„Generaal" J. modernste Boumen (45) bouwde en grootste veiling van het westelijk halfrond SNUIF BEHOEDZAAM - ZONDER GRIMASSEN d00rSV Zvs" «5? kwalI,e" zii° _rta.Hjj komt stonden en op dit moment U er SSKJgt.?. ^55üS."Si"de' NIEUWE BOEKEN D ZONDAGSBLAD ZATERDAG 28 AUGUSTUS 196S teur J. Boumen (45) maakte zich die middag druk over een paar arme tierige grassprietjes. In hemdsmouwen demon streerde hij zijn tuinman hoe deze de waterslang op de kale graszoden moest richten ,,Da's nou echt onze directeur", zei later een van zijn medewerkers en er klonk iets van bewon dering in zijn stem. ..Hij melijk Duitsland heeft (zestig ten de kolossen Ontwerper dat Boumen de geestelijke der én de ontwerper van veiling is. De veïlingdirectei is een prima zakenman, oezicht de hij beheerst zijn vak vol het nieuwe veilingcomplex aan- stuiting op dn spoorwegnn ge- ^Lnb.i .T.^et g.st wer^ kregen. In het kantoorgebouw schema's, die nauwelijks speling zijn het verkooplokaal, de ad- kennen Het^ is een publiek geheim, ministratieruimtcn en (op de ia- eerste en enige verdieping) een Voorbeeld de luxueus restaurant ingericht. De uitgebreide, aan de verkoop erbonden administratie spanning van de laatste maan- door middel van computers ge- den sporen heeft gegroeid, heeft schieden, die bovenal snelheid cvv moest de stad uit, als rij haar ledig en hij wil alles tot Zlïn architect een uitgewerkt garanderen. En daarom is het sncue groei niet zelf wilde afrem- Uitbreiding en/of centralisatie m de bebouwing in het centrum Venlo waren onmogelijk. De kreeg directeur Bou men zijn kans. Hij heeft die met beide handen gekregen. Het resul- stand voor (buitenlandse) te- 'aa? ,w,ordl. °u reeds fn voutbeeM materiaal en levels hij wilde brieken, die op een regelmatige |reiding5pl>„nen hebben. Het rel gebruiken heeft me eerlijn ge- aanvoer moeten kunnen reke- de vraag zijn, of zij een terrein 'inden, dat zó gunstig is gelegen het ook gekregen. Boumen ver- worden gebracht zijn veelal be- telt: „Wat voor soort stenen in de puntjes verzorgd hebben. Achter zijn bu reau is hij net een gene raal, die bars zijn bevelen geeft en hij begint te don deren, als er ergens een klein foutje is gemaakt Boumen is een kei. Dat zegt vrije hand. gelaten en ik vind, P?,^h iedereen, die de ondernemende dat hij er iets prachtigs directeur van de Coöperatieve heeft gemaakt". Venlose Veilingvereniging G.A. zegd koud gelaten. Voor mij nen. Komt door de een of ande- ioas alleen maar belangrijk, dat re oorzaak een partij te laat, als dat bij Grubbenvörst. Op een architect bouwtekeningen dan staat de produktic in maakten, die met mijn plannen fabriek soms urenlang stil.... overeenstemden. Verder heb ik hem natuurlijk helemaal Uiteraard is het veilingcomplex paar honderd meter van de toe gangspoort is het knooppunt gepro jecteerd van twee nieuwe vier- iaanswegen, die snelle Qua omzet zijn werkkracht en doorzet- oostelijke gedeelte tingsvermogen is in de afgelo- TS"' 4 aroot koel- ,fvoer garanderen. In verband huis. dat (op fruitbasis) een capa- hiermee zal het veilingrestaurant citeit heeft van anderhalf miljoen Van wegr U" kilogram. Een kleinere hal is be- ram KnJSen- stemd voor de verkoop van bloe- -r- men (de teelt van bloemen neemt I entOOnStel I ing In Noord-Limburg hand over hand »oe) en van champignons, waarvan de omzet verleden