Expositie
NEDERLANDSE
DOMINEE
thans hoofd der Presbyteriaanse Kerk
IN DE STAAT WEST-AUSTRALIË
Voor en na Waterloo
DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD
Onlangs vond in
^West-Australi
sche hoofdstad
Perth een plecht-
tigheid plaats, die
zonder precedent
is in de geschiede
nis der protestante kerken in Australië. Wy bedoelen de
bevestiging van ds. C. J. P. Mackaay als moderator van
de (calvinistische) Presbyteriaanse Kerk voor de gehele
staat West-Australië. Ds. Mackaay is dus thans, hoewel
hij nog de Nederlandse nationaliteit bezit, een zeer voor
aanstaand Australische burger
Kort vóór hy tot het ambt van moderator werd geroe
pen, was ds. Mackaay predikant van de Presbyteriaanse
gemeente van de naby Perth gelegen plaats Subiaco. Vier
jaar eerder was hij met zyn vrouw en zes kinderen van
Nederland naar Australië gegaan om daar als predikant
de Nederlandse gemeente van de Presbyteriaanse kerk in
West-Australië te dienen. Men had die Nederlandse ge
meente gesticht om te kunnen waken over het geestelijk
welzyn der uit Nederland arriverende immigranten.
Ds. Christiaan Johannes Pie-
ter Mackaay studeerde in
Utrecht en Amsterdam. Toen
hij in Australië kwam, sprak
hij vloeiend Nederlands en
Duits, terwijl hij Engels,
Frans, Latijn, Grieks en
Hebreeuws uitstekend kon
lezen. Hij bracht een schat
van kennis en ervaring
mee naar Australië, waarvoor
de Australiërs waardering en
bewondering hadden en heb
ben. Spoedig sprak hij zijn
Engels even goed als hij het
kon lezen. De Presbyteriaanse
Leiding
,,Het spijt me dat ik zo'n rij
ke inhoud moet verpakken in
zulke dorre woorden", zei de
heer ds. K. G. Idema uit de
Altreformierte Kirche in Ne-
der-Saksen op de Gereformeer
de Synode. Hij gebruikte de
ze woorden toen de synode
sprak over de doop van ge
adopteerde kinderen.
Hij legde zijn vinger bij een
moeilijke zaak. die in een
vergadering als een synode tel
kens weer blijkt. Er zou ge
sproken moeten worden over
rijke zaken. Maar als ze een
maal op papier staan en de
afzonderlijke velletjes gebun
deld zijn tot acta blijft van dat
..rijke" nauwelijks iets meer
Er zijn altijd mensen geweest
die zich op een synode niet
thuis voelden Het is hen te dor.
•te saai. te zakelijk. Ze zeggen
het niet, maar ze denker, diep
ia-hqa hart: te ongeestelijk.
Er zijn ook mensen die een
dergelijke synode heerlijk vin
den. Zij kunnen urenlang dis
cuteren over punten en kom
ma's en het al of niet gebruik
van het woord „uitsluitend". Ze
hebben dan het gevoel dat ze
leiding geven aan de kerk.
Opmerkelijk is dat de gev. -
ne leden in het geheel geen
belangstelling blijken te hebben
voor al dit (noodzakelijke)
werk dat verzet wordt. In
Groningen zijn er 's avonds
nauwelijks vijf mensen om de
openbare zitting bij te wonen.
De moeilijkheid is dat in on
ze tijd vele mensen zich niet
meer kunnen voorstellen, waar
om een synode zich in zulke
uitvoerige stukken moet be
zighouden met allerlei betrek
kelijk of vrij onbelangrijke za
ken, waar soms als de sy
nodeleden moe worden mi
nutenlang over gediscuteerd
wordt.
Op deze synode werd uren
lang gesproken over de vraag
naar afvaardiging op de sy
node. Niet aan de orde kwam
echter de vraag of een derge
lijke synode nog wel past in
onze moderne tijd
Wordt hier eigenlijk niet ge
werkt op een wijze die da
teert uit de republiek van ze
ven provinciën?
Nu zeggen honderden ge
meenteleden: „Laat ze maar
praten..." en ze gaan hun
eigen gang. Het gevolg is dat
het gezag van de synode
taant; dat er zich een schei
ding openbaart tussen geeste
lijke en zakelijke leiding van
de kerk. En dat is levensge
vaarlijk.
