Nood in Perzische
dorpen is noggroot
„ZbCerótle&ót op zee"
R. de Jong
hielp Armeense
christenen
veRRASt i4.ooo mannen
DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 5 DECEMBER 19K4
De onder leiding van da heer
De Jong herbouivde kerk in
B oven-Sjanakti.
Oecumenische
zondag
nische zondag". Dan wordt er
gecollecteerd voor de oecume
nische beweging en menig
predikant spreekt over de
eenheid van Christus* Kerk.
Dat zal echter in lang niet alle
kerken gebeuren, want de
„oecumenische zondag" is nog
lang geen „oecumenische"
zaak.
Toch is er een zin in de brief,
die de Oecumenische Raad
van ons land aan alle kerke
raden van de aangesloten ker
ken heeft gestuurd, die aller
instemming kan hebben: „He
laas wordt vaak op een ver
keerde wijze over de oecume
ne geschreven, buiten Chris
tus om naar het schijnt."
De eenheid is meer dan een
ontmoeting tussen mensen van
twee kerken. De eenheid is
meer dan een g
bijbelkring, zelfs
een gezamenlijke dienst, meer
dan in elkaar geslagen handen
van christenen.
De eenheid is niet een louter
aardse zaak, die geheel op het
horizontaal vlak te vinden zou
zijn. Het is niet alleen een
eenheid tussen kerken op aar
de. Het gaat evenzeer om de
eenheid tussen de aardse
strijdende kerk en de hemelse
triomferende kerk. Als die di
mensie niet in onze gesprek
ken over eenheid wordt be
trokken, zijn wij nog lang
niet waar we wezen moeten.
Maar er is nog veel meer. Het
Saat niet alleen om de aardse
erken, welke voornamen ze
ook mogen dragen, ook niet
om de aardse en de hemelse
kerk, het gaat ook om de
eenheid van de Kerk en haar
Heer.
Waar de kerk met Petrus
„Geenszins Here", zegt, is die
eenheid reeds doorbroken.
Want als wij „geenszins" zeg
gen is Christus onze Heer niet
meer. Waar wij „Here" zeg
gen is er geen plaats meer
voor „geenszins".
Eenheid begint bij de volle
overgave aan Christus. Daar
uit kan dan volgen een volle
overgave aan elkaar. Christus
zei: „Ik heb over hen ge
waakt". Eenheid betekent dat
wij over elkaar moeten wa
ken, niet slechts als christenen
onderling, maar ook kerken
over kerken. Eenheid begint
met het besef van verant
woordelijkheid voor elkaar,
verantwoordelijkheid voor het
geestelijk (en anderszins)
welzijn van uw buurman die
zondags naar een andere kerk
gaat, verantwoordelijkheid
ook voor het geestelijk wel
zijn van een andere kerk.
Daarom begint de eenheid met
de vraag: Hoe kan ik de an
der helpen? En als wij gaan
helpen, dan zullen wij eerst
naar die ander moeten luiste
ren. want het grootste gedeel
te van helpen is luisteren. En
als wij gaan luisteren dan
gaan wij ontdekken dat de
ander ons ook iets kan leren.
En als wij van die ander le
ren. zal hij van ons willen
leren, en samen zullen we
naar de eenheid toegroeien.
(Van onze kerkredactie)
HET IS NOG MAAR twee jaar geleden, dat Perzië
werd getroffen door de vreselijke aardbeving,
die 294 dorpen ten westen van Teheran geheel of
gedeeltelijk verwoestte en het leven eiste van 12.400
mensen. De wereld heeft snel hulp geboden en ver
volgens is de herinnering aan de ramp langzaamaan
vervaagd. Weinigen weten, dat de nood in sommige
dorpen nog haast even groot, zo niet groter is, dan
twee jaar geleden. De aardbeving is gevolgd door
strenge winters en droge zomers.
Onder de organisaties, die te
hulp kwamen, behoorden zeker
niet in de laatste plaats de kerken.
De leden van de Wereldraad
brachten 2.5 miljoen gulden bijeen,
waarvan bijna de helft uit Neder
land kwam. Met behulp van dit
geld werd het (mohammedaanse)
dorp Esmatabad herbouwd.
