TAKEN AFSTOTEN?
Uw probleem is het onze1
Liefdemaaltijd geen
krentebollenfestijn
Moet de kerk - mag de kerk
Paus Johannes bracht de
kerk in gezonde onrust
Een woord voor vandaag
Oorzaak aantonen van
bewapeningswedloop
Chr. mijnwerkers eisen
stel onze positie veilig
2
MAANDAG 17 JUNI 1963
Prov. Oecumenische Jeugddag
Ook Overijssel
een P.O.R.?
(Van een onzer medewerkers)
„Kruis of munt" was het thema
van de grote Provinciale Oecume
nische Jeugddag, die zaterdag in
Deventers schouwburg werd ge
houden en die vooral was bedoeld
voor oecumenische jongeren uit de
provincies Gelderland en Over
ijssel. Het bleek evenwel uit de
aanmeldingen, dat er ook jongere*
present waren uit de provincies
Noord- en Zuidholland, uit Drente
en Zeeland. En ook dat het getal
rooms-katholieke deelnemers,
niet alleen jongeren, doch ook
priesterstudenten, broeders, zus
ters, verblijdend groot was. Elk
stunt-karakter is op deze goede
dag achterwege gebleven. De
vragen omtrent getuigenis, dienst
en eenheid stelden verschillende
sprekers aan de orde: pittig, niet
prekerig, recht op de man af.
Gelderland heeft al een Provinciale
Oecumenische Jeugdraad, kortweg
P.O.R. genoemd, aldus vicaris A.
Dronkers uit Deventer, gangmaker
van dit unieke ontmoeten. Maar zo'n
P.O.R. is ook in Overijssel nodig. Niet
alt overkoepelend-, coördinerend- of
wat voor lichaam, maar als een een
voudig lichaam, dat bijeenkomsten
houdt met vertegenwoordigers van zo
veel mogelijk plaatsen uit de provin
cie, teneinde experimenten en erva
ringen uit te wisselen.
Burgemeester mr. dr. N. Bolkestein
van Deventer bezag in zijn welkomst
woord tot de oecumenische jeugd de
oecumene in wereldverband.
De eerste spreker, ds. G. Toornvliet
uit Bloemendaal. gereformeerd pre
dikant aldaar, een van „De Achttien",
zag de kerken als één groot hospitaal
met allerlei kamers. Alleen de Heer
kan in dat hospitaal genezen. Het zit
in ons bloed om ons af te zonderen,
en dat moeten we nu Juist niet doen,
want dan gaat de kerk kapot. Door
Christus' geest worden we veranderd.
De Heer regeert, Hij gaat met ons
mee en daarom moeten we van Hem
getuigen. Alleen vanuit die ontmoeting
met de Heer kan een nieuw leven be
ginnen. Niet spreken over de waarheid,
maar waarheid doen, dan zal ze ook
werkelijkheid worden. Laten we niet
met de communisten zeggen dat het
toch niets wordt. Ook niet verkondigen
dat alleen kerkmensen de waarheid
hebben en dat de rest van het mens
dom verdorven is.
Voorstel
Maarten Hooijmeijer uit Amersfoort,
voorzitter van de „Jonge Achttien",
herinnerde aan de actie van deze
groep, die verontrust is over de ge
scheidenheid tussen hervormden en ge
reformeerden en die het samengaan
van beide kerken wenst. Hij releveerde
het voorstel van prof. dr. H. Berkhof,
gedaan op het congres van de „oude"
Achttien:
Elke hervormde en gereformeerde
kerkeraad wijst 12 mensen aan, die
voor een jaar tijd naar een andere
kerk ter plaatse verhuizen. In elk ge
val kunnen jeugdverenigingen met uit
wisseling van de leden beginnen. Zo'n
„verhuizing" zou moeten duren van sep
tember tot en met december. Dan kan
eventueel een rapport worden opge
maakt. Maarten Hooijmeier dacht
aan zieken en bejaarden, aan lnstuif-
avonden. evangelisatie-samenkomsten,
winterwerkdiensten.
Ds. A. Klamer, hervormd predikant,
als pastor verbonden aan het oecume
nisch radio-pastoraat van het I.K.O.R.,
formuleerde het dienen als een her
kennen van Gods mogelijkheden in on
ze onmogelijke moeilijkheden. En bij
dienen gaat het beslist niet om idealen
en acties. We zitten nog met teveel bu
reaus. te veel administratie. We moe
ten onze tijd kunnen geven aan éér
Beroepingswerk
NËD. HERV. KERK
Beroepen te St. Annaland:
Bergh, te Polsbroek; te Dongen: K. A.
Cladder. vicaris te Utrecht; te Wommels:
Th. J. Remmers, te Zijpe.
