%uimte voor ons.... ZJó toekomót voor'feelerL&ncló ótuk verontruótendl U 2e^en er k VAKj* omó ZONDAGSBLAD EEN PAGINA VOOR DE JEUGD, SAMENGESTELD DOOR EEN JONGERENREDACTIE I Een Janusgezicht: lach of traan, komedie dan- wel drama, dat is theater. En hoe staat nu de jeugd tegenover toneel? Onze Ruimteredactie heeft hier en daar gepeild en gepolst. Er is *elfs meer uitgekomen dan meningen ,,van officiële zijde" en van „de man in de straat", nl. Manuel van Loggems hartekreet over de verontrustende toekomst voor het Nederlandse stuk. Behalve de scèneplaat zijn de foto's voor deze pagina ge maakt door Lida Iburg. Zij maakt sinds kort deel uit van de Ruimteredaktie. Uit de lezers kring is een bijdrage opgenomen van een acht tienjarige uit Den Haag omdat haar vers „Soms" iets in zich heeft van wat „des thea ters" is: de dramatische werking van het woord als expressie van gevoelens en gedachten. Zo willen wij ook ruimte geven aan waardevolle reacties op onze pagina over jeugd en toneel. ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1964 JANUSGEZICHT MANUEL VAN LOGGEM. psycholoog, ro mancier, toneelkritikus en -theoretikusen voorts zelf toneelschrijver, spreekt rustig, bedachtzaam en met kennis van zaken over het Nederlandse toneel. „De Nederlandse toneelschrijver verkeert niet in eert goede üjS'hëf mét Stttadbetg? DodS situatie. Terwijl in het buitenland een auteur dans. zijn stuk 7 a 8 keer ziet voor het definitief in première gaat, kan hier de schrijver niets dat jongere aan de voorstelling veranderen. Toneelstuk- ken ontstaan niet alleen aan de schrijftafel." het daarom zo'n succes heeft, om dat het ten eerste een goed stuk is en ten tweede een synthese vormt tussen de mode van het absurdis me en het realisme, tussen ver nieuwing en traditie. Hij verge- Als ik hem vraag of hij denkt it jongere mensen meer moeite hebben zichzelf te herkennen in een drama dan ouderen, en daar om minder de loutering zullen e woordt hij: „De laatste 5 jaar gaat het vooruit, drama!) antwoordt hij: „De zelf- In de periode 1920-'45 stonden de literatoren herkenning is meestal een primai- definitief vijandig t.o.v. het toneel. (Hij laat re zelfherkenning, door onbewuste 1 brief van Ter Braak 2 1 deze basisemoties. Dan maakt het bij- het toneel alle waarde ontzegt.) Men voelde er zonder weinig uit of je jong of niets voor als auteur afhankelijk te zijn van minder jong bent. Toch heeft de regisseur en spelers. De na-oorlogse generatie jonge mens wel andere herken van auteurs kende dus geen technische traditie, ningsmogelijkheden dan de oude- Hugo Claus was de eerste die het re. Maar als publiek liet zien, dat het Neder landse toneel wel belangstelling verdiende." Het moet hem voor in de mond hebben gelegen, want hij vertelt ogenblikkelijk hierna iets, dat hem hevig geschokt heeft. „Uit be trouwbare bron heb ik vernemen dat het Nederlandse toneel mo menteel ernstig gevaar loopt, door het feit dat het auteursrechtenbu reau tegen uitbreiding van het Ne derlandse toneel zal strijden. Dat betekent de dood van het Neder landse toneel." Studio In de kranten kon men dezer dagen lezen: .Niets dan lof van de raadsleden en wethouder mr. R van de Bergh voor het artistieke niveau en de zakelijke leiding bij de Ned Comedie. Het bezwaar de heer D. Dooyes, dat ei repertoire geen enkel stuk levende Ned. schrijver voorkwam, bestreed de wethouder met het ar gument, dat dit in de concurrentie- strijd der grote gezelschappen een WS opgave is waaraan dit ensemble niet kan voldoen. Deze taak wordt prijzenswaardige wijze Gesprek met Manuel van Loggem werkelijk iets goeds gespeeld wordt, b.v. Virginia Woolf, dan kan dat stuk voor iemand die niet