Paul loket
Het is zo fijn om fan te zijn
Idealist VAN OOSTEN
'Ruimte
voor ons.
En dii zegf
We'll always remember
ZATERDAG 15 FEBRUARI 1964
een pagina voor de jeugd,
samengesteld door een jongerenredactie
zei Trini Lopez
dit brengen de Beatles te weeg
Die van CLIFF (zonder kunstgebit)
Denk er om alleen bona fide
bit? Antwoord: Nee. Cliff heeft
geen kunstgebit. Wel een don
kere bril af en toe. Adverten
tie: Welke Cliff-fan ouder dan
22 jaar wil corresponderen
met Edith Staal, die 1153 fo
to's van Cliff heeft en nog
steeds op zoek is naar meer,
Dit kun je vinden in Dynamite,
de gestencilde maandelijkse
uitgave van de Cliff and the
Shadows fanclub, postbus 4146
Amsterdam. Die fanclub telt
op het ogenblik 650leden,
ondanks het feit. dat er ver
scheidene Cliff-en de Shadows
fanclubs zijn. Behalve het
blaadje geeft deze club ook
nog een grammofoonplaatje
uit. waarop Cliff zijn fans toe
spreekt 1— „We hebben
ook wel eens avonden georga
niseerd", zeggen Rienie en
FILM: Wenende tieners met doorlopende mascara-oogjes laten zich
een flauwte nabij zoenen door Paul Anka.
FOTO's: Krijsende, gillende fans storten zich, niet te stuiten door brave
agenten, als hongerige hyena's op hun harige Beatle-kopjes om een das,
een manchetknoop of een stukje pak te bemachtigen.
Wie zijn die mensen, die met colaflesjes gooien? Wie zijn de mensen, die
van de gelegenheden om met colaflesjes gegooid te kunnen worden
dusdanig gebruik maken, dat zij in villawijken kunnen wonen? Wie zijn
de dromerige meisjes, die genoeg hebben in hun leven aan een platen-
rekje, een pickup en een muur om hun foto's op te hangen? In het woor
denboek vonden we slechts: fan# geestdriftige liefhebber, ventilator.
Om er nog meer over te weten heeft Ruimte een ploegje, vermomd
met pruik en platte kuif, afgevaardigd. Tot nu toe keerden terug: Ma
rianne van Raay (die diverse fanclubs bezocht, Kees van Alderwegen
(interview met Paul Acket) en Fred van der Poel, een van onze foto
grafen. De andere, Robert Collette, bleef veiligheidshalve rustig achter
de beeldbuis zitten om zonder lijfsgevaar naar Trini te kunnen kijken.
De neonverlichte kamer is
behangen met affiches van re-
klamezuilformaat: Cliff Richard
broederlijk naast Count Basie.
In de hoek van de kamer
staat een radio aan: Veronica.
Verder twee gerieflijke fau
teuils, waarin wij plaatsnemen,
een tafeltje, een beige haard,
en een monumentaal bureaü
met een groene en een witte
telefoon erop, waarachter Paul
Impresario en
uitgever van
Muziekexpress
Paul Acket zelf, geen vertraag
de kauwgom etende puber met
zweefhemd, maar onberispelijk
gekleed, maakte tijdens ons ge
sprek een sympathieke en rusti
ge indruk en ziet er beslist niet
aardig, hoor, maar ben toch
meer de jazz-liefhebber. Ik ben I
dan ook met jazz begonnen. In de I
oorlog was dat, op het lyceum zat j
ik toen. Ik organiseerde zes jazz
avonden, maar toen ging de orts-
kommandantur zich ermee be
moeien en dat was voorlopig het
einde. Na de oorlog ben ik door
gegaan, maar tegenwoordig is er
nu eenmaal meer te doen in de
teenagerwereld. Denk overigens
niet dat ik dat erg vind. Integen
deel, ik vind dit machtig werk.
