PRINSES BEATRIX:
bewust voorbereiden op toekomst als koningin
Enkele uitspraken
Openhartig gesprek
op „Drake steijn"
s
VRIJDAG 29 JANUARI 1965
..Zoveol mogelijk proberen te begrijpen. Zoveel mogelijk zien en zo
veel mogelijk te weten komen. Daarvoor wil ik de tijd en de vrijheid, die
ik op het ogenblik heb, gebruiken. Ik wil nu die dingen doen, waar ik
later niet meer aan toe kom. Dat lijkt misschien een nogal negatieve be-
nade ring van de voorbereiding op het koningschap, maar zelf zie ik er
toch wel degelijk lijn in. Ik zou me niet zo breed oriënteren als ik niet
wist wat er later moet komen. Het is onvermijdelijk, dat je daarmee bij
alles wat je doet rekening houdt. Ik zou bijvoorbeeld niet iets aanpakken
wat er lijnrecht tegenin ging".
is voor mij het begin geweest van de
..Europese Werkgroep".
Inmiddels heeft de Werkgroep al
weer twee jaar ervaring opgedaan en is
het bestuur tot de conclusie gekomen,
dat het nuttig is als de Werkgroep zich
vooral richt op het vrijwilligerswerk in
en voor de ontwikkelingsgebieden en
zich minder concentreert op korte Werk
kampen in Westeuropese landen, waar
veel organisaties op dit terrein al goed
werk doen. Binnenkort gaan er waar
schijnlijk vijfentwintig vrijwilligers
naar Perzië. waarvan enkelen gaan
werken in Dousadj. het door de aardbe
ving verwoeste dorp dat door de werk
groep is herbouwd De vrijwilligers
zullen in de tweede fase
Geestdrift
voor het
jongerenwerk
H.K.H, Prinses Beatrix hoopt komende zondag 27 jaar
te worden en aan de vooravond van die verjaardag heeft zij
op „Drakesteyn" een openhartig gesprek gevoerd met een
verslaggeefster van het ANP. Onze kroonprinses heeft in
dit onderhoud vele zaken, die haar bezighouden aangesneden
en zy toont zich opnieuw een jonge vrouw, die eerlijk en
open naast haar medemensen wil staan en die zich bovendien
bewust is van hetgeen zij als haar plichten tegenover die
medemensen ziet. Wij zijn verheugd, dat wij dit interview op
deze pagina aan onze lezers kunnen aanbieden.
Prinses Beatrix heeft in haar
werkkamer op Drakesteyn
een boekenkast, waarin de
meest-uiteenlopende werken te
vinden zijn. Met het programma
van de Olympische Spelen in
Tokio uitgevouwen (zij bewaart
aan haar bezoek aan Japan zeer
prettige herinneringen) poseer
de de kroonprinses voor ANP-
fotograaf Gé van der Werffdie
ook de andere vier opnamen op
deze pagina voor zijn rekening
Zo schetst Hare Koninklijke Hoogheid
prinses Beatrix vlak voor haar 27ste
verjaardag in een gesprek met een
verslaggeefster van het ANP haar leven
als kroonprinses of om de officiële
term uit de grondwet te gebruiken
als ,.de vermoedelijke erfgename van de
Kroon".
Hoe verder de twee en en half uur
verstrijken, die zij voor dit bijzonder
openharige gesprek in haar gezellige
werkkamer in ..Drakesteyn" heeft uit
getrokken, hoe duidelijker het wordt,
dat dat ..profiteren van de vrijheid" het
tegendeel betekent van „een vrij leven
tje".
Haar dagen zijn zo gevuld met be
sprekingen. studie, vergaderingen en
officiële verplichtingen, dat zij aan haar
hobbies (sport, boetseren, paardrijden
serieus op:
„Het wordt misschien niet helemaal
een volledige dagtaak, maar toch zal ik.
ook in mijn particuliere leven, een
heleboel dingen die wel erg gezellig of
interessant maar niet noodzakelijk zijn,
een beetje opzij moeten schuiven".
