Verletbestrijding biedt
nu al perspectieven
Days of wine and roses, een
film tegen het alcoholisme
VAN HET DRAAIBOEK-
Hein Jordans dirigeerde Rott.
Philharmonisch Orkest
NIEUWE LEIDSE COURANT
3
VRIJDAG 17 JANUARI 1964
Persexcursie naar LEIDEN, Delft en Rotterdam
Tegenover het Levdse station is
een doorzichtige overkapping
•van een bouwput verrezen van
63 x 28 meter, welke ruimte
door luchtverhitters op tempe
ratuur wondt géhowden. Hier
door gebeurt het dat in vorst
perioden geen enkele werkne
mer in het verlet" behoeft. In
principe dus een stimulans voor
de leniging van de woningnood.
Agenda voor Leiden
en Den Haag
Vrijdag;
Gebouw Middelweg 38, 7 tot 9 uur ten
toonstelling „Met vallen en opstaan".
Gebouw Rehoboth, Rapenburg, 8 uur:
afd. LeidenCentrum Ned. Christen
vrouwenbond, mevr. Joh. C. Z. Pelleboer
Beuker (Rijswijk) over de Ver. Naties.
Foyer Gehoorzaal, 8 uur: K. en O., Si
cilië, het land van de tijgerkat, causerie
van Bianca Dony met kleurendia's.
Kaiserstraat 57, 7.30 -uur: feestavond
van de commissie „25 Jaar welsprekend
heid" (Vereniging tot bevordering der
Welsprekendheid Leiden, secr. W. de
Zwijgerlaan 10, Oegstgeest).
Zomerzorg, Stationsweg 35a, 8 uur:
Vereniging oud-leerlingen Ambachts
school, de heer H. Muder over de veilig
heid en de hygiënische voorzieningen op
de bouwplaats (met lichtbeelden).
Den Haag: Kon. Schouwburg, 8.15 uur:
Haagsche Comedie met De Maxibulen
(besloten voorstelling).
Zaterdag
Stadsgehoorzaal, 8 uur: uitvoering da-
mesgymnastiekver. Concordia
Foyer Gehoorzaal, 10.30 uur: over
dracht chr. streekschool voor slechtho
rende en spraakgebrekkige kinderen.
Hoge Morsweg 12, aan de Chr. Ver. voor
onderwijs aan slechthorende en spraak
gebrekkige Kinderen.
Pieterskerk, 7.15 uur: gebedssamep-
komst t.g.v. Week van Gebed voo
eenheid der Christenen.
Den Haag: Kon. Schouwburg, 8.15
Haagsche Comedie met Het donker is
licht genoeg.
Den Haag: Gebouw K. en W., 8.15 uur:
Concertgebóuworkest, m.m.v. Tibor de
Machula, violoncel.
Apotheek
Geopend voor spoedgevallen: apotheek
Centraal, Breestraat 74, tel. 20552, en de
apotheek Van Breest Smallenburg, Lei
derdorp. Op werkdagen begint de
avonddienst om half 6
Films
Camera (2.30, 7 en 9.15 uur): Days
of wine and roses (18 jaar); woensdag:
Orfeu en negro (18 jaar).
Lido (2.30, 7 en 9.15 uur): De doden
lijst van A.M. (14 jaar).
Luxor (2.30, 7 en 9.15 uur): Alleman
(alle leeftijden).
Rex (2.30, 7.15 en 9.15 uur): tot maan
dag: Elvis op z'n best (14 jaar); maan
dag tot en met woensdag: Middernacht-
moordenaars (14 jaar).
Studio (2.30, 7 en 9.15 uur): De vogels
(18 jaar).
Trianon (2.30, .7 en 9.15 uur): Mondo
Cane (18 jaar).
Tentoonstellingen
Museum Oudheden: tentoonstelling
Romeinse mozaïeken uit Tunesië (tot
15 maart).
