V*o>&tang.zis
Meer klaarheid nodig in
positie legerpredikant
BOEKENHOEK
Een woord voor vandaag
en voortaan ook een
bijbelgedeelte
Sluiting van winkels op
zaterdag afgewezen
KABINET HONOREERDE
VERTROUWEN NIET
ALTIJD EENSGEZIND
ZATERDAG I FEBRUARI WA
ANDERZIJDS
PUBLICITEIT
In Kerknieuws het orgaan van
de Hervormde gemeente in Rot
terdam-Char lois constateert ds.
T. D. van Soest de ontplooiing
van grote activiteiten van de
Rooms-Katholieke Kerk gericht
tegen het Protestantisme. Hij
vergelijkt in zijn inleiding deze
activiteiten met de fall-out in de
kernoorlog, de dodelijke straling,
die na de ontploffing van een
kernwapen door de lucht over
grote afstand wordt vervoerd en
onmerkbaar mensen besmet. Ds.
Van Soest vervolgt dan:
tijd uitgevochten met gebruik
making van de publiciteit. Het open
bare debat (Luther), de kansel,
boeken, geschriften en pamfletten.
Dit zijn. om maar in de beeld
spraak te blijven, sinds eeuwen de
conventionele wapenen geweest.
Pas sinds enige tientallen jaren
kwamen hierbij de radio en de
film. Kort geleden werd daarbij de
televisie uitgevonden, in de wereld
van de publiciteit te vergelijken met
wat op het militaire vlak de atoom
bom is. Een ongemeen krachtig wa
pen. dat gebruik maakt van de bei
de kanalen naar de menselijke
geest, niet alleen van het OOR maar
ook van het OOG. 1 en vat waar
boven men twee kranen opendraai
en kan. is nu eenmaal twee keer
zo snel volgelopen dan wanneer men
maar één kraan heeft.
Wat mij de laatste tijd meer en
meer opvalt is dat Rome meester
is op al deze wapens, hen bezit
en op een bijzonder handige wijze
hanteert. Zelf laat deze kerk de ene
pobliciteitsbom na de andere bars
ten en uit bommetjes die elders
barsten weet Rome telkens weer
winst te boeken voor het eigen
kamp. Een paar voorbeelden:
In de eerste plaats het gewraakte
Vara-programma. Ds. Kloosterman
schrijft in zijn artikel van verleden
week over deze zaak: „De meeste
indruk heeft op mij gemaakt het
gesprek dat de bisschop van Breda
voerde met een reporter". Dat is
een spontane reactie van mijn spon
tane collega en ik neem ongezien
en ongehoord graag aan dat de
bisschop van Breda in deze nare
zaak zeer wijze woorden gesproken
heeft. Maar ik weet ook. dat de
uitspraak van ds. Kloosterman, die
ik verder nergens aanvecht, publi
cistisch gezien een doelpunt is
voor Rome.
De bekende studentenpater uit
Amsterdam hij heet Kilsdonck
naar ik meen) heeft een paar kras
se uitlatingen gedaan die van sym
pathie getuigen voor het program
ma. Veel rooms-katholieken en pro
testanten zullen het er niet mee
eens zijn. Maar dat is niet erg.
Een van de belangrijkste wetten
van de publiciteit is: Het is niet zo
belangrijk wat ze van je zeggen, als
je er maar voor zorgen kunt. dat
je in het gesprek blijft. Het is beter
dat men van je zegt ..die man is
niet goed wijs", dan dat men zegt:
„ik heb nog nooit van hem ge
hoord". Bovendien: Door deze uit
spraak komt er nu sympathie voor
Rome in het andere kamp. dat
van de Vara-supporters.
Het mooiste verhaal is het laat
ste: Op zondagmorgen na de uit
zending wordt de vrouw van een
hoge Vara-functionaris opgebeld
door iemand die zijn gal begint te
spuwen over het programma. Ant
woord van de Vara-mevrouw: „Het
spijt mij wel, mijnheer, maar mijn
man is naar de mis!" De kranten
schrijven hierover: Toen werd het
doodstil aan de andere kant van de
lijn! Wat een prachtig krantenvoer
is dit! Een roerend verhaal. Ieder
een ziet het en zijn verbeelding gaat
op hol. Dat arme mevrouwtje in
peignoir in die kouwe gang, waar
de telefoon hangt. Die brute calvi
nist die haar doodslaat met zijn ge
loofsijveren dat alles terwijl
mijnheer netjes zijn kerkelijke plich
ten doet. „Gefundenes Fressen"
zeggen mijn vrienden uit het re
clamevak dan. Maareet u dit,
lezer?
zoiets
zoete koek op. Evenals zo
veel meer. In de krant. Door de
radio. Op de TV. Ik heb dit ar
tikeltje nu vastgeknoopt
nen wijzen op 1
fall-out". Ik
Zijn reis i
de Paus.
met. Hij
T TELAAS vele i
-11 voor zoete kc
het gevaar
denk i
Israël
bliciteit uitgebuit tot
was in het gedrang de sympathieke
martelaai, in zijn toespraken tot de
staatshoofden de grote politicus, de
apostel van de vrede, in zijn con
tacten met de Grieks-Orthodoxen
de herder van de Wereldkerk. De
Israëlreis is nog niet afgelopen of
de krantenpagina's, de zendtijd van
radio en het TV-scherm zullen weer
gereserveerd moeten worden voor
nieuwe voorgenomen pauselijke rei
zen naar het buitenland.
