Democratie van India is in Azië toonaangevend Welke kunstschatten wil Indonesië graag hebben? Regulering van de groei van cellen in studie Bosbranden hevig» er 51 komt... „Kloof arm- rijk steeds dieper Aardappel naar Europa Jjt oen &onte lij. P 1 s WOENSDAG 11 SEPTEMBER 1963 Kankercongres in Amsterdam Een van de grootste problemen bij het moderne kankeronderzoek betreft de regulering van groei van de lichaamscellen en de afwijkingen die hierin kunnen optreden. De tweede zittingsdag van het internationaal kanker- congres, dat ter gelegenheid het 50-jarig bestaan van de ver eniging „Het Nederlands Kanker Instituut" in het Tropenmuseum wordt gehouden was in het bij zonder aan dit onderwerp gewijd. ïi paar) ndjtj Rond Cascavel en Guarapuava, on geveer 350 kilometer ten Westen en Noordwesten van de hoofdstad van Parana, Curitiba, rijn de bosbran den opnieuw in hevigheid toegeno men. Duizenden soldaten, brand weerlieden en vrijwilligers vechten nu reeds een week onafgebroken te gen de vlammen. Uit een communiqué van de Brazi liaanse militaire politie blijkt dat e 64 plaatsen in de staat Parana nii brandhaarden zijn ontstaan. Er wordt geen enkele grote stad bedreigd en nieuwe slachtoffers rijn er niet geval len, maar de verliezen rijn niet te schatten. Te Monte Alegere, hét grootste r voir van dennen in Brazilië, rijn vier honderd miljoen bomen ter waarde van twee honderd miljoen dollar verkoold. De cellulosefabrlek te Klabin, de be langrijkst* in Latijns-Amerikawaar 8500 man personeel werkt, kon mede dank rij de hulp van Amerikaanse tech nici die vorige week aankwamen, be houden blijven Een andere celluloeefa- briek, te Lueher in het gebied van Gua- rapuava, wordt reed® drie dagen door het vuur bedreigd. In. deze omgeving ie de grootste schade aangericht. Er rijn daar 35 personen omgekomen, 60 gewond en 106 huizen vernield. Twaalf Verkoolde lijken werden in een moeras aangetroffen, dat door de hitte geheel is drooggelegd. Het waren boeren die vergeefs hadden getracht zich In graven. Lucihtverkenning van de getroffen ge bieden is door de geweldige rookontwik keling nog niet mogelijk. Nazibeul ontkent alle schuld In Graz ln Oostenrijk wordt op het ogenblik de 52-jarige Stefan Rojko ver hoord over zeven van de 82 moorden waarvan hij wordt beschuldigd in zijn functie van onderdirecteur van een ge stapogevangenis in een Duite concentra tiekamp tijdens de Tweede Wereldoor log. De verdachte heeft alle schuld ont kend. Het proces, dat gisteren is be gonnen zal naar verwacht wordt vier weken duren. Het eerste geval waarvan Rojko wordt beschuldigd is het vermoorden van een bekend Joods hoogleraar, wiens naam niet bekend is gemaakt. De verdachte ontkende de man te hebben gedood en ook alle andere beschuldigingen lieten hem onberoerd. Hij zou al deze men sen hebben omgebracht door ze met de kolf van een geweer zolang te mishan delen tot de dood intrad. Onder de gevangenen werd de ver dachte destijd de „engel des doods" genoemd. Onder voorzitterschap van de Leidse hoogleraar prof. dr. H. J. Veldstra werd een vijftal inlei dingen over de groeiregulering gehouden. Speciaal werd het gedrag besproken van hormonen, stofwisselingsprodukten en weefsels, specifieke stoffen in ver band met de groei van de lichaams cellen. Het geldt hier de ordelijke, ge regelde gebeurtenissen, ingebed in het patroon van de normale lichaamscellen. Met het verkregen inzicht kan men zich een duidelijker beeld vormen van het geen oorzaak kan zijn van het onorde lijke gebeuren tijdens de groei van kankercellen. Tijdens de middagzitting hield het congres zich in het bijzonder bezig met de functie en de structuur van tumor cellen. Deze zitting stond onder leiding van de Duitse hoogleraar prof. dr. H. HamperL Onderwerp van discussie waren in het bijzonder de chromosomen, dat zijn de structuurtjes waarin