<j-juis vel kunst
0pen briel
DE BEZIGHEDEN
VAN UW MAN
ROLTROTTOIR
ZATERDAG 22 FEBRUARI 1961
Mevrouw Mol-Lanooy
woont in een
Exposities en ioneel in
,,'t Oude Wevershuys"
Ie Amersfoort
~yAN huis uit had ze al met
kunst te maken: ze was
één van de vier kinderen van
de nestor van de Nederlandse
pottenbakkers, Chris Lanooy.
Ze trouwde met Charley Mol
en zij trokken in een huis in
Amersfoort datdateert uit
dertienhonderd. Het is een
van de romantische muur
huizen die de oude stad rijk
is, gebouwd op en in de muur.
Hun huis was acht meter diep
en vijftien meter breed vj-et
dikke muren voor en achter
en een enorme kelder. Ook al
geen gewone: een weidse kel
der met prachtige gewelven.
Tussen deze eeuwenoude
muren begon Charley Mol zijn
kunsthandel. De eigenares
van ,,'t Oude Wevershuys",
mevrouw Mol-Lanooy, zet het
werk van haar overleden man
voort, bewoont het Huys met
haar dochter van twaalf en
zoon van tien jaar, orgam-
seert tentoonstellingen en in
de kelder vindt men geen
weckflessen, maar muziek en
theater. Een huis vol kunst en
kleinkunst.
„Het huls ls vroeger ook kapel
geweest", vertelt mevrouw Mol.
„Tijdens een restauratie kwamen
de aanzetten van boogvensters te
voorschijn. De naam ,,'t Oude We
vershuys" bedachten we zelf; we
wonen vlak bij de Weverssingel.
In dit milieu woonden vroeger de
garentwijnders en snorde het spin
newiel." Mevrouw Mol laat haar
blikken gaan door de warme woon
kamer. waar groene en bloeiende
-planten goed gedijen door haar
Langs deze romantische trap met
het prachtige smeedijzeren hek
dalen de theaterbezoekers af f
de onderaardse gewelven. En i
de pauze krijgen ze een kopje
koffie aangeboden door de toneel
bij te houden!" Dat allea houdt in
de kunsthandel, de kritische bezoe
kers, de scholieren die zo maar
eens naar binnen lopen en hun
eerste aarzelende contacten met de
kunst leggen. Ze praat met hen
over kunst en leert hen kijken
naar kunst, vertelt over het werk
van haar vader, de pottenbakker.
Een herdenkingstentoonstelling van
zijn werk (een periode van acht
enveertig jaar) overweegt ze.
Te zwaar
„Iedere maand een tentoonstel
ling is me te zwaar", bekent ze. „Ik
doe alles alleen, het huishouden,
de kinderen. Ik ben altijd zo ver
schrikkelijk enthousiast, maar die
emotionaliteit moet je later weer
bekopen met vermoeidheid." Ze
wil graag een goede moeder zijn.
„Er zijn zoveel dingen in de we
reld, die de moeite waard zijn, ik
snap niet dat iedereen zo warm
liep over die bewuste tv. uitzen
ding. Er zijn zoveel uitzendingen
die louter op sensatie berusten:
een shawlmoord. die moest en zou
op de t.v., een film van Hitchkock,
het is rondweg een verknoeien van
kinderen. Pubers en bijna-pubers
krijgen dat voorgeschoteld, ze
moesten het ronduit verbieden.
Niet negatief, maar positief opvoe
den, leren wat de moeite van het
leven waard is. Maak je daar nou
eens druk omi" waarschuwt ze
levendig.
Welkom
Leren wat belangrijk is in je
leven. Uit haar mond klinkt het
niet goedkoop want ze moet van
dag tot dag kiezen uit de vele
stukjes die haar leven vormen.
Wie met het Oude Wevershuys in
Amersfoort en zün bewoonster
nader kennis wil maken is er altijd
welkom. De tentoonstellingen du
ren dagelijks van tien tot vijf uur.