Ten slotte zou ik u willen wijzen
op de Oecumene. Er schijnt tegen
woordig maar één Oecumene meer
te zijn en dat is dan het Oecume
nisch Concilie. Dit concilie, een zui
ver binnenkerkelijke r.k. aangele
genheid. verdringt alles op dit ge
bied. De grootste figuren in ons
land spreken over de tijd waarin
wij leven als over „de tijd van het
Oecumenisch Concilie", alsof men
in protestantse kringen al niet van
het begin van de eeuwwisseling af,
en vroeger, met deze zaak bezig
is geweest en belangrijke dingen tot
stand heeft gebracht! Voor „New
Delhi" was er in de krant en op
het TV-scherm haast geen plaats,
maar het nieuws uit Rome krijgt
de volle breedte.
Ik maak mij hier bezorgd over.
Rome maakt zich populair. Rome
doet vriendelijk. Rome staat open.
Ook t.o.v. het Protestantisme. Maar
het is de populariteit, de openheid
en de vriendelijkheid die zich het
best laat omschrijven met de vol
gende woorden: „Schat kom aan
mijn hart. dan zal ik je dooddruk
ken!" Is dit dan de bedoeling van
al die welmenende roomse leken en
vriendelijke paters? Welnee. Ik
twijfel niet aan hun oprechtheid in
de begeerte naar eenheid. Maar ik
weet ook zeker dat de roomse kerk
krachtens haar eigen leer niet an
ders kan dan andere kerken als
kerk dooddrukken. Er is volgens
haar maar een oecumene mogelijk,
nl. onder de staf van de paus.
DOEKT Rome door deze publici-
AJ teit veel onmiddellijke successen,
veel bekeringen en overgangen?
Neen. Maar dat behoeft ook nog
niet direct. Het „image" van de
Roomse Kerk wordt veranderd, het
gezicht dat deze kerk naar de bui
tenwereld toont. Rome komt er veel
beter op te staan dan vroeger. De
bom van de publiciteit heeft nog
geen enkele protestantse kerk opge
blazen maar de straling van de
.fall-out" dringt door alle kieren en
reten naar binnen. Een voorbeeld?
Met schaamrood op mijn hervorm
de kaken denk ik aan het veront
schuldigend gekronkel van velen
van mijn collega's en medeleden
van mijn kerk op 31 oktober 1963:
„Kunnen wij eigenlijk nog wel
Hervormingsdag vieren in deze tijd
van Twee Kerken Voor Een Heer.
van dit concilie en van deze paus?"
Wat een vraag! Natuurlijk kunnen
wij dat Is er soms een dogma
ingetrokken? Is het sola fide soms
door het concilie gedevalueerd?
Maar zo u;erkt nu eenmaal de fall
out. Je ziet geen bloed en geen
wonden, je ruikt niets en je hoort
niets. Het begint met wat lichte
onlustgevoelens, zoals bij sommigen
rond hervormingsdag. Het protes
tantisme wordt ONBEWUST slacht
offer.
Ik zal op dit artikel wel enige re
acties krijgen, vermoed ik. Ook wel
van mensen die mij van anti-papis-
me beschuldigen. Spaar u dan de
moeite, want daar gaat het in dit
stukje niet om. Het is welbeschouwd
een groot compliment aan de room
se kerk over de virtuoze wijze
waarop zij de publieke opinie
weet te beïnvloeden. De „jongens"
doen het best, zou men in de re
clamewereld zeggen. Veel en veel
beter dan wij het doen. Dit compli
ment krijgen ze ook van mij. Maar
men moet mij niet kwalijk nemen,
dat ik mijzelf en anderen door dit
artikel een geigerteller in de hand
wil geven om dc straling te me
ten. De straling die beangstigend
gevaarlijk begint te worden. Het
op uw zaak. En bovenallaat u
geen verlengstuk maken van deze
propagandamiddelen. Er zal meer
en meer over gedacht moeten wor
den hoe de zaak van het evangelie,
zoals dit door de Kerk der Refor
matie mag worden verstaan, ge
diend kan worden door de moder
ne overdrachtsmiddelen.
