LIEN
DREESE
BENT V OOK
ZO N MAN
(£)pen briel
Blad
Tien jaar ochtendgymnastiek
voor de vrouw
Warme dagen vergen extra zorg
STEPHANOTIS
EEN BOEKJE OVER B.B.
be*,)e
HUiliHM
ZATERDAG 13 JULI 1963
Een opgewekte stem boort in uw sche
merige ochtendstemming: ,,Gaat u nu
voorover dan weer rustig liggen,
zwaaai! fyn daar gaan we." Pom re
pommelepom pingelt de piano en dan
weer de stem: bravo hoor,
was keurig". Fris en monter
gaat de stem door, tot „dat
was weer het slot voor van
daag, goede morgen da
mes!" pom pom. „Dit was de ochtendgymnas
tiek voor de vrouw onder leiding van Lien
Dreese, aan de vleugel Arie Snoek". U weet
het misschien al: tien jaar lang verzorgt dit
duo de lenigheid van de Nederlandse vrouw.
Wie mocht menen, een grote stoere sport
vrouw achter de bekende stem te zoeken, heeft
het mis. Als er opengetrokken wordt by de
kleine flat, die heel toepasselijk aan het Sta
dionplein ligt, horen we eerst de bekende stem,
die ons binnen nodigt.
Tot c
verzorgde, pittige
expressief gezicht en sprekende,
heel lichte ogen. Ze is gewend,
de pers te ontvangen, heeft alles
klaar, koffie, plakboeken, foto's,
herinneringen. ..Tien jaar al,
waar is de tijd gebleven. Ben bij
na aan mijn tweeduizendste uit
zending toe, en dat is heel wat."
In 1927 is ze begonnen met de
gymnastiek, als leidster van
Kracht en Vlugheid, Amstels
Gymnasiek Vereniging, HeTCules-
Hebe in Wormerveer, Nea in Pur-
mer, Odi in Amstelveen. Het
duurde tot 1942. Wie weet
dat Lien Dreese een dochter van
het Oude volk is, behoeft niet te
gissen, waarom tot '42. Ze droeg
onzegbaar leed, dook onder, ging
in het verzet. Kende tijden van
grenzeloze moedeloosheid.
Ook lezingen
Achter haar opgewektheid ligt
het leven, dat tot de dood ging.
Blij vertelt ze van haar werk, de
reacties van de luisteraars. ,,Ik
i.eb er altijd contact mee, sta
niet zo maar voor de microfoon.
Ik hou ook lezingen: „Hebt u al
gedreesd vanmorgen?". Kijk,
hier zijn de fanbrieven. We le
zen: ,,Ik werd in '49 geopereerd
aan beide voeten, ik kon voorheen
geen straat meer uitlopen, ik kon
nooit meer een wandeling maken.
Ik dacht nog wel een jaar na de
operatie, dat het niet meer voor
mij was weggelegd! En nu. dank
zij u. loop ik weer zo verrukke
lijk dat het mij van het hart moet
dat ik mezelf betrap: als ik in de
stad ga winkelen, loop ik zachtjes
in mijzelf te zingen. Verder ben
ik er innerlijk van overtuigd dat
heel veel mensen, maar vooral
dames, er net zo over denken
als ik". „Is het niet héérlijk?"
vraagt Lien Dreese met een stra
lend gezicht. Er zijn brieven van
oude luisteraars, die niet meer
op een gymnastiekclub durven;
van een moeder die haar schortje
niet meer vast kon maken, maar
het nu wél kan, dank zij Lien.
