Lady Churchill:
Electronica
in het
huis
van
straks
Blad
ZIJ
DE
LEIDDE
LEIDER
KHiiüsiagiadSS
tiaar
Uw ervaringen met
de werkende
gehuwde vrouw
ZATERDAG 30 JANUARI 19SS
„Vacuüm-stoftechniek." Hier ziet
u dan de huisvrouw met. alleen
de slang. Het systeem wordt al
door verschillende inrichtingen
toegepast: het gesjouw en de
rrie van de kostbare apparaten
rvallen. Rechts: de „ontbijt-
bar" en de ovenbatterij. Wel
■yEEL energie die vroeger van
de huisvrouw zelf kwam
(afwassen, wassen, deeg kne
den, kleden kloppen en noem
maar op) levert ons tegenwoor
dig de electriciteit, en niet ten
onrechte werd dan ook door
onze lezeressen de techniek in
de huishouding een stuk wel
vaart genoemd. Bent u tevreden
met de resultaten die de elec
tronica in uw huishouding ople
veren, wat gaat er in de toe
komst mee gebeuren, wat zijn
de moeilijkheden of de moge
lijkheden? Uw redactie woonde
voor U een forumgesprek bij
dat In het Bouwcentrum te
Botterdam werd gehouden. Ver
tegenwoordigers van architec
ten, de Nederlandse Huishoud-
raad, de Stichting Ratiobouw,
het bedrijfsleven en de KEMA
in Arnhem namen de volgende
onderwerpen onder de loupe:
licht, geluid en apparatuur. Zij
gingen daarbij uit van de situa
tie in de Woning 1975, die sinds
begin van het vorig jaar te zien
is in het Bouwcentrum. Een
bezoek daaraan, met een cri-
tisch oog, bevelen wij u van
harte aan!
We zagen de primeur van een
«'amateur»filmpje dat de toekomst
zou kunnen zijn in ons huishou
den: mevrouw komt thuis, neemt
een duik in de koelkast en straalt
in een paar minuten in de magne
tron-oven het eten gaar. De fami
lie zet zich aan de eet-bar, alle
maal op een rijtje en geniet van
de maaltijd, die overigens geen
verrassing inhield: kant-en-klaar
gekocht uit de diepvries. De vuile
spullen gaan in de vaatwasmachi-
ne, en terwijl ma nog wat reddert,
kijkt pa op de video-recorder: op
het beeldscherm verschijnt de visi
te, die onmiddellijk wordt open-
fedaan door een druk op de knop.
len dansje verhoogt de pret, bij
de muziek van het electronische
orgel. De kinderen in hun kamers
«laten we hopen dat ze hun
huiswerk aan het maken zijn, dat
zié je niet) kunnen via een aftap
installatie meegenieten van muziek
op instrument, bandrecorder of
platendraaier. Moeder buigt zich
even over een microfoon en in de
kinderkamers klinkt het: „zullen
jullie op tijd naar bed gaan?" „Ja
mammie!" beloven ze braaf. Als de
visite weer vertrokken is, veegt
moeder de kruimeltjes bij elkaar
en plugt de stofzuigerslang in de
muur. Vader heeft intussen in het
„technische hart" van de woning
de motor laten zoemen, in de
huiskamer wordt geruisloos alle
vuil verwijderd door de afzuigin
stallatie. Iedere kamer kan zó
schoon gemaakt worden.
LICHT
Wat het licht betreft' niet
langer één lichtpunt in het mid
den, maar minstens vijf punten
in het plafond, en de mogelijk
heid dat licht te dimmen met de
Bijvoorbeeld voor het kijken
f-IET mag dan
een goede
oude romantische
tijd geweest zijn
de winterbruid
van heden beleeft
haar huwelijks
dag op een veel
comfortabeler
wijze dan vroe-
ger. Ze kleedt
zich in een goed
gestookte kamer,
I slaat een kleine
cape of stola van
bont om haar
i schouders en stapt
in een behagelijk
verwarmde auto
en haar bruids
boeket kan even
weelderig zijn als
dat van de lente-
en zomerbruid.
