HOOGDRAVENDE TAAL OVER
ORANJE EN VOORMANNEN
Wèg met de socialen....
Eis 2 jaar tegen Italiaan
die geliefde bijna doodde
Kuyp
er was groot en
Colijn zijn profeet
Rijden onder de
invloed van
de televisie
2 maanden geëist voor het
op hol laten slaan van loc
Orgel geeft het
radioprogramma
DINSDAG 6 OKTOBER 19M
Een bloeiend instituut in de twintiger en
dertiger jaren vormden met name voor het refor
matorische volksdeel de christelijke Oranjevereni
gingen, zo schrijft de auteur A C. de Gooyer in zijn
binnenkort bij Bosch en Keuning te Baarn ver
schijnende boek „Het Beeld der Vad'ren".
De verjaardagen van de regentes (koningin
Emma), de Koningin, prins Hendrik en de Kroon
prinses werden opgewekt gevierd met kerkdiensten
en feestavonden. Trouwens, de feestdagen, bid
dagen, dankdagen, bondsdagen, toogdagen vorm
den een gesloten kringloop waaruit iemand nau
welijks kon ontsnappen
„Leve de Willemien en weg met de socialen"
was een lied, zij het een straatlied. Wie een repu
bliek voorstond was verdacht. De psalmregel „En
onze koning is van Isrèls God gegeven" leek spe
ciaal voor Nederland gedicht. „Zij zullen het niet
hebben" van mr. Isaac da Costa werd als strijdlied
op de lippen genomen.
Dat dit lied iets te maken had met een staats
lening in 1844 wist men niet en het dééd er ook
niet toe. Het was een gezang over geld en goederen
heen. De woorden waren g e w ij d e woorden ge
worden
Vrouiv verbrak trouwbelofte
.Troelstra, die moet zakjes plakken, leve de Willemien, Oranje Boven. Weg met de socialen" waren
geen vreemde klanken in de twintiger en dertiger jaren. Men had Troelstra nog altijd zijn vergissing van
1918 niet vergeven en Oranje nog steeds voor het christelijk deel der natie gereserveerd. De socialisten
hadden hun 1-meidag met-de rode vlaggen en dito tulpen en de kerkelijken hadden hun 31-ste augustus
met Oranje en rood-wit-blauw. En men verzuimde meestal niet God in één adem te noemen met Nederland
en Oranje.
In verslagen over gebeurtenissen
in het Koninklijk Huis, in geschie
denisboekjes, in herdenkingsstuk
ken, steeds schijnt het of een ieder
die over het Oranjehuis gaat schrij
ven of spreken dat alleen maai in
gezwollen taal kan doen.
Eén uit de vele voorbeelden: J.
W. geeft in de Reformatie verslag
van de viering van het 35-jarig re
geringsjubileum van koningin Wil-
helminade éne natie wat
daar rond de troon. Die daar niet
waren braken de natie niet in haar
eenheid. Die er waren, dat waren
„zy allen". En daarom waren allen
daar.
Wij hebben de Koningin ge
en Als HARE MAJESTEIT
Omstuwd, door hnre boodschappers,
voorgegaan door hare groten, ge
volgd door die haar elke dag die-
We hebben de Koningin $e-
Als LANDSVROUWE
Sprekend van de zegen die de God
jdcs Hemels gegeven heeft in de 35
jaren die achter liggen. We hebben
de Koningin gezien Als AAN-
VOERDSTER Luid riep ze uit:
,Leve het Vaderland" Toen hief
te driemaal energiek haar arm op,
driemaal het luide schallende hoe
advertentie geplaatst: „Hervormde
kiezers. Wenst ge de Hervormde
Kerk welke nog een plaats inneemt
in ons volksleven als geen andere?
Wenst ge dat de Vaderlandse Kerk
die ge lief hebt zal blijven, zo mo
gelijk onder andere bestuursvorm?