Daarnaast besloot de Wereldraad
hulp te bieden aan de Armeense
Orthodoxe Kerk. Deze grootste
niet-mohammedaanse gemeenschap
in Iran (140.000 zielen, waarvan
80.000 in Teheran) wilde vier dor
pen helpen, die deels door christe
nen, deels door mohammedanen
bewoond worden.
Deskundige
Op verzoek van de diocesane
raad van deze kerk, zond de
Wereldraad voor een tijd van
zes tot twaalf maanden een mi
gratie-deskundige naar Teheran
in de persoon van de heer R. de
Jong. Het werden zestien maan
den, voordat hij en zijn vrouw
naar ons land terug konden ke
ren. Zij waren bereid, ons een
en ander te vertellen over het
werk, dat zij verricht hebben in
de vier dorpjes en in Teheran.
Naar Teheran
De intdjding van .de nieuwe
kerk in Boven-Sjanakti tverd ge
volgd door een feestmaal. De
aartsbisschop van Teheran en
priester Ephraim aten aan tafel.
De heer De Jong verkoos de
grond. Hij is de ticeede van links
(met vest).
lijk een geweldige stimulans ge
weest in een proces, dat al jaren
aan de gang was: de trek naar de
grote stad. Het onvruchtbare ge
bied. waarin de dorpen liggen,
biedt voor het gevoel van vele
dorpelingen geen toekomst meer.
In Teheran hebben velen een
nieuw bestaan opgebouwd in de
industrie, terwijl anderen een baan
gevonden hebben als huisbediende.
Vooral onder de christenen is de
trek naar Teheran sterk. Geen
wonder: in de toch al kleine dorp
jes (het inwonertal varieert van
150 tot 600) vormen zij niet meer
dan een kwart van de bevolking.
De heer De Jong heeft dan ook
geholpen bij de woningbouw in
een Armeense wijk van Teheran.
Met geld van de kerken werden 47
huizen gebouwd, die voor de be
woners een grote luxe bevatten:
elektriciteit, waterleiding, een
douche.
Tijd van Gideon
Moeilijker ging het echter in de
vier dorpen, die door de Armeense
Kerk „geadopteerd" waren. Zij
liggen ongeveer 180 tot 200 kilome
ter ten zuidwesten van Teheran in
een streek, die voornamelijk door
watergebrek heel arm is. Het Ne
derlandse echtpaar waande zich
weer in de tijd van Gideon. Land
bouwmachines waren er nog nage
noeg onbekend.
Bovendien is het landhervor
mingsprogram nog lang niet vol-
Boven- ep Beneden-Sja-
"nakti is de grond nu onder de
boeren verdeeld. Maar in de twee
-andere dorpen Lar eh Yengi Gha-
leh bezitten de grote landeigenaars
bijna alle grond. Zij laten een
waarnemer hun zaken behartigen
en krijgen een derde deel van de
toch al niet hoge opbrengst. Het
bleek niet verstandig om in de
dorpen, waar de landhervorming
nog geen feit was, al programma's
ter verbetering van de landbouw
op te zetten.
In de herbouw van de dorpen
had de heer De Jong een werk
zaam aandeel. Men besloot de hui
zen op de traditionele wijze te
herbouwen, dus van hout, leem en
stro. De ervaring in het zo beken
de naburige Dousadj met de bouw
van stenen huizen zijn niet onver
deeld gunstig.
Een hoogtepunt was de herbouw
van het kerkgebouw in Boven-
Sjanakti, de enige kerk, die de
vier dorpen rijk zijn. Voor de
inwijding kwam de aartsbisschop
over uit Teheran. Maar in Boven-
Sjanakti. is de verhouding tussen
christenen en mohammedanen zo
goed, dat het vanzelf sprak, dat
ook de moskee herbouwd werd.
Het materiaal kwam voorzover
niet in de dorpen zelf aanwezig
uit Teheran. De dorpelingen zelf
bouwden tegen geen enkele beta
ling.
Twee badhuizen
Ook andere openbare gebou
wen werden weer opgebouwd,
zoals de badhuizen. Daarbij wa
ren de dorpsoudsten niet af te
brengen van het idee, dat een
godsdienstig gemengd dorp twee
badhuizen moet hebben. Hoe
kan een mohammedaan ritueel
efficiënter gebruik van het water.
Men denkt verder aan de ontwik
keling van het garenspinnen en
het textielknopen om het levens
niveau op een hoger peil te bren
gen.