jaar vijf mil- e immense hal maakt hel mogelijk sich hebben gewerkt. De constructie is zó aangrenzende hal kan t beeld I woerd, dat b\j wijze i ■den begonnen. loeupSeu Efficiency heeft aan de grondslag Aan de opening van de veiling het gouden jubileum van de CW '43 tuinbouwcoöperaties en pluimveehoudersverenigingen, - jamen ruim achtduizend pro land. Zij is goede slag gelegen, maar daarnaast is ook <]ucenten tellen) wordt een negen de Coöperatieve Tuin- aan de aankleding van de kantoor- dagen durende reeks van festivitei- het restaurant veel ten gekoppeld. Middelpunt hiervan zal zijn een veelomvattende ten- Brabant als werkgebied heeft, w nen twee iaar verrezpn lanes de °P één na de grootste veiling van het gehele object ten grond- dje pen iwee jaar verrezen langs ae ,oriH y.. Jc c,Qff aa]oaon maar. ^aarnaoct ic provinciale weg van Venlo naar (weede Venray. Daar staat, even buiten bouwveiling voor Rotterdam het Noordlimburgse dorpje omstreken, maar het ziet er 1TO. ÏCl Grubbenvörst, de grootste en uit, dat de CVV de Rotterdamse bouwen is het terrein overvloedig toonstelling, die zelfs Alleen het heste goed genoeg voor complex bij Grubbenvörst Apple Blossom, Menthol, Ot- gance ter Hounds, Pine Forest, Pep- ÏSpHm permint, Cinnamon, Town o.. de economische acti- Clerk, Irish High Toast Garden Noord-Limburg en Oost- Mint, Jockey Club, Grand Opera, Daarnaast zal er veel Sandelwood... Het mag een wil- nt zijn met als bijzondere lekeurige collectie woorden lij- - Pe Wiener Eisrevue. die ken zonder samenhang, maar ïT~" elke dag twee voorstellingen geeft het 5 h t iet n. cam.nhan? herinnering aan de gr >len op haar grootste ijsvloer in een J*®* JJ'1 '»nd die er eens van genoten, van de hallen. heeft met de neus te maken, of houdt de kenner het ;uiste ritueel de twaalf leden vaardigd in Noord Engeland ln De dozen vormen een hoofdstuk attractie De Wiener Eisrevu beter, met duizenden van allerlei vorm, afmetingen en maatschappelijke rang. Soort Kleiboer Motor van deze organisatie Is of otter hounds, pine forest en Tenminste, dat zou hij zelfs moeten doen. Voor degenen, die de Vraagt rjmethode niet kennen, rt luidt naai Voordat iemand zich afvraagt de „juiste methode van de snuif zichzelf. Antieke dozen, g van vorm som- zelfs uit als boeken .„enwoordig van eige- .U<U9 aanzienlijke bedragen. bekend als wolcentrum. Een rijkbewerkte zilveren doos uit 1 ouds bestaande Lohdense de tijd XV hjracht snuif houden in 85.000 op bij Sotheby, het be- hei hun zaken een sfeer in stand roemde Londense veilinghui» in assend bij dit artikel. Het mengen Bond Street, een geraffineerde bezigheid, Groot-Britannië'o- „Society of Sheffield, de^ grote stad York- op Snuff Grinders, Blenteis and Pur veyors" melanges bereiden, waar van men in vroeger eeuwen niet zou hebben gedroomd Verscheidene collecties zeldzame kunst" uit 1857, als volgt: modernste groente- en fruitvei ling van West-Europa, een com plex van zestig hectare met alle voorzieningen, die in het vei lingwezen denkbaar zijn. Deskundigen van adviesbu reaus, die de bouwers met raad en daad hebben bijgestaan, heb- de 26-jarige heer J. Stuyt, assis- town clerks eenzelfde geur ver- Neem de snuifdoos op met tent Tan directeur Bonmco. Nof pas anderhalf jaar aan de vel- enige soorten snuiftabak, ling verbonden kreeg hij op- - - - ««.