Moeten zij tegen synoderapport zijn BeroepillgSWerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Bodegraven (3e pred. pl-
toez.): C. A. van Harten te Delft: te
Nuis en Niebert: T. A. Vonk Noorde-
graaf te Ferwerd (Frl.); te Ouderkerk
a d. IJssel: L. Vroegindewey te Delft;
te Wolfaartsdijk: F. J. Goethals te Oud-
Loosdrecht.
(Van onze kerkredactie) i vormde Kerk is. zich van een herder-
I lijk schrijven van deze kerk distan-
„Her" tieert. of er het zwijgen toe doet. Het:
gaat hier dus om de vraag of een die-
wangelie in de krijgs-
In een hoofdartikel
vormd Nederland" dat gisteren is
verschenen dringt ds. F. H. Lands- macht al dan niet de vrijheid heeft die I Dijk te Nijkerk
man ornn aan Hat or moor klaar-lvoor de vervulling van zijn opdracht
man erop aan dat er meer Kiaai noodzalceiijk is. i geref. gemeenten
heid zal komen in de positie van 1 Bedankt voor Amsterdam-C: A. Ver
de hervormde legerpredikanten bij ïmr 8un5t te R°lt"dam-C
de landmacht. Hij betreurt het dathoe hij die vrijheid onder de gegeven,
mstandigheden op een verantwoorde'
„ijzc kan benutten. Terwille
vraagtekens gezet worden achter vrijheid van het Woord van G»
het uitgangspunt dat een dienaar «iiie van dc jeugd van ons v
r ds. I .andsman nn meer klaarh
van het evangelie m de krijgs-
In Almelo zoeken de
macht geen andere taak heeft dan
overal elders waar hij zijn ambte
lijk werk verricht.
Ds. Landsman
protestanten eenheid
(Van een
-medewerkers)
kant in het leger alleen zijn pastorale; De kcrkeraad van de gereformeerde
geestelijke werk goed kan verxich-jkerk va„ Almelo hee[t ea„ ul,„odiging
gezamenlijk gesprek gezonden
de hervormde gemeente, de gere-
De mens en zijn kunst, door dr. Hen
drik Willem van Loon. Ingeleid door dr.
C. P. Gunning en onder zijn toezicht
vertaald door Carel Tervueren. Zesde
druk. Uitgave Servire. Den Haag.
Bezieling en overtuiging, belicht door
dr. C. J. Schuurman, prof. A. Kruidhof,
prof. dr. K. Kuypers. prof. dr. C. J.
Bleeker. prof. dr. A. D. de Groot
M. Hondius. Uitgave Servi"
door de boofdlegerpredikant ds. B. A. formeerde gemeente, teneinde
Bos. en ook door de minister van de- naar een nauwer samengaan
fensie wordt ingenomen ten opzichte van meer benadrukken van de eenheid van
het rapport dat door de hervormde sy- het tijden van de waarheid Gods. De
bet probleem kerkeraad acht het in een tijd van af-
1 val van Gods Woord en verwereldlij-
king niet langer verantwoord als belij-
Niet bruikbaar ders van Jezus' naam langs elkander
heen te leven zonder dat er pogingen
gedaan worden om de band nauwer aan
te halen. De kerkeraad ontkent de ver-
He: mysterie
in Ra. Vertal
zoeken Uitgave Servire. Den Haag.
Dezer dagen zijn verschenen de
Handelingen van de Tweede Kamer
waarin de minister antwoord geeft op
een vraag die in het voorlopig verslag
over de begroting van defensie voor
kwam. Daaruit bleek namelijk dat
de huidige hoof die gerpredikant vanj
oordeel is dat hij „hervormde" reser-
ve-legerpredikanten, die staan achter
het rapport van de generale synode
van de Nederlandse Hervormde Kerk
over de kernwapens en die ook in
dienst van deze visie getuigenis wil
len afleggen, niet kan gebruiken bij
herhalingsoefeningen. Hij roept ze
daarom ook niet meer op. De minis
ter verklaart dit standpunt te delen.
In zijn antwoord voegde hij er nog aan
toe dat dit tot nu toe alleen is voor
gekomen met reserve-legerpredikanten.
Als het geval zich zou voordoen bij een
predikant die voor langere tijd, of in
vaste dienst is. zouden plaatsing in ad
ministratieve dienst of eventueel ande
re maatregelen moeten worden
gen.
schilpunten niet in het verleden en he-
den. waarover hij gaarne met de an
deren spreken wil als eerst vastgesteld
gezamenlijke basis
->p de j.
diensten
ro gebedsdiensten
'verband met "deze ondernomen stap.
