SLECHT EN SFEERLOOS INTERLANDDUEL
Jan van Maanen komt meer naar interlands
NEDERLAND-FRANKRIJK 3-2
Goal Nieuwstraten was
enige hoogtepunt van
grauwe interland
Spelers
op de korrel
Spandoeken zakten weg
toen liet 0-1 werd
Kritiek op het slechte
veld in Hollands kamp
^JLi
MAANDAG 27 APRIL 1964
Het Nederlands zaterdag elftal staande voor de
volgepakte ere-tribune van het Katwijkse stadion,
klaar om de volksliederen aan te horen. In het
oranje shirt en de zwarte broek was elke speler
nog bezield met de beste voornemens, maar de
wedstrijd tegen de Fransen werd ondanks de
overwinning een teleurstelling. Staande van
rechts naar links: Woudsma, Korving, Koelewijn,
Nieuwstraten, Visser, Kerkdijk, De Kluyver,
Pannen, Bosma, Kiel en Slagboom.
(Van onze sportredactie)
LATEN WE ER geen doekjes om winden, ondanks de 32 overwinning van
het Oranje-team is de interland NederlandFrankryk zaterdag in Katwijk
een van de slechtste geweest die wij ooit hebben gezien. Evenals de 41 over
winning op de Fransen in 1962 in hetzelfde Katwijk en de 41 zege vorig jaar
tegen België miste ook dit succes elke glans en overtuiging. En dat komt nog
niet eens zo zeer in de cijfers tot uitdrukking als wel in het vertoonde spel dat
alle aanleiding geeft tot de veronderstelling dat het met het spelpeil van de natio
nale zaterdagformatie de verkeerde kant op gaat. Maar voor de insider zijn er
gelukkig gronden genoeg om het tegendeel te beweren, maar het is moeilijk te
begrijpen dat daar in de Katwijker duinpan vrijwel hetzelfde elftal binnen de
lijnen stond dat in het najaar in Leeuwarden tegen de Zwitserse amateurs een
glansrol vervulde en met 43 won. Sterker, we herkenden in het Ned. elftal niet
het team dat zich tien dagen geleden zo prachtig had geweerd tegen Go Ahead.
Het was tempoloos, sfeerloos en soms zelfs doelloos voetbal gespeend van elke
inspiratie. De vrees die wij in onze prognoses lieten doorschemeren is bewaar
heid, want het Oranje-elftal zag geen kans de match te maken zoals dat in het
voetbaljargon heet.
Er was dan wel geen grote schare toe
schouwers (3500), maar aan de weersom
standigheden lag het nu niet. Die waren
ideaal Niettemin was er slechts één
speler die het interland-niveau haalde en
dat was Jan Nieuwstraten die samen met
Slagboom tot een ruime voldoende
kwam.
n Legrand (links) en Bosma
i links voorgezet, maar de Fra
Nederlands doelpunt.
(Van
verslaggevers)
Het hoogtepunt in de overigens
grauwe interland was voor ons het
doelpunt van Jan Nieuwstraten in de
43ste minuut -van de eerste helft.
Een door hemzelf opgezette aanval
leidde tot een combinatie met Pannen
en Kiel. De Kampense linksbinnen
speelde met een kort passje de Rot
terdammer de bal toe, waarna een
flitsende beweging een krachtig hoog
schot tot gevolg had, dat onhoudbaar
voor keeper Cordel vlak naast de paal
in het net tot rust kwam. Hiermee
bracht de animator van ons nationale
team de stand op 21, een score
waarmee tevens de rust aanbrak en
waarover de oranjehemden stellig
niet ontevreden mochten zijn.
Want hoewel Nederland met schoten
van Kiel en Slagboom het eerst munitie
had laten ontploffen was al ras duide
lijk geworden, dat de vaderlandse ach
terhoede niet zo hecht was als verwacht.
