Nationale schande kan nog
worden uitgewist
voor
Weerprofeet gezakt
zeer soepel examen...
Het drama van de spijtoptanten
hi aan &ojita Kij
Taak witte bloedcellen
WOENSDAG 19 JUNI 1963
Met z'n drieën aan het werk in een
hotelkamer. Het begin van het ar
chief van de nieuwe Nederlandse
ambassade in Djakarta is er al, maar
een gebouw? Het is er nog lang niet.
DIT ZEI KAPPER FLINK:
EN ZO WAS HET ECHTi
Zeemansgraf voor
lord Cunningham
Admiraal Lord Cunningham, een held
uit de tweede wereldoorlog, heeft giste
ren een zeemans begrafenis gekregen.
Van de marinekazerne te Portsmouth,
waar hij opgebaard gelegen heeft, werd
zijn stoffelijk overschot overgebracht
naar het oorlogsschip Hampshire.
De kist werd gedrapeerd met de Union
Jack en er op lagen zijn goud afgezette
pet, zijn zwaard en een krans van rozen.
Lord Cunningham is woensdag in een
Londense taxi gestorven toen hij van
het hoofdkwartier van de marine onder
weg was naar Waterloo-station om daar
de trein n3ar zijn woning in Hampshire
te nemen. Hij is 80 jaar geworden Cun
ningham heeft de capitulati
Italiaanse vloot
nadat Italië zich
trokken had.
Overwegend droog
en zonnig
Meimaand was le k<uid\
te nat en te somber
(Van een ónzer redacteuren)
VN
T
„Verander uw vakantie nu
het nog kan. Koop ons boekje
waarin kapper Piet Flink uit
ontvangst genomen j Hengelo u over het weer infor-
de oorlog terugge- meert gedurende het gehele
zomerseizoen. En zoek dan de
zon op "In deze en dergelijke
toonaarden jubelde enkele maan
den geleden een huis-aan-huis
verspreide reclamefolder van
het „Bureau Weerinformatie" te
Den Haag, dat beslag had weten
te leggen op de complete profe
tie van de destijds beroemde,
doch nu meer beruchte haar
snijder uit het Overijsselse. Be
rucht, omdat van de voorspel
lingen welke deze Figaro zo dom
was in druk te laten verschijnen,
tot nu toe niet zo wonderbaarlijk
veel terecht is gekomen
antwoord
in duii
l i! luidt steeds:
liging - -
S3 afgewezen
doel DJAKARTA, juni De man
ieders ^draagt
ngevall I
zuiver Nederlandse
jstuk ^am> Met z'n uitgemergelde
iden kfouw en hun acht kinderen
"ten. bont hij in een goedang, een met
a™?|j]fijzeren platen bedekt schuur-
e in het hart van Djakarta. Hij
deze egt me aarzelend z'n bedoeninkje
0 uur" J* TA-
ooreittpn. Uet is ook niet veel. Uie ene
ruisa%ner zjej er k'aler en troostelo-
24 juir dan een varkenskot. Een
agelyslein, kaploos elektrisch peertje
iven een ruwhouten tafel, twee
beien, een paar ingedeukte pan-
an de tn op de grond, een bord met
;zeiiig^st, waarop wat vliegen sukkelen,
kjd^h>n gordijn met gaten, dat het
tar ïmoedje aan al te nieuwsgierige
veer^n onttrekt.
™"bd< Europees
De man vertelt eerst schuchter,
karna wat meer onbevangen, in goed,
np jna foutloos Nederlands:
„Ik ben Menadonees, meneer. M'n
1 touw is Indo-Europees, haar vader was
'-lie lm rasechte Rotterdammer. Ik was ge-
Ikgestelde thuis zowel als op school
1^1 pib ik een zuiver Nederlandse opvoe-
x\J ng gehad. Ik diende als Europees ser
vant in het KNIL; m'n vader trouwens
rsoneek-
t neg« ik het het hier, in Indonesië, willen
twee joberen, net zoals vele anderen. Ik
en vond me in Nederland kunnen laten de-
gingiobiliseren, ik weet 't, maar ik zag
jen de omschakeling op. De zon hier,
kou daar, enfin, u begrijpt me wel.
vendien kon ik niet weten dat me
:n maar ellende boven het hoofd
hangen, dat ik in deze staat niet
kunnen aarden. Hebben de Neder-
se vertegenwoordigers hier ons bij
i souvereiniteitsoverdracht niet zelf
ieiternadvise rd jn(jonesjër te worden?"
gaan.
