Goede mogelijkheden
m
Voor de
emigrant
Avro-actiecomité nog
even ontevreden
7
WOENSDAG 14 AUGUSTUS 1963
VAN ONZE SPECIALE VERSLAGGEVER LlNK VAN BRUGGEN
Canberra, juli
Austalië Is niet een land, maar een werelddeel, waarv an de economische ontwikkeling zich nog slechts in de
ieginfase bevindt. Dank zij de grote mineralenrijkdom o.m. ijzer, koper, kolen, lood, uranium en bauxiet
;an van een grote toekomst worden gesproken. Terwijl het levenspeil al bijna zo hoog is als in de Verenigde
itaten, moet het huidige stadium van de expansie der economie met dat van Amerika in het begin van de
wintigste eeuw worden vergeleken en met dat van Ca nada zo'n twintig, dertig jaar geleden. Dit althans is de
ncning van insiders, die de buitenlandse investeringsmogelijkheden in Australië hebben bestudeerd.
Hoewel Australië een overwegend
agrarisch land is, en de economie voor
namelijk drijft op de export van land-
bouwprodukten '80 procent van de
totale uitvoer), is de industrie sinds de
Tweede Wereldoorlog niettemin sterk
gegroeid. In 1939 waren er 565.000 ar
beidskrachten in de industrie werk
zaam; op 't ogenblik al meer dan 1,2
miljoen. Tussen 1950 en 1960 nam het
aantal fabrieken van 42.000 tot 57.000 toe
terwijl in diezelfde periode de indu
striële produktie zich verdubbelde.
Ten dienste van een evenwichtig
beeld moet er echter wel op gewezen
worden dat de expansie en met na
me de exportmogelijkheden van de Au
stralische industrie door de aard van
het land natuurlijke begrenzingen heeft
Door zijn bodemgesteldheid, zijn kli
maat en zijn geringe bevolkingsdicht
heid zal Australië voor wat betreft zijn
export nog geruime tijd goeddeels aan
gewezen blijven op traditionele agrari
sche produkten, zoals wol (30 procent
van het wereldaanbod), granen, vlees
en zuivelprodukten.
Heil»
'«'m n;
sitf, klankbeeld (III) 21.30 Licht
Instrumentaal ensemble 21.5o Kanttekenin
gen 22.00 Lichte koorzang (opn) 22.30
Nws en SOS-berichten 22 40 Avondsluiting
23 00 Lichte gram 23 10 Btj de gratie Gods,
klankbeeld 23.55—24.00
Hilversum II, 298
19 10 Jazzband en z
d teugd VARA;
19.0o V d kindei
ngsolis"
0 00 N'
PRO: 19 30
■ecedent, hoorspel
rwege 22.3o Nws
en NTS: 17 40—
fdjournaal. KRO.
cteur. NTS: 20 00
ht. KRO; 20.20
jatste aflev
Brandpunt 20 55 Muziek
istrijd (4e
nt 20 5
r 21.25 Om v
dien»
levering)
eerklinkt
2.2522.30 Journaal.
Programma voor morqen
Hilversum I, 402 m. KRO: 7.00 Nws 7.10
/lorgengebed 7.15 Ouverture- lichte gram
.55 Overweging 8.00 Nws 8.15 Inleiding
Innemis 8 20 Hooemls 9.30 Klass gram
i gram. NCRV.
„Bestuur van wassen beelden'
Geen eenheid in
de gelederen
9.35 Waterstanden 9.40 KIl
10 00 Gram 10.03 Meln Herz 1st berelt.
