Protestant België Jonge protestantse activiteiten vanuit Antwerpen zijn is duur in c "Ruimte voor ons.... Vraag (en antwoord) spel C ZATERDAG 1 FEBRUARI 1964 Op vrije voeteneen naam van een blad, dat geen blad voor de mond neemt. Een naam, waar een aktieve jonge rengroep achter en borg voor staat. Een naam van een maandblad voor jongeren in België, aangesloten bij Jeugd voor Christus Internationaal. Een van de weinige Belgische bla den zonder sensatie, Stella Artois en Lieve Vrouwtjes. Een blad, bescheiden van grootte, omvang en oplaag voor 60 Fr. per jaar. Het zwarte schaap van de pauselijke familie. Over dit blad nu en de mensen die er achter staan vertellen Kees van Alderwegen en Han de Groot je op deze pagina meer. Ze gingen er voor naar Antwerpen en wat ze daar hoorden vond z'n neerslag op deze ruimte-aflevering. Foto's: Kees van Alderwegen. Het staat ergens op deze pagina, maar ter speciale aanmoedi- ging: wie wil schrijven naar en met dit groep je enthousiaste Belgen J.V.-besturen?!kan aan het adres Hemel- straat 17, Antwerpen I, terecht. En is er zelfs meer dan wel kom. Dat men het als protestant In het overwegend rooms-katho- lieke België niet altijd gemak kelijk heeft, hoorden we van Chris Vonk, hoofdredacteur van „Op Vrije Voeten" en Gerard Siera redakteur, beiden wonend te Antwerpen. Wie nu meteen aan geloofsvervolging denkt overdrijft wel enigszins. Dat be staat in deze tijd niet meer, al thans in België niet. Dingen ech ter als stille discriminatie schij nen onuitroeibaar. In een stad als Antwerpen, zal dat wel meevallen, denkt men. Maar onderschat het niet! Om de een of andere reden zijn vele rooms- katholieken in België een beetje bang voor de protestantse me debevolking. Als men op de cij fers afgaat, volmaakt ten on rechte: in Antwerpen, waar 600.000 mensen leven behoort maar I pet. tot een protestant se kerk, een percentage dat, naar Belgische maatstaven ge zien, nog niet eens zo ongunstig is. En als men dan ook nog be denkt, dat er kerken zijn, die wanhopig een ieder, die wel eens gedoopt is, maar nog slechts zelden in de kerk gesignaleerd wordt, in hun registers inge schreven houden, om naar bui ten toch vooral een behoorlijke kerk te lijken zullen we eerder moeten toegeven, dat het in Bel gië wel iets anders is om pro testant te zijn (en te blijven) dan in Nederland. Geen import Een organisatie als Youth for Christ, die 5 a 6 jaar geleden in België met rallies opfereerde, had daarom ook weinig succes. In Ne derland kun je altijd wel op een grote kern christelijke bezoekers rekenen. In België is dat anders dan mag de rally-bezoeken, die zalen met honderden mensen ge wend is, wel even bedenken. Maar daar komt nog iets bij: Wij Ne derlanders zijn gek op alles wat buitenlands is, een naam als Youth for Christ móet hier wel inslaan, de Belgen echter is dit wat snobistische trekje in ons volkskarakter vreemd, zij houden niet zo erg van import en een naam als Youth for Christ doet hun net iets te Amerikaans aan. De bar in Dit alles stemde Gerard Siera. medewerker van Youth for Christ, tot nadenken. Hij was van mening dat de zaak anders, en ook wat Belgischer, moest worden aange pakt. En hiermee begon het. Sa men met wat medewerkers trok hij de stad in met een vragenlijst en ging daarmee de milk-bars en soortgelijke plaatsen, waar zich veel jeugd pleegt te bevinden, in. Aan de hand van deze lijst kwam het zeer vaak tot een goed ge sprek. waaruit bleek dat de teen ager over het algemeen toch meer belangstelling voor geestelijke za ken heeft, als wel vermoed wordt. De moeilijkheid was echter: Hoe het gesprek voort te zetten, want bij één of twee gesprekken mag het toch niet blijven. Om dit contact, zij het dan schrifte lijk, te continueren, rees het plan een eigen blad uit te geven. Er werd druk getelefoneerd, Chris Vonck, inmiddels uit het buiten land teruggekomen, begon zijn medewerking te verlenen en op 20 aug. 1961 werd ,,Op Vrije Voe ten" in bijzijn van enkele domi nees geopend. En daarmee begon nen de werkzaamheden op het ter rein van evangelisatie pas goed: Elke week trokken jongeren, die uit overtuiging enthousiasme voor deze zaak konden opbrengen, het centrum in om hun blad te ver kopen. Hoe, dat lees je in een an der stuk op deze pagina. Dat men het blad verkoopt is noodza kelijk, daarover vertellen cijfers in hetzelfde stuk je meer. Maar bovendien is men eerder geneigd een blad te lezen als men het ge kocht heeft, dan als men het zo maar in handen gestopt krijgt. En de prijs is