Dwars door de wand
van glas gekeken
Vele gemiste Kansen
—Toch is het zo!-
«lesje en «Josje
Senmoet
DE STENEN ZONDE
MAANDAG 23 AUGUSTUS 1965
rHERGOLVEN-ETHERGOLVENETHERGOlVEN-ETHERGOLVEN-
Jubilerende KRO:
ballon wedstrijd
voor de jeugd
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM De jubilerende
KRO voegt nog een landelijk festijn
toe aan zijn reeks speciale program
ma's ter ere van het 40-jarig bestaan.
Op zaterdag 28 augustus houdt de
KRO in samenwerking met het comité
Internationale Marathon tijdens de
I internationale athlctiekdag in het En-
schedese Diekman Stadion een bal
lonwedstrijd voor de jeugd. Kinderen,
die naam en adres plus leeftijd opge
ven aan het comité, kunnen meedoen.
Eerst starten zes echte, bemande
ballonnen om de „Trophée du ballon
libre". Hieraan doen mee ballonvaar-
ders uit Nederland, Duitsland, België,
Zwitserland, Oostenrijk. Frankrijk en
mogelijk nog andere landen.
Daarna worden duizenden ballon
nen opgelaten met naam- en adres
kaartjes van kinderen. De ballonne
tjes welke de grootste afstand zullen
afleggen winnen mooie' prijzen en
deze zijn dan natuurlijk voor de
kinderen, wier namen op de kaartjes
Geen misdaadfilm
bij grote
kijkdichtheid
(Van onze radio- en tv-redactie)
LONDEN De Britse ondernemin
gen die commerciële televisiepro
gramma's verzorgen hebben opdracht
gekregen geen „misdaadprogramma's"
uit te zenden op de uren dat de kijk
dichtheid het grootst is. Dit verzoek
is gericht aan niet minder dan veer
tien maatschappijen.
Nog nooit in de geschiedenis van de
Britse televisie zijn zulke strenge in
structies gegeven. De nieuwe televi
sie-wet, die in 1964 tot stand is ge
komen, heeft de mogelijkheid hiertoe
geopend. Het verzoek ging vergezeld
van de mededeling, dat het niet nood
zakelijk is nu ook minder (voor het
merendeel Amerikaanse) films over
de misdaad uit te zenden.
TV-sterren in perikelen
Ze wonen in een glazen huisje,
de groten van de televisie. Wij zien
ze ook letterlijk achter glas, maar
dan vertonen zij zich keurig in
hun rol. Helaas brengt de kwali
teit van bovengenoemd huisje ook
mee, dat er dikwijls dwars door de
wanden in hun privé-leven wordt
gekeken en dan is het vaak niet
alles goud wat er blinkt. Dan blij
ken ze nog wel eens in perikelen
geraakt te zijn, die sterren waar
mee zo blindelings wordt ge
dweept
Neem nu de prachtige Roger Moore.
een koning in zijn vak. WieKom
nu! Ivanhoe! The Saint! Geweldige rollen
voor een oppermachtige jongeman, die
zich uit elke benarring met een hand
omdraai weet te bevrijden.
Op het jazzfestival, zo juist gehouden
in het Franse Comblain-la-Tour. tuimel
de de televisieheld onverwacht van zijn
heel hoge wereldvoetstuk.
Wie zal het Roger verwijten, dat hij
langzamerhand is gaan geloven dat hij
alles kan? Kijk maar eens eventjes wat
hij zoal heeft klaargespeeld op de buis.
Glorierijke sabelgevechten met schier
onoverwinnelijke middeleeuwers. Triom
fantelijke ontmaskeringen van ongrijp
bare heren-boeven.
Ivanhoe of Saint, het doet er niet toe:
Roger wint. Is voer zo'n man het optre
den op een onnozel jazzconcours waar
de selecties uit vele landen elkaar de
erepalm betwisten iets anders den een
peuleschilletje? Weineen.
Roger ging naar Comblain gewoon om
even te overwinnen en alle jazzfenome-
nen in het moderne stof te doen bijten.
