LONGLIFE Gauw even afrekenen met het diakonessenhuis DPA langs diplomatieke weg in Moskou heropenen Meeuwtjes bedrogen want ook Ford koos LON6LIFE en vestigde dit record* met een gewone serie-wagen en met een motor-olie die iedereen kan kopen! ht eek étOftfce Algehele economische boycot Zuid-Afrika ZATERDAG 18 APRIL 1964 Regeringswoordvoerder in Bonn: Volgens een regeringswoordvoer der in Bonn bestaat de mogelijkheid dat de Westduitse regering langs di plomatieke kanalen zal onderzoeken of het kantoor van DPA in Moskou heropend kan worden. Op de vraag of de Westduitse regering vergel dingsmaatregelen zal nemen zei de woordvoerder: ,,De regering aan vaardt de geprikkeldheid van de Rus sische regering. Tot dusver is geble ken dat de gehele affaire aan een Duitse fout is te wijten, hetgeen niet uit het oog mag worden verlo- Het Westduitse persbureau heeft in middels bij de justitie in Hamburg een klacht ingediend tegen een onbekende, die verantwoordeijk zou zijn voor het vervalste bericht, op grond waarvan DPA haar onjuiste mededeling over de dood van Chroesjtsjef de wereld inzond. De vertegenwoordiger te Bonn van het Japanse dagblad Asahi Shimbun heeft, evenals het Westduitse persbureau bij de gerechtelijke autoriteiten te Bonn een aanklacht tegen een onbekende in gediend. wegens het „misbruik maken van de naam van de Asahi Shimbun" voor het lanceren van het valse bericht. Gebleken Is, dat er nog een tweede vals bericht is geweest, waarin het overlijden van de Russische eerste- minister en partijsecretaris Chroesjtsjef werd gemeld. Dit tweede, evenals het eerste een telexbericht, werd maandagavond ont vangen door het te Hamburg-Lokstedt verschijnende blad der Westduitse te levisie. Als afzender was Britinform Bonn genoemd, dat is het telexadres van de Britse voorlichtingsdienst in De tekst van dit bericht was, op één woord na, geheel gelijk aan die van het valse bericht dat, via de telex, op naam van het kantoor te Bonn van de Asahi Shimbun aan de Westduitse ra dio-omroep was toegezonden. Gemeld wordt dat er 21 mensen zijn verdronken toen een boot met 30 men sen aan boord omsloeg op de rivier de Gorai, bij de stad Koesjtia. op onge veer 290 kilometer van Dacca in Oost- Pakistan. De boot kwam midden op de rivier in een storm terecht. In dit bericht stond dat Chroesjtsjef maandag in de namiddag was overle den, terwijl in het aan het Westduitse televisieblad gezonden telexbericht was vermeld dat de Russische premier maandagmiddag was gestorven Van de zijde der Britse ambassade in Bonn is gisteravond nadrukkelijk verklaard dat het hier om een verval sing gaat, waarbij misbruik is gemaakt van de naam van de Britse voorlich tingsdienst. Getuige in Auschwitz-proces „Gevangene werd met stuk ijzer doodgeslagen" In het Auschwitz-proces, dat gis teren in Frankfort werd voortgezet, heeft de uit Praag afkomstige oud gevangene, Georg Beranofsky (52), als getuige geschetst hoe op Kerst dag 1941 een schijnproces met de dood van een gevangene eindigde. De Tsjech vertelde dat alle gevangenen ter gelegenheid van Kerstmis een half brood en wat andere rantsoenen extra kregen. „Er was in ons blok erg wei nig ruimte. We konden nergens ons brood opbergen", aldus de getuige. Enkelen aten het brood onmiddellijk op, anderen stopten het brood onder hun hoofdkussen. Maar van een ge vangene was het brood gestolen. Broodroof was in het kamp iets ver schrikkelijks", aldus Beranofsky. Emil Bednarek. zelf gevangene en als vertrouwensman belast met de leiding van het blok, had opdracht gegeven tot berechting van de man, die schuldig was bevonden aan de brooddiefstal. Bednarek staat nu, met 20 anderen, zelf terecht. Uit de gevangenen, zo deelde getuige mee. werden twee rechters benoemd. Dit was niet zo moeilijk omdat zich on der hen een