SCHEP ORDE
OPSCHRIJF-
METHODE
EENS?
door de
Vakantiehuizen voor
overspannen moeder
V
Uw ervaringen met de
tegenwoordige jeugd
ffl
ZATERDAG 18 SEPTEMBER IHt
Welke moeder verzucht niet
eens na een drukke dag: ,JVu
wou ik er wel eens een tijdje
tussenuit. Alles hangt me hier
de keel uit!" Hebben we dan
nog veel met ziekte van de
kinderen te kampen dan is het
helemaal net of je steeds die
per in het moeras van de over
vermoeidheid zakt. Slechte
eetlust, slecht slapen en als
gevolg van dat alles: slecht
humeur.
De atmosfeer in een gezin hangt
in zeer grote mate af van de moe
der, en u begrijpt het al: hoe kan
het rustig en gezellig thuis zijn als
moeder half overspannen is
Van de raad van de dokter „Er
is een paar weken uit te trekken"
komt weinig terecht. Wie haalt het
nu in z'n hoofd man en kinderen
r\E schrijver-
advocaat
had een drukke
dag achter de
rug. Een zaak
voor een Engel
se cliënt hield
hem bezig. In
een concept
brief had hij het
woord „spook"
gebruikt in
plaats van
„geest" en
dat maakte de
hele zaak ridi
cuul. Ik maakte
hem op de fout
attent. „Een
domme fout"
vond F. Borde-
wijk. Ik lachte.
„De beste brei
ster laat wel
eens een steek
vallen!" Ver
rast keek hij
op. Pakte zijn
agenda en krie
belde wat neer.
Een paar weken later ge- Kroniek van het Utrechts
bruikte hij de zin in een ex- Nieuwsblad. Zo leerde ik dat
cuus voor de Letterkundige grote geesten hun ideeën niet
laten glippen. Trouwens,
Henriëtte Holthausen, culi
nair expert, slaapt met een
bloknootje en potlood naast
haar. Agatha Christie krijgt
haar ideeën onder de afwas
en reken maar dat in haar
keuken papier en potlood bij
de hand zijn!
Natuurlijk wist ik dat wel.
Maar ach, in het huishouden doe
je alles voor-de-vuist-weg. Een
zekere routine, noem het tred
molen zorgt er voor dat de was,
de boodschappen, het eten tóch
wel gedaan worden. Toen de
krant zijn intrede deed in mijn
leven ontstond die gewoonte, al
les meteen op te schrijven.
De naam van een vreemde, die
opbelde bijv. Verstond ik het niet
goed. dan vroeg ik bij het begin van
het gesprek de juiste spelling en
kon correct antwoorden. Afspraken,
interviews. kantongerechtversla
gen, alles ging op papier. Neemt de
man in huis de dienst over. dan
ligt er een lijst klaar: zoveel van
de melkboer (komt om tien uur),
half elf vuilnisbak binnen, elf uur
peuter een beker melk. Met ge
noteerd de winkels, die hun vrije
dag hadden. De avond, voordat
ik wegga, hebben we samen de
trein heen, de trein terug, de tijds
duur en de manier van vervoer
vóór en na de treinreis uitgekiend
Bovenaan mijn blocje waarop straks
de notities komen voor ons aller
BladZij staat altijd: zó laat trein
terug.
Waarschuwend
Zo werkt U met ons Filar ski's Knippatroon
éénmaal kopen en U maakt alle modellen feilloos!
55
S3
A£MT*«HO«t
5 50
30
B
Bij onze kantoren zijn verkrijgbaar:
ft Een palronenset vyfbladig in de
maten 36 t/m 48 2.50
Dit behoeft u slechts éénmaal aan
te schaffen!
9 Een mapje met visuele voorlich
ting, rokken, pantalons en avond
kleding. Handig als u het schuiven
met patroondelen niet snapt 2.25
A. voorrok 1* knippen aan stofvouw.
B. achterrok 1x knippen, dubbele stof.
Een supplement met elk 35 mo
dellen, prettig als u veel naait en
behoefte hebt aan méér modellen
dan wy iedere veertien dagen als
service brengen. De nummers 2,
3 en 4 kosten per stuk 1.45
Vergeet niet uw maat. op te geven
Ontvangst na storting of betaling van het
benodigde bedrag by het bureau van
dit blad.
zou vergeten, dan staat daar waar
schuwend het tijdstip van vertrek.
