Tl
Beeld op de brug of
ik begin een proces"
Ultimatum
van
16 maart
uitgesteld
KREYMBORG
OVERHEMDJE
KREYMBORG
MAX HEIJMANS
Fraaie collectie
veel variaties
met
Leven onze 1,2 miljoen
bejaarden gelukkig
«*3ö#»tiicii cn z
xcilcm
'NIEUWE LEIDSE COURANT
DINSDAG 17 MAART 19M
55
Slavomir wanhopig en verbitterd:
"T\E houtwerker" is niet dood, het
publiek is niet dood en Miletic
is niet dood. De 33-jarige Slavomir
roept het uit met het vuur, dat een
zuidelijke afkomst verraadt, Zijn
ogen schitteren en zijn wilde haren,
die tot op de schouders hangen,
wapperen bij elk gebaar. „Mij zullen
ze niet kapot krijsen", zegt hij. ..Ik
zal niet rusten voordat mijn beeld op
de brug staat".
In zijn armoedige woonkamer aan
het Zaandamse Rustenburg, waar in
alle hoeken gebeeldhouwde koppen
prijken en waar de muren zijn vol
geplakt met krantenknipsels en foto'
loopt hij wat driftig heen en wee
Stapels papieren worden tevoorschijn
gehaald. Tussen tijdschriften zoekt hij
brieven. Een voor een gooit hij zi
tafel- Officiële papieren en in
voudig handschrift geschreven brie
ven. Bij elkaar vormen ze de droevige
beschrijving van het drama, dat nu al
anderhalf jaar lang een jong kunste
naarsgezin in zorgen gebannen houdt.
Nog maar enkele maanden geleden
leek het succes ineens voor het grij
pen. De directie van de fabriek, waar
Slavomir werkte, had ontdekt dat de
jonge en enthousiaste Slavomir heel
andere aspiraties had dan het werk
als fabrieksarbeider.
We willen je een kans geven, zei
de directeur, ontwerp maar eens een
beeld. Miletic toog aan het werk.
Avonden en nachten lang sloot hij
zich op in zijn atelier. Toen kwam
hij met het ontwerp. De directie
was enthousiast en gaf hem een de
finitieve opdracht, de eerste, die Mi
letic in zijn nieuwe vaderland kreeg.
Eind 1962 werd het twee meter hoge
betonnen beeld, voorstellende een fa
brieksarbeider, onthuld op het plein
voor de hoofdingang.
Kans
Slavomir en zijn jonge vrouw zagen
de weg naar het succes al openliggen.
Vooral toen zij bezoek kregen van
Zaandams burgemeester G. J. D. Fran
ken en de wethouder van kunstzaken
M. J. Hille. Naar aanleiding van de
gunstige reacties waren deze naar de
beeldhouwer gekomen om hem te
vragen een ontwerp te maken voor
een beeld, dat op de nieuwe Prinses
Beatrixbrug in Zaandam zou moeten
komen te staan. Gelijkertijd werd het
jonge paar een woning aangeboden even
buiten Zaandams centrum.
Die kans greep Slavomir met beide
handen aan. Nog dezelfde avond maak
te hij het schetsontwerp dat hij bij ge
brek aan papier tekende op het be
hang van zijn woonkamer. Zó toonde
hü het de volgende dag aan de bur
gemeester en de wethouder.
Goed, zeiden deze. maak maar eens
een modelletje. Maar daarop ging
Wat minder zon
T\E droge, continentale lucht is ver-
der uitgevloeid tot in zuid-
Frankrijk, maar in Ierland en Enge
land wordt de kou wat teruggedron
gen. Daar komt langs de overgangs
zone veel regen en ook natte sneeuw
voor. Intussen handhaaft zich in
noordoost-Europa een hogedrukge-
bied terwijl dc druk in het Middel
landse Zee-gebied en aan de Atlanti
sche kust laag blijft. De circulatie
blijft daardoor oostelijkzodat de aan
voer van koude lucht uit Duitsland
voortduurt. Bij Hamburg bevindt zich
een storing van kleine omvang die
een paar cm sneeuw veroorzaakt. Deze
kleine storina beweegt naar het wes
ten. vermoedelijk dicht langs het
noorden van het land. In verband
hiermee is te verwachten, dat er wat
bewolking binnendrijft en zijn plaat
selijk enkele sneeuwbuitjes mogelijk.