aantal rechters bevond. Ook het benoemen van een verdediger en een aanklager was een eenvoudige ISCrfMEINKl Het ,,hof" veroordeelde de man tot 50 zweepslagen, 25 onmiddellijk te on dergaan, en 25 veertien dagen later. Bednarek was woedend. Hij zei: ,,Ik zal zelf voor de straf zorgen". Volgens de getuige had Bednarek de man toen op een tafel gedrukt en hem 50 slagen met een stuk ijzer toegediend. Lang voordat hij de 50 had volgemaakt was de man dood. „Dat was het eind van het pro ces en van onze Kerst", aldus Bera nofsky. TOCH IS ■TOT ZO! 1496) Het lijkt allemaal zo heel ge woon. In het nest van de storm- meeuw zitten de jongen zicli wat te vervelen, want het wachten is op de moeder, die is uitgevlogen om voed sel te zoeken. Na een poosje ontstaat er onrust onder de jongen, die be merken dat moeder bezig is terug te keren, en inderdaad strijkt na kor te tijd de oude meeuw bij het nest neer: de jongen openen de bek en de moeder deponeert daarin de inhoud, die ze tijdens het doen van bood schappen heeft ver gaard. Nogmaals, dit lijkt allemaal zo volslagen alle daags en vanzelf sprekend, dat de meeste lezers waar schijnlijk nog niet eens bemerkt zullen hebben, dat hier iets bijzonders achter steekt. Laten we daarom een kleine vari ant van dit tafercel onder ogen zien: de moeder is weer uitgevlogen, maar acht het in verband met na derend gevaar raadzaam naar het nest terug te vliegen. Ze heeft nog geen enkele prooi kunnen verschal ken en keert dus zonder voedsel naar het nest terug. Ze strijkt daar op neer en géén van de jongen opent nu de bek om te laten zien, dat hij aanspraak maakt op een deel van de lekkernijen, die hij van zijn moeder zou kunnen verwachten. Met andere woorden, als de moeder met lege bek terug vliegt, schijnen de jongen ook inderdaad niets van haar te verwachten, althans niets dat met de voeding in verband staat. En juist hierin ligt het kardinale punt. De jonge stormmeeuwen kun nen aan de buitenkant zien of de ge sloten bek van hun moeder wél of géén voedsel bevat! Dat ons dit aan vankelijk is ontgaan, behoeft geen enkele reden voor minderwaardig heidsgevoelens op te leveren, want precies hetzelfde hebben alle geleer den eeuwenlang over het hoofd ge zien. Tot er ten slotte iemand was, die dit merkwaardige verschijnsel opmerkte en het aan een uitvoerig onderzoek onderwierp. Hij bekeek de lege bek van de oude stormmeeuw van buiten zorgvuldig en vergeleek die met de gevulde bek van het dier. Zonder resultaat, want de storm meeuw bleek heel wat in haar bek te kunnen stouwen zonder dat van buiten enige ver vorming zichtbaar werd. Daar lag het dus niet aan. Maar toen werd de aandacht van de onderzoeker ge trokken door een rode vlek op de snavel van het dier. Die vlek werd alleen duidelijk zichtbaar als de bek met voedsel was ge vuld en verdween weer zodra de bek geledigd was. Door deze vlek gaf de stormmeeuw aan haar jongen te kennen of zij voedsel bij zich had, en de dieren reageerden daarop door de bekken wijd open te sperren. Onze onderzoeker zou geen waar man van de wetenschap zijn ge weest, indien hij niet onmiddellijk de proef op de som had genomen. In dit geval was het nogal erg eenvou dig, want hij nam een geel potlood, d.w.z. een potlood, dat aan de bui tenkant geel was, bracht daarop een rood vlekje aan op ongeveer 2 cm van het uiteinde en hield dit de jonge stormmeeuwen voor. Dlrekt openden de dieren de bek. Vervol gens herhaalde hij de proef met een geel potlood zonder vlek, en gehoor zaam als altijd hielden de jonge stormmeeuwen de bek gesloten! En wist u dat nijlpaarden zelden in de Nijl, maar veelvuldig in ande re Afrikaanse rivieren voorkomen? (Niet voor nletc kozen de Ford» mensen Long life. Een olie, waarvan de véél langere levensduur al onomstotelijk vaststond... een olie