2"ï£S Automatisch
"Omdat ik gelijkgestelde was en geen
I .^pnspraak op een bestaan in Nederland
laatsteaafcte ben ik automatisch Indonesisch
"eenjjat$burger geworden. Had ik toen
s volcfear geweten, wat ik nu weet. Had ik,
ende pmmeling, die ik ben, maar wat beter
:t peragedacht. Men hèeft mij nooit vergeven
ihemalt ik aan de Nederlandse kant gevoch-
adat dh heb, dat ik dus niets voor de revolu-
izaakheb gedaan. Ik ben geboycot, ik
2n zeePrc* nagewezen, ik kon nauwelijks ge-
leg verdienen om m'n vrouw en kinde-
h te onderhouden. Toen kwam 't erg-
!e e: m'n jongere broer, die nooit een Ne-
•ugdce(r'ands wapen in de hand heeft gehad,
der l<fr(* vermoord. Ik heb dat nooit kun-
jestuujn verkroppen. Ik wilde weg ik
>gram?Het vorig jaar heb ik in Menado al
ik. die
Een spijtoptant die evenals zijn
trouw al een jaar of vijf tracht
M laar Nederland te komen, doch zich
log steeds in de schaduw van het
leven bevindt.
m'n schepen achter me verbrand,
ben weggegaan, naar Djakarta,
dacht dat ik van hieruit beter naar
derland zou kunnen komen. Per slot
rekening had ik al meer dan twee jaar
een aanvraag voor een vestiging lopen".
Afgewezen
,,Het antwoord kwam. Ik werd afge
wezen. Waarom weet ik niet. Niemand,
die nul op het request krijgt, weet dat.
Heb ik dan geen enkele binding meer
met Nederland? Is men bang dat ik
daar niet kan integreren? De broers
zusters van m'n vrouw en mij woi
allen m Nederland. M'n kinderen, die
allen Nederlands spreken, hunkeren
nrfar een opleiding daar".
,.Nu zit ik hier. We leven op de rand
van de armoede, eigenlijk wankelen we
voortdurend op het scherp van de sne
de. Als anderen niet zouden bijspringen,
zouden we honger lijden. Ik heb een
tweede aanvraag ingediend; een derde
ligt ook al klaar. Wat moet ik doen?
Ik ben aan het einde van m'n krach
ten. Zeg me, meneer, hoe groot zijn
Eén hoop
Het verhaal van deze Menadonees
staat niet op zichzelf. Er zijn in totaal
misschien nog vijfduizend mensen in
Indonesië (vrouwen en kinderen incluis),
die slechts één hoop, één doel, hebben:
zo spoedig mogelijk Nederland te be
reiken. Hun materiële omstandigheden
zijn over 't algemeen ten hemel schrei
end. Hun geestelijke nood, hun eenzaam
heid ook. is groot. Velen van hen waren
wel goed genoeg om onder de Neder
landse driekleur te dienen vaak is
een familielid, of zijn zelfs familieleden,
voor Koningin en Vaderland gevallen
maar blijkbaar niet goed genoeg om
onder de Nederlandse driekleur te wo
nen en te werken.
De zo vaak in Nederland gehoorde
stelling dat de spijtoptanten bewust
voor het Indonesische staatsburgerschap
hebben gekozen en hiervan nu zelf de
consequenties moeten dragen, getuigt
niet alleen van formalisme. Zij komt
ook uit een klein hart.
Bedelstaf
Van het Indonesiër zijn en het in In
donesië wonen, hebben deze ex-Neder
landers en ex-gelijkgestelden de ca
tegorieën, waar het over 't algemeen
om gaat zich een heel andere voor
stelling gemaakt. Ze zijn tussen de wal
en het schip geraakt. Hun Nederlandse
namen hinderen hen in bestaan en toe
komst; de inflatie heeft hen tot de be
delstaf gebracht.
