Nieuwe Leidsche Courant | 1964 | 9 mei 1964 | pagina 2

i

H!l

1

1

Waar...

CIO-M sterk af

Een kanttekening

Op en brief
aan synode

j?*°S VV'T fEri3kib£ntai dra*"w!ïi»r

Een woord voor vandaag

u kunt spelen

Schippersjeugd opgewekt
in Hattem bijeen

Fineer een rand aan elke kant meteï^SNELFIX^C

Ruim 1200 jongeren zijn
in buitenland werkzaam

A|

VOETANGELS
EN ROZEN

2

ZATERDAG 9 MEI 19641

HOE GELD VOOR UITBREIDING?

PEEN bedrijf kan zich de luxe permitteren alles bij het oude te laten.

Regelmatig moet er geld op tafel kómen voor vernieuwingen, soms zelfs
voor uitbreidingen. Die modernisering kan op zuiver technisch terrein liggen,
maar ook op administratief gebied. Nieuwe uitvindingen prikkelen tot aan
schaffing, sterker, de concurrentie dwingt de bedrijven mee te doen om geen
achterstand op te lopen.

Nationaal gezien, gaat het bij de investeringen, want daar hebben wij het
over bij modernisering en uitbreiding, om enorme bedragen. In 1963 hebben
de Nederlandse ondernemingen gezamenlijk 4244 miljoen in machines en i
overige uitrustingsstukken gestoken. Daar zijn de investeringen dus nog niet
bijgeteld.

Waar komt het geld nu vandaan voor de aanschaffing van die machines en
andere apparatuur? In de eerste plaats uit de bedrijven zelf. Uit de winst
wordt een deel opzij gelegd. Met andere woorden, als er na aftrek van af
schrijvingen, belastingen en interest een netto winst overblijft, dan gaat die
winst niet helemaal naar aandeelhouders. Een deel blijft in het bedrijf, dat
loopt soms tot 50 a 60 Aandeelhouders zitten dus zeker niet in de eerste
bus.

Deze zelffinanciering, hoe belangrijk ook, is echter vaak niet voldoende.

Dan moet er meer geld komen en daarvoor moet een beroep op de buiten
wereld worden gedaan.

Wij noemen zonder volledig te zijn het krediet van de leverancier.

Er wordt een machine gekocht en daarbij wordt bedongen dat betaling eerst
na een bepaalde tijd plaats vindt. Een heel andere mogelijkheid is om de
kapitaalmarkt in te schakelen. Het is een mogelijkheid met veel consequen
ties, want het betekent dat een obligatielening dan wel een aandelenemissie
wordt geplaatst. In het eerste geval komt er een schuld met een vaste rente
aan obligatiehouders en in het tweede geval wordt het aantal mede-eigenaren
uitgebreid. Op die kapitaalmarkt kan overigens ook nog een ondershandse
lening worden geplaatst, dat is dan een lening die ondershands bij een grote
geldgever wordt opgenomen.

De meer voor de hand liggende stap om aan geld te komen, hebben wij
gemakshalve voor het laatst bewaard. Het krediet dat de banken geven.

Hierbij voltrekt zich een interessante ontwikkeling.

Het was van oudsher gebruikelijk dat de banken zich in ons land beperkten
tot het kortlopende krediet. Dit werd dan, globaal genomen voor maximaal
een jaar, gegeven aan de bedrijven om voorraden te kunnen kopen, om
regelmatige loonbetallng mogelijk te maken en om bij de verkoop op krediet
te kunnen leveren. Praktisch elk bedrijf heeft een rekening bij een bank
en het zal op gegeven ogenblikken voor genoemde doeleinden geld moeten
opnemen; bet komt dan als het geen tegoed meer heeft, debet te staan.

Korte tijd daarna kan het zijn schulden afgelost hebben en zelfs een over
schot bij de bank hebben gekweekt: het staat dan credit.

Vroeger plachten de banken geen langlopende kredieten aan het bedrijfs
leven te geven (uitzonderingen daar gelaten). Dit in sterke tegenstelling tot
het buitenland zoals Duitsland, Frankrijk en ook wel België waar speciale
industriebanken ontstonden. Die trokken geld op lange termijn aan en leen
den dit weer op lange termijn aan bepaalde bedrijven uit, vaak ook kregen
zij hier aandelen voor. Ging het de betrokken industrieën niet goed, dan
konden zij de industriebank niet betalen waarna er natuurlijk klappen vielen.