0.15 Morgendienst 10.
KRO: 11.00 V d zleV
VAKERKENNING EN
LEERLINGENSTELSEL
Een vergroting van de uitvoer van
grondstoffen, halffabrikaten en niet-ar-
bcldsintensieve eindfabrikaten is zeker
te verwachten, doch met een van ar
beidsintensieve produkten. Hiervoor is
het levens- en kostenpeil te hoog, met
andere woorden: het zal moeilijk zijn
te concurreren met het Japanse of het
Chinese fabrikaat, waar nogal wat ar
beid in geïnvesteerd wordt. Dat de Veri
enigde Staten, die een nog hoger wel
vaartspeil hebben, wel op de wereld
markt kunnen concurreren is een ge
volg van massa-produktle op zeer grote
schaal, waar Australië voorlopig nog
niet aan toe is.
De nieuwe afzetgebieden, welke Aus
tralië hard bezig is te exploreren, zijn
Azië, de Verenigde Staten en Europa.
Het gaat hierbij om de export van die
goederen, waarinde voordelen van
goedkope grondstoffen zijn herwerkt,
om exclusieve fabrikatën, zomede om
I de plaatsing van produkten tegen de
additionele kostprijs. Japan en China
zijn op deze gebieden reeds grote afne-
mers. Peking koopt zelfs 't grootste deel
I van de Australische wolopbrengst.
Het valt niet te ontkennen dat ten
aanzien van deze exploraties van een
„heilig moeten" dient te worden gespro
ken. Ten eerste zal Engelands komende
toetreding tot de E.E.G export- en mis
schien wel kapitaalverlies inhouden
I (tussen 1947 en 1960 nam het Verenigd
I Koninkrijk, dat straks met voor Au
stralië minder gunstige tariefmuren zal
moeten gaan werken, 60 procent, of wel
5,5 miljard gulden van de buitenlandse
investeringen voor z'n rekening). Ten
tweede is de binnenlandse markt be
trekkelijk klein (onder de meest gun
stige omstandigheden zal Australië vol
gens de plannenmakers aan het eind
van deze eeuw door op z'n hoogst 25
miljoen mensen bevolkt worden).
Gewerkt wordt ook nog aan een uit
breiding van de importvervangende in
dustrie Men gaa-t in Australië meer en
meer streven naar de fabricage van het
kwaliteitsprodukt, dat tot nog toe ten
achter bleef bij het buitenlandse. Bij
i het publiek blijkt een neiging te be-
i staan terug te komen van het zo lang
Kruiswoordpuzzel
3
9 10
l
6 7
I
5
rjPj
Lin
24
|H
t Jl-
a b
■Ril
1
-ft
t"
Horizontaal: 1. eikenschors, 4. hoofd
stad van Massachusetts, 9. meisjes-
haam, 11. niet gesloten, 12. doen of
iemand cr niet is, 16. huisdieren, 17. at
mosfeer (afk.), 18. gemeente in N.-Bra-
Ibant, 21. gemeente in Gelderland, 22.
inuzieknoot, 23. ingang. 25. boom, 27.
soort hond, 28. gunstig gezind, 31.
ontgonnen land, 32. bijrivier van de Ti
ber. 34 gemeente in N. Holland, 35.
sneeuwschaats.
Verticaal: 1. oude lengtemaat, 2. tel
woord, 3. spanstok van een spanzaag, 5.
lichaamsdeel. 6. bezigheid tot ontspan
ning, 7. voorzetsel. 8. voorvoegsel. 10.
stad in Frankrijk, 13. plaats in Zeeland,
14. stengel. 15. een plant met bittere
blaren en bloemen, 17. vaarwel. 19. go
din van de dageraad. 20. einde. 21. op
enige plaats. 24. ambtskleed, 26. bij
woord. 28 kleefmiddel. 29 ontkenning
Kspreektaal), 30. buiging, 31. afkorting
op telegramformulieren (afk.), 33. on-
les inziens (afk.).
OPLOSSING VORIGE PUZZEL
Horizontaal: 1. hak, 3. dra, 4. Ier, 6.
ïhan. 7. oma. 9. aga, 11. is, 12. la. 14.
«n, 15. FA, 17. Po, 19. et, 20. Rg, 22.
nl, 23. log. 25. als. 27. sla, 29. sta, 30.
hap, 31. moa.