„Behalve maandag, dan verdedig
ik m'n vrije dag", lacht mevrouw
Mol. „Zomaar gezellig met de kin-
Zulke toneelavonden Is het huis deren zijn tussen de mooie dingen
,j-_ ...u— i Fraag,
„Wat is Uw mening
over
Ook nu zou ik weer kunnen
beginnen met een aantal overbe
zette mannen ten tonele te voe
ren. Zoals die van een mevrouw
uit D., wier dochter laatst scham
perde: „Als ik pap wil spreken
zal ik de andere deur maar ne
men, waar kantoor op staat"
omdat diezelfde pa voor zo ont
zettend veel (andere!) goede doe
len in de weer ls, dat er praktisch
geen tijd voor vrouw en kinderen
overschiet Of de echtgenoot van
mevrouw A. S. te G., van wie de
kinderen zeggen: ,,'t lijkt wel of
we geen vader hebben". Want
hier ls pa een druk bezet man
met een pracht van een baan, zó
geweldig, dat z'n gezin er gewoon
bij in het niet zinktOf de
man vannou ja, ik heb er nog
een paar in voorraad. Toch wil ik
dit vandaag niet doen, omdat we
al met verschillende alsmaar ver
gaderende en bezigzijnde mannen
kennis hebben gemaakt Liever
ga ik van start met een aantal
reacties. Want de tot nu toe ver
schenen rubrieken hebben daar
toe wél aanleiding gegeven. Wilt
u horen wat er alzo, hetzij in het
algemeen, hetzij tegen schrijven
de lezeressen in het bijzonder
wordt gezegd? Leest u dan de
brief van:
ken en te weinig naar 't Hoog-
Mevrouw „Eva" (naam en lied. Vrouwen, die tekort schie-
adres bekend) die haar mening ten en die een man hebben die
bijna niet durfde uitspreken, dan jaar in jaar uit voldoening
doch het er toch maar op gaat Baat zoeken m 't ouderlingschap,
wagen. „Volgens mij hebben die mogen dan nog in hun hand-
sommige vrouwen, die een zgn. klappen, dat hij zo'n nette
ongezellige man hebben, daar oplossing zocht en vond", aldus
dikwijls zélf schuld aan. terwijl deze mevrouw die er verder nog
ze dat zelf helemaal niet door aan toevoegt dat daarnaast
hebben. Ik wil voorop stellen,
dat een man geen kanarie
(in een kooitje); als hij ee
lekker wil zwemmen, een vriend
op wil zoeken i
fijn begaan. Over 't algemeen hebben."
hebben vrouwen overdag toch
wel eens lolletjes. Een man die
altijd op kantoor zit kan met
recht jaloers zijn op een vrouw
die in 't zonnetje haar boodschap
pen loopt te doen. Maar dat
woede „altijd vergaderen", „altijc
met de kippen", „altijd aan dc
auto klungelen", „altijd timme- schaamd me te realiseren, dat hü
van zijn vrouw als
vrouw" is. Gelooft u
man zoekt geen vrouw
men zegt „zij is zo helder".
Al zal hij haar zelf
prijzen als ze zit te na
vindt hjj toch een luie ir
vrouw veel bekoorlijker dan
altijd bezige bij. De meeste
leven te veel naar de Spreu- precies eender. Nu ik hem niet
Watisuwmeningoveruw buren?
Zo, dat staat er. Uw buren(!en hoe u over
hen denkt. Wat gaat u zeggen over uw buurtjes
pal naast u of die aan de overkant van de straat,
uw buren in de flat of misschien een paar hon
derd meter verder als u buiten en alleen woont....
Want buren hebben we allemaal. Dus schrijven
we natuurlijk ook allemaal.
Die buren-vraag is er een, waarover heel wat
te zeggen valt, vind ik zelf, maar ik zal het in
deze uitnodiging maar niet doen. 'k Ben er veel
te benieuwd naar wat gaat schrijven. Dus kort
maar krachtig wordt u vandaag gevraagd:
neem uw vul- of balpen en zeg wat u op uw hart
heeft. Mag ik in ieder geval (weer) rekenen op
de medewerking van een aantal snelle reageer-
sters die haar mening, verpakt in een brief, vast
wel vóór de 28ste februari op de bus willen doen!
meer heb voel Ik pas wat ik mis.