Indruk
Maar wat het belangrijkste Is: de
Armeense christenen hebben het
„waarom" van deze vorm van we-
relddiakonaat begrepen. Vooral het
feit, dat het beschikbare geld was
bijeengebracht in kleine bedragen
door vele christenen in vele landen,
heeft indruk gemaakt op de Ar
meniërs en naar men mag aanne
men ook op de mohammedanen.
In Perzië denkt men over e
vitaal blijkbaar anders dan in Ne
derland. De vier dorpen, waar de
heer De Jong heeft gewerkt, had
den gezamenlijk één priester, de
95-jarige Ephraim. Zijn sonen
heten Israël en Jeremia.
rein naar de moskee gaan, als
hij zich moet wassen in één ge
bouw met de als onrein be
schouwde christenen?
Het werk van het echtpaar De
Jong is door de Armeense Kerk
bijzonder gewaardeerd. Men was
blij met de komst van een verte
genwoordiger van de Wereldraad,
die als het ware de plannen van
de diocesane raad kon sanctione
ren. De Armeense Orthodoxe Kerk
is tenslotte nog niet zo lang lid
van def Wereldraad. Verder was
het prettig een buitenstaander te
hebben, die onbevooroordeeld kon
beslissen over de omvang en de
aard van de hulpverlening in kon-
krete gevallen.
Het project is nu overgedragen
aan de Wereld Voedsel- en Land
bouworganisatie (FAO). Een FAO-
deskundige, de Nederlander E. H. ling js. dat de
D. Smit, stelde op verzoek van de
heer De Jong een rapport samen
en kwam tot de conclusie, dat het
inkomen van de boeren zonder
„Tot in lengte van dagen mee
doorgaan!" Deze kernachtige re
actie van een scheepskapitein is
er een van de vele, die mevrouw
1. N. Zijlstra-Douma in de loop
der jaren heeft ontvangen.
Wanneer op 25 december er
gens op de Grote Oceaan, de
Golf van Mexico, de Caribische
zee of waar dan ook de kapitein
de bemanning van zijn schip
bijeenroept en na de gebruike
lijke toespraak de „kerstkist"
met de cadeautjes uit Nederland
wordt opengemaakt, dan zullen
mevrouw Zijlstra en alle ande
ren van de actie „Kerstfeest op
Zee" voldaan terugdenken aan
al die pakjes, die door hun han
den zijn gegaan.
Daar is er een bij rbor de kapi
tein van de „Rotterdam", maar
ook een voor de ketelbink van de
„Willem Ruys" of voor de beman
ning
vijf koppen
stra, de echtgenote van de koop-
vaardijpredikant, ds. K. S. G. Zijl
stra zich ln september al terug om
met kerst 14.000 zeelleden een ver
rassing te bezorgen.
COMITÉ
„We doen het eigenlijk al sinds
1948", vertelt mevrouw Zijlstra.
„We woonden toen al een jaar in
Rotterdam. In Amsterdam ls me
vrouw Wrlsters echtgenote van de
allereerste koopvaardijpredlkant ln
Nederland op het idee gekomen.
Voor de oorlog gebeurde er ook
wel zoiets maar dat werd meer
door particulieren gedaan. „Kerst
feest op zee", waarvan nu een
comité in Amsterdam, Rotterdam
en Delfzijl bestaat is aangesloten
bij de Nederlandse Zeemanscentra
le."
tellende „Sneeuwwitje". De bédoe- ROOSTER
ling is, dat de pakjes onder de rw-'J 1
bemanning verloot worden. Verder
stijgen met 50 tot 60 procent.
Reeds is een begin gemaakt,
door proefakkers uit te zetten met
tarwezaad en te komen tot een
Terwijl iede.
foonplaat krijgt, die speciaal ge-
1 DE HEER R. DE JONG te
I Zeist, met wie wij spraken, werd
door de Wereldraad van Kerken
in augustus 1963 uitgezonden naar
Ilran als tijdelijk staflid van de
afdeling hulpverlening. Hy was
daartoe voorgedragen door Dienst
Ioyct de Grenzen, het gezanienlyke
bureau van de Nederlandse Zen-
- dingsraad en de Nederlandse
I Slichting Oecumenische Hulp, dat
bemiddelt bij de uitzending van
Ihen, die werkzaam willen z\jn in
oecumenisch verband.