getrouwd is even goed spreken als voor iemand die 20 jaar getrouwd is. Het gaat nl. in we zen om: haat, in fantiele bindingen, verveling, wanhoop, onvermogen elkaar te begrijpen. En dat ligt onder het 20-jarig huwelijk. geschiedt mede op deze grond." stuk op het repertoire heeft staan, behalve een paar van het vorige seizoen. „Dit is een zeer belang rijk punt. De grote klacht Jeugdproces vuii *'c vraa9 'iem 'l0® hii t°neel op het schrijft; of het feit dat hij psy choloog is hem dwars zit. Be wust toegepaste psychologie in het drama voert bijna altijd tot voor mij onaanvaardbare kinder praat b.v. Sartre. Als de psycho logie in mijn werk meespeelt dan is dat door onbewuste be heersing van de materie." Toneel is voor hem: karakters in een dramatische situatie. Boven die Zijn stuk „Jeugdproces", dat in ons land al veel succes had, wordt in het buitenland, (i' f j'ï „öon wordt in het buitenland, (iets ItakkeTSngltedln krijgen De wet met Ned. stukken vJeinig goede stukken zijn niet aangebo- voorkomtnl. in Zweden op- den maar in opdracht geschreven gevoerd (zie foto) en zal :?i Als de toch al slechte bescherming Miinchen eind oktober in pre- de Nederlandse toneelschrij vers geheel komt te vervallen er niet wordt gestimuleerd tot schrij- omdat er toch niet opgevoerd gaan. Daarvoor al te Antwerpen gespeeld en ven. omdat er toch niet opgevoerd wordt ral dit ernstige ge volgen 9< hu teel aan de TV. te hoge danken heeft gehad. Zijn tech- gebreke met haar subsi- niek leerde hij daar. Jk schreef 7 televisiestukken, die opgevoerd hebben. De regering blijft mate in gebreke met haa die. die allereerst de toneelspeel kunst betreft en veel minder de toneelschrijfkunst. Er moet meer van het aprioriprincipe worden uitgegaan: wij moeten b.v. 2 goe de stukken krijgen. En dan komen ze er ook. Zeker we krijgen geen ..Virginia Woolf", maar de eisen die aan de Ned. schrijver gesteld worden, zijn ook veel hoger. De Ned. auteur ontstaat uit het niets." Het komt dus hierop neer, dat In de keuze van toneelstukken meer en meer het commerciële element gaat overheersen. Daar dit al in sterke mate het geval was. kan men nog heel wat ver- „Toch had mien niet te klagen met Ned. stukken. Kasstukken als Virginia Woolf waren het niet, maar Rodenko, Dimitri Fren- kel Frank, Claus en ikzelf hebben toch in financieel opzicht geen ver liezen laten lijden. Alleen: die dwingende noodzaak dat het er komt is er niet. Dat ligt in het buitenland anders. In Frankrijk móet een groot percentage van eigen bodem zijn. In Engeland hebben ze er zoveel dat een ander er niet aan te pas komt. In Ame rika maakt men van b.v. een Anoullh een adaption en de adap tor krijgt het meeste geld in han den. De markt is in al die landen sterk beschermd. Voor Duitsland geldt dit niet. Daar ziin weinig auteurs en als er iemand is, zoals Peter Weiss, dan heeft die meteen Loggem, psycholoog. werden door de allerbeste spe lers die je je maar denken kunt. Het hpren haar je eigen dia loog is erg belangrijk. Hande ling is niet gelijk aan beweging merk je op zo'n T.V. goed. Han deling wordt bereikt door achter gelegen spanningsmomenten. Bij de T.V. moet je rekening houden met kleine overgangen. Ik leerde daar dat de grootste werking voor mij wordt bereikt met de allergrootste soberheid. Het hin dert de ontwikkeling van de toneelkritikus en toneelschrijver tijdens zijn gesprek handeling als je er teveel han deling in brengt." Op het laatst drukt hij mij op het hart er vooral de veront rustende mededelingen omtrent de toekomst van het echt-Ne derlandse toneel in te zetten. Dat wil ik graag doen, met een niet vlinder verontrust hart. TOM VAN DEEL Scène uit de Zweedse opvoering 1 an