HOOFDSCHOTEL? VLEES!
Mr.
zijn
Cap onderweg naar
bestemming: de
zee
Met
van
70 skeletten terug
T ellemexpeditie
Drijvend booreiland van Caltex
Kouder
Hans Martin overleden
op 77-jarige leeftijd
Probleem spijtoptanten
op een oor na gevild
DINSDAG 24 MAART 1964
Mr. Cap, het drijvende booreiland
ran Caltex, is onderweg naar zijn
lestemming: de zee, enkele kilome
ers ten noorden van Schiermonnik-
»g. Vanmiddag is het uit Schiedam
•esleept door de sleepboten Elbe,
ichelde en een van de „bank-boten".
toals bekend kwam het kunstmatige
filand gesleept door de Zwarte
5ee enkele weken geleden uit
Texas in Schiedam aan om daar bij
Vilton Feijenoord te worden gereed-
jemaakt voor de operaties onder de
cust.
Over ongeveer vijf dagen zal op de
ir. Cap als het weer meezit met
toren wórden begonnen. Daarmee zal
üaltex dan een grootscheeps offensief
lebben ontketend in de gas- en
,rush". Want de boring op zee staat
liet alleen. In de nacht van zondag op
maandag heeft Caltex een boring aan-
;ezet in het Friese Bildtdijk, eind de-
week zal men starten bij Buren op
(meiand (de locatie op dit eiland, waar
en een eerste en vergeefse poging
:ed is inmiddels ontruimd) en over
:n kleine maand zal de beitel bij Strij-
(Hoeksewaard) de grond ingaan.
De meest spectaculaire boring echter
die met de mr. Cap, die groter
lan het booreiland, waarmee de NAM
de Nederlandse kust opereert.
Hoog rijzen de drie poten op, die zich
straks als het eiland eenmaal op zijn
ilaats ligt zullen vastbijten in de Noord-
teebodem. Voor de 76 Amerikanen
Juitsers zal het eiland maandenlang
hun thuis zijn. Omdat die periode te
is om geïsoleerd te zijn worden
annen om de tien dagen afgelost.
Overigens ontbreekt het hen aan niets:
iet eiland is uitgerust met een grote
cantine, gerieflijke slaapplaatsen
eerste hulppost onder leiding
getrainde E.H.B.O.-er. De Mr. Cap
tal dag en nacht opereren.
Over vijf dagen
begint boren
(Van een onzer verslaggevers)
De Caltex is vol goede moed ten
inzien van de afloop. Er is reeds een
uitgebreid seismisch onderzoek verricht
hierdoor verkregen gegevens wijzen
erop later een redelijke kans bestaat
dat olie of gas wordt aangetroffen.
Toch weet men ook nu en de erva-
ing heeft dat vele malen geleerd
pas als de beitel in de grond zit, zal
de bodem haar geheimen bloot gevei
Vast staat dat de Caltex alles zal doen
die geheimen te ontsluieren. Aan
het materiaal zal het niet liggen. De
boortoren is in staat een diepte
5000 a 6000 meter te bereiken (mits
et meer dan 30 meter water staat)
Het gevaar op oorlogstuig te stoten
gevaar dat men aanvankelijk
vreesde is reeds weggenomen. Ov
oppervlakte van één vierkante
mijl heeft men de zee schoongeveegd
Duikers hebben de bodem meter vooi
meter onderzocht en niet tevergeefs:
werden grote hoeveelheden ammuni-
e, enkele bommen en vliegtuigwrak-
sn naar boven gehaald.
Het eiland zal worden geprovian
deerd door twee schepen en twee heli
kopters. Voor deze laatste verbinding
met de vaste wal is in de top van eer
der drie poten een platform aange
bracht waarop de helikopters kunnen
landen.
Met nadruk stelt Caltex. dat de
proefboring plaats heeft binnen
Terwijl zich boven Scandinavië
ogèdrukgebied handhaaf de. begon de
luchtdruk boven Westeuropa aanmer
kelijk te dalen onder invloed van eeji
oceaandepres3ie ten westen van Ier
land, die een belangrijke uitloper
het zuiden heeft.
