Dierenverzorgster kan
vele richtingen uit
Logopediste: mooi en
zeer dankbaar beroep
r
Uw ervaringen
met logees
Mogelijkheden
voor meisges
Grapje met twee jurken
ZATERDAG 10 JULI 1965
LfW DOCHTER geslaagd? Gefeliciteerd!
Dat is het einde van een zenuwslo
pende tijd, maar na een welverdiende va
kantie wacht weer „het nieuwe". Een vol
gende opleiding, een baan? Wij hebben
voor haar wat beroepen uitgezocht die niet
zo langs de weg timmeren; interessant, of
„apart" zal de jongedame het noemen.
Want in de grote wereld verlangt ze naar
een eigen plaatsje, waar ze verzorgende
talenten kan ontplooien. Op deze leeftijd
wil ze misschien interessant zijn en daar
aan komen beroepen als logopediste, trim-
ster, orthoptiste, ergotherapeute of dok
tersassistente echt wel tegemoet. Vandaag
komen twee beroepen aan bod, volgende
week vervolgen we dit artikel. Zij eisen
wèl de inzet van de hele persoonlijkheid.
Deze „aparte" baantjes liggen niet zo een
voudig. Laat uw dochter, als ze hier niet
aan toekomt, bedenken dat zwakbegaaf-
den en minderbedeelden ook in vrije tijd
gediend kunnen worden. Een bejaarden-
bezoek, een speelmiddag van „Philadelfia",
er zijn mogelijkheden te over ook als je
„gewoon" op kantoor bent. Er is nog een
schreeuwend tekort in „gewone" beroe
pen als verpleegster en bejaardenhelpster,
laat ze dat óók bedenken. Tenslotte wij
zen we u graag op deskundigen die alles
weten wat er op het gebied van beroeps
keuze te weten valt: De Christelijke
Stichting voor School- en Beroepskeuze.
Daaronder ressorteren vier bureaus. In
Den Haag kunt u vrijdagavond van 7-9 uur
terecht in de Huygensstraat 5, ook voor
Delft. Dordrecht ontvangt u graag op don
derdagavond tussen 7 en 8 uur, Burg. de
Raadtsingel 25. Rotterdam heeft spreek
uren op woensdag tussen 5 en 6.30 uur n.m.
en zaterdagmorgen van 10 tot half twaalf
v.m., Mathenesserlaan 474, tel. 23 0108.
Kosten? Naar belastbaar inkomen.
„Goede mannenstemmen, daar
zitten we op te wachten!" lacht
Fransje Beckering van de Oud-
dorpweg 38 in Rotterdam gul.
Fransje is logopediste, spraakle-
rares en met dat beroep kun je
vele kanten uit. Je moet aller
eerst zelf enorm goed kunnen
luisteren, belangstelling voor
mensen hebben, veel zelfver
trouwen, want alleen als je
zelfvertrouwen hebt kun je stot
teraars helpen. Overigens kun
je met een diploma logopediste
niet alleen kinderen met
spraakstoornissen behandelen.
Je mag les geven in het vak
„spreken" aan toekomstige on
derwijzers en onderwijzeressen,
kleuterleidsters, predikanten
advocaten, doceren aan een to
neelacademie. Of verkoopsters
in grote warenhuizen afhelpen
van hinderlijke accenten, en
spreekvaardigheid bij brengen.
Dankbaar werk? Nou en of!
Je 'kunt ook een eigen praktijk
opbouwen, of in dienst gaan van
de gemeente, les geven aan slecht
horenden, waar lip-lezen aan te
pas komt, kinderen met leerdefec-
ten, opvoedingsmoeilijkheden, een
hazelipje of een spastisch patiëntje
helpen zich zo goed mogelijk te
leren uitdrukken Want spreken is
een van de mogelijkheden van de
mens om contact met de ander tot
stand te brengen.
Voor de opleiding moet je min-
De logo-pediste
stens 18 jaar zijn, een diploma
HBS of gymnasium dan wel de
akte lager onderwijs op zak heb
ben. Een goed gezichtsvermogen,
gehoor en algemeen verzorgd Ne
derlands spreken zijn onontbeer
lijk. De Vereniging voor Logope
die en Phoniatrie, Goudsesingel 25
in Rotterdam verzorgt de oplei
ding. Er zijn cursussen o.a: in Den
Haag, Amsterdam, Utrecht en Rot
terdam 's Woensdags en 's zater
dagsmiddags. soms op avonden,
wordt les gegeven.
slechthorend jongetje.