het erfe- en de opbouw van de tumorcel zoals deze uit bestudering door middel van de electronenmicroscoop is waar te ne- Ht kardinale vraagstuk betreft hier: waar liggen de veranderingen welke de tumorcel van de normale cel onder scheidt. Hieruit kan men namelijk con clusies trekken met betrekking tot het ontstaan van kanker en kan men meer inzicht verkrijgen waardoor eventueel de preventie en de genezing kan wor den bevorderd. ^^mmmiÊÊÊÊÊÊÊmm Een vreemdeling kan 't amuseren in UW stad eens fijn te souperen, een floorshow te zien of te dansen misschien moet U daarvoor eerst emigreren? Alexander Pola Zuster van Pandit Nehroe even op Schiphol: "broer is onmisbaar voor ons land. Hij is de onbetwiste lei der van het volk, dat hem bewon dert en vereert. Hij heeft ons ge leid in de strijd voor onze vrijheid. al is hij nu 73, hij is kerngezond en zal hopelijk nog jareri in func tie blijven Dit zei gisteren mevrouw Vijayalak- shmi Pandit, een rijzige vrouw van 63 jaar, in de ontvangstkamer op Schiphol. Ze lijkt sprekend op haar broer: premier Nehroe van India. Wij zijn een natie, die van nature geen gevoelens van wrok en haat be zit. Daarom voelen wij ons sinds 16 Jaar geleden onafhankelijk werden ten zeerste verbonden met de Brit ten. De triomf van onze vrijheid is, dat wij thane hen, op wie wij deze vrijheid moesten bevechten, als onze grootste vrienden beschouwen". Zij spreekt met het gemak van een ervaren politicus en ze heeft dan ode al veel routine achter de rug: van 1946 tot 1950 was ze leidster van de Indiase delegatie bij de Ver. Naties, daarna ambassadeur in Moskou, Washington en Londen en daartussen in was ze in 1953 president van de Algemene Vergadering der Ver. Na ties. Thans is ze gouverneur van de vroegere staat Bombay, nu de staat van Maharashtra genaamd. Daarnaast vervult ze voortdurend politieke good- Opnieuw leidster V.N.-delegatie will-missies en ook ls haar voor de komende zitting van de Ver. Naties, die op 17 september in New York begint, weer de leiding van de In diase delegatie toevertrouwd. Twee reuzen Terwijl naast haar de ambassadeur van India, de heer Raghunath Sinha, niet zonder eerbied toeluistert, schikt mevrouw Pandit zorgvuldig een plooi in haar blauwe sari en zegt pein zend: „India en China zijn de twee reuzen van Azië". Ieder land heeft zijn eigen systeem. Vele andere lan den in Azië kijken naar deze beide reuzen en moeten kiezen tussen de beide systemen. Beide landen ho pen aan te tonen, dat hun systeem het juiste is. Wij hopen te kunnen bewijzen, dat ons systeem van demo cratie het beste is". „Waarom accepteert premier Nehroe geen daadwerkelijke militaire hulp uit het Westen?" „India is neutraal. De Chinese troepen hopen zich langs onze grenzen op en wij moeten klaar staan. Het verblijf van buitenlandse troepen op je grond is voor een land dat vroeger een kolo nie was altijd een bijzonder delicaat onderwerp. Het Westen is echter be reid ons hulp te verlenen. Men weet dat het gaat om de verdediging van de democratie. Als de democratie in India ten onder zou gaan, dan wordt het uiterst moeilijk deze in andere delen van Azië te vestigen. .Als de Chinezen er met hun agressie in zou- den slagen de ontwikkeling van India te vertragen, dan zullen onze buren zich afvragen of democratie hun wel kan geven, wat zij nodig hebben." Op het ogenblik zijn er geen gevech ten. maar reeds heeft India terrein verloren. „Wij zijn onvoorbereid aan gevallen in deze grensoorlog. Onze soldaten waren niet gewend aan de grote hoogten in deze bergachtige streek. Maar India staat ook in deze zaak volledig achter rijn minis ter-pre sident en is vastbesloten het land te vrijwaren van elke indringer, wie dat ook moge zijn." Dok de vrouwen helpen in deze strijd mede. Zij zijn in India volledig ge ëmancipeerd, zegt de leidster aller vrouwen uit India. „Er