Het frontensysteem van deze depres-
2 drong vergezeld van intensieve
regenval Engeland en F-ankrijk bin-
De regenzone was vanmorgen tot
het Nauw van Calais gevorderd. Het
te verwachter dat een deel van de
depressie over zuid-Engéland naar
Frankrijk zal trekken.. De wind zal
daardoor bij ons nog wat verder aan
wakkeren uit oostelijke tot noordooste
lijke richting, waarbij koudere lucht
uit noord-Duitslanc. zal worden aange-
De temperaturen gaan dus in een
groot deel van het land omlaag. Er
:nl op de meeste plaatsen ook tijdelijk
regen vallen- waarschijnlijk met uit
zondering van het noorden van hei
land.
ZON EN MAAN
Woensdag 25 maart: zon op 6.31. onder
01 uur. maan op: 15.51, onder 6.03
Zaterdag 28 maart: volle maan.
HET WEER EN EUROPA
Rapporten hedenmorgen zeven uur
Zd.-Limburg
Helsinki
Stockholm
In Madrid is bekend gemaakt, dat tot
ambassadeur van Spanje in Nederland is
benoemd José Aniel Quiroga Y Redondo
Hij volgt in Den Haag de hertog van
Baena op, die ons land kortgeleden heeft
verlaten. De heer Quiroga Y Redondo
was laatstelijk permanent vertegenwoor
diger van Spanje bij de te Geneve geves
tigde internationale organisaties.
territoriale 3 mijls-zone. Verder in
zee kon men nog niet gaan omdat
het Noordzee-plateau nog steeds niet
officieel is verdeeld tussen de kust
landen die hier aanspraak op maken.
Zoals bekend wordt die verdeling ge
regeld door het Verdrag van Genève.
Dit verdrag is al door 21 landen ge
tekend, maar moet nog van een Brit
handtekening worden voorzien.
Miljoenenorder
Aan het Aannemingsbedrijf R. Boltje
te Zwolle is het uitbaggeren gegund van
de haven van Rio de Janeiro en de aan
leg van een nieuwe haven te Paranagua,
voor f 23,5 miljoen. Het werk moet bin
nen twee jaar voltooid zijn
Luchtvaartpionier en schrijver
te Westerveld het stoffelijk over
schot verast van Hans Martin, die,
na geruime tijd in een ziekenhuis in
Den Haag te zijn verpleegd, in de
nacht van donderdag op vrijdag op
77-jarige leeftijd is overleden. Op
verzoek van zijn familie is aan het
heengaan van de heer Martin eerst
na de crematie bekendheid gegeven.
Hans Martii. vormde met dr. A. Ples-
man en met P. Guilonard van 1938 af de
directie der KL.M.: Plesman, directeur.
Guilonard en Martin onder-directeuren.
Minister Scholten constateert:
,Het probleem was bezig zichzelf
op te lossen. Daarom werd de enigs
zins riskante beslissing om een eind-
termijn te stellen vergemakkelijkt"
Dit constateerde de minister van
justitie mr. Y. Scholten tijdens een
vraaggesprek over het verloop van
de spijtoptanten regeling.
Minister Scholten, die deze moeiiy-
6 en delicate regeling van zijn voor
gangers, de ministers Samkalden en
Beerman, over kreeg, constateerde de
mogelijkheid tot het stellen van een
einddatum enerzijds uit het aanzienlijk
geringere aantal verzoeken tot toelating
in 1963, in vergelijking tot voorgaande
jaren, anderzijds uit de verbeterde be
trekkingen tussen Indonesië en Neder
land.
Naar zijn mening heeft de praktijk
hem in het gelijk gesteld Van een
avalanche, van een stortvloed van nieu
we aanvragen, is geen sprake geweest.
Sedert begin november 1963 kwamen
2500 aanvragen binnen, waarvan onge-
de helft herhalingen. Bij dit aan
tal zijn de aanvragen, die in de laatste
drie weken van maart binnen (zullen)
komen niet begrepen. De verzoeken
worden eens per week van Djakarta
Den Haag verzonden. En na 1
april kunnen geen nieuwe verzoeken
ieer worden ingediend.
Van 1956 af zijn globaal 15.000 spijt
optanten en maatschappelijke Nederlan
ders naar Nederland gekomen. Zij wer
den toegelaten op grond van ruim 4000
verzoeken. Ongeveer 7500 verzoeken
kwamen binnen, waarvan 3500 moesten
worden afgewezen omdat onvoldoende
binding met Nederland bestond.
