onmogelijk de liefde te realise
ren in een verloving en huwe
lijk. Het verhaal kriigt een tra
gisch accent: ze blijven van
elkaar houden, ondanks de
onherroepelijke scheiding en
vervreemding. De tragiek wordt
geaccentueerd doordat het
obstakel dat noch groot, noch
omlijsting van de geschiede-
vervreemding, van beide kan
ten als iets onvermijdelijks
aanvaard.
Tegen de stroom
De liefde openbaart zich te
gen de stroom in, maar die
zelfde stroom van het leven
scheidt de minnenden. Deze
hoogste gevoelens komen en
gaan, of worden onrealiseer
baar; het geluk dient zich
aan, lijkt een tijd lang grijp
baar en wordt herdacht in
vergeefse herinnering. Er
blijft niets over dan, op veel
latere leeftijd, een eindeloos
gefilosofeer. Dit is ongeveer
de indruk die men na het le
zen overhoudt.
Er zit dus wel iets in van een
menselijk document, maar door
welk een rijstebrijberg van de
tails en uitwendingen heeft
men moeten heeneten om aan
het mondjevol botersaus toe te
komen! Om u een indruk te
geven van Vestdijks studeerka
merstijl citeer ik een lange vol
zin, voorkomende op blz. 27:
„Toch voelde ik de plan
nen, die hij met het huis had,
waarvan hij een echte villa
scheen te willen maken, met
een naam (later bleek dat
„Mon Repos" te zijn), en een
echt balkon en echte bomen
in de achtertuin, en onge
twijfeld weer nieuwe verf
lucht, als even zoveel per
soonlijke beledigingen, getem
perd alleen door het besef,
dat mensen, die zich door de
aannemer Heslinga (en huis
jesmelker, een woord dat ik
niet begreep, maar wel als
uiterst grievend beschouwde)
uit hun huis lieten trappen,
letterlijk door iedereen bele
digd konden worden."
Coupérus noemde schrijven een
vermoeiend métier. Vestdijk Ie-
zen is nog vermoeiender.
DR. C. RIJNSDORP.
Een al oude maar nog al- boven het niveau van de expli-
tijd levendige interesse voor cat'es in toeristenfolders,
kastelen en hun geschiedenis, is 6eP<>ogd, in de monoto-
zette ons tot eretie Wpn «-an ?e °Psomm,ngen wat kleur te
Een schuchter antwoord, maar he+ ^oor mevrouw Wolf Catz sentimei t l"33^ "f ®efor.cee^d
daarmee hoeft men heus niet te mevrouw Woll-UatZ sentimentele schrijfwijze, in de
geschreven boek Kastelen trant van het damesweekblad,
n Jezus vertelt.
Explosief
soonlijk ben uit Arnoldshain terug
gekomen met het armoedige besef,
dat ik nog veel moet leren: veel
filmkunde, maar bovenal veel theo
logie. want buiten de theologie om p.E NiEUWE (kinder)platen- (Henk Scholten) mooi voor hc?
- geen zinnig woord over een binn<?n en we heb. Eenstemmig '"Jwoordr ^Nou er
ben het geweten ook: ons huis is
Christusfilm gezegd worden.
Overzichtelijk
Het congres begon heel over-
zichtelijk. Dr. Hans Kallenbach,
de studieleider van Arnoldshain,
begroette de deelnemers vriende-
lijk, waarna dr. Hermann Ger
ber uit Darmstadt in zijn inlei
ding de themata aan de orde stel- observatiepot
de: voornaamste „Kan de Chris-
tusfilm verkondigen? Daarna
i gaf ds. Laubvogel uit Wiesbaden
j aan de hand
een duidelijk overzicht
het. Wat wil je ook als je nog
nu al wekenlang: een waar kin- ,va, zoekt nur 41e ral' ra„Ke r
derparadijs. Direct na schooltijd üjke toonhoogte! Dus luisterden also£ £ij wüoe bewijzen.
stroomt de kamer vol met vrien- we diverse keren naar de veertig
kritische jury.
eetka- „r.
werd verbannen, heeft op zijn Heb mijn wagen
rvatiepos ijverig notities ge
maakt. Toen hij ze doorlas om dit
overzicht te kunnen maken, kwam
b icouuu.cn k'i tot de corclusie, zo objectief
voorbeelden mogeliik te mmten ajn^
Op gevaar a beschuldigd te wor-
kris-kras door de nieuwe
Koning had geen zin'„Zeven mot
ten" en „Vissenconcert" (CNR-HX
eenstemmig: dit '130G).