Misschien is dit geen uitgangs
punt, maar toch wilde ik u zeg
gen: wees dankbaar dat u hem
nog heeft".
Na deze ook wel weer begrij
pelijke reactie de brief van Mevr.
W. (blauw papier), waar ik be
slist niet op in kan gaan. Ik
geloof nL, dat haar problematiek
buiten de proporties van deze ru
briek ligt. Wel wil ik even uit
de brief lichten het advies aan
mevr. X., die er volgens deze
schrijfster goed aan zou doen 's
avonds eens haar mantel aan te
trekken en ook op bezoek te
gaan, teneinde het zo ook eens
gezellig te hebben. Overigens zou
ik deze lezeres aannemend dat
't allemaal zo is als hier staat
in overweging willen geven zich
in verbinding te stellen met een
bureau voor huwelijks- en gezins
moeilijkheden.
Mevr. A. B. C.
En dan nu Iets voor (of tegen)
mevrouw A. B. C., geschreven
door een lezeres met negen jaar
huwelüks-praktijk-ervarlng en
wel met een man voorzien van
heel wat „bijbaantjes" in kerk- en
jeugdwerk. Bovendien heeft deze
heer des huizes een zeer drukke
i zich de volle liefde
langstelling van zijn vrouw waar
dig moet maken. „Waarbij ik nog
■O.... «9 'eggen dertien jaar getrouwd
ïz. laat hem dan 'e, f'in„en een fijn huwelijk te
Mevr. X. Y. te Z.
Een andere mevrouw koos zich
de naam Mevr. X.Y. te Z. „Dank
baar", omdat zij, brieven lezend
ineens dacht: wat heb ik een fijne
„Ik voelde me bijna be-
--I - Ie realiserr
altijd zoveel .JHL
kinderen doet. Vooral na de brief
van mevr. X. Y. te Z. te hebben
gelezen moest ik dit even kwijt".
Ook mevr. De R. richt het woord
tot mevr. X. Y. te Z. en wel met:
avonds „Laat u hem alstublieft slapen
en desnoods snurken. En om tien
uur zeggen: kom vrouw, we gaan
naar bed. Weet u: zo was mijn
dan ook
1 zolder tot kelder kunst-zinnig, waartussen
goede zorg en het van twee kan
ten binnenstromende licht. De bers
mooie meubels en de vele kunst
voorwerpen
Mevrouw Mol ontvangt haar gas- Soms komen ze thuis met een
ten, de toneelbezoekers, tijdens de haal dat ze ergens toch zoiets
pauze bij de tentoonstelling die op schrikkelijks lelijks hebben gez
dat moment in het Wevershuys Dat ze daar nü al oog voor 1
wordt gehouden. Een bijzonder ini- ben, dat vind ik gewoon fijn!"
tiatief is ook het koffieschenken
gedurende de pauze doorde
toneelspelers. Voor toneelliefheb-
aparte belevenis, x
De prachtige oude gewelven in de
kelder van ,,'t. Oude Wevershuys"
herbergen potterie, kunstvoorwer
pen, muziek en.... theater.
hierdoor wordt de gelegenheid
heel apart geschapen tot gedachtenwisseling
cachet. Meen niet, dat haar dit tussen publiek en acteurs.
in de schoot
c~lC)inkelei\=,
in bacljaó
Hoofdbrekens
Een eeuwenoud gebouw
kost veel brekens ook hoofd-
Franse kunst
Op het ogenblik heeft de be
woonster van 't Oude Wevershuys
een unieke collectie van de Franse
'"^1 impressionist Abel Bertram bin-
Uerkruimte miHo miiron Mot crocnrolr
i haar oude
brekens uiteraard. Slapen met op pranse aquarellen met hun prach-
het bed een dekzeil, waarop s mor- /i_i.
