Gehele wereld was aanwezig bij de
plechtige uitvaart van Kennedy
'resident Johnson gelast
onderzoek door F.B.I.
Generaal De Gaulle -
ongeduld bij de kerk
Wereldpers: Vraagteken
achter dood van Oswald
DINSDAG 26 NOVEMBER 1963
ASHINGTON heeft het onderzoek naar de moord op Oswald in han
den genomen. Dit schijnt gebeurd te zijn op persoonlijk bevel van
iresident Lyndon Johnson. De Amerikaanse regering is bevreesd dat de
ilaatselijke politie van Dallas de zaak niet aan kan. Bovendien is er teveel
luisters in de moord op Oswald en staat de politie van Dallas, in het bij
onder commissaris Curry, aan hevige kritiek bloot. De nonchalance van
politie was ook de rechtstreekse oorzaak van het feit, dat Jack Ruby, de
lachtclubeigenaar van wie steeds meer bijzonderheden ontdekt worden,
10 dicht bij het gebouw kon komen en Oswald ongehinderd kon neer-
chieten.
noe-g: zijn vingerafdrukken op het ge-
larmee het dodelijk schot werd
gelost, het geweer dat van Oswald bleek
te zijtn. Verder zijn vingerafdrukken op
enige voorwerpen in het vertrek die de
moordenaar in handen gehad moet
hebben. De politie heeft al zijn gan
gen kunnen nagaan vanaf het moment
dat hij het gebouw verliet. In een auto
bus vertelde hij al tegen een dame dat
de president was doodgeschoten op een
ogenblik dat niemand het nog kon weten.
Veel kritiek op
politie Dallas
In het Congres is voorgesteld door
i Congrescommissie een onderzoek
laten instellen naar de moord op
esident Kennedy. Het Congres
de feiten te weten, vooral nu
swald niets meer kan vertellen. Het
on gres wil weten of deze moord op
president het werk van een waan-
nnige was of dat het een zorgvuldig
wrbereid politiek komplot is ge-
eest. Het Amerikaanse volk heeft
ier recht op. aldus de indiener van
et verzoek, de democratische afge-
oardigde Hale Boggs.
Dat de politie van Dallas veel kritiek
verduren is verklaarbaar als men
(et. dat de gang van zaken in het po
lbureau tijdens de ondervraging van
iwald alle beschrijving tart. Met uit-
Bdering van kamer 319, waar de ver
eerden afgenomen, hadden ver-
«ggevers recht van toegang tot alle
delingen. Het gebeurde zelfs dat tele-
«ns uit de banden van de politieman-
eerden gerukt om het laatste nieuws
te geven. Door de geweldige me
twerking van de politic, zo kan men
tllen, kon Oswald worden neergesclio-
Het precieze tijdstip van zijn over-
tenging werd zelfs bekend gemaakt,
»(wcl het mogelijk was geweest Oswald
der, en dan zonder al te grote ophef,
vervoeren.
Kaart
Henry Wade, die tot nu toe het onder-
)ek had geleid, vertelde zondag aan
•urnalisten de bewijzen die tegen Os-
aren verzameld. Drie uur later
srscheen het waarschijnlijk belangrijk-
bewijs in een plaatselijk blad: de
rt van de stad die in Oswalds ka-
werd gevonden. Gisteren gaf Wade
dat de kaart was gevonden, met
tarop aangetekend de weg die de ko-
tl moest nemen. Op verscheidene
laatsen was een „x" aangebracht, de
twuste lijn was getekend bij het kruis-
tnt waar de moord op president Ken-
(dy geschiedde.
De verdere bewijzen tegen Oswald
«en overigens ook al overtuigend ge-
Maar er zullen nog wel meer feiten
m het licht komen. Het ministerie van
justitie was verontwaardigd dat na de
moord het onderzoek door de plaatse
lijke politie voor afgesloten werd ver
klaard. Herbert Miller, hoofd van de
criminele afdeling van het federale bu
is naar Dallas gegaan om het on
derzoek te leiden.
Federaal
De republikeinse afgevaardigde Ayres
il een wetsontwerp indienen waarbij
dere aanval op een president, vice-
president of minister een federale' aan
gelegenheid wordt, zodat de FBI onmid
dellijk een onderzoek kan instellen. De
moord op president Kennedy was een
overtreding van de staatswet in Texas.
