Nieuwe BW moet in veilige
haven worden geloodst
Bewindsman houdt ervan
knopen door te hakken
Verdi s Aida na Couperus
te veel goeds in één keer
Uttf
Fotografen beginnen kort
geding tegen Bedrijfschap
7
VRIJDAG 9 AUGUSTUS 1963
Minister Scholten happyop Justitie
(Van onze parlementsredactie)
Het ministerie van justitie is een somber gebouw, maar we hebben niet
de indruk, dat mr. Y. Scholten daarvan enige hinder ondervindt. Het bu
reau in zijn enorme werkkamer is zo geplaatst, dat bij uitziet op het Plein
en kennelijk voelt de nieuwe bewindsman zich op deze plaats, midden in
het regeringscentrum, volkomen happy. Het moet ook voldoening geven als
mij komend uit een rechtsgeleerd milieu vader en schoonvader heb
ben generaties juristen gevormd de portefeuille van Justitie te beheren
krijgt. Van rustig uitkijken over het Plein zal overigens (vooreerst) wel
niet veel komen; de nieuwe minister 45 jaar, precies de gemiddelde
leeftijd van het kabinet heeft meer behoefte aan snel inzicht dan aan
fraai uitzicht en is dan ook ras in het materiaal gedoken, dat de ambtenaren
hebben aangedragen om hem met de problematiek van Justitie vertrouwd
te maken. Ook op dit departement zal men spoedig bemerken, dat hij een
harde werker is. Zo'n harde werker, dat hij voor de aanvang van het
parlementaire jaar eigenlijk maar liever geen vakantie meer nam.
Minister Scholten glimlacht als we
hem vragen naar z'n eerste contact met
de politiek. Want het was geen erg
vreedzaam contact. In het cursusjaar
1940/'41 was hij rector van het studen
tencorps aan de gemeentelijke universi
teit te Amsterdam, waaraan hij hoe
kon het haast anders rechten stu
deerde. Het was dn de jaren, dat de vijand
ook het universitaire leven in z'n klau
wen probeerde te krijgen en zo jong als
hij was twee en twintig jaar werd
Ynso Sdholten in een politieke strijd op
leven en dood gewikkeld.
Het was voor hem niet moeilijk om
z'n houding te bepalen. In de jaren 1933
tot 1940 was er in z'n ouderlijk huis veel
gesproken over de Jodenvervolging, de
Duitse kerkstrijd en het wezen van hei
nationaal-socialisme, dat zijn vader, de
beroemde prof. Paul Scholten al direct
had onderkend als modern heidendom
in z'n meest absolute vorm Daartegen
over kon, zo besefte de eminente pro
fessor slechts worden gesteld de abso
luutheid van het christelijk geloof, dat
bij hem omstreeks z'n veertigste jaar tot
volle wasdom was gekomen
„Het is vanzelfsprekend", zo heef.
mr. Sdholten dn de televisie-serie ovc
de bezetting verteld, „dat iemand als hij
grote invloed op z'n omgeving had. Voor
ons, die hem na stonden, was het eigen
lijk in het eerste halfjaar van de bezet
ting temidden van veel onzekere mensen
zoveel gemakkelijker om de juiste rich
ting te vinden. Dat dankten wij hele
maal niet aan onszelf, maar aan zijn
invloed op ons."
Ook als minister blijft mr. Scholten
..de zoon van een groot man" en hij komt
er graag voor uit. dat hij voor z'n vor
ming ontzettend veel aan hem te danken
heeft. Dezè typische wetenschapsman
volgens prof. De Gaay Fortman met
mr. E M JVÏeyers de grootmeester van
het Nederlandse privaatrecht in de eer
ste helft van de twintigste eeuw zag
bij de Duitse overval de naaste toekomst
duidelijk voor zich. Toen zijn zoons, on
der wie de huidige minister, na de mei
dagen van 1940 thuiskwamen, zei hij:
.Jongens, nu is het de beurt van ons
ouderen om te vechten." Met prof. Tel
elens uit Leiden nam hij het initiatief voor
het eerste professorenverzet. terwijl z'n
zoon al spoedig in het studentenverzet
z'n partijtje meespeelde. Met een aantal
ambtgenoten werd prof. Scholten in 1942
ontslagen. ,Er was toen nog wel een
examencommissie, maar daarbij wilden
we geen examens afleggen", vertelt de
heer Soholten ons En daarom liet hij
zich inschrijven bij de Vrije Universiteit
waaraan hij na een half jaar zonder
college te hebben gelopen, bij prof.