Wie
i onze stranden onze
oosterburen gadeslaat, ziet dat gebikt en gepleisterd. De kelder-
rij dikwijls gehuld zijn in pom
peuze badjassen die tot hun en
kels reiken. Heerlijk om je in te
'nullen na een duik in het zilte
nat. maar niet altijd flatteus.
ruimte werd kurkdroog. Daarnaast
een verbeten vechten voor het ver
werkelijken van eigen idealen. Het ^^verkocht
zevenhonderdjarige bestaan van veel vericocnt,
Amersfoort in 1959 werd gevierd
met een tentoonostelling „Glazen
glorie", en dat was de laatste die
het zogenaamde „katagami",
Japans schablonenwerk dat oor
spronkelijk was bedoeld voor het
bedrukken van textiel.
Graag had onze gastvrouw haar
collectie nog wat aangevuld „er is
veel verkocht, maar het inkopen
kost veel extra tijd en ik ben
al een soort duizendpoot om alles
ook voor wagentjes
Aardig meisje neem niet zo'n men laat de rem vanzelf
mannequinhouding aan, want los. Zo doen wij dat in Sydney
we zien er van komen dat je maar ook in Milaan en Ameri-
boodschappenwagen naar bene
den rolt en dan heb je de pop
pen aan 't dansen. „Geeft niet",
lacht het meisje. „In mijn su
permarkt met verdiepingen
dachten ze om mijn naaldhak
ken. De roltrap is afgeschaft,
en op dit hellende rol-trottoir rij
ik mijn wagentje met gemak.
Het wagentje gaat écht niet aan
de haal. Zo gauw ik het op de
band gereden heb, worden de
wielen onmiddellijk geblok
keerd. Het „troittoir" is in de
lengterichting voorzien van
smulle groeven en de wieltjes
van de boodschappenwagen
hebben een overeenkomstig pro
fiel dat precies past in die groe
ven. Boven of beneden aangeko-
E en Nederlandse fabrikant baar man heeft gehouden.
komt nu met verbeterde versies kwam kort daarop om bij een auto
van badjassen, die er zó gezellig ongeluk.
uitzien, dat je er desnoods mee
i je badplaats kunt gaan winke- Zelfde smaak
In november 1961 opende me-
r, vrouw Mol weer een tentoonstel-
Het japon-model, met witte jjng, en dat viel haar niet moeilijk. D1
h„t hppld van va-
biezen afgezet, is verkrijgbaar in „We houden zo het beeld
de kleuren blauw, turquoise, der levendig. We hadden dezelfde
,rood en oranje-rood. TT~" ,J~ J~ 1
_i zijn leven alleen
Het mantel-model volgde de
mode op de voet: ruime aange-
rimpelde rug, forse kraag er.
praktische steekzakken, waai t0„..
een flesje lotion, zonnebril of Met die jongeren heeft
een speeltje van de kinderen een speciale regeling getroffen,
plaatsje kunnen vinden. door het exposeren
IJ de vele leuke brieven die ik
deze week mocht ontvangen
"ti'"}
smaak. Hij wilde de laatste jaren deze week.
De tentoonstellingen die de ener
gieke mevrouw Mol organiseert
zijn zowel van gevestigde kunste-
Ki jonge beginnelingen.
pril talent
beide partijen aantrekkelijk
wordt. „Ik neem alleen dingen,
die ik zelf mooi vind", zegt
Voor de kinderen zijn er schat-
tig. cape-modelletjes comply S
met capuchon, daarmee kunnen dingen die ik goed vind, iets
ze heerlijk op het strand spelen prijzen wat j
op ee?i minder warme dag. niet".
II Bp_moeten nog
doorgestuurd worden, terwijl ik al
gauw na zondag aan een nieuwe
Open Brief moet beginnen) wa-
ren een paar die ik persoonlijk «en
al weer heb beantwoord maar Tr,an
waarvan ik enkele zinnen heb on
derstreept: die wilde ik voor de
Open Brief bewaren.
DE eerste is van een huismoe
der. Een vrouw die bedolven
is onder bezigheden. Veel kinde
ren, alle nog onder de 10 jaar.