Naar aanleiding van de geruchten over
een samenzwering om Oswald het zwij
gen op te leggen, zullen de FBI-mensen
het onderzoek ook in deze richting uit
strekken. Dat zal inhouden dat het ver-
■den van Ruby, de moordenaar, wordt
agegaan. Ruby zal volgende week in
staat van beschuldiging worden gesteld.
Een advocaat uit Chicago verklaarde dat
Ruby in de tijd dat hij in Chicago
woonde, goed bekend was in de misda-
dïgerskringen van deze stad. Hij zou in
dertijd gevreesd ziin om zijn ruwe me
thoden en zijn vechterscapaciteiten. Een
dienstvriend van Ruby verklaarde te be
twijfelen of Ruby uit vaderlandslievende
overwegingen gehandeld had.
Afkeuring
De reacties over Ruby's daad zijn
veideeld. Sommigen juichen het toe,
de meesten echter keurden het af.
Twee advocaten die in eerste instantie
toegestemd hadden hem te verdedi
gen, trokken zich terug, naar men zegt
wegens bedreigingen aan hun adres
geuit.
Inmiddels is Oswald zelf, de man
die zoveel beroering heeft teweeg
gebracht, in alle stilte op het kerk
hof van het stadje Fort Worth be
graven, De lijkwagen werd gevolgd
en voorafgegaan door vier politie
wagens. Slechts zijn vrouw en enkele
familieleden waren aanwezig.
Peru: Nobelprijs
voor Kennedy
De kamer van afgevaardigden van
Peru heeft wijlen president Kennedy
kandidaat gesteld voor de Nobelprijs van
de vrede.
Volgens de reglementen is dit echter
onmogelijk: een kandidaatstelling moet
bij het leven van de betrokkene geschie-
het centrum van de belangstelling gestaan. Deze keer geen juichkre
ten van een door hem tot geestdrift gewekte massa, maar slechts een diep-
ontroerde menigte die met betraande ogen cn verscheurde harten de be
grafenisstoet gadesloeg, hetzij langs de te volgen route, hetzij vastgenageld
aan het tv- of radiotoestel. Dank zij de satelliet Telstar konden miljoenen
mensen in achttien Eurovisielanden en zeven communistische staten een
deel van de televisie-uitzending van de-plechtigheid-van-het-jaar volgen
Om ongeveer half drie Nederland
se tijd werd de rotonde van het Ka
pitool, waar het stoffelijk overschot
van wijlen president Kennedy was
geplaatst, gesloten. In de daaraan-
voorafgaande achttien uren hadden
naar schatting niet minder dan
240.000 mensen langs de lijkkist ge-
defilieerd. Zeker tweeduizend Ame
rikanen moesten, na zeven uur te
vergeefs gewacht te hebben, onver-
richterzake naar huis terugkeren.
Tot de laatsten die tot de rotonde
werden toegelaten, behoorden de
oud-vice-president Richard Nixon
en diens echtgenote.
Op hetzelfde moment dat de bronzen
deuren van het Kapitool dicht gingen ver
trokken de echtgenote van de overleden
president en andere leden van de familie
Kennedy van het Witte Huis naar
noemd gebouw om vandaar het stoffelijk
overschot van de president naar de St.
Mattheus-kathedraal te begeleiden. De
kist werd op de affuit geplaatst en m<
Amerikaanse vlag met haar vijftig stc
overdekt. Zes witte paarden trokken de
affuit. Een militair escorte begeleidde de
stoet. Mevrouw Kennedy was in gezel
schap van twee broers van haar overleden
man, Robert en Edward. Voordat de kist
de rotonde werd uitgedragen knielde
Jacqueline Kennedy nog even bij de
bronzen kist.
Witte Huis
Bij het Witte Huis stond de stoet enige
tijd stil om de koningen, koningingen,
presidenten en premiers in de gelegenheid
te stellen zich erbij te voegen. Hadden
mevrouw Kennedy en haar familieleden
de afstand van het Kapitool naar het
Witte Huis per auto afgelegd, de traditie
wilde dat een ieder zich te voet naar de
kerk zou begeven.
