De zondag
IS SCHEPPEND BEZIG ZIJN
aar weerótanclen
zijn legio-*
Nog iijd voor de Amaryllis
0pen briel
1 19«P
ZATERDAG 18 JANUARI 1964
TOEN MOEDERS
I in de rubriek „W
de schooF' kt cam
I reacties op de handtcerklessi
Ttvee handtverkleraressen meen-
I den dat het nog niet zo slecht
- stond met het handuerkonderuys I
11 aan de hedendaagse jeugd en zij
I toonden dat aan de hand van hun
II eigen ervaringen en resul
il de kinderen aan, zoals
bijgaand artikel kan lezen.
t denkt u over
ok vele
kletsen.
de brede voet; binnenin zijn met
potlood ruiten getekend en ver
volgens gestikt, het is een oefe
ning in rechte stiknaden maken.
In de vier hoeken hebben de leer
lingen knoopsgaatjes gefeston
neerd. Wie slordig is maakt er
nog een paar in de ruitjes. Fleu
rige ovenwanten, ook machine-
werk en vervolgens verfraaid met
banden en borduursels. Je zult er
zo een voor moederdag krijgen!
i
Zij kwamen in het geweer te
gen de echte of vermeende
muur van onbegrip die er be
stond tegen hun vak: handwer
ken. Met een batterij van ar
gumenten die werden afgevuurd
op moeders, lezeressen, colle
ga's en schoolhoofden. „Wij bin
den niet de strijd aan tegen de
ze mensen", zeiden de twee
vriendinnen nadrukkelijk,
„maar we vechten voor ons
vak".
Het is overigens een vreedzaam
gevecht: de oudste van het duo
is gestoken in een zelfgenaaid
deux pieces met keurige gepas-
poileerde zakken, de wapenuitrus
ting van de blonde is een origine
le rok van Volendammer rouw-
stof waarop rood band is gefeston-
^u.duc .uu.ucu, neerd. daarboven een kraakhelder
verzorgd door Arts et Métiers linnen blousje met open handwerk
graphiques, Paris. van z°om tot schoudernaad. Hun
Een genot om door te bladeren wapentuig zit in een lederen kof-
en kennis te maken met vetplan- *er en een rieten mand: het zijn
ten en cactussen in kleur, die de de^werkstukken van Haagse leer-
doorsnee liefhebber
Fantasie
cactussen en
vetpLanten
in kLeuR
Cactussen en Vetplanten in
kleur door H. Rose. Uitgave
N.V. Kosmos, Amsterdam/
Antwerpen.
Een zeer fraai uitgevoerd boek
je, uit het Frans vertaald, op
kunstdrukpapier, van zeer spec
taculaire kleurenfoto'
De verschrikkelijke sneewman,
ook een produkt van de hand
werkles en heel wat aardiger dan
de altijd eendere pannelappen.
lingen. want de dames geven les
in 't Haagje, en hoe. De kinderen
zitten op de lagere school, de
meling mist. Of men krijgt lust
het eens met deze dikhuidige en
stekelige planten te proberen, om
dat de bloei zo uitermate fasci-
Het boekje begint met een be-
Zweterig
knopte inleiding over de vetplan-
tenfamilies, hun geografische ver
spreiding, het nut van vetplanten,
het aanleggen van een verzame
ling, vermeerdering
ging van deze speciale planten. Kuinrestraat
Daarna volgt dan het geïllus- was er altijd
treerde gedeelte, dat 48 soorten had er écht een hekel
kleur, met een korte beschrij- ben zélf handwerklerares gewor
den!" Misschien lag het
met het oogmerk de materiële
omstandigheden "van de kleine
man te verbeteren. Het heette
niet voor niets: „nuttige handwer
ken". De andere mogelijkheid:
„fraaie handwerken", bleef gere-
de beter gesitueer-
Op lapjes rood Beiers bont mo
gen ze hun fantasie uitleven in
doorstoppen met gewone witte en
zwarte katoen, een alleraardigst
effect om een foto-albumpje (ge
voerd). Een speldenkussen door de
kinderen zelf ontworpen, eerst
ruitjes volgetekend en gekleurd,
daarna geborduurd. En denk er
om: patronen altijd vanuit het
midden uittellen, anders klopt het
niet. Een schattig luierrokje van
twee lapjes, strandpakjes voor
peuters waarbij meteen schuine
biezen en beleg worden geleerd,
het ziet er allemaal fleurig uit.