Oranje zijn doctoraal deed.
De ondergronds afgestudeerde jurist
trad daarop in dienst bij de toenmalige
HandeLsfcamer 'thans Ned. Verbruiks
coöperatie) te Rotterdam. Hoewel het
aanvankelijk zijn bedoeling was om als
bedrijfsjurist werkzaam te blijven, volg
de hij later toch het voorbeeld van z'n
broer en ging in de advocatuur. Hij
heeft er geen spijt van gehad; dn de ad
vocatenpraktijk die hij in de hoofdstad
tot zijn benoeming als staatssecretaris in
1959 uitoefende, kreeg hij op civielrech
telijk gebied tal van interessante zaken
te 'behandelen. Minister Scholten spreekt
van een „zeer boeiende tijd", die hij
achteraf tevens beschouwt als ccn goede
leerschool voor zijn loopbaan als staats
secretaris en als minister. „Als advocaat
raak je er immers aan gewend om aan
gevallen te worden en moet je ad rem
weten te reageren", verduidelijkt hij.
CHRISTELIJKE VISIE
Mr. Soholten liet zich niet zozeer door
zijn dagtaak in beslag nemen dat er geen
tijd meer overbleef voor nevenwerk
zaamheden. In 1939 was hij een van de
deelnemers geweest aan de eerste oecu
menische wereldconferentie voor jonge
ren fe Amsterdam Deze conferentie
waarop hij zijn toekomstige echtgenote,
de Leidse studente in de rechten jkvr
Van Asbeck leerde kennen betekende
voor hem geestelijk een stroomversnel
ling. Hy werd gegrepen door de oecu
menische gedachte en heeft ziich sinds
dien gegeven aan allerlei christelijke
organisatie-arbeid, met name voor dj
jeugd. Hij was dn de loop der jaren lei
der in kampen van de N.C-S.V. en secre
taris van de afdeling Amsterdam van he1
N.B.G twee organisaties waarvoor
ook zijn vader zich heeft ingespannen
voorzitter van de Amsterdamse Her
vormde Jeugdraad en van de (landelijk
Hervormde) Raad voor het jeugdwerk
en ten slotte voorzitter van de A.M.V.J.
Mr. Scholten beïnvloed door de theologie
van Karl Barth voelt zich aangetrokken
door een eigentijds, oecumenisch chris
tendom, dat apostolair en dienstbaar
de wereld itaat. Geen wonder dat hij
veel contacten heeft gehad met het
oecumenisch vormingscentrum Oud-Poel
geest waarvan de direoteur mr. A W
Kist een persoonlijke vriend van hem is
ZUn christelijke visie op het leven
bracht mr. Scholten in de Chr. Histo
rische Unie, toen zijn carrière by zUn
benoeming tot staatssecretaris een wen
ding in politieke richting nam. Gezien
de partijverhoudingen in Nederland kiest
hfl als bewust protestant ,*eer beslist"
een protestants-christenjke party,
tsu de C.H.U. Hg waardeert het zeer
dat in de Unie op een gemecnschappc-
iyke christeiyke grondslag mensen met
divergerende opvattingen kunnen sa
menwerken.
De C.H.U. aldus onze gesprekspartner,
legt de nadruk op de eenheid van het
Nederlandse volk en staat gelijkelijk
open voor mensen, die over de gehele
Unie christelijke organisatievorming
noodzakelijk achten, als voor mensen, die
dat niet vinden. „Als je een vergadering
de Unie meemaakt, zie je een dwars
doorsnede van het Nederlandse volk
'oor je."
