als redder
van tiet vaderland
de geschiedenis in
Telefoonmisère bewijst:
het moet anders bij PTT
Grote geldstukken
Stuur De Gaulle maar
naar
Madag
ascar...
Scranton stelt
zich kandidaat
presidentschap
ZATERDAG 13 JUNI 1964
1*
Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen
DE CVi nil LO IS ME I ZO JONG MEER
VS&KEMJP
REGIME KAN
ALLE
KANTEN UIT
Volgens de Spaanse successiewet,
waarmee men overigens ook vele
kanten uit kan, komt na Franco's
dood de macht in handen van een
regentschapsraad. De belangrijkste
plaats daarin is voor kapitein-gene
raal Munoz Grandes bestemd, thans
vice-dictator" en woordvoerder
van Franco in het kabinet, vroeger
commandant van de beruchte Blau
we Divisie, die aan de zijde van de
Duitsers tegen de Russen vocht.
Hoewel deze regentschapsraad
„junta" is misschien een betere
naam, omdat het zwaartepunt onge
twijfeld bij de strijdkrachten zal ko
men te liggen volgens nagelaten
instructies van Franco kan hande
len, acht men het waarschijnlijker
dat hij zich aan de omstandigheden
zal aanpassen, met andere woorden
aan de wensen van het volk. Eerst
zullen deze zich echter moeten uit
kristalliseren, wat wel eens lang
zal kunnen duren.
ALLES IS MOGELIJK
Alles is dus nog mogelijk in Span
je; op geen enkele toekomstige
staatsvorm heeft Franco zich tot nog
toe vastgelegd. De restauratie van
de monarchie kan uit de bus komen
wie de koning dan ook zal zijn
MADRID, juni. Er gaat een paradoxaal, maar veelzeggend
verhaaltje in Madrid. José komt Juan tegen en zegt tegen deze:
„Franco is dood!" „Gelukkig", luidt de eerste reactie van Juan,
Kor onmiddellijk gevolgd door de vraag: „Zeg, wie volgt hem eigen-
lijk op?" „Franco", klinkt het vreemde antwoord. „Gelukkig",
verzucht Juan opnieuw,
rherj» Een andere anecdote is al even typerend voor de situatie. Een
jongen, die ontdekt heeft dat op een eenzame bergweg een brug
Aidn over een ravijn is ingestort, gebaart een auto, die er pardoes in
zou zijn gereden, te stoppen. Niemand minder dan Franco zit in
de wagen. Hij is zó dankbaar dat hij de knaap welk cadeau, dat
deze zich ook maar wenst, wil geven. De jongen denkt lang na en
zegt dan: Een begrafenis eerste klas". „Wat!" roept Franco uit.
„Als ik jé goed verstaan heb, begrijp ik 't niet!" „Ik wel", ant
woordt de knaap. „Ik wel. Als iemand zou weten dat ik het leven
van de Caudillo heb gered, zal ik me nergens meer in Spanje kun
nen vertonen, zonder risiko te lopen m'n eigen eigen leven te ver-
ontti liezen.