Uit restjes stof of een lapje van de
markt of de uitverkoop kun je
heel wat maken met een beetje
fantasie. Geen wonder dat op ten
toonstellingen wordt gevraagd:
juffrouw, is dat niet te koop?
„We lopen wel altijd met een
blocnote en papier op zak, want
je bent altijd met je vak bezig",
lachen ze samen. Een advertentie
met overkokende melk leverde
het idee voor een pannelap,
een bezoek aan een museum een
patroontje, een bezoek aan Stap
horst een lap boezeroenstof voor
11 waaruit later thuis een rok.
een tas en een blousje voor een
neef getoverd werden.
Sneeuwman
„Wat is Uw mening
over
De zondag mag geen dag zijn
vol ge- en verboden, zegt een
(groot) aantal briefschrijfsters
m.i. terecht. Maar toch...en
dan komt het in andere post
weer om de hoek kijken, wat
mag. wat nog nét kan en wat
beslist niet toegestaan wordt.
Voorbeelden?
Schaatsen op de sloot voor
het huls niet, maar glijden op
datzelfde bevroren water, nou
vooruit dan maar....
in...
Nu de sneeuw vers gevallen
is „mag" vader wél zijn jong
ste dochter al hollend op de
slee voortrekken na het zon
dagse kopje koffie (allebei rode
wangen en allebei reuze pret)
maar de oudere kinderen een
sneeuwpop laten maken... als je
dat dan maar achter in het tuin
tje doet. Zondags spelen we niet
op straat.
U ziet het: we zitten er
weer midden in en dat was
een belangrijke vraag in ver
schillende brieven waar en
zeker ook, hóe, trekken we
de grens. Er was zelfs een le
zeres, die mij in dit opzicht
een soort Salomonsoordeel
wilde laten vellen; maar al is
m'n hart er goed voor, deze
rubriek is niet voor oordelen
van mijn kant bestemd. U bent
zelf aan het woord, zodat u uw
mening kunt toetsen aan die
van anderen. Zullen we daar
dan nu mee beginnen?
probleem: „Toen er vlak bij ons
huis geschaatst werd zei mijn
man: je moet met je tijd mee,
laat de kinderen maar gaan
glijden. Maar ik was er tegen,
want dan kunnen ze ook wel
gaan schaatsen. Van het een
komt zo gauw het ander". Moe
ders wil is hier wet gebleken,
want het draaide uit op een
spelletje met z'n allen binncnr-
En over die grens schrijft
mevr. K. te V. „Als we de kin
deren iets verbieden, moeten we
er ook altijd iets tegenover stel
len. Ik zal u een voorval ver
tellen om duidelijk te maken wat
ik bedoel. Een van de vriendjes
van m'n dochters (ik heb zeven
kinderen) had op zondag een lek
ke band: hij heeft een bromfiets.
Omdat ik niet wilde, dat hij zijn
band op zondag zou gaan plak
ken (er moet ergens een grens
zijn!) mocht hij mijn brommer
gebruiken. Dat bedoel ik met
iets er tegenoverstellen. Hij zei
niets, gebruikte 's morgens mijn
brommer, maar en dat heeft
me bijzonder teleurgesteld
ging 's middags stilletjes bij een
ander toch die band repareren.
Tegen m'n dochter heb ik ge
zegd: „goed, ik zal er niets van
zeggen, maar het komt niet te
pas. Mag ik dan mijn mond
houden, we hoeven niet te den
ken, dat Gods ogen dicht zijn."
Als u zoudt denken, dat wij erg
bekrompen zijn geloof ik te mo
gen zeggen, dat dit niet waar
is. Maar we mogen niet slordig
met Gods geboden omgaan. Wie
opgroeiende kinderen heeft moet
niet alleen om heel veel wijsheid
bidden, maar ook vertrouwen op
God hebben én vooral zelf de
kinderen de zondag voorleven."
Blijheid - afkeer
Voorleven... dat geldt niet al
leen voor de zondag, maar na
tuurlijk ook voor de praktijk van
alledag. Mevr. P. A.-Z. te H.
zegt hierover o.m.:
mogen i
„Wat mogen
Een wit katoenen
iet zwartvilten hoed zit verstopt
een gevoerd conservenblik:
ving introduceert.