Voor de bruide
gom met een rui
me portemonnaie
is er keuze te over
in orchideeën. Er
zijn volop phalae-
nopsis, cymbidium
en dendrobium-
•4 bloemen bij kweker en
mist. Onze koningin was
tijds ook een winterbruid en in
1 die tijd kon men met moeite de
meer dan honderd witte Pbala<;-
nopsisbloemen voor haar boel^at
bij diverse kwekers vergaren,
terwijl de aanvullende oranje
bloesem uit Italië moest komen.
Nu bloeien deze orchideeen in
massa's in de Aalsmeerse kas-
Se|viaar er is daarnaast nog
naar de vakantie-dia's, die een
plaatsje vinden in de amuse-
mentswand naast de tv, de ra
dio, de pick up, de bandrecorder
alles op een rijtje. Dimmen om
naar de TV te kijken is niet
nodig, de moderne tv-toestéllen
zijn zó uitgerust dat je gerust
bij dag- of kunstlicht kunt kij
ken. Nietwaar, over tien jaar
zal er ook overdag regelmatig
worden uitgezonden.
Mogelijke ontwikkelingen zijn
ook, dat we apparaten weg
gaan gooien als ze kapot
zijn! Bij al die electrische
hulpmiddelen zal de tijd- en
geldrovende service in de knel
komen. Bovendien gaat de indus-
drukte bedrading. De electrische
apparaten worden steeds kleiner,
maar moeilijker met de hand te
bewerken. Dit systeem bevordert
ook het uitwisselen van onderde
len. Een nieuw onderdeel wordt er
makkelijker ingeplugd. We zullen
dus in de toekomst makkelijk en
veilig geconstrueerde onderdelen
die vervangen moeten worden, zélf
kunnen aanbrengen, zoals dat nu
ook al gebeurt als de zekering
doorslaat: even een nieuwe „stop"
inschroeven en de zaak draait
weer. Mogelijk verwacht u met
mij wat meer „aftap-punten" van
electriciteit in de woning? In het
Bouwcentrum is daar al iets op ge
vonden: een plastic strip. Vanuit
een bepaald aansluitingspunt kun
nen dan vertakkingen lopen met
verplaatsbare contacten, onafhan
kelijk van het gebruik van een
stekker.
Wilt u wat meer geaarde-wand
contactdozen? In de toekomst zul
len die waarschijnlijk niet meer
nodig zijn. Kleine apparaten wor
den nu al geconstrueerd met een
ingebouwde veiligheid, en zo'n
duobele beveiliging voor alle elec
trische apparaten, daar gaan we
naar toe. Op het ogenblik is de
KEMA niet erg enthousiast over
doe-het-zelf-praatjes of verhaaltjes
in de electriciteit. Zo gauw er een
drie-aderig snoer aan te pas komt,
i de
Wat het geluid betreft, er werd
ter vergadering een lans gebroken
om de geluidsisolatie te verbete
ren. Ir. H. van Bremen van
Ratiobouw verzekerde, dat dc iso
latie zeker 70 pet. beter kan zijn,
zowel de geluiden van buiten, als
de geluiden binnensbuis (flat-
bouw!).
In de woning 1975 is ook een
technisch hart Het idee kwam
hier van een vrouw: u weet wel,
er zit een motor in de mixer, de
koffiemolen, de wasmachine, de
centrifuge, de... vul maar in alle
spullen die je zou kunnen aan
schaffen. Het idee was: een moe
der-motor in het technische hart,
waarop je alle mogelijke apparaten
kunt aansluiten. Nu gebeurt dat
met die afzuiginstallatie. Het is
een soort van dieselloc. Philips wil
van dat principe uitgaan met een
hi-fi installatie die dan later uit te
breiden zou zijn. Een soort moeder
versterker waarover het geluid
van TV, radio, grammofoon etc.