Aangenomen naar Krimpen a. d. IJssel:
E. F. Wildervanck, voorganger Ned. Prot.
Bond te Vaassen en Ernst: beroep prov.
kerk verg. te Zeeland (pred. voor buiten-
gew. werkzaamheden, scribaat der prov
kerkvergadering): H. G. Beneder, te
Baarland.
mens. Ook de Heer zocht een afge
dwaald schaap en liet daarvoor de kud
de in de steek.
Dienen is volhouden, want God is een
God der volharding. Dienen is ook ont
wijken van hoogmoed en eigenwijsheid.
Kunnen de mensen ons wel serieus ne
men als we in tijd van woningnood
luxueuze kerken bouwen. Niet teveel
praten over overtuiging: er is geen be
hoefte aan oecu-maniakken, zei ds.
Klamer.
Eenheid
Pater Jelsma M.S.C.. promotor van
de Plein-beweging, sprak over de een
heid. die reeds is gegeven in Christus. Er
is één God, één Vader, één Geest,
één heil. één naam, één kerk. Voor
God bestaat geen protestantse of roo
se aangelegenheid Het christendom
nog niets waard als we met elkaar nog
niet eens het Liefdemaal kunnen
ren. Er is behoefte aan een oecur
sche beweging, die de oecumenische
eenheid gestalte kan geven.
Hervormde kerkvoogden over toekomst
Nieuwe actie
voor kerkbouw
noodzakelijk
(Van onze kerkredactie)
Liefdemaaltijd
Na in discussiegroepen te zijn geweest
gaven ds. Toornvliet, ds. Kalmer en ds.
H. van Andel. secretaris van de oecu
menische jeugdraad, een samenvatting
van het besprokene door de jongeren.
Er is gewezen op de ruimere plaats,
die aan de leken dient te worden gege
ven. De wereld mag weten dat jonge
ren geroepen zijn. Aan pastoor of domi
nee eens vragen: wat kunnen we doen.
Kerkelijke gelovigen betrekken in het
werk; Liefdemaaltijden houden, zonder
er een krentenbollenfestijn" van te
maken. Als iemand tot de kerk van
Christus is gekomen, dan niet zeggen:
je moet naar die of die kerk toe. Van
uit eigen kerk moet ruimte worden ge
zocht, waarin „de ander" zichzelf kan
zijn.
De Surinam Gospelsingers uit Zeist
verleenden vocale medewerking. Onder
leiding van Wim ter Burg werden nieu
we kerkliederen ingestudeerd. Evert
Pruim uit Oldebroek, voorzitter van de
Provinciale Oecumenische Jeugdraad
uit Gelderland, dankte de Deventena-
:n voor de uitstekende organisatie.
Uit Rome was een telegram van ge
lukwens binnengekomen van mgr. dr.
Smit, oud-Deventernaar; ook de We
reldraad van Kerken had een tele
gram gezonden.
Een nieuwe kerkbouwactie is
noodzakelijk geworden. Dit deel-
;|de de voorzitter van de Vereni
ging van kerkvoogdijen in de
-|Ned. Herv. Kerk prof. dr. ir. H.
G. van Beusekom zaterdagmor
gen mee op de vergadering van
hervormde kerkvoogden. Ook van
gereformeerde kant werd door
een vertegenwoordiger van het
gereformeerde Landelijk Ver
band van Commissies van Be
heer in een begroetingswoord
medegedeeld dat ook daar een
nieuwe actie overwogen wordt.
De belangrijkste vraag die even
wel aan de orde kwam was of het
in de toekomst niet noodzakelijk
zal zijn om bepaalde verantwoor
delijkheden vooral ten opzichte
van niet-meelevende leden af
te stoten om zo meer aandacht
aan het werk voor de wei-mee
levende gemeenteleden te kun
nen besteden.
Hij vroeg ook:
«en dergelijke
Is het wijs om
de drie hui-
Vragenderwijs was dit reeds
vrijdagavond gesteld door het be
stuurslid, notarik H. Oltmans. Achter
deze vraag plaatste echter ds. L.
Alons zaterdagmorgen weer een vet
vraagteken. Vroeg Oltmans ,JVfoet de
kerk niet taken afstoten?" ds. Alons
De spanning Is geweken. Jaren inten
sief blokken zijn beloond. Het felbe
geerde papiertje is binnen. Proficiat.
Een beloning voor dè prestatie. Een.
perfect Indus horloge. Een schitte
rende Constant ring. Geslaagde ge
schenken van precisie en stijl.
Herderlijk schrijven r.k. episcopaat
(Van onze kerkredactie)
Paus Johannes XIII heeft de
daal): P. A. Lefeber, te Alphen
Rijn.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Hoofddorp (2e pred.pl.
J. D. de Vries, te Aardernburg: te Apel
doorn (vac. G. W. Rijksem: J. Nieuwsma,
te Oude Pekela; te Maassluis: W. Blanken,
te Westerbork.