Manuel van Loggems toneel spel Jeugdproces Virginia Woolf Karei Ravens, student psycho logie (20 jr.): Of ik vaak naar de schouwburg ga? Ik krijg er de kans niet voor. Ik bedoel niet dat ik geen geld heb of zo, maar de toneelgezelschappen ontne men me alle moed. Ik wil graag een goed stuk zien en in het af gelopen seizoen zijn er maar een paar gebracht; „De plaatsbekle der" bijv. en „Virginia Woolf". Een musical kunnen ze van mij cadeau krijgen. Riek de Lange, kweekschool (19 jr.): Ik ga nooit naar de schouwburg; ik vind er niets aan. Bovendien woon ik een flink eind buiten de stad; ik zou, omdat de toneelstukken meestal zo lang duren, de laatste bus missen. Adrie Nieuwenhuizen, verko per in een boekhandel (21 jr.): Shakespeare,de Gijsbrecht, stukken van al die schrijvers uit de voortijd, vind ik natuurlijk prachtig. Ik weet wel dat het verleden grote toneelschrijvers heeft voortgebracht; ik zou er graag van overtuigd willen wor den, dat ze er tegenwoordig nog zijn. Is er de laatste tijd nou ook maar één geweldig toneelstuk tevoorschijn gekomenDe stuk ken die bekendheid krijgen, hebben dat meestal te danken aan hoog opgevoerde publiciteit (De plaatsbekleder) of aan ge- durfde taal (Virginia Woolf). !_I Peter in 't Veld, hbs-er (18 jr.): Als je een toneelstuk tinJtfai zien, kan je net zo goed naar de' t.v. kijken. Daar hebben ze ge-fe noeg van die ernstige program- ma's. Ria Vollenhove, secretaresse (23 jr.): Ik herinner me een schoolvoorstelling. Enorme rot zooi. Ten slotte kwam een uang de acteurs voor het doek. het niet stil wordt, gaat de voor stelling niet door", zei hij. Na-~- tuurlijk daverende hilariteit, 'ki Heb me de hele voorstellingl door zitten ergeren. w Lia Kannegieter, kweekschool (20 jr.): Zo'n cultureel paspoort vind ik een enorm voordeel, vooral omdat je nog niet zeij verdient. Ik interesseer me ge weldig voor toneel, vooral vooi moderne stukken. Het boeit me. te zien hoe de mensen op een voorstelling van hun eigen tijd reageren. warenhuis heeft de burgemeester van Den Haag een kist aange bracht die eerst over honderd jaar mag worden geopend en waarin een collectie artikelen zit, die re- resentatief voor 1964 wordt ge- BOB VAN LEERSUM nachtjapon, hagelslag, 1 teles 1 bikin ietoestel. 1 pakje Dc fraudeur van de heeft negen maanden Een symbolische straf? NOG ALTIJD BLIJKEN er velen te zijn, die menen dat „de jeugd van tegenwoordig", zoals zij die dan zo graag noemen, eigenlijk nergens voor deugt en niets liever doet dan 's avonds langs de straten schuimen of lui in een stoel naar de T.V. kijken. Als iemand het hier niet mee eens is. dan is het de heer Van Leersum (Bob) wel, direc teur van de Koninklijke Schouwburg te Den Haag. „Kijk." zegt hij ..natuurlijk is het zo. dat-er een bepaald deel van de jeugd niets be ters weet te doen dan 's avonds wat rond te lummelen of naar de T.V. te kijken. Maar was dat dan vroeger anders? Als ik zie. hoeveel hier in Den Haag gebruik wordt gemaakt van de Culturele Jeugdpas- poorten. dan kan ik alleen maar zeggen dat de cijfers deze mensen ongelijk geven." De Jeugdpaspoorten stellen de Haagse jeugd in de gelegenheid om tegen sterk gereduceerde prijzen talrijke culturele manifestaties zo als toneelvoorstellingen, concerten, films enz. bij te wonen. En de heer Van Leersum, zelf oud-toneelspeler maar thans gezeten in de directeurskamer behangen met foto's van allerlei toneelberoemdhe den, merendeels persoonlijk aan hem opgedragen, blijkt een enthou siast aanhanger van de C.J.P-gedachte tc zijn. De Kon. Schouwburg in samenwerking met de Haagse Comedie doet dan ook al het mo gelijke om de jongeren voor het toneel te winnen en beslist niet al leen om