Verticaal: 1. ham, 2. kin, 3. dom, 5.
'og, 7. os. 8. al, 9. An, 10. af, 11. iep,
113. ant, 14. eer, 16. aal, 18. o.l., 19.
Communicatie is een van de
grote problemen van Australië.
gehuldigde utiliteitsbeginsel: „Redelijk
genoeg, is goed genoeg".
Niet verheeld mag worden dat zich in
de jaren '60—'62 een recessie heeft
voorgedaan. Door de over-expansie zag
de federale regering zich genoodzaakt
scherpe kredietbeperkingsmaatregelen
af te kondigen, welke overigens weer
ingetrokken zyn. Hoewel met name de
automobiel- en de elektrische appara-
tenindustrie nog alttjd met overproduk-
tle te kampen hebben, is de toestand
thans weer zo goed als normaal.
De werkloosheid is tot de gewone
proporties teruggebracht, terwijl Can
berra de inflatie-teugels wat beter in de
gaten houdt. Duidelijk is echter dat er
een grotere voorzichtigheid wordt be
tracht met de uitbreiding van bestaan
de en de vestiging van nieuwe bedrij
ven, temeer daar de experts nog altijd
van mening zijn dat het Australische
Pond. wat betreft zijn koopkracht,
enigszins is overgewaardeerd. Een de
valuatie zou volgens velen de enige af
doende remedie zijn tegen het hoge
kostenpeil.
Op dit moment is de werkgelegen
heid in Australië goed te noemen. Het
zelfde kan van de lonen wbrden ge
zegd. Het algemeen tekort aan ge
schoolde arbeidskrachten heeft tot ho
ge (volgens velen te hoge) eisen van
de zijde van de werknemers geleid, die
in machtige vakbonden (in totaal 363
met een gezamenlijk ledental van bijna
twee miljoen) verenigd zijn. In sommi
ge vakverenigingen en ook in het over
koepelend orgaan: de „Trades and La
bour Council", is de links-extremisti
sche invloed bijzonder groot, ofschoon
het communistische element, landelijk
gezien, te verwaarlozen is.
De oorzaken hiervan zün te zoeken
in het fanatisme, dat de linkse extre
misten drüft invloedrüke posten te be
zetten en het gebrek aan ambitie, eigen
lek de ongeïnteresseerdheid, van de
grote massa.
overwerk (boven de veertig uren dus.
die men per week geacht wordt te wer
ken), voor arbeid tijdens de week-ends
en op feestdagen. Voor ploegenwerk
zijn eveneens extra betalingen vastge
steld, welke gewoonlijk uiteenlopen van
10 tot 25 procent. In gevallen, waar be
taling voor stukwerk is toegestaan,
moet het tarief gewoonlijk zo hoog zijn
dat een werknemer van gemddelde be
kwaamheid tenminste 10 procent meer
dan het normale loon ontvangt.
Het is begrijpelijk dat veel immigran
ten, die in het land van herkomst als
vakman werken, niet altijd blijken te
voldoen aan de Australische voorwaar
den voor erkenning als vakman, omdat
de vakopleiding onder zeer streng
overheidstoezicht staat. Door de Au
stralische minister van arbeid werd in
1951 een commissie benoemd met de op
dracht in verschillende emigratielanden
een onderzoek in te stellen naar de vak
opleiding en de graad van het vakman
schap in Europa. Deze commissie, die
onder leiding stond van de heer E P.
Eltham, bracht van 17 december 1951
tot 5 januari 1952 een bezoek aan Ne
derland. waarbij o.m. ambachtsscholen
en bedrijven werden bezocht.
Na terugkeer in Australië brachten
de heer Eltham en zün medewerkers
een uitgebreid rapport uit, dat in amb
telijke kringen bekend staat als het zo
genaamde Eltham-rapport. Een van de
belangrijkste punten was wel dat de
herscholingscursussen in de Rijkswerk
plaatsen verworpen werden als basis
van vergelijking met de Australische
opleiding tot vakman.