Wenst ge dat geen afscheiding
wordt bevorderd door losmaking
van het verband tussen onze Her
vormde Kerk en de Staat, waarop
van Anti-Revolutionaire zijde met
kracht wordt gewerkt? Stemt dan
op de C.H.-kandidaat mr. J. Schok
king, die door woord en daad de
belangen van Kerk en Staat op uit
muntende wijze weet te verdedi
gen!"
Kop en schouders
Hoe men het ook wend', of keert
en van welke partij uit men het
ook bekijkt, in die dertiger jaren
steekt Colijn onbetwist uit' boven
de politici van zijn dagen Dictato
riale neigingen had hij geenszins,
al droeg hij zelden fluwelen hand
schoenen.
Typisch Colijn is het volgende
door hem gesprokene op een AR-
vergadering in Friesland, zoals dat
kundig journalistiek samengevat
[hoezee.'!
En in die kreet was de vorstelij-
majesteil en de nationale levens-
eelheid tot één geworden; als in
gelofte; als in één wil voor de
I toekomstEén wil. door de kracht
'des Allerhoogsten. De natie kwam
I om de troon van Oranje
Verdeeldheid
De protestants-christelijke men
sen waren in die tijd, politiek ge
sproken, zeker niet minder ver
deeld dan tegenwoordig. Trouwens,
er was over de hele linie een on
rustbarende verdeeldheid. In 1933
telde men voor de verkiezing van
de Tweede Kamer 53 kandidaten
lijsten.
De Rotterdammer in die dagen
schreef: „We gaan met die pruts-
kandidatenlijsten van kwaad tot er
ger. In 1929 waren er „slechts" 36
lijsten en nu sprongen we op 53.
Ruim 147000 stemmen zijn ver
knoeid, dat wil zeggen de stemmen
voor vier Kamerzetels. Waarom
niet ingegaan op het denkbeeld van
dr. Beumer om tot het instellen te
besluiten van een te verbeuren
cautie, voor het geval dat een „par
tij" het bij stemming niet brengt
tot een bepaald aantal stemmen?"
Aan prot. christelijke partijen
bad men in die jaren behalve de
Anti Revolutionaire, de Christelijk-
Historische partij en de Staatkun
dig Gereformeerde partij (ds. C.
H. Kersten) ook de Christelijk De
mocratische Unie (H. van Houten),
de Hervormd Gereformeerde Staats
partij (ds. C. A. Lingbeek) en de
Chr. Nationale Actie (dr. H. Vis-
scher).
Men was niet zachtzinnig in de
strijd. Ds. Kersten tijdens een al
gemene vergadering van de SGP
'n 1934: A.R., C.H. en Room
sen hebben sinds jaren het land ge
deeld. Is het wonder dat het volk
zulk een regeren moede raakt?
Miljoenen worden via de lager on
derwijswet uit de staatskas de
kloosters ingesleept De benoeming
van de tweede Roomse rechter in
Haarlem spreekt boekdelen. De
P'otestantcn hebben afgedaan".
En voor de Christeliikj Histori-
fche Unie werd eens de volgende
Na Colijn kuam een
I iels en dan pas volgden it
lanncn als De Wilde en
an Twist, de energieke
n voort echter van de
Vrijwillige Landstorm
werd in een Standaard-verslag:
„Spreker wijst op de oorzaken
van de politieke onrust, die ons toe-
relddeel van dag tot dag bedreigt;
de toenemende communistische in
vloeden: den geest die uit de Duit-
sche verkiezingen spreekt en waar
door weinig goeds vwrdt voorspeld.
Negentiendertig stierf weg in on
rust en verwarring. En als we voor
1931 vragen: „Wachter, hoe ver is
de nacht gevorderd?", moet het
antwoord luiden: „De morgen komt,
maar nog is het nacht, er is zelfs
geen begin van schemering te ont
dekken". Dit geldt niet maar voor
een enkel levensterrein. Het geldt
voor het economische-, maar ook
voor het geestelijke- en politieke
teven. Misschien voelen we het eer
ste het sterkst, omdat we daarmee
eiken dag in aanraking komen.