Aangenomen naar Oude en Nieuwe
Wetering: C. A. Verhoog, te Winsum
(Fr die bedankte voor Anjum; naar
Donkerbroek (Fr.): A. Veldhuijzen, te
Nu mansdorp.
Bedankt voor 's-Gravenhage-W. (wijk-
gem. 5): Joh. Dijkstra, te Klazienaveen.
Beroepbaarstelling: de classis 's-Gra-
venhage heeft prep. geëx. en beroepbaar
verklaard: J. W. K. Kelder, Noorderbeek
straat 183. te 's-Gravenhage, die terstond
beroepbaar is.
De classis Rotterdam heeft prep. geëx.
en beroepbaar verklaard H. R. Juch,
Charlotte de Bourbonlaan 33c. Rotterdam
Vóór 1 mei 1964 kan de heer Juch geen
beroepen in overweging nemen, wel is
hij bereid zondags de kerken te dienen.
VRIJE EVANG. GEMEENTEN
Aangenomen de ben. tot pred. in algem.
dienst voor de zending onder Israël: J.
v. d. Werfhorst, te Utrecht.
NED. PROT. BOND
Benoemd tot voorganger te Zeist: mr.
L. H. v. d. Bilt, herv. pred. te Dalen.
Aangenomen de benoeming tot voor
ganger te Wassenaar: D. A. Werner, te
Huizen (N.H.).
De Duitse natuurkundige Hans Ehr-
hardt. moet Zwitserland uiterlijk 15 ju
li verlaten. Dit meldt het Zwitserse pers
bureau. Volgens krantenberichten zou
Ehrhardt een dodende straal hebben
uitgevonden, die een vernietigende uit
werking heeft op vliegende voorwerpen,
van onverschillig welke aard.
Sedert anderhalf jaar woont de natuur
kundige in Sarnen ten zuiden ven Luzern,
waar nij zijn onderzoekingen verricht.
De reden waarom Ehrhardt Zwitser
land moet verlaten is niet bekendge
maakt.
Bedankt voor Hillegom (vac. J. Veenen- kerk in een gezonde onrust ach-
j tergelaten, schreven gisteren de
rooms katholieke bisschoppen
aan hun gelovigen in een herder
lijke brief, die in alle rooms-
katholieke kerken werd voorge
lezen. „Onder zijn pontificaat
kreeg Gods Geest, menselijker
wijze gesproken, de kans om in
alle felheid een nieuwe, onstuit
bare pinksterstorm te ontketenen.
Johannes begreep dat een ideaal
christen-zijn niet gebonden is aan
patroon, dat voor alle tijden
onveranderlijk is, maar dat dit
christenzijn ten nauwste samen
hangt met de eigen tijd, waarin
de christen leeft."
Volgens het Nederlandse episcopaat i)
deze brief die aan de ene kant terug
kijkt op het leven van paus Johannes
en aan de andere kant vooruit kijkt
naar het conclaaf dat deze week bij.
eenkomt, herkende Johannes in deze
tijd een volstrekte cultuurverandering
ten gevolge van de machtige vorderin
gen van wetenschap en techniek en de
ontzaglijke vernieuwingen op econo
misch. sociaal en politiek gebied. Hij
zag dat de kerk niet meer bij de tijd
was en nam het besluit tot het houden
van een kerkvergadering, om de kerk
weer bij de tijd te brengen, om de kerk
de taal van de wereld en de wereld de
taal van de kerk te doen verstaan."
Paus Johannes wor "t voorts beschre
ven als een man ..ondubbelzinnig gedre
ven door Gods Geest." Hij wilde niet
de gezagvoerder op het schip
trus zijn, die alleen
opnieuw aan herinnerd dat paus Johan
nes bezorgd waa voor een eigentijds ver
staan van Gods Woord. Hij was be
kommerd om de verscheurdheid van het
christendom. Hij verlangde een kerk,
die een echt liefdevolle leefruimte zou
bieden. Daar komt nog bij zijn voort
durende zorg voor de vrede.
In dit schrijven wordt gewezen op
het conclaaf dat deze week bijeenkomt.
De rooms-katholieke gelovigen wordt
verzocht deze verkiezing biddend op te
dragen opdat God de kerk weer een wjj-
en heilige paus zal schenken
Toen paus Johannes gekozen werd
leek het er even op alsof de Heilige
Geest in de kerk rust wilde hebben.
olgens de bisschoppen. Maar al spoedig
bleek paus Johannes de man te zijn die
muren rondom de kerk afbrak en een
dialoog met de wereld begon. Hij nam
de wereld serieus, en dat is zeker een
van de redenen, waarom vrijwel de ge
hele wereld hem serieus nam. Zo heeft
hij dus volgens deze bisschoppen de
gezonde onrust achter ge-
vroeg: „Mag de kerk wel taken afsto
ten?"