Een moeder van vier kindjes
schrijft, „en er is een heer, die
haar complimenteert met haar
uitstekende uitspraak. „Het is of
u door de radio heen kijkt, en
onze fouten ziet", schrijft een an
der. Ze ziét ook
fouten, mevrouw
Dreese, namelijk bij
de dames van de
schrijfkamer VA
RA, die tussen de
middag met haar
de uitzending ver
zorgen, zo'n vier of
vijf meisjes. Het
programma wordt
op de band opgeno
men, voor de vakan
tie werkt ze vooruit
maar niet meer dan
twee uitzendingen
tegelijk: „Het moet
spontaan blijven",
vindt ze. Arie
Snoek, met een licht buikje, al
wat door zijn haar gegroeid, is
haar trouwe partner al die tien
Fantastisch
,,Hlj is zo fantastisch! Je moet
op elkaar ingespeeld zijn. Is het
ritme anders, dan verandert het
wijsje. Met mijn stem geeft ik
het ritme aan, en hij weet direct,
met een knipje van mijn ogen,
gezellige deuntjes te pingelen.
„Wiegt ze eens met haar heupen,
dan speelt hij heel ondeugend:
schommelen, schommelen, heen
en weer. Zo kwam de derde juni
1963, haar Tienjarige ochtend-
gymnastiekjubileum met een sta
pel post, bloemetjes van onbe
kende luisteraars, een feestelijk
etentje met Karei Blom en Ary
van Nlerop, haar „grote bazen".
Er is een felicitatie met beve
rige hand geschreven door een
oude dame: „Blijde zon aan wol
kenloze hemel zoals in mijn vroe
gere Italiaanse vaderland over-
strale uw heuglijk feest." Al die
post wordt persoonlijk beant
woord, de schrijfmachine staat
klaar op haar bureau. „Je ge
neest wel eens mensen, zonder
dat je het zelf weet", gaat ze
door. „Als mij advies wordt ge
vraagd zeg ik nogal eens: eerst
naar de dokter! Ik kan vanuit
mijn flat nu eenmaal niet alles
•beoordelen en wil geen brokken
maken.
Taai doorzetten
Wie resultaten van gymnastiek
wil zien, moet taai doorzetten, an
ders heeft het geen zin. Mijn les-
LIE.X DREESE
tien jaar achter de microfoon
zorgde ogen, want Lien Dreese
heeft ook nog haar diploma
schoonheidsspecialiste. De accu
rate indruk die ze maakt Is geen
pose: ten afscheid vraagt ze nog
nadrukkelijk naar onze namen,
„Voor m'n plakboek!"
TIP PARADE
Sinds we met deze op de
handigheid en vindingrijk
heid van de heren-des-huizes
afgestemde rubriek zijn be
gonnen, heb ik nog al wat
ideetjes onder ogen gekre
gen, die met gebrek aan
ruimte te maken hebben. De
woningen die na de oorlog
overal zijn verrezen kunnen
dan verschillende voordelen
hebben boven oudere exem
plaren, de andere kant van
de medaille is vaak het te
kort aan plaatsen waar we
onze spullen kwijt kunnen.
Net geen kasten genoeg, na
tuurlijk geen zolder, wél een
kelder maar dan vier eta
ges lager....u die zo'n huis
bewoont weet precies wat ik
bedoel.
Vandaar dat ik maar weer
eens een ruimte-besparende
suggestie aan u doorgeef, spe
ciaal geschikt dus voor klein
behuisden. 't Betreft een nogal
bekend chapiter in deze hoek
van de vrouwenpagina, name
lijk de „sta-in-de-weg". die een
commode vaak is. Kunt u kast-
ruimte moeilijk missen, dan is
misschien de inzending van de
heer H. Molman uit Leiden
wel iets voor u.
Uw zelf te maken oplossing
bestaat uit twee delen, zo u op
de tekening kimt zien een op-
hangkastje met vakjes en
daaronder een klaptafeltje. De
voordelen zijn: alles bij de
hand als baby op bet tafeltje
en i
wordt geholpen, én vooral
opgeruimd-staat-netjes wan
neer dochter of zoon weer in
bed kunnen worden gestopt.
Het kastje hangt nl. niet
meer in de weg als de tafel is
neergeklapt. Is het kleintje de
commode ontgroeid, dan houdt
u aan het in fleurige kleuren
geschilderde kastje altijd een
sen geven een zekere training,
toch kan ieder er zo maar „in
vallen". Het verdient aanbeve
ling, ook zelf de oefenstof nog
eens te herhalen. De heilgym
nastiek heeft na de oorlog
grote vlucht genomen
woordig een zware studie,
wordt er gewerkt.