Er zijn vele zwarte bladzijden in het geschiedenisboek van de industrie-
banken.

Na de tweede wereldoorlog zijn onze bankdirecties geleidelijk aan wat
anders gaan denken. Zij zijn gaan inzien, dat zij het bedrijfsleven door finan
ciële hulp in staat moeten stellen technische verbeteringen in te voeren.

Op deze wijze kan ook de economische vooruitgang worden gestimuleerd.

Er is geen sprake van een plotselinge ommezwaai. Heel geleidelijk aan zijn
de banken aan de daarvoor in aanmerking komende bedrijven kredieten op
middellange termijn gaan geven.

De bereidheid om dit te doen, is de laatste jaren groter geworden, toen bleek
dat het door het introduceren van spaarrekeningen mogelijk was om geld
voor langere termijn aan te trekken. Banken kunnen nu eenmaal lastig grote
bedragen voor lange tijd uitzetten, als zij de bedragen zelf maar voor korte
tijd te leen hebben gekregen.

Veel hangt natuurlijk ook af van het object waar krediet voor gevraagd
wordt. Financiering voor de aankoop van machines en werktuigen is een
voudiger dan voor de bouw van fabrieken.

Van geheel andere aard is het krediet voor exportdoelelnden. Dit wordt ge
geven aan bedrijven die kunnen exporteren, maar dit lukt alleen dan als zij
de koper toestaan eerst na geruime tijd (soms jaren) te betalen. Een goed
koop en lang krediet kan bij de verkoop de doorslag geven.

•De banken zijn ook kredieten gaan geven, meestal via dochterondernemingen,
voor het financieren van de afbetaling door de groot- en kleinhandel. Dit zijn
<lus duidelijke voorbeelden van een sterk veranderde kredietpolitiek.

•Toch bestaan er ook andere kredietorganen. Voor de exportkredieten is de
Exportfinancieringsmaatschappij van belang, opgericht door de Herstelbank
en een aantal handelsbanken.

De Herstelbank zelf, waarin de staat voor 51 deelneemt, had na de oorlog nodale uitspraken, op<
tot doel het economische herstel te financieren. In 1962 is de naam veranderd I heT Woo^d van°Godg Juist omdat dit" zo
in Nationale Investeringsbank, omdat de kredietverlening voor uitbreiding js gezegd, vermogen ondergetekenden
van bestaande en vestiging van nieuwe industrieën steeds belangrijker werd. niet in te zien. dat in het gerezen
Volgens het enkele weken geleden verschenen jaarverslag was er eind 1963
voor 522 miljoen aan kredietcontracten afgesloten.

Een andere weg slaat de Nederlandse Participatie Maatschappij in, waarvan
deze week het jaarverslag is verschenen. Zij geeft geen krediet maar zij geeft
geld en krijgt daarvoor aandelen. Eind 1963 nam zij deel in het kapitaal van
96 bedrijven, waar zij 44,4 miljoen had uitstaan.

Er is veel veranderd en verbeterd. De lijn zal echter verder worden doorge
trokken, omdat de Euromarkt dwingt tot grotere eenheden en tot nog grotere i
rationalisatie en specialisatie.

Herv. vloot-

en luchtmachtpredikanten

(Van

kerkredactie)

een verstrekkende inhoud kan verzen
den zonder overleg met hen, die ten
betrokken zijn bij de arbeid
zulk een brief handelt. Maar

waarover zuiit een oriei uauueii. luadi

dat het breed moderamen het niet no- cto.m ho»*»1

De hervormde vloot- en lucht
machtpredikanten vragen zich af
of de richting en de vorm van de
huidige bemoeienis van het breed
moderamen van de hervormde
synode wel in alle opzichten zo is,
dat daardoor het wezenlijk belang
van de evangelieverkondiging in
de strijdmachten optimaal wordt
gediend.

