Zesde dag bracht Britten
winst en verlies
Eerste zege
Noord wijk
voor
T.T. niet zo
als voorgaande jaren
spannend
HUNTER!
TT-JACHT NAAR DE DOOD?
(1-0)
Duitsers brengen het weer eens ver
Billie Jean Moffit is
op het oorlogspad
Nederlanders weerden zich prima
Uitvallen van Hailwood
was grote sensatie
MAANDAG 1 JULI 1963
T}E eerste helft van het Wimbledontoernooi 1963 is zaterdag in een har-
de, soms door een sproeibuitje vergezelde, wind, afgesloten. Het was
opnieuw een kille dag, die de mensen naar truien en wollen shawls deed
verlangen, maar die het verblijf op de tribunes van de belangrijkste banen
toch niet onaangenaam deed zijn, door de vele interessante partijen met
veel goed tennis en verrassende elementen. En zo'n enkel buitje als onder-
brekiilg, dat gaf dan weer even gelegenheid om de schokkende, pagina's
vullende verslagen over het proces Ward te lezen.
Want Engeland mag dan wel in een
sensationeel slot een draw in de test
match tegen West-Indië hebben be
haald en de Britse tennissterren heb
ben zich dan wel vijf dagen lang voor
treffelijk geweerd, de affaires van lord
Astor trekken nog altijd meer belang
stelling dan de gebroken arm van bats
man Collin Cowdrey en er bestaat be
paald meer interesse voor Christine
Keeler dan voor Christine Truman.
De zesde dag heeft voor de Engelsen
succes en teleurstelling verdeeld. Bobby
Wilson, En ge lands nummer twee nam
revanche voor zijn nederlaag tegen Mar
tin Mulllgen op Qneensclnb en schakelde
met sterk overtuigend netspel de als i
mer vijf geplaatste Australische finalist
van het vorig jaar in drie sets (64. 61.
9—7) uit.
Ann Jones Haydon won snel en gemak
kelijk van de Australische Robbyn Eb-
bern (62, 64) en Hann en Taylor
sloegen in het herendubbelspel de titel
houders, de Australiërs Hewitt en Stolle
(6—2. 6—2, 7—5).
Voor de donkere Roger Taylor was dat
tevens de troostprijs voor zijn nederlaag
in het enkelspel tegen de Amerikaanse
reus Frank Fröhling. Een nederlaag, die
pas een feit werd, na een duel va
games (2—6, 6—4, 7—9, 6—2, 15—13) heeft
het volgepakte centercourt op vijf minu
ten na drie uur lang in de ban gehouden
Onvergetelijke fout
Bijna werd de Amerikaan het slacht
offer van een onvergetelijke fout var
der lijnrechters. Na 98 op matchpoint
voor Fröhling, serveerde Taylor een door
Iedereen zichtbare dubbele fout. De Ame
rikaan rende naar voren om zich te lateD
gelukwensen, maar de lijnrechter gaf de
bal ln en het punt kwam aan Taylor.
Het duurde toen nog negen games,
voordat de Amerikaan het volgende wed-
strijdpunt kon benutten. Hetzelfde pu
bliek, dat bij dit duel van powerplay
canonball had zitten -rillen en beven
werd later na een gemakkelijke zege
favoriet Roy Emerson op de ernstige
Indiase tennisfakir Ramanathan Krisb-
nan (6—1, 64, 6—0) nog eens vergast
op een thriller.
De Engelse lieveling Christine Truman
moest met 36, 63, 86 buigen voc
met pressie spelende Amerikaanse Dar-
lene Hard. Op zichzelf geen sensationele
uitslag, maar wel volkomen onverwacht
na de door Truman zo gemakkelijk ge
wonnen eerste set
Moeite
Deze nederlaag en die van Taylor
voorkwamendat Engeland zowel bij de
dames als bij de heren met twee ver
tegenwoordigers aan de kwartfinales
zouden kunnen beginnen. Duitsland
heeft het voor het eerst sedert de lang
vervlogen dagen van Gottfried voi
Cramm gepresteerd de kwarteindstrij
den te bereiken en nog wel met twee
man, Christian Kuhnke en Wilhelm
Bungert, die met zeer veel moeite
vijf sets van de Spaanse Jose Arilla
won.