Ambtenarij? Nee, een heerlijke
rust die ruimte en tijd schept. Bo
vendien blijkt, dat juist door het
zo strak lijkende schema, een heer
lijke soepelheid in je leven komt.
Iets. waarmee je intens bezig bent.
kim je gerust vergeten als de kin
deren of het bezoek extra aandacht
vragen. Het papieren geheugen,
daar kun je altijd op terugvallen.
Dat strakke schema behoedt je er
ook voor om af te dwalen op klets-
paden: beperk je tot wat ter zake
dient en: er is een tijd van komen
en gaan.
Tussen de regels van ..onze"
Christine las ik dat ook zy orde
schept door noteren en ver
geten en weer oppakken wan
neer dat nodig is.
Gemakkelijker
Wat moet een huisvrouw, een
ongehuwde werkende vrouw, het
meisje dat werkt en leert en uit
gaan wil een heleboel dingen
meer onthouden dan de heren
der schepping.' De schoentjes
verzoold, het witte blousje een
extra sopje, bezoek aan de kap
ster, nieuwe rits in je rok, ver-
jaardagspost op tijd weg en ga
zo maar door. Probeer het le
ven wat makkelijker te maken
door de even-opschrijf-methode.
Een lijst van kleine snertkar
weitjes die beslist gebeuren moe
ten, uitgesmeerd over een week
of langer. Iedere dag een grote
schrap door dat wat gebeurd
is. Geeft een reuze opluchting!
Plannen op papier gezet lijken
al heel wat reëler dan in je ach
terhoofd, en beter te verschuiven.
Of het nu gaat om een menu voor
de week. een verjaardagsfeest, of
andere plannen: noteer ze eens. Pa
pier en potlood zijn geduldig en
ideeën kunnen soms als een lucht
bel voor je neus glanzen, wegdrij
ven of uit elkaar spatten. Grijp ze
als ze in de lucht hangen Wat
kan er financieel uit de lengte of
de breedte komen? Ga er eens voor
zitten en maak een prioriteitslijstje.
Als er een flinke streep door dat
wat nog niet mogelijk is komt, dan
hoeft ook je onderbewustzijn er niet
over door te zeuren. Wat fijn als de
baby-oppas een notitie vindt met
instructies hoé ze de baby het beste
kan troosten, het telefoonnummer
waar u eventueel te bereiken bent
Wat zal moeder heerlijk ontspan
nen bij de schoolarts zitten, als ze
een papiertje te voorschijn tovert
waarop ze tevoren de kinderziek-
Hun genoteerde verlangens uei
den werkelijkheid. Natuurlijk
schrijft de huisvrouw in spee de
maat van zijn boord, sokken, over
hemd, een recept, de bruilofts
gasten die een bedankje moeten
hebben even op. Ze schaft ook
een eigen agenda aan net
vroeger op kantoor.
ten van Anneke en Piet, hun ge
boortedata en al dat soort dingen
die een schoolarts wil weten en
waar je op het goede moment niet
op kunt komen had neerge
krabbeld.
Roostertje
Hebt u een roostertje, wanneer
Peter zwemt en Henk blokfluit
en wanneer de HBS ook weer tot
drie uur duurt? Een boodschap
penlijstje van dat, wat aanvulling
behoeft, of dat leuke ideetje neer
gepend voor Oma's sinterklaas
viering? Schrijft u op, wat u treft
die beschouwing in de krant
over interessant achtergrond-
nieuws dan komt u er meteen
gauwer toe de goede man die het
voor u wrocht, ook eens te com
plimenteren op papier.
Eetlijstje
si veren dooropschrijven. Zen
dingsprojecten. buren, zieken die
je gebed nodig hebben en die we
in onze menselijke zwakte licht
zouden vergeten. Te formalistisch?
Maar ook de Wereldvrouwenge
bedsdag is een weloverwogen ge
bedsplan" en ieder die eraan
deelnam kan vertellen, hoe aan
grijpend het kan zijn.
Schrijf het eens op: alle kleine
vreugden en zegeningen en vrien
delijkheden die u iedere dag ont
moet. De schaal naar de vreugde
zal doorslaan.