Velen die de., opleiding volgen
zijn bij het onderwijs werkzaam.
Naar vakkeh vraagt u? Scholing
van eigen spraak en stem (ik
brouw ook, bekent Fransje maar
ze vindt het overdreven om in het
gewone spraakgebruik een tong-
punt-r te gebruiken). Daarnaast
didactiek van de stemvormmg,
spraak- en stemgebreken, anatomie
I21 8 i 5* mg™.
k
Doorkuooprok EVE met plooitjes van 4 cm
2 x stof 90 cm breed 180.cm
2 x terugslag 16 cm
2 x overslag 4 cm
2 x naad 4 cm
2 x glad vanaf M.V16 cm
14 plooitjes van 4 cm 56 cm 96 cm
restant 84 cm voor 15 plooidiepten
84 15 53/s per plooidiepte
bij 3 hoogten wordt de plooidiepte 11'/a cm.
SOPHIA MET ROK EVE
A voorpand 1 x knippen dubbele
stof
B rug 1 knippen aan de stofvouw
C kraag 1 x knippen dubbele stof
1 x knippen schuin dubbele
stof naad M.A.
Bij onze kantoren zijn verkrijgbaar:
Een patroncnset vjjfbladig in de
maten 36 t/m 48 f 2.a0
Dit behoeft u slechts éénmaal aan
te schaffen!
9 Een mapje met visuele voorlich
ting, rokken, pantalons en avond
kleding. Handig als u het schuiven
met patroondelen niet snapt 2.25
LIZ
A bovendeel voorpand 1 x knip
pen aan de stofvouw
B voorpand 1 x knippen aan de
stofvouw
C rug lx knippen dubbele stof
D zakklepjes 2x knippen dubbele
stof (dubbel vouwen).
Een supplement met elk 35 mo
dellen, prettig als u veel naait en
behoefte hebt aan méér modellen
dan wij iedere veertien dagen als
service brengen. De nummers 2,
3 en 4 kosten per stuk 1.45
Vergeet niet uw maat. op te geven
Ontvangst na storting of betaling van het
benodigde bedrag bij het bureau van
dit blad.
Het meisje dat dol op dieren
is kan verscheidene beroepen
kiezen die bij haar voorkeur
passen. Als assistente van de
dierenarts, hulp in een kennel
geeft ze o.a. EHBO aan dieren.
Dierenarts-assistente is een vrij
beroep, niet beschermd. Je
hoeft er niet veel voor te stude
ren. Mulodiploma strekt tot
aanbeveling, maar is niet nood
zakelijk voor dit beroep. De
mogelijkheden zijn vrij beperkt.
Het Instituut van Leny Mooldijk.
n. Je moet er voor naar
Rotterdam, twee avonden per
week. Eén avond theorie, één
avond praktijkles beide van
half acht tot half tien 's avonds.
De cursus duurt tien maanden.
Voor meisjes buiten de stad (en
dat zijn er een héél stel) be
staat de mogelijkheid, een mid
dagles te ontvangen met daar
aan sluitend de avondles, zodat
maar één maal reisgeld behoeft
te worden uitgegeven.
Laboratoriumwerk, onderzoek op
wormeieren, van urine, van bloed,
eenvoudige anatomie en physiolo-
gie worden door een leraar en een
dierenarts onderwezen. Natuurlijk
moet een meisje zich aangetrokken
voelen tot dieren.
Mej. Mooldijk heeft zelf een
i je
Je moet goed kunnen imite
ren, zegt Fransje. Tóch is deze
logopediste geen spraaklerares
geworden. Zij is studioleidster
van de Tanna Wilh. Bruynzeel-
stichting in de Kipstraat in
Rotterdam. Als u dat weinig
zegt, wel, zij zorgt voor gespro
ken boeken voor blinden. Velen
bieden zich con amore aan, en
de studio-leidster keurt dan de
„aangeboden" stemmen. Zo no
dig helpt ze bij ademhalingtac
tiek maar haar beroep heeft
zéker ook een artistieke kant.