Enerverend en ik zou het ook voor
geen geld van de wereld willen
Soms flauwekul
Wat ik
mux»», ucawo. de smaak
keihard uit als men misschien
verwachten.
p onze vraag of hij zelf
liefhebber van teenagermuziek
het algemeen van
het teenagerpubliek
ze zyn beslist wel
kritischer dan wordt voorgesteld,
hoor. Er zijn er natuurlijk wel die
„c,™.. klakkeloos accepteren wrt
antwoordt hij: och, wat zal ik >"in ster produceert. We ontvan-
daarvan zeggen. Ik vind het wel Ecn bijvoorbeeld wel
Ge(vraag)d gesprek met
Verhalen
standpunt veranderden, schenen
mij altijd enigszins onwaarschijn- gen. Dat 1
overtrokken toe. Dat het van buiten
die bin- veel over ons geschreven in de
radikaal van kranten. Na ieder bericht kregen
honderden nieuwe aanmeldin-
fijn, want aanvragen
land hebben
niettemin mogelijk is. ondervond noeg. We werken bijna overal te-
ik tijdens mijn gesprek met Wim genwoordig. Als de mensen ons
van Oosten, o.m. gemeentespraak- schrijven kunnen we hen direkt
leraar te Badhoevedorp, initia- helpen aan vrienden in Indonesië,
tiefnemer van de vermaard ge- Zuid-Afrika, Suriname, Canada en
worden Zeister sprekershoek, op- Engeland,
richter van de vereniging ,,De beelden te
Vriendschapsband", hoogspan- ben we da
ningskabel boordevol energie, 't Was expres als
aanraken levensgevaarlijk. opgesteld
Na het in overspannen toon ge
stelde manifest van „De Vriend
schapsband" gelezen te hebben,
(ondertekend W. L. K. van Oos
ten; o.m. uitschreeuwend: „Vad
sig, met de buik vol oliebollen,
hebben zij die ons konden helpen,
feestgevierd" en „Wat interes
seert het hen die reeds met een
been het graf staan, onze vriend-
schapsaktie?") dacht ik in Bad
hoevedorp een nog niet geheel uit
de puberteit verloste H.B.s.'er
te vinden, omdat men in school
bladen en dergelijke instituten
zich op soortgelijke wijze pleegt
Daarom heb-
dat manifest uitgegeven.
noodkreet
;n wakker
te schudden.
Dan houden we op met praten.
Het is half acht en Karei, de jong
ste zoon van de heer Van Oosten
heeft al een paar maal een steel
se blik in de richting van de te
levisie geworpen. Natuur
lijk. Ivanhoe! Later, als mevrouw
Van Oosten mij met de auto naar
de bushalte rijdt, zegt hij: „Zet
je mij ook in de krant?" Ik be
loof het.
HARRY V. D. BOUWHUYSEN
Wie iets voelt voor korrespon-
dentie kan zich wenden tot: Ver-
door "de'^telefoon «niging -De Vriendschapsband",
iir a;; "«7v.» o°° j. <n.h,i.
ten getrouwd en in het dagelijks °I' u"r kcuz, m,m-
Ieveu snraaklersar aan IwaVS 5» 1 htfplak-
Bestuur
Het is zijn vrouw die de deur
open doet. „Mijn man is binnen",
zegt ze, „hij vindt het fijn dat u
gekomen bent. Het bestuur van
„De Vriendschapsband" is er
ook." In de kamer wordt ik o.m.
voorgesteld aan een gebaarde An
tilliaan, wiens gezicht me zeer be
kend voorkomt. „Stanley Cras",
zegt hij. „Ja het is best mogelijk
dat u me kent. Voor de televi
sie heb ik meegespeeld in de show
van Max Woisky." Da
heer Van Oosten het gesprek.
Over „De Vriendschapsband" na
tuurlijk. Waarom dit natuurlijk_is
wordt mij al snel duidelijk,
heer Van Oosten leeft
nl. voor zijn „Band", hij is die
band. Zijn kamers zijn herscha
pen in kantoren, boordevol rek
ken met mappen
op de vereniging betrekking heeft,
mét vragen naar de kleur
ogen van een bepaalde ster e.d.
flauwekul, maar die zijn toch ge
loof ik, wel meer afkomstig van
jongens en vooral meisjes van
zo'n 12 a 13 jaar.
Soms zijn er inderdaad wel ont
zettend slechte platen, die tot
ieders verrassing een hit worden.
