PROBLEEM-GASTEN
'mihiht;»;»
Een kanttekening
officier Van Baren
CNV heeft nu derde
vakantie-oord
BtïiS
Een woord voor vandaag
Europese hulpactie voor
Frans-Algerijns Joden
Ongekende
extra veiligheid
ZATERDAG 1 JUNI 1963
IN WELKE RICHTING?
Onderscheiding voor vakbondsman
Van Baren noemde de heer Roolvink,
dat hij vele arbeiders heeft behoed voor
verproletarisering in deze zin dat zij
alleen nog maar de stoffelijke dingen
zouden naleven. Hij gaf ze steeds
te verstaan, dat er ook nog andere,
tere dingen zijn om voor te leven.
De staatssecretaris zei het als
gemis van deze tijd te voelen, dat
zo sterk zijn in het aanwijzen van zv
ke plekken, dat er voor dankbaarheid
voor tal van verworvenheden (in verge
lijking met de volkeren achter het
„ijzeren- en het bamboegordijn" bij
voorbeeld) nauwelijks meer plaats
schijnt te zijn.
,EEN BEETJE WAAR"
rende 44 jaren
de vakbeweging beweging,
heeft gedaan (waarvan de laatste 17 ja
ren als voorzitter van de C.B.C,) bleek
niet alleen uit de woorden van staats
secretaris Roolvink, maar ook uit die
van anderen. Onder degenen, die hem
toespraken, bevond zich bijvoorbeeld de
tweede voorzitter van het C.N.V., de
heer A. Borstlap. Hij noemde de heer
Van Baren een lager op groot wild in
de tuin der vakbeweging. Vele wilde
beesten, die tot deze tuin wisten door
DE fracties hebben dinsdag hun schriftelijke examenopgaven gemaakt en
hun leiders deden inmiddels bij prof. Romme mondeling. Alvorens
bekend wordt wie er is gezakt, zullen er wellicht bij een andere examinator
nog wel wat herexamens volgen.
De verwarring onder de examinandi is groot; wanneer zij aan elkaar vragen:
„Wat heb Jij uit commerciële televisie?" of: „Hoe heb jij belastingen of I -*
afbouw sociale verzekeringen beantwoord?" blijkt er nogal wat verschil in1 I i-C I 11 0111 OTkJ/M IOI/1 17*011
de oplossingen te zijn. Maar daarom behoeven zij nog niet fout te zijn; V>4lldlll Cl J_ uLllCll.1 V Cl li.
beslissend ls, of zij met elkaar in overeenstemming zijn te brengen.
Met name belangrijk zijn de vragen onder het hoofd: in welke richting
koersen wij verder met het sociaal-economisch beleid?
In dit verband komt dan al direct de vraag naar voren wat voorrang dient
te hebben; gemeenschappelijke (overheids-)voorzieningen of particuliere
bestedingen. Collectieve voorzieningen, hebben de socialisten heel duidelijk
In de verkiezingsstrijd gesteld. Deze keuze is, aldus partijvoorzitter Suurhoff,
karakterbepalend voor de Partij van de Arbeid in deze tijd. Hij schreef dit
als voorwoord in de studie van de Wiardi Beekman-stichting „Om de kwaliteit
van het bestaan". In dit geschhrift wordt betoogd dat ten behoeve van zaken
als woningbouw, onderwijs, gezondheidszorg, wegenbouw en aanleg van
sportvelden e.d. de overheidsinvesteringen sneller moeten toenemen dan het
nationale inkomen. Dit kan volgens de socialisten door een ordenend pro
gram van ingrijpen in particuliere investeringen en door een offer aan
particuliere consumptie.
Nu, na de verkiezingen, zitten de socialisten er een beetje mee. „De regerings
partijen voelen zich in de nek gekeken", stelde de heer Den Uyl vóór 15 mei
nogal triomfantelijk vast. Thans lijkt het er meer op, dat dit van de
P.v.d.A. kan worden gezegd. „Om de kwaliteit van het bestaan" is van ver
schillende kanten gekraakt zo zelfs dat Het Vrije Volk dezer dagen partij
genoot Tinbergen inderdaad een econoom van wereldbetekenis te
hulp riep om op de „voze kritiek" een „gezaghebbend antwoord" te geven.