è.t6Met
dit
VAN BLOEM'EN PLANT
van bruidsbloem tot kamerplant
Het is nog niet zo lang ge
leden dat de Stephanotls de
plaats in ging nemen van de
oranjebloesem, waar ze veel
op gelijkt. Een bruid getooid
met oranjebloesem is tegen
woordig een zeldzaamheid,
maar een bruidsboeket van
Stephanotls, of met deze geu
rende wasachtige sterretjes
ais aanvulling, Ls een dage
lijks verschijnsel.
De bevoorrechten met
onden d___
bloei bren
gen, maar wie kreeg het in
z'n hoofd het eens in de ka
mer te proberen? Het moet
wel de centrale verwarming
zijn geweest en over 't alge
meen de betere verwarming
van de huizen in drie van de
vier seizoenen, waardoor de
kwekers het aangedurfd heb
ben deze bruidsbloem als ka
merplant op de markt te bren
gen.
Warmte, zon, vocht
En nu is dan de Stephanotis
in huis geen zeldzaamheid
meer, al moeten we er bij
vertellen dat lang niet ieder
een er succes mee heeft. Af
komstig uit Madagascar is ze
een tropisch klimaat gewend,
dat wil zeggen dat ze veel
warmte en zon kan verdra
gen, maar ook behoefte heeft
aan een vochtige atmosfeer.
We zetten onze Stephanotis
zo dicht mogelijk bij een
raam. waar alleen 's zomers
bij heet weer tegen middag
zon geschermd wordt. De
vochtige atmosfeer wordt ge
schapen door de pot op een
eilandje in een bakje water te
zetten, zó dat het water de pot
niet raakt, maar er steeds
verdamping rondom plaats
vindt. Om deze zelfde reden
is het aan te raden dagelijks
of om de dag, naar gelang
van de atmosfeer in huis. 's
morgens even met de bloe-
menspuit over blad cn knop
pen te gaan. Verder krijgt de
plant veel water op de aarde,
dat nooit koud mag zijn en om
de 14 dagen kamerplanten-
mest. Regenwater is ideaal
voor deze bruidsbloem. maar
we kunnen het leidingwater
ontharden door het minstens
24 uur in de kamer te laten
staan.
Bloei
Bij een goede behandeling
kan de plant van voorjaar of
voorzomer doorbloeien tot het
najaar. Daarna heeft ze be
hoefte aan rust en overwintert
ze graag bij een temperatuur
van ongeveer 15 gr. C., met
weinig (lauw) water en geen
mest. Pas als ze in het voor
jaar weer gaat uitlopen wordt
de oude behandeling weer her
vat. Om te voorkomen dat ze
's winters blad verliest, wordt
ze wel geregeld bespoten. In
het voorjaar flink insnoeien,
want het is voldoende als er
3 a 4 stengels overblijven. Uit
de bladokscls vormen zich
weer nieuwe stengels, terwijl
ook de bloemschermen in de
bladoksels ontstaan.
Als de plant uit haar pot
groeit wordt tegelijkertijd ver
pot in voedzame aarde, bij
voorbeeld bladaarde, oude
koemest, graszodengrond of
fijne klei en scherp zand.
Wanneer ze nog niet aan ver
potten toe is doen we er toch
goed aan het bovenste laagje
van de potgrond te vervangen
door oude koemest.
Flinke steun
revalidatie
Sprekend over
gymnastiek met
kinderen, die een
aparte aanpak ver
eist fulmineert ze
tegen het feit, dat
er maar liefst 2500
gymnastieklokalen
te weinig zijn in
ons kleine landje.
„Het is schanda
lig", zegt mevrouw
uur achter elkaar
stil moeten zitten,
zich ontspannen
kunnen op een
paar vierkante me
ter tegels: van het
tekort aan zwem
baden nog maar
niet gesproken! Ook
geestelijk hebben
ze het zo nodig!"