STUDIE
Desondanks ziet zij ook dit werk meer
als een persoonlijke oriëntatie dan uit
sluitend als een voorbereiding op haar
toekomstige positie. Die voorbereiding
speelde wel een rol toen zij in Leiden
haar studierichting koos. maar gaande
weg is zij van haar studie gaan houden
om de studie zelf en niet om het profijt
dat ie er later van zou kunnen hebben.
Prinses Beatrix heeft, zoals bekend,
wel eens een zitting van het Nederland
se parlement meegemaakt. Verder houdt
ze de Kamerbesprekingen voornamelijk
bij door het lezep van krantenverslagen
en door gesprekken over bepaalde on
derwerpen. De vergaderingen van de
Raad van State woonde ze tot nu toe
slechts bij wanneer er bijzondere on
derwerpen aan de orde waren.
Heel interessant en leerrijk heeft de
Prinses indertijd haar studiebezoek aan
de internationale organisaties in
Straatsburg. Parijs. Luxemburg en
Brussel gevonden. Ze heeft niet genoeg
tijd om de ontvyikkelinger. van de EEG
en de NAVO in deze vorm bij te
blijven houden, maar in ieder geval is
het voor haar wat gemakkelijker ge
worden om deze zaken zij het dan
wat meer uit de verte te volgen, nu
ze de organisaties van dichtbij heeft
gezien en de mensen die er werken
heeft ontmoet.
WERKGROEP
Helemaal „particulier" beschouwt de
Prinses haar activiteiten in de Europese
Werkgroep en de Stichting Zilveren
Jeugdcentra. Als ze daarover praat, kent
haar enthousiasme geen grenzen. De
verwijten die haar wel eens worden
gemaakt, dat ze zich te veel inzet voor
en te ver gaat in dit jongerenwerk,
waarin zich uiteraard ook wel eens
conflictsituaties voordoen, wuift ze ge
decideerd opzij: „Ik vind dat ik iets
echt honderd procent, met hart en ziel,
moet kunnen doen. Dat is gewoon nodig
voor mezelf."
„Bent u niet bang dat er toch een
"eind aan moet komen als u Koningin
„Ja, natuurlijk. Maar ik denk dat ik
tenen die tijd toch te oud voor de
Werkgroep zal zijn en het al lang aan
Jongeren zal hebben overgedragen. Als
ik nu geroepen zo -
van mijn moeder i
8 tijd.
i de grootste proble-
i 1961 in Toulousr
zullen in de tweede fase van dit project
gesteund door de FAO en de NOVIB,
proberen om er de landbouw weer op
gang te brengen. Het is niet onwaar
schijnlijk. dat dit project wordt gecom
bineerd met dat van de Wereldraad van
Kerken die in de omliggende dorpen
opgeveer hetzelfde doet.
OPGAVE
Als de allermoeilijkste opgave van de
groep ziet prinses Beatrix het betrekken
van jonge mensen in het werk. voorop
staat hierbij de vrijwillige bijdrage. Wij
moeten allen de problemen zien en
weten wat er omgaat in de wereld,
maar daar mogen we het niet bij laten.
Projecten willen we als. het ware zo
opdelen, dat de concrete Inzet van ieder
individu, die zich geroepen voelt de
verantwoordelijkheid mede op zich te
nemen, ook werkelijk bijdraagt tot het
lenigen van nood. «Want nood heerst
immers zowel in eigen land als overal
ter wereld.)
Adoptie van een bepaald project of
een vrijwilliger, spreekt bijvoorbeeld
veel meer aan dan het storten van een
tientje op een giro-rekening. Het is ook
daarom, dat de Werkgroep haar acties
voortaan waarschijnlijk meer op plaat
selijk dan op nationaal niveau zal gaan
Werkgroep krijgt bijvoorbeeld geen fi
nanciële steun van de Europese regerin
gen Op de duur hoopt ze wel enkele
projecten te kunnen uitvoeren op ver
zoek van of in samenwerking met
internationale organisaties, dié dan ook
voor het benodigde geld zorgen, maar
op het ogenblik is ze nog helemaal
afhankelijk van giften.