Na 17 minuten stelde een te afwach
tende houding van Visser en Kerkdijk in
het centrum de Fransen in staat rechts
buiten David na een kopbal van Hild
in vrije positie te brengen en met een
beheerst boogballetje werd de ontijdig
uitgelopen Woudsma gepasseerd (01).
Drie minuten later werd de Franse
voorsprong door middenvoor Chevalier
bijna verdubbeld, maar zijn schot vloog
juist voor langs. In deze periode liep
Nederland naar zijn vorm te zoeken en
kon men een aanval van De Kluijver
e.s. bijna als een „uitval" betitelen. Ge
lukkig duurde dit niet lang en nam Oran
je het initiatief. Nadat Bosma (geen
schotvaardig linkerbeen!) -•? een half
uur spelen een goede kans ongebruikt
had gelaten volgde in de 31ste minuut
de gelijkmaker. Goed doorzetten van
Slagboom, die ondanks fel verzet van
rechtsback Lecoq de bal niet alleen bin
nen hield, maar deze bovendien voor de
voeten van Bosma speelde, leidde deze
treffer in. Bosma tikte de bal door naar
Kiel, die op korte afstand van het Fran
se doel onhoudbaar infcnalde (l11).
Allengs groeide de verkregen veld-
meerderheid der oranjemannen tot een
belegering van het vijandelijke doel,
waaruit echter geen successen voort
vloeiden tot het twee minuten voor rust
gemaakte doelpunt door Jan Nieuwstra
ten (2—1).
VOORZET SLAGBOOM
Kluyver haalden geen voldoende in dit
deel van de strijd. Aldus werd ver
zuimden de overwinning in grotere cij
fers uit te drukken. Zelfs werd het vier
minuten voor het einde nog even be
nauwd toen stopper Visser door het on
effen veld derailleerde bij een terug
speelbal en David daar dankbaar ge
bruik van maakte (3—2). Een verdiende
score maar meer ook niet.
ind: d. Woudsr
Frankrijk: d. Corbel
rand en Peyroux; m
David. Chevalier, Dum
Niet genoeg
dualistische prestaties gerichte Franse
elftal kon de juiste mentale injectie niet
geven. De gelijkmaker van Kiel, het
tweede doelpunt van de enorm hard wer
kende Jan Nieuwstraten juist voor de
rust al evenmin als de derde goal die
Pannen scoorde.
iv Slecht veld
In de eerste helft was het dan ook een
bijzonder sloom en trage partij waarin
Nederland zeer onzeker was hetgeen
mede toe te schrijven was aan het slechte
en van een losse bovenlaag voorziene
veld van Quick Boys dat kort geleden
gedeeltelijk van nieuwe graszoden is
voorzien. Daardoor deden er zich bij het
stoppen van de bal, het geven van lage
;s en bij terugspeelballen situaties
waarop de spelers niet rekenden
hetgeen hen nerveus maakte.
Chevalier ondanks het 424 systeem
als volwaardig middenvoor te laten op
treden zoveel effect dat eerst in de rust
op aanwijzen van coach Sterk de juiste
tegenzet kon worden gevonden. Neder
land schakelde toen over op het normale
stopperspilsysteem met voor beide kant-
halves een stuwende taak, waardoor de
als. schakelspeler falende Pannen werd
ontlast. Dat kwam ookduidelijk in
prestaties tot uiting, want die ware
de tweede helft beduidend beter, hoewel
nog niet groots.
Maar dat waren die van geen van
voorhoedespelers behoudens de ijverige
Slagboom. Geen van beide debutanten
De Kluyver en Bosma konden imponeren
en Kiel was niet de Kiel van Leeuwar
den. Anders had de score na rust duide
lijk hoger opgelopen dan 31. want de
achterhoede en middenlinie die inmid-
ir Zware strijd
De ploeg als geheel kon echter niet
het volle vertrouwen wekken voor de
komende zware strijd tegen de Belgen.