In een voorbeeldi
ge houding, de
spieren volkomen
uitgebalanceerd zit
ze in haar fauteuil
tje en zegt: „En
dan dat geslof van
de jeugd. Ik weet
wel, er komt dik
wijls bravoure bij.
Wat doen ze met
hun opgroeiende
lichaam? En dan
de dikwijls uitge
zakte en lelijke houdingen bij de
Dan vraag ik met af:
nodig?" Het kan anders!
Drie dingen
Ze rijdt zelf in haar Fiatje
naar Hilversum op en neer; een
maal in de studio moet ze op
drie dingen letten: de technicus,
Arie en de dames. Van die tech
nicus krijgt ze wel eens een
standje: stem te hoog of te hard.
„Maar je weet: je moet de men
sen activeren en dus zeg je „ho
gerop" en haar stem gaat ho-
ballet, daar hou ik ook van, dat
mooie, statige helemaal ultle-
Lachrimpeltjes plooien
dat. zich naast de heel lichte,
„Is dat n
Met de warme dagen verschij
nen de klachten ingewands
stoornissen. misselijkheid,
soms een lichte koorts. Zeker
iets verkeerds gegeten, o/ kou
op de maag gevat, zijn dan
de verklaringen van de leek.
In werkelijkheid kan de ver
klaring thuis liggen en is ze
te vinden in de keuken, waar
de huisvrouw misschien op ze
ker ogenblik vergeten heeft
de handen te wassen.
Ook van buitenaf is besmetting
mogelijk: vlees of andere le
vensmiddelen kunnen bacte
riën overbrengen die verant
woordelijk zijn voor het zo
mers verschijnselvoedsel
vergiftiging. Zeep en nagel
borsteltje dienen op deze da
gen in ere gehouden te wor
den, in de keuken zowel als
op het kampeerterrein.
Aan de „persoonlijke hygiëne
moet bijzonder op warme da
gen extra zorg besteed wor
den. en ook de kinderen moet
op het hart worden gedrukt:
handen wassen na gebruik
van het toilet en vóór het
eten.
We zorgen tevens voor een mi
nimum aan restjes, koken
iedere dag vers, en van de
koelkast die al danig is inge
burgerd, maken we een ver
standig gebruik bij eventuele
restjes. Vleessoorten die van
binnen niet werkelijk hele
maal gaar zijn (roastbeef,
biefstuk enz.) zijn extra lek
ker, maar bij werkelijk zo
merse temperaturen braden
we het vlees liever door
en door totdat het helemaal
gaar is.
Niet te snel dan wordt de korst
te hard) en niet te langzaam
(dan neemt het te veel vet
op).
Kwetsbare zaken zijn ook melk
en melkprodukten. Losse rest
jes even opkoken voor het sla
pen gaan. en in twijfelgeval
len ook de flessenmelk onder
handen nemen.
Inwerking van licht kan de
smaak van melk snel „afbre
ken": haal de flessen zo spoe-
sig mogelijk binnen en zet ze
ook binnenshuis zo donker
mogelijk weg, op het kam
peerterrein kunt 11 wel een
gat in de grond graven, een
oude wasketel \n de tuinaarde
gestopt op een schaduwrijk
plekje kan ook goede diensten
bewijzen.
nog als bureautje (voor vader)
of als naaimachineblad (voor
moeder) dienst kan doen.
Voor het kastje heeft
dig twee planken (vurenhout)
van 140 x 22 x 2 cm; twee
planken (idem) van 60x24
cm; 1 plank (spaanplaat) r
104 x 22 x 1 cm. acht plank
jes (idem) van 22 x 20 x 1 cm
en twee ophangogen. Daar de
tekening al duidelijk vertelt
hoe het kastje in elkaar zit,
laat ik navolging van dit idee
graag aan uw eigen timmer
mans-kunst over. Het klapta
feltje kunt u maken va
plank (vurenhout) van 9
40 x 2 cm. 1 plank (idem)
90 x 5 x 2 cm; twee klapsteu-
nen, ongeveer veertig cm
lang, terwijl u ook nog vier
keilschroeven nodig hebt.