Veel kousjes en sokjes. Altijd^lui-
Engels voor bejaarden
rubriek in deze jaren tot
gedrongen. En als ik zelf mag zeg
gen dat ik glashelder weet wat
steeds weer mijn briefschrijfsters Enkele jaren geleden hebben de
bedoelen, dan wel allereerst door Volks Universiteit en de Commis
si de anderen die zonder poeha sie Bejaardenzorg te Rotterdam
en gekerm hun alleen-zijn durf- een plan uitgevoerd, dat bijzonder
haar alle dagen veel nuttigs (getrouwd den bekennen. plezierige gevolgen kreeg. Beide
instituten openden voor bejaarden
de zegen God:
baan naar zijn zin. de en ongetrouwd), natuurlijk mei
kinderen fris en lief, zijzelf ge- zoals het eigenlijk moet, maai
zond en sterk. Dit: „ik heb ook de toch tennaastebij maar waar-
tijd meegemaakt dat ik alleen was toe, waar ben jezelf gebleven,
(en onder alleen drie strepen). Wat komt er van dat „ik" te-
Mensen die vroeg verloofd zijn, recht, die mens die God met zich Het eerste
weten niet wat dat inhoudt alleen verzoend heeft, die kostbare mens paald beeld
te zijn. Dat doet pijn en je kunt die God de moeite waard heeft sjng m0et
tijd
zegen te mogen zorgen."
niet ligt kan ik ers. Eten koken. De was. En bed-
niet". dendoen gauw ertussendoor? En
de boodschappen als je man thuis
Toneel is? Maar altijd een ogenblik
om met de jongste op je knie
even stil te zitten, tot rust te ko
men. Altijd de vreugde - 1
lekkere lijfje van je klc
het je hem aan- en uitkleedt. Altijd mist,
aandacht voor de vragen va
jongsten. Altijd een woord
lof.voor de pogingen
door. het geringe. „„UI dgn w..r
op de rust een weldadige uitzon-
dering is? En het niet gewilde drie strepen eronder'
ongeauld tegenover het bewuste
geduld? De onvrede tegenover de
vreugde? De vraag: hoe moet dit
verder.... tegenover de geaccep- om
riroiïiirhpid van elke iets
wanhopig onder zijn. 'k Denk gevonden door de situatie heen
--1terug. Nu mijn waarin Hij je plaatste deze we- schap Of
en er nooit reld te doordringen met Zijn wer- of van ee
kelijkheid (die dan -toch in de
ste plaats wel de jouwe mag zijn).. Men heeft
In de prachtige kelder van het
Wevershuys wordt sinds kort ook
door jongeren toneel over het voet
licht gebracht. Gedurende
weekend kan men er genieten van
goed modern toneel. Het gaat er
bijzonder intiem toe, niet
plaatsen. Dat zijn er vijftig min
één, die éne is nl. voor de brand
weer bestemd. Het gezelschap „Mi
niatuur" speelt éénakters van Ten-
nesse Williams. Sydney Box. of Mi
chael Clayton Hutton. „Miniatuur"
is samengesteld uit scmi-beroeps-
mensen en amateurs. Amateurs, die
er echter wel wat van kunnen.
René Vos, de nog jonge directeur
zegt ervan. „Mensen die van de
beroepskant van het vak geproefd
hebben", zoals hij zelf enige tijd
Ik heb over deze regels telkens
weer nagedacht. Waarschijnlijk
behoor ik tot de mensen die vroeg,
verloofd waren. Heeft mij iets
kleuter als ontbroken? Heb ik een gevoel ge-
ervaring die mijn le
ven diepte en dankbaarheid zou
hebben gegeven op de momenten
al die van de moppers over het zorgen?