bestaat geen preferentie meer. Do vrouw heeft vol ledig gelijke rechten en ontvangt voor gelijke arbeid gelijke honorering. In sommige opzichten zijn wij zelfs ver der dan hot Westen, want daar wordt nog geen enkele delegatie voor de Al gemene Vergadering In New York ge leid door een vrouw". Dat zij Pandit heet en dat haar broer veelal met Pandit Nehroe wordt aangeduid, is slechts toevaL Haar meisjesnaam is uiteraard Nehroe, maar haar mans achternaam was toe vallig Pandit (hij stierf omstreeks 1940). Het „Pandit" voor de naam van de premier is slechts een aan spreektitel. Mevrouw Vijayalakshmi Pandit was sledhts een uur op Schiphol. Zij kwam met de Nigerian Ariways uit Ghana, waar ze juist een goodwill- missie heeft beëindigd en vervolgde de reis naar New York vla Londen met Air India. Daar gaat ze weer als Het bewuste, door Indonesië be geerde Boeddhistische beeld Prajna- paramita, waarde vele miljoenen, uit de pre-Islamitische periode (13- de eeuwdat een personificatie wil zijn van het hoogste spirituele in zicht. Oude wens - emotionele betekenis (Van een onzer redacteuren) Indonesië wil van Nederland culturele voorwerpen terug. Dit bericht, dezer dagen in alle kranten verschenen, kan menig een zich verbaasd hebben doen afvragen of soms van ons land verwacht wordt dat al onze col lecties uit Indonesië zoals die zijn ondergebracht in het Rijks museum voor Volkenkunde te Leiden, in het Instituut voor de Tropen te Amsterdam en in di verse andere musea hier te lan de ,,per kerende post" Djakarta- waarts worden verzonden Ter geruststelling kan alvast worden gezegd dat daar géén sprake van is. Commentaar van dr. P. H. Pott Het bericht dat Indonesië van Nederland authentieke kunst schatten xou willen hebben be hoeft nader commentaar. Want: wdlke kunstvoorwerpen rijn dat dan zoal? Kan Indonesië daar rechten op laten gelden? Is er kans op overdracht? zijn vragen die men al onmiddellijk bij het lexen van dit bericht kan gaan stellen. Deze vragen en andere «Ijn aan de orde grit om en in een onder houd dat wij met de directeur van hot Rijksmuseum voor Vol kenkunde in Leiden, dr. P. H. Pott, mochten hebben. land i i volk in de ar» Dat de heer Monnereau in het bezit kon komen van het beeld wordt duide lijk als men weet dat in die tijd Euro peanen in Ned. Indië wel méér liefheb berden in de archeologie en int dien hoofde ook opgravingen verrichtten. Het mag een geluk worden genoemd dat een Europeaan het beeld ontdekte, want aanhangers van de Islam, de re ligie die beeldvijandig is, zouden het zeker hebben beschadigd of vernield, zoals dit helaas maar al te vaak is gebeurd. n? Teruggeven? Tegen het einde van de vorige eeuw gingen de vorsten van Bali het er naast gelegen eiland Lombok over heersen en voerden niets meer of minder dan een uitbuitingspolitiek ten opzichte van de Lombokse bevolking. Onder invloed van een ultimatum en Lweene .v.mniaar npsiaar nr ai een gezonden troepenmacht van Ne- Lw«^ e^mpiaar DeiTaat wii ai- derlandse zijde sloten de vorsten thans deelde de .heer Indro Soegondo rÓmhnV een „anenstile Waar het Indonesië dan wél in hoofdzaak om gaat zullen we hieron der eens nader bezien. Volgens het onderhavige bericht zou het gaan „om- authentieke voorwerpen waarvan geen tweede exemplaar bestaat". Dit al- Bali op Lombok een wapenstilstand, die echter op grove wijze geschonden werd. Dit had een strafexpeditie tot het Indonesische ministerie onderwijs en cultuur mee, wat hij nog toevoegde dat zijn regering reeds een dergelijk verzoek officieel aan Nederland zou hebben gericht. Naar aanleiding van dit bericht heeft vervolgens het Nederlandse mi nisterie van buitenlandse zaken mee- Jiakarta. drs. Barkman, weliswaar oorlogsrecht Jpvamen de eigendommen werden afgezet en hun eigendom men in beslag werden genomen. Men wil het wel eens doen voorko men of de