Hij toucheerde er ook gewoon een be
drag dat met *rU' cijfers, waarvan een
drietal nullen, geschreven dient te
En begrijp me nou zo'n publiek! Dat
smeet met bejaarde tomaten naar Roger
Moore! Dat jouwde hem uit. Toch bleef
Ivanhoe-Saint-Rcger op één punt trouw
aan zijn beroemdheid: hij verwikte of
verwoog niet. dacht zichtbaar: „Publiek,
ik veracht u!", incasseerde rustig de
pommes d'amour zonder ook maar één
Commentaar
Een opera voor een t.v.-opvoering ge
schikt te maken, lijkt ons een moeilijke
zaak. Men kan twee wegen kiezen: men
kan de opera op een schouwburgtoneel
monteren, zoals bij een „echte" voorstel
ling (met dus ook dirigent en orkest in
de bak). De camera neemt dan de plaats
in van de operabezoeker. Of men kan een
bewerking maken speciaal gericht op de
tv.-mogelijkheden, met close-up-effecten
e.d.
Het grote voorbeeld van de eerste weg
blijft de natuurgetrouwe verfilming van
de vermaarde Salzburgopvoering van
Rich. Strauss' Der Rosenkavalier, die de
ware filmkenners de haren te berge deed
rijzen, maar voor de muziekkenners een
verrukking werd. Een uitstekend voor
beeld van de tweede weg was de be
werking van Verdi's MacBeth. die de
Duitse tv. indertijd presenteerde. Hier
had men op verantwoorde wijze de
partituur bekeken, terwijl de regie zowel
door en door muzikaal als filmisch was.
Helaas moet geconstateerd worden, dat
een dergelijke t.v.-opvoering tot de uit
zonderingen behoort. Want over de op
voering van Donizetti's Don Pasquale
gisteravond op de Avro t.v. konden wij
eigenlijk niet erg enthousiast worden.
Het begin liet zich aardig aanzien: de
silhouetjes die de ouverture illustreerden
en daarna het presenteren van de solis
ten wekten de verwachting van een
geestige en puntige bewerking door regis
seur Frans Boerlage. Maar toen zakte het
peil. Dirigent Arrigo Guarnieri gaf geen
vaart aan de muziek, het operaorkest
(van de voormalige Nederlandse opera)
speelde over het algemeen te luid, en te
grof, en de tintelende vrolijkheid van
de muziek kreeg zodoende weinig kans.
Zeker er werd heus wel goed ge
zongen, vooral door Wilma Driessen, die
ook de typische sfeer van de Italiaanse
opera Buffa het best liet doorklinken in
de zang en actie. Pieter van den Berg als
de oude Don Pasquale die zo graag wil
trouwen en een grondig lesje krijgt, kon
de vocale partij uitstekend aan. maar hij
toonde zich veel te jong voor een oude
vrijgezel en was in zijn actie te kramp
achtig en te stereotype.
Paolo Gorin speelde de intrigante
dokter Malatesta vlot, maar zijn stem
bezit niet meer de nodige klank-:,
schoonheid. En Ettore Babini's tijd is I
nu toch ook wel voorbij, terwijl hij nooit
een goed acteur is geweest Zouden nu bij
een gewone operavoorstelling deze nega
tieve punten minder opvallen, bij een1
t.v.-opvoering hoort en ziet men dit alles i
des te scherper, omdat de microfoon en j
de camera onbarmhatrig alles overbrie
ven. En de camera w a s onbarmhartig en
soms bepaald onhandig.
Over de coupures in de partituren
zullen oe meningen wel verdeeld zijn: i
maar had de finale zo besnoeid moeten
worden?
Zo bood deze Don-Pasqualeopvoering
vele gemiste kansen. Jammer.
Dra. H. E. Kokee-van den Berge
Teleurstelling
Voor de nieuwkomers in de kij
kerskring bracht wellicht de herha
ling van de overigens heel aardige
NCR V-musical ,£r valt een ster..."
een prettig slot aan de zaterdagse
televisie-avond, voor de miljoenen die
het spel al hadden gezien (en niet zo
lang geleden, dat men het vergeten
kon zijn) betekende het een teleur
stelling temeer wat de programma's
aangaat.
Het enige nieuwe en originele op
Ned. 1 (de geestelijke uitzendingen
buiten beschouwing gelaten) was een
aflevering van „Ene Nachtegaal", en
wel zo'n miserabele, dat er weinig
vermaak van te halen was. In het
flauwe verhaal kreeg Joop Doderer
praktisch geen kans om zijn dol-ko-
misch talent te tonen.