„En de discipelen van Johannes en de Farizeeërs hielden hun
vasten", begint Marcus een nieuwe perioop (2: 1823) en
prompt vallen zij er over dat de discipelen van Christus dat
niet doen. Daar heb je de mens ten voeten uit. Niet de gelo
vige mens, maar de gewone man van alle dag, die zich zo
graag verheft over wat hij kan.
Tot nu toe in het Evangelie van Marcus werden we
steeds weer geconfronteerd met de genezende, verlossende
kracht van Christus. Van dit ogenblik af aan laat de schrijver
zien dat we niet alleen verlost moeten worden van onze ge
bondenheden maar ook van onze godsdienstigheden, dat we
niet alleen genezen moeten worden van onze verlammingen
maar ook van onze vroomheid. Het klinkt raar, maar het is
waar: Onze vroomheid kan God in de weg staan. Wat zijn
deze mensen trots op hun vroomheids werk, op hun wekelijks
vasten. Ze voelen zich hoog verheven boven al die andere
mensen die er maar op los leven, die geen tijd hebben voor
godsdienstige inspanningen. En ze willen o, zo graag, ieder
een naar hun hand zetten en hun levensstijl opdringen. En
dan te weten dat ze de kern van het echte geloof nog niet
begrepen hebben. „Kunnen de bruiloftsgasten dan vasten, ter
wijl de bruidegom bij hen is?" Echt geloven is bij Christus
zijn en wie bij Christus is kan niet treuren. Wie bij Christus
is behoeft niet te vasten, maar mag feesten.
(Van onze kerkredactie) Leiddraad
In de laatste maanden hebben Voor de lezers die graag enige steun
lezers herhaaldelijk gevraagd oi\bv het bijbellezen willen hebben,wij-
het niet mogelijk is wast het7. wSSl
Den Haag.
Golgotha, door Bó
Vrijheid
Ds Landsman vraagt zich af of de
woorden van de minister wel helemaal
in overeenstemming met de feiten zijn.
Maar belangrijker vindt hij de vraag
of door het beleid dat in dit antwoord
is neergelegd, de positie van de krijgs-
machtpredikanten niet in de wortel
wordt aangetast
De hoofdlegerpredikant en met hem
de minister eisen volgens ds. Landsman
blijkbaar dat een legerpredikant, die
ambtsdrager in de Nederlandse Her-
Verordening hoofdbedrijfschap:
"17#,P 1 Ook het werk van de commissie ar*
V lltnnacr^p voor beidstijdsverkorting voor de detailhan-
f iUaawuC 'UUl dej dle onder leiding staat van prof.
1 Verdam en door de Sociaal-Economi-
nai<CAnaD sche Raad is ingesteld, wordt min of
UCI aUIlCCi meer doorkruist.
I- Naar wij vernemen is de commissie,
a. die advies moet uitbrengen over deze
(Van onze soc.-econ. redactie) materie aan de regering, door de be
trokken detailhandelsorganisaties reeds
Zoals wij reeds eerder als onze op de hoogte gesteld van het opgestelde
verwachting uitspraken, komt "J^J^eek8
het in Nederland inderdaad niet
tot een winkelsluiting op zater
dag of zaterdagmiddag. De Kon.
Ned. Middenstandsbond, de Kath.
Middenstandsbond, het Ned. Ver- i
bond van Middenstandsvereni- „„ven
gingen, Co-op Nederland, de Bond j Sp'hï" opblik VeaT
Ds. H. Rabbers met
emeritaat
(van een onzer medewerkers»
De classis Leeuwarden heeft aan d
H. Rabbers te Wartema om gezor.'
heidsredenen vervroegd eervol emer.
taat verleend. Ds. Rabbers werd 27 ja
45-urige. 5-daagse
Woord voor vandaag" ook een
leesrooster te geven. Met ingang
van maandag a.s. zullen wij daar
mee beginnen. Onder ieder „Woord
voor vandaag" wordt voortaan een
te lezen bijbelgedeelte opgegeven.
We hebben besloten het bijbelroos-
ter te gebruiken dat opgesteld is
door de „Internationale Bijbel-
bond" en tevens gebruikt wordt
door het Nederlands Bijbelgenoot
schap.
Ieder kwartaal geeft deze organisa
tie (adres: Tuilland 7 tn Doorn) een
„Leiddraad" uit, waarin een beknopte
verklaring wordt gegeven van het te
lezen gedeelte. In enkele woorden
wordt gewezen op de achtergrond, het
verband en een bepaalde belangrijke
gedachte. Aan deze uitgave werken
hervormde, gereformeerde, christe-
lijk-gereformeerde en andere predi
kanten mee.