Zoals indertijd „Send me the
pillow" van Lydia. Zelden hoor
je iemand zo slecht zingen. Zang
les zou aan haai-, zoals trouwens
aan velen, volkomen verspild zijn
geweest. De verkoop van haar
andere platen kan dan ook slechts
in tientallen genoteerd worden.
Maar dit nummer had kennelijk
iets. Een andere zanger die het
ook op de plaat bracht, kreeg de
kous op zijn kop. En zo zijn er
nog wel meer te noemen. Hier-
op afgaande zou je geneigd zijn
te zeggen dat de smaak niet zo
geweldig is, maar aan de ande
re kant weet men er de werkelijk
goede nummers wel degelijk uit
te pikken. Ik geloof daarom dat
het moeilijk is te zeggen of de
smaak van het teenagerpubliek
nu over het algemeen goed of
slecht is. In ieder geval ben ik het
niet eens met de mensen dat
waardering voor teenagermuziek
van slechte smaak getuigt. De
aandacht voor, laten we dat dan
maar noemen „betere muziek"
klassiek of jazz wordt inder
daad hier wel vaak door afgeleid.
Deze muziek is inderdaad zui
ver amusement, slechts in enke
le gevallen, zoals bij Nederland
se „King Cole" bijvoorbeeld zou
je misschien van kunst kunnen
spreken, bij lieden als Elvis
Presley en Bobby Rydell is hier
beslist geen sprake van al weten
ze een verdienstelijk stukje amu
sementsmuziek te brengen.
Maar tegen de tijd dat men
twen gaat worden slaat de be
langstelling toch wel meestal
om naar klassiek of jazz, voor
al moderne jazz."
Jeugdig fan-echtpaar
Nou da's een aardige knul
Moeilijk
Eigenlijk verwacht je een su
perfan als je de voorzitter van
Dan opent de een fanclub gaat interviewen.
Je stelt maar weinig vragen op
in de trein, omdat hij wel als
een fontein zal opspuiten over
werkt ziJn idool. Je denkt je een ka
mer in, behangen met glanzen
de foto's en hoezen en de moei
lijkheid om er straks een leuk
alles wat interview van te maken als hij
werkelijk zo'n karikatuur blijkt Zij heeft
tegen het' opklap- penRob^meTwnTanman" Jp6 kunt zonder «rapjes. "ik'vind''Rob de
..Je. d.t Is een Hg -
al na televisie-uitzendingen krijgt
hij zo'n 60 a 70 brieven per dag.
Die liggen dan in zulke hij
wijst een formidabele omvang aan
stapels bij hem op de schoor
steen. Ik help hem dan met foto's
signeren en in de e nveloppen
stoppen. Je krijgt er een lamme
hand van. Op 't ogenblik hoeft
e kunnen het nu
Maar toch is hij het, die dan wij boven de Moerdijk blijven
meer begint te vertellen. „Hoe we zij mee in 't Zuiden,
ertoe gekomen zijn?" Hij wiebelt
heen en weer tegen het opk'
bed achter hem. „Ja, dat is
lang verhaal. Ik had eerst met
'n vriend samen de Buddy Holly
Appreciation Society opgericht,
mar ik ben er uit gegaan toen
ik in dienst moest. Nou en toen
kwam zij van de zomer met het
Rob de Nijs-fanclub.
hel-
,.Dat moet je aa
Is mijn ster
i Carla vragen.
Ou niet hoor.
protesteert
opgeborgen. „Ik ben begonnen {o
i iiini 196(1" 7CCt hii De oor- le Zt">n*
juni I960", zegt hij. „De
spronkelijke bedoeling was om al
le mensen op de wereld die de
Nederlandse taal kunnen lezen en
schrijven te helpen aan een Ne
derlands korrespondentieadres.
Nu hebben we dat in principe uit
gebreid tot de hele wereld. Ja.
(dit wordt met
Rienie Ditzel (Rob de Nijs-fan
club, Kramatweg 24III, Amster
dam) heeft een grote donkere
kuif. ziet er jonger ei
achtiger uit dan hij
spreekt onvervalst Amsterdams.