Trouwens, is de keuze tussen het Ne
derlandse en het Indonesische staatsbur
gerschap in alle gevallen wel zo bewust
gemaakt? Wat te denken van de ex-ge
lijkgestelden. die noch voor het één,
noch voor het ander kozen, en daar
door automatisch Indonesiër werden?
Wat van de veelal Indo-Europese jon
gens en meisjes, die ten tijde van de
souvereiniteitsoverdracht minderjarig
waren, en voor wie anderen een beslis
sing namen?
Weesjongen
Ik ken zo'n geval: een weesjongen,
voor wie de directeur van de inrich
ting, waarin hij verbleef, besliste. Hij is
inmiddels gehuwd en vader van vier kin
deren geworden. Al z'n broers en zus
ters wonen in Nederland, maar zelf mag
hij nog altijd niet binnenkomen. Waar
om niet? Alleen het ministerie van jus
titie, dat de toelating beoordeelt, weet 't.
Het grauwe stenciltje, waarop vaak ja
ren wordt gewacht, en dat zoveel hoop
vernietigt en zoveel leed bestendigt, ver
meldt 6lechts één zin:
..Naar aanleiding van het door u in
gediend vestigingsverzoek moet ik u tot
mijn leedwezen mededelen, dat daarop
(opnieuw) afwijzend is beslist...."
Is tenslotte de keuze tussen jiet In
donesiër worden en het Nederlander
.blijven in alle gevallen zo spontaan
geweest? Mag men hier en daar niet
van het indirect uitoefenen van druk
spreken? Verschillende spijtoptanten van
nu werden in de begintijd alleen door
hun (Nederlandse) werkgever gehand
haafd, of in de gelegenheid gesteld pro
motie te maken, als ze Indonesiër wer
den. De Indonesiasering van het bedrijf
werd als een eerste voorwaarde gezien
om zaken te kunnen blijven doen.
Wie inmiddels tot de conclusie mocht
zijn gekomen dat alle ex-Nederlanders en
ex-gelijkgestelden tragische figuren zijn,
is ernaast. In Indonesië staat de be
zoeker steeds weer verbaasd over het
geluk, dat een groot aantal mensen kan
vinden in een financieel en economisch
uit de band gelopen maatschappij. Er
bevinden zich daar tientallen mensen
van zuiver of half Nederlandse her
komst onder; er zijn zelfs mensen met
een Nederlands paspoort bij. Ze behoren
echter tot de bovenlaag. In politiek en
intermenselijk verband hebben ze mis
schien wel eens moeilijkheden, maar ge
brek een sociaal kwaad, dat tot de
grootste noden kan lijden hebben
Warm hart
Van de laatsten is natuurlijk niet
iedereen even rijk en welvarend. Bij
velen treft men echter wel een groot,
warm hart en een onblusbare daden
drang aan. Hoewel ze geen officiële sta
tus hebben, helpen ze, waar ze helpen
kunnen. Ze geven en steunen, verlichten
en helen ze stellen er nauwelijks prijs
op dat hun namen in Nederland worden
gekend.
Ik 'zal er een paar noemen in hen
wil ik allen eren, die hun Nederlands
bloed inet verloochenen, die
vig, behulpzaam en barmhartig zijn. Ik
weet dat een eresaluut hun slechts mo
rele steun kan geven. Echte, daadwer
kelijke steun kan alleen maar van het
ministerie van justitie komen, waarvoor
de meesten geen goed woord over heb-
In Djakarta zwoegt pater Van den
Berg, directeur van het St. Vincentius-
weeshuis, die al vóór de verbreking
van de diplomatieke betrekkingen een
doorgangshuis voor spijtoptanten inricht
te. Voor velen is dat doorgangshuis een
min of meer permanente woning ge
worden. Nou ja, woning.... Laat ik lie
ver van een schuur spreken.
In hetzelfde Djakarta steken de heren
Cordesius en Puyt hun helpende han
den uit. In het huis van de laatste,
waarin zich altijd wel enkele maatschap
pelijk gederailleerden bevinden, hangt
een met inkt geschreven oproep aan de
„Spijtoptanten", staat erop. „Ondanks
de afwijzende houding van minister
Beerman is mijn advies: wij vechten
door. Ende despereert niet!"