Een werkje dat de lust tot ver- lerares, misschien aan de omstan-
zamelen aanwakkert en voor er- digheden. Witte stugge katoen, on>
varen cactuskwekers een prach- gezellige werkstukjes, en de op- ontsDannen
tige aanvulling vormt van hun li- vattingen van die tijd. Toen het -
op dit uitgebreide ter- vak hstidwerken op de lagere
school werd ingevoerd, was dat
,Ik heb zelf nare herinneringen serveerd
n de handwerkles", zegt de blon- den. Deze gedachte heeft jaren- rechtc j cebreld inee-
i- de juffrouw H. Heessels uit de iang het vak beheerst en met de rechte lapjes gebreid, mge
vDen Haag. „Het resten daarvan zitten we nog. In trokken, vilt genaaid, twee zoomp-
'eterig, ik deze tijd van mechanisatie is jes gemaakt en elastiek erdoor.
scheppend bezig zijn een waarde- Dat hebben derdeklassertjes met
"rkshrtje
nigheid van kantoor of labriok 0 zijn moe, je v„j
kan menig meisje zich hiermee tett£„ dJ, bulten maar uj,
ontspannen en van een vak vinden de lerareJren, Als ,ve iets
nu' geworden'een^iid" in geeste-
ïïgï k°trfr"S: het in spieg«>beeH Haken links
lastig, en tegen de grote
ander vak. handwerken is even
goed verplicht en minstens zo be
langrijk, Geld beschikbaar voor
materiaal, ook al zo'n teer punt,
liefst niet uit het schoolbudget
maar per leerling een vast be
drag per jaar. Het Haagse budget
voor net openbaar onderwijs is
2.25 per kind per jaar. Maken
mulomeisjes een pyama voor zich
zelf, dan wél stof kopen natuur
lijk, zo goed als er voor een woor
denboek ook geld op tafel moet
komen.
Vernoemd
de nodi-
Als u !het ko
ninklijk bolgewas
Amaryllis nooit
zelf gekweekt
hebt, kent u de
Amaryllis toch
zeker van bloe
mententoonstel
lingen en als snij
bloem in de bloe
menwinkel. Het
effect van een
bloeiende Ama
ryllis is door geen
enkele bolbloem
Dat
de naam eigenlijk
fout is en de bloem
in feite Hippeas-
trum heet. kan
niet verhinderen
dat het publick en
ook vele kwekers
van Amaryllis blij
ven spreken.
een mooie kamer
plant is dat ook
niet en met wat goede zorgen Buiten mist
jarenlang 's winters
ze vensterbank ii
Het opzetten v
ryllis geeft eer
spanning, want
de bloemknop
wonderlijke
weten dat grond
sneeuw en
binnen volop voorjaar met
oranje en rode Amaryllis in
volle luister.
scheidenen in aanleg m de bol djator. Na het oppotten met
aanwezig zijn. Het ligt nu ver- lauw water op de aarde gieten
der aan onze behandeling of ze en de eerste 14 dagen aan de
uit te voorschijn willen ko- droge kant houden. Zodra de
«.n vorstelijke knop boven de bol uit is ge-
gegoten wor-
>r een zonnig
kamer ge-
zioh tot M
bloei wij ze zullen ontwikkelen. g,r0eid kan
Ten eerste moet u de bol bij den de pot
De omtrek zal ten minste
cm moeten bedragen. Is deze t
minder dan is zij nog te jong mest geven. Zeer dikwijls vormt
's toch de bedoeling om zich tegelijkertijd of na een
t-1- paar weken nog ggjj bloemknop.
terwijl bij zeer grote bollen na
een paar maanden nog wel eens
een derde komt opdagen.
er meteen bloemen uit te krij
gen.
Luchtige kamer
Bij ontvangst oppassen de
lange wortels niet te beschadi
gen en er een pot voor uitzoe
ken. die diep genoeg en enkele
Vol spanning
De bloei duurt meestal tus-
rondom met aarde aan. Luchti
ge grond gebruiken, b.v. blad- sel verzamelen voor de volgen-
aarde met wat oude koemest de bloei. Eventueel met pot
of goede bloemistengrond. Eerst ejnd mei buiten ingraven of
agar'1 g 1 1 ,1~ veel geluchte zonnige ka-
houden. Begin oktober
potscherf met de bolle kant
omhoog op het potgat leggen mci PpW
de aarde niet aandrukken. De wordt de bol tot rust gebracht
wortels hebben namelijk lucht door geheel droog
nodig om
wikkelen. Het
de bol zelf voor 1/3 deel
aarde komt te zitten. Zo nodig
kan later, als zich knop en bla
deren hebben gevormd, wat aar.
de aangevuld en deze aange
drukt worden, om omvallen te
voorkomen.