(ONDER) MINISTER
Zoals prof. Paul Scholten steeds
..tactvol doch niettemin beslist" (De
Gaay Fortman) wees op de samen
hang tussen geloof en wetenschap, zo
doet minister Ynso Sdholten dat ten
aanzien van geloof en politiek. De
tact bhjkt wanneer hij zich schuw
toont voor het gebruiken van te
grote woorden en zijn afkeer van het
gemakkelijk praten over deze din
gen laat bUjken. Maar de overtui
ging van zyn vader dat het positieve
recht steeds moet worden getoetst
aan de GoddeUjke gerechtigheid,
zoals die in deze wereld in Jezus
Christus gestalte heeft gekregen,
vormt ook de achter, en ondergrond
van het denken van de nieuwe be
windsman van Justitie.
Vier jaar is het thans geleden dat hij
staatssecretaris van O. K. en W. werd.
Het was een grote overgang „ik was
volkomen verrast toen ik werd aange
zocht" maar de samenwerking met
de ambtenaren viel hem enorm mee. Ik
heb zeer loyale medewerking ondervon
den zegt hy en hij voegt er aan toe:
„Wat tot dan toe mijn hobby was, werd
nu m'n werk".
Als staatssecretaris kreeg hy te maken
met een levendige en veelzijdige proble
matiek en zag hij van binnenuit hoe een
departementaal apparaat functioneert.
Parlementaire ervaring mag dan vaak
een voordeel voor een aankomend mi
nister worden genoemd departementale
ervaring is dat niet minder.
Graag had de heer Scholten uiter
aard gezien, dat de Tweede Kamer
akkoord was gegaan met zijn plannen
inzake de commerciële televisie, maar
hij had wel met de mogelijkheid reke
ning gehouden, dat zij (nog?) niet
haalbaar zouden blijken te zijn. Dat
hij de parlementaire behandeling toch
doorzette, doet hem uiterlijk een
zo pretentieloze man kennen als
een man, die knopen durft door te
hakken en bereid is om risico te lopen
als hij een goede oplossing voor een
bepaald vraagstuk aan de hand meent
te kunnen doen.
In de toekomst zal dat wellicht ook
nog wel Wijken. Een van de belang
rijkste problemen, waarmee de nieuwe
bewindsman wordt geconfronteerd is het
al tientallen jaren slepende echtsohei-
dingsvraagstuk. Het schreeuwt om een
oplossing en we geloven stellig dat mi
nister Soholten een poging zal doen om
het probleem althans in de richting van
een oplossing te brengen Het is nog in
studie bij het (r.k.) Centrum voor staat
kundige vorming en minister Beerman
wilde graag op het rapport van dit cen
trum wachten alvorens met voorstellen
te komen. Wie kennis neemt van de
verschillende opvattingen, die in diverse
rapporten over dit diep insnijdende
vraagstuk zijn neergelegd, komt tot de
conclusie, dat de nieuwe bewindsman
wel kan wachten tot hij een ons weegt
als hij een communis opinio tot voor
waarde voor wetgevende arbeid stelt.
Hij lijkt ons daar de man niet naar. Eer
der is hy iemand, die „kiest voor het
gevaarlijke leven".
NIEUWE R.W.
Er wachten hem uiteraard meer taken.
Daar is misschien om maar eens wat
te noemen de gratiëring van de nog
in Breda verbUjvende oorlogsmisdadigers
(„ik doe er nog geen uitspraak over").
daar is de urgente nieuwbouw van straf-
gestichten. de eventuele wettelijke rege
ling van hert stakingsrecht en de herzie
ning van het ondernemingsrecht. En last
but not least de totstandkoming van
nieuwe Burgerlijk Wetboek die de m
ter, volgens de regeringsverklaring met
kracht zal voortzetten Het vierde boek
is thans aan de mondelinge behandeling
toe. voor het vijfde boek moet de me
morie van antwoord worden gemaakt en
het ontwerp voor het zesde boek is bil
de Raad van State. Het ontwerp zal wel
in het komende zittingsjaar worden
gediend.