Waarom zulke onzekere en zelfs ge
heimzinnige richtlijnen? Waarom wacht-
perioden van twee tot drie jaar?
Waarom wel een vestigingsvergun
ning verstrekken aan moeilijk aanpas
bare en met weir.ig Nederlandse bindin
gen toegeruste gezinnen, en niet aan
families, die door herkomst en opleiding
zó kunnen integreren?
Waarom geen voorrang voor duidelijk
krepeergevallen? Waarom op sterven
na dode mensen het laatste beetje aards
geluk onthouden?
Waarom twee requesten afwijzen cn
het derde request van precies dezelfde
persoon inwilligen?
Waarom vijf kinderen uit een ver
weesd gezin toelaten en het zesde kind
Waarom geen waarde toekennen aan
adviezen, die ter plaatse worden ver
strekt, zij 't niet door officiële personen,
of bevoegde instanties?
Waarom? Waarom? Waarom?
V raastekens
Misschien herinnert u zich nog dat
e ongeveer twee maanden geleden op
:ze zelfde plaats een artikel plaats-
in over het onderwerp: „Kunnen
eigenlijk wel
heel seizoen
oorspellen?", een vraag die ontken
nend beantwoord moest worden. Wel
licht herinnert u zich ook dat we toen
beloofden voor u de voorspellingen van
kapper Flink eens te vergelijken met
de realiteit, en u daar dan medede
ling
doer
Aanvankelijk waren we van plan
einde mei (de eerste in druk voorspel
de maand van Pieter Flink) eens „ba
lans op te maken", maar de uitkonj-
sten waren zó bedroevend, dat we er
vol medelijden nog maar een half
maandje aan toe hebben gevoegd, te
meer daar hij begin juni een wat be
ter figuur leek te gaan slaan. Sinds
De tientallen brieven, welke de veel te
kleine, overbelaste en onder accommo
datie-problemen zuchtende, Nederlandse
Ambassade in Djakarta reeds gekregen
heeft in Singapore, waar zes mensen
vijf jaar lang voor de eerste afhandeling
van de requesten hebben gezorgd, be
vindt zich een spijtoptanten-archief, dat
een grote zaal zou kunnen vullen zijn
gelardeerd met vraagtekens. Ze dansen
rond in kamer 519 van Hotel Indonesia,
waar een vertwijfelde tweede secretaris
of attaché soms zestig mensen op een
woord staat.
geluk en welvaart zwelgende
a Nederlanders, die duizenden Hongaren
i_ hebt binnengehaald, zonder hen ook
maar één bureaucratisch steentje in de
weg te leggen, die nog eens duizenden
Spanjaarden, Italianen en Joegoslaven
aan het zich immer uitbreidende produk-
tieproces laat deelnemen, hebt gij dan
geen plaatsje meer voor eigenlijk maar
een handjevol zielige, geslagen, vaak
vertrapte mensenkinderen, die een dui
delijke binding met het moederland heb
ben, en vaak lijf en goed voor de vader
landse driekleur hebben veil gehad? Ik
wilde dat ik u een paar van die bange,
smachtende ogen kon laten zien. Ik zou
u slechts een uurtje willen verplaatsen
in het kwijnende bestaan van enkele
schrijnende gevallen.
Als Nederland van het spijtoptanten
probleem af wil komen niet op pa
pier, want volgens de memorie van
antwoord op het voorlopige verslag van
de Eerste Kamer over de begroting van
het ministerie van justitie voor 1963 is
dit al gebeurd dan dient het de na
tionale schande, die in menselijk leed
en menselijke nood gekleed gaat, uit te
Laat Den Haag een definitieve eind
datum voor het indienen van spijtoptan-
requesten stellen. Laat het 't tempo
Het
sprookje
van iedere
dag
Een vrouw j van aiuueuing versn
I kele sociale, werkers
In Semarang woont verder mejuffrouw ren om advier~~
mr. Ter Kuile, een onverschrokken,
reeds spierwitte vrouw, die alleen voor
hulpbetoon aan de spijtoptanten in In
donesië is achtergebleven. Haar taal is
misschien minder gepolijst dan die. wel
ke op het ministerie van justitie wordt
gebezigd. Maar als je (op Java) drie
keer voor het vuurpeloton hebt gestaan,
lef hebt op de dag van de
bijzetting van koningin Wilhelmina met
Nederlandse ridderorde op de borst
jen receptie van de militaire com
mandant te verschijnen, als je boven-
jezelf alles ontzegt om zoveel
afdoening versnellen. Laat het
Indpnesië stu-
brengen. Laat
het redelijk worden en blijven op het
punt van de nodige bewijsstukken, want
een geboortebewijs, dat verbrand is, of
nooit heeft bestaan, kan echt niet te
voorschijn worden getoverd.