Warme kamer
Vooral op een warme onder-
de
groei te ont- te iaten staan tot eind de-
voktoemte als cember of begin januari. Het
blad mag geheel verdrogen en
bij een bol die gedurende de
zomermaanden buiten heeft ge
staan, wordt het zelfs afgesne
den.
Het is een teelt vol spanning
en welke liefhebber is niet vat
baar voor de geheimzinnige
kracht die er in zo'm bol schuilt!
A. C. MULLER IDZERDA
Technieken
Hier komt de taak van de
school: het aanleren van verschil
lende technieken. Moeder mag
verlangen, dat de school opzetten
en breien leert aan de oudste
dochter, maar de school mag
moeder belangstelling
construeerd zijn! „Ik ben links,
juf" doen de kinderen interessant,
en horen dan laconiek: „O, da's
best hoor!" Een probleem dat zich
zelf oplost op deze manier.
De grotere meisjes beleven veel
plezier aan de handwerkles, het is
een ware ontspanning na een
Franse repetitie. Wat heb je er
aan als je kunt paardrijden, typen
en converseren in het Engels en
je kunt nog geen babykleertjes
n zélf maken? In vele gevallen voe-
den de dames naast de leerlingen
de ouders, ook het schoolhoofd
k.«i cn ae uuueis. ook sluouuiuuiu
digmg verwachten. Gaat het brei- Qp Q.een meisjes weghalen uit de
Nog meer wensen? Nou en of: bij
nieuwbouw rekening houden met
een handwerklokaal, en in plaats
van 24 w.c.'s, twaalf van deze
nuttige verblijven én twaalf werk-
kasten. Je moet je spullen toch
érgens laten. Wie niet vindingrijk
is als lerares mag gerust ideetjes
bij de dames op komen doen,
zeggen ze gul, we werken immers
in het belang van het kind? Vele
oud-leerlingen komen ze tegen op
hun weg: als eerste naaister bij
de Bonnetterie, als terugkerend
emigrante uit Canada, met de jas
aan die ze bij de juf vroeger
maakte, en last not least: een
oud leerlinge die haar dochtertje
vernoemde naar de handwerkle-
Kent u de Donuts, bij de bakker
in doosjes te koop? Hier toot
se gemaakt door de Donuts-bak-
machine: een soort pers die bo\
een bak gloeiende olie door t
druk op de knop grote hoevi
heden deeg laat vallen, die als
ringen uit de olie te voorschijn
komenWat zegt u ervan, gevuld
slagroom en/of vruchten?
wat moeizaam, dan
zelfde werkje thuis aan te beve
len. De juf met liefde voor haar
vak wil dan vast wel even hel
pen Geen handwerk van school
mee naar huis, vinden de vrien
dinnen. De lerares kan veel doen
om het aantrekkelijk te maken
de jonge meisjes. Monsters
handwerkles voor bijlessen i
kan Ik al spoedig
van onderjurken maken? Sokken yeloppe met post verwachten En
breien? Ondergoed laat je kinde- "verontwaa"'-
ren niet maken, maar kleine ge- digde kreten, hartelijke hartsuit-
zellige dingen die ze met plezier stortingen, nieuwe onderwerpen,
cadeau kunnen geven en die niet
te lang duren. Voor de allerklein
sten een poppesïaal van katoen "pvE bijvalsbetuiging trof me;
waarbij ze verschillende steken zij kruiste mijn 'brief naar de
leren: rechte ribbel, h-K., brei. S',»™df mijn" vandïïg 7ul
en. gerstekorrel en als laatste af- je hieronder weer jouw gedachte
werking dat met veel erfthousias- horen ik accepteer dit wonder
me gedaan wordt: franje maken, van eikaars taal als toegift (jouw
6 woord) op alles waarin we el-
Tf. kimt de meiskes tóch wel kaar al verstaan. Ik hoop je spoe-
rail IS bre"„: uH de mand P^oonlijk te schrijven,
komt een dot van een popje, rond Ok dank ik hem die bij wijze
gebreid op vier naalden, met een van ontspanning me een mooie
grappige puntmuts waarbij de brief schreef. Dat doe ik ook,
teen-techniek is aangeleerd. Werk net als u, brieven schrijven bij
van vierdeklassertjes. Een sok wijze van ontspanning. Maar
kan tegenwoordig ook een televi- meestal zijn daar niet de vellen
sie-geval zijn: de hiel opzetten, van de Open Brief bij. Die leg
de mindervoet, dan breien tot de gen maar al te vaak zeer snel de
teen die op vier naalden gemaakt weg af van ontspanning naar in-
wordt. spanning. En ik ben al blij als
ik hoor hoe het lézen ervan dan
De afwerking bestaat uit een toch nog gelukkig ontspannend
randje gaatjes-stokjes waardoor werkt. Mijn beste wensen voor u!
een koord voor de sluiting gaat.
