Ook in bevrijdingslegers van 1813
streden Nederlanders
„Reder-redder" H. Th. de Booy
ZONDAGSBLAD
Nieuwe Lei dse Courant
ZATERDAG 30 NOVEMBER 1963
NAAST RUSSEN,
PRUISEN en
ENGELSEN
(Van een speciale medewerker)
Men kan zich afvragen of ko
ningin Wilhelmina op de 13e
maart van het jaar 1945, toen
zij in de buurt van Eede-Aer-
deren voor het eerst na haar
ballingschap weer voet zette op
grondgebied van het Nederland
se Rijk in Europa, gedacht zal
hebben aan haar overgrootva
der, Willem Frederik van Oran
je Nassau. Hoogstwaarschijnlijk
heeft zij dat gedaan. Het kan
haast niet anders of haar ge
dachten moeten zijn uitgegaan
naar die zonnige, stormachtige
laatste dag van slachtmaand
1813, toen haar voorvader even
eens na een lange ballingschap
weer de vaderlandse bodem be
trad, aan het strand te Scheve-
ningen.
Onzeker was de toestand in Ne
derland op die 30e november van
1813, groot waren nog de gevaren.
Riskant was de daad van de
prins, die dertien dagen na de
stoutmoedige revolte van Van Ho
gendorp de leiding op zich durfde
nemen van het verzet tegen Na
poleon in een Europa dat, on
danks de keer die de gebeurte
nissen na de volkerenslag bij Leip
zig hadden genomen, nog altijd
de naam van de gevreesde dic
tator duchtte.
Wat was er aan Nederlandse
troepen in de hand van het sedert
21 november door de graven
Adam Francois Jules Armand
van der Duyn van Maasdam
en Gijsbert Karei van Hogendorp
ingestelde algemeen bestuur?
Slechts een leger in wording.
Een mengelmoes van enthousias
te vrijwilligers, verbitterde vete
ranen en uit de Franse legers ge
deserteerde soldaten van vele na
tionaliteiten, rauwe klanten, be
roepsvechtjassen en avonturiers
naast burgers, boeren
en regentenzonen in
wapenen, het geheel
slecht uitgerust, on
volledig bewapend,
maar wèl gedreven
door geestdrift en va
derlandsliefde.
Maar de bezetter
was er nog altijd. Al
leen door de opruk-
È>Jffcnde bondgenoten., 5 g
,d< Russen én de PruL
'sen. werd hij in be-
•■"dvéang gehoüden. Die
bondgenoten bestre
den hem met man en
macht. En zoals in
1944 naast Canadezen
en Polen. Amerikanen
en Engelsen een Ko
ninklijke Brigade
..Prinses Irene"' mee-
oprukte. stond in de
rijen van de bevrij.-
ders in 1813 het Hol
landse Legioen Van
oranje. Geformeerd
door drie bataljons,
op de 28e oktober van
dat jaar opgericht te
Sohwedt aan de Oder.
Het is vooral prinses
Wilhelmina geweest,
de moeder van Wil
lem Frederik. die
zich heeft beijverd
voor de totstandkoming van deze
Nederlandse troepen, de eerste
eenheden van het nieuwe Neder
landse leger, gevormd uit in Duits
land geworven Nederlanders af
komstig uit de verlopen legers van
de eens zo machtige Corsicaan.
Om deze bataljons uit te rusten,
te voeden en te bewapenen heeft
Oranje zoals eens de grote
stamvader van het Huis deed voor
aanwerving van wapenknechten in
zijn tijd zijn gehele wereldse
•bezit ingezet. Nog heden gaat de
traditie van de Nederlandse infan-
terieregimenten Johan Willem Fri-
so, Oranje-Gelderland en Chas-
sé terug op dit Hollands Legioen
Het is in deze dagen hon
derdvijftig jaar geleden, dat
de bevrijding van Neder
land door de verbonden le
gers van Engelsen, Pruisen
en Russen een aanvang
nam. Stukje bij beetje wer
den de Franse bezettings
eenheden naar het zuiden
teruggedrongen, onder de
druk van troepen die voorna
melijk van over de oostgrens
ons land binnenkwamen
de kozakken voorop.