Wachtkamer
Indien op de Ingeslagen weg wordt
voortgegaan, bestaat er over vijfentwin
tig jaar nog een spijtoptantenprobleem.
Als niet wordt Ingezien dat het hoog tijd
wordt een duidelijke belijning te maken,
gelijk geld voor wildvreemde medemin-1 ftL'ïL'ï'S„HLS?. b«i',""de
se» opzij te kunnen leggen, zou je dan S/m 'SSit' 1,"^!!?"°."'
niet, vooral als je er reden voor meer.t; e
schelden^?0 W°°rdje h^de^Tórden
Al deze helpers en helpsters, die hungereser^een*""
ondankbare werk belangeloos vernch- De Finse heeft hfit Ansio.
ristinkruis in zilver toegekend aan de
voorzitter van de Nederlandse Culturele
Sportbond, de heer H. Stapel te Over-
1 eneur veen. De onderscheiding werd hem uit-
congres
Wie zijn boekje heeft gekocht
:al er inmiddels achter gekomen
zijn en wie hel niet heeft (ge
lukkig) zjj hel nu verteld: kap
per Flink kan er niets ran. Al
thans van weer voorspellen.
Aanderhalve maand hebben we
aan de hand van een boekje
waarin voor het gehele seizoen
men èn aan de hand van de ware
was van die enkele maanden ge
leden zo veel geroemde trefze
kerheid in hel weer voorspellen
door de geruchtmakende haar
snijder. Onze bevindingen treft
u in bijgaand artikeltje aan.
de 12de van de maand juni kwam er
echter weer een profetische inzinking,
zodat ons scorebord een weer even
triest „resultaat" vermeldt als einde
Neem nu flinks verwachting van
gisteren en vandaag: „Lichte bewol
king met kans op neerslag. Ruime zon
nige perioden. Iets minder warm"
(de dagen hiervóór zouden volgens
Flink namelijk heerlijk warm zijn ge
weest!....) Dat is er nogal naast
GEZIEN DOOR PIET
Zoals hij er wel méér naast was.
Maar laten we u eerst eens vertellen
welke maatstaven we daarbij hebben
aangelegd. Om te beginnen hebben we
ons natuurlijk in het bezit van het
boekje „Het weer van mei t.m. sep
tember, gezien door Piet Flink" ge
steld voor de somma van 2,75. Wel
iswaar viel de omvang ons wat tegen,
maar alles stond erin dus wat wilden
we nog meer?
Vervolgens zijn we naar de telefo
niste van onze krant gestapt, die in
haar domein zeer honkvast is en van
uit haar raam de weersgesteldheid van
elke dag bijwijze van spreken van mi
nuut tot minuut goed kan waarnemen,
met het verzoek om dagelijks kort en
krachtig haar bevindingen op te
schrijven. Daarnéést hadden we als
(nog exacter) vergelijkingsmateriaal
enkele overzichten-achteraf van het
K.N.M.I. in De Bilt. En zo zijn we
aan het vergeijken geslagen.
We namen een bijzonder soepele
houding aan, want tenslotte is kapper
Flink een leek en géén meteoroloog.
Aangezien hij zijn voorspellingen over
perioden van drie dagen, soms van
twee dagen tegelijk pleegt uit te strek
ken, besloten we tweederde goed als
volledig goed te beschouwen door
een vol pluspunt toe te kennen. Was de
voorspelling falikant fout dan werd het
natuurlijk een minpunt. Twijfelgeval
len werden eenvoudigheidshalve er-
waarloosd: er werd dan nóch een
plus-, nóch een minpunt toegekend.