„Soms zoek je een boek uit, die
oast bij de stem. dan weer een
stem, die past bij een boek. Je
kunt Jan Wolkers niet door een
oude juffrouw laten lezen. We
hadden laatst een boek „Die
vervloekte blanke" dat drie jaar
op een lezer heeft gewacht. De ik
figuur moet geloofwaardig ge
bracht worden, en de moderne
romans gaan uit van ik-ik-ik. We
zijn de enigen in den lande die
een groot aantal kopieën laten
maken van een gesproken boek.
Gaat er een boek op de band, dan
sturen we lijsten naar de blinden
bibliotheken, zodat het dure en
tijdrovende werk niet nodeloos
dubbel wordt verricht! Mensen die
hun stem lenen, doen dat pro deo.
Liefst hebben we lezers, die zich
overdag vrij kuhnen maken.
We hadden eens een leraar
Nederlands, die heeft wel tach
tig boeken voor ons gelezen
Nieuwelingen moeten eerst een
stemproef afleggen, en daarmee
komt de logopediste weer om de
hoek. kijken. „Goede mannen
stemmen zijn nog altijd wel
kom!" Zo zie je maar, hoe je
met déze opleiding in een
mooie, zegenrijke én interessan
te baan kunt rollen.
huiseend die ze als ééndagskuikeh
kreeg en die haar beschouwt als
zijn moeder. Haar papegaai, kaai.
marmotje en guinese biggetje rijn
allemaal even aanhankelijk. De
meeste meisjes hebben wel een
hond of poes, waarmee ze „prak
tijk" kunnen opdoen. Schriftelijk
is er ook nog een opleiding die-
renassistente: I.Me.Vo in Amstel
veen, een erkende instelling. Prak
tijk zal het meiske dan bij de
dierenarts zélf moeten opdoen. De
mogelijkheid bestaat tot het com
bineren van deze cursus met die
van doktersassistente zulks tegen
gereduceerd tarief. Dan zijn de
mogelijkheden tot plaatsing be
langrijk groter. Het instituut van
mej. Mooldijk bemiddelt bij solli
citaties.
Trimmen
„Wilt u een kwartiertje wach
ten tot ik met de airdale terrier
klaar ben?" Dat vroeg mevrouw
D. J. de Waardt-Leeuwis, Wil-
helminastraat 46 in Gouda. Ze
was net bezig met trimmen, het
plukken van de bovenvacht uit
de hand met een draaiende
beweging van de pols. De fijne
ondervacht komt dan tevoor
schijn; een werkje, dat drie tot
vier uwr kan vergen.
„Ik kan er goed mee overweg en
bind ze nooit vast. Weet u. honden
zijn net kinderen: ze hebben óók
hun nukken, en ze voelen direct
als je het goed met ze voorhebt!"
Als de hond klaar is, verklaart
mevrouw De Waardt, dat ze het
een bij uitstek vrouwelijk beroep
vindt. „Noem het maar honden
kapster.' Vorig jaar haalde ze
haar diploma trimster bij de stich
ting DibeVo, Wolweversgaarde 10
in Den Haag. Daarvoor moest ze
eenmaal per week voor praktijk
naar Den Haag, een hele dag en
Schoonheid
voor de voet
Zorg er voor dat uw voeten
de toets der kritiek kunnen
doorstaan, schreven wij pas ge
leden en vermeldden dat een
behandeling bij de pedicure uw
beurs ongeveer drie gulden lich
ter maakte. Eén der leden van
het Nederlandsch Genootschap
tot bevordering der Voetverzor
ging, het oudste genootschap op
dit gebied, trapt ons nu op de
tenen. Een algehele behandeling
bij een chiropodiste.(die een in
richting bezit) kost 5,Voor
ingegroeide nagels of zalfbehan-
deling wordt extra gerekend, en
in E.E.G.-verband zullen deze
kosten in de toekomst stijgen.
Wie echter regelmatig, eens per
vier weken, een voetverzorgster
bezoekt, kan vrijwel zonder pijn
en „extraatjes" worden gehol
pen, omdat de voet wordt „bij
gehouden". Het genootschap is
tégen beunhazerij van een juf
frouw die gewapend met schort
watjes en vijlen van patiënt naar
patiënt trekt: zij kan wel 3.
vragen: dit vindt het genoot
schap een ongewenste toestand.
