In een wip door
de Mont Blanc
Stevenson sprak
veler fantasie
tot
supralux
Nieuwe wegen leiden naar Rome
Massa kreeg
ïhij niet
Pachter zich
sigflr^SerIijk
uitwoed'-
De Gaulle presenteert
zijn atoomstrijdmacht
„Ambassades oostblok
zitten vol spionnen"
„Dit kostte
mij enkele
levensjaren"
DONDERDAG 15 JULI 1961
(Van een onzer redacteuren)
J^pEUWE wegen leiden naar
Rome. Het oude gezegde
dat iets zo oud is als de weg
naar Rome (in Rotterdam en
omgeving doet Kralingen het
ook nog wel), gaat eigenlijk al
lang niet meer op. Zeker is dit
het geval, nu morgen de tun
nel die door het Mont Blanc-
massief is geboord, officieel
zal worden geopend. De presi
denten De Gaulle en Saragat
zullen namens Frankrijk en
Italië de openingsplechtigheid
verrichten. Met zijn lengte van
11.6 km is deze „buis" de
langste verkeerstunnel ter we
reld geworden. De Noord-Zuid-
verbindingen zullen belangrijk
korter worden. De afstand van
Turijn naar Chamonix wordt
174 km in plaats van nu 887
km, naar Genève 260 kin in
plaats van 836 nu. naar Anne-
cy 270 km (was 971) en naar
Lyon 413 km (was 693 km).
Men zal echter nog even ge
duld moeten hebben, want de
tunnel wordt nog niet direct
voor het verkeer opengesteld.
Dat gebeurde in het hart van de Mont
Blanc. bijna drie kilometer beneden
de piek van Europa's hoogste berg
(als men de Elbroes in de Kaukasus
buiten beschouwing laat). Er kwam
champagne en chianti aan te pas en
het was er temidden van het vele
puin een vrolijke boel.
Het bergmassief was van twee kan
ten tegelijk aangevallen. De Italianen
begonnen het eerst met de werkzaam
heden. namelijk begin 1959. Zij moes
ten dan ook het langste stuk van de
tunnel voor hun rekening nemen. Tij
dens de aanleg van de tunnel kwamen
23 arbeiders om het leven: 18 Italia
nen en 5 Fransen, dit ondanks alle
voorzorgsmaatregelen die men geno
men had. Het water was een grote
Voordat het verkeer zich noord- en
zuidwaarts kan snellen moet er nog
het een en ander aan de tunnel
gebeuren. Als het eenmaal zo ver is,
dat verkeer kan worden toegelaten,
dan zullen alleen personenwagens en
autobussen van de verbinding gebruik
mogen maken en dan nog slechts van
zes uur 's morgens tot tien uur 's
avonds. Op een later tijdstip zal de
tunnel dag en nacht voor het verkeer
geopend zijn en zullen ook vrachtwa
gens worden toegelaten. Men ziet. het
is dus nog even geduld oefenen voor
de vakantiegangers en anderen, die
zich met personenauto's en bussen
plegen te verplaatsen of zich te laten
vervoeren. En de vrachtautobestuur
ders doen er goed aan,, voorlopig nog
een eindje om te rijden.
Het niet samenvallen van de offi
ciële openingsplechtigheid en het in
gebruik nemen van de tunnel vindt
zijn oorzaak in het feit, dat talrijke
technische problemen, waarvoor men
zich onverwacht geplaatst zag en ook
een staking van enkele weken voor
de nodige vertraging hebben gezorgd
Aanvankelijk zou de opening uiterlijk
vorig jaar hebben plaatsgehad. Dat
lag ook nog in de lijn der verwach
tingen, toen op 14 augustus 1962 de
doorbraak van de laatste rotsbarrière
werd gevierd, halverwege de door
Italianen en Fransen gegraven tunnel.
Deze auto had blijkbaar een speciale
vergunning gekregen om door de
tunnel te rijden. Waarschijnlijk zijn
de inzittenden betrokken geweest bij
de bouw van dit grootse project
vijand, maar het broze graniet, dat
uit het bergmassief moest worden
geboord leverde het grootste pro
bleem op. En als men nu de tunnel
aan de binnenkant bekijkt, kan men
zich niet voorstellen, wat de Franse
en Italiaanse arbeiders gedurende ve
le jaren hebben gepresteerd, maar
ook getrotseerd. Rijdt men straks op
het gladde wegdek, dan doet men er
goed aan te beseffen, dat zich daaron
der nog een ruimte van ongeveer drie
meter diepte bevindt, waarin installa
ties zijn aangebracht voor een goed
onderhoud van de tunnel.
