WIN
REIS
FIETSEN
®rs sm.ms.tem
Een kanttekening
Niet schimmig en uit de
verte over God spreken
Mclntire keert zich tegen
Geref. Oecumenische Synode
NAAR DE
OLYMPISCHE
Kerk zal niet als groot
eindigen
concern
Een woord voor vandaag
Lichaam van paus werd
in crypte bijgezet
2
VRIJDAG 7 JUNI 1963
VAN TONTINES TOT SPAARKASSEN
LORENZO TONT!, een Italiaan die van 1630 tot 1695 leefde, is de gees
telijke vader van de tontine. Het is een naam die 99 van de 100 mensen
niets zegt, maar het stelsel dat er mee bedoeld wordt, bestaat ook tegen
woordig nog. Het heeft zelfs kort geleden door de introductie van een bijzon
dere vorm extra aandacht gekregen, al werd de naam tontine daarbij
helemaal niet genoemd.
De tontine is een kas die door een aantal spaarders wordt gevormd en waar
uit telkenjare maar dat systeem bestaat niet meer aan de in leven
zijnde deelnemers een bedrag aan rente wordt vergoed. Bij het tweede
aysteem wordt na verloop van een aantal jaren het door rente en regelmatige
besparingen aangekweekte kapitaal onder de nog in leven zijnde deelnemers
uitgekeerd.
Het eerste stelsel (wel rentetontine genoemd) wend in de tweede helft van
de zeventiende eeuw door enkele steden gebruikt (o.a. Kampen en Middel
burg), maar ook kerken maakten van deze lening gebruik. In 1869 gaf de
Nederlandse Hervormde kerk te Rotterdaih nog een tontinelening voor de
bouw van een kerk uit. Daarna zijn ze voor zover bekend niet meer
gesloten.
Daarentegen wel de tweede soort tontines, kapitaaltotines geheten, die
thans bekendheid genieten onder de naam spaarkassen. Een goed voorbeeld
hiervan zijn de spaarkassen van de N.V. Nationaal Spaarfonds in Den Haag,
waarvan dezer dagen het jaarverslag verscheen. Naast dit bedrijf bestaan er
nog vijf andere spaarkasondernemingen, maar ook enkele levensverzekerings
maatschappijen sluiten spaarkasovereenkomsten.
Elk jaar wordt een spaarkas gevormd. De deelnemers leggen gedurende een
aantal jaren (vaak 14 jaar) een bedrag in, hoewel het totaal ook vooruit in
eens gestort kan worden. Het kapitaal groeit hierdoor geleidelijk, ook door
dat de rente in kas blijft. Na afloop van de termijn van 14 jaar wordt het
totale bedrag dat in de pot is na aftrek van de kosten onder de nog in
leven zijnde deelnemers verdeeld. Zijn alle deelnemers nog in leven, dan
is de uitkering natuurlijk veel kleiner dan wanneer er veel deelnemers over
leden zijn. Hoe de praktijk is, blijkt uit het jaarverslag van de N.V. Nationaal
Spaarfonds. De jaarkas 1947 werd in 1962 uitgekeerd. Betaald was door de deel
nemers een bedrag van 504,-, waardoor er in 1962 in totaal een bedrag
ad 5.679.278,79 in kas zat Elke nog in leven zijnde deelnemer ontving
1683,83 uit de pot In de jaarkas 1946 werd 500 gestort terwijl de in leven
zijnde deelnemers in 1961 676,11 in handen kregen. De aanwas bedroeg dus
f 180 resp. 176.
De spaargelden van de spaarkasondernemingen worden natuurlijk belegd.
Eind 1962 was er bij de N.V. Nationaal Spaarfonds een spaartegoed van 55%
miljoen. Hiervan werd /303-i miljoen belegd in hypothecaire leningen voor
de financiering van de woningbouw terwijl iets meer dan 19 miljoen on
dershands werd geleend, voornamelijk ter financiering van de scholenbouw.
Er was ook nog een klein bedrag (iets meer dan 1 miljoen) in effecten
belegd, maar dit waren voornamelijk obligaties.