B'j
De meeste honden laten zich, zoals hier, gewillig behandelen.
voor theorie een maal per maand
naar Amersfoor.t Daarna haar
middenstandsdiploma en nu is
het zover dat zij binnenkort aan de
overkant (nu werkt ze nog in de
bijkeuken van haar winkelpand)
een eigen honden-salon opent. Ze
zint nog op een passehde naam
Veel rassen
„Ik had geen idee dat er
zoveel rassen bestonden. Het
werk is erg vermoeiend, je moet
er een stevige rug voor hebben.
Liefde, geduld, niet bang zijn,
en een zekere handigheid kun
je niet missen. Bij een poedel
pootje moet je voorzichtig om
de nagels wegknippen. Met een
tang wordt het gebit afgekrabd,
ogen en oren worden nageke
ken. Op herders moet je écht
goed borstelen, die verharen zo.
Scheren, knippen, wassen: toi
letteren is het goede woord als
het om honden gaat."
Mevrouw De Waardt heeft een
vaste klantenkring, zo tegen de
vakanties is het erg druk. De
scheerhondjes komen in februari
al voor een opknapbeurt. Watjes in
de oren, ïiat maken, inzepen en
niet bang zijn: zo gaat het dage
lijks toe. straks in de eigen salon
met wasbak, droogihok, en aan de
overkant heeft manlief dan zijn
zaak voor huisdieren en vogels. De
kleine zilvergrijze poedel van het
echtpaar De Waardt krijgt in ieder
geval een vakkundige verzorging
van zijn baas en vrouwtje.
het ontvangen van da
'post deze week heb ik
herhaaldelijk tegen me
zelf gezegd: nu ben je
tóch weer onduidelijk geweest.
Te voorzichtig. En dus onduide
lijk. Woorden gekozen als bor
duursel op het stramien van een
brief. Maar die brief kende
maar één briefschrijfster. En zo
werd het gekozen woord mis
verstaan. Dat woord was „an
ders". Kinderen van christenen
zouden „anders" kunnen zijn.
Moet ik lezen „beter"? schrijft
mij iemand. En zij heeft gelijk,
je kunt er alle kanten mee op,
ook de richting die ik bepaald
vermijden wilde.
[K zal het daarom „anders"
zeggen. Kijk. de moeder die
me de bewuste brief
schreef, wil graag fris en
modern met haar kinderen
opdenken: wil best openstaan voor
nieuwe omgangsvormen, nieuwe
gedachten, nieuwe stijl. Zij ziet
dan echter, als het puntje bij het
paaltje komt, haar kinderen alle
allures aannemen van ieder ander
mensenkind, en dan wordt ze een
beetje benauwd. Want wèar
zegt zij zijn zij nu nog christe
lijk, wat moeten we ieder kind dus
beslist bijbrengen, en wat kunnen
we laten vallen. En nog wat. Als
ie je kind zonder allerlei ge- en
rboden tussen anderen in laat
s.aan, dus van harte, zonder die
anderen te discrimineren, dan
merk je dat die anderen zómaar
heel wat deugden hebben die we
„christelijke deugden" plegen te
noemen. Ook die anderen zijn
beleefd en voorkomend, denken
aan hun naaste, hebben oprecht
lief. betalen hun schulden enzo
voort Moet ik nu zeggen: dat legt
God in hun hart, zonder dat zij
zich ervan bewust zijn? Ben ik, is
mijn kind er nu juist om die
beleefde, altijd klaarstaande mede
mens tc tonen dat hij héél dicht
bij God is. dat hij er al veel van
begrijpt, alleen nog maar hoeft te
geloven?
Wel. eerste en tweede brief
schrijfster want nu heb ik u in
die vraag samen-gevat dat kon
wel eens het geval zijn. Onder
andere dan. Het zou best kunnen
dat op een goede dag zó een
gesprek ontstond. En nu is brief
schrijfster no. 1 zo bang dat
dan haar kinderen zeggen: zie je
moeder, 't kan best zonder kerk,
kijk
Heeft u een jurk
voorkant nog prima in orde is,
maar waar de achterkant, b.v.
door het fietsen, slijtageplekken
vertoont, en is er een andere
jurk waarvan het model u te
genstaat, maar de stof nog goed
bruikbaar is? Geen nood u
bent hoogst modieus wanneer u
de voorkant van jurk nummer
een naait aan de achterkant van
jurk nummer twee! Jurken uit
twee verschillende soorten stof
zijn plotseling nl. weer in de
mode. Het thema kan bovendien
nog worden gevarieerd: effen
bovenstukjes op rokken uit
bontbedrukte stof, gestreepte
bovenstukken op effen rokken,
bovenstukken en rokken uit
bloemetjesstof, gescheiden door
een taillestuk van effen mate
riaal, enz. enz.