Met „De Belhamels" vaart Henl
Franke in ander (zang) watei
lae bewijzen, dat ni
Luc Marjon ook leuke liedje.-
kunnen maken. De jury was niei
zó enthousiast, omdat ze de liedj.
.Robbedoes".
nastiek" en PH
orgelman" (CNR HX 1296)
muzikale vlo' en „Hengelen"
iCNR SK 133» niet hebben leren
zingen. Hetzelfde kan gezegd wor-
zeggen, dat ande- den van nog twee liedjes: „De kin-
kxnderkoren minder deren van cle kapitein" (Henk
rerjaai
Swlebertje:
Afscheidsliedje.
•ïooie lentemorgen (Slaapliedje van
Ynnemarletjc —Ik ben een arme
werver). Joop Doderer (Swiebortje).
-ou Geels (Bromsnor). Jetty Can to i
(Saartje). Rien van Nunen (Burge
meester). John Soer (Luie Loodje).
-ïi» rv.- j l j icven «urnen van situaties en
De route, die zij had uitge- personages. De zelfgenoegzaam-
stippeld, leek er een vol he- heid, die ook hieruit spreekt dat
roïsche en romantische glans- de schrijfster eigen couranten-
punten met roemruchte na-
men als die van Zuyten, Ame- literatuurlijst, steekt bovendien
Hei- rongen, Sypesteyn, Trom- vreemd af tegen de onverzorgde
f3.*95. ^nmouw^schoiten>°—1 De ^Poê^ penburgh, Dussen, Genhoes, stlj!'
CNR SK 1M 3.95 Wijchen. Doorwerth, Rech- J?f J»» het
Dei De Hertogin van J rode potlood ontsnapt: „Er be-
I «TuT N«enhuls- Onbegrij- „Mt een bijzondere tekening
6 50 Heidei - - npliilr nnnct rlot rlo InnV,t doe var, Pmnl/ Da—.i.
Liedjes van Anhie M. G. Si
door het kinderkoor Pippe:
oJ.v. Ger Leeflang. Sebastiaan -
-■*-jUl CNR SK 163 (45
Saartje ('t Is in delman. CNR SK 164 i45 t
Hotemetoot Het stoe:tJe
- j^so^eïdere^'riet1— 'sebasdaan Pe^jk haast, dat de tocht des- van Frank van Borssele met
Tan^^Hx-5^1^ iT D<e«r.oedeI" ondanks op een desillusie is zi^n welbesneden gezicht van
ian cnr hx 1304 (4o t) 6.50. r een anonieme meester rnnk .ta.
len" onder leiding van Paula
Alphen en het orkest o.l.v. Jac Bul
terman zongen en speelden (Phi
lips PY 840369) Verzamelnaam: '1
-olgeladen.
De Scheliebellen er, Liedjes van Annie M. G. Schmidt
uitgelopen.
platenH
de smaak vielen, dat beslist Franke - Luc Marjon)
ontwikkeling van de Chmtue- zim gegaan, willen
I film. Een ontwikkeling,
1 moed geeft, niet alleen omdat de
film in zijn 70 jaren van bestaan
vooruit is gegaan, maar ook
i omdat men bij de Christusfilm
beter is gaan begrijpen waaro
ver het gaat.
der Velde (Artone PPE 015)
en uit volle borst „Alles in de
wind", „Daar was laatst een meisje
loos", „Drie schuintamboers. Ne-
anonieme meester, zoals Ja-
L"e ochtendgy'm- mm? ite'VGrü«a SteteASian rSikl' DeVonh5," hïè",«nV',m'- De schrijfster verzamelde ie- techt^aat"''^'
en -5* "7S0 vuyem - Het Ui.ren_hnw.tuk-- gio interessante bijzonderheden laaCahr' 15 va.V
1306 omtrent wat ztj zelf noemt: de ^„"(erder:"ëez^LndTS
d, Belhamettlet o.l.e. ti.nt. Frank., monumenten van cultuu, en hts- Tuy„ van Serooskerken ziet gt
Robbedoes De ochtendgymnastiek tone Helaas ontbrak haar het aeharnflRt on fier
De midvoor Dc orgelman, cnr vermogen, de krachtige uitstra- gelaat hanupn in' «4Ü
hx 1298 <451) 6,25. ,ing van deze monumenten op fchilderiie^afir!? ln //#Ch|tige,
ÜSa^ga 2f,zie„2dVri„Tvane eniteleTdetansï ES^S* T*
IS «s ft» kbr°sr:
Laydu. Jan Duiver
(Barend de Beer). Joke van den B
(Klaasje). Silvia Schipper (P-imf
ael) en orkest oJ.v. Jan Corduwe
Stereo Philips 840370 17,50.