Wij zeggen dit laatste met nadruk, omdat er kort geleden een spaarkas is
geïntroduceerd N.V. Algemeen Beleggings Consortium die de spaar
gelden, behalve in hypothecaire leningen, ondershandse leningen, obligaties
en onroerend goed ook in aandelen wil beleggen.
Bij deze spaarkasonderneming, die gelieerd is aan een levensverzekerings
maatschappij, kan voor een termijn van 15 en 20 jaar gespaard worden. Het
minimum-spaarbedrag is 60 per jaar. Maar men kan ook met 90,-, 120,-
en meer per jaar sparen. Overigens is het systeem gelijk, want aan het eind
van de rit wordt de pot weer onder de nog levenden verdeeld.
Het verschil zit dus afgezien van enkele details vooral in de belegging
der gelden. Huizen en aandelen schommelen in waarde. Hoewel het de be
doeling is, dat de deelnemers zullen profiteren van een waardevermeerde
ring, is een waardeverlies niet uitgesloten.
Het principe van de spaarkas is, dat het spaargeld van de overleden deelne
mers aan de overlevenden ten goede komt. Om te voorkomen dat spaarders
hierdoor afgeschrikt zouden worden, kan iedere spaarder zich tegen een
klein bedrag verzekeren. Overlijdt hij, dan wordt aan de nabestaanden toch
een uitkering gedaan en wel ter grootte van de stortingen plus de rente.
Deze uitkering komt dus niet ten laste van de spaarkas maar van de ver
zekering.
Het aantal spaarkassen in ons land is wij zeiden het al bescheiden. Uit
het jaarverslag van de Verzekeringskamer over 1961 blijkt, dat er eind 1961
een totaal spaartegoed was van bijna 273 miljoen en dat er 865.635 inschrij
vingen waren. Hieruit blijkt, dat de spaarkassen beslist niet tot een nationaal
instituut zijn uitgegroeid, maar dat zij anderzijds toch tal van Nederlanders
hebben weten te trekken.
Geref. evangelisatie-conferentie
(Van een onzer verslaggevers)
De traditie wil dat op de avond
van de jeugddag der driedaagse
conferentie van de Evangelisatie
commissies in de Gereformeerde
Kerken op „Woudschoten" één
onzer professoren refereert. Aldus
de leider van deze dag, ds. H. H,
Grosheide, die zich verheugde
dat 'hij prof. dr. J. T. Bakker uit
Kampen mocht verwelkomen,
Deze ving zijn betoog aan met
de opmerking dat de titel van zijn
referaat: ,,Hoe spreek je met de
buitenkerkelijke mens over God?"
wat schools klinkt, alsof God
een „onderwerp" zou zijn waar
over wij zouden kunnen discus
sieren of inlichtingen verstrekken.
Wij mogen deze vraag nooit
isoleren uit het geheel van het
missionair-zijn van de gemeente.
Ons evangeliserend spreken kan al
leen geschieden uit ons evangelisch-
zijn. Toch ligt hier het centraal punt en
de spits van de evangelisatie. Die meer
beoogt dan een verbetering of vermen
selijking dezer wereld maar die getuige
wil zijn van God, zij het in gesprek-
Achter onze aarzeling tot dit gesprek
zit niet maar de moeilijkheid „tegen
woordig" om over God te spreken of
de zwaarte van de taak an-sich iets
God te zeggen en te „verduidelij-
wij zijn zélf niet weinig ver
vreemd! Omdat in ons eigen beleven van
Gods boodschap een breuk kwam. On
ze „leefwereld" en die van het geloof
dekken elkaar zo weinig. Het zijn twee
feitelijk gescheiden werelden.
Maar het is een zware aanklacht als
de mensen ons zo „gewoon" vinden, nor
male mensen, behalve dan dat geloof.
Bestaan wij wel als mensen met wie
God als de Immanuël leven kan? Wie
hier zijn verwantschap met de ongelo
vigen ziet. boekt winst. Want hij ziet die
„vervreemde" niet langer als een
vreemd dier in Artis, en gaat met nieu
we oren luisteren naar hetgeen de bijbel
zegt over God.