Het wil hun vooralsnog niet ge.
lukken zich te onttrekken aan de
indruk dat het breed moderamen
te geredelijk partij gekozen heeft
een conflict tussen een leger-
predikant en de hoofdlegerpredi-
kant; dat het breed moderamen
daarbij al te zeer voorbij is ge
gaan aan het feit, dat dit conflict
sterke mate, misschien zelfs
in de eerste plaats, moet worden
gekarakteriseerd als een per
soonlijk conflict. Dit schrijven de
hervormde vloot- en luchtmacht
predikanten in een open brief aan
de synode van de Nederlandse
Hervormde Kerk.

Zij zijn van mening dat het breed
moderamen door zijn wijze van optre
den er zeer toe heeft bijgedragen dit
conflict te trekken in een kerkelijk-

bijvoorbeeld al of het weWheel juist uw ,.ndacht *bren«en dat tij een

dë SSSTï.i&sT.d,?°vf5aS' van eventueel verheetten door de Nederland-

18 februari 1964, door het bovengenoem
de conflict .,de vrijheid van de evange
lieverkondiging in het geding" acht.

Deze hervormde predikanten, onder
meer ook de hoofdvlootpredikant. ds.

J. J. Sepmeijer. en de hoofdluchtmacht-
predikant, ds. A. C. J. van der Poel,
schrijven dat zij het met verscheidene
uitingen en handelingen van diverse col
legae in de koninklijke landmacht niet
eens zijn. Zij menen dat de zaak waar
om het gaat. daardoor naar meer dan
één kant wordt'overtrokken.

Zij zijn evenwel tegelijkertijd van
mening dat door de uitspraak van de
synode dat door dit alles „de vrijheid
van de evangelieverkondiging in het ge
ding" zou zijn, de zaak waarom het
gaat evenzeer wordt overtrokken. Reeds
in 1963 is immers van synodewege uit
gesproken dat het geschrift over de
kernwapenen niet als een belijdenisge
schrift moet worden gezien, maar als
een stuk dat ter overweging is aange
boden, en dat het zelfs evenals alle sy
nodale uitspraken, open blijft voor her-

het CIO-M niet scherp genoeg kunnen
ontraden, omdat hierdoor een interker
kelijke samenwerking van jaren met
één slag zou worden vernietigd. Zij wil
len de generale synode met uiterste
aandrang vragen het niet zo ver te la
ten komen. Ondergetekenden zijn er
van overtuigd dat zulk een breken met
het CIO-M geheel en al in strijd zou
zijn met de gezindheid, die Christus van
ons vraagt. Door het verbreken van de
ze interkerkelijke samenwerking zou de
Nederlandse Hervormde Kerk onnoe
melijk schade berokkenen
kondiging

Een bovenzaal van een huis in Jeruzalem is enkele dagen het
ontmoetingspunt van de volgelingen van Jezus en enige vrota
wen, onder wie Jezus' moeder Maria. Ook de broeders van dej
Meester voegen zich bij deze kring. Zij vinden steun bij elkaaAg
en samen vinden, zij elkaar in het gebed om de vervulling uanj
de belofte, namelijk de komst van de Heilige Geest. Zij blijven!
zo wordt gezegd in het eerste hoofdstuk van het boek Hande-l
lingen, eendrachtig volharden in het gebed. Er is geen uenoijJ
dering, er zijn geen meningsverschillen, er is eendracht. Deze'
openbaart zich in het volhardend bidden. Het bidden is heti
samenbindende element iii deze kring, die in gespannen of.
wachting leeft. Met bidden worden de dagen en misschien ook
de nachten gevuld. Nee, het is niet een manier om de dagen
vol te krijgen, het is als het ware, of dat gebed vanzelf komt.
Het is niet een periode van gedwongen passiviteit, maar hei
is een levensbehoefte, juist in deze dagennu de Geest cich
nog niet met kracht heeft geopenbaard. Op dit niet aflatende
gebed komt straks het antwoord uit de hemel. Hebben deze
volgelingen van Jezus misschien ook wel eens gedacht: wat
helpt al dat bidden? Het is zeker niet onmogelijk, maar hoe
dit ook zij: men volhardt in het gebed. En dat is het wonder
lijke, steeds weer: wie Christus heeft ontmoet, kan het niet
nalaten. De vraag naar de zin van het volhardend bidden kan
zich soms in alle scherpte opdringen, maar het hart, dat een
maal door Hem is aangeraakt, kan er niet en nooit buiten
het „en toch" van het geloof voert de boventoon. Over weinige
dagen zal God het antwoord geven: op het gebed van de
volgelingen zal de Heilige Geest neerdalen!

vangelie in

contact te zoeken met alle hervormde
predikanten die dagelijks in opdracht
van de kerk werkzaam zijn in de pro
testantse geestelijke verzorging van de
krijgsmacht.