'k Heb mijn wagen t
irliedjes). Teddy
Kleintjes genieten uitbundig
Enige weg
„Ja", riepen ze in koor, „ja, -
was het op de Efteling ook!" Wat sc^_e begeleiding
hebben ze gene,ten op die warme
zomerdag op dat onvergetelijke
schoolreisje.
sprookjes z<
„Assepoester' 1
Duimpje (CNR Sp 12), „Genove- G. Schmidt gaan
niet! Dus: huo. op de volgeladen iands polderland (Luc Marjon - Jo „in
wagen met het kinderkoor Henk Beyersbergen van Henegouwen) èchoïtin
fifjf J"" op CNR DS 1115. De Schel'lebeÜU
Wat teleui gesteld waren we Alphen en orkest o.l.v. Jack Bulter-
over het oordcei van de jury inza- Stereo .Philips 840369 PY
ke de plaatje.
solostemmen
(CNR Sp 13)
-- bekende kinderliedjes, die Charlotte, Koen en Leo, (Delta DS
r. daar had je die „De Karakieten' onder leiding van 1104) alsook „Fix, Fox, Lupo en
aar op de plaat: Willy Francois zingen (Decca QL Lupientje beu ven avonturen in
CNR Sp 11). „Klein 625351). De liedjes van Annie M. Afrika (Delta DS 1136) zijn aardi-
c- 10, /-n ij» als koek. ge platen.
„Zwa
de Efteling. Ze worden En de tekst
Toen echter kreeg men de pop- ?an
pen aan 't dansen, want Pastor les
Waldemar Wilken uit Hamburg 8es- --- - -
had voor zijn voordracht de titel siemedewerkers o.l.v. kindervriend der dan
kleei Haar boekjes „Dikkertje Dap"
(CNR Sp 14). de vier sprook ..De Lapjeskat" zijn „verslonden"
liedjes
Auch auf den Strassen Herman Broekhuizen. De sprook-
usdjes worden gezongen dor-
kinderkoor „Jacob Hamel".
Westering
des Kitsches. Hij wilde
mee zeggen, dat men wel van eer
of ander hoog theologisch stand
punt uit de (vnl. Amerikaanse) SlviclfCVtic
j Christusfilm kon afwijzen, maar J
dat de mensen nu eenmaal niet En dan die wonderbaarljjke Ie-
nil, £5, k2LÏSTïJm yensgenietei-bii-uitstek: Swiebert-
schreef er de muziek bij. De jeugd PY)
het heerlijk zuiver zin
gende kinder! oor „Pippeloentje"
onder leiding van Ger Leeflang
„Pippeloentje" bezingt de lof van
„Sebastiaan" en „Heldere Griet" ,v,„riir
(CNR Sk 163). „Juffrouw Schol-
■Holman-1 (CNR
1 Fox lied -
Fl-Fo-koor
Delta DS 1104
ie. De jury s tlde, geloof ik, deze deltje Dei" „De Hertogin
j Swiebertje. Broiuauut, uuikc
deze films vaak de emge weg zijn SaarJtj Lt
om hun het verhaal van Jezus te rJic Ai.
burgemees- temetoot" .Het stoeltje" en „Beert- he
«en „Visconcert" (CNR-HX ,iebben
en op CNR 1304 treft men
.Sebastiaan"
„De Poedel
déze liedjes is uit laatst hebben bewaard: „Barend mf^'zon6—CTom°Dliedel
- 3eer met. de Zandman. Klaasje rf 314501 (45 t) - 3.95.
Pimpernel" (Philips 840 370 Ftx pn Fox. Hct FiJ£
en ..Sprookjes in hoorspel- n, ian«w,d,tnja. H,
v'orm (Philips 840 372 PY). o.l.v. Enrico Neckl
En „Assepoerter", „Klein Duimp- '4S t) 3,95.
je", „Roodkapje" en „Sneeuwwit- Fix en Fox in Afrika. Delta DS 1136
je", gespeeld cioor Kitty Courbois U f 3.95,
Martine Crefcour, Elise Homans
Kaart, Pieter Lutz en
Albert VogelDe jury trok de
wenkbrauwen op en zei: „Wat ver-
tellen ze dat eigenaardig". Gelijk Kinderkoor H«
op prijs dan die van de tv. Ze 1304)
werden nu niet afgeleid door het aan: „Helde're Griet'
.bekken-trekktn". Wat kan die Juffrouw Scholten"
En wat hielpen man".