Hij ontdekt dat de bijbel geen
tenswaardigheden van een ergens-be-
staande vreemde en 'verre God over
draagt of informaties geeft aan belang
stellenden, maar dat alles staat in zeei
concreet verband. Dat er een verbond
is tussen God en mens. Daarom bren
gen al die noties 'die wij met de buiten
kerkelijken samen hebben over God,
ons niets verder.
Doorvertellen
Evangeliseren is primair het door
vertellen van de daden van God met en
voor de mens dat onze gewone gc.
dachfengang „hoe God is of zijn moet"
doorkruist. God heeft ln de bijbel een
bepaald „gezicht", b.v. als Hij Israël
verkiest, Jezus zendt. Dat is het grote
verhaal van God met de mens en wij
kennen geen andere God dan de Vader
van onze Here Jezus Christus. De Va
der van heel deze wereld, óók van de
mens met wie wij te maken hebben.
Bulten dat verhaal van de Schrift om
weten wij niets van God.
Daarom zullen we concreet en per
soonlijk van God vertellen en niét schim
mig uit de verte en „vrijblijvend" var
Hem spreken. Wij zullen dat evangelie
verhaal dienen voort te zetten! God
„bewijzen" doet de bijbel nergens. En
wij komen geen stap verder door uit de
peripheric „waarover we het dan wel
eens zijn" te trachten naar de kern te
komen. Het gaat in de bijbel over God
en Israël en Bethlehem. Dat betekent
dat God die tegensprekende mens in Zijn
raadsplan heeft opgenomen. En dat
hebben we te vertellen. Dan is die mens
meteen reëel bij betrokken.
Centrum
Deze grondgedachte bepaalt ook me
thodisch de gang van het gesprek.
Waarbij we niet op het gemakkelijke
gemeenschappelijke podium van het
„we zijn ten slotte geen heidenen" mo
gen blijven maar beginnen bij het cen
trum. En het eerste gedeelte daarvan
is ons luisteren. Waarbij wij bedenken
mogen dat heel dat vervreemd-zijn van
die ander meespeelt in zijn levensver
haal enin de worsteling van God
met deze mens. De vraag: Waar is het
punt waar God in dit leven wil inha
ken kan moeilijk zijn en als wij spre
ken mag dit nooit een éénvormig evan
gelieverhaal worden maar moet dat een
bepaald adres hebben. Waarbij te be-
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Gaast c.a. (toez.); B. Ja
ger, vicaris te Amstelveen.
GEREF. KERKEN
Beroepen te St. Annaparochie: A
Prins, te Wormerveer.
GEREF. KERKEN (Vrijgemaakt)
Beroepen te Kantens: D. J. van Stel
ten. kand. te Kampen.
UNIE VAN BAPTISTEN GEMEENTEN
Beroepen te Vrieschelo: J. C. Loot,
kand. te Coevorden.
Prof. H. Bremekamp
overleden
Op 83-jarige leeftijd is te Delft over
leden prof. dr. H. Bremekamp, oud-
hoogleraar aan de Technische Hoge
school aldaar. De crematie zal plaats
hebben op maandag 10 juni. na aan
komst van de trein van 13.31 te Drie
huis We ster veld.
H. Bremekamp werd in 1880 te Dor
drecht geboren. Hij studeerde te Leiden
te Leeuwarden. Daarna was hij nog le
raar aan het gymnasium te Winschoten
en aan het Gymnasium, de m.m.s. en
de adspirantenschool van de Marine te
Dordrecht.
Op 11 september 1919 werd hij be
noemd tot hoogleraar aan de Technische
Hogeschool te Delft in de afdeling zui
vere en toegepaste wiskunde en de
mechanica. In 1905 promoveerde de
heer Bremekamp te Leiden tot dr. in
de wis- en natuurkunde.