Spreker herinnert aan Agurs bede:
Voed mij met het brood mijns be
scheiden deels", om er op te wijzen,
dat zorgen wel tot God kunnen voe-
ren en het ook doen, maar vaker
voeren ze van God af. Daarom mo
gen en moeten we aan deze zijde
van het leven ook onze aandacht
schenken".
De geheel andere taal die bij de
verkiezingen in de jaren twintig
en dertig gebruikelijk was komt
duidelijk naar voren uit een Stan
daard-citaat medio 1925, toen ie
mand in de hitte van de verkie
zingsstrijd het bericht had gelan
ceerd dat Colijn zou zijn overleden.
Welnu in De Standaard heette het
onder meer:
„Onze Leider staat, Gode zij dank.
nog in volle kracht en met Gods
hulp hoopt hij morgenavond per
radio nog eens heel het land te be
reiken. Laat men woensdag maar
fris op ter stembus trekken en zor
gen dat tot de laatste Anti Revolu
tionair man èn vrouw stem
men worden uitgebracht op H. CO
LIJN!"
Ja, man èn vrouw. De stemmen
van de vrouwen konden niet ge
mist worden. Haar aanwezigheid
in hel parlement bleek echter over
bodig: „Het gaat met de vrouw in
de politiek hier als in Engeland",
aldus opnieuw De Standaard in een
„driestar". „Kaar verschijning in
het parlement mag niet bogen op
succes. Men heeft onze partij wel
ten kwade nagehouden dat zij niet
wilde meedoen met de vrouw in
het parlement te halen. Maar wat
zien wc bij de partijen, die wel
hoog opgaven van de voorname rol
die de vrouw in het parlement zou
spelen?"
Nadat aangetoond is dat van die
voorname rol helemaal geen spra
ke blijkt te zijn, eindigt de .drie
star" als volgt-. de christen
vrouw heeft opnieuw getoond de
eis van de door haar beieden be
ginselen te verstaan en te weten,
dat hare rechten alleen veilig zijn
in het volgen van hare roeping. Een
roeping die haar NIET de weg wijst
naar het parlement Een roeping,
die ook het actieve kiesrecht niet
omvat, al weet zij het op de rechte
wijze te gebruiken. Omdat de ge
hoorzaamheid aan het gebod Gods
haar het hoogste in het leven is".
Vaderverering
Zoals gezegd was voor een groot
deel van reformatorisch Nederland
Abraham Kuyper degene, die hen
als een Mozes uit de woestijn der
materiële en geestelijke dienstbaar
heid had uitgeleid. En in de actue
le situatie van de politiek der twin
tiger en dertiger jaren ging het om
dr. Hendrik Colijn die reeds tij
dens het leven van Kuyper als zijn
opvolger was aangewezen.
Er gold: Abraham Kuyper was
groot en Colijn was zijn profeet. Je
kreeg na Kuypers dood eerst Co
lijn, dan een hele poos niets en ver
volgens de vaderen die op het twee
de plan werden vereerd, zoals De
Wilde, Duymaer van Twist, Jan
Schouten. Zij vertoefden in Colijns
schaduw, zoals Idenburg en Heems
kerk in Kuypers schaduw haddon
vertoefd.
Toen Kuyper overleden was ver
schenen in tal van periodieken re
gelen die doen denken aan graf
schriften voor mannen als De Ruy-
ter, Tromp, Heemskerk, toen de
heldenverering een vaderlandse ge
woonte was, verschenen talriike
boeken en geschriften over de pre
dikant Kuyper, de staatsman Kuy
per, de stichter der V.U., Kuyper,
de partijleider Kuyper, minister
Kuyper.