Geeft u makkelijk geld uit? Neem
eens een giro. Laat er een gedeelte
van uw salaris op storten of de
AOW of uw uitkering. Eens per
maand gaan de betalingen de deur
uit opgeschreven in uw giro
boekje. Bereken eens wat u dat
spaart aan zegels op de huurkwi-
tantie, aan tijden in de rij staan
op het postkantoor, aan girostor-
tingsformulieren en postzegels. Er
is geen stop meer bij de giro. Déze
manier van schrijven zal u beval-
Waarom zou de zakenman wél
en de huisvrouw géén agenda heb
ben? Er zijn duizend-en-een-dingen
die haar aandacht vragen. Het be
zoek aan de tandarts, wanneer de
garantie verloopt van het kostbare
huisapparaat, de familieverjaarda
gen. de trouwdag van uw vriendin
die ze zich terloopsliet ontglippen,
de beste tijd om uw cyclamen in
huis te halen of bloembollen te ko
pen even een notitie en u mag
het voor de rest vergeten. Iedere
dag even een blik in het kleine
boekje. Om de noodzakelijke din
gen heen kunt u dan de prettige
zaken draperen. Schrijf het even
op zo worden ideeën geboren,
boeken geschreven, gerechten ge
fantaseerd. feestjes tot een succes,
slordigheidjes de kop ingedrukt en
vriendschappen onderhouden.
alleen te laten en dan ergens rus
tig in je eentje vakantie te vieren?
In West-Duitsland is een spe
ciaal fonds opgericht voor rust-
behoevende moeders, het zgn.
.Deutsches Mlitter-Genesungswerk\
Er zijn handerdvijfentachtig tehui
zen waar per jaar 90.000 moeders
die dringend behoefte aan rust
hebben, een heerlijke vakantie
doorbrengen. Het Genezingsfonds
bestaat dit jaar vijftien jaar; het
is ontstaan op initiatief van Elly
Heuss-Knapp, de echtgenote van
de eerste president van de Bonds
republiek. Vijf organisaties (de
protestantse en rooms-katholieke
werkgemeenschap, de vrouwen
groepen van de sociale arbeiders
organisatie. het Duitse Rode Kruis
en de overkoepelende sociale bond)
zorgen voor de financiën. Ook
worden er jaarlijks straatcollecten
georganiseerd.
ledereen
Wie komt er nu in aanmerking
voor zo'n heerlijke vakantie?
Iedereen die rust en ontspanning
nodig heeft. De huisarts kan een
moeder by het Genezingsfonds
aanmelden, maar ook sociale
organisaties of het Duitse Rode
Kruis. Ztjlfs vrienden en buren
kunnen een verzoek indienen.
Verzoeken van de moeders zélf
komen er zelden. Moeders hul
digen nu eenmaal de opvatting
dat de boel in het honderd loopt
als zij er niet zijn. Maar zelfs
daar blijkt het Fonds voor te
zorgen, meestal neemt een vrij
willige helpster de taak van de
moeder over. Bij heel moeilijke
omstandigheden worden de Jan-
deren in dezelfde tijd in een
vakantiehuis ondergebracht.
Met bleke gezichten, de koffers
vol gepakt met de dagelijkse zor
gen gaan de moeders op reis. Be
vrijd van alle huishoudelijke
plichten begint er een heerlijke
vakantie die uiteraard zeer be
vorderlijk is voor de genezing van
de geestelijke en lichamelijke over
vermoeidheid van de huisvrouw.
Zij krijgt medische verzorging, zij
kan deelnemen aan voordrachten
over modern koken, gezondheids
zorg en opvoedingsproblemen.
Na een paar weken komen de
moeders geheel hersteld, en weer
in staat hun taak op te vatten.
Het succes van het „Mütter-
Genesungswerk" blijkt wel uit de
dankbare brieven die er binnen
stromen. Zo schreef b.v. een man
die in ernstige mate oorlogsinva
lide is:
U wilt vermageren. Begin dan
eens op te schrijven wat u dage
lijks eet. Vergeet niet de kopjes
koffie, het koekje en het choco
laatje. Met een calorieëntabel erbij
kunt u berekenen wat de calorische
waarde is. En als u dat te geleerd
voorkomt, kunt u kijken welke
broodbeleggingen beter vervangen
kunnen worden of hoeveel calo
rieën (lees overtollige dikte) u
kwijtraakt door minder suiker en
zoetigheid te gebruiken. Eet en
drink eens 500 calorieën per dag
minder door die schrijf-neer-ge-
woonte bespaart u op versnaperin
gen en vermageringsmiddelen.
