Denk maar niet:
p.OtWat'n bijzondere vrouw
BENT V OOK
ZO N MAN
0pen briel
Mejuffrouw
Mr. J.C. RUTGERS:
Het wonder der geboorte
De Achimenes wei' een kamerplant
ZATERDAG 29 JUNI 1963
hlsto
I^LËIN EN TENGER als een schoolmeisje stond xe op de foto
lil krant, tussen haar ernstig toekijkende fractieleden, en z<
ioest«ftoof ,e blnnenPretTes hadi mejuffrouw mr, J. C. Rutgers, het eerste
de A.R.P. in de Tweede Kamer. Dacht z
de heb zitting
lachte justitie (daaraan zal haar titel
meester in de rechten niet vreemd
zijn!) sociale zaken, volksgezond-
klnd af ain in gezeten, in de politiek") of aan
£klge<sPe toekom5t (..misschien word ik nog eens voorvechtster van dit of van
nmea',4"'? Hoe het z^' haar werkzaamheden hebben al een begin genomen,
discinn zij was gul genoeg ons er een en ander van te vertellen.
het heid, buitenlandse zaken, kern-
Generafrie
Weet
heeft dere vrouv
willen hebben. "Ilc word
het passieve teerd. Er
alles van? ,,Denk
o o wat een bijzon-
lacht ze nuchter,
volkomen geaccep-
natuurlijk het gene-
C wek-I^ HET MOOIE, hoewel voor- hebben, dat ik er veel
ossdng* oorlogse toch nog altijd mo- weet. Het is nu een andere omge-
werendeme gebouw van de Sociale tinB' Vraag liever,
^VerTekeHngsbapkgan de Apol-
V^ljïolaan tn Amsterdam, ontvangt de jnvoering
uKtoi» on»We Poseren twee por- lieSrecht in 1918
veder-tfe". wachten in de Raadzaal en tnal Comité: geen
Ïcnbi-bekijken de prachtige ramen Kmer. totdat wc een ander in
let it aangeboden aan het bestuur ziht krijgen. Jarenlang hebben gerokte, ingesnoerde joffer)
telijksjgr Rijksverzekeringsbank door denouwen daar geen pijn aan nast in onze n
raden van arbeid". Lezen het j£ad- maar na de oorlog werd
dag j- da anders. Prof. Gesina van der
glazen gedicht. Mcen en mevromv mr F T Die.
n d« _T me-Lindeboom hebben gepleit ,Wat ®r Precies
liging Bescherm en Schut wat Werk voo meer vrouwelijke invloed in 1,T,te
ichep- en Wetten bouwden de 'Camer. In de eerste plaats
«esrecht in 1918 besloot het Cen- ratieverschil."
dachten Groen, Kuyper of Colijn
al samenwerken met een lang-
dagen Tegen de Schichten van het moet de
met twee vriendinnen in Amster- bleken al in zwembad of tent ge-
,Het dam-Zuid en wil nog eens dol- doken te zijn. Dr. J. Meulink
past niet meer in onze tijd een graag een grachtenwoning. ,,Nee moest zijn geruit sporthemd ver-
geschilpunt man vrouw te ma- ik verhuis niet naar Den Haag", wisselen voor het plechtige jac-
ken. Overigens zal ik in het be- Zelfs zijn er twee werksters quet en de heer G. A. Kieft kwam
gin de handen wel vol hebben, thuis, vriendinnen, die dat gezel- uit Oostvoorne naar het deftige
Wat er precies aan vast zit? Dat lig vinden. Het is een en al sa- Haagje, waar in de warme zon
heb ik links en rechts al ge- menwerking wat de klok rondom onze jongens het geweer presen-