«ra- dracht. de groente- en fruithal- zelftTeen len als expositieruimte te „ver- enigszins geheimzinnig, snuifdozen zijn te bezichtigen zo- u een menger hoe hij aan als die in de fraaie Pinlo Collectie -.j zonder aroma is gekomen, van oude houten voorwerpen, wel- naloopt u grote kans dat hU het he onlangs is aangekocht door niet vertelt, in plaats daarvan zal Birmingham s „Museum and Art hij u glimlachend aankijken. De ^iler^ Het VieWrU Md^Albert die wel- Groot-Britannië vervaardigd. Honmri'Wnde 2Ün- De Limburgse tuinders bren ben tevoren in de omringende «rodukten od de veiline. dit gestoffeerd met groen, een water- partij, een heidetuin en zelfs eet zeventig miljoen gulden (54 mil- hertenkamp. Hierdoor lijkt het kopen". Het was een geweldige joen aan groenten, fruit, jcham- complexaan ^de^ buitenkant op opgave, maar het is hem gewel dig goed afgegaan. Hij ontpopte vender... suggestieve namen zich als een soort Jac. Kleiboer. De aanvragen van deelnemers binnen, toen de behoort, dan hebt u het mis: presenteer de doos aan de aanwe zigen; neem, nadat zt is rondge in ontvangst; Materiaal Er zijn dozen allerlei mate- pignons en bloemen en 16 miljoen allesbehalve een veiling... aan eieren; voor de pluimveehou ders is de CW de verkooporgani- Vorhi livirin satie). Alles wijst erop, dat de V erilUl^ing 1965 belangrijk groter zal stroomden r Hoeveel snuif neemt de gemid- de snuifdoos; open de snuifdoos, delde gebruiker? Ongeveer een 8at J-*" - i per week, mear sommlj „snuivers" doen l - ovvir dezelfde hoeveelheid. Met drijf de snuif in de doos op andere woorden, de snuifgewoonte riaal zilver, ivoor, schildpad, tin i™. v.in ,Uerlel vormen en nikten. Bt wijs-tn miüdelvii. nlaaLs or> de lanee liist van inte- son- ger; neem rechterhand; houdt de snuif enige woonten «-"»->-en tussen uw vingers ai - naar uw neus te bren gen; breng de snuif bij uw neus snuif ze zorgvuldig op met beice gaan,'de doos ^én - teil. t-elle I\uyaie, VjrtJia IVIUU, LzOn 8jJ?!'" Z cmucic ntnuucu, vzv. okzukköv.ww don Brown, Royal cardinal, Kendal ztegefl dejFFi116 gedijt De snuif heeft recht op Brown, Jasmin. Wal'flower. La- ^°PPen met wijs- en middelvin plaats op de lange lijst van 1 f,ÜL.®eL ^5 ressante, ogenblikken' tussen de „changing of the guard", pan- is zoals een ieder kan bevesti- nekoekenraces, zonderlinge gen die hun whi Den tevoren in ne omrinsenne Drodukte„ ön de vellink die Minister mr. B. W. Biesheuvel hzllen noe nzuwelijks overeind hebt het eenvoudig niet opge- ■!«L.W«» vun liefdadigheid; linkshoudend vices "of shortbread' Izandgebaki i goed in de prijs liggen. vrijdag 17 september geen vlerkante meter meer on- tische Venlose veiling tot de de nieuwe veiling zonder meer de trots Wat de oppervlakte betreft is Grubbenvörst om de veiling, de verkocht. De expositie krijgt thans rookgewoonten, een onopvallende bezigheid. Waarschijnlijk wordt Groot-Br"annië Deze zelfde instructies staan c best geoutilteerde van het wes; Srootstet Op hel[uitgerekte ter- ,ee, te openen telijk halfrond hebben gemaakt. ^f^e^e^aSgebouw den jubileum van de CVV Noord-Limburg, offi- hierdoor het karakter van een snuiftabak gefabriceerd als dit vandaag nog op de dozen uitgele kaas rollen.... het gou- Limburgse E-65 in een complex het juiste woord >s Toen Boumen een paar jaar geleden zijn plannen op tafel leg den, haalden zijn