ds in
De moraal van deze, misschien ouderen heeft ze weliswaar de gne-
e z4 wat macabere mopjes, is duidelijk, ven meegekregen; van de tijd en
's,s®4 Hoewel vriend noch vijand veel in het nauwe contact met Europa daar-
het voortbestaan van het persona- entegen een sterk gevoel van relati-
listische bewind van Franco zien, vering. -
Brw weet niemand, wie z'n mantel moet De rustig en vooral doelbewust
overnemen. De generalissimo is in berekenende Franco, die maar één
o dit opzicht als De Gaulle. Hij is een ding wenst, namelijk vrede voor
l0.4 krachtfiguur, op wie men, op de 'ke- Spanje na z'n dood ijdelheid en
per beschouwd, meer tegen heeft grootheidswaan zijn hier uiteraard
5orni, dan voor. Zolang hij regeert, heeft niet vreemd aan, omdat hij als de
hij bovendien geen enkele andere redder van het vaderland de ge-
sterke persoonlijkheid in z'n omge- schiedenis in wil gaan is onder
ving geduld. Z'n bestaansgrond is het opvolgingsprobleem waarschijn-
irt vi het vraagteken: de gedachte dat lijk heel wat koeler dan de buiten-
men wél weet wat men heeft, maar wacht. Slimheid en gevoel voor po-
Woorj niet wat men krijgt. litieke verhoudingen kunnen hem
Vest. Don Francisco Franco Bohamon- niet worden ontzagd. Z'n voor-
tes, Caudillo van Spanje „bij de naamste uitgangspunt is wel dat
gratie Gods", zoals nog het klein- niemand, ook hij niet, weet welke
'n.®1ste, Spaanse muntje vermeldt, is staatsvorm straks het beste bij
ÏLj thans vijfentwintig jaar aan het be- het moderne, economisch volwassen
n wind. Z'n gezondheid is beter dan geworden Spanje past.
+5ÏÏLÏS SffLÏSffLV„e.rr£lr;l.e.!!i Vandaar dat hij van het begin at
aan geen enkele beslissing heeft ge-
nomén en alle mogelijkheden heeft
open gehouden. Zo heeft hij Spanje
een monarchie gelaten. Zo heeft hij
met de laatste koningsfamilie aan
gepapt, zowel met Don Juan (troon
pretendent voor de oude kastes der
grandes) als met diens zoon, Don
Juan Carlos (troonpretendent voor
de meer liberaal ingestelde monar-
- het is het
derde, monarchistische alternatief
in de grondwet laten opnemen dat
iedere Spanjaard koning kan
den en dat de monarch door
volk gekozen dient te worden.
len, waarvan hij de officieren
stelijk betaalt, op een politiemacht,
een geheime en een geüniformeer
de, die, wat salaris betreft, al even-
i min te klagen heeft, op een parle
ment, dat hij zelf kiest, en op bis
schoppen, die hij volgens een oud,
Middeleeuws recht van de Spaanse
Terzijde, maar voor Nederland
niet onbelangrijk: Behalve in Na-
varra, het Carlistische bolwerk,
wordt de echtgenoot van prinses
Is Spanje monarchistisch? Deels Irene, Hugues Charles van Bour-
wel, deels ook weer niet. Bijzonder bon-Parma, nergens in Spanje als
zwak is de verdediging van het ko- een serieuze troonpretendent gezien,
ningschap. Omdat velen bevreesd Vóór het gerucht dat rond verloving
zijn voor een derde republiek „zo- en huwelijk ontstond, hadden
wel de eerste als de tweede repu- meeste Spanjaarden zelfs nog
Van 1.3 naar 3.3 miljoen aansluitingen
proefschrift: „In
(Van een onzer redacteuren)
Men moet het eens aan een
willekeurige telefoniste vragen,
een vrouw die er de hele dag
mee moet werken: het telefone
ren is, vooral het laatste jaar,
bijzonder veel lastiger gewor
den. Er mislukken namelijk da
gelijks vrij veel pogingen om
een telefoongesprek tot stand te
brengen. Gesprekken breken
zonder aanwijsbare oorzaak af;
men kan bij het kiezen van een
bepaald netnummer er niet
„door" komen; vaak hoort men
ook het in gesprek signaal (tuut
tuut-tuut) terwijl naar late:
blijkt, het telefoonnummer hele
j maal niet in gesprek kon zijn...
Natuurlijk, de menselijke factor (het moeten volgen;
verkeerd manipuleren met het tele
foontoestel) speelt ook een rol. maar
onderzoek van PTT-zèlf heeft
Hoe kan dat nu
toch allemaal?
erdricvoudiging
van het huidige aantal telefoon
aansluitingen worden gerekend."