vraagd. Voor sommigen is de mejuffrouw Rutgers slaat. Want teerden. Er
ibaar< blinde Lot in 0 gemeenteraden. Vervólgens
i,«S De Dag dient hen die in de <Je Praktische moeilijkheid
w?°°"°™t 'Ohouwien bTJenC°SeTiro„™lM;ig!en,
s nog Weest Wijs en Waakt en stelt werkevers, werknemers, land-
swerk uw Hoop op God. bouw. Ze spreekt vlug,
zich - - -
praktijk opdoen Tweede Kamer een „bijbaantje",
i ook samenwerking met het
d«
Stipt op tijd zwaait de deur van oen kitering ten goede
i de directiekamer open: een wel- vrouwlijke invloed in het maat-
God kome glimlach, al uitgestoken schapjlijk bestel. Ja ik ben van
erjos- hand. Ze komt achter haar grote menin dat die invloed nog
bureau met de stapels paperassen verstert moet worden. Ik geloof,
zij- vandaan, duikt in een fauteuil en dat dtvrouw steeds meer een
T.®es* samen lachen we om de prachti- mede-irantwoording zal gaan
riP?r* ge aankondigingen van de Eerste voelen.Het lijkt niet zo eenvou-
TÏÏjJjI Vrouwelijke Astronaut. Wat is be- dig", lit ze er peinzend op vol-
'"r4"8 langrijker, een christenvrouw in gen. „tn de vrouw meebrengen,
CbaS* het nnrlen
bijbaantje dat toch nog anti-revolutionaire
vele uren vergt. Prof. mr. Th. A. té. De interesse van de vrc
Versteeg geeft bijvoorbeeld col- voor de politiek, hoopt ze,
leges op maandag en vrijdag, zo- groeien nu er gewoon een vrc
dat dinsdag, woensdag en don- met een fleurig deux-pièces
derdag voor commissie- en frac- een permanent net als wij in
duidejk. „Er is de laatste jaren tievergaderingen overblijven. Dat Kamer komt. Een a
wil niet zeggen, dat er op de ze belangen behartigt,
overige dagen niet gewerkt wordt
voor de Tweede Kamer. Er kun- Schriiven
aen spoedzaken zijn".
„Jammer genoeg valt het werk „Ik hoop, dat
hals-
-kop-televisie-inter view. Geen
i- wonder dat het commentaar m
uw onze krant moest luiden: het was
zal niet erg spits. Ach ja, het werk
uw gaat voor, ook als ieder die een
en tent bezit, er in kruipt met de
de eerste warme dagen. Als je dan
Dn- thuis komt, krijg je te horen, dat
je blouse niet erg fotogeniek was
op de beeldbuis, en dat zijn nog
de minste hingen.
„Schichten van het Blinde Lot",
zul- Ook de hoge heren, die
het parlement, of t
lucht?
Atmosfeer
I- ..ïn de
de wat er-oor nodig
„Heel de christenvrouw hier
eigt taak?", is onze weder- wet
de Sociale Verzekeringsbank len zijn. die me schrijven, 't Zou groeps- en landsbelangen beharti-
niet te combineren met het lid- wel leuk zijn om van de mensen gen, hebben een gezin zoals u en
maatschap van de Tweede Ka- te horen: wilt u daar eens aan- ik, en hun kinderen mopperen,
mer, en dat gaat me aan m'n dacht aan geven? je kunt het als vader weer weg moet. Zo ge-
hart". Tezamen met de andere allemaal niet zelf verzinnen", woon laat juffrouw Rutgers het
vraag, diet anders dan
Christ*»,,,", «gt ze onrmddel.