Hoe het ook zij, of er een ernstige rekenfout is gemaakt of niet, het ziet
er niet naar uit, dat de andere partijen de koers van de P.v.d.A. willen volgen.
De V.V.D. wil precies de andere kant uit; bet totaal der overheidsuitgaven
«al niet méér moeten stijgen dan het nationaal inkomen, maar juist minder.
Alleen dan is een reële verlaging van de belastingdruk mogelijk. Bevordering
van eigen bezit prevaleert bij de liberalen boven collectieve voorzieningen,
omdat zij alle nadruk laten vallen op de persoonlijke verantwoordelijkheid
en het particuliere initiatief.
Bij de confessionele partijen vindt de laatste gedachte wel weerklank, zij
het dat zij principieel anders wordt gefundeerd. Het is dan ook niet verwon
derlijk dat waarnemers de politieke balans nog steeds eerder zien doorslaan
naar de V.V.D. dan naar de P.v.d.A. De christen-democratische partijen heb
ben «ich voor een deel ontwikkeld tot centrumpartijen, die collectiverlng
vrezen, maar er tegelijk oog voor hebben dat de kleine man z'n vrijheid en
verantwoordelijkheid niet beleven kan als de overheid niet tamelijk ver
In het economisch leven ingrijpt.
Intussen staat een ding vast: bij het afwegen van de vele wensen en belangen
zal men zich bewust moeten zijn dat de economische ruimte beperkt is.
Minister De Pous heeft het met een eenvoudig sommetje geïllustreerd. Aan
genomen mag worden dat het nationaal inkomen de eerstkomende jaren
jaarlijks met vier procent, dat is met 1800 miljoen, zal toenemen. Laat
men de drie grote bestedingscategorieën elk met vier procent stijgen de
middenweg tussen P.v.d.A. en V.V.D. dan is er voor de particuliere con
sumptie extra beschikbaar ongeveer 1000 miljoen, voor particuliere invi
teringen 300 miljoen en voor extra uitgaven door het rijk en de lagere
publiekrechtelijke lichamen 500 miljoen. Een half miljard toeneming
bij gelijkblijvende belastingdruk mag een aardig bedrag lijken, het is
verteerd. Onderwijs, verkeer en defensie hebben de laatste jaren jaarlijks
al ongeveer 300 miljoen meer gevraagd.
Men kan gemakkelijk praten over verhoging van landbouwsubsidies en meer
geld voor cultuurtechnische werken, over de grote bedragen, die nodig zijn
voor verlenging van de leerplicht en de verbetering van het wetenschappelijk
onderwijs, over de achterstand in de bouw van gymnastieklokalen e.d. en
over de aanleg van een groenstrook in de randstad Holland, over krotoprui
ming en stadssanering feit is, en nu citeren we minister De Pous, dat
de werkelijke vrije marge voor extra overheidsvoorzieningen duidelijke
grenzen heeft.
Hetzelfde geldt voor de consumptieve bestedingen. Willen we in het binnen
land prijsstijgingen voorkomen en onze concurrentiepositie t.o.v. het buiten
land niet in gevaar brengen, dan zullen we de loonkostenstijging nauwlettend
in het oog moeten houden. De beschikbare ruimte zal zeer zorgvuldig
moeten worden verdeeld.
Uitgavenbeleid en belastingbeleid, loon- en prijspolitiek zijn daarom zo
belangrijk omdat zij passen in het geheel van de conjunctuurbeheersing.
In de economische toestand beleven we een periode van aarzeling. De vraag
is, of de lichte ontspanning zich zal voortzetten. Zo ja, dan zal 1964 mogelijk
evenals 1952 en 1958 een recessief karakter dragen. Maar het is niet uitge
sloten dat de recessiefase eenvoudig wordt overgeslagen. Het conjunctuur
beleid zal in beide gevallen uiteraard verschillend zijn.
Het verdere verloop van dit jaar zal ons meer licht over de ontwikkeling
geven, maar in elk geval zal het nieuwe kabinet zo heeft prof. Zijlstra
opgemerkt vrijwel direct de positie moeten bepalen. Aan het conjunctuur
beleid zullen zeer hoge eisen worden gesteld. Daarom is het goed dat het
kabinet zorgvuldig wordt geformeerd. En wat de financieel-economische
sector betreft: daarvoor hebben we mannen nodig als Zijlstra en De Pous.