„Het nieuwe B.W. is een onrustig
bezit", schreef mr. Scholten in 1956
in zijn preadvies over „De Rechts
persoon" voor de Broederschap van
kandidaat-notarissen. Daarmee
draaide hij om wat zijn vader eens
had geschreven: ons B.W. is een rus
tig bezit. De toenmalige minister
van Justitie, mr. J.C. van Oven rea
geerde bij die gelegenheid met de
woorden: „Het B.W. is weliswaar
een rustig bezit, maar het geeft niet-
Mr. Y. SCHOLTEN
graag knopen doorhakken
temin aanleiding tot grote onrust.
Talloze vragen werden door het
,W. niet opgelost, moesten door de
jurisprudentie en de wetenschap op
gelost worden, zodat de rust van dit
bezit toch maar betrekkelijk is. En
wanneer ik nu die frase van Schol- j
ten jr. onderschrijf, dan voeg ik er
dadelijk aan toe dat het onrustige
bezit, dat wij hebben in het ontwerp- j
Meijers tot rust gebracht moet wor- j
den in die zin, dat ieder, die daar- j
toe in staat is, medewerke om het te j
maken tot een rustiger bezit dan
ons tegenwoordige B.W. is. Anders
gezegd, wij zijn het verplicht, niet i
alleen aan de nagedachtenis van
Meijers, maar wij zijn het verplicht i
aan onze eer als natie het nieuwe i
B.W. in veilige haven te brengen".
Minister Scholten moest aan deze i
woorden dezer dagen sterk terug- j
denken. Hij hoopt er aan mee te
werken dat het nieuwe B.W. inder-
daad in veilige haven komt!
GEEN zinnig mens zal het in zijn
hoofd halen om na een avond
vullend toneelstuk nog een paar
akten opera te gaan zien, maar de
kwaliteit van het programvma dat
KRO en NTS ons gisteravond
voorzetten maakte het al te moei-
lijk om een keuze te doen uit deze
televisie-overdaad.
De dramatische Couperusherden
king trok al evenzeer als de unieke
gelegenheid om iets te zien van de
wereldberoemde operavoorstellin
gen in het Romeinse amfitheater in
Verona, waar we na de toneelre
portage via Eurovisie de kans voor
kregen.
Wij hebben opnieuw de fraaie va
riatie in de Couperusvoorstelling
door de Haagsche Comedie bewon
derd.
Het gedurfde melée van romanfrag
menten, bloemrijke taal van mytho
logische verbeeldingen, flitsen zelfs
uit het moeilijk leesbare Iskander,
gesproken kritieken, brieven en mij
meringen van de auteur kwamen op
de beeldbuis uitstekend tot zijn recht.
De ondersteuning met verbindende
teksten, die ten bate van degenen,
die de boeken van Couperus niet
kennen nog wel iets uitgebreider had
kunnen zijn, droeg hier veel toe bij.
Ook wie de opvoering al op het to
neel zag, zal hebben genoten van de
charmante door Gijsbert Tersteeg ge
geven verpersoonlyking van Couperus,
in close ups goed geaccentueerd. Hoog
tepunten in de voorstelling bleven de
twist tussen Eline Vere en haar zuster,
het gesprek van de „oude mensen" en
het door de auteur vertelde verhaal
over de kat.
De gecompliceerdheid van de voor
stelling vermoeide echter oog en oor en
vergde veel inspanning van de geest.
Daarom was het zonder overgang plon
zen in de machtige operamanifestatie in
Verona beslist een te veel.
Klassiek
Maar de nieuwsgierigheid hielp wel
een handje en wie bleef kijken werd
ruim beloond. Wel bleef het bij indruk
ken, want de camera's waren natuurlijk
niet bij machte om een goed overzicht
van het reusachtige geheel te geven.
Voor 25.000 toeschouwers ter plaatse en
vele miljoenen televisiekykers speelde
zich het romantische gebeuren van Ver
di's meest geroemde opera „Aïda" in
een vertolking door duizend medewer
kenden al Goed verborgen microfoons
brachten het geluid van de fraaie stem
men zeer duidelijk over. De hinderlyke
bijgeluiden tijdens het weergeven van
de pasgemaakte opnamen van het be
gin van de eerste akte waren te wijten
aan het slepen van de geluidsband.
