Van Her en Der
Woonwagenbewoners worden veelal
als verschoppelingen behandeld
Een woord voor vandaag
Ontwikkelingshulp alleen
is nog niet voldoende
Ook burger moet iets doen om
achterstand te verkleinen
Protestantse kerken
erg geïsoleerd
Puzzelhoek
VAKANTIEADRES
VRIJDAG 30 JULI 1965
Tot U komt al wat leeft, zegt de dichter David in Psalm 65.
David stelt vast, constateert. Hij zegt niet: och, mocht al wat
leeft nog eens tot U, God, komen. En hij bedoelt evenmin:
eenmaal, als de tijden vervuld zullen zijn, zal al het levende
komen tot God. Nee, vandaag en hier komt al wat leeft tot
God. Is dit niet een vooruitgrijpen op een schimmige toekomst,
op een moment, dat misschien nog wel eens zal aanbreken,
maar waarvan niemand weet hoever hij ervan verwijderd is?
Is hier niet de wens de vader van de gedachte? Weet David
wel voldoende besef voor de werkelijkheid op te brengen?
En overdrijft hij niet met zijn bewering, dat al wat leeft tot
God komt?
Wij zouden ons vergissen, als wij deze woorden van David
zouden afdoen met een verwijzing naar dichterlijke fantasie,
die op gespannen voet staat met de werkelijkheid. Maar er is
iets anders. In deze psalm dankt David God voor de zegen,
die hem geschonken is. Hij ontdekt, dat de God van de natuur
dezelfde God is. Die Zich intensief bemoeit met de mens. Op
dit ogenblik weet hij. dat alle verkeerde dingen (waarvan zijn
leven zo vol is!) niet meer meetellen en dat God er een
streep door heeft, gehaald. En hij ziet in gedachten alle levende
schepselen als in één grootse optocht wandelen voor God,
mensen en dieren tesamen. Hier, in dit uur, is het zoals het
zijn moet; nu zijn alle beletselen om tot God te komen weg
genomen. Voor de Schepper buigt zich al het geschapene, al
wat leeft. Een overrompelend visioen wordt hier getekend:
al wat leeft komt tot de Heer.
Vanavond lezen wij: 1 Corinthiërs 5 vers 1 tot en met 13.
Dr. Visser t Hooft op Kerkedag:
(Van onze kerkredactie)
KEULEN De eerste echte
conferentiedag van de Duitse
Kerkedag bracht ongeveer 25.000
mensen naar het uitgestrekte
tentoonstellingsterrein van Keu.
len. Nog een paar duizend andere
gasten waren 's morgens in dis-
cussiegroepen bijeen om te spre
ken over de Bijbel en de gemeen- komen-
te en over de noodzaak van een)
hervorming van de kerkelijke
organisatie. Er werd bijzonder
open en eerlijk met elkaar
gesproken. en
Op het jaarbeursterrein zelf woon
den 's morgens ongeveer 13.000 be-
t zoekers de vier forumgesprekken bij.
Maar weinig belangstelling („slechts"
1000 bezoekers) trok het gesprek over
„Arbeid, economie en maatschappij".
Verder was de belangstelling gelijk
verdeeld over ,,Man en vrouw", „Jo
den en christenen" en „Vorfragen der
Politik", dat al gauw alleen maar
„politiek" genoemd werd. Op deze
eerste morgen ging het gesprek in die
laatste vergadering eigenlijk alleen
over de ontwikkelingshulp aan jonge
staten.
Een „zwaar" forum met mensen als
minister Paul Lübke, vrouwelijke
staatssecretaris dr. Gabrielle Wülker
en dr. W. A. Visser 't Hooft leidden
het gesprek in. Vooral de korte maar
kernachtige toespraak van de laatste
ontlokte de aanwezigen een herhaald
applaus en instemmend gemompel.
HULP
Dr. Visser 't Hooft meende dat de tijd
voor louter charitatieve hulp hoe be
langrijk ook voorbij is. Er moet nu
ook aandacht geschonken worden aan
constructieve hulp. die op de toekomst
Sericht is. Juist bij de ontwikkelings-
ulp heeft de kerk een belangrijke taak.