(Advertentie)
2-PERS O ONS
WINTERSPELEN
1964 TE INNSBRUCK
TER WAARDE VAN f1000..
door mi xo'n sportieve Stokvis-fiets te
kopen (reeds v.a. 153.50 compleetmet
gratis wedstrijd - grammofoonplaatje
(10 Innsbruck-reizen en 40 troostprij
zen van 50.-).
LETOP 'T RAAMBILJET
lelaar - horken-
uunblljct - weet
'FIETSEN
FANTASTISCHE
IS juni i
Knip deze Sundrop zegel
tjes uit en plak ze op de
spaarkaart. Ze helpen U op
1 KG GRATIS SUNDROP BANANEN
Bedenk echter wel dat de volgeplakte spaarkaarten
uiterlijk 15 juni bij Uw leverancier ingeleverd moeten
worden.
SMUL VOLOP VAN
Christ. Geref. predikantenconferentie
Statistiek niet
belangrijkst
(Van een onzer medewerkers)
De Chr. Geref. Predikanten
vereniging hield zich woensdag
middag in haar jaarlijkse confe-
jrentie, die opnieuw in Uchelen
jwerd gehouden, bezig met het
boeiende en actuele onderwerp
|,,De Kerk in de wereld". De
jUtrechtse predikant, ds. W. van
't Spijker, refereerde over dit on
derwerp en maakte de tongen van
zijn collega's los. Referaat en be
spreking bewezen dat de Chr.
Geref. predikanten zich terdege
bezinnen op de theologische en
jpractische vragen, die vandaag
aan de orde zijn.
De conferentie werd door de voorzit-
I ter. prof. W. Kremer, geopend. In zijn
openingswoord wees de hoogleraar op
de betekenis van de geloofsvisie op de
kerk. Vele moeilijkheden in de ambte
lijke praktijk hangen samen met het
ontbreken van deze visie. Het klein-
menselijke, dat het kerkelijke leven
kenmerkt, doet zo gemakkelijk vergeten
dat de kerk tempel des Geestes is. In
de kerk moet men zich niet laten be
heersen door statistische cijers. Men
moet niet leven bij wat men van de kerk
ziet. Als Christus dat gedaan had, had
Hij Zijn kruisgang nooit gemaakt. Al
beheersend is de geloofsbelijdenis: Ik
geloof een heilige, algemene christelijke
kerk. De kerk is klein begonnen en za1
niet als een groot concern eindigen.
De huishoudelijke zaken werden vlo
afgedaan. De aftredende penningmees'
ter, ds. D. Henstra, werd herkozen. In
de vacature-ds. Toorman werd als secre
taris gekozen dr. W. H. Velema te Lei-
Functic
I alle nadruk gelegd op de functie, de
taak. die de kerk heeft in de wereld.
De kerk is er alleen terwille van haar
die gericht is op de wereld. De
ze opvattingen vormen de achtergrond
van de missionaire activiteiten, zoals
die verdedigd zijn door de zendingsman
prof. dr. H. Kraemer. Ze rekenen met
de gevolgen van een totale secularisa
tie. zoals prof. Hoekendijk uit Utrecht
beklemtoont. Ze vormden mee een sti
mulans in de vernieuwing van het na
oorlogse hervormd kerkelijk leven. In
dit verband werd gewezen op de nieuwe
Kerkorde, waarin over het Apostolaat
gesproken wordt vóór de fundamenten
der kerk aan de orde komen.
De zwakheid van deze theorieën blijkt
echter, aldus de referent, uit het ont
breken van voldoende exegetische fun
dering. Het missionair, apostolisch ka
rakter van de gemeente volgens het
N.T. dwingt beslist niet tot deze opvat
tingen. De verhouding van kerk en we
reld, zoals die getekend is bv. in de
brief aan Efeze laat voor deze opvat
ting geen ruimte, zoals door steeds
meerderen wordt ingezien. Bovendien
komen kerkhistorisohe. dogmatische en
kerkrechtelijke samenhangen op deze
wijze niet tot hun re«i«t.