Lakenhal: tentoonstelling schilderijen
Charles Roelofsz (tot 27 jan.)
Rijksmuseum voor Volkenkunde: Wow-
ipitsj, 12 houtsnijders van Amanamkai
(tot 1 maart).
De Ruif, Janvossensteeg: werk var
Jacques Turk (deze maand).
Openbare bibliotheek Reuvens, Bree
straat 27: maandag en woensdag var
tot 530 en van 7 tot 9 uur, dinsdag x
1 tot 530 uur, vrijdag van 10 tot 5.30
van 7 tot 9.30 uur en zaterdag van 9 tol
,4 uur; openingsuren filiaal Plantage 6
dinsdag 3.30 tot 530 uur, donderdag 1
tot 830 uur en vrijdag van 10 tot 12
openingsuren filiaal lagere school
Obrechtstraat: dinsdag en donderdag
6.30 tot 930 uur en zaterdag van 1 tol
4 uur, voor de jeugd woensdag van 2
tot 5 uur; jeugdbibliotheek Plantage
maandag en dinsdag van 4 tot 530 u
woensdag van 12 tot 4.30 uur en zaterdag
van 12 tot 4 uur, vrijdag voor ouderen
van 6.30 tot 8.30 uur; jeugdhonk Zwarte
Pad, Marnixstraat 102: vrijdag van
tot 5.30 uur.
(Van een onzer verslaggevers)
De verletbestrijding werpt nu al vrucht af. Op diverse plaatsen in ons
land wordt stug doorgewerkt aan verschillende bouwprojecten, hoewel
het gemiddeld meer dan vier graden vriest. Dit bleek ons gisteren tijdens
een persexursie, die was uitgeschreven door de SVB, de Stichting Verlet
bestrijding Bouwnijverheid in Den Haag. Niet alleen in de utiliteitsbouw
maar ook irn de woningsector wordt tot volle tevredenheid van werkgevers
en werknemers, dank zij een aantal technische voorzieningen, op een vrij
wel normaal tempo doorgewerkt. De excursie begon in Leiden op het
bouwterrein tegenover het station waar Van Eesteren uit Rotterdam bezig
met de bouw van een kantoorgebouw van elf lagen voor het Philips-
pensioenfonds. Op 1 december had het aannemersbedrijf een overkapping
van 63 bij 28 meter met een afdekking van polyester golfplaten aange
bracht. Door middel van luchtverhitters wordt de temperatuur binnen
boven het vriespunt gehouden, zodat zonder gevaar voor bevriezing beton-
specie kan worden gestort.
bouwt en een bejaardencentrum-in-aan-
bouw in het Rotterdamse Lombardije. In
dit laatste werk past de Aann. Coöp.
Bouwwerken in Rotterdam pre-fabricated
binnenspouwelementen toe. Men zet dan
met deze in de fabriek gemaakte beton
elementen een „kamertje" in elkaar,
zodat men winddicht is. Daarna worden
deze elementen aan elkaar gemaakt met
op temperatuur gebrachte specie.
„Psychologisch
klimaat moet
veranderen
Er kan dus worden doorgewerkt
ondanks vorst, wind opregen. Het
personeel behoeft niet met verlet
naar huis (wat een aanmerkelijke
vermindering van het werkelijke
inkomen betekent, n.l. 90 pet van
het CAO-loon). Het (zeer hoge)
aantal verleturen is tot een mi
nimum beperkt. De werknemers
kunnen hun normale werk bij
goede verlichting, een redelijke
temperatuur, droog en uit de wind
verrichten.
MET STOOM
In Delft werd het in aanbouw zijnde
groot-auditorium van de T.H. bezichtigd,
wat met gewapend plastic winddicht is
gemaakt. Ook hier is men instaat het
werk voort te zetten. Zo was men juist
d gekomen met het maken van een
betonnen trap. De betonspecie werd
onder dekzeilen geïsoleerd van de koude
omgeving. Tussen de trap en de kleden
wordt gedurende 3 x 24 uur stoom toege
laten, waardoor het béton voldoende lang
arm blijft om veilig uit te werken.