Tijdens deze vergadering werd af
scheid genomen van het hoofdbestuurs
lid prof. dr. A. A. van Ruler, die 'zich
niet meer herkiesbaar heeft gesteld.
Het bestuur heeft nog geen kandidaat
gevonden die zijn plaats kan innemen,
deelde de voorzitter mede. en daarom
werd het bestuur door de vergadering
gemachtigd om deze vacature nog aan
te houden om volgend jaar met een
voorstel te komen. Gekozen werden de
drie andere aftredende bestuursleden,
prof. dr. Ir. H. G. van Beusekom, no
taris H. Oltmans en de heer A. G. Wijp-
kema.
Welvaart
In zijn. als altijd boeiende, jaarrede
schonk prof. Van Beusekom aanlacht
aan de welvaart en het kerkelijk werk.
„Ook onze gemeenteleden delen In de
welvaart," zei de voorzitter, „ook zij
krijgen niet alleen ieder jaar een ho
ger Inkomen, maar zij krijgen ook ieder
jaar een groter percentage van hun in
komen beschikbaar voor andere dan de
direct noodzakelijke uitgaven. Maar, he
laas, de Inkomsten van onze kerkvoog
dijen blijken geen gelijke tred te hou
den met de algemene welvaartsstijging.
In vele gemeenten wordt het van jaar
tot jaar moeilijker, de stijging van de
uitgaven op te vangen door stijgende
inkomsten. Ook nu weer lopen de mid
delen van de kerk achter bij hetgeen
met die middelen moet worden gedaan."
Prof. Van Beusekom vroeg izich af of
wij als kerk reeds geleerd hebben te le
ven met de welvaart. Tegenover ver
schijnselen van individuele welvaart en
individualistische welvaartsbesteding
staat een geweldig tekort aan openbare
voorzieningen op het gebied van wegen
bouw, telefoon, scholen en sport. En
op kerkelijk terrein een tekort aan pre
dikanten en aan kerkelijke medewer-
Kerkbouw
Prof. Van Beusekom vervolgde: Het
streven naar welvaart is niet iets ver
keerds. Het is geen zonde, wanneer wij
werken om onze welvaart te vergroten.
Maar dan fnóeteh wij ook weten, Wat
wij met de welvaart doen. Dan moeten
wij als leden vap de kerk beseffen, dat
deze welvaart niet alleen voor onszelf is.
maar dat wij deze te besteden hebben
in dienst van God en van de Naaste.
Met nadruk wees deze voorzitter nog
op de noodzaak van kerkbouw. Tijdens
de kerkbouwactie van enkele jaren ge
leden meende men dat het noodzake
lijk zou zijn op vrij korte termijn 165
kerken te bouwen. Het program Is ech
ter al reeds verdubbeld en in de ko
mende tijd wachten nog plannen
minstens nog honderd kerken: „Het laat
zich aarpBen, dat op betrekkelijk korte
termijn een nieuwe kerkbouwactie zal
moeten worden ondernomen." Prof.
Van Beusekom dee «Ie mede dat het
hoofdbestuur van de vereniging van
kerkvoogdijen gaarne zal deelnemen aan
het voorbereidend overleg om tot
nieuwe actie te komen.
Reductie
De spreker van deze ochtendverga
dering was ds. L. Alonf van Emmen,
die inging op een kort referaat, dat no
taris H. Oltmans de avond te voren
had gehouden onder de titel „Eigen
zorgen'. Notaris Oltmans had in
bijzonder stil gestaan bij de financiële
positie van de kerk en de vraag ge
steldof het niet noodzakelijk wordt om
tot een prioriteiten-stelsel te komen in
de kerkelijke financiële huishouding.
Er moet een lijst van verantwoorde
lijkheden komen, waaruit een keuze
gemaakt kan worden wat op de eerste
plaats moet komen en wat op kan
schuiven of uitgesteld kan worden. Olt
mans stelde toen de vraag of het niet
zal moeten komen tot een reductie
verantwoordelijkheden. Zal het niet
noodzakelijk worden dat de kerk zich
enigszins terugtrekt op haar verant
woordelijkheid voor de meelevenden
opdat ook deze kern niet verloren
Ds. Alons stelde achter deze vraag op
zijn beurt een vraagteken. Tegenover de
vraag „Moet de kerk niet afstoten?"
stelde hij de vraag: „Mag de kerk wel
afstoten?" Ds. Alons had veel begrip
ie vraag van notaris Oltmans.
vroeg toch: „Is het reëel, gezien
de situatie in de Hervormde Kerk een
grens te trekken tussen meelevende en
niet-meelevende leden?"
„Hebben wij het recht
grens te trekken?" en
dat te doen?"
