Aantal promoties
onbevredigend
Synode doet nog geen
uitspraak over Assen
Pro Rege bouwt nieuwe
tehuizen in Duitsland
RODENT
Een woord voor vandaag
Praktische voorbereiding
gereformeerde eenheid
Tussen schoolpoort en huisdeur
WOENSDAG 18 SEPTEMBER 1963
Prof. De Gaay Fortman over V.U.:
Minder colleges
van assistenten
is gewenst
ondenvU«redactle)
het gereformeerd protestantisme nog
steeds een achterstand op cultureel gebied
heeft In te halen en by de studenten een
verbiydende belangstelling voor de cul
tuur aanwezig is.
Stellingen
Prof. De Gaay Fortman meende voorts
dat de stellingen die aan de proefschrif
ten worden toegevoegd niet zozeer een
wetenschappelijke als wel een folkloris
tische functie vervullen. Het ware vol
gens hem gewenst de plicht daartoe af te
schaffen.
D1
generale synode van
Gereformeerd
e Kerken heeft nj-obleemStelUll g
nngen, na uit- 1 O
Pftrtm.n !als tyPc verdwenen. Wanneer sommigen voerige bespreking, nog geen be-
fortman een overzicht gegeven anders dan1 -• - r 6' - s
De scheidende rector stond ook uitvoe
rig stil bij de groeiende neiging colleges
aan assistenten over te laten, hetgeen hij
niet onbedenkelijk achtte. Vooral voor de
eerstejaars is het belangrijk wanneei
zij van de hoogleraren zelf college ont
vangen.
In zijn verslag over de lotgevallen der
universiteit zei de aftredende rector mag
nificus dat 611 vrouwelijke en 3016 man
nelijke studenten werden ingeschreven.
Vorig jaar waren dat er resp. 566 en 2811.
Het aantal buitenlandse studenten be
droeg 97. een kleine achteruitgang
geleken bij het vorige jaar, toen 103 bui
tenlanders werden ingeschreven.
Cultuur
Prof. De Gaay Fortman brak een
voor het spoedig instellen van twee leer-1
stoelen in de faculteit der letteren, name-
iyk voor kunstgeschiedenis en voor j
Spaanse taal en letterkunde. Voor kunst
geschiedenis met name omdat volgens hem
bijzondere activiteiten.
Prof. De Gaay Forlman merkte met
betrekking tot het rectoraat op dat hij
tot tien dagen na zyn ambtsaanvaarding
een voorstander was van het eenjarig
rectoraat. Alles in ogenschouw nemen
de wat dit jaar als rector op zün weg
kwam. heeft hU thans voorkeur voor
een driejarig rectoraat. In de eenjarige
periode is met name het examineren en
tentamineren een schier niet te dragen
last. Drukkend vond de rector-magnlfl-
cus de representatieve plichten ook al
achtte hy de vervulling daarvan meest
al nuttig. Hy vroeg zich af of het by-
wonen van de ontvangsten ter gelegen
heid van nationale en Internationale
congressen niet beter aan dekanen kon
worden opgedragen.
"DIJ DE overdracht van het rec-
toraat van de Vrije Universi
teit te Amsterdam aan prof. dr. F. De zijn tijd verlummelende student is - n
de Roos heeft prof W F de Gaav volSens scheidende rector magnificus gisteren in uroningen.
r- J als type verdwenen. V"
fortman een overzicht gegeven anders dan om redener.
van de lotgevallen van de univer- j «aafdheid soms wat lang
siteit ovf
1962-1963. Bijzondere aandacht
schonk de hoogleraar aan het aan-
tal promoties. Ook indien men er Wrlejarlg
van uitgaat, dat voor een ruime
meerderheid van de studenten de
universiteit in de eerste plaats op
leidingsinstituut voor een functie
in de maatschappij is, is het aantal
promoties onbevredigend. Met
name de economie, de letteren, de
geschiedenis en in mindere mate
de rechtswetenschappen blijven
achter. De eisen die aan een Ne
derlands proefschrift gesteld wor
den, en die gelukkig in het alge
meen worden gehandhaafd, maken
dat de proefschriften de universi
teit bij uitstek in staat stellen haar
wetenschappelijke naam te hand
haven.