De samenstelling van de begrafenisstoet
heeft de afdeling protocol van het minis
terie van buitenlandse zaken heel wat
hoofdbrekens gekost. Ten slotte werd de
eenvoudige bepaling uitgevaardigd dat de
hoogwaardigheidsbekleders zich in alfa
betische volgorde overeenkomstig de na
men van hun landen in de stoet zouden
voegen. Achter de affuit die geplaatst was
wagen met vier houten wielen, liep
Kennedy, geheel in het zwart
gekleed en gesluierd, met opgeheven
hoofd, met links van haar senator Edward
Kennedy en aan haar rechterzijde de
minister van justitie Robert Kennedy.
Achter hen reed een lage zwarte auto.
vaarin de twee kinderen zaten, John jr.
in Caroline, in gezelschap van hun groot
moeder, mevrouw Rose Kennedy. Slechts
enkele passen daarachter volgden de'
staatshoofden en regeringsleiders, met aan
het hoofd president Johnson en zijn mi
nisters.
Vervolgens kwamen koning Boudewijr
an België, die een rouwband om de
linkermouw van zijn uniform had en
keizer Haile Selassie van Ethiopië. On
middellijk daarachter de indrukwekkende
gestalte van president De Gaulle van
Frankrijk, die qua postuur in de stoet
domineerde. Hij was gekleed in gene
raalsuniform. Hij droeg zijn kepi in de
hand, het enige onderscheidingsteken dat
hij droeg was het kruis van Lotharingen.
Naast hem liep koningin Frederika i
Griekenland, in zwarte rouwsluiers.
Achter hen kwamen president Lübke
an West-Duitsland, president De Valera
an Ierland, president Macapagal van de
Philippijnen, bondskanselier Erhard van
West-Duitsland. Mikojan, de eerste vice-
premier van de Sowjetunie, premier Ikeda
van Japan, premier Home van Engeland,
prins Philip van Engeland, prinses
Beatrix, prins Jean van Luxemburg,
prins George van Denemarken, prins
Harald van Noorwegen, prins B
hard, prins Bertil van Zweden en
vele anderen. Ook de oud-presidenten
Eisenhower en Truman sloten zich bij
de stoet aan.
Tussen de affuit met de lijkkist e
familie Kennedy liep nog een matroos
met een vaandel, gevolgd door een paard
zonder berijder. Rijlaarzen staken
dersteboven in de stijgbeugels. Mevrouw
Kennedy heeft het paard enige tijd ge
leden ten geschenke gekregen van presi
dent Ajoeb Khan van Pakistan.
De kathedraal
In twintig minuten tijds werd de weg
naar de kathedraal, waarlangs zich
schatting 800.000 mensen hadden opge
steld, afgelegd. In de stilte die alom
heerste hoorde men alleen om de tien
seconden de slag van een klok va
kerk en het geluid van voortstappende
Mevrouw .Kennedy, bjj wie zich
dc ingang van de kathedraal haar twee
kinderen voegden, werd in het
portaal welkom geheten door kardinaal
Cushing uit Boston, die bevriend
met de familie Kennedy. Daarna ging
zij, gevolgd door de familieleden e
tientallen staatslieden de kerk binnen.
Ten laatste werd ook de kist met het
stoffelijk overschot van president Ken
nedy binnengedragen.
In de St. Mattheus Kathedraal werd
vervolgens een requiemmis gecelebreerd
door kardinaal Cushing. Men heeft met
opzet geen pontificale hoogmis gekozen,
aangezien men zo zei de kardinaal de
bedroefde familie een langduriger be
proeving wilde besparen.
Toen allen waren gezeten hief kardinaal
Cushing het eerste gezang aan, een gebed
de eeuwige rust van de overledene
en herinnering, dat al wat vlees en
bloed is voor Gods troon moet verschij-
Na het zingen van het Ave Maria
bad kardinaal Cushing hetzelfde gebec
dat tijdens de huwelijksplechtigheid van
de Kennedy's werd gezongen. Vervolgens
las de celebrant een gedeelte uit het
evangelie van Johannes, waarin Christus
zegt, dat Hij de opstanding en het leven
dat zij die in Hem geloven, de dood
niet zullen zien in eeuwigheid.
mis eindigde met het zingen door
het koor van „Mogen de engelen u het
paradijs binnenvoeren" en een korte lof
rede van de kardinaal, die daarin enkele
gedeelten aanhaalde van Kennedy's
inaugurele rede. op 20 januari 1961 uit
gesproken.