Is er ten opzichte v;
dige factoren die in het kerkelijk le
de aandacht hebben, de groeiende onker
kelijkheid. de industrialisatie en de mi
gratie (die in onze dorpen en steden bij-
woners geen vreemdelingen brengt
die opgevangen moeten worden geen on
vervreemdbare verantwoordelijkheid?
En zou de kerk wel sterker worden door
zich in een isolement terug te trekken,
zou de kerk meer gevoed en geprikkeld
worden om werkelijke gemeente van Je-
Christus te zijn als zij zich in een iso
lement gaat nestelen?
De rede van ds. Alons vloeide over
van vraagtekens. De laatste vraag die hij
stelde was: Is het ten aanzien van de
financiële zorgen van de kerk in haar
geheel een oplossing om te gaan redu
ceren? Wel meende ds. Alons dat deze
suggestie die naar voren gebracht werd
door notaris Oltmans aanleiding moet
zijn tot een voortdurende heroriëntatie
die in de plaatselijke gemeenten moet
gebeuren.
Solidariteit
Na de principiële overwegingen kwam
ds. Alons in het slot van zijn rede nog
een aantal practische bezwaren te
gen reductie. Gezien van uit de pastora
le, de apostolaire en de diaconale taak
van de kerk is het bijzonder moeilijk een
grens te trekken tussen het eigenen en
het niet-eigene. De oplossing is dan ook
verder weg dan zij scheen door het voor
del om tot reductie van taken te komen.
Ds. Alons zag ook geen kant en klare
oplossing, maar wees wel een weg voor
de toekomst. Er moet meer solidariteit
komen, gemeenten moeten tot een gro
tere onderlinge vorm van samenwerking
komen, zoals dit reeds gebeurt op het
burgerlijk vlak, waar dorpen tot streken
worden samengevoegd.
Er moet ook binnen de gemeente een
grote solidariteit komen. Kan de domi-
nocratie niet worden doorbroken, zo
vroeg deze predikant. Zijn er dan In on
ze gemeenten geen mensen die verant
woordelijkheid kunnen dragen. Maak de
predikant vrij om zijn eigenlijke taak te
vervullen, was zijn smeekbede aan de
ze kerkvoogden, een smeekbede die ech
ter over hun hoofden heen gericht
tot de gehele kerk.
MeesterMeester, wij vergaan! De kreet van de discipelen
midden op het meer als de storm opsteekt, het schip watei
maakt en Jezus slaapt. Meester, Meester, wij vergaan.
Tegenover deze kreet om hulp staat het woord van Jezut
als Hij wakker geworden de wilde wateren tot rust brengt
„Waar was uw geloof?" (Lucas 8:25). In het begin gaa\
alles naar wens. De discipelen wandelen met Jezus en het ii
hun aangenaam. Er doen zich geen moeilijkheden voor, d<
weg is effen, zonder stenen. Zij koesteren zich in Zijn mach
en heerlijkheid. Blijheid en vreugde, en ook wel een t.ikkeltj
zorgeloosheid moet in hun hart zijn geweest. Maar dan kom\
het. Met een schip steken ze het meer over, en plotseling
verandert het weer. Donkere wolken trekken zich boven hei
samen, er steekt een hevige wind op, die het schip voort
drijft en tot een speelbal van zijn grillen maakt. En dai
komt de nood
Meester, Meester, wij vergaan! Het is de roep, ook van d<
kinderen Gods, die ziek aan Hem volledig hebben overge
geven en in vol vertrouwen op Zijn goedertierenheid in geluk
zaligheid met Hem wandelen. Tot de storm opsteekt
Waar was uw geloof? Wie in zijn leven voor Jezus kies
ervaartdat de stormen blijven woeden, maar en dat i
het vertroostende hij mag weten, dat Jezus Hem door dü
stormen heen brengt, veilig heen loodst. Wie het waagt me
Jezus zal in de stormen niet vergaan, maar het leven behoudei
door het geloof.
Taak christen-pacifist:
„Op weg naar de vrede, hoe
komen we verder", was het
thema van de jaarlijkse confe
rentie van „Kerk en vrede", die
zaterdag en zondag op het con
ferentieoord Woudschoten bij
Zeist werd gehouden. Aan deze
conferentie, die onder leiding
stond van de voorzitter, prof. dr.
J. de Graaf, werd deelgenomen
door 160 leden en abonnees op
het orgaan Militia Christi.