In 1813 naderde de bevrij
ding dus van een heel ande
re kant dan in 1944 en wat
dit betreft is er tussen de
jaren 1813 en 1944 nauwe
lijks overeenkomst. Er zijn
echter andere aspecten in de
bevrijding van 1813, die zich
wel tot het trekken van een
vergelijking met 1944 en
1945 lenen. Een speciale me
dewerker heeft bij de be
schrijving van de militaire
acties in 1813 in het artikel
hiernaast naar dergelijke
overeenkomsten gezocht en
deze ook gevonden.
Buiten het kader van deze
beschrijving vallen sociale
en ook politieke aspecten.
Dat de bevrijding van 1813
voorts gepaard ging met
vernielingen, roof en nog
kwalijker handelingen óók
van de zijde.van de bevrij
ders, is bekend maar blijft
eveneens onbesproken. Sol
daten in actie en op door
tocht waren stellig niet uit
sluitend lieverdjes
„Hollands Legioen van Oranje"
.voorloper van Irene-brigade
landse staande leger. Op 18 ja
nuari verzamelde Macdonald zijn
terugtrekkende troepen bij Luik,
waarna hij naar het zuiden af
marcheerde om zich bij Napoleon
te voegen. In het westen had de
algemene Franse terugtocht reeds
plaats gevonden op 12 december
1813, toen na de capitulatie van
1 «miu ltuiucii iwncu Willemstad, de Franse generaal
Doctlnchem. Doesburg %?c?e" Breda, .Steenbergen
pen Nederland binnen tussen Bor-
ken en Doetinchem. Doesburg
wordt bezet. De volgende dag, als
majoor Marklay met z'n kozak
ken voor de Muiderpoort van Am
sterdam verschijnt, gaat Hollands Bosch
grootste handelsstad over. Gene
raal Krayenhoff wordt er gouver-
Op 27 januari 181'4 viel Den
osch in Pruisische handen. Kor
te tijd daarna marcheerde Von
Buelow met zijn troepen af naar
Dan hebben ondertussen de Frankrijk, teneinde zich bij de
Zutphen
Deze vierde week
legers van maarschalk Bluecher
te voegen. In het begin van de
maand februari waren de Fran-
zuidwesthoek
ber brengt de beslissing. Rondom Noord-Brabant de enige op het
de 24e is de toestand nog hache- grondgebied van de oude repu-
lijk. Maar direct nadien trekker -
de Fransen uit Zuid-Holland te
rug op Utrecht, zet Von Buelow
z'n hoofdmacht in beweging en
stoten de Russen verder naar het
westen door. Op 26 november
kiest Rotterdam de zijde van de
opstand, bezetten de Pruisen Doe-
gakken reeds m de Hollandse pol- v|süngen automatiscï
lijk. Maar direct nadien trekken bliek nog aanwezige troepen.
Op 20 februari viel Gorkum.
Toen op 2 april Napoleon verval
len werd verklaard van de trooii
en op 6 april Frankrijk een nieu
we heerser kreeg in de persoon
van Lodewijk XVIII van Bourbon,
gingen weldra de in de Nederlan
den nog door Franse troepen be-
7 - zette vestingen automatisch in an-
dere handen over; de garnizoe-
krcgen bevel de steden te
ontruimen. Eén en ander ge-
ders. Als dan op
kozakken Leiden en Den Haag be
reiken, de Engelse vloot voor de ullu JML,,
Scheveningse kust kruist. Narisch- schiedde krachtens de
kin Amersfoort binnenrukt
zelfs de batterij bij Numansdorp
door opstandelingen wordt over-
meesterd, verlaat Molitor Utrecht toch*nog 'enige'tijd* voordat de
komst van Parijs
1814. Door twijfel van Franse
vestingcommandanten duurde het
Friedrich Wilhelm, Freiherr von
Buelow 1755—1816nu zijn
grote overwinningen graaf Bue
low von Dennetvilz. Een zelfbe-
muur ook driftig. Hij was één
van de grote bevrijders van 1813.
noorden
zich nu nog slechts Franse troe-
de ingesloten vestingen
trekt terug op Gorkum. Ten steden zich daadwerkelijk
-j bevinden gaven. Maar achtereenvolgens
werden Deventer (26 april), Ber
gen op Zoom (3 mei), Maastricht
en Den Helder (4 mei), Venlo (8
mei), Naarden (12 mei). Grave
en Coevorden 14 mei) en ten slot
te Delfzijl (23 mei) aan de sou-
vereine vorst in handen gegeven.
