Evangelische Alliantie wijst
de moderne theoMe af
Atheïsten en gelovigen
moeten samenwerken
VERKLARING OVER
DE HEILIGE SCHRIFT
Concilie in terugblik
Andere visie
op het
communisme
DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 16 JANUARI 1965
Gebeden
.Over de gehele wereld, behalve
in Duitsland, wordt in de ko
mende week gebeden om de
eenheid van Christus* Kerk.
Duitsland, waar ook altijd de
gebedsweek van de Evangeli
sche Alliantie wordt gehou
den in de eerste week van
januari, heeft hesloten om
daze oecumenische gebeds
week te verschuiven naar de
week na pinksteren.
Maar in de meeste landen en
ook in het onze heeft deze
week de oproep weer geklon
ken. In vele plaatsen komt
Maar eveneens is het waar
dat velen nog steeds niet zo
ver zijn. Zelfs bidden kunnen
we nog ^iet allemaal met el
kaar. al is er dan in ons land
al bijzonder veel verbeterd in
de onderlinge verhoudingen.
Maar wat we wel allemaal
kunnen doen, of we nu en
thousiast zijn voor de We
reldraad van Kerken of tot
de felle tegenstanders beho
ren, we kunnen voor elkaar
bidden en moeten voor elkaar
bidden.
Dat was al mogelijk voor de
Doleantie in de dagen van de
Afscheiding, toen sommige
predikanten boete na boete
kregen voor het houden van
verboden kerkdiensten. De
Goese prediker Budding was
op een gegeven ogenblik de
Staat een half miljoen gulden
schuldig.
Maar het heeft hem niet weer
houden om voor anderen te
bidden. Hij was de eerste
predikant van de vrije (toen
christelijke) evangelische ge
meente van Goes. Hij begon
in de kerkdiensten te bidden
voor wat nu de gereformeer
de kerk is, want die was
vakant. Hij bad dat op die
lege kansel een man zou ko
men die de zekerheid van het
geloof ontvangen had. En zijn
gebed werd verhoord.
Toen was de hervormde kerk
vakant. Trouw begon hij in
de bidstonden en de kerk
diensten te bidden voor een
werkelijk gelovige predikant.
En zijn gebed werd verhoord.
Toen vertrok de pastoor van de
plaatselijke rooms-katholieke
kerk. En Budding begon te
bidden voor een priester die
werkelijk de Heiland als Zijn
Heer had leren kennen. Ook
dat gebed werd verhoord en
jarenlang hebben deze predi
kanten en priester bijzonder
.goed. contact met elkaar ge
had.
Wat zou er veel gewonnen zijn
als wij eens niet alleen
deze komende week maar
het gehele komende jaar gin
gen bidden voor de andere
kerken met wie wij geen ge
meenschap menen te kunnen
hebben, bidden als ze vakant
zijn, bidden als er bijzondere
moeilijkheden zijn.
Of zijn we bang dat ons gebed
verhoord wordt en er een
predikant op de kansel komt
die velen trekt: en dat onze
mensen dan zullen overlopen?
Als we daar bang voor zijn is
het beter dat we helemaal
niet bidden en ons verre
houden van oecumenische ge
bedsweken.
Op het Rode Plein in Moskou staan naast elkaar het Kremlin en de kerk
van de heilige Basilius. Jarenlang hebben de communisten neergekeken
op de kerk en haar op alle mogelijke manieren bestreden. Plotseling ech
ter werd ontdekt dat de kerk, die men als een fossiel uit het verleden
was gaan zien, bezig is zich te vernieuwen.
Ik wol neight
In „het Kerkkrantje" van Odoorn
vertelt een predikant over een doop
die hij jaren geleden bediende. Uit
één gezin zouden drie kinderen te
gelijk gedoopt worden en op Friese
wijze hield niet de moeder, maar de
vader het kind ten doop. Sybe, het
oudste kind, kwam liet laatst. Maar
toen zijn vader het naar het doop
vont wilde brengen, riep hij: ik wol
neight, heit! en hij vluchtte een
lege bank in. De vader achtervolgde
hem door de vele lege banken tot
achter in de kerk, en lang» de
andere kant terug naar voren. Toen
zette een diaken de jongen de voet
dwars en zo werd Sybe, hevig tegen-
spartelend, toch gedoopt.