In de middaguren van de eerste con
ferentiedag sprak de bijna afgestudeer
de theologische student W. A. de Pree
uit Utrecht. Hij was van oordeel, dat
men op de weg naar de vrede niets is
opgeschoten. Een van de grootste fouten
die het westen maakt, is z.i. dat men
meent dat er vrede is, zolang er op mi
litair gebied geen brokken worden ge
maakt. Gestreefd wordt naar algehele
ontwapening, hetgeen tot gevolg heeft
dat de bewapening nog sterker wordt op
gevoerd. Teveel aandacht wordt besteed
aan de militairistische kanten van het
probleem, zo vond de heer De Pree,
Actieprogram in jaarvergadering
„Gelijk delen' bij
winstuitkeringen
(Van onze soc.-econ. redactie)
DE Protestants-Christelijke Mijn-
werkersbond heeft in zijn
zaterdag te Treebeek gehouden
jaarvergadering een actieprogram
aangenomen, waarin waarborgen
worden gevraagd tegen mogelijke
schending van de positie der mijn
werkers door een eventuele ver
andering in de beheersvorm van
de mijnondernemingen. De bond
meent, dat deze waarborgen o.m.
gevonden kunnen worden in de
vestiging van andere industrieën
in Limburg.
Een ander verlangen in het actie
program betreft de winstuitkeringen.
De mijnwerkers willen een gelijke
verdeling tussen de beambten en de
arbeiders en de bonden moeten er,
aldus het program, naar streven,
dat de bestaande „grote ongelijk
heid" wordt weggenomen.
Voorts zal de P.C.M.B. actie voeren,
om uitkering van ziekengeld vanaf de
eerste dag te verkrijgen, alsmede een
verhoging hiervan tot 100 percent. Er
zal naar gestreefd worden, dat op „vrije
zaterdagen" alleen onderhoudswerk
wordt verricht, terwijl de bond er op
nieuw op zal aandringen, dat het wer
ken op zondag, zowel boven- als onder
gronds, tot het hoogst noodzakelijke
wordt beperkt. Verder worden waarbor
gen gevraagd dat bij de stofbestrijding
effectief toezicht van de vakbeweging
mogelijk is
Opnieuw kwam uit enkele afdelin
gen het voorstel aan de orde om te
streven naar een erkenning van de
Goede Vrijdag als een officiële feest
dag. Voorzitter C. Feenstra zag hier
van echter niet veel komen, temeer,
omdat de synode der Ned. Hervormde
Kerk er tegen is uit vrees voor een
„uitspattingsdag" naast Twee-
Tweede Pinksterdag.
de Paas-
Vervlakking
In een rde aan het eind van deze
vergadering legde de bondsvoorzitter de
vinger bij het gevaar van vervlakking
in de strijd voor christelijke idealen.
„Je zou bijna wensen een neger in Ame
rika te zijn, want voor welk christelijk
principe wordt hier nog gevochten?" De
heer Feenstra meende, dat in ons land
van een waarlijk christelijk idealisme
niet veel meer te bespeuren
En daarmee geven we onszelf een
brevet van onvermogen met het ge
volg, dat onze kinderen helemaal
geen belangstelling meer zullen heb
ben voor de diepere achtergronden
van onze plaats en taak in de samen
leving en zij misschien een nieuwt
generatie van louter loonslaven zul
len vormen, aldus de voorzitter, die
een symptoom van het gebrek aaii
idealisme bespeurde in de weinige be-
idealisme bespreude in de weinige
langstelling voor de p.b.o. „Wat heb
ben we aan die flauwe kul", zeggen
de arbeiders. De zaak lééft niet".
In dit verband wees hij op de nood
zaak, dat ook de werknemers in het
mijnbedrijf hun verantwoordelijkheid
tot gelding brengen, vooral nu het on
dergrondse deel van dit bedrijf een hele
omschakeling teweeg brengt. Een oi
schakeling, die ook gevolgen heeft vo
de organisatievorm van de mijnwerkei
De heer Feenstra deelde mee. dat d»l
zaak thans in studie is bij de vakbe
weging.
Vijf bestuursleden van de P.C.M.
waaronder de voorzitter, ontvingen uit
handen van de heer C. A. Bakker, be
stuurder van het Chr. Nationaal Vakver
bond. het gouden C.N.V.-insigne, omdat
zij 25 jaren deel hebben uitgemaakt var
de gelederen der christelijke vakbewe
ging-
die er de aandacht op vestigde, dat dl
christen-pacifist de oorzaak moet aanto
de bewapeningswedloop.
?n tot ontwapening komen, daj
dient het westen een einde te makej
de koude oorlog, welke de moe
is van wantrouwen en haat. Tenge
volge van een, zoals de heer De Pre
het uitdrukte, verkapte dictatuur, waal
bij de regering het volk vele feiten onl
houdt, beseffen de meeste mensen nai|
welijks dat ook communisten doodgewd
n eenvoudige mensen zijn. Tot eel
de belangrijkste taken van de paci
fist rekende hij het geven van objectie
ve voorlichting, waardoor de medemei<
duidelijk wordt gemaakt, dat aan de ar^
dere kant van het ijzeren gordijn geq
duivels wonen en dat de bewoners va]
het westen geen heiligen zijn.