„Ik vraag mij dan ook af", zo zei
prof. De Gaay Fortman, „of de hoog
leraren voldoende actief zijn om hun
begaafde leerlingen in de richting van
een promotie te stuwen. De voorheen
bestaande financiële bezwaren zijn
door de na 1945 van overheidswege
getroffen regelingen in ieder geval
niet meer onoverkomelijk. Wellicht is
de voornaamste oorzaak, zo meende
de hoogleraar, dat men wordt afge
schrikt door de gedachte verplicht te
zijn een enigszins omvangrijk boek
werk te schrijven. Indien men zich
voor ogen stelt, dat men voor de pro
motie kan volstaan met het schrijven
van een monografie van 100 a 150
bladzijden druks over een duidelijk
begrensd onderwerp zal men eerder
het werk aanvatten, dan wanneer men
zich spiegelt aan hen die een meestal
mislukte poging hebben gedaan over
hun onderwerp een handboek te schrij
ven.
„We moeten door de zure appel bijten"
Verschuiving van
theologisch
lei vragen
zienswijze t
het karakter
iderzoek betekenen. Maar
zich niet begeven in aller-
an wetenschap. Na zijn
hebben uiteengezet over
van de ..binding" aan al-
;rklaarde
(Van onze kerkredactie)
of de leeruitspraak van de sy_- volgend jaar zal
node van Assen-1926 zal worden; De zaak kwam reeds aan de orde op
teruggenomen, ja dan nee. generale synode van Apeldoorn-1961.
spraak over het rechte
Genesis 2 en 3, naar aanleiding van
de toen geruchtmakende zaak-Geel
kerken. Uit allerlei publikaties is wel
gebleken dat vele theologen de laat
ste jaren die uitspraak niet meer voor
hun rekening nemen. Omdat bij de
behandeling van deze zaak ter synode
thans bleek dat de desbetreffende
deputaten nog geen gelegenheid had
den gehad voor onderling overleg,
met de commissie van preadvies uit
de synode, stelde de praeses, dr. P.
G. Kunst, voor dit overleg alsnog te
doen plaats vinden, alvorens tot een
beslissing te komen. Dit overleg zal
natuurlijk enige tijd vergen, en daar
om kan een uitspraak vermoedelijk
eerst worden verwacht in de voortge
zette zitting, die waarschijnlijk in ja-
ife ife -I-C m ite
sasts^l
ïf
In een speeltuin een pannèkoek eten
Is voor hinders om nooit te vergeten.
hij verzocht na te gaan in hoeve:
uitspraken van „Assen" nog bindend
zijn. Om aan dit verzoek te voldoen
werd een deputaatschap benoemd om
hierin van advies te dienen. Deze depu-
synode
uitvoerig
verstaan
taten kwamen
rapport-met-bijlagen
werd betoogd dat snds 1926 de pro
bleemstellingen aangaande Genesis 2 er
3 verschoven zijn en dat nieuwe argu
menten zijn aangevoerd „om de onder
ons traditionele opvatting van deze
hoofdstukken los te laten". Maar de
vraag hoe Genesis 2 en 3 moeten wor
den verstaan hangt naar het oordeel
van de deputaten ten nauwste samen
de algemene vragen aangaande het
de bijbel.
Daarom stelden de deputaten voor uit
te spreken dat „Assen-1926" niet langer
als een bindende leeruitspraak in de
kerken zal gelden, maar dat een depu
taatschap zal worden benoemd met de
opdracht „een volgende synode van ad
vies te dienen met betrekking tot de
vraag of het gewenst en mogelijk Is
dat de synode, door een bepaalde uit
spraak of door een herderlijk schrijven,
zich uitlaat over de opvatting van Ge
nesis 2 en 3 en/of over de algemene
vraagstukken aangaande het verstaan
van de bijbel, en wanneer zij tot dc
overtuiging komen dat deze vraag be
vestigend moet worden beantwoord, zulk
een uitspraak of zulk een herderlijk
schrijven voor te bereiden".
Alvorens de synode zich in plenaire
zitting over het deputatenrapport ging
beraden had de commissie van pread
vies voor dogmatische zaken (ds. A. C.
van Nood (voorzitter), prof. dr. A. D.
R. Polman (rapporteur), dr. J. G. Aal-
der8, ds. A. S. Timmer, ds. K. G. Ide-
ma en de ouderlingen S. Scheper. A.
Staal. E. Koster, J. van Die en J. H.
Bierlink) zich daarop bezonnen en hier
over een preadviserend rapport op de
synodetafel gelegd.
