Vakbond geconfronteerd
met ander menstype
Een Paulus als primaat
van de Petrus-kerk
Onzalig CNV-besluit over
financieren contactorgaan
-
Een woord voor vandaag
leden nauwer i>ü.
bondsbeleid betrekken
ZATERDAG 22 JUNI 190
Technische beambten:
(Van onze soc.-econ. redactie)
In de hedenmorgen te Utrecht
gehouden tweejaarlijkse algemene
vergadering van de Beroepsgroep
Technici in de Nederlandse Chris
telijke Beambten Bond heeft de
voorzitter, de heer D. Schouten,
zijn diepe teleurstelling uitgespro
ken over het besluit van het Chr.
Nationaal Vakverbond, om het
Verbindingsorgaan Beambtengroe-
pen C.N.V. (V.B.C.) te laten finan
cieren door de bonden, die beamb
ten organiseren. „Dit is een onzalig
besluit. Langs deze weg wordt het
tot stand brengen van een levend
contactorgaan voor de beambten
alleen maar op een nóg langere
baan geschoven", aldus de heer
Schouten in zijn openingsrede.
De voorzitter van de beroepsgroep
verklaarde de alarmklok te willen
lolden met betrekking tot de be-
drljfstaksgewijze organisatievorm.
„Zoals het thans gaat in onze chris
telijke vakbeweging, gaat het bepaald
niet goed", zei hij. „Wanneer er niet
spoedig iets verandert, kunnen we
wat de technici betreft, de doodsklok
wel gaan luiden over het C.N.V. en
do bedrijfsbonden".
De heer Schouten zei dat een een
maal gekozen organisatievorm waarbor
gen moet inhouden voor de belangenbe
hartiging van alle leden. Ook de be-
drijfstaksgewijze organisatievorm dient
aan die voorwaarde te voldoen. Voor de
technici betekent dit, dat voorkomen
wordt dat bij de behartiging van hun
specifieke belangen (zoals het tegengaan
van devaluatie van hun beroep, het ze
kerstellen van hun positie in internatio
naal verband, het uitwisselen van ge
dachten en gegevens enz.) versnippering
van krachten wordt voorkomen, aldus
de voorzitter, die verklaarde, dat bij de
opheffing van de Ned. Chr. Vereniging
(Advertentie)
R«um«ti«k TOG AL HELPT
Grl.p TOGAL HELPT
Migraina TOGAL HELPT
Menstruatiepijn TOGAL HELPT
Verkouden
Hoofdpijn
Spit
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
technici nadrukkelijk de eis Is ge
steld, dat in de nieuwe organisatievorm
(binnen de N.C.B.B.) een dwarsverbin
ding tot stand zou worden gebracht met
een eigen „vertakking" voor technici en
chemici.
financiering niet nit de voeten kan.
Als gevolg hiervan Is er van coördina
tie van de belangenbehartiging der be
ambten niets terecht gekomen, zo zei
de heer Schouten, terwijl de communi
catie tussen de verschillende groepen
beambten volkomen teloor gaat of reeds
is gegaan.
„Zelfs de communicatie tussen diege-
>n, die in de eerste plaats de belangen
der leden dienen te behartigen, de be
zoldigde bestuurders, is vrijwel nihil,
at de beambtenzaken betreft".
De voorzitter wees er op. dat het
C.N.V. het tot stand komen van de be
drijfsbonden heeft gestimuleerd en daar-
leiding heeft gegeven („al leek het
s meer op vrederechter spelen"),
doch zolang de financiering van het
V.B.C. aan de orde is geweest, heeft het
verbondsbestuur „niet thuis" gegeven.
Mislukking
„Kort geleden is de knoop doorge
hakt: niet het C.N.V., maar de bonden,
die beambten organiseren, dienen het
V.B.C. te financieren. Het verbondsbe
stuur is nu van de zaak af en wie er
verder iets aan wil doen, neme maar
contact op met een rijtje organisaties,
die vele hoofden, maar evenveel zinnen
tellen. Op deze wijze voelt niemand zich
meer verantwoordelijk en kan men het
probleem heerlijk van zich afschuiven",
aldus de heer Schouten, die een klem
mend beroep op hun verbondsraad en
verbondsbestuur van het C.N.V. deed om
het t, onzalige besluit" ten spoedigste te
herzien.