collega-directeu- i in het land hun schouders op. zieningen domineert, staan vijf immense hal len voor groenten en fruit, fustloodsen (er is aanbouw), hallen RAI-afmetingen. Behalve delicate aangelegenheid dan Lagerhuis te vieren. De eigenlijke verhui- als veiling zal het complex in de lBde-eeuwse Regj/Uentijd. toen Smith Ac Sons Als u i.ich voor hel Ma»r nu ter zake. Velen vinden di de CW in samenwerking'met de "if behelpen met de volstrekt Te duur, te modern, teveel dige dingen. Zo luidde hun jonge. ambitieuze Limburger. Coöperatieve Roermondse* Eiervei- ontoereikende huisvesting Boumen, die per slot van rekening ling de eierverwerkende industrie het centrum van Venlo, waar de alleen met zijn eigen veilingbe- ter hand gaat nemen. Het gebouw- veiling op zes plaatsen is geves- stuur te maken had. kreeg de areaal wordt gecompleteerd door tigd. zing van de oude naar de nieu- de toekomst ook vaak centrum Kff^iJ.Sh^„«faereen nog één in we veiling komt pas aan bod, zijn van allerlei manifestaties, kopersvoor- ais het wat stiller wordt met de Noord-Limburg miste tot nu toe aanvoeren. Tuinders en hande- de outillage om op deze manier laren moeten zich dus nog enige aan de weg te timmeren. drie hallen en. Naast de laatste hal ruimte gebouwd, snuifdoos eerst aan snuif waagt, probeer dau snuif juist bij zich droeg. Omstreeks 1700 kregen de Brit ten de smaak voor snuiftabak goed heid van enige grim te pakken. De gewoonte ademt nog zwier hebt gedemons,rt.erd. steeds de sfeer van vroegere ele De meeste snuiftabak wordt de snuiftabak te pakken kre gen. Een Hooglander in kilt is thans een algemene verschijning in snuiftabakzaken. Het ls niet gemakkelijk het juls- makkelijke gewoon- te mengsel te kiezen bij een zo waar roken verbo- grote keuze. Begin met behoed en die plaatsen is het zaam en voorzichtig te snuiven. Lagerhuis; de hoofdportier heeft haast u niet, de man achter de nog altijd een snuifdoos in bewa- toonbank zal u begrijpen en hel- zijn plannen. En bouw van de veiling in het Peel- landschap is inderdaad een dure onderneming geworden (vijftien miljoen!) en het is aan alles te zien, dat er niet op een paar losse stuivers is gekeken, maar daarvoor Op een drukke dag in het hoog seizoen komen duizend a vijftien honderd vrachtwagens lading brengen of halen bij de veilingge- bouwen. Dat is. zeggen de veiling- Snplhpirl mensen, een grote heksenketel. De vrachtauto's kunnen niet parkeren en versperren daardoor de weg voor ander verkeer en vaak ook Omdat de CVV een zeer be- voor de spoorwagons. En op hun dan ook een complex opge- langrijke export naar voorna- weg naar i de veiling moe- j op het ogenblik nog verkooplokaal i voor U besproken Levend flanelbord. twaalf bij belse spelen voor kinderen, door C. M. van Aardenne. Uitgave J N. Voorhoeve. Den Haag. i dit authentieke i BPdL- 1 grote reder, leert door Hans Geclmuydcn. Uitga ven C. de Boer Jr., Hilversum. Tn de enkele jaren geleden ge- over de zever etarte nautische Wimpel-reeks ten. stormen wordt hier in twee delen het worden vergeten. Jammer levensverhaal verteld van de Noor boeken is. dat er nogal wat fouten Jon Ramsov. die eind vorige eeuw -oor he4 lelijk i waarbij pira- haal met eigen woorien wordt na- muiterijen niel gespeeld. De tekst vai de twaall de opgenomen spelen binden wij niet :en overal even gelukkig, maar