Naar aanleiding van het Eltham-rap
port heeft Canberra in 1954 een in
structie doen uitgaan ten dienste van de
selectie van vaklieden in de diverse
takken van het metaalbedrüf- In deze
instructie worden alleen vakopleidin
gen, die door Bemetel, het Leerling
stelsel voor Amsterdam C-O en de
V.A3I. (eerste en tweede monteur) zün
gegeven, acceptabel geacht voor het af
geven van. een zogenaamde vakerken-
plaats gevonden, doch zonder meer in
het bedrijf werd gevolgd, wordt in de
praktijk echter ook erkend. Een onder-
scheid wordt voorts gemaakt tussen ar-
beiders, die een vakopleiding vóór het
bereiken van de 23-jarige leeftijd heb-
ben gevolgd en arbeiders, die geen vak-
opleiding hebben genoten, maar gedu-
rende zes jaar als vakman hebben ge-
werkt en als zodanig zijn beloond. De
laatste categorie dient namelijk een
vakproef te ondergaan.
Zaak is dat de man, die naar Austra-
lië wil emigreren, zich op het punt van
de vakerkenning uitvoerig laat voor- j
lichten. Teleurstellingen die er in ve-
le gevallen zijn geweest kunnen hier-
door worden voorkomen. Z
Een ander punt dat de nodige aan-
dacht dient te krijgen is het leerling-
stelsel, dat in Australië algemeen is in-
gevoerd. De periode van het leerling-
schap is gewoonlijk vier of vijf jaar.
Bij vakken, waarvoor de leerlingen
verplicht zijn gedurende zekere perio-
den een technische schoolopleiding te
volgen, geeft de werkgever hiervoor
gewoonlijk vrijaf met v<jl loon. In som-
mige staten echter moet de leerling ge-
deeltelijk in z'n eigen tijd een cursus
volgen. Z
Al naar gelang het betrokken vak
vereist een cursus vier lot acht uur per
week gedurende drie tot vyf jaar In
plattelandsgebieden, waar geen techni- Z
sche scholen kunnen worden bezocht
worden correspondentie-lessen gevolgd.
Hel loon van een leerling wordt be-
rekend als een percentage van het ba-
sisloon. of van het loon van een vak-
man. Dit percentage loopt nogal uiteen, Z
maar hier is een voorbeeld van de toe-
passing van de industriële besluiten in
de metaalhandel voor een leerlingschap
van vüf jaar: eerste jaar 41 procent van
het basisloon voor volwassenen, tweede
jaar 52)4 procent, derde jaar 61)6 pro-
cent, vierde jaar 92)4 procent en vijfde
jaar 100 procent plus 1.16.00. Z
Wie zou menen dat de AVRO,
zo kloek naar buiten tredend met
revolutionaire plannen ten opzich
te van een soort doorbreking van
het huidige omroepbestel en zich-
Geèste- zelve uitroepend als nationale
Ï^^Meded omroep, hecht en sterk de strijd
12.33 met ev. tegenstanders van haar
Toch is het een feit, dat de heer Vogt
jr. door het actie-comité als gewes
telijk bestuurder gekozen in die ver
gadering toezegde, dat het comité in
derdaad in het licht van die „nieuwe
koers" de strüdbül min of meer zou be
graven.
Het bestuur behield uit die woor
den de overtuiglng.dat het nu gedaan
was met de anrigheden binnenska
mers. Maar dat is wel totaal anders
uitgekomen.
en tulnb»
13.00 Nws 13.15
muziek 13.40 Ge-
Verwijlen
Uit de pasverschenen uitgave
het
t In-
lek 15.10 Klnderk»
ste jaarvergadering (gehouden op 6
I 17.00 V d
lichte orkestmuziek (gr) 18.30 Prome-
de-orkest; Frans programma.