Nadat de heer De Jong aan de
Ibestuureschool in het toenmalige
Batavia rechten en economie ge-
'tudeerd had, was hij 21 jaar in
hij verbonden
Raad voor Gereformeerde Sociale
woordje hebben geschreven,
ieder
ipla M
ikt wordt.
Ergens in het Tehuis voor Zee
lieden aan de Veerhaven te Rot
terdam heeft de actie „Kerstfeest
op Zee" een bescheiden hokje ge
vonden van waaruit enkele maan
den van het jaar geopereerd kan
worden. Hier trekt mevrouw Zijl-
Meditaties over de
brief aan de
Romeinen
Meditaties over de brief aan
de Romeinen, door Karl Her
mann Schelke. Uitgave Paul
Brand N.V., Hilversum.
Nu het lezen van de bijbel bij
rooms-katholieken meer en meer
ingang vindt, is begrijpelijk dat er
onder leken meer vraag komt naar
exegese. Welnu, ook deze uitleg
ging In de vorm van meditaties
onderdeel van een serie die de
vier Evangeliën reeds behandelde
kan daarin voorzien. Wat het
lezen van dit prettig geschreven
werkje voor een protestant tot een
genoegen kan maken is de vaak zo
geheel andere dan de geijkte zeg
gingswijze. (273 blz., 8,90).
In het begin was de omvang veel
kleiner. Nu is de zaak erg uitge
breid. Een vaste staf van tien vrij
willige medewerksters staat me
vrouw Zijlstra terzijde. Er wordt
volgens een rooster gewerkt. Het
ieder jaar een verzoekschrift
waarin de "'egroting van het vori
ge jaar is opgenomen. „We laten
dan zien hoe klein de onkostenre-
kening van ons kantoor is. Alleen
de telefoon en de postzegels moe
ten we betalen. De rest hebben we
bij elkaar gebedeld: zoals touw,
pakpapier enz. Kijk zoiets spreekt
zakenlieden aan en het is
het
JAARBEURS
igedaan, i
0zijn geen grote
geschenken maar aardigheidjes.
Het gaat meer om het gebaar dat
erachter zit. En omdat ieder be
manningslid het kan treffen moet
indrukwekkende
pakken. Ze stuurt al vanaf de op
richting ieder jaar iets. Prinses
Beatrix en prinses Margriet heb
ben nu ook iets verzonden. Door
dat de pakjes verloot worden heeft
Het Margrietfonds verzorgt ook
een aantal pakjes en verder komt
er veel van particulieren binnen
meestal vergezeld van een briefje.
In het Tehuis voor Zeelieden
Ïiaat men moedig verder met de
aatste tweeduizend pakjes.
Twaalfduizend zijn er al klaar,
maar 't zal toch de laatste we
ken hard werken worden voor
de dames van „Kerstfeest op
Zee". Maar de reacties en de
vele bedankjes, die altijd na af
loop binnenkomen, geven straks
weer moed voor de volgende
start.
Genesis. Inleiding: prof. dr. A.
de Froe. Vertaling en commen
taar van Gen. 1—11: prof. dr. J.
Sperna Weiland. Tekeningei
fvnnvMflp ninlr Flff*»rc T'U
Prof. Sperna Weiland heeft voor
een nieuwe vertaling gezorgd van
Genesis 111. Daarvoor kan men
slechts lof hebben. Prof. De Froe
betoogt in een inleiding dat Gene
sis geen geschiedkundig, geologisch
of biologisch leerboek wil zijn. Zo
men dit zou kunnen toestemmen,
blijft toch de vraag, waarom de
hooggeleerde zich daarna zo uit
voerig bezig gaat houden met uit
eenzettingen. aan deze vakgebie
den ontleend. Het commentaar van
prof. Sperna Weiland is sterk
tekstkritisch gekleurd en gods-
dienstwetenschappelijk georiën
teerd. Wat men mist, is vooral een
theologische verklaring: voor zover
aanwezig, is zij magertjes. Als ge
heel stelt deze poging tot een
nieuwe benadering dan ook teleur.
(157 blz. 6,50).
Grote pauze in het Middenoosten Nassers 'andere
aanpak' werpt vruchten af Actie tegen Britse bases
De zuivering in Soedan.