Zet deze prognose naast de lange
wachtlijsten van nu; het slechter
tot stand komen van telefoon
verbindingen (overbelasting) en
de waag wordt: Hoe kan dat nu
allemaal? Zyn we dan een
achtergebleven land in dit op-
het wellieh
kun
De:
artikel.
ragen
i bijgaand
ongewisse zaak, maar werpt nog tal
van andere vraagstukken op, waarop
we hier nu niet nader ingaan. Al die
problemen echter zijn een gevolg van
een status van de PTT als overheids
bedrijf die in deze moderne tijd niet
meer past.
Vandaar, dat al geruime tijd in dis
cussie is minister Van Aartsen heeft
er pas in de Kamer nog het nodige
over gezegd of dit staatsbedrijf,
uiteraard binnen zekere grenzen, niet
wat meer armslag moet worden gege
ven, waarbij de PTT bijv. toegang zou
kunnen worden verleend op de kapi
taalmarkt. Dit zou immers het inves
teringsbeleid alleen maar ten goede
kunnen komen. Al zou het de PTT al
leen maar mogelijk worden gemaakt
„zichzelf te helpen" via eigen Rijks
postspaarbank en Girodienst, die over
te beleggen gelden beschikken, dan
kwam men al een heel eind.
Eon aantrekkelijke belegging Is „de
telefoon" zeker, want wie wil nu niet
zijn geld steken in een zo rendabel
bedrijf? Echter: de beroemde molens
malen voor de PTT wel erg langzaam.
u vu.gci ue bouwvergunning Inderdaad; er is een commissie-Goed-
uiuci „afkomen"; de Inschrijving dient nart, die zich naarstig met al deze
plaats te hebben; het bouwen-zèlf komt PTT-statuspenkelen bezighoudt maar
1.1». i_hp! narlement Honlrt a ethsha ue aart.
dan aan de orde waarna tenslotte het he* parlement denkt allesbehalve
getoond dat de belangrijkste oorzaken tijdrovende inrichten van de centrale stemmig
voI^_ En als men voorts Weet dat de
(let wel!) over één jaar lopende PTT-
begrotingen vaak nog In datzelfde jaar
de Eerste Kamer dienen te passeren,
wel, dan kan het niet anders of er
kortsluitingssituaties als de telefonie,
al die telefoonmisere gezocht moet
worden in „de uiterst kleine reserve
apparatuur".
oplossing.
Met andere woorden: de uitbreiding
van de telefoonapparatuur kan thans
géén gelijke tred houden met de vraag,
omdat de PTT hierin onvoldoende kan
(lees: mag) investeren. Er ontstond zo
een achterstand die al fnuikender gaat
doorwerken en die, ook al zou van
daag de dag. de volledige financiële
armslag worden gegeven, bepaald niet
één twee drie in te halen is. Daarvoor
Lichtzijde
Een lichtzijde is er overigens wel
het telefoonprobleem: de straal-
>nie, nu reeds naar behoren func
tionerend in het zuiden des lands. Als
over twee jaar deze ook zal kunnen
worden toegepast in het westen en
daarna geleidelijk in het gehele land.
dan zal een belangrijk deel van de
Een kortsluitingssituatie óok met de moeilijkheden kunnen worden onder-
Voorbehoud
Al te graag
toeleveringsbedrijven
PTT zijn materiaal moet betrekken.
Men stelle het zich voor: in e
als thans, waarin men, zeker
vangen.
tijd
Dit neemt echter niet weg dat
een regentschapsraad. of „junta",
voor korte, of voor lange duur, een
nieuwe dictatuur, maar ook een re
publiek a la Franse, waar veel jon
geren voor zijn geporteerd. Wat
voorlopig wel niet zal kunnen
nooit ^fn ingevoerd, is de democratie,
bliek", hoort men vaak zeggen, van hem gehoord. Men beschouwt
„hebben ons alleen maar ellende hem als een intrigant, die ten on-
gebracht keren zij zich naar rechte aanspraken op de Spaanse
ko- troon maakt, bovendien nog niet
eens Spanjaard is.