Het bijbèlrooster is geen vervanging
van het „Woord voor Vandaag" en
dit laatste is ook niet gebaseerd op
het aangegeven bijbelgedeelte. Het
Dit rooster werd voor het eerst „Woord voor Vandaag" blijft zijn ver-
gepubliceerd in Engeland in 1880. De trouwde karakter behouden: inhaken
gedeelten van de bijbel waren zo ge- op j1€t actuele nieuws, dan wel stil—
kozen, dat in vier jaar de bijDel ge-1 staan bij een aspect van het geloofs-
heel gelezen werd. Later werd het
rooster enigszins gewijzigd, zodat
Weinig verandering
Het lesrooster heeft zich over de
gehele wereld een plaats veroverd.
Ontelbare organisaties maken er ge
bruik van. Wie het aangegeven ge
deelte leest, weet zich één met een
neger in Kameroen, een Chinees op
Formosa, een Amerikaan in Ohio,een
Eskimo in Alaska en een Australiër
in Sydney.
levQn.
Het „Woord voor Vandaag" wil de
lezer In staat stellen een ogenblik tot
zichzelf in te keren in de gejaagd
heid van elke dag. En het aangegeven
bijbelgedeelte wil de lezer de moge
lijkheid geven in gemeenschap met
zijn mede-gelovigen in alle landen te
luisteren naar wgt God tot ons allen
te zeggen heeft.
Over het algemeen zal het plan wei
nig of geen verandering brengen in de
bestaande situatie. Het winkelpersoneel
werkt immers veelal niet langer dan 45
bovendien geniet het
eeds een halve vrije
voor het Grootwinkelbedrijf en dag per week. welke meestal op maan
dag valt. De bedoeling van de samen-
de r.k. en de algemene werkne
mersorganisaties in de detailhan
del zijn het eens geworden over
een 45-urige vijf-daagse werk
week voor het personeel zonder
evenwel het vraagstuk van del De overige vrije dagen, die nog gege- De r.k. en algemene werknemersor-
winkelsluiting of openstelling tot! ven dienen te worden om een 5-daagse ganisatles ^bben *ich het rTCbt v»
i u. werkweek te realiseren, zullen in over-1 behouden per 1 januari 196< op de
een oplossing te brengen. |leg tussen werkgevers en werknemersgeling terug te komen, indien deze in
vastgesteld kunnen worden. De thans de praktijk niet
werkende organisaties Is thans, dat het
personeel per jaar tenminste 7 hele
vrije zaterdagen krijgt en 13 vrije
maandagen, buiten de vacantles, de
snipperdagen en de op een werkdag val
lende feestdagen.
Per werknemer zal in iedere onderne-
ming een rooster van de vrije dagen
voor het hele jaar opgesteld dienen te
worden. Voor de regeling komen ook de
winkelchefs, de afdelingschefs en ande-
re functionarissen in aanmerking.
Voorts zal de 5-daagse werkweek
het personeel geen achteruitgang
komen mogen betekenen. De betrokken
organisaties hopen, dat de hiertoe op te
stellen verordening van het hoofdbe:
drijfschap op 1 juli van dit jaar gereed
zal zijn en op 1 maart 1965 in werking
zal kunnen treden.
1910 geboren en aanvaardde 26
mei 1946 ziin ambt te Tljnje. welke
standplaats hij in september 1949 met
zijn tegenwoordige verwisselde. Ds. Rab
bers is doctorandus in de Semitische ta-
Met behulp van een rouleersysteem reeds genoten halve vrije dag per week
ri- hopen zij het personeel toch onge- is in het aantal vrije dagen per week
veer de sociale voorwaarden tc kun- begrepen. De vrije dagen zullen thans
nen bieden, die op het ogenblik inechter steeds als hele vrije dagen moe-
Nederland vrij algemeen gelden, ten worden toegekend.
maar aan de positie van de onJcrne-
mer zelf (83 procent van de detail-1
handelsbedrijven heeft geen perso
neel in dienst) is voorbijgegaan.
rj blijken te voldoen.
De mogelijkheid Is tenslotte opengela
ten, dat per branche afwijkende rege
lingen worden overeengekomen, waarin
bijv. wel tot zaterdagmiddag sluiting
zal worden besloten.
CRASMAAIMACHIIVES slijpen - repareren SCHMEINK MEENT 116 - ROTTERDAM
(Van onze parlementaredactle) I geweest, het kabinet-Marijnen hun vt
trouwen hebben gegeven. Dit kabinet
„Houden wij rekening met aan- heeft een parlementair karakte
joop- en inspeelproblemen waar-ld,' ££Sjo*iïijkh«r™
voor een nieuw team staat, dan; gering en volksvertegenwoordiging. Op
heeft het kabinet-Marijnen het f j
vertrouwen, dat wij het bij zijn
optreden schonken, tot nu toe in
het algemeen bevestigd." Deze uit
spraak deed vanmorgen de voor
zitter van de katholieke Tweede-
Kamerfractie, drs. W. K. N.