met „Ik heb er van kind -r -
Ieren zeten, in de politiek, en heb niet 1S ai'e,en belangrijk,
zijn het gevoel dat het vreemd voor hoe de ^schillende inzichten tot
meer me i«. Vader was kamerlid, en tij- uitdrukkij komen: die van man-
ge- den* mijn middelbare schooltijd nen en vi vrouwen. Er zijn ïn-
d-an in Den Haag was hij fractievoor- derdaad ior de vrouw functies,
naar xitter; de hele atmosfeer thuis waar zij gemakkelijk kan ont-
lulus was politiek, ook de vrienden en
Hij d* gezelligheid. Maar ik moet
directieleden wordt ook hier het ?ers*, gaa*
werk verdeeld van Ziektewet,
Ouderdomswet en Werkloosheids
dat vergt intense aan
dacht. Waar juffrouw Rutgers
„De werkende vrouw heeft niet Bank aan het regelen,
veel tijd voor hobbies", zegt ze. misschien vindt u me
Weer een ander gezichtspunt voor jaar wel terug als voorvechtster
de gehuwde vrouw! „Wil je echt van dit of van dat!" Ook dat
een eigen home hebben, en niet moet ze echter nog organiseren:
op kamers gaan wonen, dan heb ..Ik heb nu een heel kantoor ach-
je daar tijd en interesse voor no- ter me, zal straks een secreta-
dig. Dus: huishouden als ontspan-
goed rond kij- even zien, zo gewoon neemt
ken. terrein -erkennen, de echte ons misschien straks mee naar
politiek komt vanzelf, weet ze al. het Binnenhof, want wat daar ge-
Dikke stapels post, enveloppen beurt gaat ons allemaal aan. De-
van enkele centimeters dik, en in- ze kleine vrouw weet het: ..De
tussen is ze haar opvolging bij de Dag dient hen die in de toekomst
TIP PARADE
Voor wie geen centrifuge be
zit is het met ons klimaat
soms een toer het wasgoed
droog te krijgen. Vaak hangt
daarom ergens ln huls wasgoed
aan lijnen of een rek en over
dit laatste hebben we het dit
maal. Een dergelijk rek wordt
vaak op een deur gehangen,
wat soms beschadigingen te
weeg brengt qf zelfs de huls
vrouw noodzaakt een kast als
maar open te laten staan.
De heer J. van Hartings-
veldt uit Maassluis verraste
daarom zijn
standaard om
te hangen
het rek aan op
i intussen is ge
bleken "dat ddze oplossing uit
stekend voldoet.
Wilt u ook zoiets maken, dan
neemt u een balkje ter lengte
van de breedte, gemeten tus
sen de haken van het droog-
rek, plus twintig centimeter.
De dikte van de balk moet ge
lijk zijn aan de hoogste hoek
van de haken aan het rek, zo
dat het drooggeval er aan kan
komen te hangen. In de balk
worden aan de uiteinden en
aan beide zijden inkepingen
gemaakt, zoals de rechtse te
kening op de illustratie aan
geeft. Dan neemt u twee plan
ken van 1.50 lang. ongeveer 12
cm breed en 1.5 cm dik. Ook
hierin komen inkepingen, waar
die van de balk in passen. Door
deze inkepingen is de balk uit-
neembaar. Om omvallen te
voorkomen maakt u nog poten
aan uw standaard, óf zoals op
de tekening staat, óf een naar
voren geplaatst. Aan deze stan
daard kan uw vrouw twee rek
ken kwijt, hetzij 's avonds (na
sluitingstijd...) in de kamer,
terwijl men desnoods het ge
val ook in de tuin kan zetten.
kinderkleding, kunt
u maken met behulp van twee
kartonnen cirkeltjes en een gat
daarin, zoals u evenals ik dat
vroeger wel op handwerkles
geleerd zult hebben. Mevrouw
E. Slooter-Zetzema uit Dor
drecht heeft echter een ander
trucje. Zij neemt een vork en
legt de begindraad tussen de
middelste tanden om dan aan
het winden te slaan. Als ze
denkt „zo is 't genoeg" (zo'n
honderd slagen om de vork)
dan haalt zij de einddraad tus
sen de middelste tanden door
om deze aan de begindraad
vast te knopen. Daarna kun
nen de draden aan beide zij
kanten van de vork worden
doorgeknipt, een beetje bij
knippen en de pompon is klaar.
Door een kleinere of grotere
vork te nemen, is de grootte
van de pompon te bepalen.
