Mevrouw Liiéne Rice L Limburgse Jagers (150 jaar) vierden deze weekfeest at een pannekoek TEN AFSCHEID ZATERDAG 4 JULI 1964 Diplomaten komen en gaan. Zij wisselen van woonplaats op de meest onverwachte ogen blikken. En zo kon het gebeuren, dat we in alle rust een afspraak maak ten voor een met mevrouw Luéne Rice, de echtgenote van de en me in New York gevestigd i er les gegeven. En ik heb i nooit spijt van gehad." want iedereen hier spreekt En- hart, maar tegelijk in de overtui gds." We zoeken een rustig plaatsje, niet in het Pannekoekenhuysje. maar door de andere onderdeur, die naar de rótisserie Oudt Ley- den voert. De heer S. M. Borger- interview ding, eigenaar van het traditio nele Pannekoekenhuysje en van dit fijnproeverslustoord, leidt ons naar de tafel, versierd met beel dige lathyrus, een attentie van het huis, die mevrouw Rice on- Amerikaanse ambassadeur middellijk opmerkt en waardeert, bleef staan en hief zijn handen Een indrukwekkende spijs- en op. Als versteend zaten we om wijnkaart wordt aangedragen tafel en hoorden zijn woor- Jf1®®, den: „De president is dood." verheugd, dat mag Niemand bewoog, niemand zei toch?" iets- Toen ze* mijn man: „La- Eigenlijk mag het niet, want ten we bidden." Daarna zijn de ,Jfog zie ik het beeld voor me", vertelt mevrouw Rice. „Mijn man was tussen twee gangen gaan telefoneren. Bij de deur stonden de kelners met de schalen, waarop de gebraden eenden, wachtend op een teken van mij om te serveren. Toen kwam mijn man binnen. Hij llllllll in Den Haag en dat het tegelijk een afscheid he}> nekoek werd, want inmiddels was uit Washington het bericht gekomen van de pensioenering van de heer Rice. De plaats van het inter view hadden we mevrouw Rice laten kiezen en ze wist het meteenhet Pannekoekenhuysje in Leiden Maar het interview begon al in de auto. En... even anders dan ik dacht. „Ik wil nog een heleboel van u weten", zei me vrouw Rice, „ik houd van mensen en daarom ben ik al tijd blij een Nederlandse vrouw te ontmoeten, die iets vertellen kan over het leven hier. Ik heb er al velen ontmoet, onlangs heb ik een lunch gegeven ter -o - ...vUW. het niet zo kwaad, de rótisserie wordt de vader- gasten heengegaan, een voor grijpen elkaar alleen niet- landse pannekoek niet geser- een..,. veerd, die hoort bij het Panne koekenhuysje met rood-wit ge- Wat ons daarna in die moeilij- blokte kleedjes inplaats van wit ke dagen zo goed heeft gedaan is damast op de tafeltjes. Oudt Ley- het medeleven hier. Die bloemen dan je Geen spijt ook is er over het verblijf in Nederland, integendeel. Mevrouw Rice heeft er vele jeugd herinneringen teruggevonden, want als beloning voor haar studie mocht ze van haar vader toen een reis naar Europa maken, waarbij Nederland uitvoerig bezocht is. En in het eerste jaar van het ambas sadeursschap van haar man in Ne derland zijn alle provincies be zocht. Wat misschien meer is, dan vele Nederlanders kunnen zeggen. Intussen is de begeerde appel- pannekoek gekomen. De heer Borgerding vervolmaakt het bak sel van de kok persoonlijk met al lerlei heerlijkheden, die in snuif jes en schepjes worden toege voegd. Hij weet wat zijn gasten toekomt. Hij verzorgde culinaire ik niet kan, dat is een politieke genoegens voor drie generaties redevoering houden. Ziet u, ik Oranjes: koningin Wilhelmina, ko- denk altijd: „Ach, die anderen ningin Juliana en prinses Beatrix. i j j Met moed beginnen we aan de veertig centimeter-middellijn-pan- dan kan je nooit fel genoeg van nekoek. Het leuke is dat bij elke leer trekken. Waar ik vooral blij hap weer een stukje vrijkomt ben. is dat ik voor mijn huwe- het