„Oprecht vriend
van arbeiders"
(Van onze sociaal-economische
redactie)
Met een indringende, prin
cipieel gefundeerde toespraak,
die men in dit geval met recht
Dok een goede, uit drie delen be
staande preek rou kunnen noe
men, heeft de heer C. van Baren
jr. gistermiddag in Den Haag
afscheid genomen als voorzitter
van de Christelijke Bedrijfsgroe
pen Centrale. Dit gebeurde in een
door de verenigingsraad belegde
bijeenkomst in het Parkhotel, dat
de heer Van Baren als Ridder
binnentrad en waaruit hij als
Officier weer tevoorschijn kwam
Een uniek gebeuren, maar het
ging dan ook om een uniek per
soon.
Het was de demissionaire staats
secretaris van sociale zaken en volks
gezondheid, de heer B. Roolvink, die
mededeling deed van het besluit van
Koningin Juliana, om de oudste be
stuurder, die de christelijke vakbe
weging tot en met gisteren in dienst
had, bij bevordering te benoemen tot
Officier in de Orde van Oranje Nas
sau. Dit is een hoge uitzondering,
want volgens de protocollaire regels
kan een bondsbestuurder „slechts"
Ridder worden en dat was de heer
Van Baren al.
REËLE IDEALIST
..Hieruit blijkt wel de grote waarde-
die zelf (mede uit eigen ervaring) met
graagte dc verdiensten van de heer Van
Baren in grote lijnen schilderde. Hij
noemde hem een oprecht vriend van de
arbeiders, uit wier milieu hij voort
kwam en waarmee hij zich altijd nauw
verwant is blijven voelen. Zijn hele le
ven heeft hij besteed aan hun belangen
behartiging. Daarbij was Van Baren,
aldus de staatssecretaris, een reële
idealist, die nooit geschuwd heeft
zeggen waar het op stond, ook al klonk
het soms niet zo prettig. Hij toonde
zich een man, die er zich ernstig van
bewust was, dat het geen zin heeft de
arbeiders met fraaie leuzen voor zich
te winnen, doch dat men het verst komt
met oprechtheid en nuchter voorhouden
de mogelijkheden.
grote verdienste van de heer
Een i
(Advertentie)
VAKANTIEREIZEN
per autocar of per trein door geheel Europa;
uitstekende maaltijdverzorging, geen lunch
pakketten; desgewenst hotelkamers met
eigen bad en toilet; matige prijzen. Vraagt
programma 1963.ReisMf eau Groenevelcj,
Botersloot 52, Rotterdam tel.112535
Beroepingsxverk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Scherpenzeel (Gld.)
<toez>: P. J. Bos. te Sprang.
Bedankt voor Leerbroek: J. C. Ter
louw. te Lage Vuursche; voor Zeven
huizen (Gr.): J. G. Huetink, te Mid-
GEREF. KERKEN
Beroepen te Wilnis: J. D. de Vries, te
Aardenburg; te O. en W. 3Souburg: (vac.
P. A. Bohlmeijer): J. J. Lamme, te
Balkbrug-Aver eest.
Beroepbaar: E. Boswijk, Nassaukade
98 II. te Amsterdam, m. i. v. 15 juni.
Aangenomen naar Grouw-Irnsum: F.
Strikwerda. kand te Sneek.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Papendrecht: N. Brands-
ma, te Nieuw-Amsterdam.
Aangenomen naar Den Helder: D
Coppoolse. te Hengelo.
GEREF. GEMEENTEN IN
NEDERLAND
Beroepen t. Opheusden: M. van Beek,
kand. te Ederveen.
De landelijke
rzltter t
hel Chris- acht bungalowsets. Binnen enkele jaren
tel Ijk Nationaal Vakverbond in Neder-1 zal opnieuw een uitbreiding plaats heb-
land. dc heer C. J. van Mastrlgt heeft ben. wederom door het bouwen var.
vrijdag in Oostkapellc het derde va- bungalowsets, waardoor de topcapaci-
kantieoord van het C.N.V. ..Bos en teit van 290 bedden wordt bereikt.