waarop ze konden vertrouwen! viscO'Static 'A'WerelcI-afstandsrecord te Miramas(Fr.)metTaunus 12 M over 300.000 km. Slechts 16x yverd olie ververst: dat is om de 19.000 km. 108 Inter nationale records werden gebroken. Zegenrijk werk neemt grote vlucht Britten leverden vuistgevecht met Cyprische politie Troepen van de Verenigde Naties hebben gisteren korte tijd gevochten met de Grieks-Cyprische politie. Ter wijl hulptroepen van de Griekse poli tie zandzakken begonnen te plaatsen in de straat tegenover het Ledra Pa lace hotel, dat op de grens van de Turkse en Griekse wijken van de stad staat, kwamen Engelse troepen van de V.N.macht eisen dat de werk- Izaamheden zouden worden stopgezet. 'Hun orders werden genegeerd »n Salko Cavdar, een con cierge van een kuuroord bij Serajewo, is er zeker van dat hij aardbevin gen kan voorspellen op grond van de helderheid van zwavelhoudend wa ter uit een bron. In een vraaggesprek met een blad vertelde de con cierge dat het zwavel houdende water 24 uur voor de aardbevingen in Agadir, Marokko (in 1960) en te Makarska, Zuidslavië en Skopje, troebel was geworden. De Amsterdamse hoofdagente, mejuf frouw Berenschot, die deel uitmaakt van de Nederlandse delegatie in New York, heeft giste ren met groot succes gedurende anderhalf uur het verkeer geregeld in Center Street. Haar Newyorkse collega's ble ken grote bewondering te hebben voor de per fectie van de „regelen de" bewegingen van de Amsterdamse agente. Het Nederlandse ver keersbord dat hiervoor speciaal was meegeno men, hoefde er zelfs niet aan te pas te komen. Het optreden van de agente was op drie tele visie-kanalen te zien. I De directeur van de Russische toeristen or ganisatie „Intoerist", Ankoedinof, heeft mee gedeeld dat buitenland se toeristen dit jaar voor het eerst een medische behandeling kunnen on dergaan in sanatoria in de Kaukasus. De Rus deelde verder mee dat vorig jaar 932.000 toeris ten een bezoek aan Rus land hebben gebracht tegen 480.000 in 1956. De reizigers kunnen thans honderd steden bezoeken. ook in de Midden-Azia tische republieken, waar heen tot dusver zeer wei nig buitenlanders gingen. I De Amerikaanse coun try en western show, die momenteel onder de ti tel „Nashville the sound of tomorrow" een tournee door Europa maakt, is gistermiddag uit Frankfort naar Ne derland gekomen. Aan deze show werken mee de zanger Jim Reeves, de gitarist Chet Atkins en de Anita Kerr Sin gers. Gisteravond traden zij in Den Haag op in het gebouw voor kunsten en wetenschappen, waar na ze nog een nachtvoor stelling gaven in het Amsterdams Concertge bouw. De Amerikaanse artiesten, die ieder een eigen stijl hebben en reeds vele tophits op hun naam hebben staan, brengen populaire Ame rikaanse volksliedjes met achtergrond-bege leiding van de Anita Kerr Singers. Vandaag vertrekt de groep naar Duitsland. I De organisatoren van het 20ste internationaal jeugdcongres, dat van 8 tot 15 augustus in het Anne Frankhuis te Am sterdam wordt gehou den, hebben in samen werking met het 49ste universala kongreso de esperanto een fotowed strijd uitgeschreven. On derwerp hiervan is een zin uit het dagboek van Anne Frank: „Zou het komen omdat ik zo lang mijn neus niet in de bui tenlucht kon steken, dat ik zo dol ben geworden op alles wat natuur is". Aan de wedstrijd zijn een aantal geldprijzen en medailles verbonden. binnen enkele ogenblikken sloeg een Engelsman een Griek met zijn vuist in het gezicht en het volgende ogen blik sloeg een andere soldaat een andere politieman met de kolf van zijn geweer tegen de kin. Luitenant-kolonel David Cooke, com mandant van het tweede Engelse artil lerieregiment, die zijn hoofdkwartier in het hotel heeft, gaf de politie in naam van de Verenigde Naties opdracht het werk te staken. De Grieken weigerden echter