Teneinde mensvergoding tegen
te gaan werd er bij alle loftuitin
gen steeds gezegd, dat het niet om
de méns Kuyper ging, maar alleen
om wat God ons in hem had ge
schonken. Dat was wel gemeend,
maar er kwam niet veel van te
recht. De verering zat TE diep.
Als het een eeuw geleden is dat
Abraham Kuyper te Maassluis is
geboren verschijnt een extra num
mer van De Standaard (29 oktober
1937). In deze krant is ook een oud-
dienstbode van Kuyper aan het
woord, „die haar memoires slechts
gepubliceerd wilde zien bij een bij
zondere gelegenheid".
De officier van justitie bij de
rechtbank te Arnhem, mr. C. L.
j van IJsendijk, heeft gisteren
twee jaar gevangenisstraf met
aftrek geëist tegen de 26-jarige
fabrieksarbeider U. T. uit Italië.
De Italiaan wordt ervan verdacht
dat hij drie keer heeft getracht
de 19-jarige mevrouw Wilma
Driessen te Arnhem van het le
ven te beroven.
Hij was met haar een verhouding be
gonnen toen hij in het pension van haar
moeder woonde. Ook nadat hij het pen
sion had verlaten zette hij deze relatie
met de vrouw, die van haar man ge
scheiden was, voort. Na tien maanden
brak de vrouw plotseling de verhouding
af zonder de Italiaan uiteen te zetten
om welke reden. Hij probeerde tekst en
uitleg van haar los te krijgen maar hij
stuitte steeds op een onwillige houding.
In woede greep hij haar op 5 januari
in het portaal van haar huis bij haar
keel en sloeg haar tegen het hoofd.
Zij deed hiervan aangifte. Toen hij op
20 maart na een ontmoeting in het post
kantoor te Arnhem haar tevergeefs pro
beerde te bewegen de aangifte in te
trekken viel hij haar op soortgelijke
wijze aan. Hij deed een mislukte po
ging tot zelfmoord en ging daarna voort
de vrouw te benaderen.
Ingebroken
vrouw binnen.
Hij takelde haar zeer ernstig toe. De
politie vond hem verslagen naast de be-
Twee automobilisten zijn bekeurd we
gens het rijden onder de invloed van te
levisie. Te Baton Rouge in Indiana (VS)
kreeg Joe Arlington een bon omdat hij
onder het rijden in zijn blinkend nieu
we auto op een dashboard tv-ontvanger
zat te kijken. In Cincinnati overkwam
James Farrel hetzelfde: Hij kreeg 25
dollar boete omdat hij onder het rijden
naar het programma op een kleine
draagbare tv-ontvanger keek.
usteloze vrouw. Hij meende haar te
hebben vermoord. Dagen hebben de me
dici gevochten voor habr leven zij
was bijna gewurgd en zij had bescha
digingen aan schedel en hersenen, want
hij had haar hoofd tegen de muur en
tegen de vloer geslagen.
ging tot doodslag bewezen te achten.
Italiaan was van de vrouw gaan houden
hij kon niet verkroppen dat de vrouw
zonder nadere verklaring de verhouding
uitmaakte. Met zijn 'uidelijke menta
liteit reageerde hij anders dan in ons
land in zulke gevallen het geval zou
kunnen zijn.
De officier wilde rekenlnr houden met
verzachtende omstandigheden. De vrouw
had moeten weten dat Italianen heel an
ders staan tegenover trouwbeloften. Da
officier wilde gezien de houding van da
hebben
In Overloon
herleeft
de oorlog
„Ja, ja bij Abram Kuyper... 'k
Ben er 29 jaar overhuis geweest
als eigen. Het was soms een leven
als een oordeel als hij met z'n kin
deren ..beertje" speelde. Up huis
houdelijke dingen was de grote man
heel zuinig. Ik herinner hoe me
vrouw ander vlees opdiende en
toen was het: ..neen wouw, een
rollade is best vlees voor de kin
deren en daar kunnen we drie da
gen van eten". Ik zal het nooit ver
geten. Op een morgen was het:
„Kinderen, het is vandaag een
feestdag, je kunt bruine suiker op
je brood krijgen. De Standaard is
vandaag 12Yz jaar".
