Het gezicht
Blad
BENT V OOK
ZO N MAN
0pen briel
WIL OOK WAT...
m
Kerrie-eieren
Verborgen
verleiders
ZATERDAG 11 MEI 196S
Internationale week der schoonheid
Wat z\jn wü, Nederlandse vrouwen, toch goed op de hoogte, hoe we
huis en haard schoon kunnen houden! We weten er zelfs allemaal nog
extra handigheidjes bjj te bedenken, die je op geen huishoudschool
leert, onze eigen Tip-parade, die wekelijks in deze kolommen mee-
marcheert, is er een sprekend voorbeeld van. Niets dan goeds overi
gens daarvan! Maar weten we ook hoe we ons huidje moeten ver
zorgen op de meest doeltreffende manier? Ik kan me niet aan de indruk
onttrekken, dat de Nederlandse vrouw (en ik wil daar mezelf graag bjj
insluiten) zeer gesteld is op glanzende meubelen en een opgeruimd huis,
maar met een grote boog om een glanzende huid en een opgeruimd
uiterlijk heenloopt. Is schoonheids verzorging een luxe?
Het gezicht wil ook wat, dat be
amen we als het om verpakking
of versiering gaat. maar dat ge
zicht van ons wil ook wat, na
melijk goede verzorging en voe
ding op zijn tijd. Soms gaan we
zelf wat experimenteren, kopen
een tube crème, wat poeder, een
lipstick en het resultaat is na
venant, wie in de gelegenheid is
om haar medezusters te observe
ren ziet het dagelijks: ongewenste
gevolgen, een clownesk uiterlijk,
of te dikke poederlaag. De Alge
mene Nederlandse Bond van
Schoonheidsspecialisten vierde de
ze week (van vijf tot elf mei)
de Internationale Week der
Schoonheid, een primeur voor Ne
derland, die onder auspiciën van
het Comité International d'Esthé-
tique et de Cosmétologie (Gides-
co) gelijktijdig in veertien landen
georganiseerd werd. Deze week
werd bij de Anbos aangesloten
schoonheidssalons een gratis ad
vies over de huid gegeven, dan
wel een cadeaubon verstrekt die
recht gaf op een behandeling met
een korting van 25 pet. Mis
schien op deze zaterdagmiddag
nog een idee op de valreep voor
Moederdag?
Wat precies
Wat gebeurt er nu precies in
zo'n salon, zult u zich nieuwsgie
rig afvragen. Wij wisten het eer
lijk ook niet, totdat de Anbos ons
een behandeling aanbood, louter
om u voor te lichten. Schoon
heidsverzorging ligt namelijk in
de persoonlijke sfeer, zoals u ook
Artistieke
schoorsteen
decoratie
Wie is er nog niet klaar
met de schoonmaak? Voor
haar is er een aardig nieuw
tje op hehangselgebied. Wer
den de laatste jaren de
schoorstenen beplakt met een
bonte Picasso-rol, en gaven
de ouderen onder ons warm
te aan de schoorsteen door
een worteldoek", er is nu
fresco-print. Een extra
lange rol vrij neutraal be
hang, waarmee iedere schoor
steen beplakt kan worden,
althans wat de lengte betreft.
Het bijzondere is dat slechts
éénmaal in meerkleuren
druk een voorstelling op
groot fonnaat werd aange
bracht, die in het midden van
de schoorsteen wordt geplakt.
De foto vertelt er alles van.
Er is keuze uit zeven ver
schillende voorstellingen, wie
zijn hart heeft verpand aan
schepen, kan er in terecht,
maar ook de liefhebbers van
vogels en landschappen
komen aan hun trek. Dit
nieuwtje is te koop met
een handleiding van het zelf
plakken bu uw behanger
en het kost u 12,75 per rol.
een tandarts of huisarts bezoekt,
strikt privé. Met huidverzorging
timmer je niet aan de weg, en
toch wil men ons, vrouwen, cos-
metica-minded maken, twee din
gen die elkaar niet verdragen.