Tenzij de geest weer vaardig wordt, byi
Nu is voorzitter Tijsen van de Bel
gische voetbalbond optimistisch naar
Antwerpen teruggereisd. Zo spelend
winnen wij op 9 mei in Beeringen bij
Hasselt vast, zei hij.
Geen taalprobleem
Scheidsrechter Andries van
Leeuwen uit Enschede had geen
taalmoeilijkheden. In onvervalst
Nederlands maakte hij zowel
Fransen als Nederlanders duide
lijk wat hij wilde. Toen de Fran
se linksbinnen Dumareix een keer
hard tegen Jan Nieuwstraten
schopte, sprong hij op de Frans
man af en beet hem toe:"Je
gaat eruit hoor!" Het dreigement
hielp, want Dumareix droop af.
Even later kreeg de nogal luid
ruchtig reclamerende halfspeler
Oster te horen, dat hij niet moest
praten. ,,Je komt hier om te
voetballen."
Oster nam dat niet en tijdens
het diner kwam hij in half Duits
half Frans op de zaak terug.
Maar opnieuw nam Van Leeuwen
zonder moeite die barrière, tot
groot genoegen van de hem om
ringende spelers van beide ploe
gen. Met vorken, lepels en gla
zen werd de desbetreffende situ
atie uitgelegd. Het standpunt van
de arbiter bleef onwrikbaar. De
Nederlandse taal-was kennelijk
duidelijk genoeg voor Oster, die
van verdere discussie maar af
zag.
Verbijsterd kijkt alles uat Nederland
is toe. Een misverstand tussen Kerkdijk
en Visser lieejt de Franse rechtsbuiten
David (tussen Korving en Koeleivijn in)
een kans gegeven mede doordat Woudsma
te ver voor zijn doel stond: het wordt
0—1.
Met uitzondering van Jan Nieuwstraten in
idere mate en Gerrit Slagboom heeft
vrywel de gehele Nederlandse ploeg be
neden het normale prestatieniveau ge-
Woudsma heeft zelden zo'n gemakkelijke
middag geliad. Toch speelde hy niet fout
loos door te nonchalant uitlopen, waarvan
onder andere het eerste doelpunt een ge
volg was.
Korving zat tussen matig én voldoende in.
Meer concentratie kan zyn 6pel en de Ne
derlandse defensie ten goede komen.
Koelewijn speelde een uitgesproken zwak-
we eerste helft met slecht plaatsen. Daarna
beter.
Nieuwstraten was ronduit uitstekend, zo
wel aanvallend als verdedigend dank zy
een vaste wil en een uitstekende conditie.
Visser had een ongelukkige middag.
Zwak begin, maar verder goed werk, doch
schuld aan heide treffers.
Kerkdijk kwam conditie te kort om als
kanthalf zyn taak volledig aan te kunnen en
was te traag wanneer hy zich moest her
stellen.
De Kluyver had geen gemakkclyk debuut
omdat hy voor rust weinig in het spel werd
betrokken en daarna wat te individualistisch
Pannen speelde voor rust zeer zwak en
was geen schakelspeler. Na rust beter.
Bosma kwam niet uit de verf. Geen spel
verdeler en ook geen schutter.
Kiel viel gelet op Leeuwarden tegen ook
al maakto hy een mooie goal.
Slagboom was vooral na rust met knappe
voorzetten zeef gevaarlijk, mgar oli, dat
rechterbeen
By de Fransen waren keeper Corbel, mid-
voor Chevalier en back Lecoq de besten.
(Van i
onzer verslaggevers)
Als een standbeeld stond de Katwijk-
se koddebeier met zijn hond op een
hoge duintop te kijken naar het
voetbalgewoel op de grasmat van
sportpark Nieuw-Zuid ver beneden
hem. Hij verroerde geen vin, zelfs
niet toen het fluit Agnaal van arbi
ter Van Leeuwen het einde van Ne
derlandFrankrijk aankondigde en
een horde uitgelaten jongens het
veld overspoelde. Wellicht kreeg de
man de indruk, dat Nederland de
Europa-cup had gewonnen.