commerciële redenen. „Kijk. daar gaat het om: Je moet de jongelui laten zien. dat to neel iets in je leven kan betekenen en om dat te bereiken moet je ze tMt beste voorzetten, het allerbeste. Het kan niet goed genoeg zijn. We prijzen ons daarom gelukkig, dat we hier de Haagse Comedie Hebben, die altijd met zorg haar stukken kiest en over spelers van klasse beschikt." ONTWIKKELING Er zijn natuurlijk bepaalde categoriën, die niet komen. Maar vol gens de heer Van Leersum heeft dat niets met ontwikkeling te ma ken: „Er komen hier ook heel eenvoudige mensen, van wie ik weet, dat ze alleen de lagere school bezocht hebben, maar ze komen trouw en ze reageren altijd juist En daarom geloof ik, dat liefde voor Het toneel beslist niet alleen bij de ontwikkelde mensen aanwezig hoeft te zijn. Feeling voor kunst moet nu eenmaal aangeboren zijn. Natuurlijk is het wel zo, dat van de jeugd, die hier komt, het me rendeel middelbaar scholier of student is, omdat de school ze meestal op het toneel attendeert en vaak op stukken voorbereidt, die in spe ciale schoolvoorstellingen worden gespeeld. Het bezwaar van die schoolvoorstellingen is, dat het soms van die georganiseerde uitstap jes worden. Cultuur kan men natuurlijk nooit opdringen, al moet ik zeggen, dal zo'n uitstapje wel eens nuttig kan zijn om drempelvrees te overwin nen en ze eens met de sfeer van de schouwburg waar de meesten nog een beetje bang voor zijn, te confronteren. Enige tijd geleden ontmoette ik nog zo'n jongen. Met tegenzin ging hij naar de „Ham let" toe, maar na afloop was hij razend enthousiast en bezoekt nu de schouwburg geregeld. Opvallend is eveneens, dat in Den Haag het enthousiasme, ook bui ten het Jeugdpaspoort om, de laatste jaren sterk gegroeid is en dat de gemiddelde leeftijd, die. voor de oorlog tamelijk hoog lag, gedaald De voorkeur van de jeugd gaat, zoals wel te verwachten was. voor al uit naar moderne stukken. Dat de jeugd progressief is, vindt de Heer Van Leersum, die er zelf de man niet naar is om maar alles wat modern is te omhelzen, heel normaal, maar hij vraagt zich wel af, of de drijfveren ook altijd gezond zijn. Zelf geen voorstander van exhibitionisme in de kunst, gelooft hij dan ook in een sterke reac tie hierop en is ervan overtuigd, dat de jeugd na enige toneel-erva ring het kaf van het koren zal weten te scheiden. Wat betreft de Christelijke jeugd blijven er natuurlijk altijd vragen oestaan ten opzichte van het toneel, maar ook in Christelijke kringen is er een kentering gekomen en kunnen we spreken van een belang rijke ontwikkeling naar het theater. Het duidelijkste kunnen we dit volgens de heer Van Leersum zien bij de Christelijke kranten, die vroeger zeer behoudend waren, maar tegenwoordig allemaal ccn to neelcriticus hebben, waardoor blijkt, dat de problematiek niet zozeer meer betrekking heeft op het toneel als verschijnsel maar meer op bepaalde stukken. Dan willen we afscheid nemen, maar de heer Van Leersum, die een boeiend causeur is gebleken, vertelt ons eerst nog het een en an der over de toneelgroten aan de muur, over de koningin, die hij een warm hart toe draagt en over de T.V.-mensen, waar hij als echte schouwburgman een hartgrondige hekel aan heeft en dan lijken alle portretten ons goedendag te knikken, volgt een handdruk en staan KEES VAN ALDERWEGEN 3 Soms is hel beier om 1 en alle zoele woorden 1 soms is het beier om d< Soms is het beter om ma want als jij soms het woi zal het dc tere schakel t cn het zal onherstelbaar Soms is het beter c laar stil te zijn ngesproken laten dingen maar te later stil te zijn vermag tc spreken en ons verbreken

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1964 | | pagina 18