Solliciteren
Bij het mondeling solliciteren
is het ook prettig een lijstje bij
de hand te hebben en dat desnoods
te overhandigen. Er zijn zaken die
u thuis nog rustig repeteert, maar
op het moment dat u ze te berde
had willen brengen, ontschieten.
Leren lachen
„Mijn vrouw kon voor de eer
ste keer tijdens ons dertigjarig
huwelijk alleen op vakantie gaan.
Zij heeft weer leren lachen en
blijheid in ons gezin gebracht."
de tehuizen waar Duitse
„Dit nieuwe onderwerp
komt als geroepen" aldus
mevr. v, A. te M. Zij
schrijft verder: „Verle.
den week zat hier een
groepje jongelui van vijf
tien tot negentien jaar.
De radio of pick-up kon
niet aan want er lag een
zieke boven. Ik sloeg hen
ongemerkt gade, telkens
viel er een pijnlijke stilte,
'k Dacht: léren we onze
kinderen wel converseren?
Het is toch dwaas dat
leerlingen van een mid
delbare school geen ge
sprek gaande kunnen hou
den met z'n zessen? Mijn
dochter zei aan het eind
van de avond: „Mam, ik
ben doodop, 'k heb echt
wel m'n best gedaan, maar
ik kan geen uren praten!"
Ik hoor zo vaak als de kin
deren van een verjaardag
thuiskomen: niks an, nie
mand zei iets. Dè oplos
sing voor een feestje
schijnt tegenwoordig te
zijn: dansen en plaatjes
draaien. Ik vind het alle
maal zo leeg."
..Wij lopen zo tegen de vijf
enzestig. maar praten graag met
jonge mensen, en genieten er
ook van." begint mevr. M. P.
te R. „Het is ook zo fijn dat ze
tegenwoordig vrijuit praten
over kerk. politiek en de Bijbel
Als we de jeugd vriendelijk
tegemoet treden en niet alles af
keuren wat zij doen en zeggen,
is er heus met hen te praten,
al zien ze het soms anders dan
wij. Laat ze dan hun haar maar
wat langer dragen, dat gaat van
zelf weer over. Onze zoon heeft
ook in spijkerbroek en rood
hemd gelopen, het was maar
tijdelijk. Alleen als ze iets wil
len wat werkelijk verkeerd is.
moeten we onze eigen mening
er tegenover stellenen dat
wordt dan ook wel gewaar
deerd." aldus mevr. P.
Betere
Mevr. v. O. te D. schrijft
„Natuurlijk zijn er jongelui bij
ons in de buurt, waar ik me
dagelijks aan erger. Maar dot
er toch nog andere (lees
betere) bestaanheb ik wel
ervaren. Daar ik alleen ben
en daarbij nog vaak ziek, kom
ik vrijwel niet buiten. Maar
iedere dag komt ze even langs,
dat jonge meisje, om te kijken
hoe het er mee is en of ze
soms een boodschap voor me
kan doen. Ik kijk er al naar
uit of ze nog niet komt. Ze
brengt in mijn bestaan een
grote afleiding!"
„Daar mijn man invalide is.
hebben wij wel eens hulp nodig.
Nu hebben veel volwassenen
daar geen tijd en geen begrip
voor. Er wordt wel eens sma
lend gezegd: „de jeugd van
tegenwoordigmaar daar
behoeven ze bij mij niet mee
aan te komen: de jeugd is voor
menig volwassen mens nog ten
voorbeeld", begint mevr. v. K.
te R. Zij vervolgt: „Laatst wa
ren wij op bezoek en moesten
met de bus terug. De bus was
al bij de halte toen wij er aan
kwamen lopen, en daar wij dus
niet hard vooruit komen, zou
den we hem gemist hebben.
Op een veldje vlakbij, waren
wat jongens aan het voetballen,
plotseling zei één ervan: „Jon
gens, even wachten. Ik loop
even naar die bus om de chauf
feur te vragen of hij voor die
mijnheer wacht." Zo zijn er veel
dingen die de jeugd doet. maar
dat komt niet in de krant. Nu
hoop ik dat dit dan wèl eens
in de krant komt", eindigt mevr.
v. K.