..De fanclub? Ja, dan moeten jul
lie eigenlijk bij haar zijn. 't Is
Nijs de beste van de Nederland
se zangers. Op internationaal ni
veau moet je niet gaan vergelij
ken. Onze ster is eigenlijk Elvis
Presley, mar daar waren al al
lemaal fanclubs voor. Ik vind ook
niet alle nummers van hem even
goed. Ja we hebben alle platen;
„Ik" vind ik een heel goed num
mer, 'k zal 't even draaien".
uitgesproken) dat als per slot jouw fanclub". Die „haar vee^
eigenlijk w
gemaakt. Het is eerst
tuurlijk een heleboel gereken of 't niet
het wel kan. Dan wat schrijven zelf weer af. Ifranfia
naar Rob de Nijs. Toen hoorden ivranrje
we dat hij al toestemming had Het zijn meest jonge fans van
jongens- gegeven aan een meisje in Til- zon veertien, vijftien, zestien jaar. Het is een langspeelplaat, maar
is (21). burg en dat hij ons aanraadde Ze schrijven de meest stomme de pickup wil echter niet op het
met haar contact op te nemen, briefjes. Meestal is het zo van: vereiste joerental draaien en zelfs jast
niet gelukt, want ze stelde
mensen met elkaar brieven gaan
wisselen ze elkaar leren kennen,
leren waarderen. En wanneer de
mensen vrienden zijn geworden,
is de kans op een nieuwe we
reldoorlog wel heel klein gewor-
Twee kwartjes
Intussen loopt hij telkens naar
een van de kasten om mij te voor
zien van dokumentatiemateriaal.
Inschrijfformulieren, mappen met
krantenartikelen, polemieken en
ingezonden stukken. („De heer
Carla (19). titiaanrood haar,
oranje lippen, truitje en rok, zijn
vtouw. „Zij is de baas, ik doe
het werk".
Wij zouden er eentje lezen, het is een naïef het apparaat-niet tot grotere spoed ve
de contributie gevalletje in keurige blokletter- bewegen. Dan praat hij maar ze
I ma de Lords, het gestencilde j^'
van haar "krijgen en toch daar- fjgg m€t veel meesterlijk
voor een krantje moeten uitgeven. goed erin. krantje, dat de fanclub
Nu hebben we 't zo geregeld, dat Waarom nou juist Rob dc Nijs? maand uitgeeft en het lidmaat
schap, dat 3,50 per jaar kost.
Daarvoor krijgen de fans (op 't
ogenblik 124) het krantje (waarin
ze zelf ook mogen schrijven), zo
veel mogelijk foto's en een lid
maatschapskaart. Het doel? „Nou.
ieel natuurlijk het bevorderen
de populariteit van de ster.
Maar voor mij persoonlijk meer
een vrijetijdsbesteding".
Er valt even een stilte en de
heer Acket vraagt of we cola lus
ten. Dat is het geval. En passant
breekt hij een glas, excuseert
zich even om de scherven op te
ruimen en na dit intermezzo gaan
we weer verder: hoe vindt u het
teenagerpubliek bij het optreden
van een bepaalde favoriet?
„Kwaad zijn ze beslist niet,
maar soms wel moeilijk." Hij
spreekt rustig en terughoudend,
stopt ondertussen een sigaret in
zijn zilveren pijpje na ons voor
zien te hebben. „Als eenmaal zo'n
zaal in beweging komt is er meest
al geen houden meer aan. Maar
h.et is een kwestie van wennen.
Vroeger waren er ook wel eens
relletjes bij het optreden van de
Dutch Swing College Band. In
Haarlem en Groningen is het toen
zelfs tot een verbod gekomen.
Zo'n jaar of zeven geleden had
Cliff in Engeland ook wel eens
r dat gebeurt daar hu
ook nooit meer. Men moet niet al
tijd de teenagers de schuld ge
ven; toen ik laatst die onderwij-
1 Utrecht bezig zag vroeg
ook wel het een en ander
af. Over fotografen bij zo'n op
treden zullen we verder maar
zwijgen.