Bij het vervolg van de uitzending die
rechtstreeks overkwam, viel over het
geluid niet meer te klagen. Daarvan ge
nietend konden wij ons vergapen aan
de imponerende décors, gevormd door
het 19-eeuwen oude bouwwerk met
zware muren en geweldige trappen, die
de mogelijkheid schiepen tot massaal
werken met grote groepen figuranten,
zodat de opera alle mogelyke luister
toevieL
Niettemin was het een klassieke op
voering: zeer statisch tot in de balletten
en het grote massavertoon in de be
roemde triomfmars toe; muziek en zang
bleven hoofdzaak en kregen het volle
pond.
Geen toelichting
Een groot bezwaar achten wy het dat
er geen enkele toelichting op de han
deling in de opera werd gegeven. Voor
wie het verhaal 'dat overigens op zich
zelf van geen belang is) niet kende,
bleef het een chaotisch geheel, vooral
ook door de slechte aansluiting van op
name en directe reportage in de eerste
akte. Een kort overzichtje voor de uit
zending en in de pauze was wenselyk
geweest.
Aan het begin van de avond had een
KRO-verslaggever een gesprek met ex-
commissaris Voordewind naar aanlei
ding van de stof welke zyn nieuwe
boek heeft doen opwaaien. Of dit ge
sprek de kwestie goed heeft gedaan,
betwijfelen we. Nieuws had de heer
Voordewind niet te vertellen, wel be
trok hij in zijn toelichting op het ver-
drinkingsgeval nog een andere voorma
lige politie-autoriteit, zodat we de in
druk kregen dat zijn toch al onvoorzich
tige mededelingen nog hachelyker wer
den gesteld.
vanavon#
philharmonisch ortces
listen: moderne muz 21.10 Bronckhorst.
geschiedenis in puin. sonografie 2!.4o Viool
en piano (gr): amus muz 21.55 Oude ka
mermuziek (gr) 22.05 Viool en instrumen
talisten: gewijde muz 22.30 Nws en SOS-
berlchten 22.40 Wjjd als de wereld, lezing
23 00 Lichte gram 23.25 Licht vocaal en-
.-mible (gr) 23.35 Lichte gram 23.55—24.00
Nws
HQVl
298 r
23.35—24.00 Nws.
Zes Amsterdamse kunstfotografen
hebben een kort geding aangespan
nen tegen het Bedrijfschap voor het
Fotografisch Bedrijf.
Zy verlangen primair een bevel van
de president van de rechtbank in Den
Haag tot het in overleg met de eisers
houden van een referendum onder de
bedryfsgenoten omtrent het al of niet
voortbestaan van het bedrijfschap, waar
van in de dagvaarding wordt gezgd dat
dit „met een vernis van wettelijkheid
een nutteloos bestaan voert en alleen al
voor de organisatie en instandhouding
meer dan 60% van de begroting van
bijna f 100.000 nodig heeft".
Subsidiair wordt gevraagd het adres-
senmateriaal van het bedryfschap be
treffende de aangesloten bedryfsgenoten
aan de eisers ter beschikking te stellen.
IZó heeft de gevonden Duitse
bommenwerper er uitgezien.
Resten van Duitse
bommenwerper
uit 1917
De in het begin van deze week in
de polder Oostelijk Flevoland gevon
den resten van een vliegtuig uit de
Eerste Wereldoorlog blijken afkomstig
te zijn van een Duitse bommenwerper
die op 13 oktober 1917 in de Zuiderzee
is gevallen.
De Duitse bommenwerper is een van
de grote vliegtuigen geweest die aanval
len ondernamen op Londen, Parijs en
punten aan het front. Deze voor die da
gen reusachtige toestellen waren ontwor
pen en gebouwd nadat de Zeppelin
luchtschepen voor deze bombardements-
vluchten niet meer aan de verwachtingen
van de Duitsers beantwoordden.
Het Duitse vliegtuig was een F4 of een
G5 van de toenmalige „Gothaer Waggon-
fabrik". Dit type was zeer gevreesd door
de Engelsen.
De bemanning van deze Gotha-machi-
nes bestond uit drie personen: de vlieger,
de waarnemer en de boordschutter. Deze
bemanning zat in de neus van de romp,
zonder enige beschutting.