Eindexamen-kandidaten mochten wil
len dat ze zulke vriendelijke en mee
gaande examinatoren hadden
Van 1 mei tot en met 18 juni wa
ren er op deze wijze 16 punten te
verdelen, waarvan kapper Flink er de
helft wist te scoren; de overige 8 pun
ten waren In zijn nadeel. Hij heeft dus
fifty-fifty gegokt, Iets wat we statls-
De teneur is over 't algemeen dezelf
de: Waarom zo'n weinig tegemoetko
mend beleid ten aanzien van de toela
ting van enkele duizenden spijtoptanten:
mensen, die door het nemen van een
beslissing, ivaarvan ze de consequenties
niet konden overzien, in het slob zijn
geraakt? Djakarta wil hen wel kwijt;
Den Haag wil hen eigenlijk niet hebben.
gereikt op een sportfeest
de internationale arbeiderssportbew
ging in Finland.
President Goulart van Brazilië heeft
acht nieuwe ministers benoemd. De
voormalige gouverneur van de provin
cie Sao Paulo, Carvalho Pinto, werd mi
nister van financiën. De portefeuille van
buitenlandse zaken werd in handen ge
geven van Evandro Lins. een jurist.
Een schitterende serie
waaruit U kunt kiezen:
van 120 liter tot 280
liter inhoud.
Van f348.- tot f995.-.
Conipressorkoeling.
Veilige magnetische
deurstuiting. Ruim
vriesvak. Automatische
ontdooiinrichting.
Doordachte indeling.
Vraag het de vakman.
AMSTERDAM
Wereldvérmaard
sinds mensenheugenis
Komplot ontdekt
in Guatemala
De minister van binnenlandse zaken
van Guatemala heeft meegedeeld, dat een
communistisch komplot is ontdekt, dat
de omverwerping van de regeringen van
Guatemala en Nicaragua beoogde. Drie
mannen en drie vrouwen zijn gearres
teerd en er zijn wapens en munitie in
beslag genomen.
De samenzweerders, aldus de minister,
werden gesteund door organisaties in
Mexico en andere landen. Een „vereni
ging van vrienden van Nicaragua", die
haar zetel in Mexico heeft, had haar steun
aan de communistische samenzwering in
Guatemala toegezegd in ruil voor steun
aan een poging om de regering van Nica
ragua omver te werpen.
tisch in principe allem&al zo zouden
kunnen, dusvan voorspellen kan
toch moeilijk worden gesproken. Al
thans tot nu toe.
Met zijn maandvoorspelling blunder
de de kapper, die in het befaamde
boekje snoevend een man wordt ge
noemd die een trefzekerheid kan be
reiken van 100 procent (toe maar), wel
het ergste. Hij kwalificeerde de
maand mei als overwegend droog en
zonnig, terwijl wij allen, behondens de
laatste week, alleen maar rillend te
rug kunnen denken aan de meimaand.
Inderdaad: ook het K.N.M.I. In De
Bilt kon tot geen andere conclusie ko
men dan dat de maand mei te koud,
te nat en te somber was geweest.
Wie Flink's „voorspellingen" van mei
tot medio juni doorneemt valt het op,
dat hij op een enkele uitzondering na
o.m. op 4 en 5 mei, die hij overi
gens goed raadde ook bij elke pe
riode maar weer over zonnig weer
spreekt. Er mag voor de variatie
naast die zon eens sprake bij hem
zijn van „een enkel bultje", of „toe
nemende bewolking", in praktisch elke
voorspelling blijven we dat woordje
„zonnig" tegenkomen.
Een geniepigaard kan daar met
graagte uit af willen leiden dat je door
maar steeds zij het met telkens an
dere woorden op dezelfde mogelijkheid
te blijven wijzen je (statistische) kan
sen alleen maar veiliger stelt. Een
feit is, globaal genomen, dat Flink
over de laatste anderhalve maand
steeds daér fout zit wanneer er in
werkelijkheid van kil en regenachtig
weer sprake is geweest.