In 1957 werden 600, in 1958 1200, in
1959 reeds 2000 personen toegelaten.
Het jaar 1960 bracht goedkébring voor
2400 personen en 1961 voor 3500 perso
nen, waarna 1962 een dalende lijn te
zien gaf met 3200 en 1963 met 1.000
toelatingen. Dit in globale cijfers.
Beziet men de nu nog te beoordelen
aanvragen om toelating nader, dan valt
volgens minister Scholten de nadruk
thans op de groep maatschappelijke
Nederlanders, o.a. Chinezen en Ambo
nezen, waarvan sommigen met Neder
landse vrouwen getrouwd zijn. Zij vul
len ruim de helft van de nog te be
handelen dossiers.
Opgenomen
Van de in Nederland toegelaten spijt
optanten is een klein deel na natura
lisatie, samen met een groot aantal re
patrianten (plm. 10.000) naar Califor-
nië geëmigreerd. De meesten zijn in
Nederland gebleven en zijn, behoudens
bejaarde zieken en gebrekkigen, in de
maatschappij opgenomen. Bij elkaar
evenaren de 15.000 toegelaten personen,
ruim 4000 gezinnen en alleenstaanden,
ongeveer de bevolkingen van flinke Ne
derlandse gemeenten zoals Brummen,
Haaksbergen of Uden.
schappij, Martin van de rrggegraat van
de toenmalige K.L.M., de lijn op Batavia
die nog voor de oorlog kon worden door.
getrokken naar Australië.
In een tweeregelige mededeling in het
personeelsorgaan van de K.L.M. van 30
april 1949 werd publiek dat Hans Martin
met ingang van 1 juni van dat jaar de
dienst der maatschappij zo_ verlaten. Dat
was het moment van scheiding tussen „de
baas" en Hans Martin. Een verschil van
inzicht had Martin tot het besluit ge
noopt ontslag te nemen op 62-jarige leef
tijd.
Het schrijven van romans en verzen
hield Martin ondanks zijn drukke werk
zaamheden -o lang mogelijk vol. Tot 1938
verscheen er op ongeregelde tijd een
nieuw werk. Daarna duurde het tot 1950
voordat er weer een boek werd gepubli
ceerd, doch sindsdien ging er bijna geen
jaar voorbij of er kwam er een.
Het aantal boeken en verzenbundels
dat sinds 1908 van zijn hand is versche
nen is aanzienlijk. Na ..Onder jongens en
meisje" en de bundel „Bekentenissen"
verscheen in 1911 „Danseresje" en in 1913
„Malle gevallen", dat opzien baarde nog
vele jaren nadat het was uitgekomen.
Zijn toneelstuk ,,De vrijbuiter", in 1920
verschenen, werd vele honderden malen
opgevoerd. Vlak voor t tweed- wereld
oorlog publiceerde hij nog „Vrijgevochen"
en „Getijden".
Na 1950 kwamen o.a. ,,De grote dwaas
heid", „Het aambeeld", „De later zomer".
„De Werf', „Marianne", „Schering en
inslag", „Herfsttij", en „Het erfdeel".
Over enige uja zaï woruen uitgegeven
„Het onvervulde", dat tegelijkertijd in
Scandinavië zal uitkomen.
Het merendeel van het werk van Hans
Martin is in vele talen vertaald.
Ringbaarden als souvenir
„U hebt er wél een mooie baard
van overgehouden!" kon ik niet na
laten te zeggen, toen ik met Kees
van Langeraad, die weer veilig
terug is uit Afrika, napraatte over
de Tellem-expeditie.
,Ja, dat heb ik.en ik bewaar
hem maar als souvenir!"
„Maar die baard zal wel niet de
enige herinnering zijn?"
„O nee. De ervaring van zo'n reas
over land en zee, dat trekken door
de woestijn en dat wonderlijke ver
blijf tussen de Dogon, die aan de
voet van de rots vrijwel in vol
slagen isolement leven, dat zijn her-
Van Langeraacl
heel tevreden
ste: het bezoeken van de rotsgrotten en
de vondsten welke daar werden gedaan,
zullen we echter nog te zien krijgen
in twee grote documentaires.