(Van onze kerk redactie)
£)E Europese Evangelische
Alliantie is bezorgd, over
de theologische ontwikkeling
van het ogenblik. In het bij
zonder is men bevreesd voor
de invloed van moderne theo
logen. Deze alliantie is een
van de oudste oecumenische
organisaties, die reeds in de
vorige eeuw werd gevormd.
Vooral in Engeland, Duits
land en de Scandinavische
landen is bijzonder veel be
langstelling voor deze orga
nisatie.
De alliantie heeft een „ver
klaring over de Heilige Schrift"
opgesteld, waarin een achttal
stellingen zijn opgenomen. En
kele dagen geleden publiceer
den wij een korte samenvatting
van deze verklaring. Op ver
zoek van vele lezers geven wij
nu de volledige verklaring
weer.
Na een korte inleiding, waar
in dank wordt gebracht aan
theologische docenten die als
gelovige christenen ons de rijk
dom van de bijbel hebben ont
sloten en waarin ernstige be
zorgdheid wordt uitgesproken
dat bepaalde richtingen van de
moderne theologie steeds meer
veld winnen, spreekt de allian
tie de volgende theses uit:
BIJBEL
i Wij erkennen de ganse Hei
lige Schrift als de goddelij
ke, door de Heilige Geest ge
werkte openbaring, die absoluut
gezag bezit en als Woord van
God leer en leven der gelovigen
bepaalt.
Daarom moeten wy het ver
werpen, de "Bijbel te beschou
wen als een willekeurig gods
diensthistorisch document en irt
haar slechts de getuigenissen te
zien van door God begenadigde
mensen, die voor ons geen bin
dende en verplichtende bete
kenis hebben.
HEIL
o Wij erkennen de taak, om
in uitlegging en verkondi
ging van het Woord Gods de
gehele inhoud van de Heilige
Schrift uiteen te zetten en
daarbij haar kern, het heil in
Christus in het middelpunt te
stellen.
Wij houden daarom een ver
kondiging, die gebaseerd is op
de door de „Entmythologisie-
rung" bepaalde „existentiële in
terpretatie" van de Schrift, niet
alleen als ontoereikend, maar
ook als misleidend, omdat ze
het handelen Gods in Jezus
Christus, dat de grondslag is
van ons heil, niet ten volle tot
gelding brengt en zo de predi
king van haar overtuigende
kracht en volheid berooft. Wij
verwerpen een verkondiging,
die slechts antropocentrisch ge
richt is en het nieuwe „Selbst-
verstandnis" van de mens tot
het beslissend beginsel maakt.
Want zij verduistert de inner
lijke samenhang van heilsge
beuren en heüsverkondiging.
GODHEID
T)E EVANGELISCHE ALLIANTIE werd in 1846 in Londen
gesticht door 52 predikanten uit Europa en Amerika. Besloten
werd geen organisatie te vormen waar kerken bjj aangesloten waren
maar een beweging van vooraanstaande christenen. Deze organisatie
werd geboren uit de reveil- en opwekkingsbewegingen van de vorige
Ook in Nederland is een afdeling gevormd, maar deze is eigenlijk
nimmer goed op gang gekomen, vooral ook omdat sommige leden
zich in de vorige eeuw niet wilden uitspreken voor een volledige
inspiratie van de Bijbel door de Heilige Geest.
In 1948 werd in Amerika de National Association of Evangelicals
gevormd. Deze organisatie die op dezelfde grondslagen wilde
werken als de Evangelische Alliantie wilde een nieuwe wereld
organisatie in het leven roepen. Zo werd de World Evangelical
Fellowship gesticht. De Engelse afdeling van de Evangelische Alliantie
sloot zich daarbjj aan, maar de continentale afdeling weigerde.
In Nederland werd na de oorlog gepoogd de Alliantie-gedachte
nieuw leven in te blazen en werd de organisatie Evangelische Een.
heid gesticht. Deze «loot zich aan by de sterk angelsaksische World
Evangelical Fellowship. Na het overlijden van de voorzitter, dr. H. A.