De Westerse landen besteden nog
maar 0.7 procent van hun nationale in
komen aan deze vorm van hulpverlening
aan jonge landen. Dat is veel te weinig,
meende de secretaris-generaal van de
Wereldraad van Kerken. Hij corrigeerde
een aantal sprekers door tc zeggen dat
het Westen, en speciaal dc Westerse
kerken, niet met ontwikkelingshulp
kunnen volstaan. Juist omdat de jonge
volken ondanks hulp steeds verder terug
zinken in een noodsituatie, moet ook de
handel met deze nieuwe naties gestimu
leerd worden. Tegelijkertijd mag niet
vergeten worden dat ook de verkondi
ging van het evangelie een noodzaak is.
Hij was het niet eens met de be
kende „pacifistische" Duitse predikant
dr. H. Kloppenburg, dat zending in
deze tijd dialoog moet zijn. Zending is
veel meer, zei dr. Visser 't Hooft. Ook
als de dialoog niet meer mogelijk is.
keren en daarin zag zij geen heil. Als
kind had men haar geleerd dat een
christen iemand is die naar de kerk
gaat, maar als volwassenen zei zij ont
dekt te hebben dat Christus onder an
dere namen ook in de wereld leeft en
werkt, vaak incognito als het ware.
Haar toespraak riep een overweldi
gend aantal vragen op, die zeker in de
komende dagen aan de orde zullen
Dr. W. A. VISSER 't HOOFT, de se
cretaris-generaal van de wereldraad
van Kerken, is door patriarch Athe-
nagoras, oecumenisch patriarch van
de Grieks-Orthodoxe Kerk in Kon-
stantinopel. onderscheiden met het
grootkruis van de orde van Andreas.
De onderscheiding werd hem over
handig door metropoliet Meliton in
Ds. W. F. JENSE, die ruim zes jaar
als legerpredikant werkzaam is ge
weest in Suriname, heeft zondag in
een gemeenschappelijke dienst in
de Grote Stadskerk te Paramaribo
afscheid genomen van de burger- en
militaire gemeenschap van Surina
me. Volgende week keert hij in ons
land terug. De nieuwe bestemming
van ds. Jense, die lutheraan is, is
nog niet bekend.
PROF. J. KAMPHUIS, hoogleraar
aan de Theologische Hogeschool
der Gereformeerde Kerken (vrijge
maakt) te Kampen, is uitgenodigd,
om volgend jaar een tournee te
maken door Canada en de Ver
enigde Staten. Momenteel verkeert
hij op uitnodiging in Zuid-Afrika.
Ds. D. TER STEEGE, leraar te Haar
lem, zal van 5 tot 26 augustus als
boordpredikant optreden op de reis
van de Rijndam RotterdamMon
treal vv.
Ds. M. VINK, vrij-evangelisch zen
dingspredikant te Ransiki. zal bin
nenkort met verlof in ons land te
rugkeren. Het is nog niet zeker, of
hü na zijn verloftijd weer naar het
zendingsveld zal vertrekken.
Beroepinssiverk
NED. HERV. KERK
Beroepen door de gen. synode tot pred.
voor buitengew. werkzaamh. voor kerk
en strijdkrachten»: G. Spilt te Utrecht
Anre,nomen naar Stellendam: kand
nS"15.." St Maartensdijk-
oedankte voor Molenaarsgraaf, Aalst en i
Brandwijk; naar Nykerk (toez.): H. A.
v. Slooten te Voorthuizen.
Toegelaten tot de evangeliebedlening::
O. Th, Boonstra. Arkelse Onderweg 2,
Gorinchem; B. de Graaf. Molen
straat 90. Oud-Vossemeer: J. J. Kooman.
Poelendaeleweg 21, Middelburg en A. G.
van der Linden, Willemsstraat 178.
Slikkerveer.
Beroepbaarstellingen: kand. N. M. A.
ter Linden, Bankastraat 72a. 's-Graven-
hage; kand. B. de Graaf, Molenstraat 90.
Oud-Vossemeer: kand. A. G. van der
Linden. Willemsstraat 178, Slikkerveer
en kand. H. P. Bos. hervormde pastorie,
Bierum (Gr.).
GEREF. KERKEN
Beroepen te Gramsbergen: M. Berg te
Giessen-Rijswijk (N.B.)
EVANG. LUTHERSE KERK
Beroepen te Rotterdam (vac. Th.
Scharten»: dr. C. J. Munter te Gronin
gen.