En daarmede was het grondge
bied van Nederland van vreemde
Den Helder, Delfzijl. Coevorden,
Naarden en Deventer.
En ais de prins de 30e te
Scheveningen landt staan de eer
ste Engelse mariniers bij Ter
Heijde. heeft prins Narischkin
met 1000 ruiters Utrecht bezet,
staat Benckendorff te Harderwijk troepen vrij.
met 4000 man infanterie, 500
tilleristen en 160 ulanen en
vindt Von Buelow zich persoon
lijk te Doesburg, terwijl zijn
troepen zich stormenderhand
meester maken van Arnhem. De
Er zijn sterke overeenkomsten
aan te wijzen tussen de bevrij
ding van 1813-1814 en die van
stormenderhand 1944-1945, naast uiteraard grote
verschillen. De vijand
Franse maarschalk Macdonald ^ndere
liet
ivals-
houdt stand in Nijmegen.
Snelle Russische cavaleristen,
de legendarische kozakken,
1813 de ene Franse afde
ling na de andere
vlucht. In 1945 waren er in Ne
derland eveneens Russen:
hun aandeel in het verzet tegen
front anders; in 1813 een lang
stand houden in het zuiden, dat
ln 1944 juist in het allereerste be-
jc_ gin reeds beaet werd. Maar
de daarnaast was er een duidelijk
erschil in tactiek: het standhou
den in de steden door de Fran
sen terwijl geheel het omringen
de land zich in andere handen
Te' wW; SS»
de vijand had echter minder for
tuin. Het waren de door honger
gedreven in Duitse dienst getre
den Russische krijgsgevangenen
-~i Georgische origine die op het 2ES£J
t««.i oer, volkomen verlaten
eiland Tessel een opstand ont
ketenden. Onder hun leiders Lo-
ladse Schalwa en Congladse zijn
log voeren die ten tijde van Napo
leon misschien nog vrucht kon af
werpen, doch in Hitiers dagen
de
zij ten onder gegaan;
Georgiërs. onder wie de
der Loladse verloren het leven.
Benckendorff
Tot i
1 het einde
Nederlandse troepen worden
24 april 1814 door de stadsn
ziek voor de stadspoort tan 1
venter opgewacht en naar b
nen geleid.
van dat jaar stonden zij met hun
kozakken in de rijen van de be
vrijders van Nederland; toen ves
tigde Winzingerode z(jn hoofd
kwartier te Muenster en verlieten
alle Russen de Nederlandse bodem.
Zij konden toen ook
Sterke bezetting
Maar wat betekende deze Ne
derlandse ..legermacht" als het
er werkelijk op aan zou komen
tegen de geharde, gedisciplineer
de en geoefende strijdmacht der
Fransen? De divisie-generaal
graaf Molitor. een talentvol en
dapper officier, die z'n sporen in
de Napoleontische oorlogen had
verdiend, beschikte in november
1813 als commandant van de ze
ventiende militaire divisie, met
standplaats te Amsterdam, over
een macht van bijna 10.000 man
en Generaal Ambert. die te Gro
ningen aan het hoofd stond van
de éénendertigste divisie, com
mandeerde ook nog eens 2000
man, waaronder vele elitetroepen.
In het zuiden consolideerde de
verslagen doch nog lang niet
overwonnen Napoleon z'n macht
en stond generaal Macdonald met
niéuwe en sterke Franse legers.
Wanneer na de bloedige ge
vechten op de 16e, de 18e en de
19e oktober rondom Leipzig de
Franse legers naar dc Rijn vluch
ten en de verbonden Russische,
Pruisische cn Zweedse troepen
achter hen optrekken naar het
westen, tracht keizer Napoleon
door nieuwe wervingen, snelle
verplaatsingen en oordeelkundige
bevelen het heft weer in handen
te krijgen. Zo geeft hij op 11 no
vember zijn minister van Oorlog
de hertog van Feltre, last gene
raal Ram pon met 3000 man na
tionale garde aar Gorkum te
zenden, en draagt hij op diezelf
de dag generaal Macdonald op
vooral het oog te houden op de
steden Deventer, Coevorden en
Delfzijl.