-tilversum II. 298 m. AVRO:
7 '0 Ochtendgym 7.20 Lichte grj
Nw? „V5 om iets
7.50 Dagopening AVRO:
Lichte gram 9.00 De groenteman 9 05 Mo
dern «strijkkwintet (gr) 9.4o Morgenwijding
10.00 Lichte gram 10.50 V d V'
Huishoudelijke zaken, lezing Ir.
orkest: balletmuz 12.00 Licfht orkest 12.30
Medèd ten behoeve van land- en tuin
bouw 12.S3 Dansorkest en zangsolisten
13.00 Nws 13 :5 Europese roelkamplorn-
«chappen ln Kopenhagen 13.25 Beursbe
richten 13 30 Promenade-orkest 14.00
Blaastrlo: klass en moderne muziek 14.30
V d vrouw 15.05 Mezzo-sa.
15 3q Verborgen schatten: vergeten werk
■I vergist zich deerlijk. Het blijkt, Ja<.ivci
Vili dat de binnenoorlog nog altijd niet J"Vd,' mct dlkke letters
16 20 is beslecht en dat het actie-comitè, wassenbeeldenspel" genoemd cn het be-
zich noemende .Vrienden van de stuur zelf een stel wassenbeelden „met
muziek AVRO" nog immer op hetzelfde een ingebouwd mechaniekje dat zó is
22?i ÏÏSit aambeeld hamert en dezelfde eisen dat zij luide applaudisseren
unemaai. septet voor iedere redevoering die van achter
•cp-nwp de bestuurstafel wordt gehouden, maar
Een nieuwe publikatie van het co- dat niet werkt wanneer een spreker in
de zaal het woord voert
Natuurlijk telt het comité de heer W.
Vogt niet by het bestuur, en al heeft
Nw> mité, het maandblad dat verschünt
VPRO: der het motto: „Ik behoef geen hoop
te pakken, noch resultaten
te volharden in myn streven", is dit bestuur duidelyk laten weten dat
verbazingwekkend geschrift Het
n de onenig-
de AVRO.
Al is jhr. Röell dan heengegaan als
voorzitter teen van de oorspronkelijke iVrkteg" wïiire "de he'e~r Vogt"ter
eisen van het comité), daarmee is niets
veranderd, want ook nu nog geldt de
het zich geheel achter de plannen 3
zün nieuwe adviseur schaart toch
deugt het niet in de ogen van de
Vrienden van de AVRO. De vurige op-
WP discotheek
16.30 Jeugd en ritme 17.00
Nws 18.15 Europe;
Jeugd 18.00 zitter
en'iehapp»
igen 18.20 Metropole orkest
e's dat «.de voorzitter zal aftreden'
daarmee doelt men nu op de wnd. voor-
W. Hoekstra, die eerst toch
TEILEVISIE
AVRO: 14.30 V d vrouw 15.15 Pauze 15.
15.45 V d kinderen 19.30 4.000 000 mijl»
per week. '.OO-Jarig bi
gadering uitte, nl. dat deze bijeenkomst
mede diende „om de eendracht te her
stellen" zijn helaas bü de vereerders
van de spreker oor-in-oor-uit gegaan.
Want de eendracht is nog altijd zoek
en de verwijten stapelen zich op. Al
hebben de leiders van het comité i
wel het vertrouwen van de „Vrienden
van de AVRO" genoot. Het blykt. dat
men pas tevreden zal zijn. wanneer
de heer W. Vogt, die eergisteren 75 Jaarvergadering (,n het maandblad
jaar werd, de voorzittershamer ter fxt™s° redevoeringen ge-
ïdse 19 50 Kijken
20.00 Journaal. AVRO: 20 20 H;
20 40 Zingend in de wildernis.