Kerk wees hem al spoedig eni
ge malen aan als haar vertegen
woordiger op kerkelijke en
oecumenische samenkomsten.
Tevens verzocht men hem, col
leges te geven voor theologi
sche studenten in systematische
theologie en exegese van het
Oude en het Nieuwe Testament.
Dit had tot gevolg, dat hij een
leidende functie verwierf in de
Christelijke Studenten-Bewe
ging in West-Australië.
„De mensen hier zijn bijzon
der aardig voor ons geweest",
vertelde ds Mackaay. „Zij
trokken ons als het ware de
kerk binnen. Zij gaven ons het
gevoel, dat ze ons nodig had
den. Zij hebben ons een plaats
in hun midden gegeven. Wij
hadden gedacht, jaren nodig te
zullen hebben om geleidelijk
met de Kerk te vergroeien,
maar we vergisten ons, toen
we zo dachten!"
Veel reizen
Als predikant van de Neder
landse gemeente een func
tie, die hij moest opgeven, toen
hij moderator werd had ds
Mackaay reeds veel streken
in West-Australië bezocht om
voor zijn verspreid wonende
kudde te zorgen. Jaarlijks leg
de hij ongeveer 25.000 km af!
„Wat ik van die trips naar het
platteland bovendien zo bijzon
der prettig vond", zei ds.
Mackaay, „was, dat ik iedere
dag kangoeroe-vlees te eten
kreeg: Zeer smakelijk, datwer-
zeker ik U."
Veel steun ondervindt ds.
Mackaay van zijn vrouw Sien
(voluit: Gezina) Mackaay-Lint-
meyer. Niet slechts, omdat zij
voortreffelijk zwarte koffie (do-
minee's lievelingsdrank, vooral
gecombineerd met het genot
van een goede sigaar) kan ma
ken, maar ook en vooral, om
dat haar huis steeds openstaat
voor iedere Nederlander, die
behoefte heeft aan raad, een
prettig gesprek of ....een bed.
Daar haar man veel afwezig
moest zijn, moest domineese
bovendien nog het leeuwendeel
van de zorg voor de zes kin
deren op zich nemen: Hans, 19;
Coos, 17; Simon, 16; Just, 15;
Prisca, 12; en Theo, 10.
Vele plichten
Als immigranten-dominee wa
ren ds. Mackaay's plichten ve
le en velerlei. Hij moest letten
op ongetrouwde immigranten.
Hij moest veel op huisbezoek
gaan. Hij nodigde velen uit om
bij hem thuis te komen. Hij
schreef tal van brieven aan
ouders om dezen te vertellen,
hoe hun kinderen het maakten.
Tijdens zijn tochten ten platte-
lande won hij niet alleen Ne
derlandse harten, maar ook de
waardering van tal van Austra
liërs. Veel Nederlandse immi
granten maakten iedere zondag
een tocht van dertig kilometer
De naar schatting 5000
jongeren zullen op het Oecu
menisch Jongerencongres
volgende maand te Utrecht,
als ze de enorme expositie
„Oecumene, een huis voor
heel de wereld", in de Mar
griethal zien, zich waar
schijnlijk niet, of nauwelijks
realiseren dat dit werkstuk
(20 meter hoog, 100 meter
lang) gemaakt is door een
handjevol jongeren uit Duits
land Pakistan en Nederland.
Deze protestantse (her
vormd, christelijk gerefor
meerd, baptist, remonstrant,
luthers) en rooms-katholieke
jeugd is eenvoudig de oecu
menische gedachte in prak
tijk gaan brengen door drie
weken lang op de knieën ln
een schoolgebouw in Den
Haag te gaan liggen verven
en timmeren om te zorgen
dat het (door de remon
strantse predikant W. Knop
pers en de r.k. „Pleinman"
Piet Reckman ontworpen en
opgezet) plan verwezenlijkt
ging worden: Een beeld van
verdeeldheid en eenheid in
deze wereld te geven aan
mensen die op de 28ste sep
tember naar Utrecht komen
om er een gemeenschappelij
ke maaltijd (bestaande uit
brood en vis als symbool
van de wonderbare spijzi
ging der vijfduizend) te hou
den en te spreken over het
vraagstuk der oecumene.
Dit gigantische werkstuk
zal meer zijn dan een sym
bool van de werkelijkheid
(misschien ook een waar
schuwing aan al de congres
gangers de werkelijkheid
niet uit het oog te verliezen).