gering.... Eigen parochie Niet alleen op buitenkerkelijk terrein, maar ook onder de pro testantse jongeren zelf wordt ge werkt. Speciaal voor hen wor den jeugdsamenkomsten belegd, teneinde hen het besef bij te bren gen. dat men ondanks verschei denheid toch één is. Dat men soms van heinde en ver komt om zo'n samenkomst bij te wonen, doet ons wel enigszins aan de toch niet van romantiek ontblo te tijd der hagepreken denken. I Dat deze bijeenkomsten succes hebben (vermoedelijk ook vanwe ge het Belgische karakter) be wijst wel het pakkende voorbeeld, dat een gemeente uit de Kempen, die aan alle kanten door rooms gelovigen (onder wie zeer fana tieke) omringd, een zo niet moei zaam dan toch wel moeilijk be staan leidde, door deze bijeenkom sten, waar zij bemerkten, dat zij toch niet zo alleen stonden, als zij soms wel vreesden, weer nieuwe moed opvatte en nu nog voortdurend contact met andere gemeenten onderhoudt. Enthousiast werd ook nog ver teld over het koor. dat op deze samenkomsten zingt en dat uit plm. 12 leden bestaat, waarvan het mannelijk gedeelte om duiste re redenen het colbertje uitgela ten heeft. Lezingen Er is een ogenblik stilte en dan valt het woord „bibliotheek". Aanvankelijk enigszins sceptisch, worden ook wij ervan overtuigd, dat dit op de een of andere ma nier mogelijk moet zijn. Het is de bedoeling in het centrum een bi bliotheek te vestigen, waar (on der toezicht van een bibliotheca ris) een ieder zo maar binnen kan lopen en een boek ter hand ne men, het zij ter studie, hetzij ter ontspanning. Op dat idee kwam men, hetzij ter studie, hetzij ter schenking van vijftig boeken ont vangen werd. En deze verzame ling breidde zich uit. Uit België. Amerika, Engeland, Nederland De naam van het blad is me eerlijk gezegd niet helemaal duidelijk. I Een kort antwoord van Chris: Wij gevangenen worden door God op vrije voeten gesteld. Waarom drukt u B.B., Louis I Armstrong, Fran?oIse Hardy op de voorpagina af? I Alleen om het zo aantrekke lijk mogelijk te maken. Er moet niet een al te groot verschil zijn (van voorpagina dan) met I geld vandaan moeten halen. I Protestant zijn in België is duur. Hoe is de samenwerking met de R.K. kerk? In Antwerpen zelf gaat het re- delijk. In dorpen rond Antwer- I pen vinden we vrij veel tegen- werking. Het is eens een keer voorgekomen, dat nonnen na af- 1 alle Ze zijn enthousiast. Sommigen schrijven na verloop van tijd zelf artikelen. Anderen gaan nummers voor ons verkopen. Hoe brengt u het blad aan de Piet Sluys. Verzorgt de lay-out van het blad. Het is aan hem te danken dat Op Vrije Voeten er zo aantrekkelijk uit ziet, dat raatrozen er naar grijpen, alleen al omwille van de foto's en de aangename druk, aldus hulpaalmoe zenier G. W. Piet liet me de brief zien van de aalmoezenier. HAN DE GROOT enz., van particulieren en van uit geverijen, ontving men boeken, waarvan slechts een zeer klein deel naar mijn smaak oude rom mel was. Op 't ogenblik hebben ze plm. 1500 boeken, zijnde stu diewerken over theologie, geschie denis, aardrijkskunde enz., maar ook romans. Mocht dit plan sla gen (1500 boeken is beslist nog te weinig, het 5-voudige lijkt me wel een minimum), dan zal men, dachten we, ook wat makkelijker contact met studerenden („uni- versitairen", zoals zij ze noem den) krijgen. Ook is het de bedoeling in dit pand, waar dan tevens de redac tie gevestigd zal worden, een dis cotheek te beginnen. Hier zullen dus geregeld lezingen over folklo ristische muziek, jazz en spiri tuals worden gehouden. Zakelijk Opvallend was de zakelijkheid, waarmee men de materie te lijf ging. Soortgelijke initiatieven treft men wel meer, maar hoe zweverig gaat het dan dikwijls toe. Na enige tijd is zo'n bewe ging dan ook meestal opgedoekt. Maar hier is men even nuchter als de realiteit. Gezond wel, Op de Internationale Youth for Jhrist-conferentie van 1 novem- ner jl. te Zwitserland, werd beslo ten Chris Vonck een vaste aan stelling voor dit werk te geven, waardoor hij zich nu de hele dag hieraan kan wijden. Men maakt nl. nog steeds deel uit van deze organisatie, alleen nu onder de naam Jeugd voor Christus Inter nationaal. Chris Vonck is zelfs di recteur van de afdeling België (de voorstelling van een gezette vijftiger met een sigaar kan men wat hem betreft wel achterwege laten). Nederland We verkopen het blad gewoon op straat in bars, café's en teen agersclubs. Een café-eigenaar I kocht een hele stapel Op Vrije Voeten van ons. Hij deelde ze I rond in zijn zaak. Hij gaf een rondje vrije voeten. We