Slechts indien op korte termijn de
middelen worden gevonden om het
V.B.C. tot een zinvol geheel te maken,
kan worden voorkomen dat aan de
belangen-behartiging van de christelij
ke beambten onherstelbare schade
wordt toegebracht en de bedrijfstaks-
gewijze organisatievorm binnen het
C.N.V. volkomen mislukt", zo waar
schuwde de voorzitter, die in zijn rede
voorts de aandacht vroeg voor enkele
specifieke problemen der technische
beambten.
Daarbij sprak hij zijn voldoening uit
over het totstandkomen van een e<
c.a.o. voor bouwkundige technici er
achtte de tijd gekomen om ook voor
dere sectoren te komen tot een goede
rechtspositieregeling. De heer Schouten
dacht in de eerste plaats aan de advies
en ingenieursbureaus.
Proefschrift: „Vakbeweging in welvaartsstaat"
Aan de Universiteit van Amster
dam is gisteren gepromoveerd tot
doctor in de politieke en sociale
wetenschappen de heer M. van de
Vall, op een proefschrift getiteld
„De vakbeweging in de welvaarts
staat". Gastpromotor was prof. dr.
J. P. Kruijt, buitengewoon hoog
leraar in de sociologie aan de
Rijksuniversiteit te Utrecht.
In het eerste deel (de macro-sociale
analyse) van zijn proefschrift geeft
dr. Van de Vall een overzicht van de
belangrijkste maatschappelijke veran
deringen waarmee de Europese vakbe
weging in de honderd jaar van haar be
staan werd geconfronteerd. Vervolgens
gaat hij na, hoe deze organisaties daar
met hun sociale werkzaamheid op rea
geerden, en besluit dit deel met een
analyse van het urgentste vraagstuk,
waarmee zij na de oorlog worstelen, nl.
met het zg. probleem van leiding en le
den.
Aan de hand van statistisch mate
riaal concludeert de auteur dat de hui
dige „welvaartsstaat" op een viertal
punten verschilt van de maatschappelij
ke verhoudingen waarin de vakbonden
zijn ontstaan. In economisch opzicht vol
trekt zich in plaats van de 19e eeuwse
.verelendung" van het arbeidsproleta-
Advertentie)
Promotie van
M. v. d. Vall
Welke kant wil Montini op?
Het Piustijdperk schijnt voor de
Rooms Katholieke Kerk voor
goed voorbij. Roncalli brak niet
slechts met die naam, toen hij
tot paus gekozen werd (en zich
Johannes noemde), hij sloeg be
wust een nieuwe koers in. Hij
wilde niet langer voortborduren
op het stramien van het verle
den, maar de kerk aanpassen
aan de nieuwe tijd. En het is dui- weggepromoveerd,
delijk dat de gisteren gekozen
Montini eveneens een nieuwe weg
wil. Het concilie zal worden
voortgezet. Dat heeft hij reeds
een week geleden duidelijk als
noodzakelijk naar voren gebracht
in een preek. Maar het schijnt
even duidelijk te zijn dat hij bij
die nieuwe koers een eigen weg
wil gaan en niet zonder meer de
bij Johannes afgebroken draad
weer wil opnemen. Dat is af te
leiden uit de naam die hij geko
zen 'heeft: Paulus VI.
Die eigen weg zal echter zeer zeker
niet een geheel nieuwe weg zijn. Montini
lijkt niet de man te zijn die met het
verleden wil breken. Hij komt tot zijn
nieuwe ambt met grondige diplomatieke
en pastorale ervaring. Hij heeft nauw
samengewerkt met de laatste paus
Pius en althans op het punt van het
concilie even nauw met Johannes.
Hij lijkt het ascetische
Nieuwe koers
maar een
eigen weg
(Van onze kerkredactie)
het vriendelijk, hartelijke van de laat
ste te bezitten. Hij is een uitgesproken
intellectueel, een doctor in de theologie,
maar geen jurist. Dat houdt in dat hij
zich zeer zeker niet voor het karretje
van Ottaviani zal laten spannen om de
lijnen van het concilie van Trente strak
en stijf door te trekken. Hij was trou-
de progressieve
Katholieke Kerk.