en ver klaarden dat zij de versterking aan brachten, omdat de Turken ongeveer 200 meter verder op de weg onlangs een vuurpost hadden ingerieht. Cooke gaf zijn mannen later opdracht tussen de Griekse en de Turkse posten ook een versterking aan tc leggen. In de bergen van Kyrenië is gisteren ook weer geschoten. Griekse-Cyprioten hebben gemeld dat zij een aantal Tur ken hebben gedood en gewond bij een korte schermutseling. (Van een onzer redacteuren) In afwijking van hetgeen ge bruikelijk is in deze rubriek, die toelichtende artikelen brengt op nieuws van allerlei aard, dit maal een geheel ander „ver haal", dat een lichte en een donkere kant heeft, zoals zovéél in het leven. Het grappige is daarbij echter, dat u die dit wil gaan lezen, de donkere kant in een oogwenk in een lichte kan doen veranderen. Maar eerst zal het dan gaan over de kant die al licht IS. Onderwerp: het gloednieuwe diakonessenhuis te Pa ramaribo, dat een beetje van zowat iedere Nederlander is, want wie heeft daar indertijd via Joban Bodegraven (ja, ja, we vergeten erg gauw) niet aan meegebouwd? Bijna twee miljoen werd op die wij ze vergaard, die mét het miljoen van de Surinaamse Bauxiet Maatschappij, plus dat van de overheid middels het z.g. Tienjarenplan, het kapitaal ver schafte waarmee dit Diakonessenhuis gerealiseerd kon worden. U weet misschien nog wel, dat alles bijzonder vlot verliep. In 1058/'59 werd het bouwplan gemaakt en eind 1962 kon het prachtige ziekenhuis (zie foto) volledig in gebruik worden genomen. Er staat nu een ziekenhuis met ruim honderd bedden; gedetailleerder: een zusterhuis, een beddenhuis, een behan delafdeling, een polikliniek en een gro te apotheek, die ook voor zieken bui ten de diakonesseninrichting wordt ge- Het ziekenhuis is zo goed als volle dig bezet. Dat het nog niet volledig kan, want ongeveer 20 bedden moe ten nog onbezet blijven, ligt aan het aantal verpleegsters dat nog niet ge heel compleet kan zijn. Maar daaraan wordt hard gewerkt want ran het Dia konessenhuis in Paramaribo is ook een zusteropleiding verbonden. Er zijn thans ll Surinaamse eerstejaars en voorts zijn er 20 Surinaamse meiskes in de vooropleiding. Commentaar van Dr. M. A. v. Melle Het is ten slotte allemaal een beetje van ons, het Diakonessen huis in Paramaribo, omdat er weinig Nederlanders zullen zijn geneest die niets hebben gegeven voor het tot stand komen ervan. Hoe reilt en zeilt „ons" Huis thans, daar in de West? Om deze nieuwsgierigheid te bevredigen èn om nog wat anders gingen we naar dr. M. A. van Melle in Utrecht, de voorzitter van de stichting ,J)iakonessenarbeid Su riname". Wat in dit gesprek naar voren kwam vindt u terug in bijgaand artikel. thecair verband te verschaffen, zodat de rekeningen konden worden betaald, waardoor althans tijdsmoeilijkheden waren overwonnen. Echter: de schuld werd er in feite geen cent minder (eerder meer, nl. door de rente) om. Inmiddels kan daar al één ton van worden afgetrokken, die de Simavi voor zijn rekening nam. Restte nog drie ton, een heel bedrag i tegenaan zit te kijken. Helemaal fout trum te kunnen worden voor verpleeg sters, iets groter worden opgezet dan aanvankelijk was beoogd. Inderdaad: Als er zoiets groots als een ziekenhuis gebouwd wordt kómen er nu eenmaal allerlei extra-wensen en -noodzakelijkheden naar voren en ten slotte waren er ook nog de verhoogde Tien procent Dit alles beliep nog niet eens zo'n verschrikkelijk hoog percentage, maar als het in totaal om miljoenen gaat dan kan zo'n tekort in een behoorlijk bedrag resulteren! Nietwaar: tien pro cent van vier miljoen is maar liefst Wijkzusters En dat is inderdaad het deficit-be drag waar de mensen van de stich ting „Diakonessenarbeid in Suriname", het Nederlandse thuisfront dus, al me nige slapeloze nacht aan hebben over