De eerste daarvan, welke eind april
of begin mei a.s. op het scherm zal
komen, geeft hiervan de beelden. De
tweede Is voornamelijk gewijd aan
het volk, dat in kleine dorpen aan de
voet van de Telleinrota leeft, de
Dogon. Deze film wordt bewaard tot
het nieuwe seizoen en zal waarschijn
lijk In september worden vertoond.
„Wij konden nooit hoog genoeg tegen
Er is in de opslagplaatsen nog voedsel
gevonden in potteu, manden en kale
bassen: noten, schoofjes van een bepaald
soort gras en resten van vruchten.
Intussen voedde de expeditie zich ook
met veel inheemse vruchten en vooral
met heerlijke tomaten, die daar worden
gekweekt. Verder was men aangewezen
op rijst en kippen, welke men mét zout
en suiker en andere levensmiddelen in
sloeg op de wekelijkse markt in een der
dorpen (de week telt daar slechts 5
dagen). De maaltijden werden bereid
door Anah, de man die de op 7 km
afstand gelegen gouvernementshut be-
Zeventien kiezen
ETHERCOLVEIN
de mare in het rond ging „de
heer Haan ons) behoren ook ongeveer dokter gaat weer weg", kwamen ze
70 skeletten, gevonden in voormalige nog gauw met Vele patiënten of mensen
bergplaatsen van de Tellem heel hoog die wonden hadden, terwijl het dage-
inneringen die goud waard zijn".
Kees van Langeraad ziet er wél heel
anders uit dan toen hij wegging. Hij
heeft om zijn roodverbrand gezicht nu
een fraaie donkerblonde schippers-
baard een mannelijk siersel, dat bijna
alle expeditieleden in die Afrikaanse
weken hebben gefokt, zij het in ver
schillende tinten. Er zijn ook zwarte
bij. en die van Herman Haan, de Rot
terdamse architect-archeoloog, die de
expeditie leidde, is zelfs staalgrijs.
„Wat zal ik je zeggen" vertelt Kees
a de rots gebouwd. Deze skeletten vond
men met vele op één hoop, reden om
aan te nemen dat de Tellem hun doden
hurkhouding en op fijnbewerktc
lijks „spreekuur" toch al 50 tot
patiënten telde
„Op die laatste dag heeft de dokter
houten brancards gelegd) in de oudste nog even zeventien kiezen getrokken
vertelt Kees van Langeraad lachend,
„en dat was voor zeventien mensen
een hele opluchting!"
Maar uit dank voor de onschatbare
tijden van hun bestaan op elkaar sta
pelden in de begraafruimten.
Later moeten zjj ln cultuur wat ach
teruit z(jn gegaan, want niet alleen be
werkten z(j toen hun woningen niet hulp, die talloze dorpelingen hebben
meer zo fraai (o.a. ook met nog niet gegeven, ook bij het klimmen en de
vertaalbare lettertekens) maar legden transporten, heeft de expeditie een
zij hun doden, langzamerhand ook uit- kleine stuwdam rondom de zandkom
van Langeraad gemoedelijk, „in feite
hebben we er maar het beste van ge
maakt. Scheren is er onderweg haast
niet bij, want er is op zo'n tocht naar
en door de woestijn altijd gebrek aan
water."
„We konden ons zelfs af en toe niet
eens. wassen", valt Herman Haan in.
„En ten slotte ga je ook niét naar
Afrika om je te scheren".
Enfin, toen de heren na de terugreis
per vliegtuig, die heel wat sneller en
gerieflijker verliep, weer in de gecivi
liseerde wereld kwamen vonden zij
zichzelf toch té mooi en interessant, om
nu maar weer afstand te doen van de
ruime haargroei langs wangen en kin
en onder de neus. Vandaar de reeks
ringbaarden plus bijpassende snorren,
afkomstig van de Tellem-expeditie.
„Ik ben overigens erg blij", zegt Kees
van Langeraad de technisch en artistiek
heel knappe reporter van de' NCRV-
televisie, „dat we de heenreis over land
maakten. Nu had je tenminste een
idee. dat je als het ware de wereld uit
reisde en kon je langzaamaan acclima
tiseren en in de juiste sfeer komen.