Een énige paddestoel, van wit ka- "TCHTER naast het „voor
toen met een enorme rode hoed: -D is er ook het „tegen". In een
de ererwarmer in optima forma, korte brief die ik door zijn be-
vierdeklaswerk! Een kleurig palet heerstheid bijzonder waardeer,
komt tevoorschijn van lingerieka- schrijft iemand me o a. „u ver
toen. daarop zijn knoopsgaten, toont een groot tekort aan kennis
trensjes. drukkertjes, knoopjes, inzake het leven op het kerkelijk
haken en ogen in allerlei kleuren erf in Nederland in deze tijd",
bevestigd. Een pannelap uit de Dat moge waar zijn, zeg ik di-
zesde klas is op de naaimachine reet, dat zal wel. Wie ben ik dat
gemaakt. De rand: stikken langs ik over alles wat er omgaat goed
niet op zondag hoeft
toch helemaal geen moeilijke
vraag te zijn! Als je bij al je
doen en laten je steeds afvraagt:
„Zou de Heer hier behagen in
scheppen, of zou ik Hem daar
mee bedroeven" vinden we ge
makkelijk het juiste antwoord".
Van groot belang vindt zij wat
de kerkgang betreft de manier
waarop de ouders zélf ter kerke
gaan. Als de kinderen merken,
dat vader en moeder het echt
fijn vinden te gaan, dan gaan
de kinderen ook spontaner mee!
„De Heer is immers blij als Hij
ons in 't vrolijk levenslicht ziet
wandelen?"
Daartegenover staat de ont
boezeming van mevr. W. M. H.
te G. als zij het volgende ver
telt.
„Ik ken iemand, die als kind
gezworen heeft later nooit een
kerk binnen te gaan. En waar
om? Heel jong al had hij een
hartgrondige afkeer van de kerk
gekregen, daar hij als vierjari
ge kleuter iedere zondag uren
lang op een stoel moest blijven
zitten om net als de „grote
mensen" naar de oefenaar te
luisteren, die op saaie toon uit
een oud dik boek stond voor te
lezen. Dit en de sfeer er om
heen had hem naar zijn zeggen
een afkeer van kerk en helaas
ook van de Bijbel bijgebracht.
Ik vind het vreselijk als ouders
zoiets van een peuter eisen.
Daarom zou ik alle moeders
wel willen toeroépen „Zorg toch
dat uw kinderen een gezellige
zondag hebben. En verhinder ze
niet... Dwing ze niet te spoedig
twee keer mee naar de kerk le
gaan. één keer geruime tijd
stilzitten is heus al voldoende
voor een kind. Later zullen ze
zich dan de gezellige zondagen
thuis herinneren en zijn mooie
herinneringen niet van onschat
bare waarde voor hun later le-
Dromen
„Als je jong bent heb je zo
je dromen over wat je later in
en met je gezin zal doen. Ook
over de zondag denk je dan wel
eens, zo in de geest van: fijn,
allemaal naar de kerk, boeken
en tijdschriften lezen, een be
zoekje, gezelligheid... Maar wat
kunnen ook in dit opzicht dro
men bedrog zijn op zijn hardst
gezegd. Gelukkig gaan onze kin
deren naar de kerk, maar soms
is er ook wel pittige ruzie. Ve
ronica af of aan.... waarom mo
gen wij niet kaarten? Als ik
het dan over dammen of scha
ken heb dat noem ik een
zondagsspel zeggen ze. daar
moet je toch even goed bij den
ken als bij kaartspel? In de
oude tijd van „Van Brakel" wa
ren er toch ook al kaartspelen?
Maar toen werden ze afgekeurd!
Het is soms zo moeilijk, dat ik
verzucht: „O God. verpruts ik
het, is het mijn schuld". Als
wij niet een beetje ons eind
je vasthouden, wat moet het dan
worden als zij later zelf vaders
en moeders zijn.