Niet alleen dc vrijwilligers die wer
ken in de ontwikkelingsgebieden, maar
ook de vrijwilligers aan het thuisfront
hebben volgens prinses Beatrix een
belangrijke Jaak. omdat zij het zijn die
de anderen moeten helpen. Aan de
organisatie is het eén kader te scheppen
waarin zij actief kunnen zijn, door het
werk uit te dragen en door duidelijk te
maken welke mogelijkheden hier voor
edere jonge Europeaan, ongeacht, zijn
levensbeschouwelijke of politieke opvat
tingen. liggen.
Hoeveel prinses 3eatrix ook van het
jeugd- en ontwikkelingswerk houdt,
toch richt zij bewust haar aandacht ook
op een veel breder terrein.
Terwijl ze haar hond Joris, die
bijzonder tevreden kijkend aan haar
voeten ligt. over zijn goudbruine kop
strijkt, denkt ze even na over de
duidelijke formulering van het hoe en
waarom. Dan zegt ze peinzend: „Al heb
ik een vrij druk leven, toch vond ik dat
ik mijn tijd beter kon indelen en er wel
wat bij kon doen. Het heeft een jaar
geduurd, voordat ik een vorm had
gevonden waarin een combinatie van
theorie en praktijk mogelijk was. Ik
heb nu zitting genomen in de vergade
ringen van de Nationale Raad voor
Maatschappelijk Werk en de Academi
sche Raad. Eerst wil ik alleen meeluis
teren en me inwerken in de problemen
door de stukken te bestuderen en de
mensen die het werk doen te leren
kennen, om me. als ik er een beetje in
zit, nader op de praktijk te oriënte-
Het maatschappelijk werk en eigenlijk
alle sociale aspecten van de maatschap
pij boeien de Prinses uitermate. Daarom
behoudt zij zich ook de vrijheid voor
om bijvoorbeeld na een aantal maanden
eens een ander onderwerp bij de kop te
nemen Zelf beschouwt zij het als een
groot experiment. In ieder geval hoopt
ze dit soort werk een paar jaar te
blijven doen: ..Het lijkt me geweldig"
zegt ze enthousiast „om de
verschillende schakeringen in Nederland
te leren kennen, mensen in hun werk te
ontmoeten, te weten hoe ze denken,
waar ze vandaan komen, waarom ze het
doen., hoewel het in de praktijk
meestal meevalt, heb je toch bij offi
ciële bezoeken de neiging om wat aan
de oppervlakte te blijven en ik geloof
dat ik een heleboel dingen beter zal
kunnen begrijpen als ik ze van binnen
uit kan volgen, al verbeeld ik me
helemaal niet, dat ik nu alles zal gaan
doorgronden*.
Ze trekt bij haar dagindeling dus lieel
veel tijd uit voor deze nieuwe activi
teiten. waarmee ze in december is
begonnen. Uiteraard wil dat niet zeggen
dat zij haar andere verplichtingen ver
waarloost. De vraag, of zij het drukker
heeft gekregen voor wat haar represen
tatieve optreden betreft, nu prinses
Irene er niet meer is, beantwoordt ze
ontkennend. Vroeger, toen de twee
Prinsessen nog studeerden, verdeelden
ze hun taken vaak onderling en vingen
zc ook veel voor elkaar op. Maar in de
loop der Jaren kregen zij elk hun eigen
„gebieden", een meer vastomlijnde be
langstelling voor bepaalde onderwerpen.
De persoonlijke interesse van prinses
Beatrix gaat, sinds zij in 1956 haar
In het onderhoud met een ANP-verslaggeef-
ster kwam prinses Beatrix tot enkele opmer-
kelijke uitspraken. Over zichzelf en over haar
kijk op het leven.