Plastic repareren, 't Is
eigenlijk een inhakertje op een
reeds tijden geleden geplaatste
tip om plastic speelgoed te
repareren. De inzending van
mevrouw J. de Graaff-Groot-
veld uit Den Haag wil even
laten weten dat u met een in
een gasvlam warm gemaakte
breinaald soms ook goede re
sultaten bereikt. U last daar
mee de gebroken deeltjes aan
Inhakertje. Het moet me
vrouw Schouten uit Vlaardin-
gen van het hart, dat de -tip:
plak een stukje van een rest
vaste vloerbedekking onder uw
stoelpoten om het op de grond
liggende tapijt tegen nare put
ten te beschermen, niet voor
alle vloerbedekking opgaat. Zij
heeft met haèr kleed een
tegenwoordig nog al veel ge
zien verviltend tapijt de er
varing dat door het verschui
ven van de stoelen het haar
beschadigingen oploopt. Hebt
u dus zo'n vilttapijt, dan op
passen met deze tip. Mocht
uw viltkleed onder een altijd
op zijn plaats staand meubel
(b.v. een bank) reeds van die
diepe cn minder fraaie indruk-
anodig hebben. Mijn vader
bij zeggen: dat is een periode, „Het werkvordt verdeeld onder nende bezigheid; en het verbaast liet me na de Meisjesschool een
Zij «He lang achter ons ligt. Ik wil er aanwezigeractieleden, in dit ge- ons niet, dat ook hier het werk opleiding bij Schoevers volgen",
a«T£s helemaal niet
gezegd val door i A.R.P. dertien; ik verdeeld wordt. Ze woont
vertelt ze openhartig,
moest zo'n beetje voor
taresse spelen. Ook
dententijd heb ik dat nog
hem gedaan. Het opruimen en
denen van al de spullen lijkt
«c "De aanstaande moeders van
""secrë- deze generatie zijn beter voorge-
h stu- licht dan haar grootmoeders"
toch het wondere gebeuren van zien haar kindje eerder dan zij!
nieuw leven willen kennen, en Een boek dat recht heeft op een
voor moeders die zelf al een stel apart plaatsje in uw huis, want
kinderen hebben, een prachtig ge- voor kinderogen is het minder ge-
het schenk! Vooral
v.n vu«, 5r!Chti<E, f°t0-b,?k ,De
het ereste Ik ben al bii freule dat uitkwam bij L. Stafleu
van Stoetweven wezen kiiken ho! 2000 te Leiden. Maar hoe zij ook -
^ii dat ld^ar sD^elt Cte oDening voorgelicht is, niemand kan haar het hoofdje
llLdaLU%^jreïln„JPe?Zg vertellen, hoe het nu werkelijkis.
tenzij ze al eerder een bevalling
meemaakte, en dan nog is elke
ervaring anders. Daarom hebben
'dè6one- uitgever en fotograaf (Ronald
P€.?pe.
zouden wij zeggen: zij heeft i
de laatste schikt. Wel kan het dienst doen.
als moeder en haar grote doch!
dobber aan zich- zich samen in een vertrouwelijk
haar krachten, kan niet gesprek buigen over dat grote
komen: anderen wonder, dat „nieuw leven" heet.
de Staten Generaal enig,
denkt u? O nee, ik heb tot '56
in Den Haag gewoond, voor Hage
nezen is dat gewoon! Eergöte-
die uitnodiging
het Holland Festival,
(zeer verplicht
ïVÓVÏ Maar niet iedere dae uitoeeiaen van het baringsproces,
leuk! Maar met ïeaere aag van de eefSte voorbereidingeil af
recepties. tot de ggjui^aiige glimlach na
Sweering)
uitbeelden
SLAAP MAAR DOOR...
Telefoon
de gezichten is tastbaar,
Dat zij .,'t allen stond" m baring lezen we de ontspanning
's lands belang aanwezig hoort te af van de gezichten der otnstor.-
zijn, merkte ze ook toen ze haar ders. n.l. verloskundige, en twee
lange Pinksterweekend. Toen de enkele woorden tonen de bijzon
tenten en slaapzakken van farm- dere sfeer van de kraamkamer,
lieleden in haar auto waren gela- die niet in woorden te vangen is.