In het Delftse uitbreidingsplan Voor
hof II Oost werkt de Vlissingse Aann.
Mij uit Papendrecht op normaal tempo
de ongeveer 2000 flatwoningen die
daar verrijzen. Hier wordt woonlaag
laag gebouwd. De wanden worden
onder beschutting van zeildoek gestort
van een betonmortelcentrale aa
voerde specie, die een temp. heeft
im 20 graden. De (metalen) bekisting
met een laag schuimplastic geïsoleerd,
waardoor het warm blijft Daarna worden
de vloeren gestort, eveneens (naar
Zweeds voorbeeld) met isolerend mate-
C.V. AAN
Een gemeentelijk bejaardencentrum
in IJsselmonde (gem. R'dam) vordert
ook gestadig. Hier past men hetzelfde
principe toe. nl. afdeling voor afdeling
afsluiten, vloeren storten, m
pelen en weer een vloer erop. Onderin
het gebouw, dat eveneens door Van Ees
teren wordt gezet, draait de centrale
verwarming. Er is tevens een luchtver-
hitter, die de droge hete lucht door
rubber buizen naar de verschillende
(verse) compartimenten voert. Is
verdieping klaar dan begint men
de afwerking. Op de bovenste vloer
wordt de bekisting weer aangebracht,
eveneens achter dekzeilen tegen de
Hier houdt men tussen de vers
stortte vloer en het isolatiemateriaal
decimeter ruimte om de temperatuur
eventueel op te voeren door er hete lucht
in te persen. Van het gebouw, dat negen
etages gaat tellen, zijn zes verdiepingen
grofbouw gereed en daarvan zijn er al
vijf glasdicht (en verwarmd). De bom
ondervindt hier dus ook nagenoeg geen
vertraging. Zelfs met weerfase 5
dan lichte vorst), wanneer men volgens
de S.V3. (die deze doorbouw-projecten
subsidieert) mag ophouden met werken,
vindt op alle bezochte projecten het werk
normaal plaats.
Ten slotte werd Ridderkerk bezocht
waar Dura-Coignet 276 systeemwoningen
INVESTERINGEN
Over het algemeen wordt er momenteel
niet gewerkt in de woningbouw. Echter
pet kan doorwerken en waar men
doorwerkt geschiedt dit tot volle tevre
denheid van alle betrokkenen. Wel is ge
bleken dat de technische maatregelen die
hiervoor zijn vereist, grote investeringen
Daardoor is deze mogelijkheid
slechts voor grote aannemingsmaatschap
pijen weggelegd. Een grote maatschappij
heeft bij de werving van personeel dit
grote voordeel gehad dat men de mensen
on zeggen: „hoe dan ook. we werken
winters door". Wel bleek op de diverse
bouwwerken dat men met de verletbe
strijding nog in een experimenteel sta-
Eerder op de dag had de voorzitter van
de S.V.B., ir. M. Gout, verklaard, dat het
psychologisch klimaat in ons land moet
eranderen. Het doorwerken in de winter
moet als vanzelfsprekend worden be
schouwd, zowel door werknemers als door
de werkgevers. Ook het werken met
(doorgaans gratis door de werkgever
verstrekte) kleding en schoeisel moet als
gewoon worden geaccepteerd. De maat
regelen om de bouw te laten doorgaan
zijn niet moeilijk, meende hij, maar wel
de mentale instelling.
(Advertentie)
Voor grammofoonplaten
Burgerlijke stand van
Leiden
LEIDEN GEBOREN: Cornelis,
zn v C Weeda en M Noort; Simon,
zn v S Flippo en P van Laar: Da
niël Aart, zn v A Rosmolen en E M
Hommel.