Schmelzer, in een rede voor de
partijraad van de K.V.P. Hij moest
overigens constateren, dat bij het
optreden van een aantal ministers
naar buiten bijv. in Brussel en
in het overleg met de Stichting
van de Arbeid nog niet altijd
van een geheel eensgezinde bena
dering van de problemen is ge
bleken.
„Meningsverschillen tussen bewinds
lieden zijn, mede gezien de eigen
taak waarvoor ook ieder van hen
staat, normaal en zij komen binnen
elk kabinet ruimschoots voor", zo gaf
drs. Schmelzer toe. Maar naar zijn
mening zou het een verdere verster
king van het gezag van het kabinet
toch wel ten goede komen als „zoveel
mogelijk pas naar buiten wordt op
getreden wanneer eerst intern een
gemeenschappelijke beleidslijn is be
paald."
gekomen. Aan niemand is een formele
of juridische binding opgelegd. „Maar
dat t.a.v «vooral ook in sociaal op
zicht) belangrijke hoofdpunten wel in
grote lijn overeenstemming kon worden
bereikt, zij het niets steeds qua inhoud
van het beleid, maar soms alleen qua
volgen procedure, 'denk b.v. aan
bezetting van het tweede-televisienet
wijziging van de ondernemings
structuur» stemt tot voldoening, omdat
het op zichzelf een stabiliserend ele
ment in de politieke ontwikkeling bete
kent". aldus drs. Schmelzer. die zich er
overigens van bewust was. dat dit
geen garantie voor de politieke levens
kracht van een kabinet is".
Een bindend en stabiliserend element
i onze politiek is zijns inziens ook het
feit. dat de drie grote christen-democra
tische partijen. K.V.P.A.R.P. en
C.H.U.. sinds 1952 regeringsverantwoor
delijkheid dragen, tot heil van het land.
een gelukkige omstandigheid,
dat vorig Jaar de tienjarige samenwer
king kon worden voortgezet.
K.V.P.-fractieleider verwachtte,
dat 1964 een jaar van spanningen zal
worden, waarin op sociaal-economisch,
budgettair, fiscaal en monetair terrein
grote stuurmanskunst van het kabinet
wordt vereist. Zijn fractie hoopt de
gen van dé regering door haar steun te
kunnen verlichten. De inmiddels getrof
fen maatregelen en het intensieve over
leg ter voorkoming van onnodige prijs
stijgingen vormen een aanwijzing, da
het de regering ernst is.
Drs Schmelzer bracht een groot aan
tal uiteenlopende politieke onderwerpen
ter sprake en gaf daarbij kort de
lopige visie van zijn fractie
voor terugdeinst de daad bij het woord
te voeten.
Verbetering van wat hij noemde: dc
sociaal-economische democratie, achtte
drs. Schmelzer noodzakelijk. maar hij
stond zeer sceptisch tegenover de mid
delen. die de P.v.d.A. daartoe wil aan
wenden. Een nog verdere verslechtering
van het fiscale klimaat door maatrege
len in de vermogenssfeer, als door de
socialisten wordt bepleit, zou niet meer
dan enkele tientallen miljoenen opbren
gen en dus voor brede lagen van de be
volking geen zoden aan de dijk zetten
Duidelijke bevordering van de persoon
lijke en maatschappelijke verantwoor
delijkheid is ons sociaal-economisch be
stel (door bevordering van winstdeling,
bezitsvorming en medezeggenschap in
de onderneming) leek drs. Schmelzer een
beter middel.
Evenals de fractieleider sprak K.V.P.-
voorzitter mr. P. J. M. Aalberse over
de kabinetsformatie en wel in de re
de. waarmee hij gisteravond te Utrecht
de vergadering van de partijraad open
de. Naar zijn mening mag men bij de
beoordeling van de weinig gelukkige
gang van zaken bij de formatie niet
één omstandigheid of één persoon als
de schuldige aanwijzen, maar moet men
een geheel complex van factoren in het:
oog houden. De specifieke taken
De Ned. Chr. Beambtenbond heeft
zich op het standpunt gesteld, dat voor
het winkelpersoneel niet op een bevre
digende wijze een 5-daagse werkweek
gerealiseerd kan worden, indien niet tot
sluiting op zaterdag wordt overgegaan.
In het verleden heeft ook de Chr. Mid
denstandsbond naar dit standpunt over
geheld. De C.M.B. zal echter aanstaan
de maandag in de vergadering van de
detailhandelsraad zijn definitieve stand
punt vaststellen
De genoemde organisaties, die met
het compromis-voorstel zijn gekomen,
hebben samen meer dan twee derden
van de stemmen in het hoofdbedrijf
schap detailhandel, zodat te verwachten
valt. dat inderdaad een verordening van
de voorgestelde strekking tot stand
komt. Zouden echter de Chr. Midden
standsbond en de Chr. Beambtenbond
verzet blijven aantekenen, dan kon met
de goedkeuring van de verordening nog
wel een een jaar gemoeid zijn. omdat
dan de minister van sociale zaken zich
geroepen zal voelen de hele materie nog
eens uitgebreid onder de loep te nemen
Helpen in de wereld
Voor agrarisch opbouwwerk op het eiland Soemba wordt
contact gezocht met
WM landbouwkundig ingenieur!