den, werd ze telefonisch opge- Voor alle aanstaande moeders en
trommeld naar het Binnenhof, haar mannen, voor alle vrou
Ook de Hoogedelgestrenge Heren die helaas kinderloos bleven
Slaap is medicijn, wordt ons verteld als we een zieke in huis
hebben, en tien tegen een dat we de patiënt niet wakker mogen
maken. In het ziekenhuis echter word je 's morgens vroeg al uit
land der dromen geholpen door de eerste wasbeurt of het
temperaturen. Er is iets op gevonden, op dat temperaturen, het
komt uit Duitsland en is bedoeld om de taak van verpleegsters te
verlichtenmaar voor de zieke lijkt het ons niet minder pret
tig! Het geval is een vervangingsmiddel voor de thermometer: een
klein apparaatje met uiterst gevoelige draadjes dat in het bed van
de zieke wordt bevestigd. Een centraal opgesteld meetapparaat
ontvangt de geregistreerde lichaamstemperatuur. Resultaat: een
minimum aan tijdverlies, de temperaturen kunnen zó worden
afgelezen, zoete rust wordt niet onderbroken.
VAN BLOEM EN PLANT
De ontwikke
ling staat op geen
enkel gebied ooit
stU en ook op
plantengebied wor
den wij tegen
woordig over
stroomd met nieu
wigheden. Nu mo-
mod« J"
niet beweren dat
het een nieuwe
aanwinst is. Ze ls
al stokoud, maar
men kende haar
alleen in de kas
sen van buiten
plaatsen en bota
nische tuinen
had de r
Tot de een of an-
dere kweker er mogelijkhe
den in zag en ze op de markt
ging brengen, meer speciaal
Achimenes hybride Paul Ar
nold met grote violette, enke
le, trompetvormige bloemen
boven bronsgroen loof. die we
nu overal in de bloemenwin
kels zien.
Lang niet alle bloemisten zijn
ïr nog vertrouwd mee en
laarom wordt deze aardige
lomerbloeier in menige huiska
mer een mislukking, want het
is nog steeds een plant met
een gebruiksaanwijzing, evenals
de bekende Gloxinia, waarvan
ze een familielid is. De bloei
tijd valt hoofdzakelijk m juli
en augustus en meestal heb
ben we meer geluk met een
plant, die nog weinbloeit,
maar volop knoppen -toont,
dan met een in v« fleur
staand exemplaar. iAchi-
menes past zich nelijk
moeilijk aan en laat ar al
te gauw haar bloemeallen,
als temperatuur en asfeer
haar niet aanstaan!
Om te beginnen h ze
wel van licht, maar i van
zon. kan geen tocht dra
gen en verlangt een tige
atmosfeer. Daar is in kort
mee gezegd dat de Actaes
bijzondere eisen stelt niet
maar zo klakkeloos vielk
raam neergezet kan wa.
Schermen tegen zon og-
al niet zo moeilijk enjen
de droge kamerwarmtet-
ten we de pot liefst sen
eilandje in een bakje water,
zó dat het water de pot niet
raakt. De bedoeling is dat er
voortdurend verdamping rond
om de plant plaats vindt.
Daarnaast verlangt ze in vol
le bloei tamelijk veel water
op de aarde en om de 14 da
gen kamerplantenmest.
De schrik van de meeste
liefhebsters is dat ze soms in
september al gaat aftakelen
en dat is ook enigszins depri
merend, want we voelen dan
immers de winter nog zo ver
weg. Toch gaat bij deze plant
de rusttijd al vroeg beginnen
en zodra het blad gaat afster
ven wordt de pot met inhoud
geheel droog bewaard bij een
temperatuur van minstens 8
gr. C. In februari, maart wor
den de typische rupsachtige
wortelstokjes uit de aarde ge
nomen en daar ze zich sterk
uitgebreid hebben, over meer
dere potten verdeeld. Een goed
grondmengsel is bosgrond of
bladaarde, tufmolm, oude koe
mest en scherp zand, waarin
de wortelstokjes 1 cm diep ho
rizontaal worden neergelegd.
Neem vooral niet te koude
aarde, want zowel wortelstok-
he-
koude. in welke vorm
ook. Kunt u ze daarna onder-
warmte geven van schoorsteen
of radiator, des
temperatuur van
brengen. Later
doende. Een keer toppen als
ze goed aan de groei zijn en
deze topjes eventueel als stek
gebruiken. Hopelijk wordt op
die manier uw Achimenes in
plaats van een tijdelijke gast,
een blijvende huisgenoot, met
>en steeds grotere aanhang!