gehouden. Dat laatste was ook wel te begrijpen omdat een groot deel van die vier ton onmiddellijk nodig was om bouwrekeningen te kunnen betalen. Gelukkig kon in de allerergste nood worden voorzien doordat een bevrien de levensverzekeringsmaatschappij be reid bleek een kaslening onder hypo- „Maar dat moet je ook niet doen", zeiden daarop de zusters van het Utrechtse Diakonessenhuis. „Je moet je niet blind staren op die zegge 300.000, maar je moet zeggen: nu moeten er 3000 mensen in Nederland gevonden worden die allemaal voor honderd gulden willen zorgen. Dèn zijn de moeilijkheden toch opgelost?' En om aan te tonen dat zij in deze opdracht geloofden, begonnen ze zélf alvast, zodat thans, na vele activiteiten van diakonessen, niet alleen uit Utrecht, maar uit ons gehele land, nog maar van 2000 mensen gesproken be hoeft te worden die een lapje van hon derd beschikbaar moeten 6tellen. Vandaar, dat men een actie „2000 maal 100" heeft gecreëerd waaraan hopelijk ook heel wat van onze lezers zullen willen meedoen. Vindt u hon derd gulden ondanks de welvaart wat érg veel? Geen nood: dan evenals ve le diakonessen (ook velen in ruste) het reeds deden door persoonlijke activi teiten dit bedrag bijeengegaard. Het is helemaal niet zo moeilijk ver zekerden diakonessen ins. Uit de inza- melactie onder het motto 4 x ZN. kun nen nog methodes genoeg bekend zijn: collecte op een verjaardag; pannekoe ken bakken; kennissenkring rond; bij jubileum-vieringen geen bloemen vra gen maar „geld voor het goede doel"; 'tMag niet De wijkverpleging in Paramaribo is door het nieuwe „hoofdkwartier" al aardig uit de verf gekomen. Zowel vanuit het ziekenhuis als vanuit twee, straks drie wijkgebouwen zwermen wijkzusters elke dag uit om tal van zieken thuis te verzorgen. Ook voor de medische zprg in de binnenlanden van Suriname, voor de boslandbewoners, is het nieuwe Dia konessenhuis van het grootste belang. In het binnenland wordt medische hulp geboden in enkele zendingshospitalen van het Zeister Zendingsgenootschap. Tussen déze hospitalen en het Diako nessenhuis is een zeer goede samen werking ontstaan. Is er een zeer ernstige zieke in het binnenland het betreft hier vrijwel altijd onvermogenden dan zijn geen kosten te hoog en is geen moeite teveel om het meestal zware transport vanuit het binnenland naar Paramaribo mo gelijk te maken. Trots Zo mag gezegd worden dat in korte tijd het Diakonessenhuis de trots van de Surinamers werd. Trouwens een ieder die het Diakonessenhuis bezoekt wordt bekoord door zijn kwaliteiten, zowel wat de architectuur, de doelma tigheid als de outillage betreft. Sinds dr. H. J. de Voogt in januari van dit jaar als eerste full time ge neesheer-directeur de leiding van het Diakonessenhuis op zich nam deze post moest tevoren door waarnemers worden bezet kan gezegd worden, dat het geheel zijn afronding heeft ge kregen. Dr. De Voogt was zendingsarts in de Minahassa op Celebes, speciali seerde zich in Nederland in chirurgie en promoveerde daar, alvorens hij zich Paramaribo-waarts begaf. Een afron ding die geen afbreuk werd gedaan, toen de besturend zuster A. L. Sara- ber vertrok, want haar opvolgster, zus ter E. van den Hazel, is niet minder bezielend in haar leiding. Een afronding dus, maar toch niet in financieel opzicht. En nu komen we aan de donkere kant van ons „ver haal". Er is namelijk nog altijd een tekort; er zijn nog financiële zorgen als gevolg van de stichting van het huis, waarvoor tenslotte ons land zich volledig garant heeft besteld. Zorgen die derhalve zo spoedig mogelijk van uit Nederland dienen te worden opge- Och, het is met dit project gegaan zoals het zo vaak gaat. Weliswaar bleef de begroting binnen de aanwe zige middelen, maar de post „Onvoor zien" moest toch duchtiger worden aangesproken dan men