't Is uiteraard zaak het tafel
tje stevig aan de muur te be
vestigen en ervoor te zorgen,
dat de steunen onder het blad
een wcerstandje krijgen, zodat
ze niet weg kunnen schieten.
Als u het niet te kostbaar vindt
zou er op het blad nog formi
ca kunnen komen, anders is
plakplastic ook wel geschikt.
B.B lacht, Brigitte huilt, door
H. J. Schoondergang. Humanl-
tasboekje nr. 41. Uitgave Lan-
noo, Tielt-Den Haag.
Een boekje over de filmster
Brigitte Bardot, alias B.B.. moet
per definitie een ongezond boekje
zijn, zoals iedere interesse voor
deze dame ongezond is, omdat zij
zelf als verschijnsel in hoge ma
te ongeiond is.
Het boekje dat H. J. Schoonder
gang (waarschijnlijk zelf journa
list) onder de titel „B.B. lacht,
Brigitte huilt" over haar open
doet, voldoet volkomen aan bo
venvermelde verwachtingen. In
feite brengt de schrijver niets
nieuws. Hij doet wat vele journa
listen (van dit journalistengenre
althans) vóór hem reeds hebben
gedaan. Om het met zijn eigen
woorden te zeggen: „De journa
listen hebben Brigitte Bardot vol-
gekalkt met smeerlapperijen tot
zij beantwoordde aan het droom
beeld van miljoenen verhitte man
nen." Behalve dat deze zin het
niveau van dit boekje precies
weergeeft, komt hij geheel over
een met de helaas trieste werke
lijkheid.
Als men dit boekje gelezen heeft
kan men over B.B niets meer ho
ren, laat staan, haar zien. Men
heeft dan te zeer deernis gekre
gen met de patiënte Brigitte Bar
dot, want alles wat men hier te
lezen krijgt geeft de nf.uli
zij een patiënte is. lijdend?
hysterie. Men zou dit boekje kun
nen lezen als een klinisch rapport.
Een meisje uit een deftig milieu,
verwend en eenzaam opgevoed
met steeds zichzelf als middel
punt, hoort van vreemde
nen: Vadim, Lévy en Clouzot,
dat zij „zo mooi" is. Meer dan
voldoende om het latente ziekte
beeld te activeren en zo is
gekomen aan het armzalige
schijnsel BB., reclamepop
het aantrekkelijk maken var
benullige films, een speculatie op
de sexuele nieuwsgierigrie:d der
manlijke massa.
B.B. is niet meer dan een rage,
die spofóig zal verdwijnen, maar
dan niettemin een mensenleven
heeft verwoest, zo er niet méér
vernietigd is.
ger op.
Die stem maakt haar bekend,
zoals bij De Bijenkorf, waar ze
een pakje kwam halen en de ver
koopster over de afdeling schal
de: „Dacht ik het niet, Lien Dree
se!" Ze vertelt van Amsterdamse
humor in voortreffelijk Jordaans.
Haar bontjasje moest wat inge
kort, vóór haar waren twee on
vervalste en nogal flinke Jordaan-
sen een nieuwe bontjas aan het
passen. Hoe ze ook draaiden en
keurden, geen model stond. Zei
de een tegen de ander: ..Je ben te
dik, jefrau." „Ken ik der an
doen?" vroeg de koopster aan de
omstandsters. „Ochtendgymnas
tiek bij Lien Dreese", antwoord
de de sportleidster gevat. ..Se ken
de krijge" was het antwoord.
De schaterlach brak pas los. toen
de „dames" verdwenen waren en
de winkeljuffrouw haar naam no-
Onze ogen dwalen naar haar
boeken: Perfect figure, Glowing
health, Sport en Yoga. De ge
bruikte bijbel prijkt naast het fi-
latelie-album.