komt. Ook de vormgeving en de
normalisatie van de apparatuur
zullen aan veranderingen onderhe
vig zijn. De vertegenwoordigster
van de huisvrouw pleitte meteen
voor een praktische vormgeving
van de huishoudelijke apparaten:
de koel- en vrieskast zo klein
mogelijk, bijvoorbeeld, zodat er
zoveel mogelijk apparaten een
plaatsje kunnen vinden.
met kalkhoudend water. Over
weegt u de aanschaf van een
droogtumbler, neem er dan zo'n
onthardingsinstallatie bij, anders
krijgt u gegarandeerd klachten
over uw apparaat en de resultaten
van de electronische arbeid. Ook
de bevochtingsinstallatie kan over
dat technische hart lopen, daar
komen we in een uitgebreid arti
kel rog eens op terug, het heeft te
£EN VROUW
kan het leven
gronde richten.
Zij kan zijn thuis
tot een veilige
haven maken of
tot een hel. Lady
Churchill wijdde
haar krachten aan
het welzijn van haar man, het
was haar bijdrage tot zijn groot
heid dat zij de ongetemde wist te
temmen. „Clemmie" compen
seerde zijn ongeduld, haar rust
vergoedde zijn onstuimigheid. De
man, die voor weinigen respect
had, luisterde naar haar helder
oordeel, en niet zelden ging hij
af op haar inzicht en vrouwelij
ke intuitie. Zonder zijn Clem
mie was Sir Winston niet de
man geworden, die de wereld
gekend heeft.
Sir Winston was de eerste
staatsman die de Nobelprijs had
gewonnen, en in luisterrijke be
woordingen werden zijn verdien
sten geschilderd die Clementine
aanhoorde in naam van haar echt
genoot die op de Bermuda-eilan
den een vergadering met staatslie
den bijwoonde. Met heldere stem
las ze de passage voor uit de rede
van haar man: „De macht van de
mens is op elk gebied toegenomen,
maar niet de macht over zichzelf'.
Toen Clementine ging zitten kreeg
ze een donderende ovatie. Later op
de avond hoorde ze met haar
dochter Mary het lied, dat door
alle aanwezigen werd overgeno
men van de studenten die het
aanhieven: „Oh my darling, Oh
my darling. Oh my darling Cle
mentine". Op dit moment kon de
koele, rustige grijze dame haar
tranen niet bedwingen.
aanhoren: „een lawaaierig,
schaamteloos, vechtlustig en eer
zuchtig mens". Winston was eer
zuchtig. maar zijn moed en die
van zijn vrouw dreef hem naar
de top. Zijn toespraken repeteerde
hij met Clementine, en bemoedi
gend streed ze mét hem tegen zijn
stotteren. Haar liefde kende de
wervelstorm van ideeën, die achter
het blanke voorhoofd en de rossige
kuif woedden. Als hij trachtte het
Lagerhuis in het openbaar toe te
spreken en er alleen wat sissende
klanken tevoorschijn kwamen,
zochten zijn ogen Clementine die
op de tribune toeluisterde. Zij
moedigde hem glimlachend aan
waarna hij zijn standpunt helder
uiteenzette.
Zijn eerzucht deed hem dorsten
naar complimenten, en Clementine
gaf hem hulde, maar ook intelli
gente en opbouwende kritiek. „Te
onstuimig en ingewikkeld" was
niet zelden haar commentaar in
hun jonge jaren.
Churchill was dol op gevaar
zij trachtte hem
Zij moest zie
meten. De
enige minuten oud. toen
de eerste luchtaanval op Londen
kwam. Winston liep naar de bui
tendeur en staarde naar de hemel.
Clementine holde achter hem aan:
„Winston, je moet anderen het
goede voorbeeld geven"
r de schuilkelder.