Col ijn heeft de organisatie betrekkelijk weinig meer van zich laten
Het bestuur van de Europese Evangelische Alliantie wordt op het
ogenblik gevormd door ds. George Dolman uit Engeland, ds.
Peder Olsen uit Noorwegen, dr. Paul Schmidt uit Wrst-Berlyn.
superintendent Georg Traar uit Wenen en ds. Werner Wagen uit
Zwitserland.
Die in heiligheid en majesteit
boven de wereld troont en Zich
in gericht en genade tot de
mensen wendt, om hen tot Zich
te roepen en hen vrijheid van
zonde en schuld te schenken.
Daarom moeten wij het ver
werpen, van God slechts te
spreken als het hoogste Princi
pe, de Diepte van het zijn, het
niet nader te bepalen Punt van
samenhang van ons bestaan of
Hem zelf op te vatten als een
bepaalde soort van medemense
lijkheid. Zo'n God is niet de
God enVader van onze Heer
Jezus Christus. In Hem kunnen
wij geen vertrouwen hebben,
tot Hem kunnen wij ook niet
bidden.
CHRISTUS
A Wij erkennen Jezus Chris
tus als onze Heer en Verlos
ser, Die als de Zoon van God
door de Vader in de wereld
werd gezonden, om haar het
heil te brengen, Die aan het
kruis als het zoenoffer voor on
ze zonden gestorven is, om Zijn
eeuwige heerschappij op te
richten, totdat Hij wederkomen
zal en de voleinding aller din
gen zal teweegbrengen.
Daarom moeten wij het ver
werpen, in de historische Jezus
slechts de rabbi van Nazareth te
zien, wiens ware gestalte voor
ons niet meer duidelijk is. Wij
houden het ook voor onjuist, te
zeggen, dat eerst de discipelen
op grond van het Paasgebeuren
Hem gemaakt hebben tot Dege
ne, Die wij in het geloof belij
den. Daardoor wordt Hem de
messiaanse hoogheid en de god
delijke grootsheid ontnomen.
Wanneer voor Hem in Zijn
aardse verschijning slechts de
plaats van een profeet inge
ruimd wordt, dan is Hij niet-
meer het vleesgeworden Woord,
in Wie de volheid der godheid
woont, en ook niet meer de
Zoon Gods, Die machtig is zon
den te vergeven.
HEILSFEITEN
c Wij erkennen de door God
gewerkte heilsgebeurtenis
sen, die de grond vormen van
ons heil en van ons geloof.
Daarom verwerpen wij het,
de heilsfeiten hun beslissend».
betekenis te ontnemen en in het
hier en nu verkondigde Woord
het heilsgebeuren te erkennen,
dat voor ons alleen van waarde
is. Het woord der verkondiging,
dat niet verankerd is in het
heilshistorisch handelen Gods,
wordt tot een vrij zwevend
woord, dat niet meer de volle
waarheid verklaart.
OPSTANDING
van Hem uitgaan. Daarom be
tuigen wij met de Heilige
Schrift, dat de Heilige Geest tot
op de huidige dag Zijn gaven
aan de gelovigen schenkt, ze in
het rechte geloof en de rechte
leer bewaart en in hen de
vruchten des Geestes doet ont
staan.
Waar de verhoogde, levende,
in Zijn gemeente tegenwoordige
Christus geen reële werkelijk
heid toegestaan wordt, daar is
het ook moeilijk aan de Heilige
Geest te geloven.
ESCHATOLOGIE
g Wij erkennen de schriftuur
lijke leer van de laatste
dingen, het heilsplan van God
met de wereld, dat in het laatst
der dagen, beginnend met de
wederkomst van Christus, zijn
doel bereiken zal.
Daarom verwerpen wij het,
de bijbelse eschatologie te be
perken tot de nieuwe schepping,
die het geloof geschonken wordt
en alle uitspraken van de Heili
ge Schrift, die daar bovenuit
gaan, te verwerpen als een my
thologische voorstelling. die
men de mensen van onze tijd
niet meer kan opleggen.
Wij erkennen het
ne handelen Gods in de op
wekking van Jezus Christus uit
de doden.