Zo nieuw is trouwens de schoon
heidsbehandeling voor de gewone
man nog niet: in 1880 gingen bij
voorbeeld alleen personen van
koninklijken bloede en uit de hof
kringen naar de kapper, terwijl
in 1963 tachtig miljoen gulden in
ons land aan cosmetica worden
uitgegeven, een bedrag van zo'n
twintig gulden per gezin. Er is
dus al iets aan het veranderen.
Het is heerlijk, als je altijd an
deren aan het verzorgen bent,
thuis of in een beroep, nu zélf
eens heerlijk alle aandacht en
verzorging te krijgen. Onze salon
was een gesloten huis, een een
mans-bediening, strikt privé dus.
Na de ontvangst verzoekt men u,
de hals te ontbloten (trekt dus
iets tweedeligs aan) want ook die
spieren krijgen een intensieve be
handeling en zijn
belangrijk voor de
gelaatsspieren en
•uitdrukking, even
als de bovenarmen. -
U vlijt zich neer
op een tandarts
stoel met de schoe
nen uit, en dan
wordt het voeten
eind omhoog ge
bracht, heerlijk
met de onderdanen
omhoog begint u
zich al te ontspan
nen.
Vervolgens wordt
u in de dekens ge
pakt als een baby.
Met argusogen
wordt de huid van
uw gezicht beke
ken, soms wordt de
constructie zelfs
bezien door de
loupe: lach er niet
om. want het is
noodzakelijk, de
huid kan verkeerd
op een preparaat
reageren. Het is
dan ook voor de
schoonheidsspecia
liste een examen
opgaaf, die diagno
se van de huid.
Hierna besluit ze,
welk middel er
speciaal voor u no
dig is. Het gezicht
wordt schoonge-
poetst, met een
middel dat geschikt
is voor uw soort huid of die nu
vet, droog of gevoelig is.
Nerveuze Huid
Ooit gehoord van een nerveuze
huid? Het is een vakterm! Ver
volgens krijgt u warme compres-
sen, hiervan openen zich de po
riën terwijl u in verrukkelijk
nietsdoen herinnerd wordt aan
uw kleuterperiode, waarbij moe
der al mopperend met een voch
tige washand over uw smoezelige
toet poetste, althans zo ging het
mij. Die open poriën zijn ook al
zo belangrijk, ze kunnen gastvrij
het vocht en de voedingsstoffen
opnemen in de huid, die u straks
worden toegediend. Hebt u mis
schien een miniscuul snorretje, of
wat ondeugende haren op de kin?
Uw wenkbrauwen iets te fors of
ongeregeld?
Schoonheidsfoutjes, die nu ver
dwijnen, dank zij de harsbehan
deling. Een warme nattige brij
wordt op de euvelen gespreid, die
substantie wordt aldra hard. Met
een flinke ruk (au, het lijkt nét
een pleister die er af moet)
wordt het hars verwijderd, di
rect voelt u de vingertoppen van
uw privékamenierster drukken
op de gevoelige plek: ze houden
het bloed uit de bloedvaten terug
en zo wordt irritatie vermeden.
Weg hars, weg overtollig haar.
Voor het harsen zal u een apar
te rekening worden aangeboden,
het epileren van wenkbrauwen is
soms service, soms wordt het
extra in rekening gebracht. Ozon,
dat pittige luchtje wat u ruikt na
een onweersbui, levert u de
schoonheidsspecialiste ook in de
vorm van een vapozone.
Het is een apparaat, dat voch
tige lucht uitsproeit op uw ge-
Ontsierend
haar op
de kin
Hei pincet
weet er
raad op:
epileren.
anders komen er barstjes in het
masker" en even later: „Keurig
gedragen, er zit geen barst in!"
Nu volgde de laatste schoonmaak
waarbij de huid goed ontvet werd
en de hals gemasseerd, de hals
die met zijn verraderlijke rim
pels de leeftijd van de vrouw ver
raadt. Voor dat ontvetten heeft
iedere salon zijn eigen methode,
met washandjes, compresdoeken
sponsjes etc.
Wie?
Beweeglijke vingertoppen mas
seren de gelaatsspieren en
brengen voederende bestand
delen in.