MUNOZ GRANDES
,.van Blauwe Divisie i
Regentschapsraad"
De Caudillo is echter zo jong niet
meer. Hij is 72; ook al zal hij fy
siek en geestelijk een Churchill, of
en een Adenauer blijken te zijn, het
ogenblik, dat hij er mee op moet
flJ houden, nadert met rasse schreden.
k, GEEN EENHEID
Wat dan? Het historisch verdeel
de Spanje werd in de afgelopen
kwart eeuw niet tot een nationale
eenheid gesmeed. Zelfs Franco
heeft dit niet kunnen bolwerken. Er
mag dan rust en orde heersen, er
mag voor de buitenstaander politie
ke apathie zijn, onder de opper
vlakte sluimert veel oud zeer. De
wrede burgeroorlog, de wraakac
ties van de nationalisten op de re
publikeinen onmiddellijk er na, zijn
door de oudere generaties nog lang
met vergeten. Men treurt nog om
doden; men wordt nog gehinderd
aoor vetes, die niet werden beslecht.
Men verwijt het almachtige staats
apparaat en de vaak zo onbekwame
ambtenaren Spanje, in economisch
opzicht, een achterstand te hebben
bezorgd, ook al wordt thans alle
moeite gedaan deze in te halen.
Een nieuwe burgeroorlog dan?
.en zinnige Spanjaard gelooft er
jm De strijdkrachten zijn daarvoor
'e sterk; de tegenstanders van het
regime té verdeeld en té slecht ge
organiseerd. Hierbij komt nog dat
d® jongere generatie nauwelijks an-
«•«onistisch is ingesteld. Van de
1540) In Zweden werd in de 17de
eeuw een muntstuk ter waarde van
10 Taler geslagen. Op zichzelf is dat
niets bijzonders, maar omdat dit 10-
Talerstuk niet van zilver, noch van
goud werd gemaakt, maar van dood
gewoon koper, moesten de afmetin
gen nogal aan de royale kant zijn
om het muntstuk zijn werkelijke
waarde van 10 Taler te doen krij
gen.
De grootte van de
munt was dan ook
formidabel, want
het ding
kilo
had
doorsnede
cm. Wc kunnen ons
indenken, dat wei
nig Zweedse geld
buidels bij machte
waren dit muntstuk
te bergen!
Het spreekt welhaast vanzelf, dat
deze grote munt uitsluitend als grap
je of curiosum bedoeld was, want
geen sterveling dacht er destijds aan
in Zweden dergelijke reusachtige
muntstukken in te voeren. Wat zich
in dit opzicht in Micronesië afspeelt,
Is helemaal geen grapje maar bit
tere ernst. Daar wordt op sommige
eilanden nl. het merkwaardige ste
nen geld gebruikt dat niet alleen in
vorm, maar ook in grootte op molen
stenen gelijkt.
In het bijzonder op het eiland
Jap, waar door de Maleis-Polynesi-
sehe bevolking stevig wordt vast
gehouden aan de traditionele levens
wijze, trekken de stenen geldstukken
vanouds de aandacht. Eerst waren
er de Duitsers, die daar tot 1918
een belangrijk kabelstation hadden,
daarna de Japanners, die cr na de
Eerste Wereldoorlog een mandaatge
bied hadden en vervolgens de Ame
rikanen die het eiland bezet hiel
den. Maar de bevolking van Jap liet
zleh hierdoor niet weerhouden hun
stenen geld, al was het dan alleen
in het onderlinge ruilverkeer, in ere
te houden.
TOCH IS
HET ZO!