Dan zijn evenwel de eerste
bondgenootschappelijke troepen al
over de Nederlandse grens ge
trokken; Het zijn kozakken van
de voorhoede van kolonel Leon
Alexandrowitch Narischkin, on
derbevelhebber van generaal Win
zingerode, die op de 9e novem
ber van 1818 bij Gramsbergen
het land binnenkomen. Deze Rus
sen evenals de later komende
Pruisen van Von Buelow. beho
ren tot het zogenaamde Noorder-
leger, dat onder bevel van de
kroonprins van Zweden, de gewe
zen Franse maarschalk Bernadot-
te, in de Noordduitse laagvlakte
opereert.
Weldra zwermt deze lichte Rus
sische cavalerie Nederland bm-
nen. De Fransen moeten overal
wijken. Op 12 november bezetten
de Russen Zwolle, op 13 novem
ber Hoogeveen en op 15 novem
ber Groningen. De steden Delf
zijl en Coevorden worden door de
kozakken ingesloten. Op dezelfde
15e november neemt te. Leeuwar
den de .commandant van de na
tionale gardes, Gerrit Ferdinand
baron Van Asbeck, het bestuur
over de provincie Friesland op
Sein voor het- Westen
Het is wel zeker dat het onder
invloed van deze gebeurtenissen
is geweest dat Van Hogendorp in
het Westen de vaan van de op
stand heeft geplant. Voor hem en
de zijnen was de Russische op
mars hèt sein, de Fransen bracht
die nadering paniek. Op bevel van
Lebrun, hertog van Plaisance,
Napoleons stadhouder in de Ne
derlanden. trok Molitor zich met
zijn macht van ongeveer 1200
man op Utrecht terug. Op 16 no
vember volgde Lebrun zelf.
Toch bestond o.p dit ogenblik de
gehele in Nederland aanwezige
kozakkenmacht slechts uit onge
veer 700 man. En het blijft de
grote waarde van de daad van
Gijsbert Karei van Hogendorp en
de zijnen dat zij van een door de
geallieerden te veroveren Neder
land een met de geallieerden
strijdend Nederland heb
ben gemaakt. Ook heeft de op
stand Engeland de gelegenheid
gegeven het korps van generaal
sir Thomas Graham op de Ne
derlandse stranden te debarke-
ren. Daardoor kon Antwerpen aan
de Fransen worden ontrukt, het
..pistool op de borst van Enge
land". en omgekeerd een belang
rijke invoerhaven voor elke be
strijder van een continentale
macht. In 1944 betekende het
voor het Hitleriaanse Duitsland
een ernstig verlies toen Antwer
pen op 4 september door de troe
pen van het Engelse tweede le
ger van generaal M. Dempsey
werd bezet. Het voor de gealli
eerden levensgevaarlijke Arden
nenoffensief van 16 december
1944 was grotendeels ingezet ter
herovering van deze haven.
Terwijl in Nederland steeds
meer groepen steden, landschap
pen en aanzienlijken de zijde van
de opstand kozen, vloeiden de
vreemde troepen in steeds groter
getale de grenzen over. Dat Wil
lem Frederik, sinds 2 december
souverein vorst der verenigde Ne
derlanden, een juiste kijk op de
toestand heeft gehad, blijkt uit
het feit dat hij van meet-af-aan
steeds zo veel mogelijk eenheden 'uF~,r^X7'
van het juis* gevormde Nederland- n„ L
se leper als sarnizoen in de met alleen stonden de Pruisen van
meeïtirdo^de^SSenoïver JJ»Buelow overal ,tevi8 i„ de
overde steden en vestingen heelt
Van deze zaken afgezien,
overeenkomst. militair be
schouwd, groot; Pruisen, Russen
en Engelsen opereerden als ge
allieerden weleer even eendrach
tig tegen de Fransen, als Cana
dezen, Engelsen, Polen cn Amcri-
in 1813 beter af. kanen later tegen de Duitsers. In
december het land zélf stonden in beide
gevallen grote delen van het volk
gereed om het gehate juk af te
werpen. En zowel in 1813-1814
als in 1944-1945 maakten Neder
landse troepen deel uit van de
verheden legers der bevrijders.