W/ÊÊ
-. i'
HET RECEPT VAN JUSTINE
Voor 2 personen: 4 eieren, 150 g rijst, zout en peper naar
smaak. 3 eetlepels gewelde rozijnen, het sap van citroen, 2
in dikke plakken gesneden bananen, 50 g boter, afgestreken
eetlepel kerriepoeder, 1 gesnipperde ui, 1 kruidnagel, 1 klein
laurierblad, 1 mespunt gemengde kruiden, 1 afgestreken eet
lepel bloem en als vocht 2 dl melk, of half yoghurt half room.
Kook de eieren de laatste 10 minuten hard, spoel ze even koud
af en pel ze. Bedek de rijst met 1 platte handhoog water, laat
aan de kook komen en in een toegedekte pan op een lage hit-
tebron in 17 minuten gaarworden. Bruineer de boter in een pan
netje, fruit de uiesnippers goudbruin en doe er dan bü: hef
kerriepoeder, kruidnagel, laurierblad, gemengde kruiden, de uit
gelekte rozijnen met zout en peper naar smaak. Roer en meng
er de bloem doorheen. Leng aan met het gekozen vocht. Laat
deze smeuïge saus 10 minuten in de gesloten pan zachtjes koken.
Maak af met het citroensap.
Deponeer de gekookte rijst in een warme schotel, leg de eieren
erop en bedek met een beetje van de saus. Geef de rest er
apart bij, evenals de gebakken bananen.
Met uw eigen gezicht, alleen wat
jonger, naar huis, na de
opknapbeurt.
zicht, en u krijgt het advies, diep
in te ademen. Dit goedje is des
infecterend en goed voor iedere
huid, mits het verstandig wordt
gebruikt. U bent al zo ver, ont
spannen dat u met gesloten ogen
luistert naar het geluid van het
apparaat, dat zoemt als uw elec-
trische koffiemolen en prettig
aandoende vochtige lucht in uw
gezicht staat te blazen, tien mi
nuten lang. Voorzichtigjes breng
ik te berde, dat ik wel eens
poriën uitknijp, maar glimlachend
verzekert de specialiste: „Dat
had ik al gezien aan de litteken
tjes; foei, niet meer doen hoor!
Er zijn trouwens preparaten te
gen puistjes of acné in de han
del. Ze zijn niet zo duur als u
denkt."
Massage
Met haar beweeglijke vinger
toppen, waaraan het een of an
dere vette spul zit, masseert ze
de spieren van uw gelaat, rolt
erover, duwt en knijpt zachtjes,
voelt dat u nog niet voldoende ont
spannen bent. Ook de spieren van
schouders, armen en rug krijgen
een beurt, en ze vertelt van de
„schoonmoederknobbel", die zich
in de nek bevindt. Nooit geweten
dat ik zo'n ding rijk was; trou
wens, mijn neus bleek een rug
„Door het indringende karakter
van de TV reklame wordt de ver
leiding voor veel mensen om
zich allerlei dingen aan te schaf
fen die zij niet zo nodig hebben
en daarmede het gevaar voor
overbestedlng wel bijzonder
groot", zo lezen we in de Consu
mentengids, het orgaan van de
Nederlandse Consumenten bond,
van april.
De Bond zag zich graag ver
tegenwoordigd in de programma
raad van de commerciële zender,
en wenst daarnaast gratis gele
genheid om haar stem te laten
horen, om zodoende op eventuele
gevaren te wijzen en reclame
boodschappen te bespreken, niet
in de vorm van critiek op be
paalde advertenties, maar door
het bespreken van het algemene
karakter van veel reclame, zo
dat de consument zich enigszins
kan wapenen tegen „verborgen
verleiders". U hebt al wel begre
pen. dat de bond tégen reclame
in de TV is en zo die komt, haar
zegje ook wil zeggen, in het be
lang van de Nederlandse huis
houdbeurzen.
te hebben: „Uw neusrug ben ik
vergeten met epileren". Als de
huid voldoende vette en voedende
bestanddelen heeft opgenomen
volgt het masker. Afhankelijk van
het huidtype zijn er allerlei ver
schillende maskers, te veel om op
te noemen. Fabriekspreparaten,
maar ook yoghurt en „schoon-
heidsklei" worden ervoor ge
bruikt. Uw redaktie rook een
sterke kamferlucht en dat klopte,
want zij kreeg een kamfermasker
opgesmeerd, de ogen werden be
dekt met compressen en konden
nu niet meer geopend worden.