SPEL
Avonds woonden we nog een spel
bij, een poging om de vragen en pro
blemen die aan de orde komen in dra
matische vorm te bespreken. We bezoch
ten de opvoering van „Der Fall Schmidt"
een soort merkwaardige gerechtszaak,
waarbij het ging om de vraag of er
werkelijk sprake is van yppruitgapg. in
de wereld of niet.
het spel bedoeld om het
geloof in de vooruitgang aan de kaak"te
jtellen. maar na een bijzonder boeiend
begin verwerd het stuk tot een inhoud
loze en vaak onwaarachtige woordenpu-
het slot overgoten met nog een
extra godsdienstig sausje.
Opnieuw bleek het weer eens hoe
moeilijk het is om het evangelie in dra-
ische vorm te verkondigen. Deze
Kerkedag is tot nu toe bepaald niet ge-1
lukkig met de spelen die speciaal voori
hem geschreven zijn.
Zo is ook deze Keulse Kerkedag'
weer als voorheen een veelheid vanl
onderwerpen, een stroom van proble-|
men. toespraken die aangrijpen, boos;
maken of tot tegenspraak uitlopen.'
Momenten, die bijblijven, woorden die
verwaaien, experimenten die explode
ren. traditionele toespraken die een
diepe indruk maken en nieuwe pogin
gen die slagen of verzanden.
Zeg het
met
bloemen
Albert Finet over Hongarije:
BOEDAPEST Albert Finet,
directeur van het bekende pro
testantse Franse weekblad Ré-
forme is kort geleden naar Hon
garije geweest, waar hij een ont
moeting heeft gehad met kerke
lijke functionarissen. In Réforme
vertelt hif" over zijn ervaringen.
Hoewel zijn contacten met het
Hongaarse protestantisme wel
veelal tot optimisme stemmen, zijn
er toch wel enkele facetten van
het protestants kerkelijk leven in
Albert Finet woonde een kerkdienst
bij in de kerk op het Calvijnplein in
Boedapest. De kerk was zo vol, dat
een vrij groot aantal mensen met een
staanplaats genoegen moesten nemen.
Mensen van middelbare leeftijd en
ouder vormden de meerderheid van
de aanwezigen, waarvan de meesten
er welgesteld uitzagen. Ook waren er
veel mensen van buiten de stad aan
wezig, wat aan de kleding was te
zein. Het aantal jongeren was niet
Faculteiten
(Van een onzer redacteuren)
In Nederland leeft een achtergebleven groep van
20.000 mensen die in 3600 woonwagens verblijft. De
meeste kunnen lezen noch schrijven en hebben een
geheel eigen levensstijl, waarvan de neiging tot para
siteren het enige is dat tot de wantrouwende burger
maatschappij lijkt te zijn dóórgedrongen.
Pas eigenlijk sinds 1957 is er in ons
[land daadwerkelijke belangstelling voor
I de mens woonwagenbewoner gekomen.
Hetgeen niet betekent dat ook de grote
j.,men" al enig begrip zou hebben voor
deze gemeenschap in de achterhoede.
Misschien is het geval Petaio daar een
van de beste bewijzen voor. U hebt deze
„koning der zigeuners" vast wel eens op
de een of andere afbeelding gezien. De
laatste keer. ter gelegenheid van de doop
van zijn kind. liet hij zich fotograferen
met een soort KLM-pet en een heel grote
zonnebril op. Dank zij de publiciteit die
er aan zijn geval wordt gegeven heeft nu
de mening postgevat als zou deze Petaio
inderdaad een koning temidden van zijn
onderdanen zijn. Niets is echter minder
waar. 't Is allemaal onzin. Zonder meer.
Trouwens, reeds het praten over „zi
geuners" als men woonwagenbewoners
- bedoelt is er al helemaal naast. Over de
gehele wereld bestaan er bijna geen
zigeuners meer: de meesten zijn tijdens
het Hitler-regime dat Europa in zijn
greep heeft gehad, uitgeroeid.
I In ons land bestaat de woonwagenbe
volking voornamelijk uit Nederlanders,
i wier voorouders uit Brabant, Limburg en
i soms ook wel uit Drenthe afkomstig zijn.
Omstreeks het begin dezer eeuw zagen
zij een redelijke broodwinning in het
maken van bezems en borstels, die ze
vervolgens in welvarender streken dan
waar zij woonden verkochten. Ze trok
ken rond als marskramer of reden met
een hondewagen, 's Winters keerden ze
weer naar hun geboortestreek terug om
nieuwe voorraad aan te maken.