Diplomaat
Met zijn 65 jaar behoort Montini
eigenlijk nog tot de Jongeren onder de
kardinalen, al is hij dan niet een van de
allerjongste zoals kardinaal Alfrlnk met
wie hij goed bevriend ia. Hij werd in
1922 tot priester gewijd en al spoedig
naar Polen gestuurd als attaché van
de pauselijke delegatie. Maar reeds
spoedig kwam hij naar het Vaticaan
zich te verbinden aan het staatssecreta
riaat. Met tardtnl werd hij uiteindelijk
benoemd tot secretaris een zeer
vloedrijke positie.
geheel duidelijk geworden. Het
in het geheel niet onmogelijk dat de
achtergrond een verse il van mening
met Pius was over de politiek
Pastor
Wat kardinaal Schuster in Milaan
niet gelukte bleek Montini wel te kun
nen. Hij slaagde er in contact te leg
gen met de arbeidersbevolking van
zijn bisdom. Hij deed zijn werk met
soxiale bewogenheid en betoonde zich
in zijn pastoraat een voorstander van
de vakbeweging en het lekenaposto-
laat. Hij gaf steun aan rechtvaardige
looneisen, bleek een voorstander van
meer sociale zekerheid en zette zich
in voor de woningbouw. Op deze ma
nier wist hij het communisme in zijn
streek sterk de wind uit de zeilen te
nemen.
Paus Johannes benoemde Montini
middellijk na zijn verkiezing tot kardi
naal evenals zijn vroegere medewerker
het staatssecretariaat, Tardini. De-
werd staatssecretaris, maar Montini
bleef in Milaan. Toch was er regelma-
contact tussen Montini en
paus Johannes vooral over het concilie.
Montini is op het concilie niet sterk
iar voren gekomen. Hij bleef op de
achtergrond als adviseur van Johannes,
mengde zich niet of nauwelijks in de
discussies en sloot zich niet uitgesproken
bepaalde partij aan, hoewel het
duidelijk was dat zijn steun eerder uit
ging naar de progressieve richting dan
naar de conservatieve. Montini haalde
de Nederlandse kardinaal Alfrink in no
vember van het vorig jaar naar Mi
laan om een voordracht te houden voor
de rooms-katholieke pers. Zij hebben
toen samen uitvoerig van gedachten ge
wisseld over de vraagstukken die op het
concilie naar voren gekomen waren.
Oecumenisch
Het is echter de vraag of Montini een
/en grote mate van openheid zal to
nen ten opzichte van de „afgescheiden
broeders" als zijn voorganger. Hij heeft
Paus Pius wilde hem
fen tot kardinaal. Deze
evenwel zelf bekend dat
n 1953 verhef-
paus maakte
dontini die be-
later werd hij evenwel door Pius be
noemd tot aartsbisschop van Milaan als
opvolger van kardinaal Schuster. Deze
benoeming trok de aandacht van de
reldpers, omdat zij zo kort kwam
dat Pius zelf had medegedeeld waa
hij geen kardinaal wenste te worden.
Men heeft wel gezegd dat Montini werd
uit voor een grotere internationalisering
van het centrale bestuur van zijn kerk.
Dat zal door de rooms-katholieken bui
ten Italië met gejuich worden begroet.
Maar de verkiezing kan ook grote in
vloed hebben op de Italiaanse verhou
dingen, cn zeker op de politieke. Mon
tini is van huis uit een christen-demo
craat. Een broer van hem vertegenwoor
digt nog steeds deze partij in het par
lement. Hij is evenwel geen voorstan
der van dc „opening naar links" in de
ze partij, die door jongeren wordt nage
streefd en die door de beslissingen van
paus Johannes aangemoedigd werd,
maar politieke verkiezingswinst oplever
de voor de linkse partijen.
Dat wil echter niet zeggen dat de
nieuwe paus niet sociaal voelend is. Hij
heeft gewaarschuwd tegen de morele
en maatschappelijke gevaren van zelf
zuchtige rijkdom en opgeroepen tot een
rechtvaardiger verdeling van de mate
riële goederen en tot een verheffing van
de arbeidende klasse. Hij wil dit ech
ter zonder een coalitie met de linkse
groeperingen.
Deze nieuwe paus krijgt ook onmid
dellijk te maken met het probleem var
kardinaal Mindszenty en de in Tsjecho-
Slowakije gevngen primaat Beran. Hij
za! ook moeten beslissen of hij inder
daad over wil gaan om tot diplomatie
ke betrekkingen te komen met commu
nistische landen, wat Johannes scheen
te overwegen en waarop velen ernstige
kritiek hadden.
Er blijf nog veel te raden o
van de persbureaus schreef gisteravond
dat het bijzonder moeilijk is deze nieuwe
paus in een bepaalde categorie te plaat
sen, ook al heeft hij zich ontwikkeld tot
een van de meest vooraanstaande auto
riteiten van het Italiaanse episcopaat.
Dat is waar. Hij is politiek gezier
..rechts", maar sociaal bewogen. Hij
is oecumenisch maar „rooms". Hij ij
een diplomaat, maar ook een pastor.