Hollandse landschap, dat de lijk echt gewerkt heb. Je begrijpt Delftsblauwe borden siert. veel beter als hij moe Aan die borden zit ook al i dat Nederland 'erin opgenomen was werkelijke troost. Het werd, met een ster in de Guide nog moeilijk te beseffen, dat pre- Michelin staat. De heer Borger- sjLd®nt Kennedy er niet meer is. ding is daar met recht trots op. Mijn man kende hem zo goed, hij meteen: dat is hem en nooit De toekenning van die ster is heeft in Pennsylvanië^ een^ hele iemand anders! En toen had hij zijn. ge affaire. Hij heeft bij anderen d7 gevoerd en in zulke omstan- de ster zien komen en verdwij- digheden leer je iemand kennen." nen. Oudt Leyden is die eer van We glijden dan ongemerkt over de ster nu al zeven jaar toege- in de politiek. „Ik vind het erg kend, maar wie de fijne tong en moeilijk hier in Nederland, al de scherpe blik heeft, waarmee die politieke partijen. Bij ons ben de beslissing genomen wordt, je Republikein of Democraat, heeft hij nooit kunnen ontdekken. Men is er veel feller in de poli tiek. Stel u voor. waar we woon- Dat is het GettY.sbur8. nog geen mij reld indenken. Ik ben pas laat ge- ding, die op het idee kwam trouwd. Ik was al dertig. Toen ik plaats van witte borden blauwe mijn man leerde kennen, wist ik wandborden te nemen. Het be zwaar is, dat ze erg breekbaar zijn, zachter gebakken dan de normale etensborden. En het kan zegd. Maar vijf maanden daarna gebeuren, dat bij het afwassen waren we al getrouwd. zo'n bord van twaalf-en-een-halve gulden breekt en dat terwijl de Onrlpru/\i7Pre*<i pannekoek, die er op geserveerd v^/iuerwiyzeres Wgrd; misschien maar een-vijf-en- Ik heb eerst voor onderwijzeres '"Mevlouw'Rice heeft het Panne- geleerd, toen me gespecialiseerd koekenhuysje ontdekt toen haar in voordrachtskunst. Eindelijk 23-jarige dochter, die in Amerika was ik zo ver, dat ik een tournee Om toch in stijl van de rötis. de Republikeinen. En mijn ,- ^ven' kiezen we op en zjjn echte Democraten. Het eens gebeurd, dat een tuinman aanbeveling van de Maitre een minuscuul kopje schildpadsoep vooraf. Mevrouw Rice en ik kij- van ken elkaar -- *-;- h®t eerste hapje zjjn Democraten eens aan: ,,uat is het. aardige mensen?' Wanneer Ik later nog eens in- Of de politieke loopbaan formeer hoe zo'n geurige bouil- man ook aan de echtgenote bij- Ion to krijsen is hoor lk een z™dere. .h«S studeert, met vakantie Maar nu ontdekt ze nog iets meer gaan maken. Maar toen van dit Hollandse eethuisje. Ze i mijn vader. Vader en ik mag in de keuken kijken en zelfs i altijd heel dieht bij elkaar. st,aat d« P»? P°UfPel ucuiu, uoi ccu lunuiiau af om zelf een pannekoek te bak- Republikeinse vriendin ™Un moeder stierf toen ik twaalf ken.... Een pannekoeksmes hoort vroeg: „Die familie Rice was. Vader zei: „Lucne, je mocht er eigenlijk niet bij. want tradi- zijn het toch leren wat je wilde, je mag het tiegetrouw wordt de pannekoek werk doen wat ie wilt maar «w opgeworpen om te keren, werk doen wat je wilt maar doe Een )amsti die heel wat haar "et me niet aan zo'n leven van ning kost, maar onvervaard han- reizen en trekken te beginnen. EI- teert mevrouw Rice de pan i ke nacht in een ander hotel, ik over drie kwartier zal mevrouw teerd. Mijn kleermaker was er lef kost u-el oefening het baksel Rice, verkleed en wel weer op en ik dacht dat ik alle tijd had een receptie moeten staan. Vlug, tot mijn secretaresse kwam vlug, nog de handtekening in vragen of ik niet weg moest? het gastenboek en dan weer te- Toen ik mijn vergissing ontdekt o. Ik maak had hlp.pk. nok. nnn dp nutn nipt toen IK rug ui ccu ouuc» uuici m oefening, lukt het. ere