Australië en Amerika zijn eveneens met
twee spelers vertegenwoordigd, respec
tievelijk door Emerson en Stolle en door
McKinley en Fröhling. Het achttal wordt i
compleet met Bobby Wilson (GB) en
Manuel San tana (Spanje). Na Mulligans
nederlaag zijn er nog maar drie geplaats
te spelers overgebleven en wel de num
mers een, twee en vier Emerson, San-
tana en McKinley. Het schema vat
kwartfinales luidt Emerson tegen Bun
gert McKinley tegen Wilson, Fröhling
tegen Stolle en Kuhnke tegen Santana.
Reuzendoder
Slechts een paar honderd kijkers waren
op baan vier. na de zege van Jenny Rid
derhof en Eva de Jong op de Engelse
mevrouwen Sladek en Wagstaff (6—2,
63), getuige van een nieuwe opzien
barende triomf van de kleine Amerikaan
se „reuzendoder" Billie Jean Moffit
Zij schakelde in drie sets (46. 64.
75) de winnares van de Franse titel, do
als tweede geplaatste Australische Lesley
Turner uit De Amerikaanse, die verleden
Jaar in de eerste ronde van Margaret
Smith won, sloeg zich dapper door do
services van de hypernerveuze Lesley
heen en op het derde wedstrydpunt kwa
men de overwinningskreet en de vreugde
sprong. Maria Esther Bueno is gewaar
schuwd, Billie Jean Moffit is wee
het oorlogspad
Hoewel de Argentijnse Norma Baylon
er blijk van gaf een tennistoekomst ta
hebben gaf zij favoriete Margaret Smith
zo weinig moeite (63, 63), dat do
Australische zich bijna een glimlach
oorloofde. Margaret Smith echter is
machine en machines glimlachen niet Het
ziet er niet naar uit dat iemand in dit
Wimbledon in staat zal zijn de sfinx
achtige Margaret te verslaan, tenzij haar
eigen zenuwen dit doen.
Chauvinistisch
Darlene Hard, sterker dan verleden
jaar. had de grootste moeite met op
vallend veel slanker geworden Chris
tine Truman. Darlene streed niet al
leen tegen de lange Engelse, zij had het
ook te kwaad met de lijnrechters en
het wel bijzonder chauvinistische pu
bliek. Zij is echter een typisch Ameri
kaanse vechtjas en toen de formidabel
sterke backhandvolley eenmaal goed
begon te werken, kwam de slecht lo
pende Britse „darling" telkenmale op
het verkeerde been te slaan.
De derde set had een merkwaardig
score verloop. Na een doorbraak op Hards
service werd het 03 en de Amerikaanse
leek verloren, maar het herstel kwam
even plotseling als overtuigend en
snel genomen volleys werd Christine tus
sen de zijlijnen heen en weer gejaagd,
waarbij Darlene Hard vijf gamds achter
een won: 53.
Even kwam er een reactie in
doorbraak met 3—1 voor Truman 5—6,
toen een doorbraak aan dc andere zjjde:
76 en 86 voor Hard op het tweede
matchpoint.
Drie Amerikaanse meisjes vormen mei
twee Australische, een Engelse, een Bra
ziliaanse en een Zuidafrikaanse de laat
ste acht Voor de kwartfinales luidt het
schema: Margaret SmithRenee Schuur
man, Darlene HardJan Lehane, Donna
FalesAnn Jones en Maria Esther Bueno
—Billie Jean Moffit Met op papier de
beste kansen voor Smith, Lehane, Jones
en Bueno en een mogelijke finale Smith
Jones.
Twee foto's van „hard" deel in
het dames-enkelspel dat zaterdag
op Wimbledon werd gespeeld tus
sen de Amerikaanse Darlene
Hard (1) en de Britse troef Chris
tine Truman Ir.), die het evenwel
met 36, 63, 86 moest afleg
gen.