Er zijn in verband met de plech
tigheid van morgen allerlei voor
zorgsmaatregelen genomen om de
veiligheid van generaal de Gaulle
te verzekeren. Alle treinen uit
Duitsland en Oostenrijk worden in
Noord-Italië onderzocht. Het be
sluit tot deze ingrijpende stap
werd genomen, nadat zaterdag jl.
op het station van Milaan een tas
met ruim 5 kg springstof werd
gevonden.
De Gaulle en Saragat, de presidenten
van Frankrijk en Italië, zullen mor
gen de openingsplechtigheid ver
richten. Op deze foto is het. alsof de
generaal zijn Italiaanse collega de
rug toekeert. Dat lijkt maar zo. Dit
plaatje werd gemaakt, toen Saragat
nog minister van buitenlandse zaken
was. Samen met president Segni
bracht hij een bezoek aan De Gaulle.
Deze ziet men samen met Segni.
Saragat stond op het punt de Franse
premier Pompidou de hand ie
drukken.
VERF EN LAK
Anti-bekeringswet
in parlement
te New Delhi
NEW DELHI Het Indiase parle
mentslid Laxmi Xarayana Gupta van
de extreme Hindoe-partij doet een
nieuwe poging, om India een „anti-
bekeringswet" te geven. In 1963 werd
een soortgelijk wetsontwerp, dat door'
hem was ingediend, verworpen, maar
hij meent, dat de betrokken stemming
ongeldig is om formele redenen.
Het voorstel bevat voorzieningen voor
de verplichte registratie van instel
lingen. die zich bezig houden met
het „maken van bekeerlingen" en
voor een verbod van bekering van
minderjarigen. Bekeerlingen zullen I
voorts een verklaring moeten teke
nen, dat aij niet onder verleiding of
druk hebben gestaan.
„Geen persoon of instelling zal
iemand bekeren door druk uit te
oefenen of door hem op bedriegelijke
wijze onder de indruk te brengen of
hem enige verzekering te geven
van geldelijke of andere hulp of on
gepast gebruik te maken van zijn
onervarenheid of zwak verstand",
zo luidt een ander voorstel.
De rechter moet verder volgens Gup
ta het recht krijgen, om de inschrij
ving te schrappen van instellingen,
die zich inlaten met „anti-nationale
propaganda, onder het voorwendsel
van het prediken van de gods
dienst".
In de preambule van het wetsvoorstel
wordt de beschuldiging geuit, dat
buitenlandse zendelingen „gemene
geldelijke motieven of andere on
wettige middelen" gebruiken om de
inheemse bevolking, de onontwik-
kelden en minderjarige vrouwen en
kinderen te bekeren.
Dr. Emmen terug
uit Indonesië
DEN HAAG Dr. E. Emmen. j
secretaris-generaal van de Nederland-!
se Hervormde Kerk, is dezer dagen
teruggekeerd van een reis naar Indo-'
nesie, Formosa, de Philippijnen en!
Japan. Voornaamste aanleiding tot
deze reis was de jaarlijkse vergade
ring van de Hervormde Wereldbond,
die van 23 tot 30 juni in Baguio. op
de Philippijnen werd gehouden.
Van de gelegenheid, die deze reis
hem bood om een bezoek aan Indone
sië te brengen, heeft dr. Emmen
gebruik gemaakt om daar besprekin
gen te voeren met het dagelijks be
stuur van de Raad van Kerken in
Indonesië, met het breed moderamen
van de Protestantse Kerk en met
hoogleraren van de theologische ho
geschool. Hij ervoer daarbij, dat er
I onder de kerken van Indonesië een
sterk streven naar eenheid bestaat en
dat men binnen enkele jaren tot één
christelijke kerk wil komen. Ook is er
een groeiend zendingswerk van de ker
ken zelf.
Verder constateerde dr. Emmen, dat
men in de Raad van Kerken van
Indonesië grote aandacht schenkt aan
cle vraagstukken van staat en samen-
Vierenveertig Spaanse meisjes waren die ochtend vrolijk in de bus
gestapt om op schoolreis te gaan. Bij Gijon gebeurde het ongeluk. De
touringcar raaikte van de weg af en bleef gevaarlijk balancerend op de
rand van een steile afgrond hangen. Twee kinderen kregen zo'n panische
angst, dat zij via de nooddeur in de diepte sprongen en de dood vonden.