Was het niet, op zijn minst om re
denen van billijkheid, geboden ge
weest enig overleg te zoeken met al
deze predikanten, voordat het breed
moderamen met zijn schrijven aan
het CIO-M de gehele positie van de
Nederlandse Hervormde Kerk ten aan
zien van de evangelieverkondiging in
de krijgsmacht op het spel zette?
Was het daarnaast wel juist, deze pre
dikanten op indirecte wijze kennis te
doen nemen van de eisen en voorne
mens welke het breed moderamen in
zijn brief naar voren had gebracht?"

ONTRADEN

se Hervormde Kerk vsn baar band met

zonder moeizame lessen:
snelle muzikale
resultaten op

VOLWAARDIG

ELEKTRONISCH

fins,.1

I Vraag telefonisch (tel. [phone]) I
of schriftelijk dealerljst en brochure
aan; N.V. Eminent-Bodegraven.

rugtrekken uit het CIO-M betekent dat
niet alleen in maar ook buiten de strijd
krachten ons spreken over en bidden
voor de eenheid der kerken niet meer
geloofwaardig zijn en dat wij nauwelijks
in staat zullen zijn de oprechtheid van
het hervormde streven naar oecumeni
sche toenadering waar te maken.

De schrijvers van deze brief verzoe
ken de generale synode met nadruk de
ze interkerkelijke samenwerking niet te
vernietigen maar in tegendeel alles te
doen, wat in haar vermogen ligt om
haar uit te doen groeien tot een oecu
menisch samengaan. Er bestaat voor
de protestantse geestelijke verzorging
van de krijgsmacht immers geen alter
natief dan dat deze verzorging geschiedt
door en namens alle protestantse ker
ken.

In het slot van deze brief wordt ge
zegd: „Om deze reden kunnen onder
getekenden niet anders doen dan open
lijk afstand nemen van die strevingen
binnen de Nederlandse Hervormde kerk,
welke leiden tot verstoring van de be
staande interkerkelijke samenwerking in
de protestantse geestelijke verzorging
van de krijgsmaent. Welk belang zulk
een verstoring ook zou dienen, zij zou de
verkondiging van het evangelie in de
strijdkrachten slechts schaden. Daarom
zullen ondergetekenden zich dan ook,
wanneer een verbreking van deze sa
menwerking door de generale synode
zou worden gesanctioneerd, genoodzaakt
zien zich nader te beraden over de hou
ding die zij dan zullen moeten aanne-

De bri'

ondertekend

...jfdvloot- als hoofdlL-

Voorts hebben de volgende predikanten ei
hun handtekening onder gezet: ds. H. van
Beek. ds. J. van de Blink, ds. G. H. Cas-
suto. ds. C. B. Dekker. Is. C. M. M. Fer
guson, ds. H. Hoekema. ds. J. A. Hooger-
vorst. ds. J. W. Jongbloed, ds. A. Karre-
man, ds. A. Kamman, ds. E. H. Lourens.
ds A. L. van Melle. ds. A. J. Oostenrijk, ds
Schönhard, ds. H. Serlie. ds. J. Smit.
Veenlng. ds. F. I. Verbaas, ds. R.

i ds. J. J. Sepmeijer.

VERONTRUST

De brief vervolgt: „Daarom zijn on-
dergetekenden dan ook in hoge mate
verontrust door de persberichten om
trent de inhoud van het schrijven, dat
het breed moderamen onlangs heeft ge
richt tot het Contact in Overheidsza
ken-Militair (CIO-M). Zij beseffen zeer

Zelfs buitenlanders waren erbij

Verontschuldiging

Woensdag publiceerden wij een verslag
van een ontmoeting met de beroemde
zangeres van het negerlied, Mahalia Jack
son. In dat artikel gaven wij een be
schrijving van haar persoon en zang.
Toen wij 's avonds ons verslag nog een
nalazen, was het voor onszelf onmiddel
lijk duidelijk dat wij een woord gebruikt
hadden, waartoe wij niet het recht
hadden.