Een kwartiertje, waarbij we al-
lee'n werden gelaten, en een strak
gevoel kregen van het hard wor
dende masker. „Niet praten
hoor," waarschuwde de specia
liste toen ze weer binnenkwam,
Wie bezoekt de schoonheidssa
lon? Werkende vrouwen en huis
vrouwen uit alle lagen van de be
volking, aldus onze zegsvrouwe,
terwijl ze zich opmaakt voor de
make-up, de finishing touch van-
haar werk. „Modern maar", be
sluit ze. Wat make-up mode anno
1963 is? Geen rouge, wel zachte
kleuren van lipstick, en ook oog
schaduw is up to date.
Een donkere basiscrème en
daarover wat lichte poeder.
„Gaan de poriën niet dicht?" in
formeren we bezorgd. „De dag
crème beschermt de huid voor
binnendringend poeder en vuil",
en vertelt u dat vooral aan uw
lezeressen: in ons klimaat is
dagcrème altijd vereist als een
bescherming voor de huid, zeker
als er coupe rose (kleine rode
adertjes) is. De poeder is niet
schadelijk, mits iedere avond een
reinigingsbeurt wordt toegepast,
een beetje zelfdiscipline is hier
wel op zijn plaats, nooit overslaan
die laatste reinigingsbeurt voor
het slapen gaan, ook de huid moet
rust hebben Voorzichtig pen
seelt ze de contouren van de lip
pen, bekijkt het meesterstuk van
een afstandje, lippen wrijven, af-
happen in oen tissue, wat mascara
op de wimpers (een kriebelig ge
voel hoor maar het -at keurig,
dat moet gezegd) en wat ogen-
schaduw want dat is nu eenmaal
mode. De stoel werd omhoog ge
wipt, nieuwsgierig bekeek ik m'n
spiegelbeeld: tien jaar jonger, wat
vreemde maar wel verzorgde
ogen. Het commentaar thuis viel
mee: „Mam, wat ben je een ijdel
tuit", en „wat een mooi gezicht",
daar konden we het wel meedoen.
Wat u zo'n schoonmaakbeurt gaat
kosten? Acht gulden voor de mas
sage, twee gulden voor de vapo
zone en eenvijftig voor de hars
behandeling. En de belofte wordt
u geschonken, jong te blijven.
Mocht u op oudere leeftijd toch
nog wat rimpels ontdekken, dan
is er een nieuwigheidje uit Parijs:
een elastiekje dat vanachter om
het haar geklemd wordt naast de
slapen en zo de kraaiepootjes
wegtrekt: u draagt het als u uit
gaat: het heet anti-rides en kost
tien gulden. Een beetje een strak
gevoel lijkt me, maar, dat wist
uw grootmoeder al die papillotten
draaide: wie mooi wil zijn, moet
pijn lijden.
Na het stookseizoen zint u,
die het kolenscheppen niet
direkt tot uw liefste bezighe
den rekent, misschien op een
manier om dit huishoudelijk
karweitje wat te vergemak
kelijken. De heer J. van der
Mey uit Katwijk aan de Rijn
heeft dit ook gedaan en hij
heeft er inderdaad wat op
gevonden. Hij had het geluk
nu ja, gelukeen
nieuw kolenhok te moeten
maken, maar zijn idee is
ook in een bestaand kolen
hok we toe te passen als u
er tenminste enig werk voor
over hebt.
Laten we echter uitgaan van
een nieuw hok. De maten kunt
u het beste zelf bepalen en zijn
soms afhankelijk van de plaats
waar het geval moet komen.