De dames Ridderhof en De Groot
hadden in het Engelse paar Sladek
Wagstaff wel een der zwakste dames
dubbels van Wimbledon geloot. Maar
dat doet niets af aan de verdienstelijke
overwinning behaald, na een vooral
door Jenny Ridderhof uitstekend ge
speelde partij. Dank zij haar goede
groundstrokes en sterk aanvallende
forehandvolleys konden de te talrijke
fouten van zich voortdurend verkeerd
opstellende Eva de Jong worden ge
compenseerd.
De Nederlandse kampioene staat ovei
het algemeen te ver van het net, waar
door nooit een schuine volley kan worden
geslagen. Bovendien gingen drie van de
vijf games verloren op service van mevr.
De Jong.
Het paar Van EysdenRidderhof was
laat op de avond natuurlijk niet opge
wassen tegen de sterke Australische com
binatie NewcombeLehane, die met 64,
62 won. Bij eventuele winst had het
Nederlandse paar zich overigens uit het
toernooi moeten terugtrekken, omdat Piet
Eysden, die twee weken de voor
ronde had moeten onderbreken wegens
ernstige ziekte van zijn moeder, thans
huis is geroepen wegens een onge
val, dat zijn zwager het leven heeft ge
kost. In de strijd zijn dus nog voor Neder
land het dames dubbel RidderhofDe
Jong en het gemengd dubbel Marii
De uitslagen van de partijen die zaterdag
op Wimbledon werden gespeeld, luiden;
Dames enkelspel, vierde ronde: Jan Lt
hane (Austr.)—Mary Hunt (Z.A.) 6—0, 6—3;
Ann Jones/Haydon (GB)Robyn Ebbern
(Austr.) 62 64; Renee Schuurman (Z.A.)
Renate Ostermann (Did.) 6-4 6—2.
Heren enkelspel (4e ronde): Frank Fröh-
lig (VS)—Roger Taylor (GB) 2—6, 6-4, 7—a,
6—2. 15—13: Wilhelm Bungert (W.Dld.)-
José Louis Arilla (Sp.) 4—6—3. 6—0, 10—13
75: Roy Emerson (Austr.)—Ramanathan
KrUhnan (India) 6—:. 6—4. 6—0; R Wilsoi
(GB)—Martin Mulligan (Austr.) 6—1, 6—L
9—7.
Dames, enkelspel (4e ronde): Maria
Esther Bueno (Braz.)—Soris Starkie (GB)
6—1. 7—5: Billie Jean Moffit (VS)—Les"
Turner (Austr.) 4—6, 6—1. 7—5; Margai
Smith (Austr.)—M Baylon (Arg.) 6—3 .6—3:
M G Fales (VS)—Jean Cawthorn (GB) 6—a
61.
Dames, dubbelspel, le ronde: Eva d»
Jon en Jenny Ridderhof (Ned.)Sladek c
Wagstaff (GB) 6—2, 6-3
Heren, dubbelspel, 3e ronde; M P Han
en R Taylor (OB)—Bob Hewitt en Fe
Stolle (Austf.) 6—2, 6—2, 7—5; Ken Fletch<
en Don Newcomhe (Austr Wilhelm Bui
gert en Christian Kuhnke (Did 14—9, 11-
4—6, 6-2; Lehus en Likhajchev (Rusl.)-
Ashe en Fox (VS) 64. 8—6, 6—2.
Gemengd dubclspel, 2e ronde: Ratodon
(VS) en P Jones (GB)—Martinex en N Sol-
sana (Sp.) 6—0. 6—1: R Howe (Austr.) er
Mary Esther Bueno (Braz.)—J
(Sp.)