Kijk als ze zelf eenvoudig
bent opgevoed, weet je soms al
les niet zo. Een huiswerkopga
ve voor zondag bijvoorbeeld,
wat moet je daar mee. Moet
een christelijke leraar in deze
ook niet zijn roeping verstaan?
's Zaterdags moet er voor de
nodige ontspanning na een week
hard werken spel en sport zijn.
Het huiswerk dan maar 's zon
dags... Eerlijk, dan zucht ik wel
eens. Nu hoop ik op veel reac
ties, want dan kan ik eens le
zen hoe andere gelovigen hier
over denken".
iSiet gevierd
Na deze problematiek rond
de opgroeiende jeugd een paar
meningen over wat vervlak
king in deze tijd zou kunnen
worden genoemd.
dag door de grootste meerder-
georiënteerd zou zijn. Er gebeurt Dickens en Jules Verne las. ja,
al zo ontzaglijk veel op het ker- ook de Bijbel, voor hem op tafel doden opstaan en naar m'n fami-
kelijk erf buiten Nederland, denk met een geborduurd linnen om- he gaan, zo'n wondermens zullen
eens aan de Wereldraad, aan het slag erom, die rustige, lieve ze geloven): „Als zij naar Mo-
Concilie, aan het appel dat op on- man alleen om zijn rustig ster- zes en de profeten niet luiste-
ze jongeren wordt gedaan tot ven BETER dan onze vriend die ren...." Overschat het niet, men-
dienstbetoon, wat is er in Enge- twintig jaar geleden een schot sen. Terwille van de schare, ter-
land gaande, wat is in Amerika door de kop kreeg, als een dier? wille van hen om wie Christus'
religiositeit en wat niet, sinds Beter dan de vader van een Kerk in deze wereld staat, gebeu-
New Delhi is het me opgevallen vriendin, uitgeput gestorven tus- ren er wonderen, elke dag,
bede van de rijke man zo duide
lijk (Heer, Heer, stuur iemand
de aarde, laat iemand uit de
de concentratiekampen
HET RECEPT VAN JUSTINE
Franse boerensoep
Franse boerensoep: Voor 4-5 personen Snijd van drie dik-
ke stekken prei het wit en het zachte groen in kleine stuk-
ken, schil 750 gram aardappelen snijd ze in blokjes: doe
hetzeVfdi m-it 1 dikke winterpeen Snijd een stronk andijvie g
in grove slierten. Laat 1 Vi liter water aan de kook komen -
met 300 gram niet te mager klapstuk. Laat alles 1 uur a-
zachtjes doorkeken en doe er dan elle groente bij met pe- g
per en zout naar smaak en 1 eetlepel gistextrakt. Laat de g
soep nog zolang koken tot het vlees gaar, maar niet te
zacht is. H-
Haal het eruit en snijd het in plakken. Deponeer in elk
soepbord een of meer plakken vlees, strooi er geraspte kaas g
op (royaal) en doe u:: -
al.
gelo
Gods in deze wereld tot «,0„-
wijsbaar minimum of zelfs tot
iets totaal onnodigs (het wordt
hier beneden immers toch nooit
volkomen) wil beperken. Maar
integendeel, ik geloof dat ik won
deren Gods zie op terreinen
waarover u niet eens denkt. Als
vroeger een echtpaar zich vestig
de in een vreemde stad, dan wer
den met buur en relatie wat be
leefdheidsvisites gewisseld, maar
was die buurman niet uit je hoek
je, dan bleef het daarbij. „Wat
zouden wij daar nu te zeggen
hebben!" wat heb ik die zin
vroeger vaak gehoord. Met die
mocht je niet omgaan en met die
niet, omdat.... en dan kwam er
weer iets uit het hoekje. Vandaag
aanvaarden we het wonder dat
A*e maar de straat hebben over
te steken om uitgestrekte handen
te vinden. Vrienden, lang verlo-
Amersfoort en Sachsenhausen, fen uit nalatigheid, worden ons
op de vloer van een wagon? Be- herboren, tot gesprek, tot samen-
ter dan de man van een Open verwonderen over de grote daden
voor ziel, geest en lichaam. Waar Brief vriendin die me dezer da- Gods. Maar kom, dit wordt lang-
staat dat zou ik u willen vragen, gen schreef hoe plotseling, hoe zamerhand ook een hoekje, een
Heb ik ooit ontkend dat Jezus verbijsterend wreed haast als theologisch hoekje. En wat mijn
ons van de dood verlost? Ik heb je niet geloofde zijn einde was briefschrijfster betreft, toen ik
alleen proberen uit te leggen dat geweest? uw brief uit had, weet u wat ik
zacht en kalm ontslapen naar
mijn mening, mijn uit geloof le- /"OPSTANDING der doden
vende mening, niet gezien kan glorie, ja, maar een
worden als een kwestie van het Toen Lazarus was opgewekt, deren anders zijn, maar dat wij
winnen op de dood door eigen moest hij weer gewoon leven en allen één kunnen zijn als wij
vroom leven stel je voor, mijn wij weten niet anders of ook maar niet in hoekjes zitten en af-
grootvader die op zijn zestigste weer „gewoon" sterven. Wie niet wachten. Tot Honoloeloe zult u
zijn schaapjes op het droge had geloofde in Jezus' woord „Ik ben echter niet komen. Hoeft ook
m toen nog ijzersterk 27 jaar de opstanding en het leven, wie niet. 't is er maar uitgeflapt. Als
doorleefde, seringenbomen snoei- in Mij gelooft zal leven ook al de Open Brief voor u dan maar
de, de tuin wiedde, met groot- is hij gestorven" die kon de een klein-Honoloeloe mag zijn.