Hoe het allemaal is verlopen, hoef ik
natuurlijk niet meer te vertellen."
Inderdaad, dat behoeft niet, want dat
heeft iedereen kunnen zien en horen
in de negen reisreportages, welke al
door de NCRV-televisie zijn vertoond.
Het belangrijkste van de expeditie,
en misschien ook wel het avontuurlijk-
Hoewel Herman Haan nog niet durft
te zeggen in welke tijd de oudste Tel
lem in hun rotswoningen verbleven
misschien 2000 of meer jaren geleden),
is er toch wel iets van hun geschiede
nis blijven hangen bij de tegenwoordige
omwonenden.
Er is echter teveel Veranderd om
er veel hoüvast aan te hebben. Zij we
ten wel iets van voorvaderen in de rots,
maar zij hebben niets van hun cultuur
bewaard, ook al omdat zij veelal tot de
Islam zijn overgegaan en de Islam geen ^"'j^Uen'
beelden kent. Niets van de in de grot- meditatie
ten veelvuldig voorkomende beeldkunat Rest en s
is dus bewaard gebleven onder de z^n^oord1
levenden.
„Misschien komen we- er later meer
van te weten", zegt de heer Haan, „vol
gend jaar ga ik in elk geval weer terug
om verder te zoeken."
Hij is trouwens al herhaalde malen
bij de Tellemrots geweest en op deze
expeditie- is gebleken, dat men de be
langrijkste grotten al had gevonden.
Links de leider van de Tellem-
expeditie, Herman Haan, rechts
Didier van Koekenberg, die het
beeldverslag voor de TV filmde.
.15 Klass en it
De zingende
ipreking over kerki
ie stijlperiodes 22.
•k uit verschillen-
22.25 Boekbc-
4o Vreemd een
19 45 Inleiding tot muziekbegrip, muzikale
lezing 20 00 Nws 20.05 Muziekrevuc 21.00
Radar: radioperiodiek 21.45 Vlaamse ca-
retljedjes 22.00 Piar
ens
cale discussie 23 55—24.00
13
„Marthe en ik hebben allebei geprobeerd er
met Jakob over te praten. Maar naar ons luis
tert hij niet Hij zegt. dat we ons niet moe
ten bemoeien met dingen waar we geen ver
stand van hebben. En 't kan zijn, dat hij nog ge
lijk heeft ook."
Toen zei hij*
„Nee, dat heeft hij niet. En hij zou misschien
wel willen doen wat Marthe en jij zeggen
maar dat kan hij natuurlijk niet. Je mag dat
ook niet van hem verwachten." Hij dacht er
over na, terwijl hij daar met een hamer
jen zaag in zijn hand bij haar stond en óp
haar neerkeek. Buitendijks loeide de stoomfluit
een van Jan Boetjes' treilers, die door de
sluis moest. Om hen heen hing de geur van de
zilte zee, van het riet en van pas gezaagd hout.
„Jakon laat zich gemakkelijk overreden. Hij zal
'zelf al wel hebben ingezien, dat er narigheid
komt als hij met iemand als Piebe Lapt blijft
varen. Maar tegenover jou en tegenover zijn
vrouw kan hij dat niet toegeven. Jullie hadden
et beter je mond over kunnen houden, want je
kon weten. of je moest kunnen weten dat
er toch niets mee bereikte."
Haar ogen lachten. Maar ze lachten niet al
leen. Ze keken hem ook aan met een blik van
vertrouwen. En van bewondering. Een bewonde
ring, die hij erin had gemist, toen ze zijn werk
bekeek, dat toch knap werk was voor iemand
die slechts één hand tot zijn beschikking had.
,Ja, misschien wel," gaf ze toe. „Misschien
hadden Marthe en ik er maar beter over kun
nen zwijgen. Maar wie moest het dan tegen
hem zeggen?"
Misschien verwachtte ze, dat hij zou ant
woorden:
„Ik!" Maar dat deed hij niet.
„Was maar eens naar Frouwk gegaan," zei
hij.
„Naar wie?" Ze hield de handen in de schoot,
mooi gevormde, zachte en toch sterke handen.
En ze keek naar hem op.
„Frouwk, Frouwk van Piebe Lap."
„En had die dan met Jakob Thomsen moe
ten praten? Zou Jakob naar haar wel geluis
terd hebben?"