GEHUWD: P N Ravensbergen en
J W Heuvelman; P S A Minnes en
H R M A Borgharrs; H Brouwer en
G Tuveri: F H Langeveld en M J
Selier; R G de Jong en C S Philip-
OVERLEDEN: J C de Loos, 88 jaar,
vrouw; J H Overdulve, 56 jaar, man;
J Heemskerk, 80 jaar, man; Gvd
Haspel, 82 jaar, man; W Botermans,
91 jaar. man; W F Sierat, 61 jaar,
man; A Beekman. 40 jaar. man: G
Plaat, 66 jaar, wed v C Wester-
Puzzelprominenten
1. A. Segaar-Zwaan. Gerrit Dou-
straat 81. Leiden; 2. A. Balkenen
de. Irissenstraat 21. Lisse; 3. A.
Hoogerwerf. Lindelaan 12. Hazers-
Dienst Maranathakerk
Geref.Leiden
LEIDEN In de Geref. morgendiens!
in de Maranathakerk gaat zondag niet,
zoals in de kerkbode is vermeld, ds
Hofman voor maar ds. I. Meyer van
Oegstgeest.
5 Duits: de heer M F U Pra
-TUSSEN DE BLADZIJDEN
CAMERA (tot en met dinsdag). In Amerika hebben goedwillende
krachten een felle strijd tegen het alcoholisme aangebonden. Boeken en
films als „I'll cry tomorrow" en „Lost Weekend" hebben dit reeds bewezen
en thans is een uitnemende film over het alcoholvraagstuk deze strijd ko
men versterken: „Days of Wine and Roses" heet dit werk, geregisseerd
door Blake Edwards naar een scenario van J. P. Miller.
De film speelt zich af in San Fran
cisco en geeft een onbarmhartig beeld
van de Amerikaanse samenleving. Joe
Clay is een zoon van een reizend
komediantenechtpaar die al vroeg op
eigen benen kwam te staan. Hij heert
zich er goed doorheen geslagen en is
nu in dienst bij een firma voor „public
relations". De firma wil zijn klanten
heel goed bedienen, ook als de „rela
tions" die z(j vragen bestaan uit fees
tende meisjes.
Joe is goed thuis in „uitgaand" Fran
cisco en zoals dat gaathij moet menig
glas meedrinken. Hij kan er goed tegen
en tot zolang doet hij zijn werk goed,
—al zit er aan dat werk een luchtje.
Bij het ..organiseren" van meisjes ont
moet h(j Kirsten en ineenszij is het
Kirsten is de dochter van een Noors
emigrantenechtpaar. Haar vader heeft
een kwekerij buiten Francisco, maat
Kirsten wou naar de stad.. Drinken doet
zy nooit en aanvankelijk vindt ze Joe
maar een vreemde snaak. Zij trouwen
en van lieverlede drinkt Kirsten een
glaasje mee. Het echtpaar maakt daar
een gewoonte van en raakt aan lager
Berooid keren ze naar het huis van
Kirstens vader terug, waar Joe in de
kwekerij gaat werken en alles gaat goed
zolang de wiskeyfles dichtblyft Het
geen natuurlijk niet het geval is.
Als Joe in een vlaag van dilirium de
broeikas kort en klein geslagen heeft,
komt hij onder medische behandeling.
Joe wel, maar Kirsten niet. Zy meent
wel zonder te kunnen. Het tragische van
Een scène uit de tragische film Days of wine and roses.
Derde concert Meesterserie K. en O.
LEIDEN. Het is lang geleden dat men de dirigent Hein Jordans in
deze contreien kon beluisteren en het was dus een goede gedachte van K.
en O., hem uit te nodigen voor een gastdirectie. Voor dit derde concert in
de Meesterserie was een aantrekkelijk programma samengesteld: Haydns
Oxfordsymphonie en de eerste symfonie van Brahms flankeerden een
aantal vrijwel onbekende liederen van Mahler. Solist bij het Rotterdams
Phil. Orkest was de bas-bariton Heinz Rehfuss.