Dit sjenen geld, in de vorm van
molenstenen, werd op de Palau-eilan-
den vervaardigd van een soort kalk-
spaat en vandaar In ranke boten
met zijdrijvers 500 km over zee
naar de plaats van bestemming ge
bracht. Het is dan ook wel eens
voorgekomen, dat een dergelijke
steen in het water terecht kwam en
uaar de bodem van de zee zonk.
Veel betekenis werd hieraan door de
bevolking niet toe
gekend, want het
geldstuk veranderde
bjj iedere koop ge
woon van eigenaar,
ook al bleef het voor
iedereen onzicht
baar. In dit opzicht
zijn dc bewoners
ran Jap uiterst prac-
tisch, want zij gaan
van de redenering uit, dat de andere
reuzengeldstukken evenmin worden
meegedragen, zodat het uiteindelijk
niet van belang is, waar de stenen uit-
De waarde, die aan deze, meer
imponerende dan practische geld
stukken wordt gehecht, wordt uiter
aard geheel door de traditie bepaald.
Het grootste geldstuk, dat een door
snede heeft van 3,5 m en een gewicht
van 2 ton, werd vóór de laatste oor
log op 875 dollar getaxeerd; wat
het momenteel zou moeten opbren
gen doet weinig terzake, omdat het
hier toch niet om binnenlandse waar
deringen gaat. En stuk met een door
snede van 6 spannen werd omstreeks
1900 van de hand gedaan voor 26
zakken kopra, uit welke oude note
ring U in ieder geval kunt opma
ken, dat de overdracht van deze
stukken geen dagelijkse bezigheid
Van de molenstenen naar de be
strating in de middeleeuwen, is een
kleine stap, zodat wc het daarover
een volgende keer hebben!
(Nadruk verboden)
als de meeste Westeuropese landen
deze kennen. Nog nooit heeft de de
mocratie in Spanje gewerkt,
heeft zij, tijdens de Tweede Repu
bliek in de dertiger jaren, tot de
ramp van de bloedige burgertwisten
geleid.
„We zijn er nog niet rijp
zei een Spanjaard. „In staatkundig
opzicht kennen we onze rechten be
ter dan onze plichten. Het komt al
lemaal wel. Als Europa voor
opengaat, als de algemene welvaart
ons deel wordt, kunnen andere in
zichten niet uitblijven".
Merkwaardig is overigens wel
dat men in het anti-Marxistische
Spanje steeds weer op de Marx
istische doctrine stuit dat het
politieke beeld door economische
factoren zal worden bepaald.
Franco, die het land nog steeds
door „de roden" bedreigd laat
zijn in bijna elke redevoering
heft hij een waarschuwende vin
ger op loopt op dit punt bij
na vooraan
De advocaat en procureur mr. J.
Pruim in Den Haag heeft de zilveren
wisselbeker gewonnen bij de jaarlijkse
pleitwedstrijden van de vereniging ..De
jonge balie bij de Hoge Raad der Ne
derlanden". De deken van Haagse orde
van advocaten en de voorzitter van de
jury van de wedstrijden, mr. IJ. H.
M. Nijgh. reikten de wisselbeker gisteren
uit in de grote rechtszaal in het ge
bouw van de Hoge Raad.
investeringssector, zijn bestellingen er VOOF wat de status vail de
veelal jaren tevoren moet plaatsen, PTT betreft toch op korte ter-
uitgebreid investermgsprogranmia Si SS *Ï5Sl*X °dU ™jn iets zal moeten gebeuren,
behoeve van de telefoondienst begin- staatsbedrijf geconfronteerd wordt met Op Zijn minst zal moeten worden
ners bijzonder "A".* overwogen of de begrotingstech-
veri„gSzaitgoes£a™? 1 °P niek ten aanzien van de PTT
Verschuivingen en annuleringen van niet zodanig zal moeten worden
bestellingen zijn dan ook herhaaldelijk j j„j. j;t.