eigendommen door Neder land genaast werden. Niets is minder dan dat: volgens het bestaande Het rijn dus vooral dèse objecten waaraan in Indonesië gedacht wordt als over teruggave wordt gesproken. De vraag is echter wel of san dit ver langen tegemoet dient te worden f* fis jh h in Djakarta, drs. Barkman, weliswaar eens in zeer algemene zin eventuele teruggave van enkele kunstschatten ter sprake is gebracht, maar dat een officieel verzoek dienaangaande de Lombokse vorsten als logsbuit aan de Nederlandse staat, die deze eigendommen, hoofdzakelijk be staande uit sieraden zoals armbanden. r,r. zijn dus de feiten. Acuut is de zaak _r. - v._i. t derhalve op dit ogenblik helemaal niet £fi nWhtl^h^w, tÜ£i<£n S r»at K^c+oor, z^h by plechtigheden tooiden zijn zo Dèt duidelijk. Zij zijn jTrïSs werden ook al ter sprake gebracht museum ln Batavia, vlak na de souvereiniteitsoverdracht. Het was in de jaren onmiddellijk vol gende op de Rondetafelconferentie dat onder meer de bekende, inmiddels overleden Mohammed Yamin, laatste lijk vice-premier van Indonesië, hier voor ijverde. En het is met name Leiden, met zijn Rijksmuseum voor Volkenkunde dat onmiskenbaar de mooiste collectie culturele voorwerpen van ons land be- zit, met zijn Universiteitsbibliofiieek oude documenten uit In- ho,dichter de voret Tweede keus We spraken met opzet van de mooi ste collectie in ONS land, want en dat mag wel eens gezegd worden de belangrijkste collectie berust in Djakarta zélf en wel in het vroegere Museum van het Bataviaasch Genoot schap, tegenwoordig het Lembaga Ke- budajaan (Cultuurhistorisch Museum) geheten. Onder het Nederlandse be stuur bleven namelijk in beginsel alle unica waarvan dus maar één exem plaar bestond in Indonesië als zijn de van historisch belang voor dat land en mocht slechts datgene naar Nederland worden overgebracht waar van meerdere exemplaren bestonden. Populair gezegd: Nederland kon uit het v.m. Ned.-Indië alleen cultuur-his torische voorwerpen „tweede keus" betrekken. Van een vooruitziende blik der Ne derlandse regering getuigde het feit dat er een wetenschappelijke figuur vraagstuk, meergenoemde expeditie diende te ver- gezellen, een figuur, die erop moest toezien dat geen kostbare historische stukken verloren zouden gaan. Dit was dr. J. L. A. Brandes, een oriëntalist, die in de vorstelijke bibliotheek op Lombok het later zo beroemd gewor den historische document vond, ge- 3 trapantscha, een rst van Madj&pa- hit, het eens zo machtige rijk dat de gehele Oostindische archipel beheer- Een deel van de op palmblad ge kraste tekst die de geschiedenis van het machtige koninkrijk Madjapahit op Oost-Java (13de en 14de eeuw) beschrijft. Over dit cultuurhisto rische document zou Indonesië graag beschikken. er kan geen enkele juridische aan spraak op worden gemaakt. Aangenomen dat onze regering de goedheid zou hebben want dat is het en niet anders een eventueel verzoek in overweging te nemen, dan nog stuit zij op een bijzonder moeilijk vraagstuk. Brengt men zich even het bericht van gisteren in herinnering dat Harold Wilson die socialistische pre mier van de nieuwe Britse regering wil worden uit politieke overwegingen thans reeds schermt met de belofte dat Malakka als hij aan het bewind komt alle door dit land begeerde his torische documenten uit Engeland zal ontvangen, dan wordt al iets van dat vraagstuk duidelijk. ste. Madjapahit Het behelsde een beschrijving van het land Madjapahit, het koninkrijk dat in de 13de en 14de eeuw op Oost- Java gelegen heeft. Het document, Want al zou Nederland een en (wéér is overigen* het eind?) donesië overdragen; al zouden er alle garanties zijn dat de objecten goed zou den worden bewaard (óók nog een vraag), dan is het verder niet meer een kwestie van interne. Néderland**, politiek, maar heeft dat gevolgen op internationaal niveau. Niet alleen