De VARA had ook eigen produkties
op Ned. 2. en wel een door Wim
Bijmoer verteld en niet onverdienste
lijk getekend verhaal van Guy de
Maupassant en een ditmaal door Cobi
Schreijer gepresenteerde aflevering
van de volksliedjesreeks „Van alle
landen thuis", dat slechts een matig
genoegen voor de kijker opleverde.
Bij dit alles bleef men toch aan
beeld of geluid (via de radio) geboeid
vanwege het alles met vele lengten
slaande nieuws omtrent de ruimte
vaart van de Gemini 5, waarvan
voornamelijk door de radio de berich
ten prima werden bijgehouden. Dat
hield op deze natte en slaperige uit-
zendavond met tevergeefs opgejutte
programma's de spanning er in:
vend en hoogst belangrijk gebeuren
tegenover het rustig bandjes-draaien
in alle bij de ether-uitzendingen be
trokken studio's....
BERN Zwitserse radio-amateurs
in Zürich-Hedigen hebben historie
gemaakt. Voor de eerste maal in de
geschiedenis brachten zij een tien
minuten lange radio-verbinding tot
stand met korte golf-amateurs in
Puerto-Rico, door welwillende tussen-
komst van... de maan.
Zij slaagden erin op een golflengte
van 70 centimeter het maanoppervlak
te gebruiken als passief relais. Er was
geen maanman, die hen kosten
rekening bracht voor het gebruik van
een bodemstation.
Vanzelfsprekend werd dit prachtige
succes juichend gevierd.
keer het zwaard te heffen of een stralen
krans boven het hoofd te laten verschij
nen. Hij zong, verdween en nam zijn
honorarium in ontvangst. Een grote
illusie armer, dat wel.
DOKTER CASEY
Het is nog maar twee maanden gele
den, dat de in vele landen door vele
kijkende vrouwen aanbeden „dokter Ben
Casey" van een korte huwelijksreis terug
kwam. De acteur Vince Edwards wist,
wat hij waard was. Al klommen zijn
jaren tot boven de 30, hij bleef onge
trouwd en zo het ideaal van miljoenen
vrouwen en meisjes.
Maar goed. Cupido is altijd een kleine
verrader geweest. Nu ook weer, hij ves
tigde Vince's aandacht onhoudbaar op de
23-jarige actrice Kathy Kersh en. we
meldden 't u reeds: op 13 Juni werd er
getrouwd. Dolgelukkig. Maarin het
geheim, omdat Vince anders voor zijn
leven moest vrezen vanwege de over
dadige belangstelling bU dit opzienba
rend gebeuren.
Toen het geheim wereldkundig was
geworden en het paar stralend van de
huwelijksreis terugkwam, bekenden bei
den. in elkaar „hun eerste liefde" te
hebben herkend.
„Ik trouwde voor de eerste en de laat
ste maal", sprak Vince-Ben, zijn heel
mooie jonge vrouw trouwhartig in de
ogen blikkend, toen journalisten hem
vroegen, hoe de zaken er voor stonden.
En kijk nu eens daar is het alle
maal al hupsakee voorbij. Een record in
de wereld van Hollywood en Beverley
Hills: Kathy heeft een eis tot echtschei
ding ingediend. Motief: geestelijke
wreedheid. Hetgeen zoveel wil zeggen,
dat Vince Edwards op alle punten heel
vervelend tegen haar moet zijn. Jaja, het
heeft juist twee maanden geduurd, dat
ideaal-huwelijk. En Kathy heeft zich
niet zo inhalig betoond, zij vraagt slechts
alimentatie van plm 11.000 gulden
per maand. Wie valt daar nu over?
Intussen is het nog altijd de integere
dokter Ben Casey, de heel zachtaardige,
alles en ledereen begrijpende, wonden
lichaam en geest helende ziekenhuis
arts, aan wie die onverhoedse geestelijke
wreedheid jegens een schoonheid van
jonge actrice, die twee maanden ge
leden zijn grote liefde was, wordt ver
weten.
Als dat nu geen slag is voor zijn mil
joenen bewonderaarsters.dan weten
wij het niet meer. Maar nü die ontelbare
ïannen. die dokter Ben Casey zo dik-
•ijls zuchtend ten voorbeeld werd ge
steld
PROCES-LOU
,,We hebben er een hele poos niets van
gehoord, maar nu is Lou van Burg er
toch weer in geslaagd, zich een proces
de hals te halen in verband met zijn
show-werk.
