Op Kerstavond vliegt-ie weer 11.887 KILOMETER IN 19 UUR i —r - Bloemen naar Amsterdam KERSTBIJ LAGE 1964 J ZEI DE HEER P. H. ACKERMANS J IN MONTREAL: „Als KLM vliegen we meer vracht naar Canada dan alle B Europese luchtvervoerders, exclusief k de BOAC, tezamen. Maar in de zuivere concurrentiestrijd moeten we 0 Engeland er eigenlijk buiten laten. Pf Vanwege de banden met Groot-Brit- tannië zijn er voorkeursbepalingen, die in de Imperial Preference Act f zijn vastgelegd". r VERTELDE DE HEER P. A. MARCUS IN NEW YORK: „De kist, waarmee je straks de lucht in gaat, is al klaar. Hij kwam een uur te laat uit Mon treal aan, maar we hebben veertig minuten op de laadtijd ingehaald". VERKLAARDE DRS. J. D. VAN DOORN IN AMSTERDAM: „De KLM was in 1948 de eerste, die een vrachtdienst op de Noordatlantische route opende. Al in 1960 ontstonden er plannen om de uitdaging, waar voor de Amerikanen later zorgden, aan te nemen. We vliegen thans ook met zogenaamde Jet Traders: vracht vliegtuigen van hetzelfde type als ons straalpassagiersvliegtuig, de DC 8". door Link van Bruggen kP Kerstavond vliegt-ie f weer, de Jet Trader „Al- id Nobel". Hij komt dan het Westen, uit New Jprk afzakken, na eerst in jt Canadese Montreal te zijn w jweest. Als z'n geweldige i leien met bolderende ge- Iden de landingsbaan van [hiphol beroeren, is hij vol tas het tijdschema precies i uur van z'n thuishaven feg geweest. En in die 19 ir heeft hij 11.887 kilometer (gelegd op 1.500 kilometer het derde deel van de om- i ik van de aarde 80.000 .000 liter brandstof ge nikt 10.000 liter is ge- eg voor de levensduur van kleine auto en op z n ogst 120 minuten aan de ond gestaan. .M-Jet Trader „de ronde"; vijf per week wordt de driehoek isterdam - Montreal - New rk - Amsterdam afgelegd. De keer wordt de „Alfred Nobel" [ezet, de andere keer de „Pierre Coubertin". En als één van de toestellen geen vracht vliegt kan liefst 37 ton in) kan het zijn dat het elders ter wereld il tot 13 kilometer hoogte pas- ers vervoert. Zo gaat dat in straaltijdperk. De supersnelle [els, die (met een flink staart- ndje) 900 kilometer per uur anen halen, moeten door de ho- investeringskosten zoveel moge- in bedrijf, d.w.z. in de lucht j. Pas dan kan een produktie irden gemaakt, die de exploita- rekening gunstig kan doen uit- DLOEMEN uit, manr ook bloemen naar U Amsterdam! Hoewel van Tholen de mooi ste gladiolen komen, hoewel andere kwekers in Nederland eveneens liet nodige aanvragen, Amerikaanse boeketten naar Schiphol. Nee, het $9 zijn geen gladiolen, die in de eerste plaats voor WM de huiskamer zijn bestemd. Daar zijn ze te duur voor, misschien ook iets te mooi. De j exporteur die hjj Miami in^ Florida woont, men naar handelaars, die voor de aankleding van lu.xe hotellounges zorgen of voor de versiering We van exclusieve dinertafels. De meeste Amerikaanse gaa gladiolen komen niet in Nederland, maar in Duits- Flo land terecht. Op de Amsterdamse luchthaven wor- tone den ze in andere vliegtuigen overgeladen, die bin- zen nen enkele uren na aankomst vertrekken. Zoals het daa tbound met Aalsmeerse kasprodukten gaat, zo het Eastbound met de veelkleurige bloemen uit ida. Nog geen etmaal nadat ze geplukt zijn, ver- n ze hun versheid en pracht op tafels en in va- Vele duizenden kilometers van de plaats van- waar zo met zoveel zorg gekweekt werden. per is dan zeevracht Alle omstan digheden, ook die van tijd, opslag en rentederving, worden hierbij natuurlijk in aanmerking geno- Vers vlees De Limburgs-Canadese KLM- man vertelde nog dat een nieuw produkt, dat binnenkort weieens naar Nederland en andere Europe se landen zou kunnen worden ver voerd, vers vlees is. Aan de ene kant heeft dit project veel met de lang niet meer mals zijnde vlees- prijzen