Duin" officieel geopend. Dit geschiedde Ten aanzien van de vrije zaterdag
merkte dc heer Van Mastrlgt in zi.in
De heer van Mastrigt verrichtte de
officiële opening door het hijsen van de
CNV vlag aan het begin van het com
plex. Voordien vond in de recreatiezaal
waarin de
op de relatie
r vakantiebeste
ding. Weliswaar is vakantiebesteding
voor het C.N.V. geen primaire task,
maar het is toch een zaak om voldoen-
de aandacht aan te besteden.
Vorig jaar bij aankoop bedroeg de
capaciteit van ,.Bos en Duin", een
voormalig pension. 140 bedden. -ned:o
juli zal deze capaciteit opgevoerd zijn
tot 190 bedden, door het bouwen van
tussen vakbeweging
en niet verbrand
PIGMADERM
Tube 2.95-Flacon7.50en2 95
zijn toehoorders voorts op het hart bond
de christelijke vakbeweging waarlijk
principieel te houden, opdat de geeste
lijke achtergronden niet terwille van
louter stoffelijke dingen teloor gaan.
„Willen wij vat op de jongeren en op
het denken van de arbeidende mens
houden en krijgen, dan moet de vakbe
weging een bron van geestkracht, vai
principiële verbeeldingskracht zijn"
Daarbij is tevens de zelfkritiek vai
groot belang. De vakbeweging mag nim
mer kritiek beschouwen als een soort
majesteitsschennis.
der christelijke vakbeweging. Zij mag
nimmer instrument van overheid of po
litieke krachten worden, want dan legt
de vakbeweging de bijl aan de wortel
van haar eigen bestaan.
Zo heeft de Chr, Bedrijfsgroepen Cen
trale haar voorzitter „uitgeluid". Om
ringd met ontelbare uitingen van waar
dering in woorden en fraaie cadeaus.
„En toen de Pinksterdag aanbrak, waren allen tezamen bij
een." Met deze ivoorden begint het Pinkster verhaal, de
geschiedenis van de komst van de Heilige Geest in deze
wereld. Op deze dag zorgt God ervoor, dat de mannen en de
vrouwen, die straks met de Boodschap van heil en redding
zullen uitzwermen tot de einden der aarde, bij elkaar zijn. Hij
zal hun nu de Trooster zenden, de Geest der waarheid, Die
hun verstand zal verlichten en hen de leugen van de waar
heid zal doen onderscheiden. Wie niet wenst, dat deze Geest
bezit neemt van zijn gehele bestaan, zal met de vraag naar
wat waarheid is altijd overhoop liggen. De Geest, Die in alle
waarheid leidt, laat de mens nooit in het onzekere, omdat
Hij als het ware de representant is van Christus, Die van
Zichzelf kon getuigen, dat Hij is dé waarheid. Misschien
vinden sommigen, dat. het verschrikkelijk zelfgenoegzaam
klinkt, dat het werkelijke kennen van de waarheid alleen
maar mogelijk is door de Heilige Geest. Dan wordt vergeten,
dat in het gehele leven de waarheid staat tegenover de leugen,
dat een halve waarheid een grote leugen kan zijn en dat de
duivel alleen maar kan leven van de leugen. Is dit, zo kan
de vraag luiden, het Evangelie van Pinksteren? Op deze dag
komt de Geest woning maken in het hart van de mensen.
Hij wijst hen zonder ophouden op Christus, Die is de Weg,
de Waarheid en het Leven.
markante figuur uit de chrlstelij
den en daden" soms veel gesproken
geschreven Is. Gezegd kan worden dat
dit met mensen, die er niet tegenop
zien van de platgetreden paden af te
wijken, indien zij dit nodig achten, al
tijd het geval is. Zo'n man nu was ook
de heer Van Baren, wiens jeugdideaal
was predikant te worden, maar die zich
wierp in de voorste linies van het le
gioen der vakbeweging.
Overigens heeft de heer Van Baren
ingen m de vorm van
makkelijke compromissen.
!.d., werden neergeschoten, waar-
zo zei de heer Borstlap, hij na
tuurlijk ook wel eens mis schoot....