Zonnejurken van effen linnen
worden voorzien van een veel
kleurig lijfje dat op koele dagen
kan worden bedekt door een
bijpassend effen linnen jasje
met lange mouwen.
U ziet het, u kunt uw fantasie
de vrije loop laten, en het moet
toch wel erg sterk zijn, als u
dan iemand tegenkomt die pre
cies dezelfde jurk draagt!
Gasten ontvangen is een
kunst: aan de éne kant wil
je alles netjes in huis ge
zellig eten, aan de andere
kant toon je graag de leu
ke en bezienswaardige din
gen van de omgeving.
Kinderen als gasten is
weer een apart probleem
pje. Hoe onze lezeressen
het oplossen, héél elegant,
moeten we zeggen, maar
leest u zelf:
„Veel logees krijgen we niet,
meestal zijn het kinderen. Kin
deren verlangen dan ook een
fijne vakantie. Dus in de eerste
plaats denk ik altijd aan de
kleine logees en mijn eigen
zorg altijd voor veel knutselma
teriaal. Een paar jaren geleden
regende het de hele logeer-
week. Toch maakten we iedere
dag iets leuks en we hadden
reuze schik. Bij mooi weer
verzinnen we buiten leuke din
gen. Voor grote gasten zou ik
zeggen: laat ze volkomen vrij.
Als een gast wil borduren of
breien of zo, zeg dan niet: „leg
het weg, het is vakantie!" Want
voor veel vrouwen is handwer
ken heerlijk. Voor mannelijke
gasten geldt dat op een ander
gebied. Vakantie houden is
doen waar je nu eens zin in
hebt. of dat nu auto schoonma
ken. gras rollen, breien of
wandelen is."
Een héél andere ervaring
deed mej. C. P. te D. op.
„Vorig jaar heb ik een hele
plezierige week doorgebracht
bij een groot gezin, dat ik
via uw krant had leren ken
nen. Het waren dus voor mij
volslagen vreemden. Ik was
ziekelijk en stond (dacht ik)
geheel alleen. Ze spraken
niet over geld, huurden een
auto en gingen met mij naar
de bossen, 't was geweldig.
Verder maakten we wande
lingen en ik kreeg prima
eten op de koop toe, en dat
terwijl er in een groot gezin
heel wat komt kijken! Ik
dacht dat ik alleen op de
wereld stond, maar deze va
kantie leerde me dat vreem
den mijn lot goed hadden
begrepen
Drie meisjes
Mevr. G. B. de V. te S. had
jaren geleden drie meisjes te
logeren. De jongste was acht
jaar. „Er is hier in de stad
zoveel moois te zien en te
beleven. Zo deden we het: we
stonden steeds bijtijds op. Zelf
bedden opmaken en het hoog
nodige doen. Gelijk met mijn
man om half negen de deur uit
en naar een of ander museum.
Om half een thuis voor de
broodmaaltijd, waarvoor we elk
iets deden. Nummer één naar
de bakker, nummer twee naar
de melkboer, nummer drie de
slager en ikzelf tafel dekken en
thee zetten. Om half twee weer
op pad voor een volgende be
zienswaardigheid. Om zes uur
n.m., nadat ieder weer een of
andere winkel aangedaan had.
vondmaaltijd met afwas.
luidde: 's middags zijn we
naar de Sinaï geweest
(Cineac).