dat is oorkomen. zowel wat betreft niet^ van doprslaggevend belang ais Tegelijk stuk). i 224 blz... beide 5,90 per bedoeld (116 blz. Door Janni Krijger-Wisse was zo moe; want haar wie len hadden nog nooit zo lang achter elkaar gedraaid als diè dag. De volgende dag konden ze allebei weer uit rijden gaan. De auto 's morgens al en de fiets 's middags. En 's avonds stonden ze juist aan elkaar te vertellen, wat ze die dag beleefd had den, toen de deur van de garage open ging. Er stapten twee heren naar binnen. De ene was de baas van de De andere was een vreem- IN DE GARAGE stond een splinternieuwe fiets, een meisjesfiets. Ze stond er nog maar pas. De baas van de fietsenwinkel had haar zo juist gebracht. De fiets was een beetje ze nuwachtig. Ze stond te beven op haar wielen. Want het valt niet mee, als je op eens verhuisd bent en niet weet wat er met je gebeuren gaat! kei. Het was er veel donkerder en zo rommelig! Er stond bijvoorbeeld een oude kachel, die boos was, omdat hij nooit meer bran den mocht. En verder waren er een heleboel spullen, die je gebruiken kan om in de tuin te werken. Dan ston den er ook nog lege bloem potten en ochnog veel meer. In de fietsenwin kel was het juist heel licht en alles ölonk er even prach tig. Maar toch was de fiets blij, dat ze nu in de garage stond. Want een fiets is een fiets. Die is niet gemaakt om te pronk te staan in een winkel. Een fiets wil z'n wie len laten draaien en daarom was de meisjesfiets erg blij geweest, toen er gister een mevrouw de winkel binnen stapte en zei; „Die mooie rode fiets wil ik nopen voor m'n dochtertje, meneer." Ja, want die mooie rode fietsdat was zij. l garage te wachten tot het vier uur was. Dan zou het meisje uit school komen en met haar gaan fietsen, heerlijk! De fiets was blij, maar toch ook een beetje bang. Als het nu maar een lief meisje was! Als ze nu maar geen krassen zou maken op haar mooie blinkende vel! Weet je waar de fiets ook bang voor was? Midden op de vloer lag een olievlek en de fiets wist best, wat dat betekende. ER WOONDE natuurlijk ook een auto in de ga rage, Misschien was het wel een hele grote! Mis schien was hij wel vreselijk trots. Maar het viel allemaal Het meisje was zo blij met haar fiets en ze deed zo voorzichtig! Ze reed netjes aan de kant en als ze aan het eind van de straat kwam, stapte ze af. Want moeder had gezegd: „Denk er om hoor. je moet altijd aan de rechter kant blijven en niet de straat uit gaan. Ook niet zo maar omkeren, want als er dan een auto achter je aan komt, lig je er onder." Toen het zes uur was en tijd om te eten, gingen het meisje en de fiets naar huis. Ze glommen alle twee van De fiets schrok wel een beetje, toen ze de auto in de garage zag staan. Maar dat was eoht niet nodig, want de auto was zo aardig! „Dat kind," zei hij, „kom maar gezellig bij me staan, dan kunnen we fijn babbe len. Je bent toch zeker niet zo'n brompot als die kachel daar in de hoek hè? Ik zie het al, je lacht. Ja, dat zou ik ook doen, als ik zo mooi blonk als jij. Ik zit vol modder en roest, maar ik mopper niet hoor! Want m'n baas houdt toch E FIETS keek de auto ze het. Erg mooi was de auto niet. „Hoe komt dat?" vroeg de fiets verlegen. „Ja kind," zei de auto, m'n baas maakt me haast nooit schoon en als hij het doet, brrrrdan zet hij een tuin slang op me, spoelt de mod der