Dienstbetoon
(Van onze kerkredactie)
In het laatste nummer van de
„Christian Beacon" het blad van
dr.. C^rl ,McIntix,e, voorzitter van
de Internationale Raad van Chris
telijke Kerken (I.C.C.C.) wordt
uiteengezet waarom dit blad wei
gert samen te werken met de
Gereformeerde Oecumenische
Synode. Deze synode van gere
formeerde kerken, van verschil
lende landen komt in augustus
bijeen in Grand Rapids. Het blad
van dr. Mclntire be-schuldigt deze
synode er van geen duidelijke
lijn te trekken tussen de aange
sloten kerken en de Wereldraad
van Kerken.
In het artikel wordt in de eerste
plaats bezwaar gemaakt tegen de naam
„synode." Dat woord geeft de indruk
dat het hier gaat om het hoogste hof
van een kerk. Er zijn volgens het blad
leden die streven naar één internationa^
ie Gereformeerde Kerk.
In de tweede plaats schrijft het blad
dat deze synode een oecumenische actie
is die de verschillende gereformeerde
kerken bijeen wil brengen. „De synode
is langzaam op gang gekomen en heeft
weinig bereikt, en hij heeft zich niet ge
worpen op activiteiten die een halt wil
len toeroepen aan oecumenische bewe
gingen als de Wereldraad van Kerken."
Niet-afgescheiden
Het grootste bezwaar tegen de Gere
formeerde Oecumenische Synode komt
in het derde punt van het artikel. Deze
synode heeft kerken als Hd aanvaard,
die ook zijn aangesloten bij de Wereld
raad van Kerken. Hij weigert een „af
gescheiden positie" in te nemen en de
zijde te kiezen van de Internationale
Raad van Christelijke Kerken. „Om de
ze reden kunnen w>J ons er niet bij
aansluiten of aanbevelen dat waarlijk
gereformeerde en christelijke kerken
zich er mee verenigen." Het blad
een wijziging aan te brengen hebben
gefaald.'/
In de i.Christian Beacon" wordt er dan
verder op gewezen dat er een eigen or
ganisatie is gesticht die zich wel stelt
achter het standpunt van de I.C.C.C.,
namelijk de Word Presbyterian As-
Oproep
Het artikel besluit: „Het is ons ern
stig gebed dat deze kwestie duidelijk ge-
douw aer Kern. afgescheiden positie innemen ten be
de reinheid van de kerk
bouw der kerk.
De kerk bewijst de wereld een grote
dienst als de Woordbediening voorop
blijft staan als bediening der verzoe
ning. waarin de gehele Christus dient
gepredikt te worden en de betekenis van
het Kruis naar alle zijden moet belicht
worden. Het Woord Gods moet gestal
te krijgen in het leven van vandaag. De
bijbel kent geen incognito van de chris
ten in de wereld, die louter dienend te
genover de naaste staat zonder het getui
genis van het evangelie. Het komt de
wereld ten goede wanneer alle nadruk
vandaag valt op een met nauwkeurig
heid behartigde zielzorg. Verschraling
van het geestelijk leven in de gemeen
te gaat ten koste van een levende re
latie met de wereld.
In de avondvergadering hield de ex-
hoofdvlootpredikant ds. J. H. Sillevis
Smitt een interessante causerie, waarin
hij zijn ervaringen vertelde als predi
kant in Laren en Semarang; als vloot-
predikant en als voorzitter van het Ne
derlands Bijbelgenootschap. In allerlei
situaties is de kracht van het Woord
Gods enorm groot, zoals met treffende
voorbeelden werd aangetoond.
de reinheid van het evangelie. De Ge
reformeerde Oecumenische Synode is
een dergelijk lichaam niet en wil dat niet
zijn."
De „Christian Beacon" is een uitgave
van de „20th Century Reformation
Hour", de radiouitzending van dr. Car]
denken valt dat de bijbel nooit „goe-J
dig" is maar zelfs het evangelie-bren-j
gen met strengheid kan gepaard gaan,
waarbij sprake is van schuld en tekort,
ongeloof en camouflage en uit-zijn-ver-
band-halerij. Bepaalde tegenwerpingen
were men niet af, maar late men tot hun
recht komen. Vragen moeten functione
ren als handwijzers naar het centrum.