Al direct in Haydns 92e symphonie
bleek. dat Jordans (terecht» grote
waarde toekent aan de doorzichtigheid.
Er werd uitermate correct gemusiceerd
en de onderscheiden instrumentengroe
pen kregen elk een duidelijke rol toebe
deeld. Deze helderheid ging echter, voor
al in dynamische fragmenten .min of
meer gepaard aan een gebrek aan span
ning; het bleef een te fragmentarisch en
op zichzelf staand verklanken van een
toch zeer boeiende partituur.
Ironie bleek Jordans trouwens ook
vrijwel vreemd; in het Adagio en het
erop volgende menuet heeft Haydn be
wust rusten met twee a driemaal gere
peteerde frasen aangebracht om het pu
bliek tot aandacht te prikkelen; hier
klonken deze passages netjes, doch wei
nig gevarieerd.
Wel kon men genieten van de voor
treffelijke klank der houtblazers, o.m. de
fluit (i.h. presto).
Gustav Mahler componeerde een groot
aantal liederen op teksten uit „Des Kna-
ben Wunderhorn" en de vier, die gister
avond door Heinz Rehfuss werden ge
zongen. hangen zowel thematisch als qua
sfeer goed samen.
Men vindt in de begeleiding, zoals
steeds bij Mahler, een veelvuldig gebruik
van marsritmen en in de instrumentatie
een bonte mengeling van trommels, tri
angel en koper ondersteund door strij
kers, piccolo en afgewisseld met harp.
klarinet of de andere houtblazers.
In der Schildwache Nachtlied alterne
ren marsritme en vloeiende cantilene,
Rehfuss wist dit lied wei aanvaardbaar
te maken, ook al lagen sommige passa
ges (er führt den Krieg) niet prettig
voor zijn stem. Deze muziek eist een zeer
grote tenituur en hoewel men geenszins
kan ontkennen dat de zanger over een
respectabele omvang beschikt, toch vie
len sommige hoge tonen schril uit en in
de laagte werd de stem nogal eens over
stemd door het toch werkelijk zeer
bescheiden en gedisciplineerd spelende
De dialoog tussen de gevangene en het
meisje bevredigde ons vocaal het meest;
Trost im Unglück kreeg noch van zanger
noch van dirigent het vereiste ironische
tintje en de Revelge laboreerde aar
tekstvergissingen, enkele minder tref
zekere noten en een kleine wrijving tus
sen solist en orkest, ook al waren er
daarnaast zeer mooie gedeelten (Ich
muss den Trommel en volgende pas-
Heinz Rehfuss, die we zeer waarderen
als medewerker aan de Matthaus-passion
zowel als liederenzanger, schijnt ons
minder gedisponeerd voor Mahler; men
moet echter toegeven dat hij toch zeer
imposante momenten had.
Voor Brahms' Eerste symfonie schijnt
men hier ter stede een voorkeur te heb
ben: men hoorde deze nog kort geleden
van het Residentie-Orkest o.l.v. Karl
Schuricht. Het was een wat matte, zeer
lyrische Brahms, die soms gelijkenis ver
toonde met Grieg, welke Jordans voor
ons neerzette. Hierdoor lag het hoogte
punt in het andante sostenuto, waarin
de violen en de alten zangerig van klank
waren en fraai contrasteerden met de
klarinet. Het allegretto was wel gracieus
maar ontbeerde, evenals het volgende
adagio, de fascinerende spanning.
Weer waren het de individuele presta
ties (hoorn, fluit) die opvielen; een te
spaarzaam gebruik van groot volume en
een te voorzichtig tempo kwamen het
slot-allegro niet ten goede.
Van deze avond onder Jordans' lei
ding zullen we vooral de herinnering
aan helder, degelijk musiceren bewaren.