A. C. MULLER-IDZERDA
beter. Een
20 gr. C. is
i de groei te
15 gr. C. vol-
VOOR alles wat ik als reac
tie kreeg op de beide vorige
Open Brieven, mag ik dankbaar
xijn. Er zijn briefschrijfsters die
me een zekere vrees niet willen
verhelen: zijn wij allen in staat
te oordelen over wat wel en wat
niet kan, waar wij nog ruimte
moeten laten en waar wij nee
moeten zeggen? Zijn er niet ve
len onder ons (eenvoudige zielen,
zo u ze een naam wilt geven,
zegt een van mijn briefschrijf
sters) die de bescherming van de
groep broodnodig hebben, willen
zij gelukkig en in hun eenvoud on
bezorgd leven? Zijn er niet bendes
mensen die nooit aan moderne
literatuur en haar vragen toeko
men, en niet alleen niet aan lite
ratuur, maar ook niet aan de gro
te vraag hoe christelijk geloof in
de wereld van vandaag gestalte
krijgt?
Is het erg dat voor hen kleinere
problemen gelden, ook „kleinere
waarheden" zoals 's zondags twee
keer naar de kerk en een zekere
angst voor concerten en toneel
stukken, en dat zij er verdriet van
hebben dat Jan nu hij met Stine-
ke gaat trouwen, de vertrouwde
kerkdeur voorbijloopt en dié deur
binnengaat bij wier aanblik hun
de woorden van vader en moeder
en grootouders voor de geest ko
men, die woorden die er in geha
merd zijn en waarvan zij de
dertoon van ernst, van geloof, heb
ben herkend? Was alles dan een
misverstand? Hebben grootouders
en ouders dan in de waan geleefd
dat zij bezig waren met een hoofd
moment in de geschiedenis der
christelijke kerk en was het
maar een onbetekenend ogenblik
je? Zoiets als je wel eens in een
straathoek ziet waar stof en pa
pier in grillige spiralen opwarrelt
door onbegrijpelijke „tocht"
op dat punt terwijl de hoge zo
merwind onbekommerd boven de
huizen de wolken door het blauw
jaagt?
Gaat de hoge wind van de Kerk
van Christus over ons voorbij?
Het is soms verschrikkelijk je de
ze vraag alleen al te stellen.
Maar dikwijls ook bevrijdend.
Hoé het ook valt. of nu vrees of
opluchting overheerst al de
briefschrijfsters zijn me dankbaar
voor hóe ik het deed. En daar
voor mag ik wel in de eerste
plaats zeer dankbaar zijn.
En
i
jonge
de ander
lijdenis
Beiden n
doen" toen zij
meld papiertje
concentratiekamp,
een Jappenkamp, be-
hun geloof aflegden,
zij het „over-
et het verfrom-
de predikant
het kamp (in het ene geval
aan uitputting overleden) bij de
kerkeraad van hun kerk in hun
nieuwe woonplaats kwamen. La
ter hoorden zij via kennissen dat
ouderlingen deze kerkeraadszit-
ting een ontroerende gebeurtenis
haddén gevonden: zo'n jong mens
dat vertelde hoe zij Christus vond
en beleed terwijl om haar heen
de mensen als ratten stierven, dat
was machtig. Ja, schrijft mijn
briefvriendin voor de ouderlin
gen was dat mooi om te horen.
Maar hadden zij zich dat niet zon
der getuigenis kunnen voorstellen?
Mij deed ihet niets, maar drie van
mijn vriendinnen beschouwden
het als wantrouwen en gingen na
verloop van tijd over tot een an
dere kerk. Is dit. aldus briefschrijf
ster, nu ook niet een duidelijk
voorbeeld van wat u „de groep"
noemt, de groep met bepaalde ge
bruiken, met vertrouwde gewoon
ten die je hebben moet en zon
der welke de belijdenis van je ge
loof wat aarzelend en angstig
wordt bekeken? Ja dat is een
duidelijk voorbeeld. Maar duide
lijk moet je nu ook worden dat
direct buiten de vertrouwde groep
elke andere vorm van gemeen
schap ook „groep" wordt. Con
centratiekamp, Jappenkamp en
de maar éne vraag: heb je God
lief? kan ook „groep" worden,
verkijk je er niet op. Overgaan
naar een andere kerk kan ook
bedrieglijke groepliefde zijn: nl.
tot die mensen te mogen beho
ren die lekker niet de vorige zijn.