Dat was natuurlijk niet zo, hoewel en
kele enthousiasiaste aanhangers van
stopper Joop Visser wel getracht
hebben door middel van spandoe
ken een cupsfeer te scheppen.
spandoeken zakten echter heel diep,
toen de Fransen met veel gepraat
en leuke combinaties een voor
sprong namen. Overigens tot groot
ongenoegen van een Nederlandse
supporter, die het Franse spraak
water niet goed kon verdragen en
schreeuwde, dat voorzeggen was
verboden.
De man wond zich trouwens over
meer dingen erg op. Met zijn uit
roep „Jongens, haal eens een dub
beltje snelheid bij de drogist" ty
peerde hij heel raak het tempoloze
.aanvalsspel van zijn oranje fawi
ten. Maar of 's mqns volume
^erk£cht,C'toant tempo kwam er
niet. Althans niet voor rust.
De rest van het publiek had er kenne-
(Van
verslaggevers)
Broederlijk met de armen om el-
kaars schouders zongen de Franse en
Nederlandse voetballers zaterdagavond
in De Kroon in Den Haag het hoogst
culturele lied „Janus, pak me nog een
keer". Het klonk erg vrolijk zo vlak
voor het diner, maar of de Franse
tekst een exacte vertaling was, viel te
betwijfelen. Het deed echter niets af
aan de stemming, die in beide kampen
bijzonder prettig en goed was. Heel wat
beter, dan onmiddellijk na afloop van
de wedstrijd.
In de Nederlandse kleedkamer heer
ste een gedrukte stemming. „Het veld
heeft ons bijna nog genekt", zei stop
per Joop Visser, die het niet erg kon
waarderen, dat het veld was ingelegd
met nieuwe zoden en daarna was be
werkt met zand. „Die bal viel gewoon
dood. Ik had er de grootste moeite
mee", vulde Jan Nieuwstraten aan.
Fokke Remmers was helemaal niet te
spreken over de hoedanigheid van het
veld. „Dit was geen terrein om een in
terlandwedstrijd te spelen. Daardoor
vloog. In
Slagboom
op het h<
Tegen de
lerkcrspel
Pannen
de kopbal van de man uit Zwol-
had Corbel geen verweer (3
—1).
Bij deze stand is het bijna gebleven,
ondanks een vrijwel voortdurend flinke
veldmeerderheid der Nederlanders. Er
werd veel over links gespeeld, waar
vandaan dan ook van de voet van Slag
boom diverse fraaie voorzetten ver
trokken, maar aangezien de voor mid-
voor te kleine Bosma tegen de veel lan
gere stopper Legrand in het niet zonk
en onze aanvalsleider evenmin met en
kele kansen r vrije positie raad wist,
zette de meerderheid geen zoden aan
de dijk. Niet alleen Bosma faalde ech
ter, want ook Kiel en Panner en even
eens de te showachtig spelende De
Kiel niet tegen Belgen
Hoewel de opstelling van het Ned.
elftal voor de strijd tegen de Belgen
nog niet bekend is, staat het reeds
vast dat linksbinnen Kiel niet present
zal zijn. De Kamper scholier doet daags
tevoren eindexamen HBS en heeft in
die dagen alle aandacht voor zijn stu
die nodig.
- als drie oud
tribune van het
Sinds zijn afscheid uit het na
tionale elftal had hij zich niet
meer bij een interland laten
zien, maar hij is vast van
plan wat dat betreft zijn le-
te „beteren", want hij
stadion: drie ond-internatio- heeft zich bijzonder geamu
seerd en de wedstrijd als ge
heel aantrekkelijk gevonden.
Dat mede omdat hij zijn ver
wachtingen niet al te hoog had
gesteld. Hoewel het Neder
lands elftal niet best had ge
speeld, zag dc oud-speler van
Excelsior P toch bepaald wel
vooruitgang in vergelijking
nals Jan van Maanen. Maar
ten Verdoes en Wil Wilhelm.