In ieder geval een appèl
aan Gods woord: „En God
schiep de mens naar Zijn
beeld".
heen en terug om hem in Perth
te horen preken.
In de „provincie" organiseer
de ds Mackaay bijbelstudie
groepen. Toen er ook Austra
liërs bleken te zijn, die daar
belangstelling voor hadden, be
legde hij voor hen van die stu
diesamenkomsten in het Engels.
Ds Mackaay vindt het name
lijk nuttig en dus zijn plicht om
de assimilatie der Nederlanders
zoveel doenlijk te bevorderen.
Hij heeft daarom ook wel eens
Australiërs uitgenodigd qm tij
dens zijn diensten te spréken en
.Hjj, heeft jeugdclubs van ge-
hiengde nationaliteit georgani-
„De Nederlanders", zegt hij,
„doen goed werk in Australië.
Twee zijn er leden van de Synode
in de staat West-Australië. En
een Nederlander is scriba van de
classis!"
Actief in verzet
Ds. Mackaay heeft in de oorlogs
jaren actief meegedaan in de ver
zetsbeweging en heeft vooral veel
Joodse kinderen het leven kunnen
redden. Vóór hij naar Australië
ging, was hij predikant in Rotter
dam. Daarvóór vervulde hij de
functie van secretaris van de bin
nenlandse zending in Amersfoort.
Herhaaldelijk maakte hij reizen
naar Genève om daar in het
hoofdkwartier van de Wereldraad
der Kerken besprekingen te voeren.
Zodra hij vijf jaar in Austra
lië zal hebben gewoond vijf
jaar is de bij de wet voorge
schreven termijn zal bij een
aanvraag indienen om voor
zich en zijn gezin de Australi
sche nationaliteit te verwer
ven. Dat zijn verzoek gaarne
zal worden ingewilligd, staat
nu al vast. Ds. Mackaay is
staand Australisch burger,
hoewel hij de Australische na
tionaliteit nog niet heeft ver
stuur ons meer van die Ne
derlanders als ds. Mackaay",
zei een Australiër in Perth,
„we zullen u er dankbaar voor
zijn
Voor en Na Waterloo, Van
Jachthoorn tot Kampvuur. Uit
gave Elsevier, Amsterdam/
Brussel.
Als... Als er eens geen slag bij
Waterloo was geweest, als maar
schalk Grouchy, trouwe paladijn
van Napoleon, eens dp tijd op het
slagveld was verschenen om de
troepen van' Blücher te weèr-
staan, dan zou Carel Briels an
derhalve eeuw later zeker geen
nationale manifestatie hebben ge
maakt die deze week in de oude
keizerstad Nijmegen een hoogte
punt vormt ter herdenking van
honderdvijftig jaar koningschap in
ons land.
In de reeks Elsevierpockets
over Geschiedenis en Politiek is
een boekje verschenen, dat deze
herdenkingsfeesten in ons land wil
begeleiden. Bijzonder smaakvol
verzorgd, met talrijke foto's en
prenten die voor de lezer een
levendig beeld oproepen van deze
voor Nederland belangrijke perio
de.
Napoleon is de centrale figuur in
dit boekje, bepalend als hij is ge
weest voor de ontwikkeling van
het Europa zoals wij dat kennen.
Vooral aan de Slag bij Waterloo
wordt grote aandacht besteed.
Een heel hoofdstuk is gewijd aan
een beschrijving van de unifor
men van die tijd, van bewape
ning, van ruiters en cavalerie,
van huzaren, artillerie en infan
terie, een beeld dat de duizenden
Nederlanders die deze week naar
Nijmegen zullen trekken, onge
twijfeld in het Goffertstadion in
het klein uitgebeeld zullen zien.
Tot de schrijver» van de ver
schillende hoofdstukken behoren
generaal mr. H. J. Kruis, mevr.
J. Alingh Brugmans, G. T. Cam
pagne, D. A. Anema, dr Jan
Brinkhof en de journalisten Johan
Luger (Pasquino), Link van Brug
gen. H. J. Waalwijk, Stef Kleyn,
en K. L. Koopmans.
Verder zijn verhalen gewijd
aan het Nederlandse paard, om
dat paarden in die tijd van Wa
terloo een zo belangrijke rol
speelden, aan de krant in de sa
menleving''van. -1818 enijast but
not least aan Carel Briels, de man
die de initiatiefnemer was van de
manifestatie die we deze week in
Nymegen hebben beleefd.