Zou ik. als ik eens niet-vroeg ver
loofd was geweest, dat alleen-zijn
gekend hebben, dat speciale, met
Ik ben geloof ik
mens. Nooit is het zo sui in oi
i me geweest, of ik wist wel
s dat ik noodzakelijk aan iemand
t meedelen, er was een boek
dat me boeide, een situatie die
♦i.sspn me aangreep, een brief die ge-
schreven moest worden, een werk
dat ik moest opknappen. Ja, ik
Seloof vast dat er mensen zijn
ie me zien aankomen en inwen-
SL.krSS^:.f*^£fbi.2!,1!Ü.r
teerde werkelijkheid
digs. Zomaar, middenin het mel-
IN de tweede plaats echter ook de mogelijkheid Engels te leren
omdat er tweeërlei alleen-zijn 9P precies dezelfde wijze als an-
is: een onopgelost alleen-zijn en dere cursisten bij d
een verlost, bevrijd alleen-zijn. Speciaal de ouders van emigran-
's er een met een be- ten> w'er kleinkinderen wél En-
voor ogen: de oplos- «ela- maaf vrijwel geen Neder-
an een huwelijk ko- lands spreken of schrijven, waren
n een mooie vriend- er® dankbaar voor het initiatie
in een zinvoller taak **un langverwacht bezoek liep
kind. Men heeft zelf veeI Prettiger en vooral sDraak-
al uitgemaakt hoe God zegent. zamer af dan voordien.
*~~jSt een menselijk beeld Dit was een bijzonder bemoedi-
Goddelijke werkelijkheid gend resultaat voor de V.U. die
Wij. getrouwden doen daar hard 0p verzoek van terugkerende
aan mee k Wil het er niet eens grootouders een tweede- en derde-
over heoben dat we meestal vin- jaars cursus opende met bo
den dat man. kinderen (hoeveel.), langrijk lager kosten dan de
VOA^^somnugen^ook^wasmachine, ma]e. ginds kort is er weer
uwe cursus gestart voor ouders
i emigranten, die voorrang heb-
hoewel andere bejaarden
door onze houding
ijskast en opklimmende reeks
begeerlijkheden „erbij" horen,
maar de moeizame gesprekken ben
de zorgen niet. Wij bederven ook'welkom zijn.
„dat het
dat wij trouw-
i Gods werke-
Babyvoedsel liever vers
nogal wiedes
den" het beeld
lijkheld in ons l
ongehuwde. Wij gaan rechts staan
en laten hen links liggen alsof
er een oordeel Gods uitgesproken
ware. Terwijl er niets is dat ons Doe het zelf, moeder, adviseert
scheidt, niets, maar één werke- het Westduitso blad „D.M.", een
lijkheid ons verenigt: dat God van zusje van onze Nederlandse „Con-
ïeder van ons de stroomversnel- sumentengids" aan moeders van
ling, de stille sprong, de geheim- baby's die hun eerste vaste voed-
jeven be. sej mogen leren eten. Het is na-
beek volg- tuurlijk erg makkelijk
HET RECEPT VAN JUSTINE
<^rzi-crèmeaoep <~Ylaóóau
6 personen: Fruit in 1 eetlepel margarine goudgeel: 1 in snip-
pérs gesneden prei (het wit en het groen) met 1 in slierten jj,
gesneden rode paprika (of 2 in slierten gesneden paprika's uit rj
een pot). Roer er 100 g grofgedraaid varkens- of rundergehakt 2-
doorheen met 1 theelepel kerriepoeder en \Vz eetlepel bloem. 2
Giet er liter water op. Meng de inhoud van een zakje groen- g
tesoep met een garde er door heen, en laat aan de kook komen.
Na 15 minuten zijn we klaar. Proef op zout en peper en serveer
er geraspte kaas en stokbrood bii. 5;
waartoe het dient. Ja ja, je doet voelens zijn door het werk in deze
zinnige loop
paalt. Wie wel vat
de op haar weg door de landen, klein conservenblikje te kopen
verwondert zich over de aarzelin- ze zijn er ook te kust en te keur
gen, de onverwachte vaart, het Grijp er echter alleen naar wan-
wenden en keren van de stroom, neer er geen verse groenten'op de
Er zijn weduwen onder ons, en markt zijn, of om u eens één
V V "i, v— -Or.'zo op het oog gelukkige huisvrou- keertje te behelpen Voleens
briefschrijfster nadenk, de plaats waarop ik geworteld sta, we. en vrouwen-alleen. Zouden DM" ziin zelf klaargemaakte
glashelder wat zij heeft gevoeld mijn man, mijn gezin; en al de wij, ons buigend over de stroom groenten beter en veel eoedkoDer
Het is precies zon overweldigend klusjes die er bij komen zijn al- van hun leven, en ons verwon- mits ze od de eoede nfa-
gevoel als dat andere: te mogen leen maar teken dat ik niet meer derend over het handschrift Gods klaargemaakt Koop verse
RH bod komen benauwt me. dat woord .falléen'
Dat heeft Ik kan bij de attenties van mijn geveegd?