aan deze zijde van de Oce aan te maken, aan de andere kant echter ook iets met de kwaliteit. Diepgevroren vlees ontwikkelt meer smaakverlies dan aangevro ren vlees: de toestand, waarin het per Jet Trader kan worden ver voerd, zonder enkele duizenden ki lometers verder bedorven op tafel te komen. Die zelfde middag bevonden we ons in New York, 536 kilometer verder. De sjieke Fifth Avenue, waar de KLM een gebouw betrok ken heeft, leek al z'n Kerstetalages uit te schreeuwen. De ene was nog pompeuzer en kleurrijker dan de andere; warm van licht was er Concurrentie lugg'egraat Meer dan 2600 keer zoveel acht dan in 1920, toen de LM zijn eerste luchtlijn open- (Amsterdam-Londen)Mis- hien zegt dit nog weinig; mis- hien moeten we met andere jfers werken om de spectacu- ire groei van het vrachtver in onze nationale lucht- lartmaatschappij duidelijker illustreren. derland dus, beweegt het vervoer van hoogwaardige eindprodukten zich in een stijgende lijn. De oor zaak hiervan is de industrialisatie drift, die dit in het Britse Geme nebest verankerde land te pakken heeft. Tot voor kort exporteerde Canada nog bijna uitsluitend grondstoffen. Hoe losser de banden met het Verenigd Koninkrijk wor den, hoe meer baant de gedachte van zelfverzorging zich veld. Beweging In deze oplegger, dit York stond, kon in dt jaren al het vracht got KJjM. worden gestouwd. Thans heeft men in hetzelfde New York duizenden kubieke meters opslag ruimte nodig. Bloemenimportei ria Schiphol vervoerd. In 1938 - het laatste, normale voor oorlogse jaar was dit volume tot 2,5 miljoen kilo gestegen. 'n 1963 kon reeds van 58 mil- )oen kilo worden gesproken, ter wijl 1964 ver over de 60 miljoen kilo heenvoert. Voor 1965 wordt o'n 70 miljoen kilo gere kend. En 1970? „Laten we eerst vaststellen", kracht de heer Van Doorn, vracht- terkoop coördinator op Schiphol, raar voren, „dat de totaalgetallen op het totale vrachtvervoer slaan. Maar zoals bij het passagiersbe- drijf is ook bij het vrachtbedrijf de Noordatlantische route de rug;- legraat van de KLM. Door het ingebruik nemen van het veel aellere en grotere straalvliegtuig - beide factoren kunnen, als men de DC 7F ernaast zet, met twee vermenigvuldigd worden heeft de aantrekking van luchtvracht oen wijde horizon gekregen. Na tuurlijk, er is concurrentie, maar de koek wordt met het jaar dik ker. Nederland, dat altijd een cen trale plaats in het vrachtvervoer heeft ingenomen, en dat, vooral kinnen E.E.G.-verband, een beter figuur slaat dan ooit, doet dit ook op het onderdeel luchtvracht. Schiphol heeft prachtige luchtver- bindingen met het achterland, dat zich, wat Noord-Amerika betreft, tot Afrika en het Midden Oosten uitstrekt. Ook de wegverbindingen naar bijvoorbeeld het Rijnland en andere dichtbevolkte centra in West-Europa zijn uitnemend te noemen. De truck-air gedachte, of wel de vervoerscombinatie vracht/ koelwagen-vliegtuig, wint steeds meer veld. Als trucking centrum heeft Schiphol geweldige moge lijkheden. vooral als straks het verkeersareaal zal zijn verplaatst. Een paar internationale wegtrans- portbedrijven hebben trouwens al een permanente vestiging öp de luchthaven. Het zelfde kan van enkele distributiebedrijven worden gezegd." 