Wie er van overtuigd is dat het gaat
om het verhaal van God met de mens
moet niet denken dat hij er met een
enkel gesprek af-komt. Want het is een
enorme moeilijkheid om over te scha
kelen van „algemene voorstellingen"
tot het verhaal van God met deze we
reld. Goede catechese is hier levens
noodzakelijk!
Verstaanbaar en verantwoord kunnen
we alleen spreken wanneer onze bood
schap voortkomt uit de gehele mens.
Anders verliest ons woord zijn geloof
waardigheid. Het handelen en zijn der
gemeente vormt de klankbodem voor
het Woord Gods. Dat ook nu nog in ons
leven vlees wil worden.
Dit leven met God en met die mens
naast-ons brengt ons in de positie van
het tussen-schakel zijn tussen God en
wereld. Daarom kunnen wij er alleen
over spreken als we naar beide kanten
verankerd zijn.
Nadat in de verdere avonduren dis
cussiegroepen verschillende vragen had
den geformuleerd werden deze donder
dagmorgen door een forum, voorgezeten
door prof. Bakker, doorgesproken. De
middag werd nuttig besteed met het
ledigen van de vragenbus. waarna ds.
Lange van Deventer in de kapel
Mevr. Van Dijk mee
naar Celebes
Nu het vaststaat dat de hervormde
predikant, ds. D. J. van Dijk, voorma
lig predikant te St. Annaland binnenkort
naar Celebes vertrekt, zou ook graag
zijn vrouw meewillen.
Daar hiervoor echter het geld ont
breekt, wil men in de vorige standplaat
sen van de predikant te weten Nieuwer-
kerk aan de IJssel en St. Annaland gel
den bijeenbrengen, teneinde het moge
lijk te maken dat mevrouw Van Dijk
haar man kan vergezellen. De actie
loopt zaterdag 8 juni af.
Na hevig aartlringen van Britse zij
de zou president Kennedy hebben be
sloten, aan het einde van deze maand
tijdens zijn Europese reis een gesprek
te hebben met minister president Ha-
old Macmillan. Verwacht wordt dat dit
nieuws een der eerstkomende dagen of
ficieel zal
u«Jen.
Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht. Dit zijn de woor
den waarmee Petrus zijn toespraak besluit, opgetekend in
Handelingen 2:40. Laat u behouden. De Heilige Geest moet
op die morgen wel krachtig hebben gewerkt: ongeveer drie
duizend mensen lieten zich dopen.
Drieduizend mensen, die in een ondeelbaar ogenblik hun eigen
ellendig leven helder voor ogen zagen. Die in een flits al het
verkeerde in hun denken en in hun handelingen ontdekten.
Mensenrijk en arm, die het ineens wisten: zo kan het niet
langer. Die de strohalm grepen, die hen kon redden.
Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht. Zij wendden zich
af van hun oude leven, dat zo bekoorlijk scheen, maar dat in
wezen niets anders was dan een schijnleven, wat een leven
zonder God toch is. Zij wendden zich af van de duisternis en
richtten hun blik op het licht.
Laat u behouden. Vandaag de dag nog heeft deze smeekbede
van Petrus niets aan waarde ingeboet. Het is de smeekbede
van de mens, die de heerlijkheid Gods heeft gezien en daar'
anderen van deelachtig wil maken. Die weet en uit erva-i
ring dat niet de wereld de verlossing kan brengen, maar"?1
Hij, Die daar troont in de hoge. En die daarom met het oude*.(
leven heeft gebroken en zich helemaal heeft gegeven aan de^
Zaligmaker, Die ook hij gekruisigd had, wetende, dat ook,
hem eens het eeuwige leven zou wachten. Laat u behouden®af
uit dit verkeerde geslacht. f"
KI
Vil
Paus Johannes XXIII rust sinds
gisteravond 7 uur in de crypte
van de St. Pieter. Waarschijnlijk
echter niet voor altijd, want in
zijn testament heeft hij de wens
uitgesproken dat hij uiteindelijk
zijn laatste rustplaats zal vinden
in de Sint Jan van Lateranen. Het
lichaam van paus Johannes is
bijgezet recht tegenover dat van
paus Pius XII. Voor de laatste
plechtigheid van de bijzetting
werd het lichaam eerst nog naar
Nog eenmaal kon gisteren het
stoffelijk overschot van paus
Johannes gefotografeerd wor
den. juist voor het in de drie
kisten verzegeld werd en bijge
zet in de crypte onder de
Sint Pieter.