Een andere schrijfster verzucht
in hetzelfde nummer: „Als opgroei
end meisje dacht ik wel eens: Nu
moest dr. Kuyper in zijn laatste da
gen zijn geloof eens verliezen, wat
zou dat vreselijk zijn". Een „onbe
kende soldaat" schreef over „hoe
wij aan onze Leider verknocht wa
ren" en de dichter Jan Maré dicht
te in 1937 in De Reformatie een
stukje vaderverering weg in vaders
vaderlandse taal:
„...Zijn (Kuyper's red.) leven
laaie als goddelijk naïeve ziel/
waar hemelvonk in viel/versmolt
tot reukwerk aller vromen zalig-
Zeer militant was hel caricaturis-
ti.sch tijdschrift van de A.R. „De
Houten Pomp" geheten dat helaas
slechts een betrekkelijk kort leven
beschoren bleek. Hier een prent uit
de verkiezingstijd die de Herv. Geref.
Staatspartij tot doelwit heeft.
Që j)al|ucinrities van d«Herv. üerisl.) Staatsparty het
tfcjjn" uc vftrk.lt?zings»n loopt.
heden/in hete Kruisgebeden/Werd
niet de Vrije, in 't ruig profeten-
kleed gesticht/in 't brandpunt van
Gods licht/door 't kleine volk in
zijn benauwdste dagen/tot scha-
mens toe gedragen?/Hem dekke
staatsielijk op d'eeuw getijdedag/
d'oudvaderlandse vlag/Colijn op
Kneuterdijk drijft van zijn geest de
vruchten/en aamt in Kuypers luch
ten."
Dat laatste klinkt bovendien wat
astmatisch en onhygiënisch, maar
een feit is ia' omstreeks Pasen
1937, nog vóór de Kuyperherden-
king, „De Levensroman van dr. H.
Colijn" was verschenen, opgedra
gen aan het Nederlandse volk door
Rudolf van Reest, dat in enkele
maanden tijds meermalen herdrukt
■noest worden
Enkele fragmenten uit een verga
dering met als spreker Colijn: ..Dan
komt hij. Het Wilhelmus wordt in
gezet. Onstuimig wordt hij verwel
komd. Hij bezweert het enthousias
me met een rustig handgebaar. Als
hij spreekt is het muisstil in het
gebouw. Rustig en gedragen zijn
z'n zinnen, geladen van ernstige
gedachten. Hij is de man met de
grote, wijde blik. ziet onmiddellijk
de dingen in hun juiste verband lig-
?en- „Ik heb te Genève gewaar
schuwd F,r vaart een sidde
ring door de mensen. Ieder voelt
het: woorden van waarheid, nuch
ter, rechtstreeks, op de man af,
zonder effectbejag
En met Colijn's verjaardag zingt
de dichter Leo Lens verheugd: „Wie
is voor ons de generaal? Colijn!
Wie dienen wij op zijn signaal?
Colijn! Wie is beslist geen socia
list, die zich om d'anderen dag ver
gist? Colijn, Colijn, Colijn, Colijn,
Colijn, Colijn". (En zo volgden er
nog wat coupletten).