„Ik vinddat ik iets echt honderd procent met
hart en ziel moet kunnen doen. Dat is gewoon
nodig voor mezelf."
„Men zei (over haar oproep tot de Europse
jeugd): Dat zegt ze nu allemaal welmaar
wat doet ze er zelf aan? Dat heeft me over
een heel grote drempel heengeduwd."
„Het lijkt me geweldig om de verschillende
schakeringen in Nederland te leren kennen,
mensen in hun werk te ontmoeten, te weten
hoe ze denken."
„Ik vind het vrij onzinnig om alles wat laatste
mode is, meteen precies op te volgen."
1 „Vroeger was ik er helemaal ondersteboven
van als ik een toespraak moest houden. Ge
lukkig is die plankenkoorts nu grotendeels
over."
„Je kunt soms vermijden mensen aanstoot te
geven of te kwetsen, ah je kleine dingen
weet."
1 „De pers bemoeit zich veel meer met mijn
privé-leven dan vroeger. Ik zie daarzoals
laatst met die jachtpartijbehalve goeie be
doelingen toch ook wel een stuk ongezonde
nieuwsgierigheid in."
„Het wordt benauwend als iedere vriend
schap „liefde" moet zijn. En dan die figuren
met wie je ineens verloofd bent. Soms mensen
die je van je leven nog nooit hebt gezien, of
die je bij voorkeur niet uit kunt staan."
i de taak
kon ik
werk uiteraard niet volhouden. In
dat opzicht hebben de mensen die er
kritiek op hebben omdat ze vinden dat
het me veel te ver voert, natuurlijk wel
gelijk. Maar aangezien ik niet verwacht,
dat dat althans de eerste twintig, dertig
jaar gebeurt, ga ik er met een gerust
hart mee door."
Nee, prinses Beatrix zou de Europese
Werkgroep voor geen goud los willen
laten „Enorm", „geweldig boeiend"
zijn nog maar een paar van de veelzeg
gende adjektieven die steeds weer op
duiken als ze vertelt hoe een aantal zeer
uiteenlopende jongeren zich samen in-
Ze legt uit. hoe
tijdens een ontmoeting van vierhonderd
Europese studenten, die was georgani
seerd door de Fondation Européenne dc
la Culture, een toespraak heeft gehou
den waarin ze He Europese jongeren
opwekte tot idealisme, daadkracht, en
een gemeenschappelijk verantwoorde
lijkheidsgevoel.
„Het was mijn eerste speech op dit
gebied, ik heb er mijn hart in uitge
schreven. Nu ik wat ouder hen gewor
den en zelf allerlei kanten van het werk
ken. zou ik het allemaal nooit meer zó
durven zeggen.
De gerechtvaardigde kritiek die
er na Toulouse loskwam (in dc trant
van: dat zegt zc nu allemaal wel, maar
wat doet ze er zelf aan), hoeft me over
ccn heel grote drempel heengeduwd en
..Ik kan het niet goed en ik heb geen tijd om hel beter te leren", zei
prinses Beatrix bescheiden over haar smalfilmhobby Toch heeft zij
van haar reizen heel aardige 16-mm-films teruggebracht, die door de
gasten op „Drakesteyn" met plezier en interesse worden bekeken als
zij via de projector bij de porte-brisée naar de hall op het scherm
worden gebracht..
ses Irene naast het Spaans haar belang
stelling meer richtte op de kinderbe
scherming, maar daar is ze niet echt aan
toe gekomen. Prinses Margriet is op het
ogenblik erg door haar studie gebonden,
maar als ze even tijd heeft houdt ze
zien bezig met medische zorg. Bijvoor
beeld het verpleegstersberoep trekt haar
bijzonder aan. Dat bleek wel in de tijd
dat ze zelf 's avonds vrijwillig werk
deed in het ziekenhuis in Leiden.