voorgekomen. In andere gevallen kón- SeWlJZlgd, dat dit staatsbedrijf
den bestellingen niet meer ongedaan méér jaren dan dat ene (en hoe)
cber^n 'vredesnaam "maar 'fange^üjd ka" °Yerf™, *aard°°r proble-
op zijn centjes wachten.... men als de huidige investerings-
Deze ontwikkeling maakt niet alleen belen™eringen althans enigs-
zins zouden zijn weggenomen.
behoeve van de telefoondienst begin
nen. Deze dienst
exploitabel en zo
iederéén in de gelegenheid stellen" tele"
foonabonnee te worden, inplaats van
lange wachtlijsten aan te houden.
In het gisteren verschenen proef
schrift van de heer A. de Waal te
Den Haag, dat heel actueel „De vraag
naar telefoonaansluitingen" heet en dat
de promovendus op 1 juli aan de Ned.
Economische Hoogeschool te Rotter
dam hoopt te verdedigen, wordt bere
kend dat er over elf jaar per honderd
woningen maar liefst 85 telefoonaan
sluitingen kunnen zijn, hetgeen neer
komt op 3.3 miljoen aansluitingen in
1975 tegen 1.3 tot 1.4 miljoen aanslui
tingen. thans in 1964.... Dat belóóft
dus wat!
Op de vraag hoe zo'n noodzituatie bij
onze telefoondienst kon ontstaan, nota-
bene in een tijd van steeds verfijnder
communicatiemiddelen, geeft één dei-
stellingen van bovengenoemd proef
schrift een globaal antwoord: „Het te
kort aan voorzieningen met betrekking
tot de telefonische communicatie in
Nederland is een gevolg enerzijds van
een algemene onderschatting van de
groei en anderzijds van de betrekkelijk
lage prioriteit die door regering
parlement aan deze voorzieningen
wordt toegekend." Het is met name
laatstgenoemde factor die we hieron
der eens nader onder de loep zouden
willen nemen.
Wie de PTT de schuld zou willen
geven van de jaren achterstand is
falikant naast. Deze dienst tracht inte
gendeel er nog van te maken
van te maken is; de fout is eerder te
vinden bij de centrale overheid, di
PTT te weinig financiële middelen
schaft om ..bij" te kunnen blijven,
belangstelling wordt thans door velen
uitgezien naar wat de begroting 1965
zal gaan opleveren.
Populair gezegd is de procedure als
volgt. Elk jaar bepleit de directeui
neraal van de PTT bij de minister
Verkeer en Waterstaat onder wie
bedrijf ressorteert: zo en zoveel heb
ik voor mijn dienst nodig. Een en
der motiveert hij met een degelijke
uitvoerige begroting. Daaronder be
vindt zich dus ook een post investe
ringen in verband met de te verwach
ten vraag naar nieuwe telefoonaanslui
tingen.
Prioriteiten
het investeren
Roosevelt mocht Franse generaal niet
dus hem de noodzakelijke bedragen
ter beschikking stellen, dan nog bete
ken! dit weinig, daar de zaak in de
ministerraad verder bekeken moet
worden. De praktijk daarbij was stee
vast dat de directeur-generaal minder
kon besteden dan waar hij en wa
lijk niet op losse gronden, zie boven
om had gevraagd. Er zijn nu eenmaal
prioriteiten...
Maar het moge duidelijk zijn dat bij
■n jaarlijkse herhaling van deze pro
cedure het ene jaar valt iets gun
stiger uit dan het andere het on
afwendbare gevolg is dat de te ver
wachten uitbreiding van het telefoon-
ggj --it gerealiseerd kan worden. Im-
het geld is er niet voor be
schikbaar!