Hoewel hij in het tweede Duitse tv-
ander bij doen om de dagelijkse
boterham smakelijk te kunnen beleggen.
Vandaar dat hij regelmatig met een .show
op feestavonden optreedt.
Zo ook onlangs in de Duitse gemeente
Singen, waar een fikse organisatie een
dure pret-avond belegde en Lou uitno
digde zijn programma ten beste te geven.
Een medewerkster aan de show is de
Antwerpse zangeres Arngèle Durand.
Helaastoen Lou van Burg op het
podium verscheen bleek hU in staat van
heftige opwinding te zijn. HU begon met
recht in het gezicht van de officiële ge
nodigden op de eerste rij opgewonden te
roepen dat hü niet van plan was om met
de zijnen op te treden, aangezien de
organiserende vereniging hem geen cent
van het toegezegde honorarium had uit
betaald en dat ze lang konden wachten,
die ditten en datten, totdat hU voor niks
De feestavond klapte als een bedotten
de sigaar uit elkaar en de organisatoren
konden niet anders doen dan het publiek
betuigen dat het allemaal niet waar was
en de heren en dames te verzoeken, maar
heen te gaan.
Toen Lou van Burg ziedend de achter
uitgang van het gebouw verliet, werd hij
echter opgewacht door een nog woeden
der menigte, die hem te lijf wou. Er
moest politie aan te pas komen om hem
te beschermen. De arme Angèle kreeg
een paar flinke opstoppers, eer de sterke
arm ook haar kon redden
Intussen bleek Inderdaad alles op een
misverstand te berusten: niemand wilde
Lou en zUn medewerkers het honorarium
onthouden. Weshalve Lou van Burg nu
in een dubbel proces gewikkeld zit: we
gens contractbreuk en het in het open
baar uiten van beledigingen.
Jaja. wie aan de weg timmert heeft
veel bekijks, zó zou je het ook kunnen
(opn). 19.45 (Ste-
—>.45 Hildebrand-
o: Orkestenparade (gr.) 20.45 Hilc
Iniaturen: V. Hoe warm het was
Boekbespreking. 22.30
Nieuws en SOS-berichten. 22.40 Avondover-
opn)g klassieke muziek. 23.40 Klas
granimofoonmuzlek. 23 55-24.00 Nieuws.
heidsvoorllehting: Den Haag aan de lijn.
20.00 Nieuws 20.05 Lichte muziekkaleidos-
coop. 21.05 Zo is het gekomei
21.35 De o verdra cl
22.30 Nieuws. 22 4
solr de Paris. 23.55-24.00 Nieu-
Draadomroep vanavond
GRAMMOr OONPLATENPROGRAMMA
I. Felix Mendelssohn Bartholdy. Symphonie
nr. 8 in a kl.t. op. 56 („Schotse"). Andante
con moto - Allegro un poco agitati - Assal
animato - Andante come prima. Vivace non
troppo. Adagio. Allegro vivacissimo - Allegro
maestoso assai. Philharmonia Orkest o.T.v.
Otto Klemperer. II Ludwig van Beethoven.
j. Allegro. Robert Casadesus. plano;
Concertgebouw Orkest, Amsterdam o.l.'-
Hans Rosbaud. 2. Symphonie nr. 6 In F gr.
name gevoelens, opgewekt bij
op het land). Adnante molto mosso (Scene
bij de beek). Allegro (Vrolijk samenzijn d«
landlieden). Allegro (onweer, storm). All(
(Herderslied, vrolijke, dankbare g«
Nederland I. NTS: 19.00 Nieuws In het
kort. 19.01 Barend de Beer. 19.06 De Kermis.
Tim. 19.25 Rij maar aanautoraces met
lude vehikels. 19.35 Huckleberry Hound,
tekenfilm. 20.00 Journaal en weeroverzicht.
20.20 Jongen op een dolfijn
lian Tlmbrelllsts: zang- en tamboerljngroe
an het Leger des Heils.
België: Nederlands progr. kan. 2 en 11
19.30 Richard Leeuwehart. 19.55 De weermai
20 00 Nws. 20.20 Stel Je voor. 20.25 Openbaa
Kunstbezit. 20.35 Haben, drama v. Jullc
Hay. 22 30 Nws.