(Austr.) versl. Piet
Riddertiof (Ned 6—1. 6—2; O'DelI (VS")
A Segal (Z.Afr.) versl. Mulloy
ARC 2 en Exc. P 2promoveren
In de strijd om
het kampioenschap
van Ned. heeft
Noordwijk via een
zwaar bevochten
overwinning, wat
dus tevens een re
vanche is, op
DOSK de spanning
aanmerkelijk
doen toenemen. Met
nog twee wedstrij
den te spelen kun
nen alle drie de clubs nog aanspraken
op de titel doen gelden ,al mogen die
van het Kamper DOS daarop niet
hoog meer worden aangeslagen. Voor
zaterdag staat het duel tussen Spa
kenburg en Noordwijk op het pro
gramma en daarna volgt nog de ont
moeting tussen DOSK en Spakenburg.
Er zijn werkelijk nog vele mogelijk
heden.
ARC 2 zorgde voor een beslissing in
de promotiecompetitie voor twee plaat
sen in de Res. Tweede klas. De Alphena-
ren wonnen voor de tweede maal van
Koz. Boys 2 al waren de cijfers nu van
heel wat bescheidener aard. Niettemin
betekende deze overwinning in de eerste
plaats promotie van ARC 2. maar tevens
voor Excelsior P. 2. waarmee we beide
teams van harte feliciteren. De zwakke
Landskampioenschap
Noordwjjk—DOSK
Spakenburg
Noordwijk
DOSK
start van Koz. Boys 2 in deze promotie-
strijd is dus van beslissende betekenis
geweest. Het nog resterende duel tussen
Exc. P. 2 en ARC 2 zal niet meer plaats
vinden.
Op zijn snerpende „bromfiets" gaat de uit Oost-Duitsland gevluchte motorrenner Ernst Degner (no 1,
Suzuku) door de bocht, gevolgd door Hugh R. Anderson (no 2) uit Nieuw-Zeeland ook al op een Suzuki.
Degner zou winnen.
FEITE zijn slechts twee races van de Asser TT het aanzien waard ge
weest. Alleen in de 50 en wonderlijk genoeg in de 500 cc klasse was
het niet zo, dat een renner van start af kop nam en won. Dat gebeurde
namelijk wel in de 125 cc, de 250 cc en de 350 cc klas waarin resp. Ander
son en tweemaal Redman met groot verschil wonnen. Dat dient er duide
lijk bij te worden gezegd om daarmee elke gedachte aan een spannende
strijd uit te bannen. Een ware nek-aan-nek-race met steeds opnieuw een
andere kopman viel er ook in de strijd om de overwinning in de 50 en de
500 cc klas niet te aanschouwen, maar het onderling gevecht van de vijf
Suzuki's in de kleinste klas en de onderlinge rivaliteit tussen de Gilera-
rijders Hartle en Read bij de halve liters hebben nog iets aantrekkelijks
geboden. Voegen we dan daarbij nog het sensationele feit, dat de als win
naar gedoodverfde Hailwood in de 500 cc klasse reeds in de derde ronde
met motorpech uitviel, dat diverse fabrieksmachines niet tegen het geweld
waren opgewassen en de strijd moesten staken en dat tot slot Venturi en
Redman de macht over het stuur kwijtraakten en met niet al te ernstige
verwondingen naar het ziekenhuis moesten worden gebracht, dan hebben
wij in één handgreep de belangrijkste feiten van deze Asser TT verteld.
We zouden echter tekort schieten,
wanneer we niet op de voorgrond mel
ding maakten van enkele goede prestaties
van Nederlandse rijders Met name Cas
per Swart en Kees van Dongen hebben
uitstekend gereden. Vooral wanneer we
beseffen dat zij niet over fabrieksmachi
nes beschikken en sleohts door zelf veel
te sleutelen hun motoren voor deze
races klaarmaken, mag gerust worden
gesteld dat de zesde plaats van Swart
op Honda in de 250 cc klas en de ze
vende plaats van Kees van Dongen op
Honda in- de 125 cc klas voortreffelijke
verrichtingen zijn.
Jammer, dat Huberts, vorig jaar schit
terend tweede in de 50 cc klas, dit keer
in het stuk niet voorkwam. Hjj was met
zijn Derbi by de „bromfietsers" volko
men kansloos. Het ging dan ook wel
vreselijk hard.
Op het rechte eind volgens de gatso-
meter maar liefet 161 kilometer per uur!