voor wat betreft „koloniale" landen als En- dat uit gepolijste palmbladen bestaat geland en Frankrijk waar «n lt aansprakeii van Griekenland beroemde Elgin Marbles, bouw niet een mesje lettertekens zijn ingekrast, welke met roet leesbaar u, werden gemaakt, beschrijft voorts de fragmenten gewoonten in dat land, zijn vorsten, thans i alsmede de bezoeken die deze vorsten aan de toenmalige heiligdommen al daar brachten, waar dan óók weer de geschiedenis van wordt beschreven. Samen met een ander oud geschrift (de Pararaton: het boek der konin gen) dat in Indonesië berust, vormen deze twee bewaard gebleven konings- Ook Italië... Verder doorgeredeneerd dan zou het hek van de dam zijn en kon, het is slechts een willekeurig voorbeeld, land als Italië aanspraken gaan Om welke voorwerpen gaat het nu periode na 1100 kon worden gerecon- ln het bijzonder? In de eerste plaats strueerd. Achtereenvolgens hebben dr. om een op lontar (palmblad) geschre- Tr ven tekst van historische betekenis, in de vakliteratuur bekend als Nègara KertAgama, afkomstig uit de kraton der vorsten van Lombok en daar aan getroffen na de Lombok-expeditie van 1894. ïïï>°iï!t1dt SzS?"iikeS'<"?1,e,lwaar- 1»»» »P Mom Lto." dl, uit de geschiedenis der Oost-Javaanse hel p.rljse Leuvre hangt. Immer., Brandes. prot dr. H. Kern, hekend Sanskritist en prof. dr. N. J. Krom, expert in de oude geschiedenis en de archeologie van Z.-O. Azië. het nodi ge wetenschappelijke werk Négara Kertagama verricht, derzoek dat met Uit dit alles moge blijken de er zou nog veel meer over te zeggen zijn dat „teruggave" De deelnemers aan de socialistische internationale in Amsterdam zijn gister middag begonnen met de discussies over de verdeling van de welvaart in de we reld. Halvard Lange, de vroegere Noorse minister van buitenlandse zaken, leidde dit onderwerp in met een beschouwing over de groei van de wereldbevolking en de kloof tussen de geïndustrialiseerde landen en de ontwikkelingslanden. „De kloof tussen arm en ryk", zo noemde Lange het, „welke steeds maar groter wordt". Om aan deze situatie een einde te ma ken bepleitte de Noorse afgevaardigde ln eerste instantie een nauwgezet en uitge breid onderzoek naar de in do wereld aanwezige hulpbronnen. Voorts zal de regeringshulp aan de ontwikkelingslan den minstens gebracht moeten worden op één procent van het nationale inkomen per geïndustrialiseerd land. Financiële hulp zal waar mogelijk op multilaterale basis gegeven moeten worden, bij voor keur via de Verenigde Naties, terwijl het •ysteem van de „gebonden hulpverlening" Overboord gezet zal moeten worden. Spedale aandacht vroeg Lange voor de opvoering van de agrarische produktie in Azië, Afrika en Latijns Amerika. Naast technische en financiële hulp hebben de ongeveer honderd ontwikkelingslanden volgens Lange echter ook een enorme behoefte aan menselijke hulpbronnen. De Noorse afgevaardigde sprak van een aan tal van liefst een miljoen technici, onder wijskrachten, enz. In het kader van de wereldeconomie vroeg hij om speciale handelsfaciliteiten voor de ontwikkelings landen en stabilisering van de prijzen van primaire behoefte-produkten. De Amerikaanse socialist Samuel H. Friedman deed een felle uitval naar de regering van de Ver. Staten, die de Cubaanse kwestie aan zichzelf te wijten zou hebben. HU is van oordeel, dat de situatie niet zo'n gevaarlijke ontwikke ling zou hebben gekregen, als Amerika van het begin of de revolutie van Caatro •on hebben ree ten nd en aangemoedigd. 