delen ze ook uit op onze samenkomsten. I Zeven maart hebben we weer een grote samenkomst. U komt toch ook? Twintig procent van de onkos ten wordt door advertenties op de achterpagina gedekt. (We ko men heel moeilijk aan adver- Iteerders.) De rest is voor onze rekening. Door giften moeten we hieraan komen, zo'n 7000 per jaar. We zijn nu aan onze tweede jaargang bezig. Onze op- I laag wordt steeds groter. Vol- In de Antwerpse Hemelstraal ze telt protestants „Op Vrfje Voeten". Op een muur in diezelfde straat bevestigden r.k. handen deze tekst. Kunt u me nog iets vertellen over de inhoud van Op Vrije I Voeten? Gerard raadpleegt de inhoud op de achterkant Edith Piaf over haar ongeluk kig leven. Of we plaatsen een I foto van Johny Hallyday, maar I we zetten er een ander onder- schrift bij dan in een normaal I teenagerblad. Hij leest voor: ,,In de Bijbel noemt men hem een held, die er voor uit komt I in God te geloven. In ons alle- daagse leventje noemt men hem een held, die met oorverdovend I lawaai op de planken staat en zijn toeschouwers mee in het wilde trekt". Men kan heel een- I voudig zeggen: We verkondigen 1 de boodschap van God op mo- derne wijze, we passen ons bij I de jeugd aan. HAN DE GROOT *2)e Waven van cAntwerpen^ naast zeer zeker ook om steun te krijgen. Want het is moeilijk om met een zo kleine groep zo'n groots werk in stand te houden. Ook Nederland behoort tot het werkterrein: Een goede buur enz.. Iemand in Nederland, aan wie zij veel te danken hebben, is wijlen koningin Wilhelmina. Als je zo iets hoort, voel je je ineens Oranje gezind, of je dit van te voren al was of niet. Een praatje voor de N.C.R.V. van plm. 6 min. lever de tot hun teleurstelling vrijwel geen reacties op, waarop wij uit legden, dat 's avonds i.v.m. tele visie en de niet te onderschatten populariteit van Radio Veronica vermoedelijk een gering percen tage van de Nederlandse bevol king naar radiobabbeltjes van de N.C.R.V. luistert, hetgeen deze bittere pil enigszins scheen te ver gulden. Meer resultaat leverde het con tact op met Nederlandse j.v.'s. Zo is men reeds de gast geweest van j.v.'s te Sassenheim, Middel burg, Delft, de Baptistische kerk in Eindhoven enz. Omstreeks 15 februari a.s. zal een tournee ge houden worden langs Breda, Til burg, Dordrecht, Rotterdam, Delft. Den Haag en Leiden om de banden met de Nederlandse jeugd wat nauwer aan te halen. Dit geschiedt tevens om propa ganda te maken voor een grote bijeenkomst met Nederlandse jon geren op 7 maart a.s. om 16.00 uur in het gebouw van de Franse Protestantse kerk, dat zich in het centrum van Antwerpen bevindt. Dat ook ieder, die niet aangeslo ten is bij de j.v.'s die bezocht zul len worden, hier welkom is, werd ons nadrukkelijk medegedeeld. Het is misschien niet oninteres sant om eens te kijken, hoe de Belgische jeugd met een onge veer gelijkgerichte levensbeschou wing leeft. Te zijner tijd zal je in ieder geval nog wel een verslag in „Ruimte" van deze samen komst aantreffen. KEES VAN ALDERWEGEN I Kop in krant: Volgend seizoen eten we spruitkool uit Australië. Ha fijn, en liet seizoen daarna eten de Australiërs kangcroe- vlees uit Nederland. I In het Turkse blad Ulsus stond als onderschrift bij een foto van prinses Irene hel volgende: „Het is de eerste keer, dat een Neder landse prinses voor dc rechtbank verschijnt. Met een Spaanse tolk naast zich pleit prinses Irene voor dc toewijzing \an haar kin deren, die bij haar gewezen echt genoot verblijven. Zowel konin gin Juliana als prinses Beatrix (beiden op de foto te zien) be vonden zich onder dc toehoor ders". Het blad heeft inmiddels excuses aangeboden voor dc ver gissing. Volkomen terecht. Ieder- een weet toch dat prinses Irene helemaal geen Spaanse tolk no dig heeft. I Er gaan geruchten, dat prinses Irene zich zal gaan verloven niet een Spaanse edelman. Laten we hopen, dat het geruchten blijven. Londen de nieuwe visserijgren- zen vastgesteld en wel zes mijl uit dc kust. Aardig. Nu de vis sers nog. In onze rubriek „Alles goed en wel" vonden twee lezers de boe ken van Jan Wolkers ontuchtig en stinkend van inhoud. Een heeft een hoek zelfs in dc kachel ge gooid. Wat zal dat gestonken hebben I Voor het eerst' sinds maanden heeft Chrocsjtsjef de Chinese communisten weer eens aange vallen. Hij deed dat in een toe spraak, waarin hij hen met kin deren en dwazen vergeleek. Het is niet bekend, of hij bij deze woorden weer met zijn schoen op tafel sloeg.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1964 | | pagina 18