Maurice Chevalier
„voor U, mevrouw'
hand neemt
Dat mr. Hoekstra tijdens de buitenge-
•tuk wone algemene vergadering (van een
half uur) gehouden op 25 mei j.L,
waarin hij mededeelde dat de heer
Vogt als adviseur honorair tot de ver
eniging was toegetreden, met enkele
krachtige volzinnen het actiecomité het 8 e aar
zwygen oplegde, zeggende „dat het
geen tijd meer was om aan kleine
houden op hoffelijke
plannen toejuichende en beleefd vra
gende of men de heer Vogt niet liever
voorzitter zou maken dan adviseur,
toch heeft het comité van oppositie,
blijkens de geest van deze nieuwe pu-
blikaties zijn onverzoenlijke houding
Donderdagmiddagen half drie zal
Verlanglijstje
Maurice Chevalier speciaal voor de te
levisiekijkende dames optreden in een
uitzending van de AVRO.
AVRO heel grote plannen had
Wat
Melbourne bij avond
Bindend
Lonen, werkuren en andere arbeids
voorwaarden worden in Australië vast
gesteld door zogenaamde industriële
hoven van de federatie en de staten,
welker besluiten en uitspraken wette-
lyk bindend zijn. Iedere volwassen
werknemer moet tenminste het mini-
mum-basisloon ontvangen Voor de
hoofdsteden der zes staten bedraagt dit
basisloon gemiddeld 14.08.00 per
week of ruim f 115. Werkende vrouwen
krijgen ongeveer 75 procent van het
salaris der mannen.
Extra betaling, de zogenaamde diffe
rentiatie, is voorgeschreven voor werk
nemers in beroepen, waarvoor vakken
nis is vereist. Het bedrag van deze dif
ferentiatie wordt bepaald door het vak,
dat wordt uitgeoefend, zomede door de
graad van vakkennis.
Zo ontvangt een bankwerker f 156.40
per week, een gcrcedschapsmaker
f 168.-, een metselaar f 178,-, een tim
merman f 181.30. een loodgieter f 182.76
een landarbeider tussen de f 130.- en
f 135,-, een slager f 155,80 en een schoen
maker f 151,20. De voorgeschreven Io
nen zün mlnlmum-lonen. De werkge
vers mogen meer betalen en doen dit
ook vaak.
Meer
en
beter
De inkomstenbelasting en de sociale
bijdragen dragen een progressief ka
rakter. Iemand die een hoog inkomen
heeft, betaalt veel; een laag inkomen
wordt slechts matig belast. Duidelijk is
dat de hierboven gedane loongreep
niets zegt van de koopkracht van het
Australische Pond en van het kosten
peil. In 't algemeen kan echter gesteld
worden dat zowel de geschoolde als de
ongeschoolde werknemer in Australië
meer kan doen en beter kan leven dan
in Nederland.
Er zijn nog speciale tarieven voor
„Schipper naast God", schamperde Westra.
„Wat heeft zo'n ongelukkig stuurmannetje in de
melk te brokken?"
Op de bak heerste, niettegenstaande de ter
gende hitte, een stemming of het kermis in vol
le gang was. Ze lachten en maakten grollen: ze
zongen uit volle borst en sloegen elkaar op de
schouder, alsof er nog nooit een kwaad woord
tussen hen was gevallen en geen oog ooit met
een vuist had kennis gemaakt. De „ouwe" had
hun verteld, wat ze te wachten stond en al wis
ten ze dan ook niet, wat het voor ieder wel kon
worden, over „joetjes" of „gele ruggen" werd
eenvoudig niet meer gesproken. Zij dachten nu al
in getallen, die tot dusver in hun brein slechts
hadden bestaan voor mijl-afstanden
Onder het werk door konkelden de getrouw
den, hoe ze wat uit de handen van het vrouw
volk zouden kunnen redden. Anders ging het toch
maar in nieuwe gordijnen of potten en pannen
of in een nieuw lopertje op de trap en andere
niets-nutte dingen. Was het nu maar een buiten
kansje van een paar tientjes, dan had je het wel
achterover kunnen drukken, maar zo'n bom cen
ten
Maar hoe ze ook piekerden en konkelden, ze
konden de weg niet vinden en keken alleën
maar met onverholen jaloezie naar wie nog
„vrije jongen" was.