„Eerzuchtig"
■üii-ftii-ir-ft-iiyCÜirirtrÏTÜiiïiirü-üix-ü-üin
Clementine en de kinderen
Churchill moesten niet alleen le
ven in de schaduw van zijn
schijnsel, maar ook de spetters
opvangen en zich schroeien aan de
hitte van zijn levensvlam. Na de
eerste dagen van haar huwelijk
moest Clementine het oordeel van
haar vrienden over haar man
EXTRA
Gepleit werd ook voor een extra-
groep in de meterkast, waarop de
was-apparaten kunnen worden
aangesloten. Kunt u in uw huis
niet voldoende electriciteit aftap
pen (wassen met licht op en
electrische verwarming aan b.v., of
twee electrische kacheltjes aan als
je samenwoont) dan adviseerde
KEMA over te gaan tot het ge
bruik van 16 amp. zekeringen Wel
moet de installateur er even bij
komen om de pasring te verwisse
len.
In het technische hart van de
Woning 1975 zijn voldoende groe
pen aanwezig. Alles wat met ge
concentreerde energie te maken
heeft, is daar bijeen gebracht. We
zagen de gasmeter, de afzuiginstal
latie. de wateronthardingsinstalla-
tie die beslist nodig is in gebieden
Toen na de uitslag van de al
gemene verkiezingen in 1945
bleek, dat de Britten hun oor
logsleider opzij hadden gescho
ven, at het echtpaar Churchill
te samen. Hij zweeg. Zij keek
hem aan en zei: Misschien is
dit wel een vermomde zegen!"
Tegenstand en beledigingen had
ze met hem beleefd, hoogtepun
ten van roem en eer. Ze haalde
hem weg van het terrein van
zijn overwinning en nam hem
mee op reis. Zo kon hij zich con
centreren op zijn geschiedschrij-
Afstand
Haar afstand-nemen-therapie
werkte. Churchill bleef de oude
bulldog die tot leiderschap bereid
bleef: op zevenenzeventigjarige
leeftijd had hij opnieuw de teugels
van zijn land in handen... Zei
Winston: „Mijn lieve vrouw heeft
me terzijde gestaan en een zeer
groot en actief aandeel gehad in
mijn overwinning".
Deze week kreeg Lady Clemen
tine een boodschap van de Franse
president, die verklaarde dat haar
overleden echtgenoot de grootste
was in het grote drama der Twee
de Wereldoorlog.
Clementine was het, die Church
ill gedurig aanspoorde om met De
Gaulle op goede voet te leven. Zij
stelde Winston voor, tijdens hun
intuïtief, dat de Fransen zijn
basterd Frans zouden waarderen
en het was een groot succes. Als
vrouw en moeder voorspelde ze
ook dat het grootste verlangen van
de thuiskomende troepen hui
zen zouden zijn. Daarop sprak
Churchill „We moeten huizen heb
ben. Een half miljoen jonge man
nen wil trouwen". Het geheim van
het welslagen van de mens Win
ston Churchill lag ongetwijfeld
voor een belangrijk deel in de
bijdrage tot zijn huiselijk geluk en
de inspiratie die Clementine haar
man schonk. Zij verzonk niet in
zijn bruisende persoonlijkheid
maar bleef die ze was: de bezie
lende kameraad door dik en dun.
Every inch a lady, bovendien
praktisch van aard.
DE HELE Open Brief is een
rijstebrijberg, dat weten we
zo langzamerhand. Ontzaglijk
leuk. maar - niet na te komen.
Moordend als je in de persoonlijke
beantwoording niet gewoon een
nunt zet af en toe. Iemand schreef
me eens- De Open Brief lijkt me
soms iets om ..bah" tegen te
zeggen nou, 't is niet ^waar,
integendeel, de Open Brief is iets
om hoera tegen te zeggen, maar
weet u, dat hoera blijft je soms in
de keel steken omdat er zo veel is.
Ik ben blij dat er zo veel is En
tegelijk maakt dat toch dat ik
zucht onder mijn ontoereikend
heid. Veel onderwerpen, veel pro
blemen tengevolge van eerdere
problemen, veel gedachten naar
aanleiding van andere gedachten.
Duizend, duizend wegen. En bij
dat alles een vurig hopen dat we
elkaar door duizend woorden heen
verstaan.