van uw vrouwelijke minis- heim2Ümig verhaal van schild- tkuYofdfplomalt^ïvrouw^die moet er niet aan denken-" Toen En dan de schrik.... we heb- wel gekkermeegepakt. ïk had en hup, ik ter Schouwenaar-Franssen. Er padgelei met sterke bouillon van echt meewerkt, nodig heeft. Wat heb ik de tournee laten schieten ben veel te lang zitten praten.... een afspraak verkeerd geno- bracht. De waren de voorzitsters langrijke Nederlandse vrou wenorganisaties bij. Ik vind, der dat hier in Nederland veel vrouwen aan de top staan." gebroeide kalfskop, waaraan ro zemarijn, thljm, juriet, korean- laurier... en nog Den Haag. Ik maak had, bleek ook no"„ de auto niet 'K z° *wam voorrijden, bezorgd, maar mevrouw thuis te zijn. Mijn kleermaker Zar Jatikhefaehajldhad" Rice lacht het weg: „Ik heb het had een heel klein oud autootje gehaald had. hij me wegge- En ook nu halen we het, al is keken wel het op het nippertje! den worden steeds vers gebruikt, zolang het mogelijk Is. Loopt die Ik kan alleen antwoorden, dat tijd af, dan wordt er een voor- •r hier in Nederland juist zo wei- ra*dje gedroogd, mg getrouwde vrouwen een baan buitenshuis wensen, dit toch ir tegenstelling met de omstandighe- Amerika. „Misschien komt recepten, Zo komen we op recepten. Nee, mevrouw Rice heeft geen eigen houdt eigen - TT „Maar ik kom nooit meer in de Nederland. Huishou- keuken. We hebben een Italiaan- se kok en ^at z„n domejn Al leen met Kerstmis ben ik naar hulp. de keuken gegaan om de kal koen met echte Amerikaanse vul- ling zeil. kiazr vertoon het 150.jarig bestaan geholpen en de gevierd van de oudste stam- onderdelen van het Regiment dat omdat de huishoudens Amerika veel geautomatiseerder zijn dan in Nederland. Huish delijke hulp is er vrijwel niet krijgen of onbetaalbaar. Bijn; drie dollar voor één uur 1 Het geld. dat aan die hulp moeten worden uitgegeven, i: o belegd in apparaten. De Neder- plezier T"\EZE week is te Venlo met •L'enig plechtig en feestelijk worden om een afwasmachine, een diepvriezer, kortom derne keuken te hebben." Droomkeuken Geestdriftig beschrijft Rice de keuken van het familie huis in Gettysburg, waar ze nu binnenkort-zal terugkeren. Ik zie de droomkeuken voor mijn ogen *an overkomen, tweemaal het- verrijzen. Alle apparaten zo ge- plaatst, dat er geen stap overbo dig gezet behoeft te worden, de eethoek aansluitend, een groot raam dat uitziet op een bos. Ik ik3 denk^aan liet eigen nienkleine '""""er vergeten, net was ae keukentje, waar kaft- en keuken- ?™nd--van de 22ste november deur vrolijk tegen elkaar aan klappen als ze per ongeluk ge- irf wnrHpnl Kregen lijktijdig geopend worden! Maar, geen tijd.... we arriveren bij het Pannekoekenhuysje en mevrouw leest: „Kiep aan het splet", wat een geweldige presta tie Is, want het Nederlands blijft een gesloten boek 'voor haar. „Mijn man leest wel Nederlands, maar spreekt het niet, trouwens, daar krijgt hij geen kans voor, If ffi«MMMMMM m bevestigd." Met onrust Er worden heel wat lunches en t diners in de residentie aan de Limburgse Jagers en in de Tobias Asserlaan in Den Haag rij van feestelijkheden en r^llr-alïesTa^ voTan'hllf plechtigheden was wel een nauwkeurig En vóór dc gasten hoogtepunt de aanbieding S,°k^omratoen°nAl[edem™?s' van hüt geschenk van de bur- en de lijsten van de gasten wor- gerij van de provincie Lim- kan SS burg een monument ter na- zelfde te serveren." gedachtenis aan de gesneu- velden der stamregimenten. Die avond dat door de commissaris van Eén diner zal mevrouw Rice KomRgin mr. dr. Gh. J. A. nimmer vergeten. Het was de M. van Rooy werd onthuld. HIS mtnïal SSch De ^burgse jagers