Heel wat handen hadden ze
inmiddels geschud, verrast
opkijkende oude vrienden
ontmoet, herinneringen uit
de „oude" doos opgehaald.
Wilhelm vertelde nog eens
in geuren en kleuren aan me
de-international Mast uit
Schiedam het avontuur met
een Franse douanier bij te
rugkeer uit Parijs en Jan
van Maanen herkende zonder
aarzelen de in vele, vele ja
ren niet ontmoete Joseph
Tijsen, de voorzitter van het
Belgische zaterdagvoetbal.
Was het daarom nog ver
wonderlijk dat in feite het
aanhalen van die oude
vriendschapsbanden, het
weer beleven van die oude
avonturen uit de beginperio
de van het Ned. zaterdagelf
tal de hoofdmoot vormde van
dc geslaagde middag die de
door onze sportredactie ge
vraagde oud-internationals
hadden?
Natuurlijk hebben zij dc
wedstrijd niet vergeten en
met name Jan van Maanen,
zelf drie seizoenen achtereen
International, is de wedstrijd
bepaald niet tegengevallen.
met zo'n tien jaar geleden, wel natuurlijk elke wedstrijd al had hij een reuze gezellige
Vooral voor wat het individu- weer anders is en vergelij- middag beleefd door
ele werk betreft. De uitste- kingen altijd moeilijk blijven, weerzien
kende conditie van Jan Vooral de eerste helft had de kenden.
Nieuwstraten was hem spe- Amsterdammer danig teleur-
ciaal opgevallen, terwijl hij gesteld. De 21 voorsprong
Slagboom als een zeer be- voor Holland had hij toen niet
kwaam linksbuiten betitelde. helemaal verdiend gevonden.
Minder enthousiast was Na rust ging het beter, mede
Wilhelm die in 1956 zijn laat- dankzij Nieuwstraten
i al die onde be-
Maarten Verdoes. de stoere
de die contacten altijd le
vendig gehouden en vandaar
dat hij ook wat gemakkelij-
»n oordeel kon vellen
het spelpeil. Ontegen-
bijzonder lovend uitliet. Ook zeggelijk is de conditie mede
ste interland speelde en ge- mee hijzelf vroeger heeft ge- ker
let op het spel tegen de Fran- speeld en over wie hy zich
sen nu niet direct grote voor- bijzonder lovend uitliet. C
uitgang had bespeurd. Dat Slagboom kreeg een pluim
viel hem wel tegen, want hij daarmee was voor Wilhe
had op meer gerekend, hoe- het verhaal wel verteld ook
Van Maanen
Verdoet Wilhelm
rdoor de doorgevoerde club-
Wilhelm training beter dan vroeger,
maar dat daarmee de indivi
duele en totale prestaties zijn
gestegen wil de oud-Quick-
speler niet direct beweren.
Dc mentale inzet van elke
speler op zich achtte bij in
zijn tijd (rond 1950) beter. Nu
was hem hier cn daar enige
nonchalance opgevallen. Ze
ker in de eerste helft die hij
als zeer matig betitelde. De
wedstrijd als geheel vond hij
niet slecht, hoewel hij er in
de loop der jaren wel heel
wat betere heeft gezien. On
danks het feit dat dc verzor
ging en de voorbereiding de
laatste jaren af zijn en be
ter dan voorheen toen men
b.v. op zaterdagmorgen per
bus naar Belgie ging om er
's middags te voetballen. Nu
komt men minstens een dag
van tevoren bijeen. Maar dat
dit niet altijd tct prestatie-
verbetering behoeft te leiden,
Is de Katwjjker zonder meer
duidelijk.
was ook het vertoonde spel niet wat we
ervan hadden verwacht", luidde het
oordeel van de voorzitter van de sectie
zaterdagvoetbal. Slagboom was ondanks
alles dik tevreden omdat hij in twee
goals een groot aandeel had.