De andere kinderen bleven gelukkig zitten. De meesten hadden een
shock, maar ze hadden het ongeluk zonder verwondingen overleefd.
EEG-commissie: J
Stabilisatie van
onze economie is
noodzakelijk
BRUSSEL Het conjunctuurbeleid
in Nederland moet nauwkeuriger
worden afgestemd op de aanbevelin
gen, die de ministerraad van de Euro
pese Economische Gemeenschap april
1964 heeft opgesteld tot herstel van
het economische evenwicht in de
,zes".
Dit wordt verklaard in het drie
maandelijkse rapport van de Europe
se commissie over de economische
toestand in de gemeenschap, dat git
teren in Brussel is gepubliceerd.
»e aanbevelingen moeten nog
steeds in acht worden genomen", al
dus wordt in de aan Nederland gewij
de passage gezegd.
Overigens is de Europese commissi*
van mening, dat de vooruitzichten
voor ons land wijzen op een voortdu
ring van de economische expansie tot
aan het einde van het jaar. Het is
echter niet uitgesloten, dat de groei
van de uitvoer langzamer zal worden.
Daartegenover staat een toeneming
van de binnenlandse vraag, die min
stens zo snel zal blijven als thant het
geval is.
RIDDERKERK De vierde grot*
brand binnen een maand heeft van
nacht de bewoners van Ridderkerk er
van overtuigd, dat er In de gemeent*
een pyromaan aan het werk is.
Evenals de vier andere branden, ook in
de nacht van woensdag op donderdag,
ontdekte men het vuur om precies een
uur. Deze keer woedde een fel uitslaan
de brand in de rubberfabriek van Bak
ker N.V.
>t vuur was ontstaan in de strijkerlj,
een afdeling waar veel en brandbaar
rubber ligt opgeslagen. Tanks met dui
zenden liters explosieve stof (een meng
sel van benzol en rubber), die onder de
grond zijn ingegraven, liepen geen ge-
amoviT tegen maag-
111 J'13tl en darmstoornissen.
faiflèÉÜB HUGOLIH (reukloos)
ter voorkoming van muggebeten.
(Van een onzer redacteuren)
Machtsvertoon op 14 juli parade
WASHINGTON De meesten van sische diplomaten tot ongewenste
de 800 personeelsleden op de ambas- vreemdelingen verklaard. Tevens
sades van communistische landen in werd een aantal „niet gewenste of
de Verenigde Staten bedrijven van gevaarlijke vreemdelingen" het land
tijd tot tijd spionagewerkzaamheden. uitgezet. Hoe groot dit aantal was,
Zij vormen een belangrijke bedrei- vermeldt Hoover niet.
ging voor de veiligheid van de VS,
PARIJS President de Gaulle
heeft gisteren, de 14de juli, voor
het eerst zijn atoomstrijdkracht
getoond in een grote parade ter
gelegenheid van de 176ste ver
jaardag van de val van de Bastille.
Twaalf Mirage-4 kernbommenwer
pers met straalaandrijving, waar
schijnlijk de helft van de Franse
..afschrikkende macht", vlogen, woens
dag over Parijs onder een grau
we hemel. President De Gaulle nam
de parade af, waaraan ongeveer 9.000
manschappen en 630 voertuigen, som
mige met de Amerikaanse ..Honest
John" artillerieraketten uitgerust,
deelnamen. Zes Fouga-Magister straal
jagers vlogen over, daarna kwa
men de Mirage-4-bommenwerpers.
gevolgd door zes Amerikaanse KC-13S
tankvliegtuigen die in de lucht kun
nen bevoorraden.
Duizenden Fransen en toeristen op
de Champs Elysées zagen toe hoe
behalve de gevechtsvliegtuigen nog
120 transportvliegtuigen, tactische
verkenners en 30 hefschroefvliegtui-
gen voorbijvlogen. Zes regimenten
l grondtroepen namen aan de parade
deel.
De geallieerde opperbevelhebber in
Europa, generaal Lemnitzer, zag toe
op een podium bij de Are de
Triomphe, te zamen met buitenlandse
diplomaten en oudere geallieerde of
ficieren.