„Daar hoef je heus niet jaloers op te zijn", zei
de „boots" levenswijs, „die vinden best een
paar dames, die ze d'r af helpen. Voordat ze
het goed en wel in de ballen van hun hand heb
ben, zijn ze lens en houwe ze zelfs een pijn in
d'r knar over."
„Maar wat mot je dan doen?" vroegen ze. „As
de vrouwmensen d'r op gaan zitten, ben je het
ook kwijt en wat motte wij met een nieuw loper
tje op de trap, dat toch door de mensen van drie
hoog stuk wordt gelopen?"
„Doe dan wat ik doe," zei Dirk Zijlinga.
„En dat is?"
„Ik neem mijn vrouw mee naar de ouwe Mar-
ONDER
VALSE
VLAG
wordt opnieuw geïnterpreteerd als een
reeks onverbiddelijke eisen.
Wij kennen ze nog van drie jaren ge-
leden: aftreden van de voorzitter (en
nu ook van het hele bestuur, indien dat
toch maar een wassenbeeldenspul
blyft), wijziging van de statuten vol-
gens het hooglerarenrapport dat dateert
van 1955 (en dat, volgens het comité,
„in de brandkast is weggestopt"), het-
welk nu wel door een kleine commissie
mag worden aangepast aan de huidige
omstandigheden, en vrye verkiezingen
voor de gewestelijke besturen, zonder
bemoeiingen van het hoofdbestuur.
Het maandblad zegt, dat er ter ver-
gadering tenminste eén „doelpunt is
gemaakt", want mr. Hoekstra zegde
Z toe. dat bet hoofdbestuur van de AVRO
zich niet zal mengen in de gang van
zaken bü de verkiezingen van gewes-
telyke bestuursleden in 1964.
I Twijfelachtig
In deze geest van onderlinge twist
en onaangename verhoudingen wil de
AVRO zichzelf nu opwerpen als de
krachtige nationale omroep, op welke
iedereen zou hebben gewacht.
Een twijfelachtige kwestie, gezien
haar onmacht om het althans eerst in
j eigen gelederen eens te worden. Zoals
het nu is. tracht men van weerszijden
in de beide groeperingen elkaar met
woorden te overbluffen. Bij die woor-
den zyn nogal wat onplezierige betite-
l lingen ook. Als de heer Vogt in de al-
gemene vergadering van leer trekt
over „een sterfhuissfeer" welke de al-
gemene vergaderingen pleegt te ken-
merken, en daarbij het woord „dooie
dienders" hanteert, laat het comité die
baar ben je stomdronken of lijd je aan zenuwtoe- wrange opmerkingen weg uit de publi-
vallen. Probeer nu eerst maar eens tot tien te katie van de rede. maar zegt wél dat
tellen en vertel me dan rustig en kalm, Wbt er de heer Vogt het bestuur op het po-
dium „dooie dienders" heeft genoemd.
Zo kan men wel doorgaan. De een
tijns en dan laat ik ons raden wat we met de
centen moeten beginnen. Tegen mijnheer Hein of
mijnheer Koenraad durven ze toch geen biet in
te brengen."
Lewietje had ergens een stompje krijt opgedo
ken en zat bij luik 4 op het stalen dek te reke
nen. Hij dacht aan een „jofel pakkie" met brui
ne schoenen cn een stoomfiets en een handtasje
voor een meisje waarop hij een oogje had en
ontelbare bioscoopjes en ijs en glaasjes bier er
tussen door. Maar hij kwam tot, voor zijn begrip,
zulke astronomische cijfers, dat hij ten slotte het
stompje krijt moedeloos over boord keilde, „Ja
ze benne me daar helemaal mesjokke", zuchtte
hij.
De oude heer Bodenstein keek in de hoorn van
zijn telefoontoestel, waaruit een gekakel opklonk,
alsof er aan de andere kant van de lijn een te
druk bevolkte kippenren was. Bedenkelijk schud
de hij het hoofd en zuchtte: „Dat is een idioot
aan de andere kant van de lijn."