Daarin werd betoogd dat een ophef
fing van de leeruitspraak niet kan ge
schieden voordat de verschuivingen die
zich de laatste jaren op exegetisch ge
bied hebben voorgedaan, nader zijp
getoetst. De commissie stelde dan ook
voor in afwijking dus van de depu
taten de binding aan de leeruit
spraak vooralsnog niet ongedaan te
maken doch rst opnieuw een aantal
deputaten te /noemen die „een" vol
gende synod ,«der zou moeten advi
seren over de>raag „of de ontwikke
ling van het Schriftonderzoek, met na
me ten opzichte van de verschillende
literaire genres in de bijbel, genoeg
zame grond bietft om de binding aan
de traditionele opvatting aangaande
Genesis 2 en 3, gelijk zij in de leer
uitspraak van Asscn-1926 haar vertol
king vindt, op te heffen".
Meerderheid
Gunstiger subsidieregeling van Rijk
Betere betaling
tehuisleiders
onzer redacteuren)
DE KONINKLIJKE Militaire Bond
Pro Rege gaat zowel in Nederland
als in West-Dnltsland tehuizen bonwen,
daartoe in staat gesteld door een nieu
we subsidieregeling, die door het Rijk (Van
Is ontworpen. Kolonel KNIL b.d. G. Wie-
ï?".i2 D" Enschede. Steenttljker-
bond, die vandaag in Utrecht ls gehou- wold en Hilversum. Dit laatste te-
den. huis wordt opgetrokken bij de ingang
i van het Marine Opleidings Kamp en
Op dc vergadering van vorig jaar had ajs tehuisleider lal daar gaan optre-
1". den de heer C. de Wolf, de enije
overlevende van de ramp met de
het be- 0-16 en thans chef d'équipage van
het M.O.K.
blijven bij het miiita.
Handorf, doch dat eerst e<
gevonden moest worden
oplossing
fjevonden moest worden voor het be-
angrijke probleem van de financiering.
Vanmorgen zei hij: „Thans zijn we zo
ver. Op 4 juli jl. heeft de (toenmali
ge' staatssecretaris van defensie luite
nant-generaal b.d. M. R H. Calmeyer
ons geschreven, dat hij gaarne bereid
is medewerking te verlenen voor dc
bouw door onze bond van drie grote
militaire tehuizen in West-Duitsland en
aan de bouw van drie tehuizen te stich
ten door de Centrale van Katholieke Te
huizen. terwijl in onderling overleg nog
moet worden beslist wie een zevende
zal bouwen. Behalve deze zeven grote
tehuizen zullen er nog enige van meer
normale afmetingen worden opgericht
en wel een te Borgholzhausen en een te
Erie. Een geweldig project dus en de
uitvoering is mogelijk geworden door de
grote steun én medewerking van het de
partement van defensie. In het kort
komt de financiële steun hierop neer.
dat onze bond per te bouwen groot te- ter
hu:j een lening van maximaal 350.0001bev
mag sluiten en per normaal tehuis van
max.maa! 100.000. terwijl de regering
een jaarlijkse subsidie geeft voor rente
en aflossing van deze leningen".
Het tehuis te Steenwijkerwold zal een
belangrijke uitbreiding ondergaan. Het
bezoek daar is zo toegenomen, dat het
nodig was een tweede tehuislelder
te trekken en een
woning te bouwen.
Over het algemeen is het bezoek aan
de militaire tehuizen sterk gestegen,
hetgeen met name in de omzet tot
uitir.g is gekomen. In 1962 werd voor
het eerst in de geschiedenis van Pro
Rege een omzet genoteerd van meer
dan één miljoen gulden.
Het aantal bezoekers bedroeg in dat
jaar 1.348.594. Er werden verkocht
1.750.000 koeken. 1.050,000 kopjes koffie.
750.000 flesjes limonade en bier. en het
aantal telefoongesprekken, dat werd ge
voerd bedroeg 190.000, waarmee eeD be
drag was gemoeid van rond 60.000.
DUITSLAND
In Seedorf komt een groot tehuis ten
behoeve van de Koninklijke Landmacht.
Het heeft een totale lengte van 54 me-
diepte van dertig meter. Het
grote kerkzaal. vier conver
satiezalen. een kantoor voor de leger-
Ult de discussie bleek wel dat verre
weg de meeste synodeleden weinig meer
-oelden voor een handhaven van de bin
ding aan de leemltsnraak-1926. Een plei
dooi voor opheffing der binding werd ge
voerd door dr. F. L. Bos uit Vlaardin-
gen, ds. D. van Enk uit Veenendaal,
ds. D. Vreugdenhil uit Rulnerwold, ds.