dacht. Zo moest het Diakonessenhuis, om opleidingscen- Het nieuwe Diakonessenhuis is een sieraad, misschien wel het mooiste bouwwerk van Parama ribo. Deze fotoop de openings dag genomen (zie de vlaggen) brengt een deel van het complex in beeld: in het midden het bed denhuis, daarachter het behandel- huis en links het zusterhuis. Want we mogen Suriname dat met de exploitatie van het Diakonessenhuis al zorgen genoeg heeft overigens zullen die op den duur wel kunnen worden overwonnen, maar dat is weer een hoofdstuk apart niet ook nog eens met wat restjes stichtingskosten opknappen. Dat is gewoon woordbreuk en komt neer op de mentaliteit van een schenker die iemand een auto ca deau doet, maar erbij vertelt dat de begunstigde de banden zélf dient te be- Waar het bedrag heen moet? Niet naar Johan Bodegraven, want voor hém is dit actie-tje bepaald ondermaats. Hij heeft aan deze zaak trouwens al meer dan genoeg „gedaan". Men ge lieve een honderdje te storten op postgirorekening nummer 7.92.46 ten name van de penning meester van de stichting „Dia konessenarbeid in Suriname", per adres Diakonessenhuis Arn hem onder vermelding van „actie 2000 maal 100". Doen we het? Ja toch zeker! Internationale conferentie: Apartheid gevaar voor wereldvrede F\E internationale conferentie *-* over economische sancties tegen Zuid-Afrika in Londen, waaraan tweehonderd afgevaar digden uit een vijftigtal landen deelnemen, heeft zich uitgespro ken voor toepassing van de „ali- gehele economische sancties" tegen de republiek Zuid-Afrika. In een eindverslag nodigt de con ferentie de Veiligheidsraad van de V.N. uit „de rassenoorlog" in Zuid-Afrika als een gevaar voor de wereldvrede te beschouwen en krachtige economische sancties tegen dat land toe te passen. De conferentie heeft de mening tot uütdrukking gebracht, dat „krachtige druk" dient te worden uitgeoefend op de Verenigde Staten, Engeland en Frankrijk om deze landen er toe te be wegen hun politiek tegenover het re gime-Verwoerd te herzien. Deze drie mogendheden dragen een zekere ver antwoordelijkheid voor de voortzetting van de apartheidspolitiek van de re gering in Pretoria. De conferengtie nodigt voorts de Afri kaanse landen „van Fransen huize" en die van het Britse gemenebest uit druk uit te oefenen op Frankrijk en Engeland om deze landen ertoe te brengen eco nomische sancties tegen Zuid-Afrika goed te keuren. De Tunesische minister van buiten landse zaken, Mongi Slim, die de confe rentie presideerde zei op de slotzitting dat „economische sancties de laatst mo gelijke weg zijn om op vreedzame wij ze de apartheid te verslaan". Hij voeg de er aan toe: „Daarna staat de weg naar geweld open". Mongi Slim zei voorts dat het niet de bedoeling is „haat met haat te beant woorden, maar ons werk heeft ondub belzinnig aangetoond dat economisch* sancties noodzakelijk zijn". -• - ***:'"M^frifnl r Vrijwilligers voor Rhodesia gezocht B. Nkonde, zoekt in Nederland jeugdi ge vrijwilligers om een grootscheeps Elan uit te werken in zijn land: in ampen de jeugd van Rhodesia op te leiden tot landbouwers en geschoolde arbeidskrachten. De heer Nkonde voerde gisteren ori ënterende besprekingen op het bureau voor internationale technische hulp op het ministerie van buitenlandse zaken in Den Haag over de mogelijkheid even tueel leden van het Nederlands jonge- i-vrijwilligersprogramma naar Noord- Rhodesia te zenden, 's Middags be zocht de heer Nkonde net opleidings centrum van het jongeren-vrijwiHigers- orogramma in Amsterdam. Vandaag jou hij de oriënterende besprekin gen voortzetten. De heer Nkonde, vergezeld van de En gelsman Guy Arnold van het secreta riaat van het internationaal vredeskorp» ln Washington, maakt een reis door Europa.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1964 | | pagina 5