1313) Er gaat een verhaal, dat dan ook tot de conclusie dat de aard- door velen is oververteld en ijverig appel ln Spanje in leder geval reed* ls nageschreven, waarin wordt ver- in 1569 is ingevoerd. Mogelijk nog teld dat, de aardappel door de En- eerder, maar daarover bestaat geen gels© zeevaarder Sir Walter Raleigh zekerheid. In het jaar 1569 was Ra in Europa is ingevoerd. Anderen be- leigh 17 jaar en het zou nog ruim weren dat het zijn collega Sir Fran- 10 J»*r duren éér hij zijn verschil- cis Drake is geweest en wéér an- ,ende ontdekkingsreizen zou onder- deren trachten diens vlce-admiraal nemen en Noord-Amerika een ne- William Hawkins hierin te betrek- derzetting zou stichten. ken. Alleen al het feit, dat er zó veel ge gadigden worden aangewezen voor één titel, schenkt de zekerheid, dat i i het ander iets moet schorten. En een nader onderzoek leert ons, dat we TOCH IS HET ZO! Nu, zowel door Saiaman, als door Hunger, is afgere kend met de legen den over invoering van de aardappel door Engelse zeelui en is de mening verkondigd dat de aardappel weliswaar in het midden van de 16de eeuw in Europa vla Spanje hier met even zovele legenden heb- werd ingevoerd. Iljkheld niet ontkennen, dat deze En- dit toch geenszins uitsluit dat een on- gelse zeelui wel eens wat aardappe- dere verbreidingsweg (eerst derzoek dat met een de afgelopen ja- f6 ren (van I960 tot 1963) verschenen en niet zo n eenvoudige Zaak IS als deknJbe^.tan^® uitgave van het lijkt. Zelfs al zou er op zich- I gerond" kl^ wordS" bèlchöSwS* De zeK wetenschappelijk be- authentieke bron wordt sindsdien in de zwaar tegen overdracht van het &MCegtedVab,waearïksuniver,!i,elt ,e historische document over Mad- _Ji japahit zijn, omdat het uit en ter omSi na is bestudeerd en er goede fo- deze voor de Indonesiërs gróte emo- tokopieën genoeg over VOOrhan- den rijn; ja, zelfs al wüde men Madjapahit, waarvan alle delen van bewuste beeld uit Singasari het huidige Indonesië afhankelijk ren. Men wil er mee aantonen (terecht of ten onrechte, dat laten dat een miljoenenwaarde verte- bThet genwoordigt cadeau doen, dan midden) de historische grond, die op nog zijn die moeilijkheden be- zou RKd„. vS,.iSd paald niet uit de weg geruimd, velen misschien ook weer onthullend is het feit, dat van Madjapahit ook delen van de archipel zoals Broenei en Malakka afhankelijk waren! Om dezelfde reden begeert men het bezit van een beeld uit de 13-de eeuw, de Prajnaparamita, afkomstig uit Sin gasari, Oost-Java. het koninkrijk dat aan Madjapahit voorafging. Het dateert van voor de komst der Islam en wi de verpersoonlijking zijn van het hoog ste spirituele inricht Deze fraaie sculp tuur wordt geacht te zijn het portret beeld van Ken Dedes, de eerste vorstin wt de dynastie van Singasari. Juist dat maakt er voor Indonesië de grote waarde uit. Het beeld is door een assistent sident van Malang, een zekere Mon nereau in 1827 geschonken aan koning Willem I, nadat deze uiting had gege ven aan rijn verlangen dat meer ken- me sou worden verzameld over de ge- r huis hebben genomen. Ierland Nu iedere huisvader getrouw deel der boodschappen het dere landen i Engeland) van Enge- erschillende an- Europa liep. Met de- huishouden thuis brengt, zou het opvatting kunen hoogst onvriendelijk zijn te ontken- vredc hebben, mits se niet ae «ugges- nen dat rondborstige Engelse zeelui Inhoudt dat West-Europa door En- al van deze hulpvaardigheid blijk *elMad d« aardappelen heeft leren gaven, nog vóór er ln de eerste eeu- hennen. Want dat ia niet zo. Door dienstbodennood spra- Carolus Clusius (Charles de l'Eclu ke zou zijn. Maar, welke Engels man bet ook geweest moge zijn, hij heeft Europa zeker niet als éér ste met de aardappel in kontakt ge bracht. En daar gaat het om, alle hulpvaardigheid ten spijt. Om nu tot aan de kern van ons verhaal te komen, alt oude rekenin gen la gebleken, dat een Spaans zie kenhuis in Sevllla in 1573 al aard appelen kocht. Het is uiteraard hoogst waarschijnlijk dat een derge lijke instelling beslag zou hebben ge legd op de allereerste aardappelen die vanuit Zuid-Amerika ln Spanje geïmporteerd werden. Saiaman, die deze kwestie heeft onderzocht, komt se) ging de aardappel