De vorst wordt de komende nacht
overwegend licht. Overdag bereiken
de temperaturen ongeveer dezelfde
waarden als vandaag.
ZON EN MAAN
Woensdag 18 maart: zon op 6.48 onder
18.49: maan op 9.06, onder
Vrijdag 20 maart: eerste kwartier.
HOOGWATER SCHEVENINGEN
18 maart: 5.57 v.m.: 18.20 n.m.
HET
WEER IN EUROPA
Rapporten hedenmorgen zeven uur
1 I Temper. 1
Station
Ween- UJ J
gestcldh. j .5 -g 3 IS S u t tf
Is-S £s Sï s« z
Kopenhager
Aberdeen
Londen
München
ZUrlch
Genève
Locarno
Wenen
Innsbruck
lndstil -1 -15
lndstü -4 -15
Slavomir niet in. Als ik een beeld
houw, maak ik het gelijk op
grootte; ik ben niet gewend kleine
modellen te maken, zei hy. Aan zyn
els werd voldaan en drie weken later
stond het beeld er: de vier meter ho
ge Houlwerker in klei
Ingestort
Dat was het moment waarop
Slavomir Miletic alle ellende begon. De
esthetisch adviseuer van Zaandam (de
bekende prof. Esser uit Amsterdam)
kwam kijken. Zijn oordeel gaf Slavomir
e'en slag in het gezicht: op esthetische
en technische gronden keurde hij het
af. De adviseur vreesde onder meer,
dat het in zou storten. Dat laatste ge
beurde ook inderdaad: enkele weken
later stond een bijna wanhopige Mile
tic bij de kleibrokken van zijn schep
ping.
Hoewel het gemeentebestuur al had
laten weten, dat Zaandam zijn beeld
niet wilde hebben, ging hij opnieuw aan
het werk. Nu maakte hij De Houtwer-
ker in gips. Alleen aan een artikel van
de kunstcriticus Hans Redeker was
het te danken dat de gemeente op haar
eerder genomen besluit terugkwam. Er
waren in het gipsen beeld verscheide
ne essentiële veranderingen aange
bracht schreef hij, zodat het onbillijk
zijn de eerder gegeven beoordeling
te handhaven.
Het gemeentebestuur gaf toen een
ieuw college van advies (uit kringen
in de Nederlandse Kunststichting) op
dracht een oordeel te vellen.
Maar ook dat was negatief: „uit het
beeld blykt een duidelijk geïnspireerde
werkwijze, maar de toets van een se-
:e kritiek kan het niet doorstaan".
Voor Slavomir en zijn vrouw betekende
die uitspraak een onverwachte vernie
tiging van al hun toekomstdromen.
Acties
Ik heb opdracht gekregen voor het
maken van een beeld en nu wil ik ook
dat het geplaatst wordt, zegt hfj. Bo
vendien vraagt hij een vergoeding van
f 15.000. Het hem door de gemeente
aangeboden bedrag noemt hü een fooi
heeft hü niet geaccepteerd,
een mengelmoes van Frans en
Duits zegt hy: ik maak kunst voor
nens. Daarom zal de Houtwerker
zijn plaats krijgen, ik heb velen ach
ter mij staan. Over de onbeklede en
verveloze trap gaat hij naar boven en
toont zijn atelier, waar andere werken
klei nog staan. Middenin
prijkt een enorme en tot in details ge
lijkende kop van Kennedy. Waarom dit
werk? „Het drama van Kennedy is
mijn drama", zegt hij.
Rotterdam
Intussen is de strüd rond De Hout
werker in Zaandam uitgegroeid tot een
juridisch steekspel. De Amsterdamse
advocaat R. Kokosky (bekend o.m.
de zaak-Meulenbelt. behartigt nu
sinds enkele weken de belangen van
Miletic. En ook de gemeente heeft zich
oorzien van een juridisch adviseur.
Deze strijd heeft er toe geleid dat
de gemeente Miletic een ultimatum stel-
roor 16 maart zou het beeld van het
terrein van het gasbedrijf moeten zijn
verwijderd. Als reactie daarop kwam
de brief van de advocaat: als het
beeld verwijderd wordt zal het onher
stelbaar kunnen worden beschadigd.