W. Schouten uit Utrecht en ds. D. A.
Vogel uit Geleen. Dr. Bos betoogde dat
een leerultsnraak evident moet zijn.
Door de prohleemverschnlvingen In de
exegese is de basis waarop Assen-1926
rust. op z'n minst wankel geworden. En
I dat is naar spr.'s oordeel al voldoende
lom de binding aan de uitspraak ten'et
te doen. Evenals tal van sprekers die
I na hem kwamen, betoogde dr. Bos dat
j de vrijheid van exegese moet worden ge-
jhandhaafd. en dat de synode z
mogelijk uitspraken moet doen.
Enkele sprekers, zo dr. O. C. Broek
Roelofs uit Zuidlaren, ds. Schouten
ds. Vogel, meenden dat de binding
in feite al niet meer is. omdat van
lerlei zijde „Assen" wordt bestreden
zo dat de kerk maatregelen neemt.
Prof. dr. D. Nauta vond het rapport
van de commissie zeer onbevredigend.
Hij vocht haar rapport dan ook op tal
I van punten aan Een nieuw deputaat
Hoewel het Rijk helpt bij de bouw, schap zou z.i. het instellen van eer
blijven er toch financiële zorgen voor.
Pro Rege over. De bond dient de tehui-
zen nl. in te richten. Daarvoor heeft
het bestuur allerlei akties georgani
seerd, die. naar de cijfers uitwijzen,
welwillend door het Nederlandse volk
worden gesteund. Er is een glazenaktie
(alleen al in Zuid-Holland zijn zestig
duizend Pro Rege-glazen verkocht), er
is een kopjesaktie (in 30.000 Nederland
se gezinnen staan kopjes, waarin
naar de bedoeling is zeker elke zon
dag een dubbeltje wordt gestopt), en,
tenslotte geeft de bond twee fraaie al-l
bums uit. een over de Koninklijke Ma-,
rine (Vlootpraeti en een over de Ko
ninklijke Landmacht (Van Heiligerlee
tot Korea).
lerlei synodale uitspraken,
prof. Nauta de uitspraak van I92ö m net
concrete gebeuren van toen wel verant
woord te achten. De zin van die uit
spraak was de handhaving van het ge
zag van de Heilige Schrift. En dat laat
ste is nog steeds de taak van de synode
en de kerk. Spr. stelde daarom voor
thans alleen uit te spreken dat het in
1926 de bedoeling was het gezag der
Schrift te handhaven, en voor het ove
rige alleen vast te stellen dat het ge
zag van de Schrift nog onverkort wordt
gehandhaafd, met d'ien verstande even
wel dat exegetische vragen geheel open
besproken kunnen worden.
Prof. dr. W. H. Gispen, een van de
deputaten, raakte dit punt even later
ook aan toen hij een „persoonlijke ver
klaring" aflegde. Hij zei persoonlijk
„Assen" wel voor zijn rekening te kun
nen nemen. Dat hij zich toch met het
deputatenrapport akkoord had verklaard,
komt voort uit de „kerkelijke eerlijk
heid" die hierbij in geding is. Nu er in
de kerken zoveel twijfel aan „Assen" is.
zou handhaving van die leeruitspraak
tot een eindeloze reeks tuchtprocedures
leiden. En daarvan is prof. Gispen geen
voorstander. Temeer niet omdat hij per
soonlijk „Assen" niet nodig heeft: „Als
er strijd zou komen, moet die worden uit
gevochten op het terrein van de belijde
nis en niet in de sfeer van de exegese".
Langs elkaar
Prof. dr. N. H. Ridderbos uit Amster
dam. die namens de deputaten het
woord voerde, zei dat deputaten en pre
adviserende commissie langs elkaar
heen hebben geredeneerd. De quintes-
sens van het deputatenbetoog is: ook
zonder dat de exegetische verschuivin
gen nader zijn getoetst, moet de bin
ding aan „Assen" worden opgeheven.
Maar nu zegt de commissie: omdat er
geen toetsing van de verschuivingen
heeft plaats gehad kan de binding (nog)
niet worden opgeheven. Prof. Ridder
bos meende dat het zuiverend zou wer
ken als de binding wordt opgeheven.
„Wij moeten door de zure appel heen
bijten, dan is de weg gebaand om de
zaak nader te bekijken." In tegen
stelling tot de opvatting van meer
dan één synodelid oordeelde hij ech
ter een nieuw deputaatschap wel no
dig, „om de verhoudingen in onze
kerken nader af te bakenen".