Het was onze bedoeling om in dat ver
haal uit te laten komen het geweldige
verschil tussen deze vrouw zoals wij haar
op straat zouden kunnen ontmoeten en
deze vrouw als zangeres op het podium,
waar het lied geheel beslag lijkt te leg
gen op haar wezen. Maar wij willen ons
niet verschuilen achter onze goede be
doelingen in dit artikel. Want deze ne
men niet weg dat een aantal lezers dit
woord terecht als beslist krenkend heb
ben aangevoeld. Wij hadden dat woord
niet mogen gebruiken.

Uitgezonden door (r.k.) Bouivorde

1200 jonge Nederlanders, (stu
denten, bouwvakarbeiders, middel
bare scholieren etc.) zullen in 1964,

Nu het toch gebeurd is bieden wij
Mahalia Jackson, die niet gereageerd
heeft, noch heeft laten reageren, en de
lezers die wel reageerden onze oprecht
gemeende verontschuldiging aan.

krijg ik
een hoge
spaarrente?

op een
Termijnspaai Brief
van De

Twentsche
Bank

Vermeerdert Uw spaargeld met een kwart, koopt Termijnspaar-
Brieven van De Twentsche Bank. Een TermijnspaarBrief groot 100
gulden is op 1 oktober 1969 inwisselbaar tegen 125 gulden. Verkrijg
baar tot 5 0.000 gulden per persoon, bij alle kantoren van De Twentsche
Bank en de met haar geaffilieerde banken Van Mierlo en Zoon en de
Alphenscbe Bank.

ingedeeld in internationale teams,
op 138 bouwprojecten in de gehele
wereld te werk worden gesteld. Ze
worden uitgezonden door de Inter
nationale Bouworde, die twee doe
len nastreeft, namelijk jongeren
hulp te laten bieden bij bouwpro
jecten en de internationale ver
standhouding bevorderen door die
jongeren uit verschillende landen
bijeen te brengen.

go, Duitsland, Frankrijk. Italië, Marok- dikant
ko, Nieuw-Guinea. Oostenrijk, Surina- schap
me, Tanganjika. Togo, Venezuela. Zuid- schap
Afrika en Zwitserland. Er wordt on-
derscheid gemaakt tussen jongeren die
zich voor korte tijd verbinden om in het
kader van de Internationale Bouworde
te helpen bouwen en zij die dat voor
langere tijd (tenminste twee jaar) doen. j
De eersten worden (meestal in vakan
ties) uitgezonden naar niet te ver gele-'
gen landen waar tijdelijke kampen zijn.
De „lang-verbanders" gaan naar per
manente kampen in verder gelegen lan
den.

Omgekeerd komen in het kader van
de Internationale Bouworde buitenland
se jongeren naar Nederland om elkaar
in internationale teams te ontmoeten en
tegelijkertijd behulpzaam te zijn bij de
bouw van bepaalde projekten. Zo ko
men er in de periode van 28 juni tot 12
september Belgen. Fransen en Duitsers
naar Gouda om er samen
te bouwen aan het centrun
ciale en sloppenjeugd. In Woudrichem
zijn sinds januari Zwitsers. Belgen en
Duitsers in een permanent kamp bezig
met de bouw van een kerkje. Het werk
is daar begonnen onder leiding van een
jonge Duitse ingenieur. Men denkt er tot
begin september mee bezig te zijn. In
Woudrichem kwamen de jongelui nadat
ze in Schijndel een woning hadden vol
tooid voor een echtpaar dat 17 jaar on
derdak gevonden had in een kippenhok.
De Internationale Bouworde is een or
ganisatie op rooms-katholieke grondslag.

Voor de 24ste maal is de schip-
persjeugd op z'n landdag op He
melvaartsdag bij elkaar geweest.
Deze fleurige landdag is een goede
generale geworden voor het zilve
ren jubileum in het komende jaar.
Met bussen vol zijn ze weer geko
men uit de verschillende centra
jvan de binnenscheepvaart Rotter
dam, Amsterdam, Delfzijl, Gronin
gen, Zwolle, Maasbracht en zelfs
uit het buitenland. Zo was er bij
voorbeeld een bus uit Duisburg-
Ruhrort met schippersjeugd uit de
grootste binnenhaven van Europa.
Terwijl er zelfs een belangstellende
was uit Mons bij de grens van Bel
gië en Frankrijk. Het enthousiasme
van deze schippersjongen werd be
loond met een fototoestel.