5.504 kilometer verder, ln het Prudentialgebouw van Montreal, lichtte de heer Ackermans zijn aandeèl toe. Als hoofd van de KLM-vrachtafdeling voor Canada kent hij de marktproblemen daar als een geboren insider. Al sinds 1946 beweegt hij zich op het wijde gebied van de vracht, eerst in het hoofdkantoor te Den Haag, daarna gedurende jarenlange termijnen in een enorme piek verwerken. Dit heeft te maken met de winkelaan kopen, die aan deze kant van de Oceaan tot bijna waanzinnige hoogte stijgen." Textiel en schoenen maken 't grootste deel van de luchtvracht uit, die de KLM van Nederland naar Canada brengt. Daarna vol gen machines en machine-onderde len, terwijl zich onder aan de schaal instrumenten, chemicaliën, drukwerk en voedingsmiddelen bevinden. Eastbound, van Canada naar Ne- „Er is veel beweging in de luchtvrachtwereld", aldus de heer Ackermans. „Hoewel we natuurlijk altijd aan concurrentie-verkoop zullen blijven doen wat niet meer, maar ook niet minder wil zeggen dat we bestaande lucht vracht trachten aan te trekken te gen overigens het zelfde, door de LATA vastgestelde tarief is door de snelheid van laden en betreden. Naast concurrentie-ver koop kennen we tegenwoordig creatieve verkoop. Eén pijl hier van wijst naar aan bederf onder hevige goederen, die in vroegere, voor de luchtvaart tragere dagen nauwelijks een propositie waren. De andere pijl is op bestaand, doch andersoortig vervoer gericht, dat we in plaats van in het schip, of in de trein, in het vliegtuig proberen te krijgen. Bij de KLM hebben we dan ook het begrip „Test of Time" ingevoerd. Door eigen mensen wordt in een be paald bedrijf onderzocht, of lucht vracht niet beter en zelfs goedko- Alvin E. Levenson, Cargo Sa- les Manager van de KLM voor heel de Verenigde Staten, zei ons daar dat zijn land de groot ste potentie voor luchtvracht van de wereld heeft, maar dat de concurrentie moordend is. „All over the States" wierven niet minder dan 1200 agenten vracht aan. Het volume dat jaarlijks werd omgezet, groter dan dat van welke ande re. Europese luchtvaartmaat schappij ook, inclusief de BOAC. „Wat we in de eerste plaats overvliegen", verklaarde hij, „zijn machines, vooral computers. Auto onderdelen vormen een tweede, belangrijk pakket. Daarnaast bren gen we textiel naar Europa confectie zowel als rollen far maceutische artikelen, onderdelen voor boorinstallaties, die in het Midden-Oosten staan, enzovoorts. Belangrijk is verder het vervoer van tijdschriften. Van niet minder dan 26 „magazines" gaan wekelijks duizenden exemplaren naar de overkant. Vele hiervan worden van Schiphol uit verder verzon den, waarbij het adresseren en banderolleren ter plaatse ge schiedt" Op het gebied van aan bederf onderhevige goederen vertonen de Verenigde Staten het zelfde beeld als Canada. Aardbeien uit Califor- nië, kreeft, zalm en wat dies meer zij, kunnen tegenwoordig in verse toestand naar een ander wereld deel worden gevlogen. Het zelfde geldt voor bloemen: een bijzonder sterk en lang soort gladiolen uit Naar Amsterdam Nederlanders mag dit laatste misschien vreemd in de oren klin ken. Bloemen niet uit, maar naar Wat is dat nu? Niets minder dan een deel van een Atlantische telefoonkabel, in Duitsland ge maakt en, ondanks de abnormale afmetingen, door de KLM naar Canada vervoerd. Amsterdam! Bedacht moet echter worden dat de seizoenen in het ene land veel met die in het ande re kunnen verschillen. De Ameri kaanse gladiolen gaan in de Op „J(ohn) F(itzgerald) K(en- nedy)" het voormalige vlieg veld Idlewild spraken we met bloemenimporteur Jack de Jonge, die net een dozijn dozen anjers uit een koelcel van de KLM-vracht- loods kwam halen. Al sinds 1949 woont deze ex-Aalsmeerder in het New Yorkse Babylon, van waaruit hij tientallen klanten bedient. Z'n eerste produkt is de anjer. Daar naast voert hij rozen, .seringen en fresia's in, niet bij honderden, maar bij tienduizenden. „Als de zomer hier heet is ge weest", bracht hij naar voren, „doe ik m'n beste zaken. De an jers. die in de Verenigde Staten groeien vergis je niet; er zijn er veel verbranden dan op het veld, terwijl Nederland net de mooiste anjers levert. Of er bij import keuringsbepalingen zijn? Nou en of. Voordat ik m'n bloe men afgeleverd krijg, komt er al tijd een „bugman" kijken, laat ik maar zeggen: iemand van de Plan- teziektekundige Dienst. Last heb ik Tijd is gclcl «AL.