G. T. CAMPAGNE
Op 19 november gaan de kozak-
n Noord-Nederland,
bovendien was er een sterk En
gels korps onder lord Graham in
i"hrf" Zeeland opgesteld. Napoleon had
opde»"~v.bXhre,»S; s^uiTe s,rr Ne-
prins Narischkin Kampen; op 22 0
november bezoeken de snelle rui-
ters Harderwijk. Putten cn Nij- De aftocht
kerk. Maar op deze zelfde dag
bombarderen de Fransen Dor- Het jaar 1814 bracht op 6 ja-
drecht cn op de 24e moorden zij nuari de bezetting van Nijmegen,
het ongelukkige Woerden uit. De op 8 januari de vestiging van het
toestand is nog steeds levensge- Pruisische hoofdkwartier te Bre-
het Neder-
jé/Un
rf(J/ satesiJrwift
"V"
vaarlijk. da en op de 9e januari de offi-
In 1944 zouden ook al gedeel- ciële organisatie
ten van Nederlan
bevrijd zijn; op 12
september de eers
te gemeenten. Eys-
den en Noorbeek,
ten van Nederland
door eenheden van
het Amerikaanse
eerste leger. Maar
toen zou in de
tweede helft van
september tijdens
de operatie Mar
ket-Garden aan de
opmars een halt
worden toegeroe
pen. waardoor het
grootste deel van
het land gedoemd
werd de honger
winter 1944-1945
door te maken.
Een dergelijk
halt kennen wij uit
1813 niet. En
De proclamatie,
Willem van Or
ning Willem 1, i
hel Nederlandse
ling deed van
Opvallend is da
land teruggekeerde
ember 1813
uitUtEZ'
prins sterk
idruk legt op het verbond
Groot-Briltanniê, terwijl de
talrijke bevrijders
samenvattend worden aangeduid
als „bondgenoten". Opmerkelijk
is voorts in vergelijking met
1945 hel besluit van dfze
Oranjetelg het verleden te ver
geven en te vergeten."
ivertgi
J
Een foto van de scheidende directeur 1
schappij, de heer 11Th. de Booy, (ree
oefentocht met
de Koninklijke Noord- ei
I en zijn opvolger, de het
1 reddingboot, (foto Cees
Zuid-Hollandse Reddin
Ch. run der Zweep, sam
d. Meuten
geeft roer van NZHRM over
(Van
onzer redacteuren)
ten). Alles staat in degelijke
boothuizen. Ik prijs mij gelukkig
DANKBAARHEID. Hiervan is Hendrik Thomas de Booy de bemanningen met zulk be-
vervuld als hij op 10 december aanstaande ophoudt directeur
te zijn van de Koninklijke Noord- en Zuid-Hollandsche Redding
Maatschappij. Dankbaar is hij voor de talrijke legaten, giften
en donaties, die hem in staat stelden het reddingswerk langs
onze gevaarlijke kust uit te breiden. Dankbaar is hij voor de
grote medewerking van de ongeveer 300 vrijwillige mensen
redders, die zich wanneer nodig voor honderd procent aan
hun „werk" geven. Dankbaar is hij ook voor het feit dat de
organisatie van de 27 reddingstations deugdelijk is gebleken
en dankbaar voor de 3300 mensen die onder zijn „bewind" door
zijn mannen uit gevaarlijke situaties werden bevrijd. Hij is er
dankbaar voor dat hij dit prachtige werk 33 jaar lang heeft
mogen doen.
468!
In de tweede wereldoorlog is
de onstuimige ontwikkeling wel
gestagneerd en hebben zich ook
wel veel moeilijkheden voorge
daan. ,,We hadden het viermaal
zo druk als in andere jaren.