Dat was zelfs de Kreidler-rnaohientjes te
veel van het goede en uiteindelijk kwa
men dan ook alle Suzuki's op de eerste
plaatsen, maar niet anders dan na felle
strijd, waarbij de vlinders van het TT-
leger voor een leuk geveoht hadden ge
zorgd Anscheidt noch Pagani konden
zich uiteindelijk meten met een Degner
of een Andersen, die hun Spziki's bijzon
der nauwkeurig, we zouden haast zeg
gen op de millimeter af. over het par
cours joegen.
Niet zozeer op dit onderdeel want
er kwamen slechts 50 cc-machines aan
de start. maar wel in andere klas
sen bleek nog eens overduidelijk dat
de KNMV er goed aan had gedaan een
scherpe limiet te stellen voor het toe
laten tot de races. Nu was het immers
nog zo, dat de winnaars op een enkele
rijder na het gehele veld ivisten te
lappen. Het krachtseverschil was nog
zeer groot.
De 250 en 350 cc races leverden niets
spectaculairs op behoudens dan het feit
dat Venturi op Bianchi, die in de 350 cc
klas tot de grote favorieten behoorden,
reeds in de eerste ronde bij de Strubbe
uit de bocht vloog en naar-het ziekenhuis
moest worden gebracht. Gelukkig liep
alles met een sisser af. Beide afstanden
leverden duidelijke overwinningen op
Redman, die van start af de leiding heelt
gehad
Diezelfde Redman wilde het ln de race
TVTAGESTAARD door maar
liefst 125.000 toeschou
wers rond het ruim 7 km
lange Asser TT-clrcult heb
ben motorcracks uit vele lan
den zaterdag hun ronden ln
duizelingwekkend tempo afge
legd. Het heet een hard beroep
te zijn, het rennersvak. Maar
telkens zjjn er toch weer kna
pen die hnn hart er aan beo-
ben verpand. Ondanks de
risico's die het racen mee
brengt, ondanks hei feit dat je
juist in dit genre met je tijd
mee moet.
DU tijd van bytanken, wat
sleutelen en toch nog winnen
is reeds lang voorbU. Elk jaar
opnieuw gaat het sneller. W»
hebben de cijfers eens geraad
pleegd vanaf 1959. Vrijwel op
leder onderdeel het zUn er
na sinds vorig jaar zeven
telkens een nieuw record. Snel
ler dus, sneller. Waar ligt do
De grens voor het vermogen
van de machine, de grens van
het toelaatbare. Mogen wij u
even een paar cyfers ter illus
tratie geven? In 1959 gold de
gemiddelde snelheid van 136,0
km/u als een record in de 500
cc klasse. Hy die zaterdag zo
hard zou hebben gereden in do
250 cc afdeling zou niet eens
met de overwinning zijn gaan
strUken- Het record werd op
138,7 km gesteld!
Was de gemiddelde snelheid
in 1959 by de 125 cc klas 123,5
km per uur, nu is dat bijna
tien kilometer harder: 132,3 km
per uur Nog sprekender zün
de cyfer's in de 350 cc klas. De
gemiddelde record-snelheden
van de laatste vijf jaren zün als
volgt: 131,3 k/u in 1959, 134.5
k/u in I960; 138,2 k/u in 1961;
138.4 k/u in 1962 cn 139.9 in
1963.
Dat dit alles toch maar niet on
gestraft kan, werd zaterdag
bewezen door het feit dat
diverse tip-top fabrieksmachi
nes pitstops moesten maken
en zelfs uit de strUd gingen.
AnderzUds draaiden Venturi
en Redman zichzelf over de
kop bU pogingen harder te
willen dan nu eenmaal moge-
lijk is. Gelukkig waren er
geen ernstige ongevallen,
maar een waarschuwing aan
het adres van ryders en orga
nisatoren was het toch wel.