MODE
Is mode belangrijk voor een jonge
vrouw die zo vaak in het middelpunt
van de publieke belangstelling staat?
Prinses Beatrix knikt. „Maar", zegt ze.
„Ik vind het vrij onzinnig om alles wat
laatste mode is meteen precies te
volgen. Ik besteed echt wel tijd en
aandacht aan mijn kleren en hoeden,
maar bet is niet zo dat ik nu per se alle
shows in Parijs wil aflopen omdat ik
anders niet mee kom".
Ze koopt haar kleren voor een deel in
Nederland, maar de meeste jurken
komen toch wel uit Parijs. Niet van één
bepaalde ontwerper („Ik hou me erg op
de vlakte wat dat betreft") en liefst uit
kleine boutiques die wat persoonlijker
zijn dan de grote modehuizen. De
winkelen: „Er
ons inkoopt, maakt en vermaakt". Ze
heeft een vaste kapper, maar heel vaak
doet ze het zelf.
Via de belangstelling voor haar uiter
lijk komt het gesprek automatisch op de
redevoeringen die zij zo nu en dan
houdt. Niemand die prinses Beatrix
vlot, charmant en zonder haperen een
speech ziet of hoort afsteken, kan ook
maar in de verste verte vermoeden, hoe
erg ze er soms tegen op heeft gezien. Ze
speelt even met het olifantje op de
grote kraag van haar blauwgrijze jurk
en bekent dan: „Vroeger was ik er
helemaal honderd procent van onderste
boven. Ik was vantevoren gewoon ziek.
echt waar, vreselijk." Gelukkig is die
plankenkoorts nu grotendeels verdwe
nen. maar de spanning blijft er toch
altijd, de spanning van: zal het wel
lukken om precies zo deze of die
gedachte over te brengen als ik heb
bedoeld. De Prinses schrijft en her
schrijft haar redevoeringen net zo lang
tot er werkelijk op papier staat wat ze
zeggen wil. Over het algemeen maakt ze
haar toespraken zelf: „Alleen als het om
heel technische dingen gaat vraag ik
assistentie van mensen die beter op de
hoogte zijn".
REIZEN
Binnenkort vertrekt prinses Beatrix
voor de tweede keer naar Suriname en
de Nederlandse Antillen. Hoe ze dat
vindt? Geweldig.
„Heerlijk gewoon om terug te gaan en
cdereen weer te zien. Indertijd, in
1958, was het mijn eerste grote reis.
Nog maar zelden heb ik zoveel geleerd
als in die maand daar. Alles was even
nieuw voor me en al had ik me wel vrij
goed voorbereid op wat ik er zou
vinden, de sfeer kan niemand je vertel
len De enorme afwisseling van de
bevolkingsgroepen, elk met hun eigen
cultuur, is iets fascinerends. Ik vond net
ongelooflijk de moeite waard."
Nu de eerste kennismaking, die voor
namelijk bestond uit het absorberen en
trachten te verwerken van alles wat ze
zag. achter de rug is. verheugt prinses
Beatrix zich er heel erg op om terug te
gaan. Ze wil dolgraag zien wat er in
beide landen in de afgelopen jaren is
veranderd en opgebouwd.
Verder staan er voor 1965 geen grote
I Spelen met Joris, de hond.
(een golden retriever) in de
winterse tuin van ..Drake
steyn".
reisplannen op stapel Ook niet naar
Azië „Ik zou het heerlijk vinden", zegt
de Prinses, „maar je moet natuurlijk
ook uitgenodigd worden voor zo'n reis:
die bedenk ik echt niet zelf. Over het
algemeen komt een buitenlands bezoek
voort uit een verzoek van de desbetref
fende landen of van de Nederlandse
regering."