De normale platte bodem ver-
vangt u en dat is het truc
je door een enigszins ronde
schuinaflopende bodem. Met
de spanen van een ton gaat dit
uitstekend, verzekert u de heer
Van der Mey. De laagste kant
van de bodem moet zodanig
hoog zijn, dat de kolenkit in
schuine stand voor de opening
gezet kan worden. De tekening
vertelt er trouwens al heel wat
over. Vlak onder die opening
komt een smal balkje, dat ook
een beetje is uitgehold om de
„mond' van de kit er op te
kunnen laten rusten. In de
opening bevestigt u een stukje
precies in de opening zit, een
beetje is samengeknepen en zo
als trechter dienst kan doen.
Een leeg conservenblikje is er
b.v. prima voor.
Om kolen in uw kitje te krij
gen legt u de monding van de
kit op de uitholling van het
balkje, u trekt het luikje een
klein eindje omhoog, schuift
gelijktijdig de kit onder de
trechter en de kolen glijden er
gelijk in. Dat niet alleen ko
len scheppende huisheren,
maar zeker ook dito huisvrou-
blik.
de kant, die
4C+tei»uvor
UslkC. IMDffi
vam o« eoiqckt
&teuw pulnfc
ivmipbin iets
uithollen
6NIM0IC «ONOiwq -HCrcoPS6>e.vfiV*«.l»;
Jslcmmbn; ook of au vactzcttcm
.en zo n vrouwc
De tips zijn de laatste tijd
een beetje in de verdrukking
geraakt en dat gaan we van
daag een beetje goed maken
door er weer eens een heel stel
mee te nemen. De eerste be
treft:
Voordelige opknapbeurt.
Wie niet wil gaan behangen en
verven een te omvangrijk kar
wei vindt, kan dit jaar een
middenweg bewandelen, zoals
mevrouw Braanker uit Den
Haag dit deed. Zij nam een
paar eetlepels plastic-kalk, en
deed daar, na aanmaken, wa
ter bij tot zij ongeveer een
halve emmer vloeistof had.
Met de wiitkast behandelde zij
met deze oplossing, die er nu
weer fris uitzien.
Geen getob. Wie en het
is niet te hopen eens een
pols kneust of breekt, zal maar
lastig de mantel of jas kunnen
aantrekken. Mejuffrouw N. de
Ruiter uit Rijswijk adviseert
deze ongeluksvogels de onder
ste naad van de mantel open te
tornen en er, zolang men last
heeft van de pols. een ritsslui
ting in te zetten.
Mode. De laatste tijd dra
gen heel wat heren een pochet
van dezelfde stof als de strop
das. Daar het nog al wat fi
nanciële bezwaren met zich
mee brengt, schrijft mejuf
frouw R. de Vos uit Baren-
drecht, de oude stropdassen
voor nieuwe-met-zo'n-lapje-er-
bij te vervangen, verzon zij
wat anders. Van het smalle
„^^örouwke", óprak hij,
„vrouwke l'yn"
„Zeg mij hoe staat mij die kedelljn?" Och ja, ook voor de man
geldt de wet van goede smaak op het gebied van de mode en
misschien staat uw gade voor u met een stropdas op een sport
hemd of een stropdas met nopjes op een geruit of gestreept over
hemd. Uw antwoord zal dan wel niet zijn zoals „vrouwke van de
boer uit Zwitserland": „ge hebt een lijf gelük een koe", maar het is
wel zaak, een beetje de kleinigheidjes In het oog te houden wil hij
het predlcaat „correct gekleed man" verwerven.
Marie-Claire, een Frans
maandblad, geeft nog meer van
die overtredinkjes: agenda,
kam, ballpoint die uit borstzakje
piepen: zeer slordig. Sokken in
strandsandalen, dat past niet,
vindt Marie-Claire, en bij het
donkere pak behoren beslist
fineerd elegant is ook uit den bo
ze: duidelijk oververzorgd is nu
ook weer niet je hèt. Gekleurde
vesten moet manlief achterwe
ge laten, alsook schoenen van
gekleurd peau de suède
echter voor de kleur bruin
wordt een uitzondering gemaakt.
geen lichte sokken, sportschoe- Toen ging hij voor zijti vrouw-
nen met brede uitstekende zolen ke staan, Laberdi laberda laber-
of te lichte stropdas. Te geraf- donia.
a.*#*#*#*# *a*a*a*a*a*a*a*a*a*a*a*a*#*#*-a-*#*#*#* a a
A LS er één ding is dat de mens
steeds achtervolgt in zijn
leven, dan is dat wel zijn tekort.