De sportvrouw, die zelf aan
zoveel vrouwen ontspanning
biedt, vindt ontspanning in het
postzegel-verzamelen. „En goed
de stengels een flinke steun
nodig heeft. Dit steunsel kan
bestaan uit een hoepel of pi
ramide van koperdraad of we
kunnen haar leiden langs een
rek van tonkinstokken of ro
tan. De Stephanotis is wel een
plant die de ruimte moet heb
ben en geen last moet onder
vinden van schaduw door an
dere planten.
Is
op t
pruim gelijkt en die
doet voor ze rijp is i_~
springt. Daar het zaaien ech
ter een zeer hoge temperatuur
vraagt, is het moeilijk een
Stephanotis van zaad tot bloei
ende plant op te kweken. De
kwekers doen het door stek
ken onder dubbel glas.
A. C. MULLER-IDZERDA
I^^A^AAO^/NAA/WVWWNA/WWWVWWWWWVWWV/WVWVSO/SA/V/WW
HET wordt mij nog al eens ver
weten dat ik niet practlsch
ben. Ik ben te vaag. Ik daal af
naar achtergrond en ondergrond
van een vraagstuk, maar zegt
nooit hoe het moet worden opge
lost. Ik ben te algemeen. Of, voor
wie het boos wil zeggen: ik
spaar de kool en de geit.
Een dergelijk verwijt is dik
wijls terecht. Ik geloof ook wel
dat ik een kennelijke voorliefde
heb voor veralgemenisering.
Voor mijzelf flatteer ik dit wat
door te opperen dat het mis
schien voorkeur kan zijn voor
zoeken naar de kern? Voor wat
er toe doet, en wat niet?
NADAT wij het de vorige keer
over ruzie gehad hebben, is
mij verweten dat ik noch Opa
noch Jan en Piet ook maar een
ietsje geholpen heb het pro-
bleem op te lossen; moet Opa
nu zeggen: vooruit jongens, zand
erover of moet hij het de tijd
laten of moet hij een preek ge
ven en desnoods de dominee er
op af sturen óf raad ik aan
het zo te laten, omdat je nu een
maal altijd in families wel het
een en ander hebt en het (zo ziet
het een slim briefschrijver) wel
eens helemaal niet de schuld kan
zijn van Jan en Piet maar van
hun vrouwen die elkaar niet kun
nen uitstaan? Ik zou zeggen dat
in de vraag het antwoord ligt
besloten: als altijd kan ik met
een verhaal in een brief zóveel
kanten uit dat dat alleen al ine
behoed voor lichtvaardig oorde
len en adviseren. Wat weet ik
van Jan en Piet? Misschien was
het inderdaad wel de wens van
hun vrouwen elkaar niet meer te
ontmoeten en hopen de mannen
in hun hart vurig dat al dat ge
zanik tot het verleden behoort en
zij samen weer een pijpje kunnen
opsteken. Wat weet ik van Opa?
Misschien had hij zin in schrij
ven cn is hij toen het verhaal
van de ruzie gaan romantiseren.
Misschien was de ruzie over toen
hij in de krant stond. Kijk, en
daarom „veralgemeniseer" ik.
Omdat over al die kleine prie
men zoveel minder is te zeggen
dan over ons boze hart.
Hoe ik zelf zou doen? Ik weet
het niet.Of ik wel eens ruzie heb?