Je kunt overal leven, als je
maar vergeven kunt. Je kunt tus
sen benepen en ruimdenkende
mensen staan en ze de namen
opspelden die je wilt, als je het
wantrouwen maar uit je leven
kunt wegbidden. De aanvaarding
van kerk, groep en naaste ligt
in jezelf, niet bij hen.
MAAR dit betekent dat er in je
zelf veel meer moet omgaan
dan wat langs de bekende paad
jes wordt gedacht en beleefd.
Vrij in je beweging (want dat wil
len mijn briefschrijfsters zo graag
zijn) word je pas als je inner
lijk vrij bent.
Wat is dat: vrij in je beweging.
Was ik artistieker dan ik ben, dan
zou ik het misschien in twee zin
nen kunnen zeggen; wie weet wa
ren ze dan weer eens een keer
tje te moeilijk! Nu zal ik het met
een voorbeeld doen. Vrij zijn in
je beweging is geloof ik: weet
hebben van de eenheid des le-
Toen wij vroeger in ons dorp
woonden, kerkten wij in de staa,
dat kon niet anders. Alles was in
de stad en niets in de buurt: rits
sluitingen en vlees op de boter
ham, de bibliotheek en de dokter:
allemaal in de stad. Eens, op
een maandagmorgen moesten
twee dochtertjes naar het zieken
huis om van hun amandelen te
worden bevrijd. Mijn man zette
ons. met nog een vergezellend
zoontje dat beslist het avontuur
niet missen wou, af voor het ge
bouw en toen zoonlief en ik later
druk wuivend terugliepen, pas
seerden we het huis van onze do
minee. Deze had juist het ontbijt
het
de
vale, grijze maandagmorgen te
beleven. Op ons gewuif (alweer)
liep hij naar de voordeur daar
hij onze vroege wandeling direct
met het ziekenhuis verbond. We
vertelden hoe en wat en onze
zoon voegde er aan toe dat er nog
meer ging gebeuren bij ons: we
zouden een baby krijgen. Met een
blik naar mij zei de dominee
toen: dan kom ik gauw eens aan.
In een naar adem hijgend auto-
tje bracht hij ons daarna thuis,
waarbij we nog veel kwekten en
ook fijn praatten. En ja, een week
later, ik rustte net, daar was hij.
De amandelkinderen werden ge
toond, thee werd gedronken, en
we praatten heel oprecht en fijn
met elkaar en kwekten ook nog
een beetje. Toen zei hij: jongens,
nu kom ik niet weer vóór de baby
er is, en nu wil ik graag met
moeder en jullie bidden, en met
een danken dat het zo goed is
afgelopen met het amandelknip
pen. Dat snapten ze allemaal en
ieder klom lief in een klein stoel
tje of op een knie. Behalve zoon
lief die zei: wacht even, leg
de een kussen voor dominee s
voeten en rende naar de schuur.
Wat was er gebeurd? Onze hond
had die nacht zes jongen gekre
gen. Mormels natuurlijk, met al
die bossen om ons heen. Maar
voor dat kind schepselen Gods,
iets groots. Stuk voor stuk wer
den ze op het kussen gelegd, en
zo bad dominee, onder gewriemel
en gepiep. Als hij dit leest, want
hij is nu een groot man in het
westen, zal hij het weer weten:
eenheid des levens. God, bedankt
voor genezing. Voor geboorte.
Voor fruit op tafel. Voor de pro
fessor in de theologie. Voor de
lelie des velds.
U kunt precies pas stukjes van
het kleed er in leggen, op die
manier al een reservestukje
vormend voor het geval u op
een bepaald moment tegen de
zwarte en haarloze onderlaag
van de vloerbedekking zit aan
te kijken.
C. Wid-
mer-Mattheus urt Den Haag.