I. KRO: 7.00 Het lev«
ifoonmuziek en berichtei
9 00 Weeroverzicht). 9.35
Waterstanden. 9 40 Voor de jeugd. 10."
uit. praatje. 12.00 Angelus. 12.03 Populaire
12.40 Actualiteiten, eventueel
14.00 Voor de platt.
14.10 Licht muziekprogramma. 15.10 Gram-
muziekprogramma. 16.00 Voor de zieken.
16 40 Onderweg: programma voor oudere
luisteraars. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Lichte
orkestmuziek en zangsolisten. (1750-18.00
Overheidsvoorlichting: Cultureel
Springplank: jonge i
iziek. VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO
8.00 Nieuws. 8.10 Lichte grammofoonmuziek.
Nieuws). 12.00 Licht orkest. 12.27 Mededelin
gen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Over-
voorlichting Uitzending voor de
bouw. 12 40 Licht orkest. 13.00 Nieuws. 13.10
Actualiteiten en grammofoonmuziek. 13.25
Beursberichten. 13.30 Stereo: Klassieke en
moderne kamermuziek (gr.). 14.30 Voor de
jeugd. 15.30 Lichte grammofoonmuziek. (Om
16 00 Nieuws). 16.30 Licht orkest. 17.00 New
York calling, praatje. 17.05 Lichte grammo
foonmuziek voor de tieners.
1899) In het museum te Kaïro
bevindt zich een papyrus dat te
Thebe in het graf van een Koptische
monnik werd gevonden. Dit papyrus
stamt uit het tijdperk der Ptolemeën
en bevat een oude Egyptische legen
de. genaamd „Het boek van Thot".
Thot was bij de Egyptenaren de ibis-
hoofdige god van alle wetenschap en
toverkunsten, en volgens de legende
werd het boek van Thot eigenhandig
door die god geschreven. Alle tover
kunsten ter wereld stonden er in
opgetekend en reeds na het lezen van
de eerste bladzijde was de lezer in
staat hemel, aarde en hel, de aarde en
de zee te betoveren. Men kun er uit
leren de taal der vogels en van het
kruipend gedierte te verstaan, en de
vissen in de donkerste diepten der zee
werden voor de lezer zichtbaar. En
dit alles al na lezing van de eerste
bladzijde! Over wat volgde, nadat de
tweede bladzijde was ingezien behoe
ven we niet eens te spreken. Dat is
van minder belang. We wilden slechts
wijzen op de grote betekenis die in
later tijden in Egypte aan deze oude
legende werd toegekend, gezien het
feit dat deze papyrus aan een Kopti
sche monnik in het graf werd meege-
Godsdienst, magie, astrologie,
goochelen en doodgewoon nedrog
konden in die tijd nog geheel of
gedeeltelijk vallen onder de term
„toveren", een kunst die voor een
deel van Egypte naar de Chaldeeërs
is overgewaaid, van de Chaldeeërs
naar Perzië en vervolgens naar Grie
kenland, waar de Romeinen er mee
kennis maakten. De invloed van tove-
Hokus pokus
en nog' wat
naars en magiërs was aanvankelijk
zeer groot in het Romeinse rijk, maar
na de doorbraak van het Christendom
omstreeks 300 na Chr. begint hun
macht en invloed te tanen. Nu het
geloof in bovennatuurlijke machten
waarover tovenaars heetten te be
schikken, een geringere plaats ging
innemen, moest als gevolg hiervan
een accentverschuiving in de tover
kunst plaatsvinden. Op de middel
eeuwse jaarmarkten traden dan ook
niet zozeer tovenaars en magiërs op
(dus wondermannen, die speculeerden
op het bijgeloof der toeschouwers),
maar prestidigitatenrs, d.w.z. vinger
vlugge lieden die de manlpuiatlekunst
beoefenden en dus als goochelaars In
de tegenwoordige betekenis van het
woord moeten worden beschouwd.
Van kwasi-godsdlcnstige handelingen,
steunend op bijgeloof, was het „tove
ren" dus een werkelijk amusement
geworden. Desondanks waren er altijd
Heden die het bijgeloof en het boven
natuurlijke nodig hadden om zichzelf
en hun kunsten het nodige gezag te
verlenen en zelfs niet schroomden de
kerkelijke ceremoniën in hun hande
lingen te betrekken. Van hen is de
toverspreuk „hokus pokus" afkomstig,
een verbastering van „hoe est corpus
(domlni)", de Latijnse tekst ter aan
duiding van het lichaam des Heren in
de r.k. liturgie. Thans is bet een
volkomen onschuldig goochelwoordje
geworden, waaraan niemand meer
aanstoot behoeft te nemen, ondanks
de afkomst.