Ook de naam Paulus helpt weinig. De
pausen van die naam zijn eigenlijk vrij
wel allemaal tegenstanders geweest van
een werkelijke geestelijke hervorming.
Twee van hen waren persoonlijk ver
antwoordelijk voor de inquisitie. Toch
de apostel Paulus de man die over-
?r wereld gemeenten stichtte en zo
de kerkbouwde. Gaat Montini in de
voetstappen van deze apostel die de Jon
ge kerk hielp op weg naar groeien in
de genade van Christus, of zal hij zich
spiegelen aan Paulus V die de St. Ple-
ter liet voltooien en de aardse glorie
van de kerk zocht.
riaat thans een nivellering, waarmede
een oud vakbondsideaal geleidelijk in
vervulling komt. Nagegaan wordt dat
het bedrijfsleven zijn aanvankelijk af
werende houding hiertegen heeft gewij
zigd en dat naast de vakbeweging ook
andere maatschappelijke krachten de ni
vellering stimuleren.
Een sociologisch verschilpunt is de op
komst van de zg. nieuwe middenstand,
waardoor de Europese werknemersbe
volking in de naaste toekomst meren
deels uit hoofdarbeiders zal bestaan.
Nagegaan wordt, in hoeverre hun hou
ding tegenover de vakbonden verschilt
van die der handarbeiders, waarbij
schrijver aan de hand van cijfermate
riaal concludeert, dat de positie van de
vakcentralen bij de employé's in het be
drijfsleven voornamelijk wordt aange
tast door hun afweer jegens elke orga
nisatievorm, doch bij de ambtenaren
meer door de grotere aantrekkings
kracht der zg. categorale organisaties.
Zelfbewustzijn
In psychologisch opzicht komt dr. v.
d. Valk tot de gevolgtrekking, dat het
19e eeuwse klassebewustzijn in
werknemersbevolkihg geleidelijk voor
een groeiend zelfbewustzijn plaats
maakt, waarbij het gevoel van collec
tieve solidariteit vervangen wordt door
een gerichtheid op de individuele positie
in het bedrijf. Dit betekent dat de
20e eeuwse vakbonden met een ander
menstype worden geconfronteerd.
Tenslotte kampt de Europese vakbe
weging in politiek opzicht met een her
oriëntering van het socialistisch ideaal:
van de vier bestaande socialistische
stromingen meent schrijver dat het
pragmatisme en het personalisme zich
mogelijkerwijs voor een nieuw vak
bondsideaal zouden lenen.
Tegenover deze sterkere gerichtheid
op de individuele problematiek hij de
a-oorlogse werknemers, vertoont de
erkzaamheid van de vakbonden ech
ter de tegenovergestelde tendentie. Zo
heeft het vakbondswerk zich van de
plaatselijke afdeling steeds meer naar
de landelijke centrale verplaatst en wor
den de c a.o.'s niet meer per onderne
ming, doch per landelijke bedrijfstak
afgesloten. Het zijn deze veranderingen
in maatschappij en vakbeweging die
tezamen de achtergrond vormen van
het internationale vakbondsprobleem
van „leiding en leden". Dit manifesteert
zich in een drietal symptomen: de ho
ge roulering in het ledental wijst op
onvoldoende binding, de toegenomen
frequentie van de wilde stakingen is
een uiting van geringe discipline en de
geringe activiteit van de leden bedreigt
haar democratisch karakter. De geste
gen aandacht voor dit probleem wijt de
auteur aan het feit dat de maatschappe
lijke macht van de bonden sterk is toe
genomen.
Zekerheid
In deel 2 (micro-sociale analyse) on
derzoekt dr. Van de Vall aan de hand
van een zestal onderzoekingen, wat de
gevolgen hiervan zijn voor de relatie
waarin de vakbondsleden tot hun orga
nisatie staan. In een hoofdstuk: „naar
de bond" stelt hij vast dat het feit,
dat 34 procent der beroepsbevolking vak-
bondslid is, voornamelijk verklaard
dient te worden uit een sterke behoefte
aan individuele zekerheid in de
beidssfeer.
Ondanks de „human relations" i
moderne onderneming A-oor vele v
nemers een bevelssituatie, waarin zij
zich vaak weerloos weten tegenover de
macht van de managers. Opmerkelijk is,
dat de toegenomen sociale zekerheid de
ze behoefte eerder heeft versterkt dan
erzwakt.