Verschuivingen
Prof. dr. G. C. Berkouwer, die even
eens namens het deputaatschap sprak,
vond dat de discussie ter synode reeds
getuigenis aflegde van de verschuivin
gen die zich ook binnen de kring der
synode voordien. Zozeer zelfs dat spr.
n'ieUW
RATTE N-
PASTA
\RAT
MUIZ£N\P/
VLOKKEN
ROEIT ZE GENADELOOS UIT
niet achterwege te kunnen laten.
Met dit laètste kwam hij al heel
dicht in de buurt van de preadviseren
de commissi-. Haar rapporteur, prof.
dr. A. D. R. Polman, deelde namelijk
even later mee dat de commissie de
hele zaak voornamelijk had bezien als
een beleidskwestie, uit een oogpunt van
pastorale bewogenheid. Dat was voor
de commissie ook de aanleiding niet op
_ii ï.i -n het deputaten-
n daarom waren
ten onrechte ver
wijten gemaakt. „Zelfs is het zo", al
dus prof. Polman, „dat ik als theoloog
ook voorstander ben van opheffing der
binding." Maar als synodelid durfde hij |t.n.
deze beslissing thans nog niet aan, juist Lett| liuine'deV sCn'odê
omdat de toetsing in het deputatenrap- - -• n* der ,ynoae
port ontbreekt. De commissie beoogt
met haar voorstel dan ook niet de voor-
beeriding van een nieuwe uitspraak, en
ook geen diepgaand wetenschappelijk
Schriftonderzoek. De bedoeling der com
missie is alleen het volk duidelijk te
maken dat de bijbel zelf de ruimte
opent om ..Assen" terug te nemen. „Er
zijn duizenden eenvoudige gelovigen in
den lande", aldus prof. Polman, „die
vandaag nog zeggen dat „Assen" hen
destijds in de ziel heeft gegrepen."
Juist voor deze mensen moet de syno-
Er waren er blijkbaar in Israël, die verlangden naar de dag
des Heren. Amos. schapenfokker uit Tekóa, maar geheel onrer-
wacht door God opgeroepen om het oordeel aan het volM
Israël te verkondigen, beklaagt de mensen, die dit verlangenl
koesteren ernstig. Wat verwachten zij eigenlijk van die dag
Amos zegt: „Duisternis is hijen geen licht! Zoals wanneen
iemand vlucht voor een leeuw, en een beer overvalt hem; en
hij komt naar huis en leunt met zijn hand aan de muur, en hem
bijt een slang! Duisternis zal immers de dag des Heren zijn en!
geen licht, ja donker en zonder glans". U kunt de man uoïgenJ
die het overkomt: nergens vindt hij bescherming, op geen
enkele plaats is hij veilig en geborgen. Zó zal de dag dei
Heren zijn voor degenen, die ernaar verlangen, een dag van de(
allergrootste verschrikkingen. U zegt misschien: is dat dan na
de boodschap van het Evangelie? Het vreemde van het geva
is, dat hier mensen naar Gods komst verlangen, terwijl zi
toch drommels goed kunnen weten, dat God met het oordee
komt, omdat hun leven allesbehalve in overeenstemming U
met Zijn wil. Zij hebben daar blijkbaar geen begrip van. zi
ver zijn zij van het goede pad afgeweken. Misschien hebber
zij gedacht: God komt voor ons alles weer in orde maken en
de slechterikken gaan eraan! Dat dacht u maar. schijnt Goc
te zeggen. Als u tegen de muur leunt, bijt u een slang. En da\
is minstens zo erg als de beet van een leeuw of van een beer
Het is wèl zaak onszelf af te vragen, of een eventueel verlangen
naar de dag des Heren vanuit de juiste motieven voortkomt
Opdracht aan deputaten
(Van onze kerkredactie)
De Gereformeerde Kerken zul-
len met kracht de pogingen voort
zetten om te komen tot ,,de door
God geboden eenheid met alle
gereformeerde groeperingen".
De deputaten die volgens het gis-
teren in Groningen genomen sy
nodebesluit hiertoe zullen worden
benoemd zullen zich moeten be
zinnen op de vragen en middelen
die noodzakelijk en geoorloofd
zijn om de kerkelijke eenheid
praktisch voor te bereiden.