De Prinses houdt van reizen, omdat
het haar dwingt, zich te verdiepen in
allerlei zaken waar ze normaal niet aan
toe zou komen, in mensen, godsdiensten,
filosofieën en de politiek en het bestuur
van vreemde landen Voor zij aan zo'n
bezoek begint, verdiept ze zich grondig
in alles wat haar te wachten staat: „Je
kunt soms vermijden mensen aanstoot te
geven of te kwetsen als je kleine dingen
weet en het is altijd leuk om de reacties
te zien als ze merken dat je je best hebt
gedaan om hun gewoontes te leren
kennen."
Haar reis naar Azië heeft de Prinses
bijvoorbeeld drie maanden voorbereid
door lessen te nemen van verschillende
mensen die haar iets konden vertellen
over de antropologie, de cultuur, de
sociale en economische struktuur. de
geschiedenis en het gedragspatroon in
de landen die zij ging bezoeken. Ze
houdt foto albums bij van al haar reizen
om er later nog eens van te kunnen
nagenieten.
KENNEDY
bezoek dat ze in 1963 aan de Verenigde
Staten bracht en met name aan de lunch
met president Kennedy.
„Het bleef beslist niet bij een beleefd-
heidsgesprekje. Ik heb maar heel wei
nig mensen ontmoet met wie Ik direct
zo fijn contact had. Van mijn kant pro
beer ik altijd wel zo snel mogelijk door
het koetjes en kalfjesstadium van een
gesprek heen te breken het is zonde
om je tijd daarmee te verknoeien als je
bijzonder interessante mensen ontmoet
en dat is lang niet altijd gemakkelijk.
Maar met president Kennedy heb Ik de
hele wereld afgepraat."
Met een al even spontaan enthousias
me vertelt ze dan over haar ervaringen
op de Olympische Spelen in Tokio. Ze
heeft er alle Nederlandse deelnemers
gezien, ze heeft ze bijna allemaal
gesproken en ze heeft anders dan
bijvoorbeeld in Rome waar ze vooral
naar de finales keek de Spelen deze
keer helemaal vanuit de Nederlandse
ploeg gevolgd. „En dat was in dit geval
bijzonder gunstig, want ze waren zo
goed Ik vond het ook eigenlijk veel
leuker zo, want je kreeg op deze manier
het prettige gevoel dat je meedeed en
er helemaal inzat, ie hoorde alle verha
lep en je voelde alle spanningen... Hel
zijn werkelijk tien opwindende dagen
geweest."
Voor de prestaties van Anton Geesink
heeft de Prinses niets dan lof, maar
toch wil ze vooral ook niet onderschat
ten wat al die anderen hebben gedaan
en hebben opgebracht aan doorzettings
vermogen en zelfdiscipline: „Dat leei
je pas goed zien in de uiteindelijk'
spanning"
De films die dt Prinses in Tokio heel
gemaakt, noemt ze heel bescheider
amateuristische herinneringsdocumen-
taile: „Ik kan het niet goed en ik heb
geen tijd om het te leren" Ook aan
haar andere hobbies komt ze weinig
toe. Wel hoopt ze. als het atelier klaar
is dat in één van de bouwhuizen van
haar kasteeltje wordt gebouwd, weer
eens te kunnen beginnen met boetseren,
tekenen en schilderen. En alweer komt
haar bescheidenheid om de hoek kijken
als ze zegt: „Ik heb geloof ik geen erg
groot talent, maar ik vind het gewoon
een heerlijke uiting. Ik maak domweg
waar ik voor voel. vooral dieren en
figuren. Nee. niet non-figuratief ik
ben vrij conservatief..."
Kunstuitingen waar de Prinses dol
graag naar gaat kijken zijn toneel en
ballet. Ze vindt het fijn, dat het ballet
in Nederland nu langzamerhand een
niveau heeft bereikt dat mee begint te
tellen. „Het komt echt boven de impas
se uit. het wordt werkelijk kunst. Ik
vind het enig om die vooruitgang te
volgen".