Een tweede conclusie, is dat het beeld
•an de vakbond bij de jongere genera
ties sterk aan inhoud verliest. Als mid
del daartegen bepleit dr. v.d.Valk een
hernieuwde introductie van het beleid
de functies van de vakbond ir
de concrete ervaringswereld van de in
dividuele werknemer.
In het vijfde hoofdstuk: „In de bond,
deren wat nog waar en goed is in hun
godsdienstig erfdeel." Maar hij kwam
toch niet verder dan een spreken over
de Rooms Katholieke Kerk als zijn en
ons (protestanten) „tehuis".
Hij sprak uit dat hij hoopte dat het
debat over de taak en de werkwijze
van de bisschoppen in harmonie met
de paus van Rome wellicht zou leiden
tot een nieuwe en spontane versterking
van de eenheid van de kerk, niet slechts
in juridisch opzicht, maar ook prac-
tisch. maar dan altijd om de troon van
Petrus. Wel sprak hij zich bovendien
(Advertentie)
Opgave Vakantieadres
Dringend verzoek uw vakantie
adres via de uit de krant geknipte
bon, die wij regelmatig op de ad
vertentiepagina plaatsen,
zo vroeg mogelijk
op te geven.
Indien deze schriftelijke opgave
niet MINSTENS ééN WEEK voor
dat u met vakantie gaat in ons
bezit is, kan de toezending ernstig
worden vertraagd.
DE DIRECTIE.
(Advertentie)
het participeren" geeft hij een grondige
analyse van de democratische structuur
der vakbeweging. Aan de hand van on
derzoek bij 22.000 vakbondsleden gaat
hij na. hoe het vrijwillige bondswerk
steeds meer in handen van de hoofdar
beider komt en hoe dit een van de re
denen is waarom de handarbeiders zich
uit de vrijwillige functies terugtrekken.
Na de constatering dat het actieve vak
bondslid positief tegenover zijn werk en
zijn bedrijf is ingesteld, analyseert
schrijver een zestal motieven die bij de
ze participatie een rol spelen. Naar ma
te de bedrijfstaksgewijze reorganisatie
hand- en hoofdarbeiders vaker in een
zelfde bond tezamen brengt, zullen psy
chologische verschillen tussen beide
groepen, b.v. in sociale omgang en in
maatschappelijk inzicht, de kans op
wrijving vergroten.
Verloop
In het hoofdstuk „Uit de bond, het
bedanken" onderzoekt dr. v.d. Vall
door middel van motivatie-onderzoek
welke redenen de achtergrond vormen
van het hoge ledenverloop in de bonden.
Hij constateert daarbij twee verschillen
de tendenties, nl. ten eerste van vele
jongere werknemers die weinig geïnte
resseerd zijn in het vakbondswerk en
wie de voornaamste vakbondstaken
vervaagd, en ten tweede van de
iets oudere leden, die voornamelijk door
de vakbond teleurgesteld zijn in zijn rol
van conflictverzekering in de arbeids
sfeer.
n van de conclusies die men op
verschillende plaatsen in zijn studie aan
treft is dan ook dat de na-oorlogse vak
bond strijdvaardiger moet zijn op het
laatste terrein waar de kiassestrijd nog
heerst, nl. binnen de muren van de on
derneming.
De laatste van de twaalf stellingen
die de promovendus aan zijn proef
schrift heeft toegevoegd luidt „Het ver
dient aanbeveling om de nieuwsberich-
/an 13.00 uur een kwartier te ver
vroegen." De heer Van de Vall deelde
desgevraagd mede dat deze stelling is
gegrond op de resultaten van een tiental
enquêtes die hij gehouden heeft over
kijk- en luistergewoonten van de Neder
landse bevolking. Daaruit is o.m. geble
ken dat het nieuws om 13.00 uur de
beluisterde uitzending is van de
gehele dagprogramma.
Voorts is gebleken dat van het mid-
agnieuws, op de werkdagen, ruim een
alf miljoen luisteraars meer dan nu
het geval is kennis zouden kunnen ne
men als de uitzending daarvan een
kwartier werd vervroegd. Zo groot is
nl. het aantal werkende mannen in ons
land die om één uur juist onderweg zijn
of zich op weg moeten begeven naar
hun werk.
De heer Van de Vall, geboren te Hei-
Ioo, legde in 1954 het doctoraal examen
de politieke en sociale wetenschappen
aan de hoofdstedelijke universiteit,
j is sinds 1952 verbonden aan het so
ciologisch instituut van de Rijksuniver
siteit te Utrecht, thans als wetenschap
pelijk ambtenaar lè kl belast met een
leeropdracht in methodiek en technieken
in net sociaal onderzoek.