SOMS. en dat is nu. wou ik wel
eens. dat ik niets behoefde te
zeggen. Dat ik. zoals ik juist aan
goede vrienden heb gedaan, een
fotootje kon sturen. Bij wijze van:
we hebben nu wel veel diepzinnigs
te zeggen, maar moet je nu eerst
eens even zien zeg: dat zijn wij,
terwijl we in het zwembad sprin
gen. Crazy hè? En hier heb je Pa,
die duwt de boot af. En hier onze
hond. toen de kinderen Roodkapje
en de wolf opvoerden, zie je zn
hoofddoek? Hij wou helemaal geen
wolf zijn en gromde vervaarlijk,
wat het juist schitterend maakte.
En hier...
En dan door het samen zien en
samen lachen toch éven diep-be-
vriend zijn als door het samen
praten. Ja, dat wou ik. Dat ik u
kon zien en met u spreken. Soms
denk ik: wie zit daar achter die
brief'. Kan ze lachen, kan ze zich
sLaplachen? Komt ze stralend een
kamer binnen, vol belangstelling?
Weet ze te luisteren, weet ze te
troosten, wie is zij naast de zinnen
in deze brief? Zij schreef me over
hoge onderwerpen. Heb ik de
vorige keren goed geantwoord?
Hob ik haar richting uit geant
woord, of is de pen er als het
ware met mij vandoorgegaan, is er
heel iets anders komen te staan
dan de bedoeling was? En waar is
zij nu? Is ze teleurgesteld, of staat
ze voor een puzzel? Is zij tevree
en toch ook weer niet helemaal
gerust? Moeilijk. Och, kon ik nu
maar iets anders sturen, iets waar
door we bij elkaar zijn en waar
van zij voelt: zó is het *>ven eoed.
i goed als
diepzinnig bomen
ket niet volgens hun natuurlij
ke groeiwijze worden gebon
den. Niet alleen dat de boeket
dan voor de bruid te zwaar zou
worden, maar er zou bij het
telkens neerleggen van de bloe
men veel kans bestaan op
knakken of breken van de
stelen. Draad is dan ook onont-
de winterbruid. beerlijk bij het opmaken van
Anjers zijn er het gehele jaa moderne bruidsboeket,
door en ze behoren nog altijd de ,ijn hoofdiaak is en
tot de sterkste, hoewel a g djc moet aanpassen bij het
zaagde bruidsbloemen. Maar a s mode, yan hct toilet Voor een
zc. in plaats van met aspjiiagus langwerplf modci boeket wordt
of adiantum, met glazende cro dikwljls handvat
tonbladeren worden afg^rkt.
krijgen ze een veel moderner
cachet. .als vm uc h«.o
Lelietjes van dalen zijn ook m00iste boeket wordt
het gehele jaar verkrijgbaar en lukking ais hij scheef wordt
ze behoren nog altijd tot de Kehouden cf te ver vooruit
favoriete bruidstooi voor het wordt gedragen. Het moet
gebogen handvat
ardoor dc bruid
bloemen zowel in de hand
de pols kan dragen. Het
i aantal varieert van 80—100
stuks, naar gelang van de leng-
i het figuur i
ouat-n "i »>-■ ---
;dt gedragen. Het moet te
gen de stof rusten en dicht
onder de bloemen worden vast-
i de bruid.
gehouden.
Bekwame binders weten ech- Staakje
ter ook van gewone hyacinte
bloempjes en freesia's. ja zelfs Heel neia
dubbele witte trosnarcissen de bloemist
bekoorlijk boeket te bin- het toilet t«
den, dat in uiterlijk schoon
onder behoeft te doen voor
kostbare schikking. Ook van figuur
witte cyclamen, dito azalea- een ondergrond
bloemen en de bolbloem eucha- kriebelig
ris weet de moderne binder een kleine
charmant arrangement te ma- roomkleuL
ken. sneeuwwit.