Waar de opstanding van
Christus en daarmee ook de
eeuwige goddelijke zijnswijze
van Christus geloochend wordt,
zoals het over het algemeen in
de moderne theologie gebeurt,
is er geen persoonlijke toegang
tot Hem en geen gemeenschap
met H^m: dan wordt ook het
feit. dat de gemeente het Li
chaam van Christus is, onge
loofwaardig.
HEILIGE GEEST
f Wij erkennen de werkelijk
heid van de Heilige Geest
en de soevereine werkingen, die
VERVALSING
De verklaring van de Evange
lische Alliantie eindigt aldus:
De door ons in korte trekken
gekarakteriseerde theologie staat
in het teken van de reducering,
de „Umdeutung" en dikwijls
zelfs de vervalsing van funda
mentele bijbelse waarheden.
Daarom zijn ook de geestelijke
'werkingen, die van haar uit
gaan, buitengewoon gering.
God schenke ons echter de
Geest, die ons in alle waarheid
leidt en ons tot de dienst be
kwaam maakt, die ons bevolen
is en die wij alleen dan juist
kunnen uitoefenen, wanneer wij
ons in volle geloofsgehoorzaam
heid onder het gezag van de
Heilige Schrift stellen.
Eredienst in ontwikkeling, uit
gegeven in de serie Do-C dos
siers. Uitgave Paul Brand N.V.,
Hilversum.
Drie jaar geleden werd in
rooms-katholieke kring het Do-
cumentatie-Centrum gesticht, dat
vele journalisten en belangstel
lenden een weelde van ar
tikelen vol achtergrondmate
riaal heeft geschonken. De be
langrijkste gestencilde artikelen
zullen nu gebundeld worden.
Voorlopig zullen zij in tien de
len uitkomen waarvan het eer
ste is verschenen: „Eredienst
in ontwikkeling". Op deze wijze
kunnen artikelen die hun belang
bewezen hebben een bredere le
zerskring verwerven. (120 blz.,
5,90).
Concilietoespraken, bijeenge
bracht door Yves Congar, Hans
Küng en Daniël O'Hanlon. Uit
gave Paul Brand N.V., Hilver-
Tijdens het concilie zijn rede
voeringen gehouden, die van
grote invloed zijn gebleken. Een
aantal belangrijkste toespraken
zijn nu bijeengebracht door Yves
Congar, Hans Küng en Daniël
O'Hanlon: 52 redevoeringen van
37 bisschoppen en kardinalen uit
21 landen. Zij bevat jammer ge
noeg geen Nederlandse toe
spraak. Wel zijn woorden opge- Analyse
nomen van de Belgische geeste
lijken Emile de Smedt en
kardinaal Suenens. (198 bladz.,
9,90).
(Van onze kerkredactie)
DE PRAKTIJK in de Sow-
jetunie en andere socia
listische landen demonstreert
op indrukwekkende wijze,
dat samenwerking van athe-
isten en gelovigen niet alleen
mogelijk, maar ook noodza
kelijk is. Zulk een samen
werking is niet alleen ge
wenst in de strijd tegen de
intriges van hen, die de vrij
heid van het volk vijandig
gezind zijn, maar ook bij de
opbouw van een nieuwe
samenleving.
Dit schrijft de Russische par
tijtheoreticus Mtsjedlof in het
laatste nummer van Kommunist,
het officiële orgaan van de Rus
sische communistische partij.
Hij roept de partijleden op. hun
houding tegenover de kerk te
herzien.
Sommige auteurs schijnen
niet in staat te zijn, om nieuwe
dingen in de kerken objectief te
analiseren aldus Mtsjedlof. Star
blijven zij vasthouden aan hun
kritiek op bepaalde eigenschap
pen van hun tegenstanders, die
dezen zelf al lang hebben laten
varen. Als een voorbeeld van
hoe het niet moet, noemt deze
Rus het boek „De wetenschap
pelijke basis van het atheïsme",
dat in 1963 door het pedago
gisch instituut van Jaroslav
werd uitgegeven.