Soms lastig
kontaktorgaan dat de vereniging
uitgeeft iedere maal als zij dui
zend gulden in kas heeft. „Over
kas gesprokenzegt hij, ..voor
ieder korrespondentieadres dat wij
verstrekken vragen wij 50 cent
h t d'e viif iaar dood is: het
1 luguber zijn als het niet
ook veel over andere ar- dan ben je waar je wezen wil. Je
in ons blaadje, deze maand doet het toch allemaal om op te
b.v. Jacques Brei. Gekke reac- vallen, nozem. Dat Engels van
ties? Niet zoveel, soms een enke- jou zal ook wel wat moois we-
„Rob is t
Dat men een bepaalde zanger of
zangeres een beetje op handen
draagt vind ik heel normaal. Zo-
aardige knul zegt dra bet dan echter buitensporig
ne even wee is. ..hu i:_x j_u r
Maar de fanclub bestaat, al le, die nogal vreemd aandoet,
1961, ze telt ongeveer 350 le
den en geeft elke
blaadje uit,
de Buddy
Holly Appreciation Society (Vro-
likstraat 86, Amsterdam), opge
richt door Jan Schijff en Rienie
Ditzel, die dank zij de gelijk-
ontwaardigd door de lucht.) Hier narnige vereniging in Engeland
Niet allemaal juich-post dus
maand een „Als je wat ziet in die dooie voor een fanclub, al schijnen ve-
dat ronduit het mooi- Buddy Holly (scheldwoord) waar- len juist deze Buddy Holly Club
alle fanclubs nrn oojj -
krijgt veel op z'n duvel
moeder, omdat hij zo onvoorzich
tig rijdt. Je staat doodsangst uit
als je bij hem in de auto zit.
Hij rijdt rustig 80 met losse han-
ga je dan niet
nog al te appreciëren...
goed woord i
vendien zijn ze soms wat lastig.
Maar nogmaals: dat komt echt
minder voor dan gesuggereerd
wordt."
-Dan wijst de klok ons erop dat
't begin vond ik het hardstikkc de tijd is verstreken. Paul Acket
niet kunnen zeggen. In
kommerciële instelling zijn. Kom-
mercieel! (Zijn hand zwaait
de medewerking van Joop Spie-
gelberg. reproduktiefotograaf
Dat wordt steeds met 'n keurig verzorgd
blad voor de dag kan komen.
„We zijn al een paar jaar gele
schap kan blijkbaar niet worden den begonnen", zegt Jan Schijff pen (18)
gestimuleerd. Hier hebt u de brief (19) die A~
HAN (van de Beatles) mei spandoek naar Schiphol
meesterlijk en fantastisch, nu weet
ik niet meer wat ik zeggen moet.
Ik kan geen
hebt u drukwerk porti. Ziet i
we aan het eind telkens met
groot tekort zitten,
door ons persoonlijk bijgepast.
Subsidie krijgen we niet. Vriend-
Jan als we het zo over de fi
nanciën hebben. „Niet in Am
sterdam, je kunt hier niet dan- I
sen op amateurbandjes, maar
wel in. de randsteden en Hoorn
en zo. Soms hadden we pech
maar soms ging het goed en
was er weer geld om de club I
een tijdje draaiende te hou
den. Geloof maar niets van
die verhalen dat fanclubs zul-
ke winsten maken. Er moet
geld bij. Niet die clubs die ad- i
verteren: stuur twee vijftig
en zo. Daar hoor je als je ge
gireerd hebt niets meer van. i
Wij hebben de Federatie van I
Fanclubs opgericht en die zijn
allemaal bonafide".
Beladen met folders, exempla-
ren van krantjes. foto's met
handtekeningen en de beste I
wensen laten ze ons, tenslotte I
uit. Allemaal gratis. Terwijl
ze toch al zo krap zitten.... I
het
het ministerie." Ik lees:
„Het wil mij voorkomen dat eer
overheidsbijdrage, in welke
ook, afbreuk zou doen aai
spontane karakter van uw aktie.
Overigens: alle sympathie n:
tuurlijk.
Tegenwerking
niets op de bijnaam niets, dat
Holy Buddy Holly lijkt,
den zijn stem meer populariteit
geven. Hij was in 1959 omgeko- vestigd
hier nog weinig bekend. j, de Beatles
Er hangt een papier voor het lijsten lopen trouwens ook achter,
raam met er op: wordt een Winst? Nee, we komen op 't
Beatlefan en een grote foto, als ogenblik net uit. Vaak moet er
aanbellen bij Han van Ful- geld bij. Trouwens, ik ben niet zo
Leiden. Verder is er eentje, die advertenties zet:
op wijst dat hier het stuur 2,50
Wat ze doet als
maal niets meer aan Rob vindt?