Stephanotis heeft langzamer- dean°ker te"doen"sellHnen
hand de schaarse oranjebloesem ^uur slanker te doen schijnen
als finishing touch vervangen. Voor eb" ketfe en voo" een
S^S^ficKES «f&A. 8«n forse
met oranjebloesem, bloementooi.
i„ie Het eebx'ui
Heel belangrijk is dus v
- om het model
zien, alsmede 1
de stof te krijgen.
alle gegevens over het
de draagster. Tegen
rond van kant of een
patroon raadt hij
Kleine bloemen aan. tegen
roomkleur gebruikt hij geen
cnemnwiit o»n S-vormige lijn
hoewel aeze laatste aan ais
bruidsbloem historie heeft ge- bloemen
maakt. h°'
Draad
loemeniooi.
Het gebruik van gekleurde
oioemen was vroeger taboe
nog houdt menige bruidegom
-'•"u aan het symbolische wit,
maar als hij het met rode rozen
wil zeggen, dan zal^ niemand
zich daar n
de bloemen van een bruiusooc- A. C. MULLER-IDZERDA
Vrouwen werken, en
organiseren daarbij hun
huishouden. Hoe?
Uit de brieven die wij
kregen blijkt wel, dat er
vele gehuwde vrouwen
zijn, die het héérlijk vin
den er bij te werken! Het
feit uit de dagelijkse sleur
van de huishouding te zijn
montert hen op en doet
hen met frisse moed de
dagelijkse bezigheden ver
richten. Dikwijls hebben
vrouwen vóór hun huwe
lijk veel geleerd (b.v. on
derwijzeressen, verpleeg
stersapothekers-assisten
ten) en dit slechts enkele
jaren in de praktijk kun
nen brengen. Daarom is
het zo prettig om ook in
het huwelijk in staat te
zijn het beroep uit te
oefenen waarvoor men
vaak lang geblokt heeft.
„Zeker al tien jaar werk ik
als onderwijzeres samen met
een collega, een gehuwde
vrouw, moeder van twee
dochters," begint de brief van
inej. M. M. te V. „Ik heb
grote waardering voor haar
Als collega staat zij steeds
klaar om schoolkwesties uit
te praten. Zij heeft een frisse
kijk op haar werk. Thuis
organiseert zij, samen met
haar man. de huishouding zó
dat ieder een vaste taak
heeft. Haar oudste dochter
(negentien jaar) zegt tegen
haar moeder: „U bent een
reuze-moeder, ik kan alles
met U bepraten." Ook waar
deert het meisje het dat zij
vaak zelfstandig mag koken
of een huishoudelijk kar
weitje mag opknappen."
Echt nodig
Mevr. J. v. d. B. te B. Uw
adres?) schrijft: „Waarom
zou een vrouw niet wat gaan
werken, als thuis de dagen
niet gevuld zijn. Ik zelf ben
als gehuwde vrouw weer als
verpleegster gaan werken
voor drie dagen per week. In
het ziekenhuis waren ze reu
ze blij er voor enkele dagen
een gediplomeerde kracht bij
te hebben. Zelf vond ik het
heerlijk, te weten echt nodig
te aijn en iets voor de zieken
te kunnen doen" aldus onze
lezeres.
Uit noodzaak begon mevr
N. S. te A vijfentwintig jaar
geleden een modevakschool.
Nu is ze erg dankbaar dat zij
dit werk doet. „In het begin
van die periode van lesgeven
werd er weieens smalend
naar mij gekeken, omdat ik
behalve mijn gezin te ver
zorgen, ook nog moest les
geven. Maar wat ben ik blij
en dankbaar dat ik de gave en
gezondheid krijg, dat ik
iedere dag dit werk doen
mag! Juist nu de kinderen
het huis uit zijn en hun
eigen gezinnetje hebben is
het heerlijk nog midden in
het volle leven te staan, en
steeds met jongeren om te
gaan: Ik vind het ook fijn de
meisjes iets te leren, ivaar ze
hun hele leven profijt van
hebben. Vele meisjes kómen
met problemen naar me toe,
en samen proberen we ze
dan op te lossen. Mijn onder
vinding als gehuwde wer
kende vrouw is: Het houdt je
fit en je krijgt, een gezonde
kijk op het leven!"