niets met verloofd, getrouwd of man en het geroezemoes van de
allebei-niet te maken. Alleen zijn kinderen soms zo eenzaam zijn.
met drie strepen eronder is geen ^n weer een ander kent de let-
doel en geen zin en geen kleur terlijk lege kamer plus de gedach-
in je leven zien. omdat er iets. als zij de ketel water bij thuis-
één. het essentiële. ..de" ander komst opzet, altijd volgens
ontbreekt. En nu nog wat nauw- kookboek met de jas no? aan:!^/^ baby de nodige"'vitami^n
keuriger: omdat je leven geen e" dat moet ik nu tot mijn pen-W^ O rale stoffen voor de opbouw
stroomversnelling krijgt, omdat sioen ooen. zijn snelgroeiend lichaampje krijgt,
niet ziet waarheen het gaat. Zo kan ik doorgaan; talloze ge- en het huishoudbudget geen geweld
Met haar ideeën, haar 1
halen, haar bevindingen, haar
plannen. En toch. dat is het gek-
weet ik als ik over de regels
vrouwen-alleen.
buigend over de stroom groenten beter
op de goede manier zjjn
zorgen. alleen ben. Maar de ander zegt: in dat leven, niet kunnen zorgen bewaar"1
Het best zie ik dat gevoel: de vroeg verloofd of niet. dat zélf dat de strepen, alle drie. onder het baby-voedsel in de koelkast"
kamer is leeg als je thuis komt. £.nf.- alleen" worden weg- dan wel koel en donker. Vlak voor
het koken goed wassen, zo snel
mogelijk zoals dat ook voor de
..grote" maaltijd is aan te beve
len. Met weinig kokend water op
zetten, en pas fijn maken na het
koken. Het kooknat ook verwerken,
kunt er zeker van zijn dat
Zij schrijft: „Zelfbeklag is eigen
lijk egoïsme, dit komt een hu
welijk niet ten goede, mijnheer
zal steeds meer bestuursfunkües
aannemen om zijn al maar mop
perende vrouw te ontlopen. Dan
zegt zü, dat een vrouw, die door
het vergaderen van haar man
aan huis gebonden is, haar man
heel goed met zijn werk kan
helpen. Werk zijn boeken bij,
als hij penningmeester is, schrijf
zijn brieven als hü sekretaris is,
laat mensen die op- of aanbellen
niet terugkomen als mijnheer zelf
thuis is, maar handel zoveel mo
gelijk zelf voor hem af. Dit alles
geeft veel bevrediging, al weet
niemand wat „de vrouw op de
achtergrond" allemaal doet. Bo
vendien heeft de man als hü
avond thuis is niet nog van alles
wat met het vergaderen samen
hangt op te knappen en kunnen
die avonden samen thuis een
dubbel feest worden." Een ander
punt uit deze brief zegt: „De
mannen vergaderen niet uitslui
tend voor hun loL Juist daarom
is interesse van de vroi
langrijk. Ga niet naar bed. Blijf
op. zet verse thee of koffie tegen
dat hü thuiskomt en geef hem
nog even de gelegenheid „stoom
af te blazen" al is het midder
nacht. Wü vrouwen kunnen een
eventueel tekort aan slaap over
dag desgewenst inhalen! Overi
gens kan zij bij mooi weer over
dag veel van de zon genieten en
werken als manlief 's avonds weg
ls. Moet uw man 's avonds weg
naar een vergadering, laat dan
de afwas staan tot acht uur, dat
verlengt het gezellig samenzijn
weer even" zo luiden al deze
raadgevingen van deze brief
schrijfster.