Het is een opgewekte schippersland-
dag geworden. Alles werkte daartoe
mee: het mooie weer, het prachtige Ve-
luwse kampterrein en niet in het minst
al die blijde zeshonderd schippersjon-
gens en -meisjes zelf.

gevarieerde programma begon
het amfitheater,
rst. schipperspre-
Zwolle de jongeren

ging het daarna naar de Pretmarkt,
waar de jeugd van de verschillende ha
vens hun eigen stand hadden gebouwd.
Rotterdam maakte een beste beurt met

met home-training en zelfs met het
bakken van pannekoeken. Het markt
plein was het centrum, waar de jonge
ren elkaar weer ontmoetten om samen
te volksdansen of te luisteren naar ^de
enige doedelzakgroep, die

bood-

de dag meegaf. De bood-

hemelvaart.

Achter tamboer- en pijperkorps aan

land be-

Sportmiddag

De middag was voor de sport be
stemd. Een lange rij bussen bracht de
jongeren naar het sportvelden-complex
van Hattem. Hoogtepunt v.-as hier als
alle jaren de voetbalcompetitie tussen
de verschillende havenplaatsen. In de fi
nale kwamen Delfzijl en .Amsterdam
uit. De laatste werd winnaar en won.
Hierdoor behaalde men voor de derde
maal achtereen do wisselbeker, die nu
definitief naar de hoofdstad werd mee
genomen. Na deze geslaagde sportmid
dag keerde men weer terug naar de
Pretmarkt om opnieuw te volksdansen,
dat men beëindigde met een polonaise
naar het amfitheater om daar samen
de dag te besluiten.

Zo'n landdag één maal per jaar laat
nu ook zien. wat de Hervormde Kerk
en de Gereformeerde Kerken onder de
schippers en hun kinderen doen, maar
dat meestal in stilte gebeurt. Er is dan
ook moeilijk een tweede beroepsgroep
uit onze samenleving te noemen, waar
de kerk zo'n grote plaats heeft gekre
gen als onder de schippersjeugd.

Vanavond lezen wij: Openbaring 2 vers 8 tot en met 11.
Wij lezen morgen: Openbaring 2 vers 12 tot en met 17.

heeft „it" - heeft pit
maakt fit!

Nu ook in grote (les!

C.N.S.G.V.O. enG.S.V. bijeen:
Samenwerking komt nog
maar stroef op gang

(Van onze onderwijsredactie)

Tijdens de drie gescheiden
ochtendvergaderingen van het
G.S.V., C.N.S. en C.V.O. in
Utrecht is gisteren aandacht ge
schonken aan de samenwerking
met de andere organisaties, die
reeds gedeeltelijk gestalte heeft
gekregen in een gecombineerde
middagvergadering. Dr. G. Huls,
voorzitter van C.N.S.vond, dat
die samenwerking over een bre
der front vorm moest krijgen;
op de CVO-vergadering werden
nog wel eens „vijandelijkheden"
geconstateerd, vooral bij de stich
ting van nieuwe scholen.

De honderdste jaarvergadering van
C.N.S. werd wegens afwezigheid van
prof. dr. H. Smitskamp voorgezeten
door dr. G. Huls te Gouda, die onder
meer gewag maakte van het groeiende
werk van de inspecteurs. Het aantal
functionarissen, dat momenteel negen
tien bedraagt, kan het werk nauwelijks
meer aan. Daarom is het verheugend,
dat dat er in de praktijk van het school-
mspectoraat in Friesland al een vorm
van samenwerking bestaat met de an
dere organisaties.

Lauwheid

Naar aanleiding van het jaarverslag
over 1963 werd uit de vergadering on
gerustheid uitgesproken over het afne
mende vergadcringbezoek. Dat de da
tum daar de schuld van zou zijn, wilde
er bij enkele afgevaardigden niet in.
Als de ware belangstelling aanwezig is.
kan de datum geen belemmering zijn,
vond men.