er gevolg van deze gang van
Jat het de PTT bijna onmo
gelijk wordt gemaakt plannen te ma
ken op langere termijn. Als men
ten eerste weet dat dc bouw van een
nieuwe telefooncentrale, tenminste, on-
der junsllp omslandleheden. een „aak
«s die vijf jaar in beslag neemt: de
grond moet worden aangekocht; een
bouwplan moet worden ontworpen; be
sprekingen met het gemeentebestuur
„De bruid" met een „messias~
complex", daarmee betitelde wijlen
president Franklin D. Roosevelt
de oorlog in een briefwisseling met
sir Winston Churchill generaal
Charles de Gaulle. De voormalige
Amerikaanse president gaf voorts
als zijn oordeel te kennen, dat
met de Franse leider zouden moe
ten breken. Toen er onenigheid
heerste over de behartiging van
de Franse belangen in Noord-
Afrika schreef Roosevelt op
17 juni 1943 de Britse premier:
„Ik ben De Gaulle zatik ben
er vast van overtuigd dat hij onze
oorlogsinspanningen heeft ge
schaad en dat nog doet en dat hij
voor ons een zeer ernstige bedrei
ging vormt. Ik ben het met u eens
dat hij noch de Britten, noch de
Amerikanen magik vind ook
dat het tijdstip is aangebroken om
met hem te breken."
Op 21 juli 1944 schreef Churchill
Roosevelt, altijd van mening te zijn
geweest dat de Gaulle tot „team
work" gebracht moest worden. Hij
verklaarde, ook niet veel met de
Franse leider op te hebben, maar
hem altijd nog liever in het Franse
bevrijdingscomité te zien dan „rond
stappend als een combinatie van
Jeanne d'Arc en Clemenceau".
Deze openhartige en ondubbelzinnige ge-
dachtenwisseling over de toenmalige
leider van de vrije Franse strijdkrach
ten in Londen, nu president van Frank
rijk, is vervat in officiële documenten
die gisteren in Washington door het
State Department openbaar zijn ge
maakt. Dergelijke officiële stukken uit
de oorlog worden geregeld door het
ministerie gepublicéerd.
De anti-De Gaulle gevoelens van de
Amerikaanse regering dreigden in 1943
een bron van moeilijkheden tussen
Washington en Londen te worden. De
Amerikanen vermoedden dat Groot-
Britannië De Gaulle aanzienlijke finan
ciële steun verleende. Sommige van de
huidige geschillen tussen de V.S. en
Frankrijk worden toegeschreven aan
de moeilijkheden in de oorlog tussen
de geallieerden en De Gaulle.
Roosevelt zei op 8 mei 1943 in een me
morandum aan de Britse premier, het
optreden van De Gaulle onduldbaar te
achten. „De Gaulle mag dan een op
rechte kerel zijn. maar hij heeft een
messias-complex. Verder denkt hij. dat
het Franse volk zelf krachtig achter
zijn persoon staat Dit betwijfel ik. Ik
geloof dat het Franse volk achter de
vrije Franse beweging staat, dat het
De Gaulle niet eens kent... Als ze wis
ten wat u en ik van De Gaulle zelf
veten zouden ze de beweging trouw
niet haar huidige leider
blijvei
in Londen",
president.
aldus de Amerikaanse
Onduldbaar
Roosevelt schreef verder, geneigd te zijn
te overwegen om van Frankrijk na de
bevrijding „voor een half jaar of zelfs
een jaar" een land onder militaire be
zetting te maken, onder bestuur van
Britse en Amerikaanse generaals. Dit
zou volgens hem noodzakelijk kunnen
zijn ter voorbereiding van verkiezin
gen en een nieuwe regeringsvorm. Hij
verklaarde, voorstander te zijn van een
geheel nieuw Frans comité van na
tionale bevrijding, waarvan de samen
stelling door Churchill en hemzelf zou
moeten worden goedgekeurd. „Giraud
leen Franse generaal) zou opperbevel
hebber moeten worden van leger en
vloot... Ik weet niet wat er met De
Gaulle moet gebeuren. Mogelijk wilt
Madagascar
Van der WtRFF i KUBRECHT
Postbus 446, Amsterdam-C
Telefoon: 020-222053'
Beursoverzicht no. 355
1. CHEM. HAARDEN 2. VAN BEEK
7Ü &£ft Kij,
I Een door de afdeling
Oosterse studies van de
universiteit van Durham
in Engeland genomen
röntgenfoto van een drie
duizend jaar oude Egyp
tische mummie heeft aan
het licht gebracht dat
deze een kunsthand heeft.