#». RO'/A-ï Cairo en Tel Aviv. Verdubbeling „Sinds ik hier ln 1956 kwam", sprak hij met een nog duidelijk hoorbaar, Limburgs accent, „heeft het Westbound-vervoer (Nederland Canada) zich vertwintlgvoudigd, terwijl het Eastbound-vervoer (Canada-Nederland) vijftien keer zo groot geworden is. Ik ben dan ook reuze blij met de verdubbe ling van capaciteit, die we in sep tember hebben gekregen, toen de DC 7F door de DC 8F. de Jet Trader, vervangen werd. Vooral voor de Kerstdagen moeten we Een laadbrug en dan maar rol- Het hoofd van de KLM-vracht- afliandeling op „d.Tie-eF-Kee". de vroeger op Schiphol welbekende Piet Marcus, leidde ons door zijn domein. Overal stonden pallets, of laadborden, die in het vliegtuig gerold worden via een mechani sche laadbrug. Trekkers reden af en aan om de juist binnengegierde Alfred Nobel van zijn vracht te ontdoen en hem daarna een nieu we lading te geven. „Tijd is geld", aldus de heer Marcus. „Vandaar dat we er een eer in stellen geen minuut te ver knoeien en als het toestel te laat is zelfs nog op onze laadtijd in te lopen. De pallets worden binnen voorbeladen, waarna ze van een net worden voorzien. Elk laadbord kan een last van drieëneenhalve ton dragen, maar er zijn er ook, die meer kunnen hebben. Aan de binnenafmetingen van de Jet Tra- der moeten we ons natuurlijk strikt houden. Vergeleken met vroeger, toen we met veel kleinere kisten vlogen, is dit echter zelden een bezwaar". Ingeladen Toen was het onze beurt om „ingeladen" te worden. Langs jas sen. die voor een groot, Neder lands kledingmagazijn bestemd waren, langs kisten en dozen van en voor industriële bedrijven, die over de hele wereld bekende klanken zijn, worstelden we ons naar het staartstuk, waar even te voren een bank en een zuurstof masker waren gemonteerd. Erg gezellig was het niet. maar de drie zetels van de bank gaven ons een zee van ruimte. Ook putten we troost uit de gedachte dat men er iets voor over moet hebben om de primeur van het passagier-2ijn in een Jet Trader te ervaren. Nog voor de Alfred Nobel het luchtruim koos, riep gezagvoerder Wilkins ons naar de cockpit, die hij met twee piloten en twee boordwerktuigkundigen deelde. Hij liet ons daar vastsjorren op een stoel en enkele ogenblikken hoogste wolkenkrabber van 'a te zien, die twee jaar gele- op de Place Ville Mari later stormde de wereld op ons af. In de oren van onze koptelefoon klonken krakend de instructies. De steenwoestenij van New York ver gleed weldra; de zonnige, maar koude kust van Cape Cod even- Vrij spoedig daarna New Found- land: sneeuw, ijsschotsen en ber gen. Toen water, wind en wolken, zomede een nacht, die zich met een tropische snelheid openbaarde. Bijna zeven uur later 5.847 kilometer verder. Door de wolken, die zich van een sneeuwlast ontde den en die met bliksemschichten leken te zijn geladen, gleed de Alfred Nobel feilloos op de lan dingsbaan van Schiphol neer. Het was windkracht 8; de regen klet terde tegen de cockpitruiien. Al leen op de verkeerstoren werd er gewaakt: de luchthaven zelf was nachtelijk verlaten. Toen de grote uitstaptrap tegen de deuropening was gerold, verlieten de piloten het toestel, alsof ze uit de tram stapten. De vracht uit Montreal en New York was weer op Schiphol aangeko men. Vóór het daglicht aan brak, zouden de jassen, de kisten en de dozen uitgela den zijn. En vóór de Alfred Nobel zich opnieuw voor een driehoeksvlucht van 11.887 kilometer verhief, zouden de jassen al in de winkel han gen, terwijl het Nederlandse deel van de kisten en dozen op hun plaats van bestem ming zouden zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1964 | | pagina 15