Schaamte
„Is de jeugd nu werkelijk
minder dan vroeger?" vraagt
mevr. K. te P. zich af. „Bij ons
is het tegen Sinterklaas altijd
een vreselijke bende in het
jeugdlokaal. Waarom? Omdat
de jeugdvereniging pakjes
maakt voor gevangenen. Ik
schaam me dat ik het zeggen
moet, maar het is vroeger
nooit in onze hoofden opge
komen, voor gevangenen nog
wel, een pakje te maken. Ook
hebben wij in ons dorp meis
jes van vijftien, zestien jaar,
die bij oude mensen gaan hel
pen, en 's zondags met elkaar
bij zo'n eenzaam oudje gaan
koffie drinken. En leuke, vlot
te meisjes hoor! Met lange
haren en groene kousen, maar
een Jeugd om jaloers op te
zijn."
Wie schuldig
„Natuurlijk Is op ons dorp ook
een bromfietsrage. zo'n kikker
club, of hoe je dat noemt. Maar
wie is daar de schuld van, de
jongelui, of hun „t.v.-minnen-
de" ouders? Nee, met onze
jeugd is best land te bezeilen,
daar durven wij de toekomst
wel mee in! En als ik een boekje
krijg, gaat het naar één van
die behulpzame meisjes" besluit
mevr. K.
„Als ouderling en lid van de
zendingscommissie was mij door
een tweetal predikanten ver
zocht op hun belijdeniscatechi
satie iets over de zending te
willen vertellen" schrijft de
heer J. B. te D.
„Ik heb het met veel vreugde
gedaan, het bleek mij op die
avonden dat er bij alle kri
tiek op de hedendaagse jeugd
levendige belangstelling was
en men op het vertelde spon
taan reageerde door zich te
abonneren op het zendingsblad
en het onder beheer nemen van
een zgn. „zendings-thermo-
Verschil
,Al* ik deze avonden en deze
jongelui vergelijk met de
jeugd van een veertig jaar ge
leden, dan is er een aanmerke
lijk verschil niet ten kwade,
maar ten goede. Tóen, naar
mijn ervaring, een vrij grote,
ongeïnteresseerde groep van
uitsluitend jongens, bij een
predikant die moeilijk orde
kon bewaren Het „gesprek"
van de catechisanten bestond
uitsluitend uit het opzeggen
van de antwoorden op de vra
gen uit het boekje. Nü een
totaal anders ingestelde pre
dikant, een gemengde groep
jongelui die rake dingen zeg
gen, kritisch tegenover veel
zaken staan en onverbloemd
hun mening zeggen. Boven
dien veel belangstelling blij
ken te hebben voor Kerk en
Evangelie."
TUU heb ik weer van alles doo»
elkaar. Brieven met vragen
over ditjes en datjes, en brieven
die het eens even aanpakken. Zo'n
stapeltje inspireert geweldig tot
antwoorden. Om te beginnen heeft
een vraag me erg doen lachen (dit
tot troost van de bezorgde brief»
schrijfster die niet \ëil dat ik met
iedereen te veel meeleef en soms
verdrietig ben), en wel de vraag
of er op reis en ervoor en erna na
nooit iets mis gaat, b.v. dat ik het
gas vergeet uit te doen of een
plant laat verschroeien in de zon.
of, zoals zijbij thuiskomst de
w.c. overstroomt O ja, zulke din»
gen gebeuren by ons ook. Vorig
jaar ontdekte onze buurvrouw die
geregeld de bloemen water gaf en
post uit de brievenbus haalde, by
een tocht door het huls dat ln een
slaapkamer van een van de jon*
gens zich een paar miljard vlooien
ontwikkeld hadden. Het krioelde
ervan op de zitting van een stoeL
Dat kwam uit want op die stoel
lag vaak de hond als zoonlief huis
werk maakte. Ze heeft er spul In
gespoten en alle miljard in één
keer weg. Wy hebben er by thuis
komst zelfs niets meer van kunnen
merken. Gek is dan dat je by de
hond niets kunt vinden. Het Is ge
woon een explosie van een paar
wegspringers die niet gestoord
door stofzuiger of open raam aan
het vermenigvuldigen zijn ge
slagen.
Dit jaar zat de w.c.-bak beneden
vastgeroest, je kon niet trekken
Niet zo erg bij ons als by brief
schrijfster. want we hebben drie
gelegenheden boven elkaar en
hoeven dus maar de trap op, niet
naar de buren. Maar al die kleinig
heden zyn er herhaaldelyk in ons
huis. ik ben er aan gewend, voel
het nauwelyks. Wat wel erg was
ik had de avond voor ons vertrek
de enige avond dat ons hele ge
zin deze zomer by elkaar was
eens heel lekker willen eten. en
o.a. twee vleespannen gebruikt De
ene had ik schoongemaakt, de
andere vergeten. Toen ons oudste
dochtertje een dag voor onze
thuiskomst op de lucht in de keu
ken afkwam, eens rondstaarde en
het deksel van de pan nam, kropen
haar lange witte wormen tegemoet.