Hoe dan ook, vijftig procent goed en
vijftig procent fout raden en dat bij
een zeer milde beoordeling blijft ver
onder de maat en kan in de verste
verte niet exact genoemd worden. Het
is zonder meer een flop! En daarmee
wordt bewaarheid wat we twee maan
den geleden in ons artikel over weers
voorspellingen op lange termijn betoog
den. dat namelijk zelfs de wetenschap
er tot nu toe niet in geslaagd is ver
der te komen dan een trefzekerheid die
zich beweegt tussen de 55 en 65 pro
cent (nog altijd heel waf meer dus dan
de kapper tot nu toe wist waar te
maken).
COMPUTERS
Overigens z'jn er tekenen die er op
wijzen dat klimatologische diensten in
Amerika tot een grotere trefzekerheid
zullen geraken. Voor wetenschap-
pel jj ke voorspellingen op langere
termijn, waarbij dan meestal niet
aan hele seizoenen tegelijk wordt ge
dacht, zijn namelijk zeer ingewikkelde
berekeningen nodig, die zoveel tijd in
beslag nemen dat bij wijze van spre
ken de te voorspellen periode al zou
zijn aangebroken voor men met zijn
berekeningen klaar was. In deze
gevallen is men voor die ingewikkelde
berekeningen gebruik gaan maken van
computers, welke ook hier even be
trouwbare, als snelle hulpmiddelen
bleken te zijn. De resultaten zijn tot
nu toe, zoals gezegd bemoedigend, want
de trefzekerheid van de voorspellingen
nam toe. Overigens is de tijd nog te
kort om al te hard „hoera" te gaan
Maar kapper Flink blijft er zielig
naast als hij over zichzelf in de in
leiding van het befaamde boekje laat
schrijven: „De heer Flink heeft zich
gespecialiseerd in voorspellingen op
lange termijn, een waagstuk dat mete
orologen die een naam te verliezen
hebben tot dusver nog niet serieus heb
ben aangedurfd (sic. Red.). Een
terrein ook dat van oudsher wel door
talrijke „weerprofeten" is bestreden,
die het echter nimmer verder hebben
gebracht dan 50 tot 60 procent". Al
dus het boekje.
Pardon meneer Flink, zouden
we willen besluiten: U-zèlf haalt tot
nu toe en dan nog met zijn amper
die vijftig procent... Doe nu verder
maar gewoon en houd u bij uw
schaar en scheerkwast. Al zult u het
niet willen geloven: we blijven de
hele zomer nog vergelijken. En we
beloven u: Als uw „voorspellingen
zich alsnog uit de koffiediksfeer
mochten verheffen, dan komen we
er op terug. Zo zeker als Piet
Flink heet. Alleen daar moeten
we u wel bekennen we denken zo
dat dit niet nodig zal zijn!
I In Amerika is weer een
nieuw record geboekt.
Ditmaal het record van
de persoonlijke inkomens
op jaarbasis. In de maand
mei bedroeg dat 458 mil
jard dollar (1649 miljard
gulden).
I Vrijdag 21 juni hoopt
mevrouw R. Pruiksma-
Bakker in IJIst 102 jaar
te worden. Zij heeft meer
dan honderd kinderen,
kleinkinderen, achter
kleinkinderen en achter-
achterkleinkinderen. Van
haar tien kinderen le
ven nog drie zoons. Zij
is lichamelijk en geeste-
I De filmster Sofia Loren
heeft verklaard dat zij
graag door de Russen in
de ruimte geschoten zou
worden. In een telefoon
gesprek met een Russisch
blad werd haar opinie ge
vraagd over de lance
ring van de eerste ruim
tevrouw. Zij zei: „Spoe
dig kom ik naar het
filmfestival van Moskou
en ik verzeker u dat ik
zal vragen of er een spe
ciale ruimtevlucht voor
mij gearrangeerd kan
worden". Snel voegde zij
hieraan toe, waarschijn
lijk bang dat de Russen
het nog zouden doen ook
al was het alleen maar
uit propagandistische
overwegingen, „dit is na
tuurlijk maar een grap,
maar in alle ernst, iede
re vrouw zou een derge
lijke vlucht willen ma
ken". Ook Gina Lollo-
brigida was enthousiast
„al was het alleen maar,
omdat de dag nader komt
dat de vrouwen op aar
de volledig geëmanci
peerd zullen zijn".