Verschillen
Het westen, zo zei de heer De Pret
is allerminst gerechtigd om vol troi
met zogenaamde waarden als vrijhei
en democratie te paraderen. Van beid
brengt het maar bitter weinig terecro
Hij noemde de verschillen tussen Ooi
en West geenszins absoluut.
Des avonds belichtte mr. A. H. Het
ring uit Den Haag, hoofdbestuurslid v«i
„Kerk en Vrede", de „dynamiek vai
weerbare geweldloosheid". Mr. Heeriif
stelde, dat de aandacht primair gerict
dient te zijn op de ontmaskering van a
bewuste of onbewuste angst dat het a|
stand doen van de militaire verdedigiij,
zal gaan leiden tot een vreemde bezet
ting van ons land onder communistisch
dictatuur. Gestreefd moet worden nar
de opbouw van een stelsel van gewei*
loze verdediging, welke een prevent]
ve en een repressieve kant heeft. li
weg der geweldloze weerbaarheid z
veelal, bestaan uit nederlagen en lijde
përsopnhjk en collectief. Desondan
mag worden gesteld, dat een doelb
wuste offergezinde groep goed i
bereid zelfs een enkele persoon,
vermag dan men gewoonlijk aanne
Daarom noemde mr. Heering in di'.
zicht mentale training dringend nodig
zinvol.
Op de tweede dag van de confere
tie werd besloten een telegram ro
sympathiebetuigingen te zenden aan
beweging van rassengelijkheid in Am
haar grote geweldloze stri|
De deelnemers van de conferentf
drongen er bij het hoofdbestuur vï
„kerk en vrede" op aan, op korte trf
mijn alle beschikbare middelen aan F
wenden, zo mogelijk met andere vredd
organisaties, om steun te geven aan I
reeds ondernomen initiatieven tot sti
selmatige vorming en training vi
christelijke weerbaarheid en geweldloE
actie.
Dc conferentie werd bijgewoond do|
Abbé Paul Carrette van de Belgisci
zustergroep. die sprak over het wel
van het christen pacifisme in Belgf
alsmede door enige leden van de
katholieke Pax Christi-beweging.
Laatste Ned.-DuitseJ
dienst in Elten
Voor de laatste maal tijdens hel
derlandse bewind over Elten zal
de hervormde gemeente aldaar In
menwerking met de Evangelische R
che van Elten een openluchtsamenkoni
worden gehouden. Sinds 1949. het jat
waarin Elten een Nederlands bewiï
kreeg, zijn tien van dergelijke bije|
komsten op de Elterberg gehoudéj
Daarbij werd in het Nederlands
Duits gepredikt.
Op 16 juni wordt de laatste s
komst gehouden. Ds. J. P Mulders 1
Lobith. die op verzoek van de genera'
synode zich de laatste jaren bela
heeft met de pastorale zorg en de 1L
ding van de hervormde kerkdiensten
Elten. en pfarrer W. Brinken uit Enf
rich zullen de bijeenkomst openen I'
sluiten. Als gastprediker is uitgenodil
pfarrer C. Knijff uit Essen, een Nedf
lander die in dienst is van de Duif1
I kerk.
Ds. P. Kuijlman
overleden
schip kennen, de hele bemanning
zeeën die het bevaart, met alle geva-
ren, maar ook met alle kanten.
In deze brief worden de gelovigen ei
In de ouderdom van ruim 96 jaar is
te Hilversum overleden ds. P. Kuijlman,
emeritus-predikant der Nederlands Her
vormde Kerk.
Ds. Kuijlman werd 17 november
te Harderwijk geboren, bezocht het
gymnasium te Amersfoort en studeer
de aan de Rijksuniversiteit te Utrecht
om in 1891 kandidaat te worden in
Friesland. 9 augustus van dat jaar aan
vaardde hij zijn ambt te Bunnik. Hij
diende de gemeenten van Oud-Alblas.
Zegveld. Barneveld, Oosterwolde (Gel
derland), Lunteren, Houten (Utrecht),
Doornspijk en Eemnes-Binnen. waar hij
11 juni 1935 met emeritaat ging om zich
metterwoon te Hilversum te vestigen.
Hij behoorde tot de modaliteit van
dc Gereformeerde Bond in de Neder
lands Hervormde Kerk. Ds. Kuijlman
Brieven, die nlei zijn voorzien
van naam en adres, kunnen niet in
behandeling worden genomen. Ge
heimhouding is verzekerd. Vragen,
die niet onderling met elkaar in
verband staan, moeten In afzonder
lijke brieven worden gesteld. Per
brief dient een gulden aan post
zegels te worden Ingesloten.
de oudste predikant
Vraag: Door overgrote ijver (name
lijk steeds met boenwas wrijven van
de drempel) is er een donkere rand ont
staan op mijn bouclé tapijt nabij die
drempel. Hoe kan ik deze verwijde-
Antwoord. Er bestaat een veilige
manier om die rand te verwijderen. U
mengt een beetje ammoniak op water
en dept hiermee een proefstukje om de
kleurechtheid te bepalen. Dan ver
hoogt u langzamerhand de concentra
tie van de ammoniak, tot uw proef
stukje begint uit te bijten. U moet dus
om de vlek te verwijderen een iets
minder sterke concentratie nemen, dus
zo dat de vlek wordt verwijderd en de
vloerbedekking niet wordt aangetast.