Toen bracht hij resoluut de hoorn weer aan
zijn oor en schreeuwde: „Stop, zeg ik je ik
kan geen woord verstaan en het lijkt wel of ik
met een gekkenhuis verbonden ben Wat is er
aan de hand en wie ben je?"
„Stop", commandeerde Bodenstein op de toon
van een sergeant-majoor, „het enige dat ik nu
begrepen heb is, dat ik met Martijn spreek.
Daarmee had je kunnen beginnen, maar blijk-
de hand is."
Inderdaad was er even stilte. Toen vertelde
Hein met een stem. die van emotie trilde
werden de rollen omgeke
zenuwachtig op zijn stoel rond te draaien; zijn j
ogen werden hoe langer hoe groter; zijn mond
viel langzaam open, als was het een automaat,
waarin een penning geduwd moest worden. Ein- j
delijk stootte hij uit:
„Hoeveel zei je ,wat zei je Neen, het is
niet waar... Man, weet je wel wat je zegt:
twee ton. ..kerel.twee ton! Het is niet te ge
loven En die vent hebben jullie 3
durven uitschelden..Wat zeg je.,
hypotheek? Ja dat haalt je de koekoek, dat
je die opzegt. Wacht ik kom naar je toe, want
dat moet ik met mijn eigen ogen zien Twee
ton!"
„Kom vanavond maar," riep Hein. „Vanavond
hebben we feest. Ik heb al de vrouwen opgetrom- j
meld. Ze weten nog van niks en dan zal je
ogen zien!"
„Man, man. wees toch voorzichtig. Als je zo l
maar een boodschap stuurt om vanavond te ko-
men denken ze minstens, dat de schuit met man Zwitserse televisie zal voortaan
en muis naar de kelder is Waar is de „Ka- °P zondag cn op kerkelijke feestdagen
tryn" intussen?" geen speelfilms meer mogen uitzenden.
„Dat is nou net mijn enige ellende, man. Er r Dit is een overheidsbesluit (de Zwit-
is helemaal geen „Katrynsveen" Die Beun- serse televisie is deel van de staatsom-
ders Een zeerover heb ik gezegd, en daar Z roep), omdat in verscheidene kantons
blyf ik bij." de bioscopen op zondagen en feestda-
„Hij schynt je dan toch maar de buit te stu- gen gesloten moeten zün.
ren grinnikte Bodenstein in de telefoon. Kan men dan via de televisie wél
Maar wat praat je voor onzin? Er is helemaal speelfilms zien, dan vormt dit een in-
geen „Katrynsveen"? Hoe zit dat dan?" breuk op wettelijke bepalingen. Het zyn
„Zal ik je later wel vertellen. Dat is veel te Z de bioscoopeigenaren geweest, die de
lang om dat door de telefoon te blazen. Boven- regering op deze kwestie attent hebben
dien, ik heb geen tyd meer Vanavond en
de telefoon zweeg.
Verbijsterd keek Bodenstein nog even in de nu
dode hoorn. Toen legde hij hem op de haak en i
zuchtte „Dus tóch Bek!"
van het actie-comité en zo wordt
de burgeroorlog in stand gehouden.
Wij geloven dat het de hoogste tüd
wordt, dat de AVRO een dcugdclük
eind maakt aan deze paleisrevolutie,
welke haar gezag cn haar status als
- „vereniging" deerlük aantast en 4n een
zeerover onprettig licht stelt. Want met woor-
Wat? De den alleen komt men er niet, men kan
x zelfs geen onmacht mee verdoezelen.
Zwitserse tv: op
zondag geen film
gemaakt en het redelijke antwoord
moest dus zyn, dat de televisie geen
privileges kon krijgen die in strijd zijn
I met de wet op de zondagsheiliging.
(Wordt vervolgd).»»