Onverdacht
Toen dr. Colijn 70 jaar werd ver
scheen De Standaard met een Co-
lynnummer, 22 juni 1939. Vijfen
negentig paginate telt deze krant,
waarin onder meer deze !nu eens
onverdachte) kwalificatie n.a.v.
een spreekbeurt van Colijn voor
kwam. Zij was namelijk van de
hand van de socialist A. B. Kleere-
koper, die hij als „Oproerige Krab
bel" in het Volk van 26 april 1933
had doen verschijnen-
„Zojuist heb ik de radio afgezet,
rk heb geluisterd naar de Willem
de Zwijger-herdenking in het Con
certgebouw. Er waren daar twee
staatslieden aan het woord: Colijn
en ftnys. Mengelberg maakte er de
muziek bij hetgeen betekende, dat
hij met orkest en koor dat juweel
der eeuwen, het Wilhelmus, ver
moordde. Wat in zijn statige een
voud, in zijn vrome rebellie, in zijn
mystieke hoogheid elk hart jagen
doet werd daar tot een melodrama-!
tische makelij, tot een slap ge-
kleinburgerlijk ge
kweel, tot
liedertafel, dat aandeed als eenl
wilde roos met eau de cologne be-1
spoten uit het zakflesje van een
oude juf.
Toen sprak Colijn. Het was,
in één woord, meesterlijk. Zó
moet een redevoering gebouwd
en zó moet zij uitgesproken
worden. Het had een diepte en
kracht: het was van beheerste
geestdrift, van ingetoomde schrij
hartstocht en van
dat echter geen ogenblik
werd tot slappe diplomatie, het
was onverbiddelijk protestants
maar ook het katholicisme werd
geëerbiedigd al werd het niet
ontzien. Bovenal echt in haar
soort. Zij kwam de Calvinist uit
het hart. ,,'t Is mijn Calvinisme
en vooral mijn hart niet. Maar
dit belette mij niet, verheugd te
zijn, dat nu eindelijk eens
iemand weer wat knaps deed."
Een dag zal de spanning van de oor
logsdagen in de Noordbrabantse plaats
Overloon weer voelbaar zijn. Ter gele
genheid van de herdenking van de slag
bij Overloon die hier 20 jaar geleden
plaats had en de geallieerde doorstoot
naar de Maas zal een historische recon
structie worden gegeven van een wapen
dropping zoals de RAF die uitvoerde om
het verzet aan de broodnodige wapens t«
helpen.
De dropping heeft op 10 oktober om
twee uur plaats op het Kaaijveld naast
het oorlogsmuseum Overloon. Verscholen
in het kreupelhout aan de rand van het
veld zullen oud-Kpmensen weer de sen
satie ondergaan van het gespannen luis
teren naar het zachte vliegtuiggeronk in
de verte. Als het geluid dichterbij komt
zullen de seinlampen die het veld moe
ten markeren aanflitsen. Dan komt het
toestel donderend over. Enige minuten
tater ligt het veld weer verlaten. De
Nederlandse verzetsmensen beschikken
weer over een voorraadje wapens voor
hun ongelijke strijd tegen de bezetter.
In de oorlogsdagen was de zaak hier
mee nog niet voor elkaar. De wapen»
moesten bij boeren in het stro verborgen
worden, en zo zal het nu ook weer ge-
peuren. Als verpleegsters verklede
koeriersters zullen hierbij worden inge
schakeld. De hele dropping zal van a tot
z naar de regelen van de (oorlogs)kunst
geschieden.
Operawerknemers
verliezen geding
ook in appèl
De Nederlandse beroepsvereniging
voor muziek-dramatische kunst waar
van bijna alle werknemers van de Ned.
Opera lid zijn heeft ook in hoger be
roep haar geding tegen het bestuur der
thans in liquidatie zijnde stichting De
Nederlandse Opera verloren Gevraagd
was een verbod tot ontbinding der opera
zolang de arbeidscontracten niet wette
lijk zijn afgewikkeld. De president van
de Amsterdamse rechtbank weigerde in
zijn in mei gewezen vonnis in het kort
geding de door de vereniging gevraagde
voorziening het reeds genoemde ver
bod te verlenen. De civiele kamer van
het Amsterdamse gerechtshof heeft gis
teren in zijn in hoger beroep gedane
uitspraak het vonnis van de president
an de vrechtbank bekrachtigd.