En wist u, dat de internationals
scheepsroep „ship ahoy" van zuiver
Nederlandse afkomst Is?
Daarover een volgende keer.
Nadruk verboden.
30. Josje had met Blekkie afgesproken
dat hij onmiddellijk na het eten weer
even met zijn vriend bij het huisje van
de postbode zou gaan kijken. Het voor
uitzicht wond hem zo op, dat hij zenuw
achtig op zijn stoel zat te schuiven en tot
tweemaal toe bijna zijn kop thee om-
«tootte.
„Wat is er toch met jou, jongen?"
vroeg zijn moeder verbaasd. „Wat heb
Je?"
..O, niets, moeder," antwoordde Josje
haastig. „Ik voel me gelukkig opperbest."
Na het eten mompelde hij iets van „ga
eventjes met Blekkie het bos in," en
glipte haastig de achterdeur uit. Vader
en moeder Joppers keken elkaar aan.
„Wat zou die in zijn schild voeren?"
vroeg moeder. „Het zal toch niet iets met
die brandstichter hebben uit te staan?"
liet ze er verschrikt op volgen.
„Welnee," antwoordde vader Joppers
geruststellend. Maar in zijn hart was hij
er ook niet helemaal van overtuigd.
Josie liep op een drafje maar Blekkie
toe, die al voor de deur op hem stond te
wachten. Josje wipte achterop de fiets en
de jongens reden naar het huisje van de
Kstboae. Toen ze in de buurt ervan
ramen hoorden ze het gesnor van de
zaag en het dreunen van de bijlslagen
al.
„We stappen hier af en lopen met
een bocht naar het huis," zei Blekkie.
„Die werklui moeten ons ook niet zien,
anders gaan ze zich afvragen wat wij
hier steeds uitspoken."
Voorzichtig slopen de jongens tussen
de bomen door op het huisje af.
,JCijk, zijn fiets staat er nog!" fluister
de Blekkie. „Hij is dus nog thuis. Zou hij
een vrije dag hebben? Laten we hier
«aar ééns gaan zitten. Dan kunnen we
de boel mooi in het oog houden."
De jongens gingen met hun rug tegen
een boomstam zitten. Het was heerlijk
warm weer en Josje merkte dat hij
aardig doezelig begon te worden.
Maar plotseling stootte Blekkie hem
„Daar komt de postbode naar buiten!"
fluisterde hij opgewonden.
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 NTS
8.20 uur speelfilm „Jongen op een dolfijn" met Sophia Loren in de
hoofdrol. Alle leeftijden mogen kijken.
10.05 uur 21ste deel van de documentaire „De eerste wereldoorlog":
laatste Duitse offensief in maart-april 1918.
Ned. 2 NCRV
8.01 uur tweede fantasie over een internationale luchtveiligheids-
politie, die op avontuur is in een belangrijke zaak.
8.40 uur Duitse tv-komedie van 20 minuten: „De heren duelleren".
9.00 uur optreden van het Amerikaanse zangtrio „The Marvelettes"
9.25 uur
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I NCRV
8.45 uur het verhaal „Hoe warm het was en hoe ver" in Hildebrand-
miniaturen".
9.30 uur concert van het Heinrich Schützfest in Berlijn: zang van het
Motettenkoor van de Oskarkirche in Stockholm.
10.55 uur moderne composities, uitgevoerd door het Radio Kamer
orkest onder leiding van Roelof Krol.
Hilversum II AVRO
8.05 uur lichte muziek door het Cosmopolitainorkest en solisten
9.05 uur vertelt Matthieu van Eysden, acteur, van alles over zijn
leven en beroep.
9.35 uur herhaling van het hoorspel „De overdracht van de Najade".
11.00 uur een programma van Jan Brusse uit Parijs.
94
Als dat gedaan is, staart hij weer in het vuur.
Het kan niet meer uit zijn kop. Siewert van de
Hidder moet terugkomen, de mulder moet op hèm
schieten. Hetzelfde moet nog eens gebeuren op
het Ganzepad. Daarna zal het rust zijn. Jammer
dat ouwe Wolter Demmer naast zijn broer begra
ven werd. Dat was zijn plaats.
Als Dries aan ouwe Wolter denkt, is het of een
watervloed losbreekt en over hem heenstort.