Tevens wees hij op de eis van Slavo
mir, die f 15.000 vraagt als honorarium
voor het door hem verrichte werk.
Burgemeester Franken zei ons hier
over desgevraagd: de gemeente heeft
Miletic nooit een definitieve opdracht
gegeven. We hebben hem alleen ge
vraagd een ontwerp cn een model te
maken en daarvoor hebben wij hem
ruimschoots betaald. Als voorschot
hebben wij hem een bedrag van
f2900 overgemaakt, voorts leverde de
gemeente de benodigde 1900 kg klei
en betaalde de transportkosten. Daar
naast hebben wij een honorarium van
f 2700 gegeven. Bij elkaar maakt dat
6000 gulden, dat is aanzienlijk meer
dan volgens de gewoonteregels bij
het niet aanvaarden van een ontwerp
zou moeten worden betaald. Het
geld is gestort op een speciaal daar
voor geopende bankrekening. Maar Mi
letic heeft het niet willen
Uitstel
De advocaten zullen het nu verder
moeten uitvechten. Het ultimatum is
inmiddels uitgesteld. Dezer dagen heeft
de advocaat van de gemeente een brief
gestuurd aan mr. Kokosky, waarin hij
deze „bepaalde voorstellen" doet We
geven mr. Kokosky gelegenheid hier
op te antwoorden, aldus burgemees
ter Franken. In afwachting daarvan
zal het beeld nog mogen blijven staan.
Duidelijk is wel dat het nu hard
tegen hard gaat. Zegt de gemeen'e
het beeld moet weg. Slavomir vol
hardt: De Houtbewerker zal op ie
brug komen. Zo niet dan begin ik een
proces
tricot-nylon
wit en streepdessins
Makkelijk wassen
niet strijken
A 95
7 jaar nil %3I
kleine stijging per maat
Alléén geldig 18 maart.
(Van onze moderedactrice)
IVfAX Heymans gebruikt geen
-L*-'- woord Nederlands voor zijn
collectie, het is al Frans wat de
klok slaat. Zo is het letterlijk en
figuurlijk, want uitnodiging en
programma van ,n shows zijn
in het Frans, maar ook zijn mo
dellen hebben een allure die Parijs
waardig is. We vonden zijn collec
tie ditmaal bijzonder mooi, even
wichtig en toch gevarieerd. Zoals
altijd bij Heymans is het kleuren
gamma heel beperkt. Teer zacht-
blauw, een ietsje grijs, wat wit en
creme en zwart.
Alle rokken hébben op een of andere
manier ruimte gekregen. Soms door
gering, soms door diepen naar binnen
gevouwen plooien, die opzij, achter
of voor geplaatst zün. Korte rechte
jasjes, die net over de taile reiken
met daaronder mouwloze blousjes.
Veel manteltjes en mantels hebben ge-
incrusteerde ceintuurs. Byzonder
mooi was een pak met blousende rug
op zo'n tussengevoegde ceintuur en
met een schootje van een handbreed
eronder.
De jasjes kunnen open vallen of slui
ten met een lip of met enkele vr(j
grote knopen. Aardig was een sluiting
van twee knopen met ook op de klep
jes van de zakjes knopen, waardoor
er drie knooprljcn waren. Heel byzon
der was een pak bestaande uit japon
plus jasje van grijze grofgeweven wol
len materiaal. Rok en jasje waren on
regelmatig met roze wolsteekjes op
gewerkt en het jasje met effen roze
wollen tres afgebiesd a la Chanel.
Alleen de mantels met licht aange-
rimpelde rok konden we niet waar
deren, mede door de toepassing van
schouderpassen was de lün te ver-
door naadverwerking in stukken was
verdeeld, terwijl de rok door een
bontrand enige centimeters boven de
zoom ook weer een gebroken lyn
gaf.
Over het algemeen vonden we de ma
terialen verrassend mooi: tweeds,
chiffons, züden o.a. in een beeldig la
vendel blauw-rose cashmir dessin,
kamgarens. grove pieds poules. Enkele
zwarte toiletjes in ciré, dat erg glimt.
Waarom nu dit juist de enige japon
nen met kokernauwe rokken moesten
z(jn was onbegrijpelijk. Bij alle toilet
ten hoeden van hetzelfde materiaal
Veelal ronde pillboxes, maar dan de
vorm verzacht door gebolde lijnen.