„O nee, dat zal niet gebeuren",
eenmaal een drukbezette 2..
6-.. kenman. Nog een laatste blik op
op papier het moderne interieur met de dui
zelingwekkende affiches, een
handdruk en de deuren van het
nfjf- impressariaat annex uitgeverij
sluiten zich achter ons.
KEES VAN ALDERWEGEN.
Toen we begonnen zeiden
gen elkaar: we mogen blij
we tien leden krijgen; op 't ogen
blik hebben we er over de drie
honderd."
ste fanclub" zegt Han (klein.
weinig «.n TegenweSlng heb- boekje ..We'll always remember"
leen maar fanclubs, die officieel
mogen blij zijn als Jig, 'beslist) als *we° zijn" gezetenerkend zijn. Dan heb je contact
.iigssan- Ik heb verschillende fanclubs: "iet de ster of z'n manager. Dat
Jenny and the Pacemakers, the erkennen kost veel moeite. Van
Tornados, the Bellboys en ver- mijn eigen favoriet, Roy Arbuson
ïar. der wil ik ook nog fanclubs op- beb geen fanclub omdat
het richten voor Imca Marina, Ciska
ook genoeg gehad. Een
Amsterdamse wethouder verbood
kort geleden de verspreiding van
onze uitnodigingen tot het bij
wonen van de eerste jaarverga
dering. Trouwens, de meeste van
onze folders, die we zelf van
moeizaam bijelkaar gespaarde
kwartjes hebben kunnen stencill'en
belanden in de prullenmand. Maar
we hebben niet alleen tegenwer
king, hoor. Op 28 januari 1963
werd onze vereniging officieel in
geschreven in het Openbaar Cen
traal Stichtingsregister. Ook Is er
advertentie halen i
l,„"Md? eeen antwoord krijg
Peterse, Trini Lopez. Die ben ik °P„fruln brieven.
"I0k vanochtend op Schiphol wezen af- Klassieke muziek? Nee. vind ik
s.. hoion ™et een spandoek waardeloos, eerlijk. Jazz mis
schien wel, hangt er van af wat
aan Dit is het blad wat ik uitgeef, je er onder verstaat. The Dutch
gro- je wordt lid voor 2,50 per jaar Swing College vind ik wel fijn.
en de fanclub apart is dan nog Van teenagermuziek vind ik het
vijftig cent. Het blad krijg je fijne het ritme. Daar voel ik me
automatisch. Waarom dit blad? prettig bij. Toch houd ik ook van
Nou de Nederlandse bladen wor- langzame nummers: ..niemand
boekje voor 0,75, half En- den zolang van tevoren gemaakt, zal mijn tranen zien" vind ik bv.
gels. half Nederlands met een he- die geven geen nieuws. Nu pas ko- geweldig. En „any one who had
voor- men zo met stukjes over de a heart". Maar geen dreindeu-
Buddy Beatles, terwijl die al een jaar nen van Cliff of Elvis. Misschien
populair zijn. En dan nog die is teenagermuziek geen muziek,
foto's: de Beatles in de tuin, de okay. Maar ik voel me er fijn
jaar geleden
rvoor niemand
wilde geven. Nu is mei
de tweede druk toe, mét
te advertentie van de muziekhan
del, omdat de eerste druk 1500
exemplaren is weggevlogen,
zelfs voor een niet-fan
le pagina zwart erin.
woord van de ouders
en een complete platenlijst.
„Van Buddy zelf hebben
wordt gelegd" Nadruk
tuurlijk weinig nieuws. Daarom Beatles drinken thee.... Die hit- bij."
Het Tweede-Kamerlid Harmsen
heeft er in schriftelüke vragen aan
dc minister van buitenlandse za
ken op aangedrongen te zorgen,
dat het Nederlands geen streek
dialect wordt in liet Europese amb
telijke verband. Er moet evenwel
bij gezegd worden, dat de beer
Harmsen lid is van.de Boeren-
partij.