De uitzending geschiedt in samenwerking
door deputaten voor de algemeen diakonale
arbeid en deputaten voor de Soembazen
ding van De Gereformeerde Kerken in
Nederland. Aan de uitzending gaat een
oriënteringsperiode in Nederland vooraf.
Sollicitaties aan de deputaten,
p.a. Alg. Diakonaal Bureau,
Koningslaan 7, Utrecht.
i het defen
mg betreft,
behoudt de fractie zich haar oordeel
De nieuwe K.V.P-fractieleider
nog geen twee maanden in functie
lanceerde deze voorzichtige waarschu
wing aan het kabinet in een rede ovei
de staatkundige toestand en het par
lementaire werk" Hij leidde daarmee
de discussies van de partijraad
onderwerp in.
Terugziende op de kabinetsformatie
▼ar. vorig jaar set dra. Schmelzer, dat
ook de K.V.P.-kamerleden, die destijds zeerste, dat de P.v.d.A.-fractie stemde paalde gebied'
van mening waren dat een andere pol;- tegen de salarispost van uitgerekend een ter wel degelijk mogelijk
tieke weg eveneens begaanbaar zou zijn minister, die er al in de aanvang tin
.Nou ja", zei mijn man, ,jij smeekt ook om
antwoordelljkheden van fractie, fractie- ellende De naweeën van de griep puilen nog uit
voorzitter en formateur zijn door elkaar je hoU'e ogen; dan ,s het togisch dat je nog ab
soluut niet in staat bent om met dekens te sjou
wen. zoals je gisteren deed".
Deze opwekkende woorden vormden het ant
woord op mijn verzuchting, dat ik me nog zo
gammel bleef voelen. Hij had natuurlijk gelijk
maar dat bood geen soulaas, integendeel, het
maakte me nog geprikkelder. Helaas kon ik er
verder niet op in gaan, want hij verdween spoor
slags ter vergadering.
Bah, dacht ik mokkend, bah wat een toestand.
Als je koorts hebt. ja dan is iedereen even lief en
attent voor je, maar doe voonal niet te snel op
gewekt en pittig, want dan gaat het mis. Als je
voor de eerste keer weer aan tafel eet. beseft
niemand dat je nog suizebolt, bibbert en labiel
bent. Zodra ze je één keer weer in een jurk zien
inplaats van in pyama, ben je automatisch weer
de veredelde klusjen-baboe, in dienst pan de hele
familie. Deze gedachte activeerde mijn zelfme
delijden zo intens, dat ik tranen voelde opkomen
Dat was ook weer zoiets vervelends. Mijn traan
buizen leken wel Hollandse zomers, op de gekste
momenten produceerden ze stortbuien.
Het enige slappe troostje, dat man en kinderen
konden opbrengen was het afgezaagde refrein:
ga vanavond maar vroeg naar bed. Dat was na
tuurlijk een wijs advies, maar uitermate verve
lend. Natuurlijk was ik moe, maar ik snakte
egcïjferen'op'be^ na.ar iets 9ezet,i9s en daar scheen niemand be-
gehaald. De K.V.P. is de afgetre
den fractieleider dr. W. de Kort
wiens optreden als formateur zozeer is
gekritiseerd dankbaar voor al het
werk, dat hij ten behoeve van haar
heeft verricht.
Mr. Aalberse gaf voorts een toelich
ting op het voornemen van de K.V.P.
zien te gaan bezinnen, niet alleen op
haar organisatie, maar vooral ook op
haar uitgangspunten, basis en karak
ter. Daartoe zal binnenkort het begin
selprogram van de partij worden her
zien. Met name zal daarbij aandacht
worden geschonken aan de toekomstige
maatschappijstructuur. Tot de meest es
sentiële punten waarover de K.V.P. zich
heeft te beraden, rekende mr. Aalberse
het vraagstuk van de medezeggenschap,
de wijziging van de kapitaalstructuur
door bezitsvorming, en de hulpverlening
aan de minder-ontwikkelde landen.
De K.V.P.-voorzltter noemde het ver
heugend dat bij vele K.V.P.-ers (vooral
Jongeren) een verlangen leeft naar
ehrl» ten-democratische samenwerking.