Een beeldige creme hoed met brede
rand versierd met open naden. Een
snoezige bruid in heel wazig lavendel
blauw was het verrassende slot van
deze goede collectie.
Overeenstemmi ng
Horecabedrijf
De werkgevers- en werknemersorgani
saties, in het Horecabedrijf hebben op
16 maart te Den Haag overeenstemming
bereikt over een verhoging van 10 pro
cent met ingang van 1 april 1964 in de
lonen en garantie-inkomens van de c.a.o.
voor het Horeca- en aanverwante be
drijf, alsmede over een inkomensgaran
tie.
Tot lid van de raad van commissa
rissen van de Canadian Pacific Railway
Company te Montreal is een Nederlan
der benoemd, de heer Allard Jiskoot
De heer Jiskoot (45) is firmant van
de bankiersfirma Pierson, Heldring en
Pierson (Amsterdam en Den Haag) en
bekleedt in verschillende Nederlandse
bedryven commissariaten.
20.00 Radiophilhai
2310 Lichte gra
3.55—24.00 Nw.
KRO-tv zoekt antwoord
..Vroeger noemden wij mensen I"' '"en bchoudtn) w«rta
j geconfronteerd.
boven 65 jaar „ouden van dagen De zcs maandm arbcid. aa„
maar tegenwoordig zeggen wij „be- cumentaire besteed. zijn voor de helft
jaarden". Wij Nederlanders zijn een opgegaan aan research, mede omdat er
gezond volk en wie gezond blijit, geen nationaal overzicht beslaat aan-
r j„ gaande de situatie, waarin de bejaarden
is zo maar met „oud verkeren.
Dit zegt Ad Zonneveld, die zes Dank zij medewerking van de minb-
maanden lang voor de KRO-tele- lories van maatschappelijk werk
visie „in het bejaardenprobleem
vanavond
KRO: 19.30 De Flints!
Journaal. KRO: 20.20 Br;
a a ret 21.05 En zij leefdci
lukkig?. documentaire 2]
Hitchcock, filmprogramr
12.30 Journaal.
Experimentele uitzendini
L0g lang en ge-
Wanneer je je zo lang en intens hebt
verdiept in wat men dan „een pro
bleem" noemt, ga je over verschillende
dingen heel anders denken.
„Kijk, het is nog geen 25 jaar gele-
ciale zaken en volksgezondheid, de SER.
de Ned. Federatie voor Bejaardenzorg
en vele andere officiële maatschappe
lijke instanties heeft men tenslotte toch
meer houvast gekregen.
„En dan ga je zien", is de mening van
Ad Zonneveld, „dat het probleem an
ders ligt dan je oppervlakkig zou den
ken. Het is mij duidelijk geworden, dat
vele bejaarden er werkelijk in slagen.
den, dat wij ons weinig het hoofd bra- gelukkig oud te worden. Maar ook. dat
ken over het feit, dat 7 pet van onze veei te veel anderen daartoe eenvoudig
geen mogelijkheden hebben".
Programma voor morgen
landgenoten „ouden van dagen"
Maar nu 1.2 miljoen bejaarden 10 pet.
van onze bevolking uitmaken, gaan wij
dat in onze nationale bezorgdheid een
probleem noemen. En als dat probleem
„Dat gebrek aan mogelijkheden hangt
niet alleen samen met minder goede of
zelfs slechte lichamelijke conditie, maar
ooral met het feit, dat de t
7.45 Radiokrar
(gr) 8.45 Lichte
1.45 Lichte gram 12
an land- en tuinbol
zangsoliste 12.53 Gra
FTHERG0LVEN
isslon (gr) 15.05 Muziekstuder
eiunuziek: klas6 en moderne mu-
BijbelverteUlng voor de jeugd
jeugd 17.15 Lichte muziek (opn)
erne gram 18.10 Koorzang 18.30
:rum 18.45 Gram.