Het toestel was een tweedekker, uitge
rust met twee Mercedesmotoren die duw-
schroeven aandreven. Het vliegtuig had
een dubbel landingsgestel. Onder de twee
motorgondels een paar wielen met een
spoorbreedte van 1.20 m en een velgdia
meter van 55 cm.
Mejuffrouw mr. M. Z. N. Witteveen,
ambtenaar van de buitenlandse dienst
der tweede klasse, heeft haar functie
van permanente vertegenwoordiger bij
de Raad van Europa te Straatsburg be-
j eindigd. Mej. Witteveen heeft deze func
tie sedert 1956 bekleed.
oodat zii in de gelegenheid zyn zelf een
referendum te organiseren. Ieder van de
a c.isi een awangsom van luu
elke dag dat het bedryfschap twee
weken na het vonnis in gebreke biyjt. j
De zes fotografen zijn: H. W. A. Duk-
kers, J. L. Th. Colson, J. Hamelberg, M. I
Meyboom, F. J. Rotgans en J. A. Schiet, j
Mr. J. C. F. Pons uit Amsterdam is hun
raadsman. Het kort geding zal op vry-
dag 6 september voor de Haagse recht-
bank dienen.
De 55-jarige landbouwer H. van Hoef
uit Barneveld is gisteren, op weg naar
het ziekenhuis overleden aan de gevol-
gen van een ongeval, dat hem maandag
op zijn boerderij is overkomen. De j
landbouwer werd getroffen door een
stuk hout, dat van een elektrische zaag
terugsprong.
vanavond
ïroveraicht. AVRO: 20.20 Ripcord 4.
TV-feuilleton 20 45 In AVRO's televixler
2'. .00 Marika Rökk Show. muzikaal amus
progr 22.00 Nederlanders in Israël (II).
filmreportage. NTS; 22.3022.35 Journaal
Programma voor morgen
m 7.:o
merkjes
Geestelijke liederen 7.55 Over
weging 8.00 Nws 3 15 Lichte gram 9.00
DJinn. gevar progr 12.30 Meded ten be
hoeve van land- en tuinbouw 12.33 Lichte
gram 12.55 Katholiek nieuws 13.00 Nws
1315 Platennieuws 13.20 Musicerende
nospel (gr)
fa of ar
pia-
Toen draaide hij zich plotseling om en boog
zich over de tafel naar Bart. „En nu heb ik
nog een woordje te spreken van man tot man
en, als hiervan ooit een syllabe buiten deze vier
muren komt, dan verzeker ik u, dat ik het on
der mijn ambtseed zal ontkennen, omdat de Con
sul der Nederlanden, dit nooit gezegd heeft, maar
ik, als particulier sadja, en die zal het u ge
woonweg heten te liegen Kap'tein Beunders.
ik vind je een kei van een kerel. Je hebt ten
minste nog oud-Hollandse pit in je body. Dat je
er nog een hoop trouble mee zal krijgen, dat
zal je zelf wel weten, maar ik vind het dan toch
maar mannenwerk om die twee ouwe bazen van
je in Vlaardingen zo uit de modder te halen en
dat andere schoffie zijn trekken thuis te sturen.
Je bent niet bij me geweest; goed begrepen? Als
je hier bent geweest, kan ik er niet onder uit
om het te rapporteren. Ik ken geen „Fairy
Queen", ik ken geen „Katrijnsveen"; ik ken
geen kapitein Beunders. Het blijft natuurlijk voor
jou alleen maar een uitstel van executie, maar
wie dan leeft, wie dan zorgt. Eerst moet je dat
zaakje met de „Fu kongsi" in orde maken en ik
zal je het adres geven van een advocaat die
heel erg dik is met Fu Ah Lie. Laat hem niet
als advocaat, maar als bemiddelaar optreden. Hij
weet genoeg van zeerecht om je te kunnen zeg
gen. wat je in normale omstandigheden en vol
gens de officiële weg zou worden toegewezen.
Dat je water, en veel water in je wjjn zal moe
ten doen. hoef ik je niet te zeggen Maar
met Fu Al Lie valt te praten
De bemanning van de „Fairy Queen" was in
tussen met goedvinden van kapitein Beunders op
Penang los gelaten, voor zover ze zich althans
niet door Koning Doerian lieten afschrikken.