Je dóet de dingen wel, maar
je doet ze niet goed. Of je doet
ze goed, o ja, maar het kon be
ter. Of je laat iets juist waar
je had kunnen doèn. Of je weet
niet eens hoe je iets moet aan
pakken. Of het tekort nu groot
of klein is, het is er. Het is ook
eigenlijk niet te meten met klein
of groot, want dan zou je naar
gelang kunnen aanvullen. Maar
nee, het is geen suiker die je
bijkoopt het is iets dat bij je
hoort. Mens-zijn is tekort schie
ten. Als ik dat nu eens eenvou
dig kon uitleggen. Dan had ik
hier drie brieven beantwoord.
WANT het zün niet de meest
zorgeloze» onder ons die zich
steeds zien tekortschieten.
Nee, het zijn de mensen die
graag iets voor een ander doen,
en meer: die graag iets voor een
ander zijn.
Zij beginnen meestal met een
ideaal te stellen waaraan zij
aiet reiken. Daarom doen zij des
te meer hun best. En zo, staande
naast hun geestelijke schoenen,
niet ziende wie zij mógen zijn
maar altijd bezig met wat zij
menen te móeten zijn, constate
ren zij een tekort.
Even een voorbeeld. Het minst
ingrijpende voorbeeld. Een jonge
vrouw geeft enkele lessen aan een
school. Zij ontmoet hierdoor jon
ge meisjes van een leeftijd die zij
nergens anders heeft leren ken
nen. Dat kan. Als je 35 bent met
zussen en broers van 28 tot 33,
dan hebben je getrouwde fami
lieleden kleine kinderen, maar
de jeugd die men met de naam
pubers aanduidt, komt via de fa
milie je niet dagelijks onder de
ogen. Geen wonder dat dcor het
onverwachte lesgeven - een
eindje van je eigenlijke baan van
daan deze groep je fascineert
en dat je in die groep boeiende
contacten maakt.
Nu komen er een paar meisjes
je wat nader: ze brengen je een
bezoekje, ze „bomen" met je,
ze schrijven je een brief, ja, ze
raadplegen je over hun toekomst.
Daar hoort praten over omgang
met jongens bij een gesprek
dat ze vast en zeker thuis niet
voeren en daar hoort hun me
ning over de kerk en kerkmen
sen bij. Je staat versteld als je
merkt hoe een meisje nog nooit
met haar ouders over ook maar
iets gesproken heeft en dat
„kerk" voor haar iets is waar
in zij 's zondags tweemaal moet
zitten (luisteren) en waarvan zij
zegt dat zij dót in ieder geval
gauw zal afdanken als zij op eigen
benen staat.
EN ZO, als vanzelfsprekend, be
gin je eigen rijkdom, eigen 'n-
nerlijke verworvenheden uit tt
delen. Probeer je duidelijk te ma
ken Wat „kerk" voor jou is, om
nu maar één ding te noemen. En
al pratend en luisterend, want
luisteren doe je het meest, word
je bang: ben je niet bezig eens
anders tekort aan te vullen?
Treed je niet te opzettelijk in de
plaats van de moeder? Moet je
dit kind niet terugwijzen naar
haar ouders? Schiet je juist door
je open huis en open hart niet
schandelijk tekort? En dan: zelfs
als je moogt doen wat je doet:
is er niet een jammerlijk tekort
bij jezelf? Wat moet je wel, wat
niet zeggen?
Daarop zou ik dit willen antwoor
den: je moet jezelf zijn. Dat
wil zeggen: je mag een mens
zijn, met on-af gedrag, met ge
dachten die nog geen conclusie
vonden. Je mag best tegen die
kinderen zeggen dat je het zelf
dikwijls niet weet. Daar zijn ze
toch al lang achtergekomen. Je
mag ook in de plaats van de
moeder treden als de moeder
zoveel naliet te doen. Als jij het
niet doet, doet een ander het.