7.10 Ochtendgym 7.20 Socialistisch stri
lied 7.23 Lichte gram en berichten 8.00 h
cn socialistisch strijdlied I -----
>orpagina.
i 8.18 Lichte gram 8.55
Gym
VPRO;
10.00 Licht- en amu
O vrouw 11.35 En nu Grov
programma 12 30 Meded ten 1
land- en tuinbouw 12.33 Vooi
nd 12.38 Orgelspel 13.00 Nw
Ad Zonneveld wil daarover wel een
korte bespiegeling houden ter inleiding
op de documentaire „En zij leefden nog
lang en gelukkig?" (inderdaad met een
vraagteken erachter') waarvan u van
avond het eerste deel op het scherm
Want leven onze bejaarden wer
kelijk allemaal zo „gelukkig"?
De KRO heeft daar een eigen mening
over en heeft daarom Ad Zonneveld
opdracht gegeven tot samenstelling van
dit televisieprogramma.
Meer geld
Men ging hierbij van deze gedachte
uit: de plannen van minister Veldkamp 2ëü te"zórgen voor nieuwe bezigheden?
om met 1 januari a.s. de AOW-uitke- is de relatie tot kinderen en kleinkin-
ringen op te trekken tot een sociaal mi- deren hecht genoeg om daarbij een be-
nimium, brengt het bestaan van meer langrijke rol te spelen, of moet men van
miljoen Nederlandse bejaarden buitenaf worden bijgestaan door middel
i- jjUn jongere Van byv. werkplaatsen voor gepensio
neerden .bejaardenclubs of anderszins?
Ervaring heeft geleerd, dat het pas-
belang- sief ondergaan van de vorderende leef-
gelijkheden om een redelijk inkomen te
verwerven, gebrek aan geschikte wo
ningen, aan onmisbare hulp. kortom,
aan de juiste nationale aanpak van be
jaardeninkomens, -huisvesting en -ver
zorging.
Verandering
Het eerste deel van de tv-documen-
iaire heeft Ad Zonneveld gewijd aan de
vrij plotselinge verandering, welke de
pensionering teweegbrengt in het dage
lijkse en in het maatschappelijke leven.
De documentaire tracht een antwoord
te geven op vragen als: hoe wordt de
fase beleefd? Ziet men kans.
sterker in de aandacht
landgenoten.
Daarbij mag men er zeker
niet allerwege
kelork
13.35 Ka
azzmuziek 14.50 Politiek praatje
I jeugd 18 50 V d zieken 17 20
eest en zangsolisten 17.50 Rege-
iding: Geven en nemen. Tips
an weggebruikers 18 00 Nws 18.15
i brief uit Vlaanderen 18.20 Uit-
an de Volkspartij voor Vrijheid
tijd zeer ongunstig werkt op lichaam e
geest, dat men letterlijk en figuurlijk
beweging" moet blijven om werke
lijk te kunnen genieten van de (dikwijls
zeer vele!) latere levensjaren.
U zult ook kunnen zien, hoe tegen
woordig vele ouderen maar al te graag
de VVD 18.30 Ritm
TELEVISIE
Ook laas water
bi j IJsselmeer
De aanhoudende wind uit oostelijke
richting en het uitblijven van neerslag
hebben ook in streken, waar anders vrij
regelmatig wateroverlast dreigt, tot een
ongewoon lage waterstand geleid.
Dit is bijvoorbeeld het geval op het
IJsselmeer met zijn randwateren en
daarop uitkomende rivieren. Staat
gewoonlijk langs de oever een meter
of meer water, thans ziet men uitge
strekte witte zandvlakten. Hét indertijd
aangelegde vogeleiland bij Vollenhove,
dat normaal rondom in bevaarbaar water
ligt. is te voet te bereiken.
Het Meppelerdiep, dat dikwijls de
massa's water van het hoger gelegen
gebied moeilijk kan verwerken, moet
nu op peil worden gehouden door het
In werking stellen van de keersluis te
Zwartsluis.
De Kas-Associatie schat de kostenstij
ging in 1964 op f300.000 zowel wat loon
kosten als wat nog te maken verbou-
wingskosten betreft. Over de omvang
van de noodzakelijke tariefsverhogingen
valt nog weinig te zeggen. Dc stijging
van de rentevoet zal niet nadelig zijn
voor het winstvermogen. In 1964 zal de
markt voor onderhandse leningen op gang
komen en de Kas-Associatie hoopt daar
van het middelpunt te worden. De open
reserves bedragen 37 pet van het kapitaal
en zyn voldoende. Onder crediteuren be
vinden zich nog de gebruikelijke voorzie
ningen. De verzekerde waarde van hei
gebouw is f9 miljoen.