Ergens moet het „leuk" biy-
van de 125 cc klas kennelijk forceren,
want tijdens zijn opmars naar de top, in
de vierde heel sprekend ingezet, kwam
hij in een bocht te vallen, waardoor de
tweevoudige winnaar niet voor de derde
maal op het ere-schavotje kwam, maar
een sleutelbeen brak. Het werd een dub
bele triomf voor de Suzuki, nu de Honda
van Redman stuurloos was geworden-
De sensatie van de 500 cc klas was het
uit de strijd raken van Hailwood. Dat
was bijzonder jammer nu de Engelse
MV-rijder, naar verwaoht mocht worden,
eindelijk sinds jaren weer eens geduchte
concurrentie had en wel van de weer
op de baan versohenen en door Geoffrey
Duke gecoachte Gilera rijders De „vlie
gende" MV draaide echter stuk op het
moment dat de door Hartle en Read be
reden Gilera's de op kop rijdende MV
ernstig bedreigden. Met het uitvallen
van Hailwood was ook in deze klas de
strijd uit. omdat in de pits werd bepaald
dat Hartle moest winnen.
Bij de zijspannen, het slot van de
racedag op het zonovergoten circuit
van Drente, slaagde Camathias er niet
in zijn revanche te nemen op de Duit
ser Deubel die met Scheidegger op
de tweede plaats in dit spectaculaire
nummer royaal wist te winnen.
De uitslagen van de T.T. waren:
50 cc (61.64 km): 1 Degner (O.Dld) op
Suzuki 31.05.2 (gem. 118.960 km/u); 2
Anderson (Nw Zeeland) op Suzuki' op
ec; 3. Ichino (Japan) op Suzuiki op
ec. 8. Van Donken- (Ned) op Kreid-
ler 32.32.8 (gem. 113.624 km/u). Snelse
ronde: Degner 122.779 km/u (nw. ree)
cc: (107,86 km): 1. Anderson (Nw
Zeeland) op Suzuki 48.54.1 (gem. 132,340
km/u); 2. Penris (Canada) op Suzuki op
8.7 sec: 3. Taveri (Zwitserland) op Honda
op 44.7 sec 7. Van Dongen (Ned) op
Honda 52.15.3 (123.847 km/u). Snelste
ronde: Schneider (Oostr) 3.22.6 (136.9
km/u). N.R.
250 cc (130,97 km): 1 Redman (Riho-
desië) op Hon'da 56.39.1(138.716 km/u);
2. Ito (Japan) op Yahama op 34.9 sec; 3
Provini (It) op Morini op 52 sec;' 6.
Swart (Ned) op Honda on 1 ronde.
Snelste ronde Redman 3.16.7 (14)1 km/u)
NR.
350 cc (154 km): 1 Redman (Rhodesië)
op Honda 66.04.1 (13'9.939 km/u); 2. Hail
wood (Eng) op MV op 32.5 sec; 3 Taveri
(Zwit) op Honda op 1.41.2. Snelste ronde
Redman 3.15.6 (141.799 km/u) N.R.
500 cc (154 km): 1. Hartle (Eng) op
Gilera 65.12.2 (141.792 km/u); 2. Read
(Eng) op Gilera op 4.6 sec; 3. Shepherd
(Eng) op Matchless op 1.18.4 Snelse
ronde: Hartle 3.12.1 (144.383 (km/u).
Zijspan: 1. Deubel/Hcirner (W.Dld) met
BMW 51.17,2 (126.187 km/u>: 2 Schei
degger/Robinson (Zwit) met BMW op
11 6 sec: 3. Camathias/Herzig (Zwit) op
FCS op 1.12.7 Snelste ronde: Deubel
3.37.1 (127.755 km/m u) NR.
(Advertèn:ie)
Herera liep 100 m
in tien seconden
Tijdens de Zuid-Amerikaanse atle-
tiekkampioenschappen liep de Venezue
lan Arquimedes Herera in de halve
finales van de 100 meter 10.— sec.
precies. Het zou een evenaring van het
werelrecord, dat op naam staat van de
Duitser Armin Hary en de Canadees
Harry Jerome hebben betekend, ware
het niet dat de windkracht (4.90 m. per
seconde) te sterk was. In de series no
teerde de Braziliaan José Santos 10.1
-- en Herera 10.2 hec.