Vraag: Op de lange steel van een
land. I Noorse lepel vond ik de inscriptie
„Doter - 1378 - D.M.I.E.. Karne - te
- Lavres. Lefmier a.s. ick dier. David
Andersen, Christiania 1885". Weet u
de betekenis hiervan?
Antwoord: Een oplossing konden
wij niet vinden en onze Noorse taai
medewerker heeft ons verklaard dat
de tekst geen Noors is. Overigens is
de betekenis van de woorden „Lef
mier a.s. ick dier" als men ze met
Engels, Nederlands en Duits verge
lijkt: „Heb mij lief, als ik jou'.
Lezers helpen: Een lezeres meldt ons
dat het boek De Savooische pleegdoch
ter geschreven is door Deborah Alcock
en uitgegeven door Kok te Kampen.
Onze hartelijke dank.
Vraag: Kunt u mij gegevens ver
schaffen over twee gedichten, die ik
in mijn schooltijd (1900 tot 1906) heb
geleerd en waarvan ik me nog enkele
regels herinner?
Het eerste is getiteld: „Arme vis
sers" en de eerste regel is: „De hut
is klein, niet rijk, maar warm en
dicht".
Het tweede handelt over de St
Elisabethsvloed van 1421 en de eerste
regel is: .De stormwind boog de wil
gen krom".
Antwoord: Ook ditmaal moeten wij
een beroep doen op onze lezers, die
reeds veel oude gedichten hebben
„thuisgebracht".
Vraag: Als een vader twee werken
de dochters heeft en op ieders spaar
bankboekje jaarlijks ƒ2000 stort, moet
daarover belasting worden betaald?
Zo ja. door wie?
Antwoord: Over deze bedragen zijn
geen schenkingsrechten verschuldigd.
Ook als hij dit geschonkene uit uw in
komsten heeft bespaard, mag de vader
dit niet voor de inkomstenbelasting
van zijn inkomen aftrekken. De doch
ters behoeven over deze schenking
geen inkomstenbelasting te betalen.
Vraag: Wij kunnen ons huis ruilen
voor een andere woning en 10 000 toe
krijgen op onze woning. Moeten wij dit
bedrag voor de belasting bij ons inko
men trekken? Wij zijn kleinlandbou-
wers en wij verpachten wat land. Ver
der hebben wij A.O.W.. doch geen ver
dere inkomsten.
Antwoord: U behoeft deze ƒ10.000
niet aan te geven voor de inkomsten
belasting. Behoort het huis niet tot uw
bedrijfsvermogen, dan is het zonder
landbouwbedrijf, dan is de speciale
vrijstelling voor landbouwbedrijven
van toepassing.
Dank aan lezers: Zeer veel lezers
hebben ons geholpen met het gedicht
I
De Collectant. Het staat in Keur v»i
Scherts en Luim uit onze Nederlaiff
sche Dichters, verzameld door W. li
van Zeggelen, uitgegeven door H. p
M. Roelants, Schiedam. Dichter is r;
heer L. Schipper. Onze hartelijke daifj
Vraag: Prof. Stempvoort heeft enlk
tijd geleden voor de radio de apocrief
boeken behandeld. Nu dacht ik dat f
apocriefe boeken van het Nieuwe Té
tement waren? Bij informatie wek
mij verteld, dat deze niet bestaat
Wel van het Oude Testament. KuntW
m:j hierover inlichtingen geven? u
Antwoord: Er bestaan wel degeliT
apocriefe boeken van het Nieuwe Té
tament. De volgende boeken geldlij
o.m. als apocriefen van het NT.: Pa,
tor van Hermas. I en II Clemens. Ba,.,
nabas. de Didachè, Apocalyps van I|
trus. III Corinthen. Acta Pauli, EvaJc
gelie der Hebreeën. Evangelie dt
Egyptenaren. Verder is er nog e\{i
reeks handelingen, apocriefe evanjff
liën. enz. Een boekje in zakformarf
van het evangelie van Thomas is dé1
langs verschenen. Verder zijn er Fe
leesbibliotheken en bij antiquairs n4a
wel vertalingen van Bakels. die zés
lezenswaardig zijn op zichzelf. 11:
slaat niet altijd op het commentaF;
van deze schrijver. I