Een andere klacht over afnemende
belangstelling kwam namens het colle
ge van inspecteurs van de heer J. A.
van Bennekom, die er zich met name
ongerust over maakte dat het histo
risch besef tanende is; de stille tocht
op 4 mei wordt ieder jaar korter en
de samenstelling verandert, er lopen nu
nog wat oude mannen mee en nieuws
gierige kinderen.

Waarnemend voorzitter D. Humalda
van C.V.O. vond de toenadering fnscen
zijn organisatie en C."0

vergelijkbaar met de toestand op Cy
prus, er zijn „vijandelijkheden", voor-,
al bij de stichting van nieuwe scholen.
Het hoofdbestuur van C.V.O. stoot zich
bijzonder aan de beschuldigingen dat
deze organisatie zich niet zou laten lei
den door de ware geest der oecumene.
Er is een commissie van vier be
noemd. die een onderzoek zal instellen
naar de positie van C.V.O. Binnen een
jaar moet die met concrete voorstellen

De goedbezochte vergadering van
G.S.V. werd voorgezeten door dr. W. H.
Velema te Leiden. Hij wees er in zijn
openingstoespraak op dat er een grote
behoefte aan mankracht bestaat nu ve
le vacatures moeten worden bezet; de
vertrouwensman, de heer J. E. Kok,
gaat rust nemen, de secretaris, mr. H.
J. Swagerman, kan het werk niet meer
aan en moet een gedeelte afstoten en
prof. dr. K. Dijk treedt uit de redac-,
tie van School en Belijden nu. Hierop
inhakend wees dr. Velema op het be
lang van het roepingsbesef.

Er is in deze tijd veel behoeftp aan
mensen die zich geroepen weten door
de Geest van God en die zich derhalve
niet altijd zo precies afvragen of zij
bepaalde werkzaamheden er nog wel
bij kunnen nemen.

Ten slotte kwam uit een rapport van
de pedagogisch adviseur, prof. dr. G.
Wielenga, naar voren dat er geen spec
taculaire ontwikkelingen zijn te con
stateren, wel een gestadige groei.

Beroepingswerk

NED. HERV. KERK

Aangenomen naar Weesp (toez.): J.
Vos te Rijssen.

Bedankt voor Giessendam-Nederhar- j
dinxveld: D. van den Berg te Veenen- i
daal.

Beroepen te Veenendaal (6de pred.
pl.)W. L. Tukker te Katwijk a. zee;
benoemd tot voorganger van de her-
vormde evangelisatie te Hollandse Ra
ding: J. H. Grolle te Utrecht.

GEREF. KERKEN

Beroepen te Heeg, te Echten (Frl.) t_.
te Zoutkamp: F. de Jonge. kand. te Am-
sterdam-W. die geen verdere beroepen
in overweging kan nemen; te Arum: G.
Brouwer te Ten Post

Aangenomen naar Wolvega: H.
Starrenburg te Eefde-Gorssel.

Bedankt voor Joure: G. Clements te
Lekkerkerk.

UNIE VAN BAPTISTEN GEM.

Bedankt voor Amsterdam-C: W. Veen-

G.S.V. stra te Musselkanaal.

T0GAL TEGEN REUMATIEK - SNELLE STILLER VAN PIJN

Zorg dat U Togal in huis heeft. Veilige stiller van grote en kleine pijnen.
Reumatiek. Ischias. Spit. Griep. Hoofdpijn. Verkoudheid. Alles verdwijnt snel.
Door Togal. Maagveilig. Bij apoth. en drog. TOGAL 0.95; 2.40; 8.88.

„Tante, mogen we een tuintje maken?", vroeg
het meisje. Grote blauwe ogen keken me sme
kend aan. „Ja hoor, dat mag". Weg danste ze,
om direct weer terug te komen. „En mogen we
dan ook een paar echte bloemen?"

„Nou", deed ik zuinig.

„Hè toe. een klein paartje dan", vleide ze.
Toen gaf ik haar en haar broertje ieder een
iêugêïnarcis, een viooltje en wat vergeet-mij-nieten.
'juichende dankbaarheid. ,JIu mogen jullie zelf
nog wat steentjes pakken en wat takjes van de
heg en dan breng ik jullie straks limonade; dan
waren jullie de tuinmannen, hè?"