Dra. A. van der Veen—Wiersma
de film is, dat Joe van de drank gene
zen raakt, maar Kirsten, de vrouw
die door hem ertoe gebracht werd,
hoe langer hoe verder wegzakt in de
algemene fysieke en morele aftakeling,
die het alcoholisme met zich brengt.
„Days of Wine and Roses", is een
film, die missohien juist daardoor zo'n
diepe indruk maakt, doordat hij zo na
tuurlijk de weg aangeeft, waar het drin
ken uit gezelligheid ophoudt en het
Orfeu Negro
CAMERA (alleen woensdag) Het
zien van de film Orfeu Negro, de ver
filming van een Braziliaans carnavals
feest, is een belevenis. Het is een film
zoals men er slechts zelden één vindt,
vol van eigenaardigheden. In de eerste
plaats is daar de orgie van geluiden, die
vrijwel onafgebroken de bioscoopzaal
vult en die een onverbrekelijke eenheid
met het beeld vormt. De geladen muziek
deze werveling van opwindende klanken
is een machtige ondersteuning van de
sfeer, die door de filmbeelden reeds zo
voortreffelijk wordt opgeroepen.
Voorts is daar de massa-regie van
Marcel Camus, die niet een massa-regie
is, zoals in sommige films is te zien.
waardoor het woord min of meer een
ongunstige betekenis heeft gekregen.
Hier zyn honderden mensen op de been,
wier optreden zo onmiskenbaar echt is,
zo natuurlijk, dat er ogenblikken zijn,
waarop men vergeet met een filmspel te
doen te hebben. Ja, dit is een van de
belangrijkste kenmerken van Orfeu
Negro, dat het alles zo reëel is, dat men
met „levende" mensen heeft te maken
Overweldigend is de vreugda van deze
merendeels armelijke lieden. De blijd
schap straalt uit hun hele wezen. Dit is
feestvieren, zoals wy het niet kennen.
De pure levensvreugde stelt het lichaam
in beweging, het leven is één grote dans,
onvoorstelbaar en onnavolgbaar. En la
ter is de droefheid even intens, even
allesomvattend.
Het verhaal is een variatie op de al
oude geschiedenis van Orphaus en Eury-
dice. Een zwart meisje vlucht uit haar
dorp weg uit angst voor een haar ach
tervolgende man. Bij haar nicht in de
carnavalsstad vindt zij een gastvrij on
derkomen en tevens de jongen van
haar hart. De film wordt ontroerend en
poëtisdh a6 hy de onthullende liefde in
beeld brengt, een liefde, die een uiter-
Ihate tragisch eftide heeft. Belde ge
liefden, Orpheus en Eurydice, worden
vermoord
Afgezien van een enkel minder ge
slaagd gedeelte is Orfeu Negro een
overrompelende film, een kunstwerk.
De mooie kleuren, het bonte Braziliaan
se leven, het obsederende ritme van
de muziek, het geheimzinnige van de
magie, het is allemaal zeer ongewoon
Orfeu Negro is een feest en een trage
die tegelijk.
(Overrompelend).
Dodenlijst van A.M.
LIDO Een vreemde firn een film
waarin de grootste filmacteurs genoegen
nemen met kleine bijrollen, waarin ze
overigens nog zo onherkenbaar zyn, dat
het voor menige bezoeker een verrassing
is, wanneer zij aan 'het einde van de
film hun maskers afnemen. Zo zien we
Tony Curtis, Burt Lancaster, JRobert
Mitchum en Frank Sinatra respectieve
lijk in de rollen van een draaiorgelman,
een zigeuner, een oud-soldaat en een
juffrouw die demonstreert tegen de vos
senjacht. Zeker romantische figuren en
zo is trouwens heel de film.
In het kort is de inhoud; Een misda
diger wil, koste wat het kost, een groot
fortuin bemachtigen. Daartoe moet h(J
een aantal moorden plegen, wat hem
dan ook gelukt, totdat het laatste slacht
offer van de lyst hem in de door hem
zelf gegraven kuil doet vallen.