Rena die op hem waohtte, die meeging naar het
sparrenbos, die hielp slepen aan de stammen, die
hem waarschuwde als Mensink of Volmar op pad
waren. Ze hebben dikwijls in de regen dicht
naast elkander gezeten, of als het koud was, of
als ze zich versohuilen moesten. Ze heeft sterke
handen en ruig haar en grauwe ogen, die hem
zonderling konden aankijken. Het liet hem onver
schillig of het ergerde hem, nu begint hij ernaar
te verlangen. Want nog nooit was hij zo verlaten.
Rena is tweemaal op de diele geweest; zeker
waoht ze op hem. Dat is het andere dat door zijn
kop gaat malen, tot de mulder het wint. Die moet
komen; met al het andere werd afgedaan toen
Lenter op het Ganzepad bleef liggen.
Op een dag gaat Marye Thase naar het huisje
van ouwe Wolter. Rena is bezig met het voeren
van haar konijnen. Ze heeft de tuin gespit zoals
ze oom Wolter het heeft zien doen. Het trok en
snierde in haar rug, maar ze heeft doorgezet en
zich ook niets aangetrokken van de jongens die
voorbijkwamen en haar uitlachten. Dat heb je
knap gedaan, zegt Marye als ze de nette akkertjes
met groenten ziet. Maar nu moet je niet langer
koppig zijn en alleen hier blijven. Dat is niet
goed voor je. Ik heb je op 't Grobbenuus nodig.
Kom overdag bij mij werken.
Marye gaat mee om een kopje thee te drinken.
Ze dringt zich niet op en toch ziet ze alles en
komt ze veel meer van Rena te weten dan deze
ooit tegen iemand anders heeft losgelaten.
De eerste dag op 't Grobbenuus is niet gemak
kelijk. De andere meisjes weten niet wat ze tegen
de stugge bosmeid moeten zeggen. Ze willen wel
vriendelijk zijn, maar Rena weert iedere toenade
ring af door haar stugheid. De boerin bekommert
zich om haar zoals zij dat voordien om Lihbe
gedaan heeft.
Onder de knechts is Libbe de enige die de
bosmeid kent. Tegen hem spreekt ze als met een
oude bekende. Daardoor geraakt ze zachtjesaan
thuis op de hoeve. Marye wil dat ze zal komen
inwonen, maar daartegen verzet Rena zich. Het
windt haar zelfs zo op dat ze huilt van drift en
onwil.
Het wordt een wisselende zomer, met grauwe
dagen en zon, regen en droogte. Zweder Thase
heeft weinig tijd nu hij zelf het opzicht houdt
over de nieuwe ontginning. Bernt Vasse is wezen
kijken en Joryt Volmar. Maar die kwam na de
werktijd. Ze zouden kunnen denken dat ik er
nog iets mee te rtiaken wil hebben, verontschul
digde hij zich. Het gaat me alleen nog om het
land dat gewonnen zal worden en omdat het van
jou zal zijn, Zweder. Al het andere kan me niet
meer schelen.
Je meent wel niet helemaal wat je zegt, had
Zweder geantwoord. 't Is nog een handvol
bitterkruid dat gerooid moet worden, zoals hier.
En hij greep in een half gekeerde zode, waar het
kruid in bloeide. Volmar had erom gelachen. Dat
kan hij nog, die stille lach in zijn mondhoeken.
Zweder had er lang geleden al op gelet en het
doet hem machtig veel pezier dat die lach
gebleven is.
Op diezelfde avond toen Volmar met hem over
de opengescheurde heide ging, stond Dries Borne
achter de boomgaard van 't Grobbenuüs uit te
kijken. Zweder had hem gezien en hij zag hem
ook daarna. Want Dries bleef komen kijken en
wachten. Langs welk pad hij komt of misschien
over het land, gebogen tussen het koren door,
weet Zweder niet. Ineens staat hij er, altijd op
dezelfde plek en even onverwacht is hij weer weg
Rena ziet hem als ze uit het melkhok komt. Ze
heeft de emmers in het rek gezet voor ze naar
huis zal gaan. Dries staat zo onbeweeglijk als de
stammen achter hem. Het is onbegrijpelijk dat
Rena hem ziet. De lage appelbomen zijn dichtbe-
bladerd en het is al schemerdonker. Ze ziet hem
met andere ogen dan die waarmee ze naar haar
(Wordt vervolgd)