WATERSTOFBOM
hadden mensen die met het
ging voor ae veuigneia van ae v», criirrprvn
ook al bestaan de „spionagewerk- JL/ilCtVIJ
zaamheden" dan in vele gevallen uit! Drie personen werden wegens spio-
niet meer dan kranten lezen en alles nage door Amerikaanse rechtbankenFranse ministerie der strijdkrachten
noteren wat men hoort of ziet. 'tot gevangeniss.raffen veroordeeld, in contact staan gezegd dat de eerste
Dit zegt Edgar Hoover, het hoofd Twee anderen wachtten nog op hun operationele Franse kernstrijdmacht
Van de FBI, de Amerikaanse federale straf. „De Amerikaanse rnmmunlstl-
recherche. die tevens verantwoorde- sche partij en haarleden hebben een politiek in discrediet te~orengen.~ Zij |'cnd. behoorde tot de tegenstem
lijk is voor de binnenlandse veilig- belangrijke scheurende invloed", zo buitenlandse politiek van de regering.verweten onder anderen ook de Rus- i®. Vier Indonesische schoo'kind;:
heid van de VS in hel jaarver-U? van zegt het jaarverslag, „ondanks de zeer Verder, aldus Hoover, proberen zijsische schrijver Éhrer.burg. dat hij Ij! /,6" gedood en 25 gewond,
de FBI over de periode eind 'uni 1964- geringe aanhang van de partij". munt te slaan uit de campagne voor resoluties, waarin het „Amerikaanse jjfadoera m
•ind juni 1965. In het bijzonder zouden zij jonge- de gelijke burgerrechten van de ne- imperialisme" wordt veroordeeld, wil- fjng kwam, die
de „verwateren". 'gevaaden.
uit 24 Mirage-4-kernbommenwerpers
bestaat, die tweemaal zo snel als het
geluid kunnen vliegen en atoombom
men van 5060 kiloton kunnen ver
voeren. Zij zeiden dat Frankrijk te
gen eind 1966 in totaal 62 van deze
bommenwerpers wil hebben. Daarna
worden zij in 1968 geleidelijk afge
schaft en vervangen door interconti
nentale raketten van Frans ontwerp.
Frankrijk is nu bezig met het ver
vaardigen van een waterstofbom,
waarvan de eerste proefexplosie vol
gend jaar in de Stille Oceaan wordt
verwacht. De raketten moeten de
ruggegraat worden van de Franse
kernstrijdmacht totdat in 1970 72
Franse atoomonderzeeërs van het
Polaris-type in gebruik worden geno-
Functionarissen van het hoofdbu
reau van de Franse strijdmacht, Mon
te de Marsan in zuidwest-Frankrijk,
zeiden in mei dat de doelen reeds zijn
gekozen. Vorig jaar kreeg president
De Gaulle als enige de bevoegdheid
„de knop in te drukken" die de
kernstrijdmacht aan het werk zet.
Russische zege
in Helsinki
De weg, die Adlai Ewing Ste
venson de laatste dertien jaren van
z(jn leven moest gaan is geen ge
makkelijke geweest. Het was een
aaneenschakeling van persoonlijke
teleurstellingen voor een man,
te groot voor zijn omgeving was en
te briljant voor het werk, dat hij Zij verliet hem en stuurde op een
met name in de afgelopen vijf ja- echtscheiding aan. Toen Steven-
ren moest verrichten. De tragedie son enkele jaren later in novem-
sloop zijn leven binnen, toen hij ber 1952 bij de presidentsver-
gouverneur van Illinois was. Zijn J kiezingen tegen generaal Dwight
vrouw had een afkeer van de ver- David Eisenhower in het strijd-
plichtingen, die de functie van perk moest treden, moest de tot
haar man voor haar meebracht, dan toe nog in de politiek zo suc-
cesvolle Stevenson het onderspit
delven. Ongetwijfeld heeft het feit,
dat het huwelijk van deze Demo-
cratische presidentskandidaat op
een mislukking was uitgelopen, er
toe bijgedragen, hem de vreugde
van de overwinning te onthouden
Bijzonder
Als de man. die acht jaar lang
gereed heeft gestaan, de teugels van
de staat in handen te nemen, nam
Stevenson een bijzondere plaats in
onder de Amerikaanse politici, die in
1960 gereed stonden, een gooi te doen
naar de kandidatuur van hun partij
bij de presidentsverkiezingen. De
meeste politici, die bij de presidents
verkiezingen tweemaal achter elkaar
verslagen werden, zouden toen al
geruime tijd van het politieke toneel