moeder een visite aflegde, naar opstanding van Lazarus ook al
de „barbier" ging (of die man niet veel meer zeggen dan
kwam bij hem. 'k herinner me ongelovige blik op her
nog de scheermessen, en hoe ik uitgesproken gedacht:
een likje zeep op de neus kreeg), nou!
naar de vorderingen van de cli
via in de vensterbank keek. "\700R wie gelooft is alle glorie
's zondags rustig naar de kerk Gods belofte, toegift, voorspel
schreed en een mooi geldstuk in op het komend heil. Voor wie niet
het zakje wierp, boeken van gelooft, is Jezus' antwoord op de
hoe groot de groep Baptisten
over de hele wereld is. ik zou
daarover graag meer willen we
ten. en hoe is het met de Grieks-
Orthodoxen? In Japan is nog niet
één procent van de bevolking
christen, hoe leeft dat kleine
groepje daar, wat is hun vreug
de, wat is hun zorg? Hoe staat
het met het kleine getal Hon
gaarse christenen, wat maken ze
door? Wat gebeurt er in de oude
en nieuwe zendingsgebieden
mensenkinderen, ik weet nog
niets, met een gloeiende belang
stelling snipper ik op en moet kie
zen. Dus graag toegegeven dat ik
te kort schiet. Ook want dat
bedoelt u met „kerkelijk erf"
nietwaar ten aanzien van ken
nis omtrent uw groepje.
A AAR dan niet, zoals u
-l'J- schrijft, door te ontkennen
dat Jezus alles heeft volbracht,
door te zeggen dat Jezus de prijs
van Zijn leven betaald heeft voor
maar een gedeelte van de mens
en niet, ik haal uw woorden
toen dacht: u moest
jaartje naar Honoloeloe. Dan
toegift. u ervaren dat niet altijd de
e glorie^^ CJ
heid totaal niet wordt gevierd.
Zelfs door velen die zich chris
telijk noemen wordt de zondag
niet naar de eis van Gods
Woord gehouden. En dan nog
het gevaar dat we zelf ook
weggezogen worden en de
dag voor alles en nogwat
gebruiken. Dat wij toch
ernst de zondagsrust bevorde
ren door te protesteren tegen
de zondagssport, strand, ker
mis en andere vermakelijkhe
den op zondag en anderen op
wekken zich onder de prediking
van Gods Woord te begeven".
Mevr. C. te 's-G.: „Er zijn
massa's gezinnen, waar men
maar éénmaal naar de kerk
gaat en voor de rest vai
zondag doet waar men zi
heeft. Men kijkt naar de t.v.,
gaat met de kinderen ergens
zitten als men een wandeling
maakt en gebruikt dan iets,
heel gewoon vinden sommige
mensen dat. Maar men vergeet,
dat onze jonge kinderen dit dan
ook heel gewoon gaan vinden.
Zijn de ouders niet verplicht
hun kinderen in de voorzeide
leer te onderwijzen? Volgens
mij mag men 's zondags geen
dingen doen, die in strijd zijn
met ons Christen zijn en waar
mee wij Gods Woord te kort
doen".
Mevr. G. v. d. P. te H.: „De
wereld gunt ons wel een vrije
dag, maar dat vind ik een dag
waar de sfeer aan ontbreekt.