Man voor man hadden ze, op rekening, wat uit
de scheepskas gekregen, zodat ze óf brieven óf
meer tastbare bewijzen van genegenheid in de
vorm van postwissels naar huis konden sturen.
Gerrit Teurling zat op de bak en probeerde
op het ongewisse vlak van de ankerspil een
minnebrief te dichten aan het blonde meisje uit
Katendrecht, waaraan hij zijn hart had verpand
en die, nog niet lang geleden, met vijftien hele
Hollandse guldens in haar knipje langs de étala
ges van Rotterdam had geslenterd. Gerrit was
hij drie maal
betaald dan ze waard
ONDER
VALSE
VLAG
geen chroniqueur. Zijn brief verhaalde geenszins
van avonturen, die hij had beleefd, maar was
slechts één lange aaneenrijging van vragen over
Katendrecht en Rotterdam.
Het was een brief, waarop nimmer een ant
woord zou komen.
Dirk Zijlinga, wiens vrouw aan lange perioden
van zwijgzaamheid gewend was geraakt, bleek
praktischer en volstond met het afzenden van
een postwissel. Op het petieterig hokje „bestemd
voor mededelingen aan de geadresseerde" krab
belde hij met de roestige pen van het postkan
toor in moeilijke hanepoten „zijn hier alles fijn
zelle wel weer huis toe vare dirk", waarmee de
„boots" meende volledig aan alle huwelijksplich
ten te hebben voldaan.
Rinus Westra had zich in de kaartenkamer te
ruggetrokken en dichtte een boekdeel aan zijn
Jeannetje. laaiend van geestdrift. Hij gaf „carte
blanche" om maar vast uit te zoeken, wat er
voor het huis nodig was, want dank zij de
„Kweichow", dank zij de storm, die op de Indi
sche Oceaan had gewoed waren ze nu boven Jan.
Dé „ouwe" wist nog wel niet hoeveel, maar als
hij de verzekering gaf, dat zelfs Lewietje voor
zijn aandeel wel een motorfiets kon kopen, dan
moest het toch al heel gek lopen, als zij er niet
een bescheiden inboedeltje uit zouden overhou
den.
Lewietje was aan de wal gekomen en had al
leen maar gezegd: „Vecderrie, wat een stank",
en was toen in het labyrinth van de bazar ver
dwenen. 's Avonds kwam hij, doodmisselijk van
alle rommel die hij gegeten had, aan boord te
rug met een Japanse flodder-kimono, waarvoor
Simon zat aan dek te peinzen en keek smach-
tend naar de „Crag", de berg, die op het eiland
oprijst. Een paar zilveren wolken hingen, als
een krans van zwanendons, rond de bergtop.
„Wat een zaligheid", dacht hij, „om daar eens
in alle rust een paar weken heerlijk te luieren j
zonder machines, zonder zee Dat zou je wel
willen, hè, vuile poetslap", mompelde hij tot zich-
zelf.
Bart Beunders, gedachtig aan zijn laatste ont- j
moeting in het Raffles Hotel, had het zekere
voor het onzekere genomen en zijn toevlucht ge-
zocht in het ietwat bescheidener Adelphi Hotel. j
Daar had hij zijn onderhoud met Mr Peck, de
advocaat, die de consul hem als adviseur had j
aanbevolen.
Mr. Peck was reeds een mensenleeftijd in j
Singapore gevestigd. Hij was zo langzamerhand
tot een begrip geworden en de man, die hem
niet kende, werd beschouwd als een vreemde-
ling in Jeruzalem. Mr. Peck was overal. De
enige plaats, waar men hem weinig of niet zag,
was de rechtszaal. Mr. Peck was van mening, dat
als partijen niet door redelyk overleg tot elkaar i
te brengen waren en men zich liever door een
dode letter dan door gezond verstand liet leiden.
de rechtbank als laatste toevluchtsoord onvermij-
delijk was, maar dat elk weldenkend mens wel
beter zou weten.