Mocht u evenwel nog aan het
behangen slaan (anders maar
onthouden voor volgend jaar!)
dan stelt u er vast prijs op de
banen precies recht op de vo
rige te laten vallen. Neem
dan. adviseert zij, een heel
dun spijkertje en sla dit met
een heel klein puntje
pas opgeplakte baan
de i
- de j
afgaande baan geplakt moeten
worden. Dit op één tot an
derhalve meter afstand van de
grond. Indien u de nieuwe
baan hier precies tegen aan
laat komen is alle leed van
,,'t zit niet goed" verholpen.
Voor lijnsters. Als 't zo
mer én vakantietijd wordt,
denken verschillenden van ons
ineens: er kunnen best wat
pondjes af. Dus storten we ons
in de zoetstof, nemen slechts
een mager biscuit je bij de
thee en kieperen zoveel water
bij het vlees in de braadpan
als maar mogelijk is om toch
nog een redelijke jus te krij
gen. Er zijn natuurlijk nog tal
van andere mogelijkheden
(naar eigen verkiezing in te
vullen...). Eentje daarvan is de
slasaus of mayonnaise in de
kast te laten staan als we de
sla aanmaken. Mevrouw Q. D.
van der Dool-Blom uit Meer
kerk heeft nl. een prima ver-
vang&middeltje: zijnde gerasp
te appel, 't Smaakt uitstekend,
't maakt of houdt slank en
't is vitaminerijk.
Lijstjes maken. Voor het
geval u behoefte hebt aan
lijstjes om schilderijtjes of
dergelijke, heeft de heer C. S.
de Graaf te Den Haag een
voordelige en aardige oplos
sing voor u.
U neemt elektriciteitsbuis
van plastic, 15 mm doorsnee,
die met ccn fijn zaagje aan één
zijde in lengerichting worden
doorgezaagd. Eerst even een
duidelijk lijntje tekenen, an
ders raakt u van het rechte
pad. U steekt een strookje
board van dezelfde dikte als
het schilderijtje in de ontstane
opening, waarvan u de uitein
den schuin (in verstek) zaagt,
zodat alle hoeken keurig in el
kaar kunnen passen. Tijdens
het verstek zagen het board la
ten zitten. Nu de lijstjes om
het schilderijtje schuiven, de
verstekken aandrukken en
klaar bent u met een voorde
lige omlijsting. Een lusje met
een paar knoopjes om het ge
val te kunnen ophangen, kun
nen eveneens worden inge-
Met pepermuntwater.
Kent u het handigheidje om
met pepermuntwater de vaak
lelijke moet uit een uitgehaal
de zoom te halen. U bevoch
tigt de vouw met dit bij de
drogist verkrijgbare water en
strijkt vervolgens de plaats
droog. Volgens mejuffrouw T.
J. Graafland uit Rotterdam
gaat de moet er gegarandeerd
uit en is het euvel van zicht
baar uitgelegde kleding verhol
pen.
Tegen strepen. Wie om
welke reden dan ook stoelen te
gen de muur heeft staan en
dan juist van die stoelen met
een iets achteruitstekende leu
ning bezit, zal (soms) tot de
ontdekking komen dat er een
streep op het behang ver
schijnt. Dat was bij mevrouw
L. Post-de Bruin uit Giessen-
burg ook het geval. Zij heeft
er thans geen last meer van,
omdat er een plank van onge
veer twee centimeter hoog en
zes cm. breed met een paar
spijkers langs de plinten werd
geslagen. Deze noodoplossing
werd praktisch onzichtbaar ge
maakt, omdat de plank werd
bekleed met dezelfde vloerbe
dekking als er in de kamer
ligt.
ft IS JAMMER, MAAR...
'n Teleurstelling heb Ik ditmaal
J. v. d. G.-M.
Ipdere gepubliceer
de „Bent u ook zo'n
man"-inzending dingt
automatisch mee in de
wedstrijd: „Win hon
derd gulden voor uw
vrouw".
Voor iedere tip en elk
doe-het-zelf idee in deze
rubriek ontvangt u een
van onze tipboeken:
„Dat zit zo" of „Tippa-
rade Twee" (naar keu
ze).