Hij heeft inmiddels een benoeming
aanvaard tot hoogleraar in de sociolo
gie aan de State University of New
York, Buffalo, V.S.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Oud-Beijerland; C. v. d
Bergh te Polsbroek-Vlist.
Bedankt voor Arnemuiden: J. v. d
Haar voor St. Maartensdijk.
Kindervakantieoord
in Renesse
De stichting vakantieverblijven van d<_
vereniging voor volksonderwijs heeft be
sloten een stuk grond, groot 10 ha in Re-
nesse aan te kopen. Deze grond ligt aar
dc Rampweg en is maar enkele honder
den meters van zee verwijderd. Dt
stichting wil hierop een kindervakantie
verblijf bouwen, dat over drie jaar. bij
het honderdjarig bestaan van de vereni
ging. klaar moet zijn. De gelden zullen
verkregen worden uit landelijke acties.
Merkwaardige gang van zaken. Daar is Jezus in het land de
Gerasénen en Hij ontmoet een man, die door boze geesten j
bezeten. Het moet een vreselijk gezicht zijn geweest. Lucffl
(8 2639) vertelt er iets van. Sinds lang had hij geen mantq
meer aan en hij woonde niet in een huis, maar in de gravel
En deze mens nu met zijn zwaar beschadigde geest staat ineen
tegenover de heerlijkheid Gods, tegenover de majesteitelijk
macht en kracht van de Here. Maar waar de Here verschijn
daar moet de boze wijken. De geschiedenis van de bezetemi
vertelt het weer. De geesten, die deze man wie weet hoe lanr
in hun macht hadden gehouden, hem hadden gepijnigd en mé
geweld meegesleurd, varen uit. Zij varen in een kudde zwijna
en de kudde stormt langs de helling het meer in en verdrinkj
Als een lopend vuurtje gaat het verhaal door de streek. Ejn
daar komen ze, de bewoners. Daar komen ze in groten getaln
naar Jezus. Om Hem te bedanken, om Hem te aanbidden? Net
zij komen aangelopen om Hem te vragen of Hij van hen wild
weggaan. Ach, dat die arme drommel is gered is mooi, mati
Nee, Here, doet ons een plezier en gaat U naar eldert
Voor miljoenen mensen is het vandaag de dag nog zo. Niet rtiti
niet onbehoorlijk, geenszins, heel beleefd. Here, het is allemaal
geweldig, maar gaat U een deurtje verder. Al die zwijnen vet
dronken, het wordt ons te kostbaar. Nee, Here, als ik
binnenlaat, kan ik die transactie niet afsluiten, en zaken zijl ij
zaken, neemt U mij niet kwalijk, maar op dit moment is hié
voor U geen plaats. Als we de Here ontmoeten is er voor dpd
boze geen plaats. En wat zeggen wij: Here, wilt U maar wegfj
gaan?
Eerst opinipeiling, dan beslissen
Haast maken met
chr. sociaal
program
(Van onze sociaal-economische
redactie)
Het centraal bestuur van de
Christelijke Metaalbedrijfsbond
gaat waarschijnlijk een ernstige
poging doen om de leden inten
siever te betrekken bij belangrijke
beleidsbeslissingen. Daarbij zal
dan gebruik worden gemaakt van
de mogelijkheid, die het moderne
sociologische onderzoek biedt, nl.
een snelle en op korte termijn uit
te voeren opinie-peiling.
Een aanbeveling in deze richting
wordt gedaan door de commissie, die
de algemene vergadering van de
C.M.B. in 1959 heeft ingesteld. Deze
commissie kreeg tot taak een onder
zoek in te stellen naar de oorzaken
het gebrek aan belangstelling
voor het werk van de organisatie en
de achteruitgang van het vergaderbe-
zoek, een probleem, waarmee overi
gens niet alleen de C.M.B. worstelt.
In het breed opgezette onderzoek werd
ook het Sociologisch Instituut van het
Convent van christelijk sociale organi
saties ingeschakeld, aan het rapport
waarvan wij reeds eerder uitvoerig
aandacht schonken.