Een ander ondeugend nichtje
haalde allerlei streken uit. Op
een keer nam ze een slok
limonade, zó uit de fles die op
het aanrecht stond. Laat het
lekkere dikke levertraan ge
weest zijn. Ze spuugde het uit
op een handdoek en moffelde
die stiekum ergens weg. Het
heeft lang geduurd, eer de
vieze lucht uit de handdoek
was. De logé leerde, iets min
der enthousiast aan spullen van
anderen te zitten." Deze lezeres
wist van organiseren. een
eigenschap waar je veel plezier
van kunt beleven als er logees
Canadezen
Mevr. L. O.-v. W. te R. kan
daar ook van meepraten: een
stralende herinnering aan de
zomer van 1964. „Mijn ouders
wonen op de bovenste verdie
ping van ons dubbel bovenhuis,
wij met drie kinderen van 6, 5
en 3 jaar op de onderste etage
Begrepen
Of
Bij mevr. E. J. P. L.-H. in R.
logeerden Opa en Oma: „Rietje
van drie jaar trekt op een
gegeven moment de haren uit
haar hoofdje. Oma ziet het zo
eens aan en zegt dan: „Dat
moet je niet doen, dan wordt je
helemaal kaal". Vraagt Rietje
met een nadenkende blik op
Opa die ook niet meer zo dik
in zijn haar zit: „Heb die dat
óók gedaan?"
vondmaaltijd met af'
ivondwandeling, spelletjes
iets anders. Het
gezellig!
Het slot? Een opstel over
de vakantie. De oudste
schreef: als je bij tante
Truus logeert, moet je altijd
éérst werken, voor je uit
gaat Deze jongedame was
daar ook te fijn voor ge
bouwd, schrijft tante. Het
verslag van de jongste
(dochter van een dominee)
van 't zelfde huis. Mijn ouders
hebben twee kleine kamers
plus een klein optrekje plus
keuken, ons gezin bewoont
twee grote kamers plus twee
zijkamers plus keuken. Die zo
mer is onze schoonzuster uit
Canada met haar vier kinderen
acht, zes, vier en twee jaar
voor twee maanden in Neder
land geweest. Drie weken daar
van logeerden ze bij ons. Twee
van die drie weken logeerde er
bovendien nog een neef van
zestien jaar, die overdag werk
te. De Canadese kinderen spra
ken alleen maar Engels. Onze
kinderen uiteraard alleen
derlands. Het was een kostelij
ke tijd! Het huis was eivol. Het
slapen vereiste een hele organi
satie. In één van de zijkamers
stond een verdieping-bed en
een éénpersoons ledikant. Daar
sliepen twee Hollandse kinde
ren en één Canadeesje. In de
andere zijkamer twee kinderle-
dikantjes plus een stretcher
voor twee Canadezen en één
Hollands kind. In de voorkamer
schoonzus op een opklapbed en
't oudste Canadeesje op ae bank,
in de achterkamer mijn man en
schoonzus en ik deden 's
gens het hoognodige in de
huishouding. Kamer bijtippen,
wasgoed, bedden, het warme
eten. We dronken iedere mor
gen met z'n allen uitgebreid en
oergezellig koffie. Iedere mid
dag gingen de gezusters met de
zeven kinderen op stap. Naar
speelveld, speeltuin, diergaarde.
Den Haag, Madurodam. strand,
familiebezoek. Meestal namen
we brood mee zodat we gege
ten hadden als we thuis kwa
men. Thuis meteen de kinderen
aan de lopende band onder de
douche en naar bed. Mijn man
had een vervolgverhaal gecre-
eerd en vertelde telkens een
stukje in het Hollands en dan
weer in het Engels. Dat was
een heerlijke „bladvulling"
voor de dode punten die onher
roepelijk in ieder gezin met
kinderen meermalen daags
voorkomen. Tafelspelletjes de
den we in het Engels en het
Hollands door elkaar. Bij spel
letjes als vadertje-moedertje of
schooltje vielen ze in een En
gelse en vaderlandse groep uit
een. Onze kinderen spraken na
drie weken een aardig mondje
Engels. De Canadeesjes ver
stonden bijna alles wat we
zeiden maar spraken geen Ne
derlands. Iedere dag aten twee
van de Canadeesjes om beurten
bij mijn ouders. We hadden
een reuze fijne tijd met elkaar
en toen de logees weg waren
kostte het ons moeite om aan
ons „lege" huis te wennen!"
aldus mevr. O.
Complimenten
Niet ieder heeft zo'n heer
lijk huis, zo'n gezellige fami
lie, zo'n creatieve man, maar
we kunnen er toch héél wat
van opsteken dachten wij zo.