Meestal gaat prinses Beatrix „puur
privé" naar de schouwburg. Over de
houding van het publiek bij dergelijke
gelegenheden is ze bijzonder goed te
spreken, over die van de pers minder:
„De journalisten en fotografen bemoeien
zich veel meer met mijn privé-leven
dan vroeger. Ik zie daar. zoals laatst
met die jachtpartij, behalve goeie be
doelingen toch ook wel een stuk onge
zonde nieuwgierigheid in.
,Jdaar denkt u niet dat de, Neder
landse pers. met name door de
geruchten die in het buitenland
steeds over een eventuele verloving
circuleren attent wil blijven „voor
het geval dat"?"
„Ja, natuurlijk. Maar voor het
geval dat" antwoordt ze een
beetje heftig „kunnen ze met
met telelenzen je veel narigheid
bezorgen. In andere landen zijn op
die manier echt brokken gemaakt.
Bij mij gelukkig niet, maar het is
toch abnormaal als iedere eerste
kennismaking of vluchtige vriend
schap direct als een grote liefde
wordt uitgebazuind? Ik heb zelf erg
veel vrienden en kennissen, ook in
het .buitenland, maar het wordt be
nauwend als iedere vriendschap
„liefdezijn". Plotseling lachend
voegt ze daaraan toe: „Ik zou "het er
veel te druk mee krijgen".
Lachen doet de Prinses ook maar om
de wilde reportages in sommige buiten
landse bladen. In één ervan las ze
laatst, dat ze iedere avond haar ophaal
brug ophaalt. „Kostelijk gewoon. En het
is niet eens een ophaalbrug.... en dan
die figuren met wie je ineens verloofd
bent, soms mensen die je van je leven
nog nooit hebt gezien of die je bij
voorkeur niet kunt uitstaan."
Moeilijker is het om de zaken maar
van de humoristische kant te bekijken
als cr werkelijk sprake is van pure
sensatielust waarbij iedere echte belang
stelling ontbreekt en ook ais daarin
anderen betrokken worden. „Wanneer
iemand zo beleefd is om na een
vergadering mij even naar m'n auto te
brengen en die ongelukkige jongen dan
wordt lastig gevallen met vragen, of
zijn ramen worden met tele-Ienzen
begluurd zoals Is gebeurd dan
maakt dat me wel eens woedend".
VRIENDEN
De tijd die prinses Beatrix voor haar
privé-leven over heeft, besteedt ze
eigenlijk helemaal aan vrienden en
kennissen. Oude vrienden uit haar
school- en studententijd (de leden van
haar jaarclub ontmoet ze nog steeds een
paar keer per jaar en ze gaat ook naar
de lustrumfeesten) en „nieuwere"
vrienden uit de beginperiode van de
Europese Werkgroep.
Al die vrienden vormen een heel
gemêleerd gezelschap. Ze zitten in het
bedrijfsleven, het jeugdwerk en aan de
universiteiten of in dienst en hun
politieke en godsdienstige overtuigingen
liggen zo verschillend, dat het er bij
onderlinge discussies nogal eens fel aan
toe gaat.
Prinses Beatrix geniet daarvan. Ze
praat dolgraag met leeftijdgenoten die
midden in hun werk. midden in de
maatschappij staan. Ze vindt zelf dat
deze confrontatie van ideeën een prach
tig tegenwicht vormt voor de contacten
met de „mensen aan de top" die zij bij
andere gelegenheden zo vaak ontmoet.
Aan het slot van het gesprek, dat een
goed deel van de middag in beslag nam
en waarin de prinses aan een verslag
geefster van het A.N.P. spontaan en
openhartig vertelde over al datgene, dat
haar naast haar officiële verplichtin
gen bezighoudt, zei de Prinses
lachend: „Het uur van opstaan is het
enige vaste punt in mijn dagprogram-
H.K.H. prinses Beatrix brengt
vele uren in haar werkkamer op
„Drakesteyn" door.