heb- van zijn secretaris bericht ge- ben het vaderland altijd gÓS 2d„ï voortreffelijk gediend. Zij aanslag. „Maar", zo werd erbij hebben steeds uitgemunt gezegd, „het bericht is nog niet door korpsgeest, bij hen is altijd het besef levend ge bleven, dat zij de goede naam van hun stamonderde- len hadden hoog te houden. En zij hebben daarvoor een koninkijke erkenning ont vangen. Op 8 oktober 1951 gaf Hare Majesteit de Ko ningin de Limburgse Jagers een vaandel. GESCHIEDENIS De oudste stamonderdelen van het regiment zijn 2, 6 en 11 Re giment Infanterie. Ter gelegenheid van het 140-jarig bestaan van het huidige Regiment Limburgse Ja gers in 1954 heeft de toenmalige eerste luitenant T. J. M. Hendriks de belangrijkste wapenfeiten uit de geschiedenis van het regiment en zijn stamonderdelen nog eens in een gedenkboekje gememo reerd en uit deze belangwekkende geschiedenis is in dit verhaal ge citeerd. Begin december keerden de Ne derlandse troepen met roem be laden in het vaderland terug. CITADEL 1814 de Op 1 juli 1810 werd Lodewijk 2de Bataljon Infanterie de krijgsmacht werden vrij- Napoleon afgezet als koning Holland en werd ons land inge- willigers geworven terwijl lijfd bij het Franse keizerrijk, bepaald, dat bij gebrek aan Onze tot dan toe slechts in naam voldoe bestaande zelfstandige strijdmacht lojjng ng van de Koning vc aze stamonderdelen i gepresteerd". werd vernummerd en ingedeeld bij het Franse leger. Het 2de Re giment en een bataljon 6de Regiment Infanterie werden canten samengevoegd en voerden sinds- kreeg dus dien de naam 123 Regiment In- macht, fanterie. Na de nederlaag van Na poleon in Rusland in 1812 werd het Franse leger gereorganiseerd en was er van onze voormalige regimenten niet veel meer terug te vinden. voldoende aantal vrijwilligers een plaats vinden onder de mannelijke bevolking het 45 j3»1"- Het stellen van rempla- toegestaan. Nederland «er een eigen „riigs- ^arTege»° BESLISSEND ir wat door door reorganisatie van zijn strijd- die dagen krachten wist de Prins van Oran je te voorkomen dat de Fransen dit geringe succes konden uitbui- Hot muziekkorps ran b.el ment Limburgse Jagers gala-un iform engeschonkt de Limburgse bevolking. Quatre Bras is van enorm be- 17 tot lang geweest. Napoleon beschouw de het bezit daarvan als beslis- De 2de Nederlandse Divisie heeft GRANAAT was vast besloten Qua rt handen te krijgen, bevel bepaalde Ook in de jaren van de moei lijkheden die tussen noord- en zuid-Nederland rezen hebben de stamonderdelen van het Regiment Limburgse Jagers zich bijzonder dapper gedragen. Stamonderdelen van 6 R.I. leverden een belang rijk aandeel in de heroïsche ver dediging van de citadel van Ant werpen. een wapenfeit, dat in het vaandel staat vermeld. Nu een enkel woord over het Bondscontingent „Limburgse Ja gers". „Als gevolg van de be trekking waarin het hertogdom Limburg in 1839 tot de Duitse Bond kwam te staan, diende Lim burg een contingent voor het Bondsleger te leveren. In 1855 werd het contingent ingedeeld bij de Nassau-Limburgse-Brigade. Toen in 1866 de vrede van Praag werd gesloten kwam er een eind aan de verplichtingen van Neder land tegenover de Duitse Bond en Limburg werd een provincie van Nederland. Hoewel deze Limburgse Jagers nimmer aan gevechtshandelingen behoefden deel te nemen stond het korps zeer goed aangeschre ven bij de Duitse inspecteurs en uit ervaring weten we, dat onze Oosterburen op militair gebied niet zo erg gauw tevreden zijn. Bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog waren van de stam onderdelen van het Regiment Limburgse Jagers 2 en 6 R.I. ge legerd m de