Z wervers
Het eigenlijk probleem ontstond met
de „uitvinding" van de woonwagen, die
deze handelaars en ambachtslui gelegen
heid gaf tot een volledig zwervend
bestaan. Daardoor kon deze groep een
geheel eigen, zelfstandig leven gaan
lelden waardoor zij hoe langer hoe meer
van de burgermaatschappij vervreemdde.
Door dit geïsoleerd raken ontstond van
lieverlede achterstand in allerlei opzich
ten. Woonwagenbewoners kregen geen
deel aan de vorderingen op het gebied
van bijv. hygiëne, gezondheidszorg, kle
ding, voeding, woninginrichting. Door
hun primitieve leefwijze met de daar-
de hand gewerkte „verach-
Woonwagenbe-
woners hebben
hun eigen groeps
moraal die onder
meer tot uiting
komt in een groot
respect voor de
ouderdom en een
bijzondere liefde
voor het kind.
Hier een typerend
beeld voor een
woonwagenkamp:
met elkaar optrekkende kinde
ren. in dit geval musicerend.
FOTO BOVEN:
Dat de „gewone" samenleving de
woonwagenbewoner nog niet be
grijpt moge blijken uit dit ge
wapende optreden van veertig
politiemannen, die een woon-
wagen, welke het maximum aan
tal in dit kamp overschreed op
een oplegger (de wielen waren
er door de eigenaar afgehaald)
verwijderde. Tactvol was dit
optreden nu niet bepaald
Zo corrigeerde hij ook de indruk die die Finet verontrustentd noemt. faculteiten^
anderen gewekt hadden, alsof de taak brecen tollen slechts ongeveer tarhtiel Ttif"
4e christen alleen maar beslaat .Het heeft hem namelijk geschokt, i sludenlen waaronder enkele vrouJ ontston" een v!jandUe afweerhouding.
KERK
Banaliteiten
uit een woordloos dienen. En het was dat de protestantse kerk na de
duidelijk dt in de zaal veel mensen lutie zich bijna geheel in een afzon-
het eens waren met deze correctie, dering bevindt. Deze positie, waarin
Veel sterker nog dan bij de andere d* staat haar heeft gedrukt, is niet
sprekers werden rijn woorden steeds zozeer bedoeld om de plaatselijke
meer onderstreept door applaus. kerk ais zodanig te doen verdwijnen,
|maar ze maakt wel alle activiteit bui-
,ten de kerkdienst onmogelijk. Daar
door wordt de dialoog met de buiten-
M..c J, middags waren velen .1- t^dig rf^^de imR
weer met een andere vraag bezig.
Honderden luisteren naar de jonge
hooglerares in de filosofie aan de
Technische Hogeschool van Aken,
dr. Dorothee Sölle. Zij sprak over Hierdoor is het niet mogelijk
„De kerk buiten de kerk". Haar i het gesprek met de buitenwereld ver
rede vond instemmend applaus, der te gaan dan de banaliteiten over
maar vaak tegelijkertijd ook afwy- de socialistische structuur of een
zend gesis. schijnbare overeenkomst tussen de
Ze had zich reeds een bepaalde naam ethische bedoelingen van het commu-
verworven door een artikel m het voor- nLsme en van het Evangelie,
bereidingsboekje. dat eigenlyk alleen
door de bekende humanist Gerhard Een ander voorbeeld is de universi-
ZVi :SSl!Tnï'rn^'eLni^4r^ teit van Debrecen. Iedere faculteit
4rfcUïr.rèerf^"mr.f£n «OU IkÏTd .«'8™ gebouw. Dit lijkt mis-
van de kerk moeten zijn en juist dat kan sch,p.n :'«ets byzonders. maar het
ik niet. De kerk. zei ze. heeft murenernstige hiervan is. dat deze gang van
opgetrokken. Zij verwacht een bepaaldezaken een waterdicht schot plaatst
levensstijl van mij die door de mode. i tussen de studenten in de theologie en
sociale status en een burgerlijk imago die van de andere faculteiten. Zo
(beeld) bepaald wordt. Zy verlangt bo-maakt 0ok het verbod om jeugdbewe-
wenlijke studenten, die echter niet totEen houding die zich weer in bepaalde
het predikambt zijn toegelaten. onmaatschappelijke trekken uitte, zoals
het gewoon vinden van bedelen, het
Toch is er nu nog geen verontrus- aftroggelen van geld aan overheidsinstan-
tend probleem van tekort aan predi
kanten, zo schrijft de Fransman, want
de opheffing van de jeugdbewegingen
en van protestantse instellingen heeft
een aantal predikanten doen vrijko
men, die een plaats in een gemeenten
gevonden hebben.
ties, de aversie tegen werken in dienst
verband en andere parasitaire neigingen.