Niet minder dan 468 mensen
hebben we (van schepen en
vliegtuigen) uit zee gered, met
de toen witgeschilderde schepen
met bet Roode Kruis-teken er-
„Ik heb mij al
tijd sterk aange
trokken gevoeld
tot dit levendige,
boeiende werk.
Het prettige
tact
de
de kust.
Het meemaken van
de oefen- en soms
ook reddingtoch-
ten. Het meebe
leven van de span
ning als een boot
erop uit is en de
tintelende voldoe
ning als er men
senlevens zijn ge
red". Dit zijn de
woorden van Hen
drik Thomas de
hemzelf
en voor anderen
moeilijk is te
accepteren dat hij
26 december al 65
jaar wordt.
Door deze leef
tijd gedwongen
zijn functie aan de
volgende genera
tie over te dragen,
kan hij terugzien
op een werkzaam
en zeer geslaagd
deel van zijn le
ven. Hij kwam in
mei 1930 bij de
Redding Maat
schappij in dienst,
als luitenant ter zet
bij de Koninklijke Marine. Drie
jaar lang werd hij ingewerkt
door zijn vader, die in 1933 op
65-jarige leeftijd de K.N.ZR.R.
M. verliet, na er van 1906 als
secretaris (directeur) het be
wind te hebben gevoerd. De
zelfde Hendrik de Booy is thans
op 96-jarige leeftijd getuige van
de pensionering van zijn zoon; ge
tuige van het einde der „De Booy-
dynastie". die maar liefst ruim
een halve eeuw heeft geduurd.
„Van de hoogste Duitse mari-
neleiding heb ik niet veel kwaad
te vertellen, maar de plaatselij
ke commandanten hebben met
hun kustevacuaties en razzia's
ons werk soms zeer bemoeilijkt.
..Ik heb, wat de Engelsen een
..clean job" (schoon werk) noe
men. Bijvoprbeeld de internatio
nale conferenties van redding
maatschappijen. De enige con--'
ferenties zonder concurrentie"'
noem ik ze. want in ons werk
zijn we niet alleen helemaal on
afhankelijk maar wisselen we al
le ervaringen en ontdekkingen
en plannen even gul en openhar
tig uit. Waar kom je
tegen tegenwoordig?"
Geknipt
ontslag 1
heer 11. de Booy
van 1906 tot 1933 dir
de K N7.Jt.RM. w
Dynamisch
(ran
/„u.. r>
jfnitiiit zArt/ff/tettt/t
sntnyh//), /iZ y* /ut rnf/tSyjmJ/yJ,
t'//h trtrtfi v\
a>,H cdyy/n'Zï), Zf i„ /,f x-
*>4"£-C'.
(f ét, UZ,//,), ététt Art
het
1944
fj/n '/étt fététe r ét, Zf'/né/r/, \\„f wW.- Wrt
MH. Yy£, t„„,iét*,/vti ïtAAt,S, ét,
hoofdzakelijk En
gelse en Canadese
troepen van de één
entwintigste leger
groep van veld
maarschalk B. L.
Montgomery. die
Nederland binnen
trokken, naast een
heden van het
Amerikaanse leger,
in de tijd van Van
Hogendorp ging 't
in hoofdzaak om
de Russische korp
sen van de gene
raals Benckendorff
en Staal, het derde
Pruisische leger
korps onder gene
raal graaf Von
Buelow en het par
tijgangerskorps van
majoor Colomb.
Op de 23c no
vember komt de
voorhoede van de
Pruisen onder
commando van ge
neraal Von Op-
fétnétO/t A/ttf*t SA ét /srtYrn Zt/f /t/sji Sn
/suSté'.
/Zr* Z, sr.-,}■/
■r/,„
r/
frX. 4.
fa, Ja
fi/tst. éSftsn é/t'aZé*tit,
/c/Z,n.
(J,
'JéT/é
s,
J/'/fTS/Zt v (r '//s.