Egn grootscheepse vossenjacht zorgt
aan het eind voor een dramatische ont
knoping.
De hoofdrol wordt vervuld door Ro
bert Mitchum, die op verschillende ma
nieren vermomd, toch steeds de misda
diger blijft. In de andere hoofdrollen
George C. Scott en Jaques Roux.
(Merkwaardig).
Elvis op z'n best
REX (tot maandag Mike Edwards,
free-lance piloot, zoekt werk en komt
in contact met een lieftallig, vroegrijp
meisje en een aardige verpleegster, op
wie hy verliefd wordt. Na de veelbelo
vende kennismaking volgt een verwijde
ring. Wanneer blijkt, dat het kleine
meisje is weggelopen, komt Mike in
actie. Hij ontdekt het bedrog van een
vriend, schakelt de politie in, vindt het
meisje en verzoent zich met de ver
pleegster. Eind goed al goed
Wat de regisseur met deze film pre
cies heeft bedoeld, valt moeilijk uit te
maken. Het is halverwege tussen ernst
en luim blijven steken. Elvis Presly is
in het geheel dan ook enigszins mis
plaatst. Hij kwijt zich overigens op de
bekende manier van zUn taak. Een
mengsel van rock 'n roll en sentiment.
Van maandag tot en met woensdag
draait Middernachtmoordenaars, een film
met een veelzeggende titel die wy even
wel nog niet hebben gezien.
(Voor de Elvis-fans).
(Advertentie)
Voor grammofoonplaten
alcoholismee begint. Voor het alcoholis
me als zodanig hoeft men niet naar
Amerika te reizen (ook by ons neemt
dit kwaad hand over hand toe), maar
Amerika heeft men wel nodig voor zo'n
voortreffelijke film over dit onderwerpt
men heeft daar de moed dit probleem
onomwonden onder ogen te zien Het
werk van de A_A.-organisatie komt ih
deze film goed tot uiting.
(Schrijnend beeld van verslaving
Mondo Cane
TRIANON Regisseur Gualtiero
Jacopetti is lang niet zo'n aardige man
als onze Bert Haanstra. Uit het voor de
film „Alleman" verzamelde materiaal
had Haanstra een schokkende rolprent
kunnen samenstellen, een film die de
Nederlanders had doen uitkomen als
nare. vreemde mensen. Haanstra heeft
dat niet gedaan, omdat hU zich ervan be
wust is, dat dit een eenzijdig beeld van
de werkelUkheid is en ook omdat het
niet in zUn aard ligt sensationele ont
hullingen te doen.
Haanstra heeft dus een vriendelijke
film gemaakt, maar zyn collega Jacopetti
denkt daar anders over. Hy zoekt voor-
namelijk het sdhokkende uit en zo mon.
terend stelt hU de menselUke samenle
ving in een niet a te best daglicht. Een
voorbeeld van zUn eenzUdigheid is zijn
film „Alle vrouwen van de wereld"
waarin de vrouw er wel heel slecht af
komt. en ook in Mondo Cane ziet men
voornamelijk dingen die aangrijpend
zijn, afstotend, tragisch of alleen maar
lachwekkend.
HU vindt zUn voorbeelden overal: by
de primitieve volken, maar ook in de
metropolen der moderne wereld en al
kijkende kan men zijn visie aanvullen
met wat men zelf weet uit eigen omge
ving,want de menselUke werkelUkheid
is in feite overal gelijk; of men nu de
verering van Rudolpho Valentino door
de Westerse dames neemt, of de jacht
op mannen door de meisjes van een of
ander Zuidzee-eiland; of men nu in
Hongkong padden, slangen of hagedissen
eel of in New York en andere dure ste
den: mieren, pissebedden en wormen; of
men nu ganzen vetmest voor de ganzele-
ver. zoals in Straatsburg gebeurt, of
vrouwen in de Bismarck-archipel omdat
daar de dikste vrouwen voor het opper
hoofd zijn; de uiterlUke omstandigheden
mogen verschillen, in principe gaat het
om een en hetzelfde.