Onze complimenten vergezel
len de pocket die u eerdaags
tegemoet kunt zien
we graag zenden aan schrijf
sters over: Ervaringen met
logees, logeren en wat u in
verband met dit onderwerp
maar kwijt wilt.
God mag komen? Hij heeft
meer van gesnapt dan menigeen
die zich christen noemt. Over
zoiets valt niet te discussiëren, en
voor de moeder blijft dan niet
veel meer over dan bang te zijn
dat haar kinderen zo, door al deze
vrije omgang, wat afglijden in hun
oordeel. Ik heb toen deze moeder
duidelijk willen maken dat zij
teveel een lijn trekt bij gedrag.
Dat is een al te menselijke lijn.
Wij zien niet verder. Niet verder
tenminste als God het ons niet
leert. Ik formuleerde dat met het
woord „anders". Ik zal proberen
het uit te leggen.
TVfAAROM iemand in-goed is,
W altijd hartelijk en nederig,
altijd lieve dingen voor an
deren doet, weten we niet.
we kunnen niet in een hart
zien. Misschien werkt iemand zich
wel te pletter in goede daden uit
angst Uit angst naast de goede
daad te vallen. Dat kan, wij weten
het niet.
Wij weten, in geloof één
ding: dat wij van onszelf tot niets
in staat zijn. Weet u, briefschrijf
ster no. 2, een christen word je
niet omdat je bij jezelf of je
bovenbuurman een goed hart ont
dekt, maar omdat je precies heï
omgekeerde ziet: dat God je lief
had toen er niets van al je goede
voornemens terechtkwam. God is
de God van David, al speelde
David een heel gemeen spelletje.
Je kunt je ontzettend over de
boodschap van de Bijbel ergeren,
maar zo is het. God pakte Petrus
bij dfe hand, met heel diens
verleden van drift en verraad en
stommiteiten. En God gaf hem een
gigantische zendingstaak, zijn ge
drag, ook zijn toekomstig gedrag,
incluis.
Geloven is meen
ik dat je dót weet: dat ie
tot niets bent gereduceerd als Gods
ogen door je heen zien. En dat
alles wat je bent (hoe bent? wel:
ANDERS, want van Christus)
komt van de liefde Gods die dat
lege, tot niets gereduceerde stukje
mens vult, doet overstromen van
dankbaarheid. En dat overstroomd-
zijn werkt aanstekelijk. Het is een
vreugde, een goedheid die angst
buitendrijft. Zo kunnen kinderen
van christenen zijn, niet beter,
maar vrijer, zonder vrees.
WAT jij, briefschrijfster no. 2
steeds doet is God zeggen
tegen de impuls van een
goed mens. Maar is dat niet
hoog spel? Begrijp me
goed, ik wil best met je meegaan
als je zegt dat je niet geloven kunt
dat iemand van 85 die een engel
van liefde is geweest heel haar
leven lang, door God zou worden
verstoten (zij was dan geen kerk
mens maar een humaniste) best.
maar dan zo dat Gód het dan ook
mag zeggen, en niet wij. Wij
wijzen niet aan wie de eersten en
do laatsten zullen zijn dat doet
God. En voor jou en mij geldt
dan. welke mening wij ook hante
ren, evenzeer Jezus' woord: dat
wij wel eens verwonderd zouden
kunnen opkijken!
Goedheid en gedrag zijn geen
bewijs van toegang. Een bepaalde
uit angst vastgehouden christelijke
levenswandel ook niet. dat geef ik
je graag toe, en daarvan wil ik
briefschrijfster no. 1 overtuigen.
Maar daarom weten wij nog wel
waar wij moeten zijn, zo beweeg
lijk is deze tijd en onze medemen
selijkheid nog niet: de caesuur valt
bij geloof. Het is alles of niets.
't Klinkt afschuwelijk, maar er
is een diepgaand verschil tussen
een zuurpruim van een juffrouw
die het te kwaad met zichzelf
heeft heel haar leven en des
niettemin gelooft (Heer, kom mij
te hulp) en een nobele dame die
in haar streven alleen in zichzelf
gelooft (geen hulp nodig, is al
goed).
Het oordeel over dat verschil
niet in ons mild zijn
Maar in Gods liefde.