Discografie
tein In Hollands Polderland. Delta
DS 1115 (45 t) 3,95.
wagen volgeladen
ik van der Velde.
30 cm) —ƒ9,90.
Efteling:
Grietje -
Uiige-
Vier sprookjes
Doornroosje Roodkapje.
Paula van Alphen
nauwkeu- orkest van Harry de Groot hem
wel daarbij goed! .De verjaardag
3" mooie 1<
allerlei gedienstige geesten
voren om esthetisch UT"
rig te formuleren IHMi
eigenlijk kitsch was. Bovendien Saartje"
I gaf ds. Wilken te verstaan dat hij morgen" staan zowaar op
zomaar wat gewaagde uitlatingen te "langspeel)-plaat (Philips
had geloosd om de discussie op PY)
gang te krijgen. Het gevolg was de
natuurlijk, dat iedereen tegen
iedereen begon te betogen, die na
men van Kant, Lessing en Herder
bïgonnen te vallen en ae ziekte der
geleerden snel
JjJj Sleuteltjes
Omdat we ietwat kris-kras door
de nieuwe oogst zijn gedwaald, la-
ten we hier nog eej discografie £a aïiï /Mo"
Sprookjes van de Eftelinr: Asse-
volgen:
ïente-
'okjes in hoorspelve
bewerkt
3.95
Joop Stokkermans.
(45 t)
.Voor een snipperdag
de zon" en „lom diedeldom'
een 45-toerer.rlaatje (Philips
314501).
„Wat zingen die
Ook een bekend Leidenaar.
Henk Franke, bezingt met zijn door Hans Andreus
0371 Leidse Sleuteltjes de lof van
met Annie M. G. Schmidts helden en
op heldinnen. M'sschien net niet zo
RF fijntjes als de ..Pippcloentjes" hel
doen, maar tocb wel zo leutig, dal p0est«r Klein Duimpje. Philips PY Roodkapje. Uitgevoerd door hoorspel-
1 J40372 (Stereo) ƒ17.50 (in fraai en televsic mede werkers en het kin-
geïllustreerd album met toelichtin- derkoor Jacob Jlamel oi.'
door Kitty Courbois. Martine Cref- z
Elise Homans, Johan Kaart, Pie-
CNR SP U (45 t) RH
Bruidskleed van Genoveva. CNR
3.95: Zwaan kleef
14 (45 t) ƒ3.95. De
CNR SP 15 (45 t)
Efteling
iprookje» i
(Hartewensserie) Sneeuwwitje
Asse- Hans en Grietje Doornroosje
fascinerende freule Belle van tallen kroon» Vrao«
Zuylen, komt het boek niet ver Hendrik? g: W3ar ,S
Kastelen - hun personages, hun
schatten, door Iielma Wolf-Catz
Boekbesprekinq
Huisartsgeneeskunde, in verle
den, heden en toekomst, door
prof. dr. A. C. Drogendijk. Uit
gave F. Bohn, Haarlem.
n de taak die de
vervullen, waar
wetenschap niet
(Ted-
"zich heen dy Scholten) en die mijnheer „Het ijzeren nuwelijksfeest", „De gen).
Broekhuizen CNR-GA 5014 ƒ9,00.
1 de Bergsche Maat, afgebeeld in het boek
Een analyse
huisarts heeft
door deze tak„lcl
alleen beter wordt verstaan, maar
waardoor vooral de discussie over
de artsenopleiding kan worden
vergemakkelijkt. Meer klaarheid te
brengen in het wezen der huis
artsgeneeskunde is de taak die de
schrijver zich gesteld heeft. Hij
heeft een diepgaande studie van
dit onderwerp gemaakt getuige
alleen al de indrukwekkende lite
ratuurlijst en heeft de resulta-
ten hiervan op bondige, overzich-
:elijke wijze neergelegd in dit
werkje. Als bijdrage tot een ver
heldering der discussie Inderdaad
belangrijk, al behoeft men het
uiteraard niet met het geponeerde
steeds eens te zijn: discussie voor-
onderrtelt onderscheidene menin
gen (54 blz. 5,50).