Te klein
Een nare ervaring had
mevr. P. te R. Zij schrijft:
„Al ben ik dan zelf geen
werkende gehuwde vrouw,
toch kan ik er wel iets van
zeggen. Mijn buurvrouw
heeft een poosje drie dagen
per week gewerkt. Haar kin
deren waren toen acht, negen
en elf jaar. De kinderen in
de straat wisten gauw wan
neer moeder niet thuis was;
ze werden zó geplaagd dat ik
zei: „Als er wat is, kom maai
bij mij". Zelf heb ik er nooit
iets van tegen de moeder
gezegd, maar zij begeep toch
wel dat haar kinderen nog te
jong waren om, al was het
dan maar drie dagen per
week, aan hun lot overgela
ten te worden. Nu werkt zij
er niet meer bij, wellicht
probeert ze het nog eens als
de kinderen groter zijn"
Ongezellig
„Ik ben al jaren in een
groot bedrijf werkzaam," al
dus mej. C. P. te D., waar
tevens tientallen gehuwde
vrouwen werken. Ik heb in
al die jaren deze vrouwen
goed kunnen observeren.
Sommigen zijn er, die hun
(kleine) kinderen bij de
moeder brengen. Anderen
vinden dat hun kinderen zich
zelf maar moeten vermaken,
en dan vaak op straat, dat
begrijpt U. Van de opvoeding
komt weinig terecht. Het is
voor de man en kinderen
toch ook wel erg ongezellig
als moeder 's avonds nog
allerlei huishoudelijke kar
weitjes moet opknappen. Ik
vind dat als de vrouw werkt
het huisgezlin toch enigszins
wordt ontwricht" (maar dat
is een mening, en géén erva
ring!).
Uit den boze
„Wanneer men moeder van
een gezin is, en de man
werkt, vind ik het-er-bij-
werken van de vrouw uit
den boze." begint de brief
van Mevr. A. M. te N. (uw
adres?). Mocht de man inva
lide zijn, of de vrouw wedu
we: de sociale voorziening is
er toch ook nog. Wanneer
men de tering naar de nering
zet. kan men nog dankbaar
zijn. Ik zelf ben weduwe en
heb vier kinderen thuis,
waarvan er twee werken. Ik
krijg ook een weduwe-pen
sioentje. Om me enigerlei
luxe te verschaffen, zou ik
beslist niet buitenshuis gaan
werken. Want de kinderen
moeten een thuis hebben en
een moeder heeft een taak
die zij niet mag verwaarlo
zen. „Mocht het financiëel
noodzakelijk zijn, neem dan
een kostganger, adviseert de
ze lezeres nog.
Mevr. B. te G. schrijft:
„Toen mijn vader door ziek
te niet meer in staat was om
te werken, konden mijn
ouders nauwelijks het hoofd
boven water houden. Mijn
moeder is toen als werkster
er op uit gegaan om kanto
ren schoon te houden (zij
was toen al een eind in de
vijftig!. (Wat waren we blij
als moeder 's zaterdags met
haar eigen verdiende geld
thuis kwam! Nu is het ge
lukkig niet meer nodig, maar
kunt U begrijpen dat ik nog
altijd diep respect heb voor
mijn moeder, die toen het
móést, zo moedig aanpakte!
Na mijn huwelijk ben ik niet
blijven werken, maar als het
nodig mocht worden, aal ik
net als mijn moeder niet
aarzelen, en er op uit gaan.
Voor mijn moeder een diep
gemeend saluut!" eindigt
UIT DE
KINDERMOND
Mamma heeft vertel.1 dat alles
van dc Here komt. ook liet eten.
Elke luistert aandachtig: opeens
keert ze de resten van haar
boterham in het broodmandje om
en zegt: „De korstjes kan de
Here wel terugkrijgen."
Mevr. A. B. te T
Mijn kleinzoontje had op dc t.v.
de opening van de Staten-Gene-
raal gezien. Dc Koningin droeg
toen een hoedje met van die
wapperende veren.
„En Kees, heb je de Koningin
sezien?" vroeg ik.
,Ja, ze zat in de Bijhei te
lezen, en haar haar waaide zo!"