Eigenlijk niet. Ik ken wel men
sen met wie ik laaiende ruzie zou
kunnen krijgen maar ik heb het
geloof ik te druk met de ande
ren, de vrienden, hen die ik
heid hebben over het handelen
wederzijdse ouders, b.v. de
vindt dat de ander de verlovings
foto's moet betalen
vindt haar ouderB schriel,
zei hij. ze mèg me ter- de ll,ne hoo«harti«- dan 2e*
met al de andere zwa- j°n8en<
i me ruzie heeft, die ko- dien er iets bij allebei, bezorg
Zoiets kan ik een advertentieblad of help
zaterdag in een warenhuis of wat
ook, en betaal zelf die foto'
dit in
steeds te weinig zie, en wier na- en g
bijheid me verkwikt en troost, wijl
Gek is dat ik vroeger altijd mijn gers
best deed met hen die ik irriteer- men
de contact te krijgen, maar toen me voorstellen. Voor
ik ouder werd heb ik dit streven familiekring beleeft,
naast me neergelegd. Ik ken „practisch" antwoord
iemand die ik al om niets irri- uitgesloten: immers alles ligt aan houd van elkaar en geef vaart
teer. B. v. omdat Ik groter ben ajjn gevoel voor humor, zijn pay. ,a„ j. lcven L„r d„ „niken
dan zij. Dat kan gauw. want ik chologtsch inzicht en aan de
ben zo tussen de 1.75 en 1.78, al vraag of zijn hart gereed is haar Je 18 me* geleerd de
naar mijn hakken zijn, en als ik te nemen zoals ze is. Maar miezierig kleine dingen bij
verschijn, wordt zij al giftig. Ik daar ben ik weer terechtgekomen schouders te pakken en nee
zetten op de plaats waar zij beho-
heb alles anders dan zij, niet op wat ik al
beter of rijker of mooier, o nee,
anders. Ontmoeten wij elkaar dan
is er onmiddellijk met een kind
van ons iets niet pluis, het krijgt
een verkeerde opleiding, of wij
zijn dom geweest met het kiezen
van een richting, of wij gaan
naar een vacantie-oord waar het
vlak is of te hoog of te heet of
niets aan. enz. enz. Stuur ik de
conversatie in haar richting, dan
blijkt dat ook in haar leven alles
te dol-, te scheef, te nat, te droog,
kortom: teleurstellend is geweest.
Over elk onderwerp zou ik ver
schil van mening met haar kun
nen hebben, en hóe. Maar het
komt er niet van omdat ik on
mogelijk kan praten met iemand
die het leven een teleurstelling
vindt inplaats van een voorrecht.
Met de zelfde dingen voor ogen
als ik! Daarom zoek ik mijn toe
vlucht in het snel wisselen van
onderwerp en als het kan in
het elkaar zelden zien. Ik geef
toe dat deze houding in het pro
bleem van de omgang geen op
lossing geeft. Dat komt omdat ik
medelijden voor haar gevoel en
geen liefde. Maar het helpt in het
dagelijks leven tenminste allerlei
onverkwikkelijke
ren, n.l. op een miezerig kleine
plaats, leer het dan terwille van
elkaar. Want dat „elkaar" waar
aan je begonnen bent, gefotogra
feerd en al. dat is niets anders
dan completer. harmonischer
mens worden. Dat is het mooiste
en moeilijkste dat er is. Sommige
mensen bolwerken dat alleen. Jul
lie moogt elkaar tot steun en
troost zijn. Als deze gedachte je.
verloofd-zijnde, iets doet, des
noods ontstelt: dat zóveel levens
inhoud van jou moet komen,
voor haar, omdat het haar ene le
ven is, en omgekeerd: dat zij je
zozeer moet bijstaan dat het le
ven voor je ongekend rijk en vol
wordt, dan heb je gewoon tijd te
kort In ieder geval tijd te wei
nig voor beuzelingcn.
Weet u wat ik nooit snap: dat Het maakt wel eens angstig te
voorko- te maken. Eerlijk, wij hebben el- belangstelling dat in christelijke
kaar altijd zo veel te vertellen, kringen leeft voor wat ons gege-
Goed. Je bent wel eens moe en ven wordt in onze cultuur, ook
Ibaar en daardoor scherp. j„,„ - j
de volgende dag is er al to deze t,jd Ia- nu de vraa«: ho«
zoveel dat je naar elkaar was dominee vanmorgen? taant.
leegte dat we via ruzie
prikkelbi
Nu nog een andere kant. Die
ligt mij niet. maar hij is moge
lijk: dat je ruzie maakt uit ple-
- - j-. j;,,. «cci tuvtei uai je naar ernaar
,t ai, tot bedrijft dat het kleine incident
een spelletje dammen. Ik reisde 'T-ilLr
een, door Joch tan de (ren> met d"ht h,bben-
een meneer mee in zijn auto,
van Antwerpen tot de tunnel in
Rotterdam; de man vertelde dat
hij een schoonmoeder had in Rot
terdam, de enige Hollandse in
familie van Belgen. Met ple- kleinigheden zien,
na8c- ineens overstappen naar:
was de T.V.?