„Misschien wel, Frouwk is tenminste een
hem aan,
haar en
Tjeerd had grote
„En ze weet hoe ze
naar haar toe,Tjeerd."
n ze dat voorstelde.
zelf te
vrouw hier uit het dorp. Maar
geval met Piebe kunnen praten. Hij komt niet
vaak meer thuis; dat weet je natuurlijk."
Dat wist ze.
„Ze neemt ook geen geld meer
hè, maar verdient zelf de kost
voor zijn moeder. „Ja"
waardering voor Frouwk.
Piebe moet aanpakken."
„Ga jij dan maar eens
Hij begreep best, waaroi
„Vind je, dat ik niet genoeg met
doen heb?"
„O ja, natuurlijk heb je dat. I k zou haast me
delijden met je krijgen," zei ze.
Toen schoot hij in een lach. Er zijn weinig
mensen geweest, die konden zeggen, dat ze
Tjeerd wel eens hadden zien lachen. Hij lachte
tenminste maar heel zelden echt van harte. Dat
deed hij nu wel.
„Nou goed ik zal zien wat ik kan doen,"
jjjjjjjj
gaf hij toe. Ze stond op, sloeg wat zaagsel van
haar rok en zei: „Wacht er niet te lang mee.
Marthe maakt zich zorgen. Jij hebt Jakob en
haar by elkaar gebracht jy bent dus ook
een beetje verplicht hen te helpen nu ze ge
trouwd zijn. Misschien had je toch beter zelf
met haar kunnen trouwen."
„Ik zou geen goede man voor haar zijn ge-
„En zij geen goude vrouw voor jou. Jij zou
een vrouw moeten hebben, die wat meer coura
ge heeft dan Marthe."
„Courage heb ik zelf genoeg," meende hij.
„Daar ben ik niet zo heel zeker van," zei ze.
Het klonk luchthartig, een beetje plagend, maar
hij voelde, dat ze het ernstig bedoelde. Om het
een of ander wilde hij er daarom niet langer op
doorgaan. Het werd trouwens ook hoog tijd, dat
ze naar huis ging. De zon stond op het punt om
onder te gaan. Boven de rivier en de plassen
tussen de rietvelden hingen kille nevels, de
lucht betrok en de wind wakkerde wat aan. Na
die stralende dag brak de avond aan. een van
die herfstavonden, waarop een mens zich eenza
mer voelt dan ooit.
HOOFDSTUK 4
Marthe maakte zich zorgen, zorgen, waarvan
ze geen voorstelling had gehad, toen ze nog
met haar moeder samenwoonde. Het waren zor
gen over dingen die ver buiten haar nogal enge
gezichtskring hadden gelegen en die ook pas bij
haar. opgekomen waren, toen mensen haar waar
schuwden, dat haar man er goed aan zou doen
niet langer met Piebe Lap te blijven varen. Nie
mand wilde de indruk maken, dat hij kwaad
sprak. Er mocht in hel dorp wel eens over de
een of ander gepraat worden, maar dat werd
over het algemeen niet al te ernstig opgevat en
velen geloofden zelf niet wat hun verteld werd
en wat ze zelf oververtelden Wanneer werke
lijk iets op de een of ander te zeggen viel, zo
als dat met Piebe Lap het geval was, hield
men dat liever voor zich, want het was al erg
genoeg voor hem zelf en anderen hoefden niet
over hem te oordelen. Daarom had men er ook
tegen Marthe niet veel van willen zeggen en
haar alleen gewaarschuwd.
Marthe had niet goed geweten wat ze ervan
moest denken. Ze was erg veranderd sinds ze
getrouwd was. Van een ietwat bedeesd, ingeto
gen meisje had ze zich in betrekkelijk korte tijd
ontplooid tot een wel niet uitgelaten, maar toch
opgewekte, vriendelijke jonge vrouw met een ge
lijkmatig humeur, die wel zelfbewust was. maar
zich niet overschatte Ze wist. dat ze nog
vreemd stond in het leven op het dorp, zoals
ze overal in het leven wat vreemd zou hebben
gestaan, maar ze was bereid en ze zag ook wel
de mogelijkheid om zich aan te passen.