stelling bestaat voor de belangen
naar voorzichtige schatting 40 pet
deze ruim tien miljoen, die een jaarin
komen hebben van niet meer dan om
streeks 3000 gulden, een som, waarvan
men in deze tijd in feite niet kan be-
Er heerst bij deze en gene wat onbe- gebruik maken van geboden kansen tot
hagen over het stijgen van de AOW- lichamelijke en geestelijke activiteit,
premie, dat elke werknemer zich zal o.a. door het vormen van gezelligheids-
moeten laten welgevallen, maar er komt clubs, zangkoren, gymnastiekclubs enz.
ook bij, dat mensen beneden 65 jaar nog Ook onderwerpen zij zich graag aan
niet graag bewust denken aan de le- verkeerslessen, omdat zij in het steeds
vensfase, die zij voor zichzelf graag ver ingewikkelder wordende verkeer niet
weg willen schuiven en waarvan zij hulpeloos staan.
dan slechts vage, uitsluitend negatieve Dat dit alles echter nog in een bertn-
voorstellingen hebben. stadium is. valt niet te ontkennen en
Deze overwegingen vormden voor de daarom is het goed gezien, dat de KRO
KRO aanleiding tot het doen samenstel- deze gehele materie eens onder ogen
ien van de televisiedocumentaire, rond- van de kykers wil brengen. Niet In do
uit tot lering van jongere Nederlanders, eerste plaats voor de bejaarden self,
die hiermee niet alleen met het he- maar voor degenen, die pms over tien.
staande probleem, maar ook met hun twintig of dertig jaar de grens van 65
eigen onafwendbare toekomst (indien jaar hopen te passeren.
En dat was niet omdat ze hem niet ver
trouwden, Ze wisten veel te goed, dat hij zijn
rente en aflossingen wel op tijd zou betalen. Het
was alleen omdat ze hem niet mochten. Hij is
toen heel lang weggeweest, want werk kreeg
hy ook niet in het dorp. Eindelijk kwam hij
terug met een oude praam, die hy waarschyn-
lyk ergens in Duitsland gekocht had. Daar heeft
hij een paar jaar mee gevaren, maar elke keer
als hij ermee in zee ging, waagde hy zijn le
ven. zelfs als het behoorlyk weer was. Toen
Jakob Thomsen bij hem kwam vragen of hij
met hem wilde varen, zei hij dadelyk: „Ja!"
HOOFDSTUK 3
- was destijds weer een vreemd meisje in
het dorp komen wonen. Een verpleegster. Niet
heel jong meer. Vyf-. zesentwintig zal ze
geweest. Het heette, dat ze uit Holland
kwam. Uit een van de grote steden. Een lang.
blond meisje was het. Als ze eens ging wande
len, droeg ze een bontjas, maar gewoonlijk liep
ze in haar verpleegstersuniform met een blau
we regenmantel daar overheen. Ze had een hond
ook, een groot mormel, dat tegen iedereen
gromde. En ze was by Jan Boetjes, de reder,
thuis. Jan Boetjes had twee loggers en een
paar treilers in de vaart, dus hy hoefde geen
kamers te verhuren om wat bij te verdienen,
maar nam dat verpleegstertje alleen opdat zijn
vrouw een beetje aanspraak zou hebben als hij
zelf weg was, wat nogal eens voorkwam. Die
kamer had hij best zelf kunnen gebruiken. Zyn
schrijftafel had er gestaan en zyn brandkast en
als de schippers van de loggers en treilers kwa
men afrekenen, ontving hij ze daar. Er hing
een olieverfschilderij van de oude Maria, zyn
eerste logger, die later op de Noordzee geble
ven is. Dat schilderij kon daar blyven hangen,
maar de schryftafel moest er weg, toen het
verpleegstertje er haar intrek nam. Aan de kap
stok in de gang hing haar bontmantel. De
schippers die binnenkwamen, konden het niet la
ten even te voelen hoe zacht die was.
„Een beste jas om te dragen als je by slecht
door KLAAS VAN DER GEEST
weer aan het roer moet staan." zeiden ze. Er
was een eigenaardige lucht aan, een lucht van
medicynen en reukwater. En dat was weer eens
iets anders dan de lucht van garnalen en vis.