Mevr A. I! te Z.
selijks
En daar gaat de Brief dan maar
weer. Ik geloof: allereerst met
excuus. De vorige was te moeilijk,
te innerlijk en tegelijk te uit-
schieterig. Als je zo doorgaat, gaat
je doorzichtigheid weg, zei ik
tegen mezelf. Je had heel gewoon
kunnen zeggen: zomaar doen, doen
voor je je realiseert wat je doet,
maar met je blijde hart doen. dat
is nu: gij zijt het zout der aarde.
Dat is al: leven. Nu niet meer
doorpiekeren of je wel bewust
leeft, goed leeft, met overgave
leeft. Leven. Een blij richtingsge-
voel hebben omdat je Jezus lief-
hebt, dat is leven. Dat is in ieder
geval: vandaag leven.
Want morgen kan je moeder
sterven of je man kan een been
afgereden worden of je kind blijkt
ongeneeslijk ziek, en dan moe', je
het weer opnieuw vinden. Morgen
kan er iets tussen jou en een ander
verdorren, wij mensen zijn van
onszelf dikwijls verliezers. Morgen
kun je in een soort windstilte van
de geest komen, waarin je niet
meer wilt vechten of denken,
morgen kun je zeggen: laat mij nu
maar. God sta ons bij! zul je
zeggen, als dat gebeurt. En God
staat je bij, dat heeft Hij beloofd.
vinden. En de dominee die je
bezoekt, zal het opnieuw moeten
vinden, en je buurman en je mede
kerkmens zal erom moeten worste
len cn het vinden. Niet het al
hebben en het je in de oren
toeteren, maar het met je vinden.
„Hebt elkaar lief, zoals ik je heb
liefgehad". Daarom is het soms
toch jammer als iemand moet
zeggen, met nadruk, gelovig te zijn
maar buitenkerkelijk. Zijn er nu
niet veel te weinig mensen om u
heen, zou ik willen zeggen, die
met u het heil willen vinden, die
met u weer sterk willen worden
als u kracht vergaart? Is het soms
niet nodig dat wij hand in hand
wandelen? Trekken we de een die
valt niet snel weer op? Waden wij
niet dikwijls door een stroom, en
één van ons stapt door een kuil,
voor hem is de weg zo diep, zo
verstikkend en verbijsterend, dat,
hadden wij niet hand in hand
gewandeld, hij zou zijn omgeko
men? Zulke mensen zie ik niet in
de kerk, zegt u. En helaas hebt u
maar al te dikwijls gelijk, zo zijn
we niet voor elkaar. Als er iemand
valt, vliegen we naar elkaar toe
om te roddelen. Als iemand in
nood en twijfel stikt, kopje onder
gaat, laten we hem zijn briefje
sturen waarin hij bedankt voor het
lidmaatschap van zijn kerk. Denkt
iemand hardop door, wat verder
dan de meesten, dan heet hij al
gauw extreem of non-conformist.
Dat is dan voor de dominees. Die
mogen vennen en draven. Een
vriend van me zei eens: ik heb
negentig noodgevallen in mijn
wijk. Als ik ze goed wil doen, kost
één geval me een week. Ik zou
dan, zo er niet meer bij kwamen,
over twee jaar klaar zijn. Maar
natuurlijk moeten ze allemaal vol
gende week behandeld worden.
Behandeld, ja. Dat is een mooi
woord. Er waren te weinig „kerk
mensen" die de hand toestaken.
Dat geeft ons dan een kleine _.oep
buiten-kerkelijken die er alles van
begrijpen maar wier handen leeg
blijven. Zowel om te geven als om
te krijgen
F\AT HOEFT allemaal niet. Ik
zit hier twee brieven te beant
woorden. en ik kom weer op
hetzelfde uit als de vorige maal:
het hoeft niet Als je maar niet
bang bent lief te hebben. Dan ben
ie misschien niet altijd zo zeker
van je zaak best. dan maar niet.
Van de mens uit gezien is Jezus*
kruis ook een misverstand. Alleen
van Gods kant is alles helder,
doorlicht: liefde.