Debutant Klaas Bosma was evenals
Korving wat stil. Hij was moe en wil
de zich van het geven van commentaar
onthouden. Gerrie de Kluyver daaren
tegen vertelde, dat het hem toch wel was
meegevallen. Alleen het terrein vond
hij erg zwaar. „En dat voor een eer
ste interland." Natuurlijk had de rechts
buiten uit Den Helder last van zenuwen
gehad en zelfs vrij lang. omdat hij
aanvankelijk niet in het spel werd be
trokken.
Bij de Fransen heerste een tevreden
stemming. Monsieur Ph. Tailleur was
niet ontevreden over de prestaties van
zijn team. Ze hebben aardig gespeeld.
,.U moet rekenen, dat we niet voldoen
de internationale capaciteiten op de gras
mat. kunnen brengen."
Dirk Nijs stond grinnekend met een
glas in zijn handen. „Het was een aan
trekkelijk partijtje voetbal. Ik heb me
best geamuseerd. En die Fransen heb
ben me eerlijk gezegd verbaasd. Nog
nooit hebben de Belgen of de Fransen
een zaterdagelftal op de been gebracht,
dat zo leuk combineerde en dat zo
technisch speelde als dit Franse team."
De Franse trainer was nog niet he
lemaal voldaan. Ritmisch met zijn li
chaam op en neer springend maakte hij
ons en zijn teamgenoten duidelijk, dat
nog meer tempo gewenst was en dat
de combinaties nog iets vlugger moes
ten verlopen. „Dan pas kunnen we de
Nederlanders kloppen." Voor het Bel
gische team was hij niet bang.
lijk vrede mee. Men koesterde zich
lekker in het zonnetje, met uitzon
dering van dat gedeelte van de 3500
toeschouwers, dat een plaats had
gevonden op de overdekte tribune.
Doch ook op de tribune bleef de
stemming gezellig. Het was meer
een zekere gemoedelijkheid, die er
heerste. Zo sterk zelfs, dat bonds-
bestuurder Dirk Nijs er zijn zwar
te bolhoed voor afzette.
Na rust kwam er iets meer vaart.
Waarschijnlijk door de Katwijkse
thee. „Hè, hè, eindelijk" riep de on
bekende op de tribune. Even later
had hij alweer kritiek op de grens
rechter, Wolffenbuttel die zijn vlag
omhoogstak. Volgens de supporter
was er niets aan de hand.
Waarom staat die man daar toch
toch steeds te vlaggen?" riep hij
verontwaardigd uit. ..Omdat-ie daar
voor is gekomen", luidde het laco
nieke antwoord van zijn eveneens
or treffelijke Franse keeper
Corbel heeft de bal net gemist, maar ook
Kiel kan er hoogopspringend niet by.
onbekende buurman. Bij zoveel
wijsheid moest de supporter het
hoofd wel buigen. Het werd op slag
stil op de tribune.
Het lied „Hup Holland, hup", dat in
de eerste helft een uiterst flauwe
start had beleefd, maakte plaats
voor „ach's en och's in de
tweede helft. Na de thee werd er
trouwens ook meer gelachen. Voor
al om de Franse trainer Kuster, die
plotseling het veld opstormde, om
dat aanvalsleider Chevalier (zonder
strohoed) met kramp te kampen
had. Arbiter Van Leeuwen was
even verbaasd en zag toen hoe Che
valier tot groot vermaak van het
publiek door zijn eigen trainer op de
grond werd gegooid. De vlotte mas
sage hielp. Chevalier kon weer lo
pen en het publiek grinnikte nog wat
na. Het was toch wel gezellig zo in
Nieuw-Zuid.
's Avonds aan het banket naren de
teleurstellingen kenneljjk al ueer ver
geten, gelet tenminste op de gezichten
van Korving. Bosma, Slagboom en Visser
alsmede op de voorgrond Kaars (reserve).