Mede aan dc hand nu van dit rapport
heeft de C.M.B.-commissie een aantal
praktische aanbevelingen opgesteld, die
gisteren in de tweedaagse algemene ver
gadering van de bond in discussie kwa-
De leden konden er zich geheel
mee verenigen en het centraal be
stuur zal zich, in overleg met de bonds
raad, thans bezinnen op de uitvoering er
SLECHTS EEN „GEVOEL"
De commissie is van oordeel, dat bij
een bondsbestuur wel vaak een zeker
„gevoel" omtrent de opvattingen va
leden bestaat, doch dat over de omvang
van een geconstateerd verschijnsel niets
bekend is. De mogelijkheid om de op
vattingen van de leden te peilen is be
perkt tot een bepaalde groep; de kleine
groep, die ter ledenvergadering komt.
Het verdient volgens de commissie aan
beveling om in bijzondere gevallen, al
vorens belangrijke beleidsbeslissingen
worden genomen, door middel van een
opinie-peiling de mening van de leden
beter te leren kennen dan op vergade
ringen mogelijk is. Dit kan, aldus de
commissie, voor het te voeren beleid
grote betekenis zijn.
CHR. SOCIAAL PROGRAM
Een andere belangrijke aanbeveling is,
om de algemene vergadering, na gron
dige voorbereiding, een program van ak-
tie tc laten vaststellen, waarin op dui
delijke wijze de wensen en idealen van
de organisatie voor de naaste toekomst
zijn vastgelegd. Met het C.N.V. moet
daarnaast overleg worden gepleegd over
„bij vernieuwing vaststellen van
christelijk-sociaai program, waarin
name aandacht aan het christelijk
t is naar de mening van d_
missie noodzakelijk, dat op korte terlL
mijn In de geest van het urgentieprolf
gram van het C.N.V. van 1948 de chrisf
telijke vakbeweging in een christelijk-s
ciaal program getuigt van haar opvatting
gen omtrent de roeping van werknemerfc
en werkgevers en hun organisaties, date,
zij haar uitgangspunt ondubbelzinnig forto!
muleert en haar streven in de praktijk
het sociaal-economische leven nade^
omschrijft. De commissie acht
lacune, dat dit sinds 1948 niet r
gebeurd.
CONTACTMAN
de afzonderlijke ondernemingen. Voorgi
steld wordt in grotere bedrijven ee
te nemen met het aanstellen v
contactman tussen de bond en de ledei
die zowel tegenover de directie als tegei
over de leden een duidelijke functii
heeft. Zo'n C.M.B.-functionaris zal v
gens de commissie de bevoegdheid mi
ten hebben om op het niveau van
onderneming de ledeh behulpzaam te
Daarvoor in aanmerking komende gi
vallen zouden ter behandeling moeter
worden doorgegeven aan de bezoldigd)
bestuurders der vakorganisatie. De corn
missie verheelt niet, dat de praktisch
uitwerking van deze suggestie hier c
daar op bezwaren kan stuiten, omd:
de medewerking van directies en persi
neelsfunctionarissen aanvankelijk
groot zal zijn. Dit mag voor een
breide proef echter geen beletsel zijn. i.
Diverse aanbevelingen worden ook gffit
daan ter verbetering van het bezoe ff;
aan vergaderingen (68 pet. van de lede
komt er nooit!). Voorgesteld wordt o.m
vrij uitgebreide proef te nemen me
zgn. bedrijfsvergaderii'ir
leden, die in hetzelfd
het ouden
leden, die in hetzelfdj™
bedrijfsverband werken. Ook wordt ge ar
dacht aan het combineren van ledenBu
vergaderingen met een instructief karaldng
ter voor dicht bij elkaar gelegen afdeAc
lingen, en aan het houden van vergadi pc
ringen in verschillende wijken
stad.
Andere suggesties betreffen o.m.
propaganda en de voorlichting. Zo actj/
de commissie een systematisch onder™1
zoek noodzakelijk naar de motieven di i*1
hebben geleid tot „ongeoorloofd bed an J?1
n" voor de bond. Voorts wil zij hfSt.
aagstuk van de beloningssystemen
tid:
Afscheidscollege proün
H. Andriessen
Prof. Hendrik Andriessen. buiteng igé
hoogleraar in de muziekwetei j)e
schap aan de r.k. universiteit van Ni
megen zal naar aanleiding van het b«,,
reiken van de zeventigjarige leeftijd ee
openbaar afscheidscollege geven of110
dinsdag 9 juli, 's middags om 4 uur
de aula van de 'universiteit, Wulhelmini ir;
singel 13.
Sti
(Advertentie)
onderwijzer
IS ER iets verrukkelijkers dan een schoolreis
je? Zelfs het wiebelige gevoel de dag voor
het grote gebeuren is een heerlijk onderdeel.