Jammer dat ik dat niet gezien
heb, haar beschrijving sprak boek
delen Daar de buurvrouw ook
uit was, hebben die dieren heerlyk
kunnen tieren ln de jus. Waar dient
zo'n worm nu voor, denk je dan
by jezelf, of denkt u dat nooit? Ik
was een keer op bezoek ergens,
eventjes maar, iets brengen, de TV
stond aan men riepdit moet ja
beslist zien, kom zitten dus ik
ging zitten en zag een of andera
diepzeekrab in en uit een schelp
kruipen en allerlei handigs ver
richten om aan een prooi te komen
of om zichzelf te verstoppen. Er
werd bij gezegd dat dit dier op
onvoorstelbare diepte leefde, en
iedereen was vol bewondering voor
de TV die nu toch maar mogelijk
maakte dat wy wisten dat de krab
er was. Het was natuurlyk de
film ervan die dat mogelyk maak
te). Ik deelde die bewondering ook
wel lichtelyk maar zat meteen te
vragen waaróm dat dier er nu was.
Zo op het „oog" zit er geen enkel*
zin in. Waarop iedereen riepja,
jy maakt er weer een lezing van,
en ik moest constateren dat ik
maar niet TV moet kijken. Want
voor veel mensen is TV zoiets als
een algemene-kennis-ontwikkelaar,
en al kykende krijgen zy het ge
voel: tjonge, zo wéét je nog eens
wat. een soort kennis-is-macht-
principe dus. Terwyl ik al kijkend*
bepaald een kennis-is-Onmacht-
gevoel heb. want ik ontdek steeds
meer dat wy. en ik in het byzon-
der, niets weten.
de Open Brief. Soms vind ik het z„
ellendig dat iemand iets tekort
komt, een mooi uitzicht, een dag
uit, iets om naar uit te zien, dat
al, en dan het ziek-zyn of ergens
niet tegen op kunnen, al de varia
ties van verdriet en moeheid, van
zorg en uitzichtloosheid en dan
wil ik iets doen, meestal wordt dat
iets een brief, maar het „willen"
is altyd verder, en in dat verder
is een dagje uit nog maar een heel
kleine prestatie. Maar dan krijg
ik als ik my uitspreek in deze
trant een dikke brief terug en wat
blijkt dan Dat bij alle tekort toch
ieder mens gelukkig kan zyn. Wie
thuis moet zitten, hoort prachtige
muziek door de radio. Ja. iemand
schreef me zelfs neuriënd een
brief, ik kreeg hem vandaag, kon
mee-neuriën, F. Maakte ik my zor
gen over iemand die na de vakantie
misschien opgenomen moest wor
den, zie. de vakantie bracht rust
die nodig scheen om het lichaam
weer wat minder nalatig te ma
ken en zo ontstaat er bij dank
baarheid dat wat wij geluk noe
men. En dan denk je somser
hoefde niets bij om gelukkig te
zijn bij die en by die, dus wat zit
jij plannen te maken, wat stel jij
je voor by „de rnens", wat is
eigenlijk de bedoeling. Moeten we
steeds aan elkaar verbeteren en
ordenen, en zo ja. op welk mini
mum begint die hulp Een vrouw
met een dronken man en twaalf
kinderen en al het geld ervandoor,
ja. dat is duidelijk, maar een
vrouw met één kind op een flat,
en een onvermijdelijke flatneurose
volgens allerlei lieden die het
weten kunnen, eenzaamheid, luste
loosheid, moet je daaraan wat
doen? Wordt het dan niet zo dat
de ene helft van Nederland aan de
andere helft zit te dokteren? On
der de bezielende uitspraak dat
we anders over nog een generatie
allemaal initiatiefloze flatkinder-
tjes als volwassenen zien rond
dolen? Wat is een gelukkig mens,
wie zal dat bepalen? En als je
per se weet dat iemand niet ge
lukkig is. wat is dan de maat voor
zyn geluk?
De een heeft pijn en zingt liede
ren in de nacht. De ander ziet
scheel van jalouzie. Om niets. Een
raadsel is de mens. Wij hebben
hem een ander raadsel- nodig:
liefde.