Het getuigt van een primitie
ve denkwijze, de betrekkingen
tussen het Vatikaan en leidende
kringen in de Verenigde Staten
en West-Duitsland te bestempe
len als de „activiteiten van een
kleine industriële kliek", zo zegt
Mtsjedlof.
werkelijkheid", aldus Mtsjedlof.
Maar dan moet men er rekening
mee houden, dat de geestelijk
heid, om uiteindelijk haar con
trole over de kudde niet te ver
liezen, gedwongen zoekt naar
nieuwe mogelijkheden voor de
dialoog met de wereld.
Het zou een kortzichtigheid
zijn, die aan het marxisme
vreemd is. wanneer wij eenvou
dig negeerden, hoe de kerk in
een diepe crisis bezig is nieuwe
vormen te zoeken en zich ont
worstelt aan de tijd van de
kruistochten en de heksenjacht.
Mtsjedlof noemt dan speciaal
paus Johannes XXIII en de rea
listische houding van de rooms-
katholieke hiërarchie in het
oorlogsvraagstuk. Hij herinnert
tr aan, dat Lenin een „reini
ging" van de kerk al voorspeld
had en een gereinigde kerk als
des te gevaarlijker beschouwde.
Daarom behoeft het ontbre
ken van revolutionaire elemen
ten in de religieuze ideologie
nog geen argument te betekenen
tegen nauwe samenwerking tui
sen communisten en gelovigen
in de strijd voor vooruitgang en
menselijkheid, zo eindigt het
artikel in het Russische partij
orgaan.
Aspiraties
Marxistische bestudering van
de religie moet ten doel hebben
„een objektieve analyse van de
De godsdienst is bezig zichzelf
te vernieuwen als gevolg van de
revolutionaire aspiraties van ge:
lovige arbeiders, aldus Mtsjed
lof, die daaraan toevoegt, dat
het bijzonder weinig objectief
zou zijn, om deze aspiraties
zonder meer als „contrarevoltu-
tionair" of „reactionair" te be
stempelen, -alleen omdat het
christenen betreft.
Natuurlijk heeft de godsdienst
niets te maken met de vorming
van een revolutionair bewust
zijn, zo meent deze Rus. Maar
er zijn voorbeelden in de ge
schiedenis, dat massa's, die uit
sluitend met godsdienstig voed
sel gevoed waren, hun funda-
Boek bespreking
Geboren te Bethlehem, door
dr. H. W. van der Vaart Smit.
Uitgave J. J. Romen en Zonen,
Roermond»
De rooms-katholieke (ex-gere
formeerde i schrijver stelt zich in
dit boek ten doel. het Kerstevan
gelie te ontdoen van alle roman
tiek en legendensfeer. Hij rekent
af met de vrome fantasie en wil
alle aandacht concentreren op de
waarheid van de strikt historische
werkelijkheid. Daarbij stelt hij
zich niet op schriftkritisch stand
punt. Hij verklaart onder andere
de luiste zin van de telling in
Lucas 2. de aard van de wijzen uit
het Oosten enz. Jammer, dat hij in
zijn bespreking van de befaamde
kwestie van de broeders en zusters
van Jezus zijn strikt bijbels stand
punt laat varen onder invloed van
de rooms-katholieke mariologie.
(216 blz., 8.50).
Renaissance en Reformatie,
"oor K. II. Neubig. litgav»
Bosch cn Keuning, Baarn.
Een deel van de serie Geschie
denis in boeketten. Hierin worden
perioden uit de wereldgeschiedenis
origineel en boeiend behandeld
door een bloemlezing te geven van
documenten. Van de 34 hoofdstuk
ken noemen wij: Boeteprediking
Savonarola). Door het geloof al
leen Luther i. Aflaathandel (Tet-
zeli. Belijdenis zonder compromis.
In het bijzonder maakt de brief
indruk van een man aan zijn doch
ter. geschreven tussen zijn folte
ring en zijn terechtstelling wegeni
hekserij. (206 blz., 8.90).