S, o t,,
Maatschappelijk en sociaal is
de ontwikkeling de laatste 3C
jaar beslist wel dynamisch ge
weest. En bepaald ook voor dc
Redding Maatschappij. „Ik be- als lid
'-oeireddingboten, T'
Hendrik Thomas dc Booy ls
een even voortreffelijke spre
ker als schrijver, die een lijst
van vijftien boeken voorna
melijk over het reddingswerk,
maar ook jongensboeken op
zijn naam heeft staan. Dat is
belangrijk gebleken voor de „re
clame", waarvan hij zegt:
„Daarmee heb ik van de dui
zend reclame-knopjes (die alle
maal geld uitgeven betekenen)
gelukkig het juiste weten in te
drukken". „Geluk hebben",
noemt hij dat. We denken er
anders over. Hij was voor zijn
werk geknipt, dat heeft de tijd
wel bewezen.
Gevraagd naar zijn plannen
na de pensionering, zegt hij la
coniek: ..Die 15 boeken heb ik
allemaal in opdracht geschreven.
Ik zit heus niet te popelen om
aan een ander te beginnen. Mis
schien...Zeker is dat ik voorlo
pig het kerstnummer van „De
Reddingboot" blijf verzorgen. En
dan is er nog van alles te doen.
Dit werk is m'n hobby, dus kan
ik het toch niet laten".
Na zijn pensionering op 10 de-
strandboot
aantal noeg krijgen de redders op
stoomreddingboten. Dankzij het te blijven" steunen. Én dan,
,.r,oo tpt 42.000 toegenomen als hij steeds naar voren bréngt,
in nauwe samenwerking met zijn
..redders aan de wal", de contri
buanten.
Bij het scheiden van de markt
verzocht hij ons nog eens met
nadruk erop te wijzen dat de
exploitatierekening elk jaar na
delig wordt afgesloten. ..De mo
gelijkheden op schipbreuk mogen
dan misschien kleiner zijn ge-
aantal contribuanten
per jaar) en dankzij de toename
van het aantal legaten en schen
kingen, heb ik kunnen zien hoe
we de roeireddingboten dooi
de prachtige, veel zeewaardiger
motorstrandreddingboten konden
vervangen. Elf grote reddingbo
ten liggen momenteel in de ha
vens tussen Oostmahon en
Scheveningen. Reuzen van wa
terdichte tractoren hebben het
werk van de paarden overgeno
men; er zijn trucks in dienst
voor het vervoer van de wipper
toestellen (om reddinglijnen op
gestrande schepen over te schie-
worden, de paraatheid
reddingstations moet beslist
nummer één blijven. En daar
voor zijn nog veel meer „red
ders aan de wal" nodig." het
..bedelen" zit hem tenslotte ook
in het bloed.
Charles van der Zweep (37) zet 'l reddingswerk voort
De nieuwe directeur van
de N.Z.H.R.M., Ch. v. d.
Zweep, is ook oud-marineof
ficier. Charles v. d. Zweep
werd op 1 oktober 1926 te
Utrecht geboren. Na de
Tweede Wereldoorlog trad
hij als OVW'er in dienst bij daardoör*"kan
de Koninklijke Marine, waar
hij in mei van het jaar daar
na als adelborst het Ko
ninklijk Instituut voor de
Marine in Den Helder ging
bezoeken.
maximumleeftijd voor officieren
van de Onderzeedienst is na
melijk 35 jaar. De omvang van
schepen, bemanningen en dienst
vak is klein. Daardoor heeft deze
dienst zich tot een ..eigen klei
ne Marine" ontwikkeld, waar
eikaars werk ook kent en
waarderen, kort-
geheel op elkaar
is aangewezen. Wanneer men
door de leeftijdsgrens wordt ge
dwongen deze besloten gemeen
schap te verlaten, valt de over
gang naar de „Grote" Marine
niet altijd mee.
Hierin lag voor de heer v. d.
Zweep ook de goede aansluiting
- - bij het machtige teamwork bij
hij in 19d8 ont- de Redding Maatschappij. Met
o.r& 1, om adjunct- een welhaast natuurlijke liefde
directeur te worden bij de heer voor het reddingswerk viel het
les r__.I
weest bij de Ondérzeedienst
De Booy, die hij
volgen.
Behalve dat de Onderzeedienst
altijd vaart („zes schepen en
ook niet moeilijk een keus
te maken. Het is een keus geble
ken na de inwerkperiode van
vijf jaar die hem bijzonder
bij zijn ontslagaanvrage. Dc zee.