Alleen een paar oude schippers beweerden, dat
een mens daar beslist niet gezond by kon bly-
Toen ze er al een paar maanden was, is Rooie
Tjeerd ook eens by Jan Boetjes gekomen. Hij
had Jan iets te vragen. Dat was op een namid
dag het liep zo tegen het voorjaar. Maar hij
moest nog een keer terugkomen, want Jan zelf
was niet thuis. Dat zei z'n vrouw tenminste.
Het klonk niet erg overtuigend en het was niet
waar ook. Jan zat in de huiskamer met zyn
trypen pantoffels aan bij de kachel een pijp te
roken en hü was zelfs helemaal niet van plan
om uit te gaan. Hij was een brave kerel, Jan
Boetjes: zün vader had nog samen met de
grootvader van Rooie Tjeerd op een blazer ge
varen. Jan moet al een opgeschoten jongen zün
geweest, toen de vader eens een beetje geluk
had omdat er een bootje strandde benoorden
Borkum en hü er het eerst bü was. Het bleek,
dat de kapitein en de bemanning al met de
reddingboten van boord gegaan was. De oude
Boetjes. de vader van Jan, was toen de vin
der. Hü kreeg een hoop geld omdat hü erin
slaagde het bootje weer vlot te brengen en naar
Den Helder te laten slepen. Voor dat geld moet
hü zijn eerste logger hebben gekocht.
Het was natuurlük niet alleen maar geluk.
Jan Boetjes, de Oude. was ook een goed zee
man en een van de beste vissers van de wad-
denkust. Hij verdiende in een paar jaar met
zijn ene logger zoveel, dat hü er nog eentje bij
kon laten bouwen. Later had hü er vier in de
vaart. Maar hij bleef altijd dezelfde wat ruwe
maar gemoedelijke en eenvoudige oude Jan, zo
als hü genoemd werd. Alleen Jonge Jan was
een beetje anders. Ook wel goedhartig en ge-
moedelük, maar hij meende toch soms te mo
ten laten zien, dat hij reder was. En dat mocht
ook wel. Niemand nam het hem kwalük. Ook
niet als hü Het zeggen, dat hü niet thuis was,
terwijl hij achter de kachel zat en zyn pijp
rookte. Geen mens vond het erg om tweemaal
te moeten komen. Ook Rooie Tjeerd niet, hoe
wel die zich soms kwaad maakte om dingen
waar anderen om lachten of lachte om dingen
waar anderen zich kwaad over maakten.
„Je ziet me wel weer" zei hü tegen de
vrouw van Jan Boetjes, een mensje, dat altüd
last had van haar dikte. En hü was diezelfde
avond al terug. Tjeerd keek toen ook eens naar
de bontmantel, maar hij kwam er niet aan. Hij
had van een hoop dingen verstand. Zelfs van
bontmantels. En hü dacht alleen: „Zo'n mantel
kan een verpleegster niet van haar traktemen-
tje kopenDie meid moet van goede familie
zün.. van een familie met geld Hoewel
dat natuurlük ook niet nodig was; er waren
voor een jonge vrouw nog wel andere manie
ren om aan bontmantels te komen.
In de huiskamer, waar Jan Boetjes achter de
kachel zat, zei hij: „Ik was vanmiddag al
even hier Hü deed een mens graag plezier
en wist, dat Jan zo iets wel wilde horen. „Maar
je was op reis. Je hebt het nogal druk zeker?"
Druk? Hü had het zo druk, dat hü erover
dacht een boekhouder te nemen, zei Jan Boet
jes. Hü was groot, log, onbehouwen, een vent
om aan boord van een logger aan het roer te
staan, maar niet om achter een schrijftafel te
zitten. En hij vertelde, dat hy die middag naar
de stad was geweest, voor een bespreking met
een paar Duitsers, kerels uit Swinemünde, die
een treiler wilden verkopen. (Wordt vervolgd)
HOI
Eerste lijst
Labrador M Malta
n««lUK 15 Bat -voor
INOS 16 ao Hako
A DM1RALRNT3RAOH T 1
6 ZO SpurnhWd
Kloosterdak Uv^OgQ^Kg Race
PR WLU£M v Oranje
8-*t Maastricht 16 NNO S
ar! 17 Bangkok t
Sleepboten