het plein voor de St. Pieter ge-*ee
dragen, opdat de menigte noge i
een laatste blik kon werpen opeci
wat misschien wel de populairsteest
paus van eeuwen was.
Meer dan een miljoen mensen heb-sn
ben in de afgelopen twee dagen langs jjjd
de baar gedefileerd. En nog was de lan-re&
St. Pieter gesloten werden. Meer danF*1
32 uur had de processie geduurd langs'in
de baar en nog stonden er honderddui-aar
zenden buiten. j
Er volgde na het sluiten van de deu-1®.
ren een ongewone plechtigheid op ver-Shs
zoek van de overledene zelf. Nog eenluli
maal werd zijn stoffelijk overschot uit>g
J" u—Jde opeen-jng
D(
de basiliek gedragen
gepakte menigte getoond. Velen konden
hun tranen niet bedwingen.
Om zer uur hadden de dragers dejg j
baar weer in de St. Pieter geplaatst, sth«
in het midden van het priesterkoor. ege
In een grote kring stelden de geeste-e\g
lijken zich er om heen op en in con
centrische cirkels de diplomaten die
waren uitgenodigd om de plechtigheid*
bij te wonen. Onder de genodigden be-
vonden zich ook de twee Russisch-or-
thodoxe waarnemers, die de eerster,
zitting van hét concilie hebben bijge-r1
woond en namens patriarch Alexis de
begrafenis kwamen bijwonen.
Di
Testament irin
Eer de kist gesloten werd (er zijn erippi
drie die in elkaar passen) werd het ,,ro-(
gito" gelezen, het perkamenten stuk dat[
de belangrijkste daden van de overle-K
dene bevat. Het' was voorzien van del r
handtekening van Masella, die de kerk"*-
tijdelijk bestuurd, evenals na de dood
van paus Pius XII. Vervolgens werd heli
„eulogium"- gelezen, een document dat l
herinnerde aan zijn toewijding voor de
zaak der christelijke eenheid. Dit was fo
in zoverre ongebruikelijk dat er in op-..,
gemerkt werd dat paus Johannes in ge-,
lijke mate hield van rooms-katholieken
als van niet-rooms-katholieken. hl"
Ook werd tijdens de plechtigheid nogl«
het testament van paus Johannes voor-Ie t
gelezen. Daarin schreef paus Johannes: -
..Mocht het plan dat ik zelf voorgesteld,
en aangemoedigd heb om van het pa-*n
leis van Lateranen de definitieve zetel aar
van het Romeinse vicariaat te maken fiier
tnt goed einde worden gebracht... R
moeten worden.
Bijgezet
Sociologisch
Instituut Convent
van de grond
"LJET Sociologische Instituut van het
11 Convent der christelijk-sociale or
ganisaties heeft de periode der kin
derziekten thans achter de rug, zo
blijkt uit het verslag van de werk
zaamheden van het instituut in de
jaren 1960-1962. Er werd een korps
van ruim honderd ervaren enquê
teurs met ca. zestig reserve-enquê
teurs opgebouwd, het verwerken van
massale enquêtes werd op moderne
leest geschoeid cn diverse onderzoek
methoden werden beproefd, zodat
thans een modern research-apparaat
ter beschikking staat van de bij het
convent aangesloten organisaties en
de afzonderlijke werknemersbonden.
In de verslagperiode kon een aantal
belangrijke, sterk sociaal-psychologisch
gerichte onderzoekingen worden afge
sloten, waarvan het doel was een beter
inzicht te verkrijgen in de structuur van
de verhouding leiding-leden binnen
:n aantal christelijke vakorganisaties.