Ik moest even
„Het hjkt er op dat u ir.
klaagbrieven dan andere krijgt"
denkt mevr. S. te B. en „daarom
móet ik u gewoon even schrijven
hoe mijn man zün vrü'e tijd vult".
Dat blijkt dan met studie (en
helemaal geen lichte!) te zijn
waarna er 's zomers nog tijd
overblijft voor alle mogelüke kar
weitjes.
„Ik zou de dames, wa
mannen zich 's avonds v!_.
ten te vervelen, willen zeggen:
probeer ze over te halen om
wat te gaan leren, dat is nooit
weg en het is gelijk een goed
voorbeeld voor de kinderen, want
het is nog altijd zo: zoals de
ouden zongen piepen de jongen"
En dan de fijne brief
vrouw van een koopvaardü-offi-
cler, wier man uiteraard veel
lang van huls ls.
„Wat zou mevrouw A. B. C.,
hiervan zeggen, ook „niet trou
wen?". Mét mü is er een leger
zeemansvrouwen die alles alleen
moeten opknappen voor het ge
en een half jaar of langer all<
zün" zo lezen we, waarna zij v
telt hóe zü dat opknapt en hoe zü
haai- man laat meeleven In en
met het gezin door 's avonds op
papier even met hem te babbe
len. „De eerste weken nadat hij
thuis is geweest, zijn altijd moei-
hjk. omdat we dan weer moeten
wennen aan een leeg huis. Als er
een paar zondagen voorbü zün
werkdagen tellen wij niet
maakt het wegbrengen weer
goed. Een somber leven zult u
zeggen? Nee hoor, we zijn dank
baar voor de tijne tijd, het werk,
ons gezin. En al valt het soms
niet mee (hij zou ook de goede
afloop van examens mee willen
vieren of thuis willen zijn als
jjj- de kinderen geopereerd
moet worden) tóch
niet willen ruilen. Voor
het leven altijd weer nieuw". On
dertekend:
Twee brieven met niet alleen
de man, maar mede de auto als
middelpunt. Het contrast valt u
zo op als u leest:
„Mijn man heeft (eindelük)
autootje. Jaren lang hebben
er naar uitgezien en voor
spaard en laatst was het zo-
tweedehands wagen konden
de onze noemen. Maar was
aar: het is helemaal
mijn man en ik kan
1 al niet meer zien.
dan ook elke avond
bezig, 's Zaterdags
de auto a
dat ding
Elke. ma
is hij
wordt bijna iedere vrije minuut
er aan besteed en dan gaan
(we hebben twee kinderen)
nog wel eens een keertje in rij
den ook. Ik wou dat ik dat ding
nooit gezien had, vroeger was het
veel gezelliger samen en van fiet
sen heeft nog nooit iemand wat
gekregen".
Anders ligt het ten huize v«m
de fam. E. te G. Eerst wil de
briefschrijfster even laten weten,
dat de hobby van haar man be
staat uit zijn vrouw en vier kin
deren. „Die hobby is ons
extra te verwennen en goed
ons te zorgen. Wij hebben
auto. die mijn man zelf onder-
houdt en die er goed verzorgd
uitziet. Altijd weet hij wel een
ritje te bedenken, waarvan hij
weet dat wij het fijn vinden.
Gaan we niet uit, dan doet hij
spelletjes met de kinderen". En
fin. uit deze brief van een vijftig
jarige blükt wel, dat het niet in
een auto, maar in sfeer en instel
ling zit af het thuis gezellig is.
En daar moeten we het wtt,
bü laten. Volgende week gaan
we voor 't laatst de bezigheden
nnen onder de loep
Bij plaatsing van uw
mening ontvangt u naar
wens het boek Tip Parade.
De dokter zegt 1 of De
dokter zegt 2.
Wilt u uw naam en
adres óók vermelden in de
brief die u kunt sturen
naar de redactie „Blad-
me' op enveloppe
..Uw mening"
Zo nodig zal de redac-
tie een keus maken nlt de
binnengekomen brieven en
deze bekorten. Over deze
beslissing wordt niet
gecorrespondeerd.
wordt aangedaan.