De heer J. Schotman, aan wie de
heer Van Baren in deze bijeenkomst de
voorzittershamer overdroeg, zei dat de
scheidende bestuurder een geheel eigen
stempel op d» organisatie heeft gezet,
mede door zijn markante persoonlijk
heid, die „volgens sommigen" bij tijd
en wijle gepaard ging met een zekere
mate van hardheid (zonder de opzet
iemand te verwonden) en met dictato-
neigingen. „Eerlijk gezegd, Coen,
dit wel een beetje waar, maar
het respect voor jouw optreden heeft
het achteraf toch altijd gewonnen", al
dus de nieuwe voorzitter, die de heer
Van Baren een oorkonde aanbood, waar
in mededeling wordt gedaan van diens
benoeming tot ere-voorzitter.
GEEN DEKKING ZOEKEN
zijn jeugdliefde niet helemaal in de
steekgelaten, want hij ontving een
preekconsent en stond meermalen op de
kansel. Het spreekt wel vanzelf, dat de
ze geestelijke achtergrond ook (en
laliK^H
Vierde rabbijnenconferentie
(Van een onzer medewerkers)
Sinds het akkoord van Evian
tussen Frankrijk en Algerije,
waarbij Algerije de inmiddels
gekregen onafhankelijkheid werd
toegezegd, hebben de Joden aan
wie in dit Mohammedaanse land
weinig goeds was voorspeld het
land verlaten en zich in Frank
rijk, welks nationaliteit zij dragen
gevestigd. In korte tijd kreeg de
Joodse gemeenschap van Frank
rijk er 100.000 zielen bij.
Deze Joden leven in Frankrijk vooi
het grootste deel in armoedige omstan
digheden. Niet alleen in materiële zir
maar ook in geestelijk opzicht. Hoe
wel van rabbinale zijde in Frankrijk
gepoogd is de desintegratie van de Al
gerijnse Joden tegen te houden, was dc
taak te groot. De uit Algerije naar
Frankrijk meegekomen rabbijnen heb
ben zich daarom tot de Europese Rab
bijnenconferentie om bijstand gewend.
Deze conferentie, die dezer dagen te
Bazel voor de vierde maal bijeenkwam
is in feite uitgegroeid tot het belang
rijkste orgaan van het orthodoxe Joden
dom in Europa, dat zonder lidmaat
schap alle rabbijnen verenigt. De Euro
pese rabbijnenconferentie kwam vooi
het eerst in 1957 te Amsterdam bijeen.
Zij vergadert met tientallen Europese
rabbijnen ieder oneven jaar, terwijl de
lopende zaken tussentijds worden behan
deld door een tien leden tellend uitvoe
rend orgaan, waarin ook een Neder
landse opperrabbijn zitting heeft.
Op initiatief van opperrabbijn A.
Schuster van Amsterdam kwam inder-
Het Opperrabbinaat van Nederland,
waarin alle Nederlandse opperrabbij
nen zijn vertegenwoordigd, dient een
eenstemmig advies uit te brengen al
eer de desbetreffende opperrabbijn tot
het opnemen in het Jodendom van da
kandidaat-proseliet kan overgaan.
Aan de vierde Europese rabbijnen
conferentie werd van Nederlandse zij
de deelgenomen door opperrabbijn A.
Schuster uit Amsterdam, opperrabbijn
S. A. Rodrigues Pereira van het Por
tugees-Israëlitisch Kerkgenootschap,
opperrabbijn L. Vorst uit Rotterdam en
rabbijn M. Just uit Amsterdam. De
heer Schuster die met de zakelijke lei
ding van het congres was belast maak
te tevens deel uit van het presidium:
opperrabbijn Pereira zat een der zit
tingen voor.