Verder krijgen die deputaten de op
dracht medewerking te verlenen" aan het
tot stand gekomen gereformeerd convent,
waarin samenwerken personen uit de
Gereformeerde Kerken, de Christelijke
Gereformeerde Kerken, de vrijgemaakte
Gereformeerde Kerken, de vrije Gerefor
meerde Bond in de Ned. Herv. Kerk en de
Gereformeerde Gemeenten. Alleen de
Gereformeerde Kerken en de Christelijke
Gereformeerde Kerken werken hierin
samen krachtens officieel-kerkelijke op
dracht. Verder zullen de deputaten zich
met andere gereformeerden hebben te
beaden over het in het leven roepen van
een permanente gereformeerde raad in
Nederland, „in welke raad de gelegen
heid zal -bestaan in gemeenschappelijk
overleg met elkander te spreken over
principiële vraagstukken die de kerken
van gereformeerde belijdenis moeten
bezig houden en hierdoor de toenadering
tot elkaar te bevorderen".
De formulering van de opdracht ten
aanzien van de permanente gerefor
meerde raad kwam tot stand als gevolg
de aantonen dat de exegetische verschui
vingen in de bijbel zelf hun grond vin
den. Allerlei wetenschappelijk mate
riaal is daarvoor aanwezig. Het moet
alleen worden „vertaald" voor de ge
wone man. En dat is in feite alles wat
de commissie vraagt.
Op grond van de door prof. Polman
verdedigde opvatting, gelegd naast de
betogen van de zijde der deputaten,
ziet het er dus alleszins naar uit dat
orden gezien In dc voortgc-
g der synode een gemeen-
schappelijk voorstel ter tafel te leggen.
Geen onderzoek
Een jarenlang van synode tot sy
node slepende zaak kwam gisteren
tot eeh definitieve beslissing, üe syno
de besloot met overweldigende meer
derheid niet over te gaan tot een psy
chologisch structuuronderzoek van
a.s. predikanten. Met een iets kleine
re meerderheid werd zelfs besloten
geen enkele stap te dezer zake te
nemen. Deze besluiten werden geno
men op grond van een daartoe strek
kend voorstel van ds. A. C. van Nood
en een aantal andere synodeleden.
Reeds vanaf de sjfaode van Leeuwar-
den-1955 prijkte op elk synode-agen-
dum de vraag of a.s. predikanten
psychologisch moeten worden onder
zocht. Door de beslissing van giste
ren is deze hele zaak dus nu van de
van een amendement van prof. dr. D.
Nauta. die daarmee de aanvankelijH
door de preadviserende commissie voor«
gestelde formulering in die zin gewijd
zigd wilde zien, dat niet meer word»
gesproken van „de gereformeerde ge
zindte". De kwestie kwam aan de orde
bij de behandeling van het rapport dei;
deputaten voor de eenheid onder gere
formeerde belijders. Het deputaatschao
heeft zich in hoofdzaak met twee aan
gelegenheden bezig gehouden:
1. het gereformeerd convent, aan d»
oprichting, waarvan sinds 1956 i»
gedokterd en dat eerst sinds februari
jl. is geconsolideerd;
2. de samenspreking met de christelijk»
gereformeerde deputaten voor d»
Onbehagen
zeker»
het feit. dat er zo weinig schot zit i
het overleggen en samenspreken van de,
verschillende gereformeerde groeperin
gen. Prof. Nauta, die zich zeer sceptisch
gestemd toonde, meende, dat de oprich
ting van een gereformeerde raad nog in
een ieer ver verschiet ligt, ja, dat er
zelfs in het thans bestaande convent
maar weinig zal zijn te bereiken. En
ds. D. van Enk drukte zijn bewonderinj
uit voor de grote lankmoedigheid van
de deputaten die door de gesprekspart
ners steeds weer in het defensief wordei
geplaatst doordat ze hun voorgelegde
vragen moesten beantwoorden. Zouden
nu eens niet van onze kant aan de chris
telijke gereformeerde broeders vragen
moeten worden gesteld? Wanneer d«
gereformeerde deputaten wat meer in
het offensief zouden gaan, zou dit d(
bespreking op een hoger niveau kunnei
brengen, zo meende ds. Van Enk.
Dr. F. L. Bos uit Vlaardingen en ds,
M. Vreugdenhil uit Ruinerwoltl ullden
ook graag de confessionelen uit de Ned.
Herv. Kerk bU het gereformeerd convent
betrekken en ds. W. Schouten uit Utrcchi
vroeg zich af waarom het niet gelukt
was het wantrouwen weg te nemen. H||
informeerde of de deputaten niet meer
een dogmatisch dan een confessioneel
gesprek hadden gevoerd.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Arnemuiden J. G.