Je stoot niemand van een troon
als er voor die iemand nergens
van een troon sprake is. Bo
vendien: je functie blijft altijd
een andere. Moeder-zijn is niet
een zaak van veel praten, en zo
van alles en nog wat met je
kinderen aansnijden. Het kón, en
het is mooi als het bestaat tus
sen ouders en kinderen: open
heid en gesprek, maar waar ge
dachten zich vermenigvuldigen,
blijft er dientengevolge ook weer
veel ongezegd: wij moeten onze
kinderen ook durven laten zwij
gen.
MOEDER-ZIJN is echter genuan
ceerder dan alleen maar
praten.
T IEFDE is oneindig veel fijner
k-1 samengesteld dan wat er aan
uitingen van liefde blijkt. Een
moeder kan lui zijn, geprikkeld,
driftig, snel met een tik om de
oren, en toch is zij de moeder
van haar kind en het kind
weet het. Jongelui kunnen heer
lijk bomen bij anderen, zich uit
spreken zoals thuis nooit zou
gaan maar thuis zijn vader
en moeder. Binnen de ruimte
van liefde bestaan de vreemdste
tegenstrijdigheden. Maar om dit
met mij mee te kunnen denken,
moet mijn briefschrijfster van
haar ideaal-gedachte aangaande
liefde af. Binnen de ruimte van
huwelijk en gezin kan schier al
les mogelijk zijn: een vrouw
kan van een man houden die
drinkt. Begrijp tne goed: zij
houdt niet van hem op het mo-
mènt, maar er zijn zoveel mo
menten: er zijn momenten van
wonderlijke ontferming, er is zo
veel als het bewegen van een
ooglid nodig om een stroom van
herinnering en vertedering te
ontketenen: of zoVeel. zo wéi
nig kun je beter zeggen.
Zo kun je een kind hebben
dat je niet begrijpt. Maar het
blijft toch je kind. Zo kun je
een vader, een moeder hebben
die je niet duidelijk maken waar
uit nun christen-zijn mag be
staan; misschien weten zij het
zelf niet, misschien is dat twee
keer naar de kerk wel alles,
terwijl je schreeuwt om bewust
wording maar het blijven
toch je ouders. En die juffrouw
bij wie je zo fijn uitpraat, blijft
wie ze is. ALS ze dan ook maar
is die ze is: ziohzelf. Geef je
zelf weg, zonder gepieker, spon
taan. Natuurlijk is het dan on
af. Natuurlijk vraagt alles om
meer. Heel ons bestaan, als we
er eens aan beginnen en ge
lukkig. je begint er aan roept
om volmaking.
Er is een briefvriendin die me
schrijft dat zij dacht dat zij er
was. beiden 60 jaar geworden,
haar man en zij, en zeer geluk
kig met elkaar. Geen wanklank,
geheel op elkaar ingesteld.
Maar zie, de man moest een
operatie ondergaan, en opnieuw
wisten zij: hoe on-af zijn wij.
deze nieuwe situatie moeten wij
nog leren. Zijn we dan nooit
klaar? Is er ooit rust?
Toch. Even goed kijken. Naar
Hem die ons in ons mens-zijn
al verder ziet. Wij zijn prutsers,
ploeteraars, onvolkomen mensen.
Vreugde-dovers. Hij ziet vel
den wit om te oogsten.
De tranen en moeiten van wie
ons lief zijn, kosten ons zorg en
gepieker. Zij kostten Hem bloed.
Wij zeggen van onszelf: daar
sta ik nu met al mijn goede be
doelingen. ook niet veel aan. Hij
zegt: zie hier mijn liefste kin
deren. Een rustgevende gedach
te. Van verrader tot kind. Van
gebrokenheid tot verzoend be
staan. Van onrust tot vrede.
gedeelte van de das werd een
reepje afgeknipt ter grootte
van het pochette-zakje. Nadat
de das was afgewerkt, werd
van het reepje het naadje los
gemaakt, waarna het een
strijkbeurt kreeg en vervolgens
verstevigd met een stukje tail
leband van vier vijf centi
meter aan de achterkant. Eén
naad werd opengelaten en na
omdraaien het nog open naad
je dichtgezoomd. Nog even
persen, het geval met kleine
steekjes in het zakje gezoomd
en de drager was modern,
zonder dat het een cent had
gekost.