J7R is op het ogenblik in het
Middenoosten een grote pauze
in de expansionistische beweging
van president Gama! Abdel Nas
ser van Egypte. Wel zyn er po
gingen gedaan, deze pauze te ver
storen. Met name is dat gepro
beerd door de machthebbers in
Syrië, die zlcb blijkbaar niet erg
op hun gemak voelen. Hun acties
tegen Israë hebbenl echter niet
het gewenste resultaat opgele
verd. Dat komt voornamelijk,
omdat de Israëlische regering
die na het vertrek van Ben Goe-
rlon aan de macht is gekomen,
een verstandig beleid voert. Niet
temin is deze paus het geheim
van de twee laatste Arabische
topconferenties, die door Nasser
waren georganiseerd.
Met de eerste van deze confe
renties in januari van dit jaar
begon de rustperiode. Nasser had
toen besloten, tot overeenstem
ming te komen met de heersers
en de politieke partijen, op wier
vernietiging zijn Arabisch socia
listische regiem oorspronkelijk
uit was.
Elf maanden
In de afgelopen elf maanden
gebeurde het volgende. Nasser
nam het initiatief tot een verzoe
ning met koning Feisal van Sa-
oedi-Arabië, die de plaats van
zijn ziekelijke broer Saoed heeft
ingenomen. Voorts reageerde Nas
ser positief op pogingen van ko
ning Hoessein van Jordanië tot
verzoening De Egyptische presi
dent verlangde (overigens niet
tevergeefs) naar een wapenstil
stand tussen republikeinen en
royalisten in Jemen en poogt
daar nu een politieke regeling te
treffen, zodat de omvangrijke
Egyptische troepenmacht einde
lijk kan worden teruggetrokken
Nasser sloot ook ecu overeen
komst, die duidelijk de vijandig
heid tussen Egypte en het
ba&thlstische regiem van Syrië's
president Amin el-Hafez vermin
derde. Tenslotte wendde hU zijn
grote invloed in Irak aan om pre
sident Abdel Salam Aref af te
houden van een nlenwe oorlog
tegen de Koerdische nationa
listen.
Ongewijzigd
Niettemin nemen kenners van
het Middenoosten niet aan, dat de
doelstellingen van Nasser gewij
zigd zijn. Men vermoedt dat het
Egyptische staatshoofd heeft in
gezien, dat hij die doeleinden
niet kan verwezenlijken, als hij
niet eerst over een hechte basis
in Egypte beschikt. Want het is
juist Egypte( ofwel de Verenig
de Arabische Republiek, zoals
Nasser zijn land graag noemt),
dat hij op bijna ieder terrein in
ernstige moeilijkheden heeft ge
bracht. Zelfs met de toevloed van
Amerikaanse surplusgoederen en
van Russische kredieten voor mi
litaire en economische doelein
den bleken de oorlog in Jemen,
de Assoeandam en de industri
alisatie te kostbaar Bovendien
gelooft men dat de nieuwe poli
tieke instellingen in Egypte niet
goed functioneren. Nassers pogin
gen een nieuwe sociale ordening
te organiseren, hebben nog geen
succes gehad.
De economische moeilijkheden
zijn het grootst. De genationali
seerde bedrijven blijven ook hier
achter. En de Ver. Staten en In
ternationale organisaties gaan te
kenen van ongeduld vertonen en
aarzelen, de hulpverlening op de
oude voet voort te zetten.
Naar links
In de maanden tussen het laat
ste bezoek van Chroesjtsjef en
diens val heeft Nasser moeite
gedaan door een zo links mo
gelijke koers te varen de Sow-
jetunie en haar communistische
partij achter zijn regime te krij
gen. Thans verkeert hij alle
verzekeringen van Moskou ten
spijt in het onzekere over de
toekomst van de Russische hulp.
Om al deze redenen moest Nas
ser zich op vele fronten terug
trekken. Bijna overal slaagde hij
er echter in. enige van de be
haalde voordelen te behouden.
Volgens waarnemers in Beiroet
mag men dan ook verwachten,
dat Nasser zijn vleugelen weer
zal gaan uitslaan. Hij zal zich
wellicht in de eerste plaats gaan
bemoeien met Aden, Irak en
Koeweit. In Aden en de Zuid-,
arabische federatie zijn de nas-
seristische terroristen nog altijd
in actie. Hier is de panze nog
niet ingetreden. Zij zal waar
schijnlijk ook niet komen.