Een bijzonder leuk boekje!
Vietnam
Ook in Zuid-Vietnam wordt h* t
hoog tijd, dat er iets gedaan
wordt aan het godsdienstige pro
bleem, dat de bevolking van
het door een guerillastrijd ge
teisterde land verrleel.-l houdt.
Algemeen wordt aangenomen,
dat president lliem niet meer
geheel vrij is in zijn doen en
laten en dat hem de wet wordt
voorgeschreven d«o:- zijn schoon
zuster, madame Nhu. Hoe dan
ook, de Amerikanen bevinden
zich in Saigon in een hachelijke
positie. Zij kunnen president
Diem en diens familie onder
druk zetten, maar als het er op
aan komt moeten zij toch maar
een afwachtende houding aanne
men. Zij kunnen moeilijk de
Vietnamezen in de steek laten,
die langs de grens met Noord-
Vietnam en Laos in een strijd
op leven en dood gewikkeld zijn
met communistische guerilla's.
In die strijd staan niet alleen
de belangen van Vietnam, maar
van geheel Zuidoost-Azië op het
spel. Vandaar dat het zo be
langrijk Is, dat er zo spoedig
mogelijk een redelijke oplossing 1
voor het godsdienstige probleem I
wordt gevonden.
Deelnemers uit Duitsland, Pakistan en Nederland
op Oecumenisch
jeugdcongres
in werkkamp
gerealiseerd
De werkzaamheden voor het
komende congres zijn goed ver
deeld. De organiserende instel
lingen (De Oecumenische
Jeugdraad in Nederland en de
Katholieke Jeugdraad voor Ne
derland) wisten wat ze deden
door de heer Reckman (die on
middellijk „zijn" hele in 1953
opgerichte r.k. „Plein-groep"
meebracht) de leiding te geven
van de tentoonstelling. Het is
een uit vijf delen bestaande
(het middendeel als podium
waar het congres zich op zal
concentreren) voorstelling die
loopt van de originele verwant
schap van de mens (geconcen
treerd op de hedendaagse tijd)
via de kluistering van het men
selijk bestaan en de verlossing
naar de vervulling („uitéraard
ietwat apocalyptisch"). Het ge
heel ,-,veriucht" met ioto's en
tekst..
Ondanks het vele en harde
werken dat ze gedaan hebben
(met nog twee excursies naar
Amsterdam en de Deltawerken)
zullen de werkkampdeelnemers
iets meer mee naar huis ne
men dan vuile handen en pijn
lijke knieën.
Agape-viering
Vele avonden brachten zij
door, discussiërend of zo maar
zittend en lezend, bij de „Plein-
groep" (geen corpus of Maria
beeld, wel enkele zeer bewogen
agape-vieringen), waar zij in
contact kwamen met jongeren
die op een andere manier had
den leren denken maar merk
waardig genoeg over vele din
gen gelijk dachten.
Misschien zien we ze terug
(de Nederlandse deelnemers
van dtt" p'ecumeniscl\e werk
kamp in ieder geval) in de Mar
griethal. De Duitsers willen
graag, maar waarschijnlijk is
het hun niet mogelijk te komen.
We kunnen hun arbeid zien, en
hét zal ons duidelijk worden
wat hen bezielde
ken naar Nederland te komeP'J
zonder enige vergoeding (rei^ch
kosten voor eigen rekening)^ar
het in praktijk 'brengen van heim:
oecumenische kernwoord „gekoi
meenschappelijk dienstbetoon'tne
ker
do<
Nieuwe boekets
voor u besproken
De Trooster is gekomen, doC?il«
G. A. Brocks, A. H. van GenCr
J. Klein-Haneveld, P. J. Mie*!!
tes, J. Kits, A. Ramaker. Ultgi*
ve J. N. Voorhoeve, Den Haa^gj
Dit boek is geheel gericht op
practijk van het christelijk g(dei
loofsleven. De schrijvers willeivet
brengen tot beleving van wat dia)
Schrift ons leert over de Heiligflal
Géést en 2ijri troostend en verpei
nieuwend' werk. Op vele vrageiMe
betreffende zijn werkingen en galen
ven wordt met de bijbel in d al
hand een bezonnen en veelal vei de
helderend antwoord gegevei u
Specifieke lezingen van Pinkster all
groepen vindt men in dit boe zie
niet, maar wel wat het leven dooAn
de Geest en het genieten van zij bel
werking kan bevorderen. Dhei
schrijvers zijn van mening dat dra
meer aandacht waard is dan «u
veelal aan wordt gege%'en. Winir
zij die het boek lezen stellig m(bel
hen eens zullen zijn. ad:
i
De Eeuw van de Rede, doisir
Harold Nicolson. Uitgave jti
W. Sijthoff, Leiden,
Het is een waar genoegen, mi Ve
Harold Nicolson als gids door <i
eeuw van de rede te dwalen. Ti
meer. omdat het geen al te ze«
vermoeiende speurtocht is. Nico
son schiep namelijk een portre
galerij. Ieder portret voorza
hij van een raak onderschrif
Een onderschrift, dat niet beooi
een historisch verslag te zijl
maar de veranderende geestesgi
steldheden weergeeft van grott
der aarde, denkers, hovelingei
salons enz. uit de eeuw van d
rede, die niet iedereen gelijk ste
met de achttiende eeuw. M«
doet dan met Nicolson zijn be:
om redelijkheid te vinden. Het ri
sultaat is niet erg verheffen!
Vindt men toch redelijkheid, d«
is die harteloos, koud en voor!
niet bedoeld voor eigen erf. E
gens zegt Nicolson: Was er oo
zoveel onredelijkheid als in d
eeuw van de rede? Voor hen, d'
in deze vakantietijd nog eens i
het verleden willen vertoeven, I
dit een boek, dat we kunnen aai
bevelen.
Na de mars begint het pas Wijziging in Noorwegen
Maleisië-malaise Merzagora op reis Tijd dringt
in Zuid-Vietnam
DE mars naar Washington
.was het meest spectacu
laire gebeuren van de afgelo
pen week. Alle sombere voor
spellingen ten spijt werd het
een waardige demonstratie
voor de rechten van de nc-
gerbevoiking. Zo waardig zelfs,
dat men ln de Sowjetunie ter
elfder ure besloot, het geplan
de t.v.-programma toch maar
niet uit te zenden. Ongetwij
feld zal deze vreedzame pro
testactie grote gevolgen heb
ben voor Je verhoudingen in
de Verenigde Staten. De te
genstanders van rassen-integra
tie zullen wellicht geneigd zijn.
het vreedzame karakter van de
betoging van woensdag; jl. uit te
leggen als een teken van zwak
heid aan de kant van de ne
gers. Hierin zullen zij zich dan
deerlijk verg'sscn. Als er nu
geen tot de verbeelding spre
kende maatregelen worden ge
nomen, zullen toekomstige beto
gingen een minder vreedzaam
karakter dragen. De raderen
van de Amerikaanse wetgeving
draaien langzaam. Daar hebben
de negers begrip voor. Het be
langrijkste voor hen zal echter
zijn, te weten dat zich belang
rijke veranderingen aan het vol
trekken zijn.
Noorwegen
Veranderingen hebben zich
ook in Noorwegsn voorgedaan,
waar een eind werd gemaakt
aan een socialistisch bewind van
ongeveer 28 jaar. Jonn Lyng
van de Conservatieve partij is
nu premier geworden van een
kabinet, waarin een veelheid
van partijen is vertegenwoor
digd. Gemakkelijk zal hij het
niet krijgen, omdat hij het te
veel mensen naar de zin moet
maken en niet over een beslis
sende „werkmeerde.-beid" in het
parlement beschikt. De socialis
ten nemen het feit. da: zij tot
aftreden gedwongen werden,
dan ook niet al te tragisch op.
Ma|eisi?
groep waarnemers onder auspi
ciën van de Ver. Naties zal
vaststellen, of de bevolking van
Noord-Borneo en Serawak er
iets voor voelt, deel te gaan uit
maken van de Maleisische fe
deratie. Ook Indonesië mocht
een aantal waarnemers sturen,
maar het wees zo'n grote dele
gatie aan (30 man), dat er
moeilijkheden met Engeland ont
stonden. De Britten, die visa
moesten verstrekken (omdat de
gebieden in Noord-Borneo nog
steeds onder Brits beheer staan)
weigerden zo'n groot aantal
toe te laten. Oe Thant be
middelde en Indonesië nam ten
slotte genoegen met een groep
van acht Indonesiërs, waarvan
vier waarnemers zouden zijn en
de andere vier een adminiitra-
tieve functie zouden hebben.
kunnen i
Zij wachten rusi.'g af totdat
de heer Lyng tot de conclusie
is gekomen, dat zijn kabinet
tot werkloosheid gedoemd is, wil
het niet tot aftreden gedwongen
worden. En zoals de zaken er
thans uitzien, lijkt het erop, dat
de socialisten er uiteindelijk ua
ren bij zullen spinnen.