Wc zijn tóch maar schooiers, kan men
de woonwagenbewoners vaak horen ver
klaren. Heel deze afweer heeft op zijn
beurt een hechte solidariteit van de
groep als zodanig tot gevolg gehad.
die eigenlijk niet meer vereist mag
den omdat de zucht naar %-ereniging
onze tijd meer en meer verdwenen is
verwacht bovendien een interesse in
antiek document, de bijbeL
ieder gesprek tussen de kerk en
Ze dit belangrijke deel van de bevolking,
ten >dat geroepen is om de sleutelposities,
iin het land te bezetten, onmogelijk.
Het wereldsucces van de CANONET blijkt uit het
onvergelijkbare aantal van thans 1.800.000 verkochte
exemplaren! Deze fantastische superautomaat heeft
o.a. een lichtsterke 1.9 lens,
tijdkeuze, automatische be
lichtingsregeling, parallaxop-
heffing en filtercorrectie.
Het filmtransport is modern en
de bediening heel eenvoudig.
De prijs is zeer aantrekkelijk:
f 275.-
C^anoiiët~
Canon-Camera's objectief bezien beter!
IMP. N.V. BORSUMIJ-WEHRY DEN HAAG
Ook positief
Niet alleen negatief maar ook posi
tief. Zo is burenhulp bij woonwa
genbewoners normaal, leent men el
kaar altijd voedsel of gereedschap
en zijn fietsen in een kamp prak
tisch gemeenschapsbezit. Woonwa-
qens worden wederzijds gerepa
reerd. men staat ook altijd met de
(oude) auto's voor elkaar klaar, bij
verhuizingen helpt men elkaar zo
nodig, kortom, men leeft in lief en
leed intens met elkaar mee.
Er zijn ook strenge regels. Bijvoor
beeld betreffende de verhouding der
sexen: een getrouwd man mag niet met
de vrouw van een ander dansen, laat
staan haar wagen betreden als ze alleen
is. Er is ook eerbied voor het gezins- en
huwelijksleven (echtscheidingen komen
praktisch niet voor). Er is respect voor
de ouderdom en bijzondere liefde voor
het kind.
Reden voor ernstig misnoegen over de
„gewone samenleving" hebben de woon
wagenbewoners intussen genoeg. Tot
vandaag de dag worden ze in de meeste
gevallen als verschoppelingen behandeld.
Men is ze overal liever kwijt dan rijk,
ook nog in de overheidssfeer. Minachting
en angst voor deze mensen mengen zich
in de burgermaatschappij dooreen. Is dat
laatste wellicht de reden dat plaatselijke
woonwagenkampen aan de uiterste rand
van gemeenten, vaak nog naast de
vuilnisbelt, plegen te worden ..gesltu
eerd"?
ontwikkelingswerk in de kampgemeen
schap. Daarvoor moet het aantal kampen
beperkt worden: van de 350 wil men
terug naar 50 regionale kampen met 60
tot 70 wagens elk.
Men wil onder meer de kinderen de
ontwikkelingskansen bieden van iedere
Nederlander. Daarvoor is in de eerste
plaats onderwijs nodig, aangepast aan de
aard van het woonwagenkind. Elk regio
naal kamp heeft of krijgt een school.
Thans zijn er al 43 met 180 leerkrachten.
Zo kan er continuïteit in hel onderwijs
komen: door toepassing van het taken-
stelsel wordt het nadeel van het trekken
ondervangen. Het kind gaat namelijk met
zijn opgegeven taak in de volgende
school gewoon weer verder.
De leerkrachten hebben een bijzonder
moeilijke opdracht, die speciale begaafd
heid vraagt en tact. De onzekerheid,
achterdocht, agressieve houding ten op
zichte van de buitenwereld die het
woonwagenkind a.h.w. van huis mee
krijgt vragen immers een speciale bena
dering. Ook andere door het milieu
bepaalde eigenschappen zoals ordeloos
heid, vluchtige aandacht, afkeer van
inspanning, niet kunnen spelen, taalar-
moede, zwakke ontwikkelingsdrang. ver
eisen een aparte aanpak. De school
draagt tenslotte bij tot het maken van
beroepskeuze waarmee men de groeps-
traditie breken wil dat iedere jongen,
geschikt of niet. de handel in moet.