Daarom doen wij niet mee
de zucht naar recreatie op 3
dag. Dan moet de roep van
uitgaan: laat ons verheugd
van zorg ontslagen Hem dienen
die ons blijdschap geeft. En:
Laat het niet mede onze schuld
zijn dat er mensen op zondag
moeten werken".
Mej. K. van N. te K.:
zondag? Om lichamelijk uit te
rusten en om te beseffen, dat
onze geest.niet verslaafd mag
raken aan het stof, doch jj|
moet verheffen naar Boven
bezig te zijn met de dingen die
des Geestes Gods zijn".
JVIet triest
Na de trieste brief van de al
leenstaande lezeres, opgenomen
in de rubriek van vorige week,
nu nog wat reacties van a Ileen-
wonenden maar dan heel
ders van toon.
Mej. A. G. V. te K.: „Van
verveling is wat mij betreft op
zondag nooit sprake. Ik vind
het een hoogtepunt naar Gods
Huis te gaan en verder geef ik
mijn krachten nog aan de zon
dagsschool. Er is zo veel te
doen op zondag! We gaan toch
niet van het standpunt uit, dat
we met een boekje in een hoek
je moeten zitten? Tenslotte
er ons niets verboden dan de
zondag te heiligen omdat het
Gods dag is. Dit zal voo
een anders zijn dan voor dt
der, maar: laat ieder wel toe
zien, wat hij doet en laten
elkander niet veroordelen".
Mej. N. N. te 's-G.: „Waar
om er zoveel mensen een pro
bleem van de zondag maken be
grijp ik niet. Hoewel ik haast
altijd alleen ben heb ik de zon
dag altijd een prettige dag ge
vonden. Naar de kerk, eens op
visite of iemand vragen die nog
eenzamer is dan ik, lezen of
schrijven, naar de radio luiste
ren van vijf tot acht uur... ver
velen doe ik me nooit".
TV»et geplaveid
We besluiten met twee brie
ven, wijzend in de richting
„géén zondagchristenen".
Dhr. H. M. de L.: „De Dag
des Heren hoeft voor ons geen
aanleiding te zijn ons die dag
te isoleren van „het aardse ge
wemel". Door onze kerkgang
leggen wij meer het accent op
het dienen van onze Heer dan
de overige dagen van de week.
Door de kerkgang wordt
weg niet geplaveid tot
eeuwig zalig leven. Ons leven is
geen expressie van eigen per
soonlijkheid, maar demonstratie
van de gestalte van Christus.
Hij deint niet op en neer op
eigen ervaringen en bevindingen,
maar hij heeft een rots om in
te wonen. Het bekende recept
voor een betere wereld is het
sleutelwoord „aanpassen".
Maar de bijbel kent ook zo'n
term: verzoeking! Een christen
ontplooit zich niet op basis van
aanpassing, maar hij volhardt
op grond van het geloof".
En dhr. A. Z. te R.: „Voor
de ware christen is het iedere
dag zondag, d.w.z. dat iedere
dag van ons leven gericht moet
zijn op de grote dag, of liever
gezegd op die Zondag dat onze
Heiland komt. In een leven dat
zich daarop richt zijn er geen
moeilijkheden over wat mag
niet mag, want zouden we
zondagsheiliging in dit licht i
ge- en verboden gaan zien, dan
zal ons leven een voortdurende
strijd zijn van niet begrijpen
van anders denkenden of toe
passende uitvoeringen van zon
dagsheiligingen. Wilt u dat dan
een naam geven, hier is hij: sa
tansheiliging, die in vele geval
len meer wordt toegepast dan
zondagsheiliging".
En dit moet al weer onze laat
ste brief zijn. Zou ik me bij
het verzoek van mevr. X. te Y.
mogen aansluiten met een: rea
geert u óók op wat er alzo in
de twee eerste rubrieken is ver
schenen? Maar dan s.v.p. per
omgaande, want dc kopij voor
deze rubriek wordt al heel
vroeg in dc week doorgegeven!
Bij plaatsing van uw
mening ontvangt u naar
wens het boek Tip Parade.
De dokter zegt 1 of De
dokter zegt 2.
Wilt u uw naam en
adres óók vermelden in de
brief, d.e u kunt sturen
naar de redactie „Blad-
Zij" met op de enveloppe
„Uw mening".
Zo nodig zal de redac
tie een keus maken uit de
binnengekomen brieven en
deze bekorten. Over deze
beslissing wordt niet
gecorrespondeerd.