Voor wat betreft de samenwerking In
organisatorisch verband doen zich ech
ter moeilijkheden voor, die volgens
mr. Aalberse, „zoal niet onoverkome
lijk, dan toch niet gering zijn". Histo
risch gegroeide verhoudingen kan
Het was een vriendin uit de buurt. We waren te
gelijkertijd ziek geweest, zij zag nog even pips en
glazig als ik.
,.Hi," zei ze, „wat zie je eruit".
Hiantwoordde ik. ..van 't zelfde"
„Ik zie, dat je hebt gejankt" constateerde te te
vreden.
eenmaal niet iu "eïllJ,e,™jn"|,ï^jgriD voor te hebben.
u vindt ze Zo zat ik mezelf lekker zielig te vinden, toen ik
in feite ook plaats. I iemand via de achterdeur hoorde binnenkomen.
„Mag ik misschien in mijn eigen huis?"
„Nou eigenlijk niet, uiant ik kwam hier juist
om me eens een beetje te laten oppeppen".
..Dat wordt dan wel de lamme, die de blinde
leidt hoor".
Wat zou het verstandig geweest zijn en zo
medisch verantwoord ook als we nu samen
uitgeperste sinaasappels of citroenen waren gaan
drinken.
Dat deden we niet. We namen sterke koffie met
een flinke scheut cognac. Daar werden we heer
lijk openhartig van.
We beleden elkaar hoe moeizaam we ons door
Kardinalen
over plan
I Athenagoras
Paus Paulus heeft gisteren de
in Rome aanwezige kardinalen
bijeengeroepen om hun oordeel
te vragen over een mogelijke pan.
christelijke conferentie. Tevens
heeft hij hen verslag uitgebracht
over zijn pelgrimage naar Pales
tina en ontmoeting met patriarch
Athenagoras.
Het plan voor een pan-christelijke
conferentie waarin de kerkelijke leidors
van de Oosters-Orthodoxe Kerken, de
Hoorns-Katholieke Kerk en de protes
tantse kerken elkaar zouden ontmoeten
is uitgegaan van patriarch Athenagoras.
Toen bekend werd dat paus Paulus naar
het Heilige Land wilde stelde hij voor
om daar een dergelijke conferentie te
beleggen.
Hij heeft evenwel als zUn mening te
kennen gegeven dat het de taak van de
paus is. als leider van de grootste kerk
ter wereld, om een dergelijke conferen
tie bijeen te roepen. In Rome is over een
dergelijk voorstel nog niets gepubliceerd,
kennelijk weet de paus niet welk stand
punt hij moet innemen.
Het is voor het eerst in vele jaren dat
een paus een beroep doet op het college
van kardinalen om hem raad te geven.
Hij was zelf echter gisteren in de bijeen
komst niet aanwezig. Geruchten wijzen
er op dat de kardinalen zich ook bezig
gehouden hebben met de vraag of er een
speciale commissie benoemd moet wor
den die de mogeliikheid van nauwere
Betrekkingen tussen de Oosters-Ortho
doxe Kerken en de Rooms-Katholieke
Kerk moet bestuderen.
de dagen sleepten. We vonden de onzen grof-
stoffelijke egoïsten, zonder besef voor de hache
lijke situatie.
„En je blijft maar gedeprimeerd hè", zuchtte
ze. Ik knikte instemmend. We begrepen elkaar zo
goed als nooit tevoren. En geen wonder, want het
verznstert enorm als bijvoorbeeld blijkt dat je
allebei zo de balen hebt van je verpierde gezicht
en dat je om het minste kunt janken.
„O ja, die tranen", zei zij. Je bulkt van het
hnilen als de kinderen je vergeten een kusje te
geven als ze naar school gaan".
„Maar", vulde ik aan, ,Je bulkt ook als ze je
te hardhandig omhelzen".
Snel daarna nameei we afscheid, getroost en
versterkt. We wisten nu immers zeker dat al onze
abnormaliteiten onder de gegeven omstandighe
den normaal waren. We beloofden elkaar ten slot
te plechtig vroeg naar bed te gaan.
Dat deed ik dan ook onmiddellijk en ik sliep in
met de verrukkelijke gedachte, dat ik een pluim
zou krijgen van mijn man omdat ik zijn raad
had opgevolgd. Overigens sliep ik zo vast, dat ik
hem zelfs niet meer thuis hoorde komen.
De volgende morgen vond il een dikke reep
met noten, een ingezakte slagroomwafel en een
verschrompelde croquet op mijn nachtkastje. Stil
le getuigen van een liefhebbende echtgenoot, die
iets gezellip had meegebracht om de dag te be
sluiten. Hij had er geen moment op gerekend,
dat zijn vrouw werkelijk geluisterd zou hebben
naar zijn stem en zou slapen bij zijn thuiskomst.
Wee de uiolrin, die in een kwaad gerucht staat.
MINK VAN RIJSDIJK