Er straalde rust van hem uit; het leek of hij
nooit of te nimmer in zijn leven haast had ge-
kend, of onenigheid en ruzie iets was, dat hij
slechts kende „van horen zeggen". Nimmer was
er een wolk rook uit een pijp geweest, die vre-
diger en ongestoorder een loodrecht opstijgend
spiraaltje te voorschijn toverde; nimmer was er
een vijfenvijftiger met zo blauwe kinderogen, die
zo vriendelijk konden pinkelen; nimmer was er i
een kleine strakke mond. die zo, zonder hard of
cynisch te zijn, zo zwijgend kon zeggen: „kom,
geen zorg; Mr Peck brengt i
Bart Beunders voelde de weldaad van deze i
man aan als een warme koestering. Het omgaf j
hem met een sfeer van vertrouwen, zelfs toen
Mr Peck hem nog maar zwijgend had aangeke-
ken.
(Wordt vervolgd.)
relatvtynen 16.00 Als de dag van gisteren,
klankbeeld :6.3o Lichte gram 17.00 V d
Jeugd 17,15 Lichte gram 17.30 Boekbespre
king 1740 Lichte gram 17.50 Harmonie
orkest '3.30 Roulette: lichte gram 18.50
V d kleuters
Hilversum II. 298 m. VARA: 7.00 Kin
7 .0 Ochtendgym 7.20 Socialistisch strijd
lied 7.23 Lichte gram (om 7.35 Van de
voorpagina) 8 00 Nws en socialistisch
strijdlied 816 Lichte gram (om 8.30 V d
kinderen) 9 50 Wegwijzer: tips voor va
kantie en snipperdagen 900 Postduiven-
berichten en ochtendgym voor het gezin
9.10 Accordeon ensemble en solist: moderne
Klass strijkkwartet (gr) 9.43
rzicht. VPRO; 10.UI
praatje 10.0c
Job. overdenking. VARA: 10.20 Klassieke
gram 1.00 Weense lichte muziek (gr)
1.30 Gesproken portret 11.45 De drie Dl«-
cotiers. 'ichte gram 12 30 Meded ten be
hoeve van land- en tuinbouw en postdui-
venberlchten 12.34 Tussen start en finish,
sportnieuws 13.00 Nws '.3.IS VARA-varïa
13 20 Lichte gram v d teenagers 14.10 V d
twintigers 14.45 Radio Jazzclub 15 j
Se reekuitzending 15.35 Operamuz (gr) In
16 2518.45): Boekenwijsheid
TELEVISIE
NCRV: 15.00 Concours Hlpplque te Bla-
rlcum. reportage 15 30 Onder de loep. fila
telistisch allerlei '3 50 Mister Magoo. te-
kenfilm. NTS: '6.00 Eurovisie: Wereld
kampioenschappen wielrennen voor ama-
weg b(J Renaisc. NCRV: 16.30
tachtigers met top-h
maal negen. TV-filrr
ing. NTS: 22 30—22.55 Joul
t HJn)
1 Show 22.40 Dag-
Vrijdag 9 augustus 1963 o—uui.
I Peter Tsjaikowvky .Eugene Onegin" (2*
bedrijf. 3e bedrijf). Lyrisch drama In 3
bedrijven naar Alexander Puschkin Plaais
en tijd van handeling: Deels op een land-
Koed. deels in Petersburg 1320. Ui U-re
's: Valerie Hej
TzveycSi. mezzo-sopraan als Olga haar
dochters; Melanie Bugarlnovlch. 'mezz..-
sopraan als Filipyevna. verzorgster; Dv»-
han Popovlch. bariton als Eugene Onegin-
Drago Startz. tenor als Lenaky; Mlro Cha- -
galovich. nas als Vorst Gremln: Alexa .-
der Veeellnovlch. bas als Kapitein Trifon
Petrovlch; Ilya Gligorievlch. bas als Sn-
retzky: Stopan Andrashevlch. tenor ais
Triquet een Fransman. Dirigent: Os.-ar
Danon. U. [gor Strawinsk.v „La Sacre du
Prlntemps'Tableau de la Russie Païer.ne
Rlas Symphonle Orkest Berlijn o.l.v. Fc-
renc Fricsay.