Zo voortdenkend, geloof ik dat
iensen die „woorden" hebben,
igenlijk weinig woorden hebben
n elkaar te zeggen; ruzie
verveling zijn,
—en, van vallen c
kon uit- ieder geval denken
- «ep hij schrompeling, niet aan vaart
klapte in de handen (dit
deed hij ook echt, zodat ik wat een jongen me schrijft dat
angstig naar het stuur staarde), zijn meisje en hij vaak onenig-
Inhakcrtjc. Misschien her
innert u zich nog de tip wat
ouder geworden witte ove«»
hemden te verven, zodat *e
nog goed tijdens het werk (op
het land b.v.) gebruikt kunnen
worden? Mevrouw N. van
Wingerden uit Zwijndrecht
maakt deze raad compleet
door de aanvulling gelijk een
lapje witte katoen in het verf-
bad te stoppen. Later kunnen
er dan altijd een nieuw boord
en dito manchetten op het
hemd worden gezet, zodat het
nog langer meegaat.
Gordijnen voeren. De er
varing van heel wat moeders
zal wel zijn. dat de kinderen
's zomers niet zó gauw in
slaap komen, omdat de over-
J;ordijnen vaak nog te veel
icht doorlaten. Mevrouw A,
Knotters-de Groot uit Oudewa
ter maakte hier een drastisch
einde aan door de overgordij
nen een „voering" te geven
met satinet in een bij de gor
dijnen passende kleur. Zij
voorzag satinet en gordijnen
van drukkers, wat bij was-
beurten reuze gemakkelijk
bleek. Bovendien biedt zo'n
dubbel gordijn ook 's winters
wel voordelen, omdat het
iets i
de
Maak 't steviger. „Mis
schien vindt u de volgende tip
wel wat technisch, maar
man en ik hebben het st
uitgeknobbeld", zo lees ik
in de brief van mevrouw W.
C. H. Ilarts-Tom uit Alphen
aan de Rijn. Dat uitknobbelen
betreft dan de wielen van plas
tic speelgoed-autootjes, die
vaak eerder sneuvelen dan wel
gewenst ia. Het gaat hier om
de traditionele lanier van be
vestigen, namelijk een meta
len asje, geklemd tussen plas
tic houdertjes. U lost deze zaak
afdoende op door tussen de hou-
?crtjes een goed-passend stuk-
leui h,°fi te bevestigen met
kleine platkop schroefjes. In
de wieltjes een gaatje boren
en dan de wieltjes met een
vo^°Pschroef in het
blokje hout draaien. De schroef
,u.U dBna®£ z'in dan de
gebruikte boor. Wielen op deze
manier aangebracht zullen
niet onder de auto vandaan
lopen.
Niet boenen. Als een no-
..«n overhemd iets langer ls
gedragen dan eigenlijk goed is
moeten wc soms boenen om
boord of manchetten weer he
lemaal helder te krijgen. Niet
doen, adviseert mevrouw E. M.
Poat-Huurman uit Zoetermeer.
We zetten zo'n hemd gewoon
!hh !T zout
tijdje in de week en bij de ge-
't IS JAMMER, MAAR...
leest u onder dit bekende kop-
Je geen enkele naam, omdat
er in verband met m'n vakan
tie ook geen enkele tip-brief
wordt opengemaakt.
Iedere gepubliceer
de „Bent u ook zo'n
man"-inzending dingt
automatisch mee in de
wedstrijd: „Win hon
derd gulden voor uw
vrouw".
Voor iedere tip en eik
doe-het-zeif idee in deze
rubriek ontvangt u een
vato onze tipboeken:
„Dat zit zo" of „Tippa-
rade Twee" (naar keu
ze).