Ondertussen hoopte ik vurig dat mijn twee klei
ne gasten zich een uurtje zouden vermaken, dan
kon ik zelf ook even opschieten.

Het is merkwaardig hoe snel je vergeet, dat
kinderen van drie en vier ontaard bewerkelijk
kunnen zijn. „O, breng ze maar hier hoor", had
ik geopperd, toen ik hoorde dat mijn nichtje zo
graag twee dagen met haar man mee wilde naar
|een congres. „Breng ze maar gerust, als ik ze
c maar niet ieder uur op zeker instrument behoef

kerermS«r,ta «£?"*h3Er"'*1 £CÏL°U»° ,"s "'i"-"!,"?'

pocket. Uitgave Helmond, Helmond. goeder hoog op de kast. „Poeh,- -ii-k-.

De vrienden van Annemaric. door H \da9 en nacht helemaal droog.

Henszen-Veeland. ei-pocket. Uitgave W. I Het zal dan wel de verderfelijke invloed
ID. M jfi

bedden uit. Ja ja, de i

het lot wil

eenmaal, dat moeders met hun zindelijke kinde
ren buitenshuis weinig eer behalen. Maar mij fop
te het lot niet, per slot hebben mijn kinderen in
hun net-zindelijke periode ook ettelijke familie
bedden geïnundeerd; daarom had ik nu tijdig
met ferme zeilen gewerkt.

Drie en vier. Twee engeltjes, een mannelijk en
een vrouwelijk. Allebei asblond, èèn met krullen,
de ander met flossige staartjes. Wat hen vooral
zo engelachtig maakt zijn de ogen. Blauwer
blauw zag ik nergens.

Wat hun levenswandel betreft zijn het meer ge
vallen engeltjes. Maar die ogen blijven sereen,
ook als ze er de parkieten mee nakijken, die ze
uit hun kooi bevrijd hebben. Die ogen blijven
blauw-blauw als er krullerige letters van tandpas
ta zijn aangebracht op de badkamervloer. De
ogen bleven zelfs rein, toen het meisje zich met
spul van mij had toegetakeld als een kleine Ra-
chab. Er kan in twee dagen heel wat gebeuren
met twee engeltjes over de vloer.

Meinema N.V.. Delft.

Toen ik met limonade de tuin inging, zag ik het
onheil dadelijk. Zeker, het waren beeldige tuin-

zijn allebei tjes. De narcissen stonden geel en uitdagend in
het midden, de keurige klinkerpaadjes waren om-

- zoomd door vergeet-mij-niet. Maar ieder mens

tante Mink zijn, maar vanmorgen dreven ze hun heeft intuïtief behoefte aan begrenzing, aan af-

bakening. Twee engeltjes willen, net als grote
mensen, een nette erfscheiding, dat is een na
tuurlijke, ik zou haast zeggen, een ingeboren

A's imitatie taxushaag hadden ze hiertoe, keu
rig in het gelid, de knoppen van de rododendrons'
gepoot.

Ik was verbijsterd. In onze vorige tuin van
zware vette klei had geen enkele rododendron
ooit willen tieren. Afgelopen herfst had ik ze nu
hier laten zetten, mooie volle struiken, die warm
rose zouden bloeien. Ik keek naar de geplunderde
takken. De glanzende hinderen hadden iets ver
drietigs. Het was alsof ze zeiden„Nou staan we
hier weer een heel jaar alleen maar saai en
groen te zijn."

„Het is ontzettend", zei ik zachtjes terug. „Jul
lie knoppen zijn wat je noemt naar de knoppen,
er zit niets anders op: wachten tot volgend jaar."

Toen de engeltjes weer naar hun moeder wa
ren, heb ik hun tuintjes onteigend en gesloopt. Ik
kon niet nalaten de knoppen te tellen Het waren
er veertig. De vuilnisbak waar ik ze ingooide
was nog leeg. zodat ze met een doffe roffel op de
bodem rolden Er prikte iets verdachts achter
mijn ogen, zodat ik bijna met Willem Kloos kon
zeggen: Ik ween om bloemen in de knop gebro
ken....

MINK VAN RIJSDIJK.