De mens is een sentimenteel wezen:
het hondenkerkhof in Californië; de
mens is een ij del wezen: vrouwen willen
vermageren koste wat kost; de mens is
een wreed wezen: Gurka's hakken de
koppen van stieren af met één slag. op
Borneo knuppelen wilden hun varkens
dood, maep in- Portugal "treitert men de
stieren uit vermaak; de mens is een
excentriek wezen: in Rome verft men
de Paaskuikens, en in ParUs kloddert
Yves Klein abstracte schilderUen met
vrouwenlUnen als penselen; de mens is
een lekkerbek: in Japan masseert men
kalveren om mals vlees te krijgen, en
in Singapore vieren de Chinezen alles
wat er te vieren valt (geboorte, huwe-
lUk, goede zaken, maar ook de dood)
met heerlyke maaltUden; de mens is
ach vult u maar in.
Waar men ook kükt, de wereld is
altijd boeiend en Jacopetti heeft veel
rondgekeken. HU heeft een bijzondere
voorliefde voor het ruwe en rauwe, het
sadistische en onmenselUke. De wereld
is voor hem één chaotisch gekkenhuis
en inderdaad heeft hU vele bewijzen
Toch zou het niet moeilUk vallen ook
de andere zijde van de wereld te laten
zien: de goede kanten, de opoffering, de
liefde, de vreugde in het leven, die de
mens en dikwUls dezelfde mensen uit
deze film toch ook kennen. Jacopetti
ontkomt zelf niet altyd aan het uitzicht
op die andere, die betere zUde en zfan
slotbeelden over gedoopte Papoea's, die
het christendom maar weer verlaten
hebben toen zij de vliegtuigen der blan
ken zagen om zich over te geven aan de
godsdienst van de grote vogel spreken
hiervan: ontroerend is het wachten van
deze primitieve mensen, die van hout
en bladeren een lokvliegtuig als lokvo
gel hebben gebouwd en nu trouw de
wacht houden opdat eens het echte
vliegtuig daar zal neerdalen bU ben als
een groet van hun overleden voorvade-
Een boeiende film, deze „Mondo Cane".
Jammer dat sommige opnamen bepaald
sadistisch zUn.
(Voor geestelijk volwassenen).
Alleman
LUXOR De voortreffelijke film
„Alleman" van Bert Haanstra is opnieuw
geprolongeerd. Haanstra heeft, onder
meer verscholen in een wasmachine, al
lerlei Nederlanders in uiteenlopende si
tuaties gefilmd. Het resultaat is een ver
rassand portret van ons allemaal.
(Schitterend).
De vogels
STUDIO Hitchcock's film „De vo
gels" is van Lido naar Studio verhuisd.
Het onderwerp van deze rolprent, grote
zwermen vogels terroriseren een bepaal
de gemeenschap, is hoogst onwaarschijn-
lUk. Door de intelligentie te laten voor
wat zU is, heeft Hitchcock zich begeven
op een terrein waarop hU niet thuis
hoort, zodat andere filmmakers het ge
geven wellicht zelfs beter op het cel
luloid hadden kunnen brengen. Plus
punten zijn het acteren van de kinderen
en het vaardig verfilmen van de vogel-
aanvallen.
(Interessant grlezelgeval)
Ambassadeur bij concert
Ned. Madrigaalkoor
LEIDEN De ambassadeur van Ame
rika zal op woensdag 29 januari in Lei
den het concert van het Ned. Madri-
gaalkoor bijwonen. Uitgevoerd wordt in
oriam John F. Kennedy het Requiem
Maurice Duruflé. waarna een mi.
nuut stilte in acht wondt genomen.