van me af en zeemt me niet eens droog. Hij denkt, dat drogen van zelf gaat. Maar ik vat altijd kou; elke keer komt er weer een roestvlek bij. Ook rijdt m'n baas altijd met een reuze vaart, zodat hij op de hoek verschrikkelijk hard moet remmen. Daar kan ik niet tegen, dan gaat m'n hart zo wild kloppen! Zulke dingen zijn niet goed voor een auto. Daar wordt je zo gauw oud van. Maar toch houdt m'n baas van me. Want elke mor gen zegt hij: zo best beestje, daar gaan we weer, en dan hoor ik aan z'n stem, dat hij me niet graag zou willen missen. Hij begrijpt zeker niet goed, hoe je voor een auto moet zorgen." een hele tijd niets. Ja en de fiets wist niet goed, hoe ze die oude auto troosten moest en ze de. Naar de nieuwe fiets ke ken ze niet, alleen maar naar de auto. Die vreemde meneer bekeek hem van alle kanten en zette toen de motor aan. De auto was blij. Hij dacht: „Ga ik uit vanavond? Wat fijn! Dan kan ik m'n lichten weer eens laten bran den, dat is al zo lang niet gebeurd." Ons kort verhaal Maar z'n blijheid ging gauw over, toen hij z'n baas iets aan die vreemde meneer hoorde vragen. Och, wat was de auto toen bedroefd! Want z'n baas zei: „Hoeveel gaat die nieuwe auto me kosten, als ik deze inruil?" Moest hij weg? Hield z'n baas dan niet meer van hem? De auto en de fiets konden er 's nachts niet van slapen, zo verdrietig waren ze alle- DE VOLGENDE dag zei de auto voor hij weg reed tegen de fiets: „Ik zeg je maar al vast gedag, want misschien komt van avond die nieuwe al." De fiets knikte en zei: „ja, het beste maar. Wees nu maar niet zo verdrietig. Wie weet krijg je wèèr een heel lieve baas en misschien kom ik je nog wel eens tegen op de weg." Maar 's avonds kwam de oude auto weer net als altijd de garage binnenrijden. De fiets stond er al en ze lachte blij, toen ze hem zag aankomen. De auto pufte en blies, en hijgde: „E, ik ben zo opgewonden! Ik zal het je straks allemaal wel vertellen, maar eerst moest ik even uitblazen." kwam het verhaal: „We reden vandaag op een lange weg, waar je verschrikkelijk snel kunt rijden. M'n baas wou dat met mij ook doen, maar ik kon niet zo hard. En elke keer als ons weer een auto voorbij raasde werd hij een beetje bozer. Vervelend oud lui ding," zei hij. Ja, hij schold me uit en dat had hij nog nooit gedaan. Maaropeens moesten we stoppen. Er was iets gebeurd, een ongeluk. Drie auto's waren tegen elkaar aan gereden. Ja, ja, dat krijg je van zo'n reuze haast. De auto's zagen er uit! Vreselijk! Ze zaten vol deuken en schrammen en ook was er nog een ruit gebroken. De politie kwam er bij en een ziekenautowant er waren mensen gewond. M'n baas moest ook nog helpen. Toen we weer naar huis reden zei m'n baas toch zulke lieve woordjes tegen me. Hij laat ine nu heel mooi maken, ik hóéf niet meer weg. M'n baas vindt, dat ik eigenlijk best hard genoeg rijd. Zo'n reuze vaart is maar gevaarlijk." DE VOLGENDE morgen ging de baas van de auto op z'n fiets naar z'n werk. De oude auto werd opgehaald door een meneer van de garage. Hij werd keurig geverfd en toen zag je geen stippeltje roest meer. Ook werd hij van binnen goed nagekeken, zo dat hij niet meer piepte. Die oude autohet leek wel een nieuwe. Toen hij klaar was. mocht hij weer naar huis; naar z'n eigen baas en naar de fiets.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1965 | | pagina 17