Grote mensen noemen dat rare gevoel, dat je
met deuren doet slaan en ongezeglijk doet wezen
xenuwenmaar wat doet het er allemaal toe?
Je kunt haast niet eten, want morgen jippie
schoolreisje, 's Avonds om tien uur wordt er nog
steeds niet geslapen. Dan kan het gebeuren dat
zo'n mensje de trap afdaalt en als een kleuter op
moeders schoot kruipt.: „Stel je voor, ik wordt
vast ziek, dan kan ik niet eens mee morgen".
Er klinkt oprecht zorg in zijn stem.
De volgende ochtend heel vroeg is hij cl in de
weer. En als je niet helemaal een ontaarde moe
der bent sta je dan ook maar op, omdat je wel
begrijpt dat hij een dringende behoefte heeft om
tegen iemand aan te kletsen. Wat dan ook promp
prompt het geval is. Hij ratelt aan één stuk door:
„Nou moeder en de meester neemt zijn vrouw
ook mee was al bekend) en Tom en ik gaan
helemaal achter in de bus zitten (dok al geen
nieuwtje). O zeg, bak je een eitje? Lekker. Heer
lijk, ik zie ook dat ik een krentenbol meekrijg,
geld ik mee mag nemen? 't Regent wel hè?
Nou ja, mij een biet, in de bus is het droog."
Ja, inderdaad: hetregende wel. Een onvoorstel
bare hoeveelheid water gutste loodrecht op de
hoofden van de klaarstaande reizigers op het
schoolplein en op de regenkapjes van de weg
brengende moeders. Zorgelijk knikten we elkaar
Vo&tang.e.£ó
en
toe: ,,Bar hè?" Het scheen echter niet tot de kin
deren door te dringen hoe nat ze wel werden,
want niemand piekerde erover te gaan schuilen
in het fietsenhok. Regen droop van hun wind
jacks af langs dunne blote benen. De meeste ca
puchons waren niet in gebruik zodat slierten plak
kerig haar hun freesttronies versierden. Een en
kel klein vrouwtje probeerde nog iets te redden
met een eigenwijs kammetje, zonder resultaat.
Als je goed keek zag je, dat er meer kinderen
slecht geslapen hadden, wat de pret absoluut niet
mocht drukken. Er stonden 45 kinderen te drui
pen en te soppen in hun schoenen, maar mens
wat een stemming en stralende ogen. Plotseling
klonk er een gejuich en geschal waar stellig Je
richo's muren niet rechtop van waren gebleven:
de meester arriveerde. Hij werd ingehaald alsof
hij Sinterklaas zelf was. Twee dagen daarvoor
was hij nog een vervelende peer, die veel te laq sti
cijferde bij een aardrijkskunderepetitie, maar m e
een schoolreisje? Hoera, lang zal meester leven iar
met een schoolreisje is iedereen aardig en alli Fo
heerlijk. Er verdwijnen natte apehandjes in ta ng
sen nm. snoep tevoorschijn te halen en hier i Pi'
daar staat een hodebollegijs al propperig te eteDnB
Een enkel secuur jongetje distantieert zich wi°*B
van de menigte en gaat ah Molières vrek zij
geldje nog even tellen. Ur:
Dan ineens is de bus er. Als bloedhonden vallt
ze er op aan. Waarom gingen de moeders eigei
lijk mee? O ja, om uit te zwaaien. Wat een ve q,
gissing. Want zodra de sliknatte horde joelend e en,
schetterend geslaagd is in de bestorming, beslatf
direct alle ramen. En het legertje moeders zwaa rjE
dom een geblindeerde bus na. g*
Aan het einde van de dag rollen ze even ïuidiou,
ruchtig en stralend ah 's morgens de bus wee l,
uit. „O moeder, dag. leuk dat je er bent. Et irl.
lollige chauffeur hadden we zeg. En we hebbl Ti
gevaren, maar dat tuas nep. En gelachen dt 14
we hebben joh. gelachen, vooral bij de bedrieg#
tjes weet jij wat de bedriegertjes zijn? Nou diitaa
ten je helemaal nat'....
O ironie. 45 kinderen klimmen nat in een bui r'
rijden in een stromende regen naar Arnhem e
Velp, stappen tijdens een flauwe opklaring uif L;
en genieten dan uitbundig ah ze ook van onderan?r
nat worden door water dat uit de grond spuit. B
Inderdaad: er is niets verrukkelijker dan eeUiini
schoolreisje.
Mink van Rijsdijl
Wuf;