In een resolutie heeft het rabbijnen
congres zijn ontstemming tot uitdruk
king gebracht tegen de methoden die
zending- en missieposten in Israël toe
passen om het christendom ingang te
doen vinden. In het bijzonder werd ge
laakt. dat deze posten gebruikmaken
van de materiële noodtoestand van som
mige gezinnen en de kinderen, voor
wendend sociaal werk te doen, in chris
telijke zin beïnvloeden. Reeds tiental
len jaren wordt het als weinig verhef
fend beschouwd dat deze posten niet
voor hun bedoelingen openlijk wensen
uit te komen. Het doet het vertrouwen
niet toenemen.
rla „_.J_ j- UCC1U U1CIII, IC SCVCU UllUlCUlgl ZIJ Up
Het1 afscheidV*n rft+eren tijd d.e eerste Europese rabbijnencon- deze wijze de sabbat. Het Joodse volk
resolutie werd voorts kritiek
geuit op de Israëlische luchtvaartmaat
schappij El Al, omdat zij op sabbat
vluchten onderneemt en haar kantoren
in verschillende landen openhoudt.
Waar Israël als Joodse staat het voor
beeld dient te geven ontheiligt zij op
„Heel mijn leven
de C B.C. en daarvoor ben ik God dank
baar", zo sprak de heer Van Baren in
ïjn afscheidstoespraak en hij gaf (hoe
kon het anders) de talrijke aanwezigen
enige qverdenkenswaardige gedachten
mee met betrekking tot de toekomstige
taak der vakbeweging.
Als gevolg van het al ingewikkelder
worden der vraagstukken krijgt de vak
beweging steeds meer behoefte aan in
tellectuele, wetenschappelijk gevormde
bestuurders, doch hierin schuilt
groot
gekomen. Het afscheid van gisteren
(dat op 12 juni nog gevolgd wordt door
een receptie) houdt niet in, dat de heer
Van Baren „het nu welletjes" vindt. In
tegendeel. zijn hand zal ongetwijfeld
nog veel vinden om te doen. De vele
functies, die hem thans nog resten, ge
tuigen daarvan. Zo is hij o.m. voorzit
ter van de Willem de Zwijgerstichting,
bestuurslid van de Vereniging Neder
lands Fabrikaat en lid van de Zuiderzee
raad.
Kerkdiensten voor
„mensen onderweg"
In Huis ter Heide beginnen met ir
gang van aanstaande zondag weer d
kerkdiensten „voor hen die onderweg
zijn", Mensen die er op zomerse zonda
gen op uit trekken kunnen vanaf die dag
elke zondag om 9 uur 's morgens een
korte kerkdienst bijwonen, waar predi
kanten uit de hervormde, gereformeerde,
Jremonstrant-
Of het een feestdag is of een werk
dag, de koffie smaakt altijd feeste
lijk. Hoe dat komt? Het geheim
van gezellige huisvrouwen: een
schepje Buisman op een zetsel ver
ity ot het aroma.
HOE U UW KOFFIE OOK ZET,
MET BUISMAN SMAAKT ZE
BETER.(OOKPOEDERKOFFlE)
toespraak op, dat zijns Inziens
toekomst nog een verkorting var
werkweek noodzakelijk zal blijken.
Vele sprekers voerden hierna het
woord, onder wie de burgemeester van
Oostkapelle, de heer F. G. Sprenger,
en de voorzitter van de Nederlandse
Christelijke Beambtenbond. de heer A
Niemant8verdriet. die een bedrag van
1000 aanbood voor verdere inrichting.
Het C.N.V. bood een radio-pick up oom-
Prof. van der Meer
overleden
In Amsterdam is op 68-jarige leef
tijd overleden prof. dr. P. van dei
Meer. buitengewoon hoogleraar aan d<
Universiteit van Amsterdam ln de ge
schiedenis en archeologie van het Na
bije Oosten, het Assyrisch-Babylonisch.
het Sumerisch. Hethietisch en aanver
wante voor-Aziatische talen.
Ds. J. H. Donner ridder
orde Oranje-Nassau
Ds. J. H. Donner, gereformeerd pre
dikant te Broek op Langendijk. is bij
Koninklijk Besluit benoemd tot ridder in
de orde van Oranje Nassau.
Ds. Donner. in 1893 geboren, staat
sinds 1927 in Broek op Langendijk. Daar
voor diende hij de kerk te Molenaars
graaf-Brandwijk.
Meer salaris voor
Rijksbrandweer
De regering heeft besloten tot een sa-
larlsverbetering van het Rijksbrand-
weerpersoneel ën de onderstaande nieu
we bezoldigingsmaxlma (exclusief AOW-
en huurcompensatiea). vastgesteld. Tus
sen haakjes staat de huidige bezoldi
ging.