Episcopaat wil voor
r.k. vakbonden
open karakter
De Nederlandse rooms-katholieke bis
schoppen hebben in een brief aan de
rooms-katholieke vakbonden de wens
geuit, dat voortaan ook niet-rooms-
katholieken met volledige rechten tot het
lidmaatschap kunnen worden toegelaten.
Spoorwegongelukken voor rechter
Mam, drum mi-lw, alle w» fichU n?n ook ja aar Ra ai C tfc lelfeftT
De rechtbank in Roermond
heeft gisteren twee spoorwegon
gelukken behandeld: het gebeu
ren op 18 augustus vorig jaar.
toen een elektrische locomotief
bij Venlo op hol sloeg, van een ta
lud stortte en het ongeluk dit jaar
op 30 maart toen de Austria-
expres bij het Venlose station op
een stilstaande locomotief reed.
De Venlose machinist M. J. R
.die voor het eerste ongeluk verantwoor
delijk wordt geacht hoorde twee maan
den gevangenisstraf en een boete van
300 tegen zich eisen. Zijn locomotief
vie lvan tien meter hoogte op een rij
weg, waar een moeder met haar kind
ternauwernood aan de dood ontsnapten
Het herstel van het gevaarde kostte de
Nederlandse Spoorwegen 87.000.
beambtebonden voor industriële
verwante bedrijven, dat verrast is door
deze in een brief aan de katholieke bond
van technici en chemici kenbaar ge
maakte wens. Volgens het bestuur van
de federatie heefl het episcopaal zijn
standpunt gemotiveerd met de grote
openheid van deze tijd en de wenselijk
heid om in de statuten van alle sociale
organisaties op dit punt eensluidende
bepalingen te doen opnemen.
Namens het N.K.V.-bestuur werd ver-
Haard, dat de mogelijkheid voor niet-
rooms-katholieken, om lid te zijn van
een bij het N.K.V. aangesloten organisatie
reeds lang bestaat. Aan deze mensen
werd het hospitant-lidmaatschap toe
gekend.
een 100-tal collega's een petitie ha.
.•ngediend heeft het scheidsgerecht van
de Nederlandse Spoorwegen de straf
veranderd in een verlagen van het loon
Op locomotief
Verder stonden terecht de commis
sies-titulair W. S van de Nederlandse
Spoorwegen te Venlo en de seinwachtcr
u k... Het zou hun schuld zijn dat op
30 maart van dit jaar de Austria-express,
die uit Venlo naar München-Gladbach
zou vertrekken bij het station te Venlo
op een stilstaande locomotief botste. Het
bleef toen bij materiële schade. In de
grote drukte die er op het station in die
dagen heerste zou S. vergeten hebben
e vragen of de lijn vrij was. en K was
ergeten dat de locomotief er nog stond
De officier vroeg voor S. een geld
boete van 500 of 50 dagen, waarvan
350 of 35 dagen voorwaardelijk en
voor K. of 30 dagen, waarvan 200 of
20 dagen voorwaardelijk, beiden met een
proeftijd van een jaar.
Wanneer Meivin Berg achter zijn
mooie elektrische orgel gaat zitten om
een stukje te spelen weerklinkt een ra
dioprogramma uit de luidspreker. Sinds
hij twee maanden geleden een nieuw
huis betrokken heeft, zegt hij, vangt zijn
orgel radioprogramma's op. Hij woont
n Seattle in de Amerikaanse staat
Washington.
KNLC verwijt de
fabrieken export
van melk
Het hoofdbestuur van het Koninklijk
Nederlands Landbouweomité heeft na af-
vergadering in Utrecht zijn
de melkexport
standpunt
Frankrijk bekend gemaakt. Het bestuur
kan begrijpen dat minister Biesheuvel
gezwicht is voor de dreigementen van
Franse zijde inzake de aardappelexport
en dat hij daarom de uitvoer van melk
mogelijk heeft gemaakt. Het KNLC be-
trcurthet echter, dat er fabrieken zijn
deze leveringsmoge-