(Wordt t
volgd)
20.55 T«
2.00 Confrc
NTS: 22.45—22.50 Journaal.
reportage
city
Programma's op
het tweede net
Deze week zullen er op woensdag-,
donderdag- en zaterdagavond uitzen
dingen op het tweede televisienet zijn. vanavond
Woensdagavond zendt de VPRO om 1
8.45 de befaamde film „Grazige weiden"
uit. Men ziet dan oud-testamentische
verhalen, zoals die groeien in de ver-
beelding van een klein negermeisje, grait
dat vol aandacht luistert naar de gc- film
schiedenissen, welke een negerpredl- Ethi<
kant vertelt op de zondagsschool.
Om 10.20 uur wordt de uitzending be
sloten met de herhaling van een piano
voordracht, welke George van Reness»»
voor de camera's gaf.
Donderdagavond is er tussen 8.30 en
10 uur een heel bijzondere uitzending
van de NCRV. U woont dan bij de eer
ste zichtbare uitvoering van de Markus -
Passie van Telemann een compositie. 'Si M ÏSSite
welke dateert uit de 18e eeuw en door 12.30 Meded ten behoeve van land. ei
dirigent Kurt Redel werd ontdekt in
het puin van een Duits museum, waai
zij als vergeten document was opge- Moderne orkestmuziek (gr) 14.00 The
borgen. cifixion Passiemuziek van Stainer (gri
Zoals wij reeds meldden, maakte de Moderne gram 15.2n Samenzang: gees-
Zwitserse televisie van deze in oktober V®3 J<S 1115 S™'5 Jzz-
j.l. gegeven wereldpremière in de 12e muziek uit het hoge Noorden 17.45 Klass
eeuwse kerk van Vevey bij Montreux pianomuziek (gr) 18.10 Meisjeskoor: gecs-
cen opname, welke de NCRV nu op het 18 Het Spektrum. lezln-
scherm brengt.
En zaterdagavond kunt u van 20.15
tot 21 45 in een rechtstreeks relais van
de NTS met Wiesbaden kijken en luis
teren naar de Europa-quiz „Eincr wird
gewinnen" met Ilans Joachim Kulen-
kampf als spelleider.
Programma voor morgen
gram 7.45 Radiokrant 8 00 Nws 8.15 Lichte
orkestmuziek (gr) 8.30 Internationale
volksliederen en -dansen 9.00 V d zieken
9.35 Waterstanden 9.40 V d huisvrouw 10.10
Moderne kamermuziek (gr) 10.30 Jezus
trdenking 11.00 Ge-
12.33 Licht instrumentaal
m. eventueel aktualiteite
Licht
18.45 Moderne kamer
Hilversum II. 298 m. VARA: 7.00 Nws
7.10 Ochtendgym 7,20 Socialistisch strijd
lied 7 23 Lichte gram 'om ea. 7.30 Van de
voorpagina) 8.00 Nws en soeüalistlsch
strijdlied 8,18 Lichte gram 8.55 Kook-
praatje 9.00 Ochtendgym v d vrouw 9 10
Moderne muziek igri. VPRu:
eenwijding. VARA: 10.00 Lichte
Goede vrijdagdienst
uit Wassenaar
Mor-
rn 11.00
t zang-
Het IKOR zal op de ochtend van
Goede Vrijdag 's morgens om 10.30 uur
over Hilversum II een radioreportage
geven van de Passiedienst. welke dan
wordt gehouden in de Dorpskerk te ^ict
Wassenaar.
iek 1< .45 Gra
ken 17.20 Tango-rumba orkest 17.50 Re-
•ingsuitzendtng: Geven en nemen. Tips
jr en van weggebruikers 18.00 Nws 18.15
t 18.20 Uitzending van de Anti-
ire ParUj. Tot u spreekt mr H'
Voorgangers zullen zijn dr. Th. C RWölütiönalre'^Paruf^is'sff Ueht^inrtur-
Frederikse (meditatie! en ds. J. A. G mentaal kwartet 18.50 lluziek voor ktnde-
van Zanten (liturgie). Leden van de ren <gr'
Chr. Wassenaarse Oratoriumvereniging TELEVISIE
zingen onder leiding van Gerard Akker-
buis enkele «ezanaen Onanist is de |eua"ouen?al va
heer W. J. Landsman.
d kin-