Adspirant-brandwacht: ƒ472,- (ƒ442.-);
brandwacht tweede klasse: 526,-
467,-); brandwacht eerste klasse:
580,- (ƒ544,-); hoofd-brandwacht
652,- 574.-); onderbrandmeester:
724,- 655,-); brandmeester: 838,-
714,-).
In verband met de lange duur der
besprekingen zal. teneinde het perso
neel geen financieel nadeel te laten on
dervinden. over het tijdvak van 1 januari
1962 tot de inwerkingtreding van de
nieuwe bezoldiging een uitkering ineens
worden verleend.
nl. dat de bestuurders te lutherse, doopsgezinde
de arbeiders af komen te staan, se kerken voorgaan,
niet meer één van en één met hen zijn De diensten worden gehouden
en tenslotte achter hen dekking zoeken, wit kerkje van de hervormde gemeente
„De. toekomst van de vakbeweging aan de Rijksstraatweg naar Amersfoort, gaande op landelijk gebied reeds jaren
hangt af van wat de leden er inbren-1 Borden maken de voorbijkomende auto- geleden een dergelijke beslissing geno
gen", aldus de heer Van Baren, die|mobilisten op deze diensten attent. 'men.
de protestantse en rooms-katholieke we-
een grotere eenheid streven
Joodse zijde de barrières die
de grenzen oproepen dienden te verdwij
nen. opdat een grote eenheid in het
rabbinale beleid in de verschillende
landen kan worden bereikt. Dat doel
wordt steeds meer verwezenlijkt.
De rabbijnenconferentie behandelt ln
Europees verband alle kwesties die
zich binnen de ruim een miljoen zielen
tellende Joodse gemeenschapoen In
West- en Midden-Europa voordoen. In
Europees verband zal dan ook een gro
te actie worden ondernomen ter re
ligieuze ondersteuning van de in Frank
rijk verblijvende Algerijnse Joden.
Proselieten
Ook zal worden nagegaan of het vast
stellen van gedragsregels voor het aan
nemen van proselieten, welke opneming
uiteraard met inachtneming van de
eisen die de Joodse codex stelt, thans
berust bij de desbetreffende opperrab
bijn die autonoom is, niet door eer
centraal Europees orgaan kan geschie
den. In Nederland heeft men dienann-
wordt opgeroepen nu de vijfdaagse
werkweek in Europa meer gemeengoed
is geworden de sabbat in acht te ne-
Ontheiliging
Joodse dagscholen in Europa t
opgericht. Daartoe zal een fonds
worden gesticht. Ook zal gepoogd wor
den in Europa een eenheid van on-
derwijsrichtlijnen samen te stellen. Een
onderzoek zal daartoe worden ingesteld.
Ter vergemakkelijking van eikaars uit
gaven zal een catalogus worden uitge
geven waarin alle na de oorlog ver
schenen Joodse boeken vermeld staan.
Het rabbijnencongres hoorde onder
ieer een referaat aan van de heer I.
J. Untermann, opperrabbijn van Tel
Aviv, die kandidaat is gesteld voor het
opperrabbinaat van Israël. Hij gaf als
zijn mening dat het orthodoxe Joden
dom zich niet langer dient te isoleren,
daar dit tal van minder traditioneel in-
gestelden aanhangers doet worden van
het Joodse liberalisme. De orthodoxie
dient zich ook met dezen te verstaan,
opdat zij zich van de waarden van het
orthodoxe Jodendom bewust worden.
In het Nederlands Israëlitisch Kerkge
nootschap zijn reeds sedert het begin
van de negentiende eeuw zowel meer
I vrijdenkenden als orthodoxen verenigd.