Dienstbetoon in
woonwagenkamp
Jongeren, die het lot van hun
medemensen niet onverschillig
laat trachten een brug te slaan
tussen de woonwagenbewoner en
de burger in een Eindhovens kamp
waar ze nu twee (van de vier) we
ken aan de gang zijn. Zij maken
een kinderspeelplaats, bouwen een
smeerbrug voor auto's en breiden
de kampkapel uit... Op dit vrij wil
lige' dienstbetoon 'op' voet van' heet"
gewone medemenselijkheid komen-
wij in een "aansluitend artikel kie
zer dagen terug.
Oud-predikant van
Boskoop A. Jager
overleden
(Van onze correspondent)
UTRECHT Op 86-jarige leeftijd is
overleden de oud-predikant A. Jager. De
heer Jager was aanvankelijk hervormd
predikant te Aardenburg en vervolgens
te Kwadijk. Na overgang tot de Remon
strantse Broederschap werd hij predikant
te Boskoop. Hij legde zijn ambt neer, om
zich geheel aan de muziek te gaan
wijden. Hij concerteerde als pianist, ook
in het buitenland en met name in Parijs.
In Utrecht was hij pianoleraar.
fiii'til-puzzel
Horizontaal en Vertikaal: 1 1 onderof
ficier. 2 2 lieden van adel. 3 3 oorzaak. 4
4 dunne plek in weefsels. 5 5 telwoord.
6 6 meisjesnaam. 7 7 draadbericht. 8 12
Voriiiiiif/
munt in Nederi. <afk). 9 11 bijwoord. 10
10 cirkelvormig voorwerp. 11 9 mindere,
jongere (Lat). 12 8 Italiaanse naam v.
Oplossing vorige puzzel
Horizontaal: 1 brak, 4. Deen, 7. ara 8.
oord. 10. es. 12. Amer. 14. eelt. 16. Rika,
18. eend. 20. de. 21. aalt. 23. elp, 25. tand.
I 27. Nora. 29. esp, 30. daar. 32. a.i., 34.
Irak, 36. dons, 38. oase. 40. even, 42. ma,
handenarbeid, naaicursussen, enzovoort,
maar ook ruimten waar de dokter, de
zuster, de maatschappelijk werker, de
geestelijk verzorger zitting kan houden.
Dit alles is of komt er.
'ertikaal: 1. br. 2. raak. 3. koe. 4. dr,
5. eden. 6 nel. 7 aard. 9. Orel. 11. stop,
13. maan. 15. Eder. 17 iets. 19. Etna. 22.
Adda. 24 laan. 26. apis. 28. orde, 29.
Edom. 31 aker. 33. Iser. 35. reet. 37.
Ook door verdere verbeterde voorzie-nan- 39 Aar- *1 vek 44. is. 46. as.
ningen in het regionale kamp (goede]
bestrating. verlichting. gemarkeerde i
standplaatsen met eigen toilet, vuilnisem-
mer en elektriciteitsvoorziening) wil men I
de afstand tot de burgermaatschappij
verkleinen.
Want daar gaat het bij al dit werk om:
er moet een brug geslagen worden over
de kloof die burger en woonwagenbewo
ner zo lang van elkaar heeft gescheiden.
En van twee kanten tegelijk moet men
ItlfiCf C4?)l nu óver die brug: de woonwagenbewoner i
Na de Tweede Wereldoorlog, ja eigen- moct de kans krijgen zijn achterstand in
lijk pas omstreeks een tiental jaren te halen om daardoor dichter bij de
*e.I*df.n-, zi^n overheid en particulier burger te komen (zie boven) cn dc
initiatief pas goed begonnen verbetering
aan te brengen in het lot der woonwa-moet het kamp vrijwillig betre-
genbevolking. Men tracht de achterstanddcn om van z,jn kant het contact te
in te halen door aangepast onderwijs en I herstellen.
OPGAVE
'ringend verzoek, uw vakantie.
VIA DE UIT DE KRANT
GEKNIPTE BON.