Peel-Raamstelling en 11 R.I. in de Grebbelinie. Ondanks de overmacht aan men sen en materiaal die de vijand in de strijd wierp, leverden talloos velen een heroïsch gevecht en in de na-oorlogse jaren zijn er bij het Regiment Limburgse Jagers militairen ingedeeld geweest, die in mei 1940 blijk hebben gegeven van een onvoorwaardelijke trouw aan Oranje. Velen, onder wie de eerste regimentscommandant, werden voor hun uitstekende da den van moed door Hare Majes teit de Koningin met dapperheids onderscheidingen begiftigd. Na de oorlog waren er stamon derdelen in Indonesië en later trokken vele Limburgse Jagers naar Korea, en zij verwierven zich in de gelederen van het Ne derlands Detachement Verenigde Naties grote roem. Ook hun moed werd met vele Nederlandse. Ame rikaanse en Zuidknreaanse dap perheidsonderscheidingen beloond. Op 1 juli 1950 werd opge- Zij kreeg spoedig haar kracht kruist. bewijzen. Napoleon ontsnapt Elba landde in Zuid-Frankrijk VRIJWILLIGERS en onmiddellijk stroomden de teranen toe. en binnen zeer korte tijd was Napoleons macht her steld. Maar de grote mogendhe- J— - Europa berustten niet Onder de bataljons die deel uit maakten van de 2de Divisie die nen te worden vermeld, het 8ste Bataljon Nationale Militie (stam- onderdeel van 2 R.I.) onder be vechtshandelingen door een gra- Luitenant-kolonel De Jong, eindigde de strijd en hadden bei- commandant van het 8ste Mili tiebataljon, werd tijdens de ge- N'adat op 21 november 1813 door deze „machtsovername' Van der Duyn van Maasdam en het gebeuren, dat Nederlandse, Hoogendorp Engelse Gijsbert Karei alle Nederlanders te wapen wa ren geroepen om te helpen de Fransen uit ons land te verdrijven, werd twee dagen later, op 23 no- vember, o.m. opgericht het Regi- ment van Linie van Phaff te Rot terdam, welk regiment op 9 ja- België gereed stonden om voorgoed een einde te maken i de macht van Napoleon. opschrift lezen „Quatre Bras Waterloo 1815". Dit opschrift drukt troepen onder druk bataljons ter versterking. Fel ficht het Regiment Limburg- Zaaiden de gevechten tegen de se Jagers, dat de traditie zou avond op en omstreeks 9-00 uur voortzetten van het vonr eindigde de strijd en hadden bei- V°°F de partijen ongeveer dezelfde maHge ~de, 6de en 11de Re- stellingen als in de voormiddag giment Infanterie. Het kan van die dag. terugzien op een grote ge- Enkele dasen later begon zich schiedenis. het is een regi- de nederlaag van Napoleon af te ment, waarop iedere Lim- tekenen. Langzaam trokken zijn burpse Japer met rprht- trntc ut mm d» uv™ "«""Jon aanvoeren, urn aan ae sardetroepen zich terug doch de DurSse Jager met reent trots laarsohalk Nev van Napoleon de StTi'd te bli>ven deelne- frole stroom vluchtelingen sleep- IS. De grootste pluim kreeg aarschalk Ney van Napoleon t. K o^garde me. «««dj.het eens van een hogere vlucht. Vooraan bij de commandant, die het noem- kon Jong en het 7de Bataljon - luitenant-kolonel W. A. de naatscherf getroffen, als gevolg ha* IA» notoH,» r.t. waarvan hij van zijn paard viel en een zware beenkneuzing op liep desondanks bleef hij het bataljon aanvoeren. Om i (stamonderdeel van 6 R.I.) onder bevel van luitenant kolonel F. C. van de Sande. o ten men hij zich met het linker- vaandel kunnen we het noorden van Quatre Bras. Aan- been aan het zadel vastbinden. vankelijk moesten de Nederlandse uit de erkentelijkheid Juist toen het i SÖ»'™ ÏSL zLcj, de: Een de kroon uitzag, het 2de Bataljon i enig terrein prijs geven doch dat de Nederlandse troepen hun latere 2de Regiment Infanterie, van de infanterie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1964 | | pagina 13