met VREDESTEIN
Grip rubber
Ongeëvenaarde
anti-slip en duurzaamheid
voor uw auto
Ons toch al rommelige gezin heeft er een func
tie bijgekregen: die van asiel. De buren zijn met
vacantie en de buurkinderen hebben hun mena
gerie bij ons uitbesteed. De oude poppenwagen
die dienst deed als verhuiskar, moest verschillen
de keren heen en weer. maar tenslotte hadden
we dan toch alles en iedereen. Een hok met twee
marmotten, een poes. een parkietenechtpaar en
een aquarium. Opgeteld bij onze eigen fauna heb
ik het gevoel, dat we ondertussen aan een stal
knecht toe zijn. Ik geloof niet dat ik me zorg be
hoef te maken om de parkieten of de poes. Hun
levensgewoonten en verlangens zijn mij niet
vreemd. En de marmotten eten zo intens tevre
den hun aardappelschillen en slablaadjes, dat ze
me niet snobistisch of veeleisend lijken. Maar
als ik naar de dom kijkende en traag bewegende
vissen kijk vrees ik het ergste. Ik houd niet van
vissen, ze zijn me te apatisch. Laatst las ik er
gens, dat er evenwicht moet bestaan tussen wa
ter en waterplanten. Maar als ik kijk naar de
groene geheimzinnige watermassa kan ik in
evenwicht niet geloven. De kwijnende goudvissen
zelf kennelijk ook niet, zij bewegen zich zielto
gend voort.
Het burengezin bestaat uit pa, ma en drie to
taal van elkaar verschillende dochters. Maar de
één mag dan een haaibaai, de andere een engel
tje met bruin-fluwelen ogen zijn en de jongste een
klein clowntje, zij hebben èèn ding gemeen: een
die-e bwwodering voor mijn oudste zoon. Tot
nog toe heeft hij zich deze adoratie nogal laco
niek laten welgevallen. Per slot, als je tien bent,
wind je je over meisjes nog niet zo op dat het
nachtrusten kost.
Daarom bracht ik het niet met onze beesten-lo
gees in verband toen onze adonis nogal bleek en
pierig werd. Ik zocht het meer in de repetitie
koorts die door de school woedt.
Maar op een avond, toen we samen de marmot
ten verzorgden, zei hij gemelijk: ..Voor mijn
part gaan die snert-beesten maar dood".
1/
en
Zijn woorden verbaasden me bijzonder, want
hij was bij hun komst zo enthousiast geweest, dat
hij ze met hok en al op zijn slaapkamer wilde
hebben. Mijn verbazing groeide nog meer toen
hij vervolgde: 't Kan me eigenlijk niet schelen,
wie er dood gaat, als maar niet de hele zioiJc blijft
leven".
„Moet je je eens voorstellen wat een verdrie
tige thuiskomst een sterfgeval voor de meisjes-
hiernaast zou betekenen".
m't Zou voor mij toch gemakkelijker zijn" ora
kelde hij verder.
„Nou zeg', preekte ik „als je te vervelend bent
om een handje mee uit te steken, zeg dat dan,
maar zit die weerloze beesten niet dood te wen
sen".
Mijn opmerking negerend vroeg hij: „Wist jij
meteen dat je met vader wilde trouwen, toen je
hem vroeger voor de eerste keer zag?"
„Nee., eh.. nee" zei ik. denkend aan mijn ge-
aarzel tussen de vele pukkel-pubers van toen.
„Maar wat heeft dat er mee te maken?"
„Nou, toen Wilma de marmotten bracht, hé,
toen zei ze: als je goed voor ze zorgt, zal ik met
je trouwen. Als de vissen blijven leven wil Ger-
dien hetzelfde en Juul zei ook al zoiets toen ze
de parkieten kwam brengen. Ik kan toch niet
met alledrie trouwen en ik weet echt niet wie ik
kiezen moet, hoor. En nou dacht ik, hé, als de
vissen dood gaan of de marmotten, dan hoef ik
nog maar uit twee te kiezen. Dat is toch altijd
gemakkelijker".
Als je tien bent heeft een moeder nog wel eens
een wijsheidje achter de hand, waardoor de we
reld ineens weer fijn wordt en je opgewekt de
provincie Zeeland kunt gaan leren.
Maar, o wee, straks als hij twintig is, zal hij
het zelf moeten uitplussen. Tegen die tijd zal hij
wel weten, dat sterfte onder de huisdieren geen
maatstaf is bij de huwelijkskeus. Ik maak me
nog maar geen zorgen, zijn vader heeft tenslotte
ook iemand gevonden, die kip noch kraai bezat
al zeggen boze tongen, dat ze soms een kat
is, waar de honden geen brood van lusten.
Mink van Rijsdijh,