Soekarno's Maleisië-politiek brengt Australië in moei
lijke situatie - Zorgen over Oostelijk Nieuw-Guinea
en de eigen veiligheid op langer termijn
TTOEWEL Australië geen deel
uitmaakt van wat we onder
Azië verstaan, is het zeer nauw
betrokken bij de ontwikkelingen
die in dat deel van de werclc1
gaande zijn. Zo nauw zelfs, d'.t
men zich in Canberra ernst ie
zorgen begint te maxen voor de
toekomst. Vrij dicht bij huis lijk'
Indonesië bezig te zijn, ziir
schepen achter zich ie verbran
den. op weg r.aar een eenzaan
avontuur tegen Maleisië. Austra
lië kan daar rechtstreeks bij bc
trokken raken. Want als presi
dent Soekarno bevel geeft, de Ma
leisische federatie aan te val
len, krijgt hij ook met Austra
lië te maken.
Je veiligheid van de Maleisische
federatie. Australische troepen
bevinden zich reeds ter plaatse
om tegen de Jndonesische infP-
'ranten te vechten. Zouden de
■'ijandelijkheden van de zij Ie
an Indonesië echter het karak
ter van een openlijke oorlog krij
gen. dan zou met name Austra ir
rich in een uiterst moeilijke por-
'ie bevinden. Soekarno heeft en
-ele dagen geleden nog ver
klaard, dat hij er niet aan dach'
en oorlog tegen Ma eisië te bi
finnen. Indonesië zou slechts .i
ictie komen, wanneer het zei
-Ou worden aangevallen. Hieru'
kan men hoogstens afleiden, da
een eventuele verscherping va-
de Indonesische confrontatiepr
'itiek nog niet mag worden opge
vat als een oorlogsverklaring
Blijkbaar wil de Indonesisch'
president zichzelf zo lang moge
lijk de gelegenheid geven Malei
sië aan te vallen, zonder het ge
vaar te lopen, dat tegenaanval
len worden gedaan.
Mogelijkheden
De mededeling van Soekarwi
lat hij geen oorlog tegen de
Maleisische federatie wil begin
nen. kan een afleidingsmanoeu
vre zijn. Het kan ook hier zo
rijn. dat degene, die zich veronl-
chuldigt, zich in werkelijkheid
•eschuldigt. Is dat niet zo, dan
■lijft de mogelijkheid over, die
ij hierboven al noemden: een
crscherping van de ernfrontatlt-
olitiek. Het mes kan dan vooi
oekarno naar twee kanten sn<j-
'en. Hij kan zowel de levensvat
aarheid van Maleisische fe
teratie, als de bereidhe'd vai,
Tngeland, Australië en andere
anden tot verdediging van Ma-
'eisië voor onbepaald'- tijd onder
In Djakarta weet rren. dat de
•egering te Canberra helemaal
niet gelukkig is met dt ontwikke-
ingen rondom Maleisië. Zij wil
niet. dat Australië zich aan zijn
verdragsverplichtingen jegens a.-''
land zal omtrekken. Daarom
neeft zij na heel wat aarzelinr
fe hebben overwonnen mili
tairen naar het bedreigde, gebied
gezonden. Maar al wordt het ni't
openlijk toegegeven, in rege
ringskringen is men van oordeel
dat op de lange duur steeds meer
zal blijken, dat de federatie geen
levensvatbaarheid heeft vanwege
naar kunstmatige karakter Daar
bij komt, dat men in Canberra er
nog helemaal niet zo zeker van
s. dat de Labourregering ,n
Londen op een bepaald ogenblik
niet naar een politieke oplossing
zal gaan streven ter voorkomt's
«•an een militair conflict.
Nieuw-Guinea
Eer. ander punt, dal in Austrs
lië grote aandacht heeft.
Nieuw-Guinea. Op hef ogenb. k
is Indonesië al heer en meester
op het westelijke gedeelte var
dit grootste eiland ter wereld
Het noemt dat: West-lrian. Uiter
lijk in 1969 moet In dat gebied
een volksstemming worden ge-
tiouden. waarin de bevolking
zich dan moet uitspreken over de
'■raag, of zij aansluiting bij Indo
nesië wenst, dan wel onafhanke-
ijkheid. mogelijk samen en n
vereniging met het Australisch»
oostelijke deel van Nieuw-Gul-
Het Is een uitgemaakte zaak
dat Australië bet oostelijke de«M
van Nieuw-Guinea op een zekT
•genblik moet loslaten. VoordV
Indonesië er in slaagde, het wes
telijke deel van het eiland door
middel van de Verenigde Natie?