Abbringh te IJsselmuiden.
Bedankt voor IJsselmuiden J. H. Cir
kel te Huizen (N.H.), voor Zonnemaire|
K. van der Sluis kand te Amsterdam.i
voor Mastenbroek A. J. Mulder te Me-i
teren en Eest.
Beroepen (toez.) te Leerdam S. W,
Verploeg te Waspik, te 'T Harde D. v.
d. Berg te Veenendaal.
GEREF KERKEN
Beroepen te Schiedam drs C. Klap
wijk te Apeldoorn, te Beilen J van Da
len te Uitgeest.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Rotterdam-Zuid P. Blok
te Dirksland.
CHR. GEREF- GEMEENTE
Tweetal te Gouderak ds H. van Kootenj
te Werkendam en kand. H J. Ch. Zwij-
nenburg, kand. te Gouderak. Laatstge-'
tehuisleider*-
Dit tehuis moet zo groot zijn. om
dat het ook ten dienste moet staan
van de ongeveer driehonderd gezin
nen van militairen, die in Seedorf zijn
gevestigd. Bij de bouw moest er re
kening mee worden gehouden, dat de
echtgenoten van deze militairen haar
ontspanning In dit tehuis zouden gaan
zoeken.
«.t a i__j Een groot tehuis komt er ook nog in
Maar ook Nederland krijgt meer Schoppingen, veertig kilometer ten oos-
en betere tehuizen. Zij worden ge-1 ten van Enschede en voorts is er het
■tlcht (of gebouwd of gerestaureerd) plan tot de bouw van nog een tehuis
In Keizersveer, Utrecht, Venlo, Weert,'of van misschien twee tehuizen.
NEDERLAND
Zonder klemmen lijmt u snel met AVA SNELFIX
SUBSIDIE
De nieuwe subsidie-regeling bezorgt
Pro Rege een voordeel van 85.000 per
jaar. Het bestuur heeft daarom beslo
ten een betere betaling voor de tehuis-
leiders In het leven te roepen. Met te
rugwerkende kracht tot 1 januari 1963
wordt hun een salarisverhoging gege
ven. variërend van 600 tot 1.200 's
jaars.
Dit alles werd vanmorgen in het ope-1
ningswoord van de voorzitter en de
daarop volgende bespreking meege
deeld.
Hoewel de heer Wielinga zich dank
baar toonde voor de belangstelling, die
allerwegen voor het werk van Pro Re
ge wordt gedemonstreerd, moest hij
toch een kritisch geluid laten horen. Ge
lukkig sporadisch, hoort men soms op
merkingen. „die van weinig inzicht en
begrip getuigen. Pro Rege zou maar
dure huizen bouwen, soms op plaatsen
waar dat niet nodig is, en het karakter
van de tehuizen zou 100 procent moe
ten veranderen".
Tegen deze misvattingen nam bij
sterk stelling. „WIJ willen door onze ar
beid ln de tehuizen de bezoekers iets
doen gevoelen van de liefde van Chris
tus tot deze wereld, hen uit christelijke
liefde de hand toesteken, hen bewaren
voor of trekken tot onze Heer en Hei
land."
HETii een gezin zoals alle ande
re. Neen, toch ook weer niet al
le. Elke gezinsgemeenschap heeft
ten slotte zijn eigen individualiteit,
met de eigen, al of niet opvallende,
kenmerken.
Er zijn dus de vader en de moe'
der plus een tienjarige zoon en een
kleuterdochtertje. Keurige men
sen. nergens een weeffout te be
speuren. gezien bij de buren,...
gewaardeerd door alle leveran
ciers. Natuurlijk komen er wel eens
kleine kortsluitinkjes voor, daar be
hoeft men echter nog geen drama
in te zien. Tenminste
Ongeacht die maatschappelijke on
kreukbaarheid, de voorbeeldige zin
voor orde en regelmaat, vertoont er
zich op het voorhoofd van de buiten
staander toch wel eens een kleine
frons, wanneer in een gesprek de va
der ter sprake komt.
Zo'n reactie hoe minimaal ook.
geeft te denken. Daarom is het goed
eens even stil te staan bij de psyche
van de heer des huizes. Wellicht valt
er een en ander uit te verklaren.