Uitgesteld
Dit laatste tracht Soekari.c
ook te bereiken met de stappen
die hij de laatste weken heeft
genomen met oetrekking tot de
te vormen Maleisische federatie
(bestaande uit Maiakka. Singa
pore. Noord-Borneo en Sera-
wak). Alle partijen stemden in
met het voorstel van VN-secre-
taris-generaal Oe Thant, dat een
Mocht de conclusie van de
VN-commissie straks ln zijn na
deel uitvallen, dan kan Soekar-
no altijd nog zeggen, dat hij er
geen genoegen mee neemt, om
dat zijn waarnemers geen gele
genheid hebben gekregen, aan
het onderzoek deel te nemen.
De oprichters van de Maleisi
sche federatie hebben nu laten
weten, dat de nieuwe staten
bond uiterlijk op 16 septem
ber een feit zal worden i.p.v.
heden, 31 augustus.
Ondergronds
Het is echter de vraag, of dit
plan inderdaad doorgang kan
vinden. De politiek van Soekar-
no is er op gericht, de datum
van de totstandkoming van de
Maleisische federatie zoveel mo
gelijk uit te stellen. Hij hoopt,
dat secretaris-generaal Oe Thant
alsnog maatregeien zal nemen
om te bewerkste'ligen. dat Ir-
donesische waarnemers bij het
onderzoek in Noord-Borneo wor
den ingeschakeld. Intussen gaat
het ondergrondse werk om de
inheemse bevolking van de B it-
se gebieden op Borneo op te
zetten tegen de leuters, die voor
de Maleisische fede atie zijn,
Kennedy ontving vertegen
woordigers van de organisaties,
die de mars hadden voorbereid,
in het Witte Huis.
De moeilijkheden waren toen
nog niet van de baan. Soe-
karno wenste, dat de acht In
donesiërs met een militair vlieg
tuig rechtstreeks naar Brits
Noord-Borneo zouden worden ge
bracht. Engeland nam daarme
de (om begrijpelijke redem-n)
geen genoegen mee. liet weten
dat de groep naar Singapore kon
reizen en vandaar met een Brits
vliegtuig naar Noord-Borneo zou
worden gebracht. Hetgeen als
een normale gang van zaken
mag worden beschouwd. Soekar-
no wilde echter tot elke prijs
enig machtsvertoon demonstre
ren. En so komt het, dat er
geen Indonesische waarnemers
aan het werk onder auspiciën
van de VN deelnemen.
door. De VN-waarnemers heb
ben op enkele .plaatsen al ken
nis gemaakt met deze opge
zweepte mensen, die bij duizen
den met stenen gooiden en met
stokken zwaaiden.
Al met al ziet dc situatie er
voor de Maleisische tederatie-
plannen niet al te rooskleurig
uit. Of de VN-waarnemers nu
tot een voor Malakka en de an
dere belanghebbende gebieden
gunstige uitspraak komen of
niet: Soekarno zal niet rusten,
voordat ook het huidige Brlts-
Noord-Bomeo in zijn invloeds
sfeer terecht Is gekomen.
Merzagora
Opvallend was deze week het
bezoek, dat de voorzitter van de
Italiaanse Senaat, Merzagora,
aan Tito en Chroesjtsjef bracht,
toen die op het eiland Brioni
confereerden. Het kan niets an
ders of dit uitstapje van de m
Italië zeer geziene Merzagora
houdt verband met de moeilij
ke politieke omstandigheden ;n
Italië. De opening naar links, die
een krachtiger regeringsbeleid
mogelijk had moeten maken, is
voorshands op eet mislukking
uitgelopen. De Nenni-socialisien
aarzelden hun medewerking aan
een kabinet te verlenen, dot
voornamelijk uit christen-demo
craten bestaat en ook deze last
sten zijn niet onverdeeld enthou
siast. Het is niet onmogelijk, dat
de geste van Merzagora bedoeld
het gesprek over de zgn.
B 'lm 'eer op