uit handen van Nederland e
trekken, had ae regering te Can
berra grootscheepse plannen om
de bevolking van hei door haar
beheerde gebied voor te bereiden
op de onafhankelijkheid, die een.-
zou komen De laatste tijd loo-H
men zo hard niet meer en al
wordt het nooit hardop gezegd
men vreest in de Australische
hoofdstad, dat de studenten, die
men vandaag opleidt de revol-:-
Menzies, de Australische pre-
morgen zullen zijn.
die wel eens de kant van Tndone-
-ië zouden kunnen kiezen.
Voordat men de plannen van en-
«ele jaren geleden gaat uitvoe
ren. wil men afwachten, wat -»r
•net westelijk Nieuw-Guinea gaal
cebeuren.
Men heeft ei dus belang b'j,
dat de volksstemming van 1989
onder auspiciën van de Verenig
de Naties doorgaat. En het valt te
•ïegrijpen. dat deze overweging
een rol van betekenis speelt, nu
ndonesië zegt de Veienigde Na-
lies de rug te hebben toegekeerd
en het conflict om Maleisië een
rireep door allerlei afspraken
dreigt te halen.
Rood China
Er is nog een ande.e belangrn-
e reden, waarom Australië er
ieel veel belang bij heeft, dil
.iet niet tot een conflict kom'
tussen Indonesië enerzijds en Ma
leisië. Engeland, Australië etc.
anderzijds. /oorkomen mo-.t
wordpn, dat Indonesië in de ar
men van communistisch China
wordt gedreven ook al zou het
land zelf nog niet in de greep
~n de machtige communistisch-
in, dat Azië voor de Aziaten
behoort te zijn. Voor hen maakt
iet geen verschil, det AustraTc
np zichzelf is. Met Indonesië
de kant van communistisch China
ïiet de toekomst tr voor d<
Australiërs niet erg aanlokkelijk
uit. En het is dan ook begrijpe
lijk. dat Australië er steeds naar
gestreefd heeft, het beginsel in
praktijk te brengen, uat een goe
de buur beter is dar een verre
Helaas is dit niet altijd op ever.
verstandige wijze gebeurd, zoa'.s
Nederland heeft moetm ervaren.
Men beseft dat wel in Canberra
Niettemin heeft men de hoop nog
niet opgegeven, dat alles nog niet
verloren Is. Men betreurt, daf
Auatralië thans niet in een posi-
'ie verkeert, te bemiddelen tus
sen Indonesië en Maleisië. H t
behoeft echter niet te verbazen
als achter de schermen toch zul
ke pogingen worden gedaan, al
was het maar om een ronde-tafel
conferentie te beleggen
Verandering
Australië terdege, da. als gevoig
van het agressieve optreden van
communistisch China de verhou
dingen in Azië grondig gewijzigd
zullen worden. Men vraagt er
zich dan ook af of hel verstandig
zal zijn. de veiligheid van hat
land te blijven baseren op fe
militaire bondgenootschappen
met de Verenigde Staten en En
geland. In de eerste plaats gaat
.nen uit van de gedachte, dat
Australië een rigen politiek moet
'oeren, wil het zich in de tor-
komst in Azië niet onmogelijk
maken als „Europees land Dit
rireven komt al tot uiting in ri
verklaring, dat de Australische
•leun aan Maleisië niet betekent
iat de regering te Canberra de
Britse visie op de toekomst van
Juidoost-Azië deelt. Austrai'ë
wenst niet langer met Engeland
Soekarno. waarheen?
t ogenblik kan dat niet andeis.
Nu communistisch Lhina echter
Kernwapens ontwikkelt en de
mogelijkheid niet is uitgesloten
dat ook Indonesië pogingen 'n
het werk gaat rtelle.i, ze in han-
ucn te krijgen, gaat men zich 'n
anberra afvragen, of het geen
'ijd wordt, zich te gaan beraden
mijn heeft het echter het
gevaar te duchten van de
•an communistisch China