De kinderen hebben er geen weet
van en de moeder breekt er zich het
hoofd niet over zij heeft wel wat
anders te doen, maar toen vader de
leeftijd had van zijn Kees nu, was
het leven allerminst een paradijs
voor hem: de huiselijke omstandig
heden lieten zo ongeveer alles te wen
sen over, de knaap kwam zowel gees
telijk als lichamelijk veel te kort, er
groeide een norse weerzin ln het jon
ge hart, een knellende wanhoop om
het onverdiende, niet te redresseren
lot. Er begonnen zich complexen te
vertonen, buien van neerslachtigheid
afgewisseld met wrokkig koppen, in
een woord, de jongeman bleek ken
nelijk gefrustreerd, al was in die da
gen dit woord nog niet in het spraak
gebruik opgenomen.
Toch liep zijn leven voor de bui
tenwereld niet over moeizame, onbe
gaanbare wegen: de periode van de
diensttijd doorstond hij zonder con
flicten met meerderen of wapenbroe-
daad. barst papa uit
aanjagende woede. Berg je dan
maar. Iedere mogelijkheid om de
man te overtuigen van zijn ongelijk
is uitgesloten, zelfs de moeder die
met het huishouden trouwens haar
handen vol heeft, houdt zich maar
liever afzijdig en hecht meer aan een
vlug afgewerkt wasje dan aar, eer.
bij voorbaat tot mislukking gedoem-
gaat een drukke uitwisse
ling van brieven en platen mee ge
paard, voorlopig nog ietwat klandes-
tien. want je ouders zijn van
andere generatie, je kunt nooit
Heeft 2
valt te begrijpen,
wat wilt t
ders. Wellicht heeft de militaire dis
cipline daar een aandeel in gehad,
wie zal het zeggen. Soms komt het
trouwens ook voor dat het leven zelf
ingrijpt door buitensluiting van ver
dere remmende factoren. Hoe het zij,
er is een gezin gesticht en twee ge
zonde spruiten versieren het met al
les wat des kinds is. hetgeen wil zeg
gen serene aanhankelijkheid, ge
mengd met nu en dan geraffineerde
streekjes. Zo gaat dat.
Maar nu zijn we toe aan het ver
schijnsel van buurmans occasioneel
voorhoofdfronsen. Wanneer de tienja
rige stamhouder, hoe weinig brave
Hendrik hij overigens is. een enkele
maal de schijn tegen zich heeft en
verdacht wordt van andermans euvel-
ï'n knaap intuïtie? Een feit
is het in ieder geval dat het barsten
van de bom dichterbij is dan hij kan
vermoeden. Kees. Kees, let p je
irbitrage. Dat dit voor Keesje zaak. Och, hij is nog zo jong, hij wil
onplezierige bijkomstigheid is. het gevaar niet zien.
Op een morgen ligt er een dikke
enveloppe op de mat bij de v>
deur. Papa. als zakenman zich
heugend op een mooie order.
dwijnt ermee in zijn kantoortje
Een ogenblik later staat het hele
huis op stelten. Kees,,
zit die jongen, wat is
een vertoning In zijn trillende
handen ritselen foto's en (openge
scheurde) brieven.. Aan de jonge
heer Kees Wakker Een stiekeme
niet alle moeders zijn begiftigd met correspondentie. Plaatjes
tactische knobbel en" ach. deze tende
hardwerkende vrouw heeft verder broek,
zulke mooie eigenschappen, dat het mijn
overdreven zou zijn over die éne ne- n„
gatieve te vallen. votie I
Inmiddels is Keesje ieng.emerhand M.jn fijne .pullen.
tot Kees gepromoveerd.
Popsingers in spijker-
Wel hier en gunter. Zit
in zo"n kliek!
Kees komt op het scha-
Pa. niet doen. niet doen.
De hele collectie
de haaien! Maar redelijkheid
ijn onder- JJ HUP .„.BWjPH-
staat niet in vaders woordenboek
er laait haat op in de ogen van de
jongen. Het jongere zusje legt haar
arm om zijn schouders, de onderwij
zer probeert later bemiddelend op te
treden. Het komt tot een gewapende
vrede. Maar de brokken zijn niet
dige belangstelling van de jongen, die
niet alleen schoolvakken maar ook de
terreinen van sport en kunst be
strijkt.
Kees is muzikaal, dat is hij al
thans in eigen ogen. Uit hoofde daar
van is hij toegetreden tot een heuse v-
fanclub, die zwaarwichtig contact schade in
poogt te onderhouden met de helden onberekenbaar...
van de showbusiness. Een machtige