van Wenen naar Duitsland en Frankrijk en ook naar Nederland. En toen Clnsius in 1593 professor ln de botanie te Lel den was geworden, had zijn vriend Johan van Hog-helande in dezelfde stad reeds aardappelen geteeld. Daar zijn geen Engelse zeelui aan te pos gekomen. Het zou echter nog tijden duren, eer men hier te lande de aardap pelen, die als varkensvoer werden aangemerkt, op grote schaal zou con- (Nadruk verboden) „Wat mij betreft, ik kan een kilo aardappelen in vijf minnten ti|d schil len", aldus sprak de Zweedse minister zon der portefeuille, me vrouw Lindstroem, naar aanleiding van een on derzoek naar de tijd die de huisvrouwen dage lijks aan deze bezigheid besteden. In de jaren twintig bedoeg het aadappelverbruik per hoofd per Jaar nog 147 kilo, wat terugliep tof 99 kilo in de jaren vijf tig en 86 kilo in 1961. De andere Zweedse huisvrouwen wilden de ministeriële schilpres- taties ndet in twijfel te bereiken was met het gebruik van een heel goed aadappetschilmesje hele grote aardappelen en heel behendige vin gers Men is van plan een tunnel te boren onder de Alpen, van Piemont naar de Franse Rivièra, met een Vngte van ruim 12 kilometer. De aan vang van de werkzaam heden is bepaald op 1 april 1964. Men hoopt er in 1969 mee klaar te zijn. De kosten zijn be groot op 192 miljoen francs en zullen door de Italiaanse en Franse maatschappijen worden gedragen. tienjarig meisje maan dagavond met een mes twee gemaskerde man nen op de vlucht ge jaagd, die de ouderlijke woning binnendrongen toen zij alleen thuis was. Het meisje schrok later hevig toen een van de twee machinegeweren die de bandieten bij rich hadden, werd ge vonden en echt bleek te Het Oostenrijkse volk mag zelf de spelers aan- Poolse grens op voor Po len kwetsende wijze staan aangegeven. De Poolse delegatie hij de V.N. zou de kwestie heb ben opgenomen met het secretariaat, nadat een Poolse perskamer enke le Westduitse landkaar ten en geschriften gevonden. namelijk gedacht, dat het plastic speelgoed wapens waren. Het secretariaat van de V.N. in New York heeft toegezegd, erop te zul len toezien dat er in de V.N.-gebouwen geen landkaarten rondslii TVn( inge- ntf«- wijzen voor de voetbal wedstrijd tegen Ierland op 25 september. Het publiek heeft de keuze uit 22 personen. De Oos tenrijkse bladen hebben deze stunt van de voet- balooach Karl Decker met enthousiasme out- Geen gehuwden in dienst in V.S. In de Verenigde Staten zullen geen gehuwde mannen dienstplicht behoeven te vervullen zolang er nog genoeg jonge vrijgezellen zyn om de sterkte van de Amerikaanse strijdkrachten op peil te houden. President Kennedy heeft giste ren een order dienaangaande onderte kend. Gehuwde mannen van 19 tot 25 jaar mllen pas worden opgeroepen ais alle ongetrouwden van die leeftijdsgroep aan de beurt zijn geweest. Helikopter van prins Philip maakt noodlanding De echtgenoot van de Britse vorstin, Eins Philip, heeft gistermiddag met zijn likopter een noodlanding moeten ma ken in de buurt van Brixham in Enge land. Deze handelwijze was noodzakelijk vanwege het feit, dat de oliedruk in het toestel plotseling was weggevallen. De prins was op weg naar Schotland na eerst een vergadering van de stafchefs van de Gemenebestlanden in het konink lijk instituut van de marine in Dart mouth te hebben bijgewoond. Een woord voerder van het instituut verklaarde la ter echter dat het meer een landing uit voorzorg dan een noodlanding was. Een helicopter heeft prins Philip op- i de plaats van be- Britse economie in expansie In haar overzicht van het tweede kwartaal van dit jaar schrijft de Bank van Engeland dat de stemming voor het pond sterling sedert maart vast is geweest. De Britse economie bevindt zich in een fase van expansie en de werkloosheid ls in de bstreffendp v-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1963 | | pagina 5