Professor Thacker van
deze universiteit zei, dat
het de eerste maal is dat
men een bewijs van toe
passing van kunstlede
maten in de oudheid
heeft gevonden. Er wordt
een verder onderzoek in
gesteld.
I Een taart uit Soestdijk
was gistermorgen één
van de eerste geschen
ken voor de heer en me
vrouw Wagenaar-Slot in
Broek op Langedijk, die
gisteren hun 70-jarig hu
welijksfeest vierden. Bur
gemeester Swart kwam
de taart brengen, die
vergezeld ging van een
felicitatiebrief van H.M.
de Koningin.
I De Beatles hebben gis
teren bij aankomst in
Adelaide (Australië) een
enorme verkeersopstop
ping veroorzaakt. De en
thousiaste menigte brak
tot driemaal toe door het
politiecordon. In het ge
drang is een bejaarde
vrouw ingestort en
moest in een ziekenhuis
worden opgenomen. Ook
vier meisjes moesten
worden behandeld voor
verwondingen opgelopen,
toen zij door de menigte
onder de voet werden
gelopen.
I De politie van Rome
heeft de vorige maand
gemiddeld 6000 automo
bilisten per dag bekeurd
wegens verkeers- en par-
keerovertredingen. In
mei jl. zijn strengere ver
keersregels in Rome van
kracht geworden, waar
bij het aantal één-rich-
ting-verkeerswegen en
verbodsbepalingen is uit
gebreid, terwijl parkeren
in het hele centrum van
de stad tot het
is beperkt.
De Amerikaanse zange
res, Judy Garland, is on
langs in het huwelijk ge
treden met de acteur
Mark Herron. Het huwe
lijk werd aan boord van
een schip in de haven
van Hongkong gesloten.
Volgens Herron was het
„zes of zeven dagen ge
leden" en vreemd genoeg
wist bij zich noch de
naam van het schip noch
de naam van de gezag
voerder, die hen in de
echt verbond, te berin
neren. Garland zelf wei
gerde enig commentaar
ta geven.
William Scranton, gouverneur van
Pennsylvania, heeft gisteren op een
bijeenkomst van de republikeinse
partij te Baltimore, in Maryland,
verklaard dat hij zich beschikbaar
stelt als kandidaat voor het Ameri
kaanse presidentschap. Hij zei dit te
doen om de partij in staat te stellen
op haar conferentie te San Francis
co te kiezen tussen (de extreem
rechtse) senator Goldwater en een
vertegenwoordiger van een andere
stroming in de partij. Zowel Goldwa
ter als Rockefeller en Nixon hebben
Scranton welkom geheten in de strijd
voor de republikeinse nominatie.
De voormalige president Eisenhower
sprak zijn tevredenheid uit over de
stap van Pennsylvania's gouverneur.
Hij zei dat dit goed is voor de gezond
heid en de kracht van de partij.
Uit de naaste omgeving van Scranton
wordt vernomen dat het feit, dat Gold
water bij de dinsdag jl. gehouden stem
ming in de Senaat over het voorstel om
een einde te maken aan de vertragings
tactiek die door tegenstanders van de
ontwerpwet op de burgerrechten werd
toegepast, een tegenstem heelt uitge
bracht. één van de voornaamste over
wegingen van de gouverneur is geweest
om zich beschikbaar te stellen als repu
blikeins kandidaat bij de komende pre
sidentverkiezingen.