Rechte steek. Bij het brei
en van een raglanmodel wil
het wel eens voorkomen, dat
de naad gaat trekken. Daar
heeft u volgens mevrouw A. 't
Lam te Veen geen last meer
van als u de eerste en laatste
steek recht breit.
Verf er uit. Deze periode
is er uitgerekend eentje, waar
in men een verse verfvlek op
de kleding kan krijgen. U kun£
lees ik in de brief van me
vrouw J. M. van der Hoek-
Velthuls, uit Den Haag, die
vlek er uit halen door <met een
nagelborsteltje warm water en
groene zeep er op te smeren.
De verf gaat er gegarandeerd
uit, aangenomen dat u deze
behandeling onmiddellijk toe
past, zodra de vlek er op zit.
Van een shawl. Bij het op
ruimen van de kledingkast
komt men vaak shawls tegen,
die nog goed zijn, maar die
men toch niet ergens onder kan
dragen. Dat overkwam ook
mevrouw J. Kraay-Christiaan-
se uit Alphen aan de Rijn. Het
betrof hier een gezellig gerui
te wollen shawl. Inplaats van
het geval weer in de kast te
leggen, maakte zij er een rok
je voor haar kleindochter van!
Eerst de franje op elkaar ge
legd, toen aan de bovenkant
plooitjes gemaakt op taillewijd
te van de kleindochter, aan de
onderkant kon er nog net een
stukje af voor een boordje aan
de bovenzijde en klaar was het
rokje. Een persbeurt voor de
plooitjes en de jongste van de
familie had er weer een kle
dingstuk bij.
Penseel maken. Uw kinde
ren willen gaan verven en dan
blijkt er voor de een wel en
voor de ander geen penseel te
zijn. Als dan bovendien de win
kels nog dicht zijn kunt u
„huiselijke moeilijkheden"
voorkomen door zelf een pen
seeltje te maken zoals me
vrouw A. L. Looy-Vos uit Delft
dit deed. Uit een kleerborstel
knipte zij één plukje haar, dat
werd verdeeld in een dik en
een dun penseel. Met een elas
tiekje bevestigde zij het aan
een oude penseel of des
noods een potlood (erg strak
er om winden) en de kinderen
konden aan het werk.
Handig bakje. Als u de la
den aan het opruimen bent
moet u eens denken aan die
handige plastic vorken- en
messenbakken, die nog geen
gulden kosten. Mevrouw G. J.
Blocmendaal-van Ingen Sche-
nau uit Winterswijk nam er
ook een paar. Omdat er b.v.
in de toilettafella krulspelden,
veiligheidsspelden, crème,
manchetknopen en noemt u
maar op een goed plaatsje in
kunnen krijgen. Ook in de huis
kamer- en in de keukenla zyn
ze ideaal, omdat al die kleine
spulletjes anders direkt na de
schoonmaak toch weer door el
kaar raken.
'T IS JAMMER. MAAR...
Niet in aanmerking voor
olaatsing komen helaas de in
zendingen van dhr. J. de G. te
Den Haag; dhr. J. A. te Ba-
rendrecht; mevr. J. A. B.-van
E. te Rotterdam; mevr. D. W.
B.-v.d. H. te Gorinchem; de
heer A. J. W. te Rotterdam.
Iedere gepubliceer
de „Bent u ook zo'n
man"-inzending dingt
automatisch mee in de
wedstrijd: „Wfti hon
derd gulden voor uw
vrouw".
Voor iedere tip en elk
doe-het-zelf idee in deze
rubriek ontvangt u een
van onze tipboeken:
„Dat zit zo" of „Tippa-
rade Twee" (naar keu
ze).