verdwenen zijn. Stevenson was nog
altijd de nominale leider van de
Democratische partij, een positie, die
hij nooit had begeerd, maar die hem
in 1952 door de omstandigheden was
opgedrongen. In dat jaar nadat
Eisenhower Robert A. Taft had ver
slagen op de Republikeinse partijcon
ventie, werd Stevenson tegen wil en
dank presidentskandidaat van de De
mocratische partij. Tot het laatst toe
had hij volgehouden, geen prijs te
stellen op de kandidatuur en had hij
verzocht, geen moeite te doen om
hem van standpunt te doen verande-
Kennedy
In 1960 kreeg Stevenson echter geen
derde kans om te bewijzen, dat hij de
aangewezen man was om de Verenig
de Staten leiding te geven. Een jonge
man uit Boston in de staat Ma: nchu-
setts, die in de Senaat te Washington
niet eens een indrukwekkende ver
schijning was, slaagde er in tijdens
een miljoenen verslindende persoon
lijke campagne de kandidatuur van
de Democratische partij in de wacht
te slepen. En bij de november-verkie-
zingen slaagde deze er tevens in. met
de hakken over de sloot het presi
dentschap te bemachtigen. Stevenson
werd toen een grote illusie armer.
Men zegt wel, dat Kennedy in de
voetsporen van zijn oudere partijge
noot is getreden, maar als dit waar is.
dan is het slechts ten dele het geval
geweest. Kennedy heeft vele toespra
ken gehouden, die tot de verbeelding
spraken. Dat was met name het geval,
omdat juist een einde was gekomen
aan de Eisenhower-periode waarin
het aanzien van de Verenigde Staten
langzaam maar zeker wm gedaald en
de leidende rol van dat land
NEW YORK Twee maanden
geleden werd Stevenson tUdens
een lunch gevraagd hoe lang hij
nog Amerikaans ambassadeur bü
de V.N. dacht te blijven. HU ant
woordde: „Daar zal de begrafenis
ondernemer wel aan te pas moeten
Een ander verhaal zegt, dat
Stevenson de wens te kennen zou
hebben gegeven, ontslag te nemen
als V.N -ambassadeur. Stevenson,
die tydens het gesprek met de
Amerikaanse verslaggever Erie
Sevareid een vermoeide indruk
had gemaakt, zou gezegd hebben,
binnen een week een besluit daar
over te zullen nemen. Dat zou over
enkele dagen zijn geweest.
De Amerikaanse radio-reporter
David Schoenbrunn, die vrydag-
avond met Stevenson en Averell
llarriman (thans in Moskou) in
Parijs dineerde, vertelde gister
avond het volgende. „Zes weken
lang heb ik in de Ver. Naties de
oolitiek van mijn land In de Do
minicaanse Republiek moeten ver
dedigen, hoewel die van begin tot
»lnd een enorme blunder was", zei
Stevenson, die nooit geloofd heeft
-an een communistische machts
overname in Santo Domingo. Toen
''arriman dit in twijfel trok zei
Stevenson: ..Averell. die zes we-
•'en in de Veren'ede Naties heh-
Vn nt« enkel- .jaren van mijn
'•"•en gekost..."
In het inte-vjew. da» te Londen
ort voor rttn overladen on de
'-and werd opgenomen, onthulde
Stevenson, onder sterke druk te
-taan. met president .Tohnson te
breken voor Vietnam. Hij weleer-
dit »e doen W-t was ziin Jaat-
HELSINKI Ondanks felle Chi
nese kritiek is gisteren dooi een
werkgroep van de Wereldvredesraad
een door de Russische delegatie ge
steunde resolutie goedgekeurd, waarin
gepleit wordt voor een vreedzaam-
wÏÏ,t"nkaar blïSt,aan v2n °01t cnl* P«i»e van con groep Afrikaanse
West. Deze resolutie werd vandaag op landen om Zuid-Afrika u;t de interna-
de voltallige slotbijeenkoms. inge- tiorale organisatie voor de burgcrlucht-
diend. vaart (ICAO) te krijgen. Is gisteren mis-
Tijdens het gehele congres hebben l'ukt omdat de vereiste meerderheid van
de Chinezen getracht d« Russische :|A'e® derden niet werJ gehaald. Neder -
,n2Pn 7ji r°d behoorde tot de tegenstemmers.
mede serie redevoeringen gedurende
een kritieke periode in het licht van
de publieke belangstelling weten te
plaatsen. Hoewel steeds de favoriet
van de intellectuelen, was hij politiek
bepaald geen droog kamergeleerde.