Toch is er een mogelijkheid,
dat Nasser de actie zal stopzetten
en de gematigde groeperingen
gaat steunen. Hier zou echter
tegenover moeten staan, dat E--
geland de Jemenitlsche royalisten
niet meer zou steunen en de
republiek van president Sallal
zou moeten erkennen.
Engeland
Nasser zal er echter naar blij
ven streven, de bases van waar
uit Engeland de oliebronnen van
da Perzische golf en met name
van Koeweit beschermt, te elimi
neren. In Irak genieten de pro-
Nasser elementen thans een grote
invloed, die op ieder gewenst
ogenblik gebruikt kan worden
om de gebiedsaanspraken op
Koeweit weer te doen gelden.
In Koeweit zelf worden de
nasseristische organisaties van de
arbeiders in de olie-industrie,
onderwijzers en studenten, geleid
door een groep van twaalf Nas-
ser-gezinde leden van het parle
ment van Koeweit. Op het ogen
blik oefent Nasser een matigende
invloed uit op zijn volgelingen.
Hij haalt de oogst nu binnen aan
leningen uit Koeweit (via de
Koeweit-Egyptische investerings
bank).
Men ziet dus, dat Nasser nog
heel wat pannetjes op het vuur
heeft staan. Hij laat alles voor
een tijdje sudderen, blijkbaar
omdat hij meent, dat de tijd
thans gunstig voor hem werkt.
Inderdaad lijkt het er op, dat de
andere „aanpak", die hij thans
volgt ten opzichte van de andere
Arabische landen, meer zoden
aan de dijk zal zetten.
Soedan
Intussen is er in het zuidelijke
buurland van Egypte in de afge
lopen weken ook het een en
ander veranderd. Het gedwongen
aftreden van president Abboed
(ook als opperbevelhebber van
de strijdkrachten) viel samen
met een eerste politieke zuive
ring van het leger. Dc zeven
voormalige „militaire ministers"
werden gevangen genomen. De
drie hoogste commandanten van
het garnizoen te Khartoem wer
den vervangen. Familieleden en
beschermelingen van vroegere
ministers kregen betrouwbare of
ficieren boven zich. De premier
en de minister van defensie kre
gen een „nationale verdedigings-
raad" tot hun beschikking. En
men gelooft, dat met deze maat
regelen het grootste gevaar, dat
Soedan bedreigde, nl. een poli
tieke breuk in het leger, werd
bezworen.
Het overgangskabine. zal het
lot van de ln hechtenis genomen
generaals vermoedelijk in handen
leggen van de in maart te vor
men grondwettige regering. In
dien het tot een correct proces
komt, dan is het ondenkbaar dat
Abboed niet eveneens berecht zal
worden. Al overleefde hij de re
volutie enige dagen en gold hij
als een gematigde figuur in dr
ten val gebrachte regering, hij
draagt de volle verantwoorde
lijkheid voor wat er' onder zijn
oresfdentschap is gebeurd.
Communisten
De terugval van het land tij
dens de legerzuiveringen in sta
kingen. demonstraties, verwoes
tingen en brandstichtingen heeft
weer duidelijk de labiliteit en
het onvermogen tot oordelen van
een aanzienlijk deel der bevol
king getoond. Men kan zich
moeilijk aan de indruk onttrek
ken, dat het volk veel meer te
en de eigen armoede en wan-
oop, dan voor politieke doelein
den demonstreerde. De onont
wikkelde Soedanees gelooft, dat
een regering die niet onmiddel
lijk verbetering brengt, onbe
kwaam en corrupt moet zijn.
De communisten buiten zijn
neiging, niet aan het werk te
gaan, maar de straten onveilig te
maken, voor hun eigen doelein
den uit. Ook de heersende anti
Amerikaanse stemming komt hur
van pas. De Oemmapartij heef'
in een tegendemonstratle reeds
geprotesteerd tegen communisti
sche provocaties. De onafhanke
lijke pers. die nu niet langer
gemuilkorfd is, begint zich o''s
tegen de communistische activi
teiten te keren. Hot is gelukkig,
dat men dit gevaar onderkent.