Een jaar nadat in Haar
lem de Frans Halsten
toonstelling werd ge
opend, beleefde deze stad
gisteren de première van
de film „Portret van
Frans Hals", die Frans
Dupont met een subsidie
van o.k. en w. heeft ver
vaardigd. «De film is vo
rig jaar tijdens de ten
toonstelling opgenomen.
De samenstellers konden
gebruik maken van de
gelegenheid, dat een
groot aantal portretten
van Hals, die anders
over de gehele wereld
verspreid zijn, in Haar
lem bijeen waren.
1139) Alle rariteiten op de kermis
en alle curiositeitenkabinetten ter
wereld vallen volslagen in het niet
vergeleken bij de wonderbaarlijkhe
den die zich in ons eigen lichaam
afspelen. Daarom is het jammer dat
de kermis zoveel meer belangstelling
trekt dan de dagelijkse levensver
schijnselen. Het bestuderen van de
levensprocessen is hiervoor niet eens
noodzakelijk, omdat we dat met een
gerust geweten knnnen overlaten
aan degenen die hiervan hun levens
taak hebben ge
licht
bij
meer aandacht
kunnen overschie
ten voor het merk
waardige feit, dat
zij leven en in le
ven blijven. Niet de
kermis geeft hierop
het antwoord, maar bezinning op al
les wat zich ongeweten in ons vol
trekt.
Voortdurend zijn in ons lichaam
hele legerkorpsen in actie om ons
voor aantasting te behoeden. Dat zijn
de witte bloedcellen, of leucocyten,
die volledig het karakter van nor
male cellen hebben, dus protoplas
ms en een kern bezitten. Merendeels
zijn deze lencocyten bewegelijk cn
kunnen zij, zoals amoeben of andere
eencellige diertjes, hun lichaamsvor
men wijzigen, zij kunnen schijnpoten
uitsteken en zich kruipend, of zwem
mend in de bloedvloeistof, verplaat-
Deze vaste, normale bestanddelen
van ons bloed, zijn zwervende li
chaamscellen die door hun bewege
lijkheid dwars door de haarvaten
heen dringen en zich tussen de weef
sels bewegen, op zoek naar onge
rechtigheden. Zij ruimen afgestorven
cellen op, die zij verteren met krach
tige enzymen, waardoor het eiwit
materiaal wordt opgelost. In dit op
zicht gelijken de leucocyten dus wel
wat op een reinigingsdienst. Doch
hiermee is hun taak slechts gedeel
telijk getekend, want ook bacteriën
zijn van hun gading. Door hun bewe
gelijkheid en het vermogen schijn-
pootjes te vormen, zijn de lencocy
ten in staat bacteriën aan te vallen,
te overweldigen, gevangen te nemen
en tenslotte te verteren.
Deze acties ge
schieden met zeer
grote aantallen, maar
daarover behoeven
we ons niet ongerust
te maken, want elke
kubieke millimeter
bloed bevat gemid
deld 5.000 van deze
actieve soldaten, zo
dat bU een sterke
concentratie op een bedreigd punt
niet gevreesd behoeft te worden voor
een tekort aan manskracht op andere
punten van het front.
Hoe weten de leucocyten nu dat
hun aanwezigheid op een bepaalde
plaats gewenst, of zelfs vereist is?
De oplossing hiervoor moeten we
zoeken in het verschijnsel der che-
motaxis, waardoor een beweging ont
staat in de richting waarin vreemde
stoffen in het bloed worden aange
troffen. De bacteriën hebben im
mers een eigen stofwisseling en de
ze vreemde sloffen trekken de leu
cocyten aan, die door de bloedvaat-
wanden heendringen en naar de
plaats des onheils snellen.
Zo langzamerhand komen we nu
bij de jodoform terecht, een stof die
lange tijd als antiseptisch werd be
schouwd, doch geen noemenswaar
dige werking In die zin bezit.
Daarover een volgende keer.