Talrijke vooraanstaande Democraten
(en Republikeinen) hebben erkend,
dat Stevenson op buitengewone wij»*
tot de fantasie van de Amerikaans*
kiezers sprak. Dat was in zo sterk*
mate het geval, dat hoewel de be
roepspolitici niet met hem ingenomen
waren, het vrijwel zeker was, dat hij
onder een Democratische president
wel een hoge post zou moeten inne
men. Dat hij onder Kennedy geen
minister van buitenlandse zaken was,
is een van de gevolgen van het feit,
dat de nieuwe president Stevenson
niet in zijn onmiddellijke omgeving
wilde hebben. Hij vreesde, door hem
overschaduwd te zullen worden. Van
daar dat Stevenson genoegen moest
nemen met de benoeming tot ambas
sadeur bij de Ver. Naties te New
York een post, waar hij ve«l te
groot voor was.
Frontlijn
Niettemin heeft Stevenson getracht
er van te maken, wat er van te
maken viel. Veel eer valt er voor een
diplomaat zelfs van het kaliber
van Stevenson in de zittingen van
Veiligheidsraad en Algemene verga
dering van de Ver. Naties (en wat
dies meer zij) niet te behalen. Dat
neemt niet weg, dat de ambassadeur
door zijn tot de verbeelding spreken
de redevoeringen grote invloed heeft
uitgeoefend op de gang van zaken in
de volkerenorganisatie. Zelf zei Ste
venson wel eens, dat „de frontlijn
hier loopt". En met hier bedoelde hij
dan de zetel van de Verenigde Naties
te New York, wRar vaak belangrijke
beslissingen werden genomen. Dat
was ook het geval, toen Stevenson op
dramatische wijze het Russische be
drog met de raketten op Cuba in de
Veiligheidsraad aan de kaak stelde.
Later heeft men het doen voorkomen,
alsof de ambassadeur in werkelijk
heid helemaal niet zo'n voorstander
was geweest van het aannemen van
een flinke houding tegenover de Sov
jetunie. Men heeft destijds wel be
weerd. dat president Kennedy zelf
daar de hand in had gehad, omdat hij
een aanleiding wilde hebben om
Stevenson als ambassadeur bij de
Ver. Naties te kunnen vervangen. Het
is nooit duidelijk geworden, wat er
toen precies gebeurd was. Zeker is.
dat Kennedy en Stevenson nooit goed
met elkaar overweg konden.
Ook onder Johnson is het nooit
zeker geweest, of de ambassadeur in
functie zou blijven. In politiek opzicht
bleef hij de eenzame figuur, die hij
tijdens het bewind van president
Kennedy stilaan was geworden. Hij
paste niet in het gezelschap, waarmee
de president zich omringd had hij
voelde zich er niet in thuis, wellicht
ook. omdat hij zich niet geaccepteerd
wist. Het was met hem als met
Johnson, die als vice-president onder
Kennedy wel bij het team hoorde,
maar geen deel van de club mocht
uitmaken. Het is niet bekend, of
Stevenson het persoonlijk erg moei
lijk had bij het verwerken van de
teleurstellingen, die zijn deel waren
geworden Op 5 februari was hij pas
P.-i jaar geworden een leeftijd,
waarop bij vele staatslieden pas het
ogenbllK was aangebroken, dat hen op
de hoogste sport
In dit tijdsbestek
'rijf 1
ren- trachten op te zetten tegen de gers.
de politieke
bracht. Men aan Ade-
ontredcerde wereld zelfs door de nauer. De '«Mille. Eisenhower en vele
bondgenoten werd aangevochten. ander- n. 'ooi Steven«on heeft het
middelbare school op Acht jaar voordat Kennedy „naar de i niet zo mogen zijn. Od een buiten-
oude granaat tot ontplof-macht greepdoor middel van het landse reis kwam plotseling het einde,
op het strand had I gesproken en geschreven woord had dat miljoenen in en buiten de Ver-
Stevenson zich al door een juist-geti-1 enigde Staten stil maakte....