Zowel tussen de duizendkoppige menig-
en als op de gebouwen rondom de
kathedraal hadden zich enige tientallen
politiemannen opgesteld uit veiligheids
overwegingen. Verscheidene agenten had
den zelfs plaats genomen op een smalle
richel hoog boven het altaar.
(Voor vervolg zie pagina 4)
De „Groten der aarde" staan stil rond de groeve van een groot man.
De kist van president Kennedy wordt neergelaten. In het midden op
dc voorgrond president Lübke van Duitsland. Charles de Gaulle van
Frankrijk, keizer Haile Selassie, Erhard van Duitsland en geheel links
Japans minister-president Ikeda.
Op de begraafplaats Arlington. De familie Kennedy bij de laatste rust
plaats van de president. Mevrouw Jacqueline Kennedy, Robert Kennedy,
de minister van justitie en de moeder van de overleden president,
mevrouw Rose Kennedy.
De nieuwe president Lyndon B. Johnson verlaat, in gezelschap van zijn
vrouw de kathedraal, waar zo juist de uitvaartmis voor zijn vermoorde
voorganger is gehouden. Aller gedachten waren bij John F. Kennedy.
Aller hoop is nu op Johnson gevestigd. Hem wacht een zware taak.
ZONDER uitzondering zet de we
reldpers achter de moord op Lee
Harvey Oswald een groot vraagte
ken. De Russische pers merkt op dat
Oswald het slachtoffer is geworden
van een rechts komplot: „Hem moest
het zwijgen worden opgelegd". Maar
ook in het Westen, de Parijse bladen
bijvoorbeeld, wordt gezegd dat de
mensen gelijk schijnen te krijgen
die de moord niet zien als een daad
van burgerlijke loyaliteit". Unaniem
wordt de moord op Oswald, hoe
schrikkelijk zijn daad ook geweest
mag zijn, veroordeeld als een uiting
van onredelijke haat, de sfeer waar
in president Kennedy ook vermoord
kon worden. Daarbij komt de politie
van Dallas er al heel slecht van af.
De communistische pers, vooral de
Oostduitse, komt de moord op Oswald
uitstekend te stade om het beeld van
Amerika, „het land van de gangsters",
er nog eens goed bij de bevolking in te
hameren-
Oswald wordt afgeschiilderd als een
martelaar, die vermoord is om de com
munisten te kunnen beschuldigen van de
dood van de president. De Oostduitse
pers vergelijkt Oswald meerdere malen
met de Nederlander Van der Lubbe, de
1933 beschuldigd werd
de Rijksdagbrand, het sein voor de
uit te roeien.
Krachtmeting
De Russische pers opperde de moge
lijkheid dat Oswald in verbinding moet
hebben gestaan met Trotzkisten, getui
ge de titels van de pamfletten die op
zijn kamer werden aangetroffen. De Iz-
westia meende dat de komende presi
dentsverkiezingen zullen worden bepaald
door een krachtmeting tussen „redelij
ken" en „de krachten van de onberede
neerde reactie". Daarom was het be
moedigend te horen dat president John-
plechtig beloofd heeft de politiek van
zijn voorganger voort te zetten. „Iedere
positieve benadering zal leiden tot af-
ming van de internationale spanning",
aldus de Izwestia.
De New York Times schrijft dat de
autoriteiten van Dallas, aangemoedigd
door pers. radio en tv, bij hun behan
deling van de zaak Oswald elk rechts
beginsel met voeten hebben getreden.
Oswalds schuld of onschuld kan thans
et meer worden aangetoond volgens de
aatstavcn van onpartijdige rechtspraak
e een van dc prachtigste sieraden van
ize democratie is, aldus het blad.
T oestem m ing9
Borba, het blad van de Zuidslavische
immunisten, zegt dat de moord „met
toestemming" werd gepleegd, terwijl de
politie de plicht had de ware moorde-
van de president te ontmaskeren,
omdat dit een kwestie van internationale
- en niet alleen Amerikaanse orde
Paris Presse schreef onder de kop
.Tragische twijfel": „Was Oswald de
werkelijke schuldige? Was het geen
komplot? Wilden zij hem niet het
zwijgen opleggen?"