Het instituut werd ook meer betrokken
bij de werkzaamheden van de C.B.T.B.,
waartoe de snelle ontwikkeling van de
agrarisch-sociale •■oorlichting veel heeft
bijgedragen. Voorts werden de contac
ten met de protestants-christelijke onder
wijsorganisaties verdiept en verbreed.
Hieruit vloeide o.m. een serie opdrach-
n voor schoolplanning voort.
Gehoopt wordt dat het in de toe
komst ook mogelijk zal blijken te zijn
aan de afzonderlijke leden van het Ver-
bpnd van prot.-christelijke werkgevers
adviezen te geven op bedrijfs-sociolo-
gisch en bedrijfsorganisatorisch gebied
en dat een bijdrage kan worden gele
verd, waarvan nu reeds de noodzaak ge
constateerd kan worden in de C.B.T.B.
het V.P.C.W.
een voorwoord verklaart de voor
zitter van het instituut de heer C. J.
van Mastrigt, het te betreuren, dat de
Chr. Middenstandsbond van de diensten
van het S.I. tot dusver vrijwel geen ge
bruik heeft gemaakt.
Het ziet er naar uit dat niet alle 82
kardinalen aan het conclaaf ter verkie
zing van een nieuwe paus zullen deel
nemen. Kardinaal Mindszenty. die nu
reeds meer dan zes jaar in de Ameri
kaanse legatie te Boedapest verblijft,
heeft kennelijk besloten in ballingschap
te blijven en niet deel te nemen aan het
conclaaf te Rome.
Van betrouwbare iooms-katholieke zij
de werd vernomen dat de kardinaal
vastbesloten scheen het voor onbepaal
de tijd uit te houden, waarschijnlijk ten
minste tot na de verkiezing van "cle
nieuwe paus.
Wij geloven dat 'Ie kardinaal heeft be
sloten, om zijn zelf verkozen ballingschap
voort te zetten in plaats "an van de hem
geboden gelegenheid gebruik te maken
om zijn vrijheid terug te winnen, omdat
hij -
rijpd
Er zijn geruchten als zot de kardt-;
naai aan uitzonderlijk hoge bloeddrukI
lijden. De Amerikaanse legatie
dapest heeft over de toestand
kardinaal niets willen meedelen
Dat paleis is tot het begin van dit
jaar een museum geweest. Paus Johan- L
nes heeft toen opdracht gegeven de ten- L
toongestelde werken over te brengen?
naar het Vaticaanse museum, zodat een f-
begin gemaakt kon worden met de ver- |c
bouwing. jj
Nadat de menigte de St. Pieter had
verlaten werd het lichaam van de paus
bijgezet in de crypte. Zelfs de meeste
kardinalen werden bij deze laatste han-'J
deling geweerd. Slechts een 25-tal men- 1
sen keken toe. De drie bejaarde broers j
van de paus waren niet aanwezig. Zij I
waren reeds naar hun geboortedorp te
ruggekeerd. De zuster van de paus was
wel aanwezig.
Vatikaanse munten
en postzegels
i D.e k,ar>di??len van de rooms katholle- il
ke kerk hebben vandaag tijdens een bij- a
eenkomst in het apostolische paleis be
sloten om postzegels, munten en me- t
dailies uit te geven ter herinnering aan t
het huidige interregnum in het Vatikaan..
De uitgifte van postzegels, munten en s
medailles in de periode tussen de dood
van een paus en de verkiezing van zijn f
opvolger is normaal, maar niet ver- f
plicht.
Munten en postzegel^ uit het pausdom
van paus Johannes zijn nog geldig. t
Vatikaanse munten zijn even groot als
de Italiaanse en zij worden in Italië 1
als betaalmiddel geaccepteerd.
Documentaire over
concilie
Binnenkort zal in Amsterdam. Den fi
Haag en Rotterdam in vertoning wo. den I
gebracht een documentaire film in kleu-
ren over het Vaticaans concilie 1962. het i
concilie dat paus Johannes als een van
zijn belangrijkste taken heeft beschouwd.
Importeur: Zeva (Holland
