in zonnige
Soestdijk
Kleurig festijn
paleistuin van
Wel terugzien, maar met
belofte voor de toekomst
«Stiw
Zuidmolukkers mórgen
in veilig Nederland
Spaanse delegatie werd
Schiphol afgesmokkeld
Week van de Fotografie:
wedstrijd „Lens en Dier"
Bloemenhulde voor de Koningin
Johan mocht
voorop lopen
3a®
Elf Papoea's
naar Biak
Prinses moest
haar rede
herhalen
Mamaloe fietst
Elfstedentocht
Dronkemansvaart
eindigt met dode
Kort geding tegen
mevrouw Polak
Weer ontvluchting
uit Gronings asiel
7
WOENSDAG 1 MEI 1963
„Het was erg mooi en ik heb alle
koninginnen een hand gegeven!" zei
kleine Johan in zijn Texelse boeren-
pakje. Voor hem was de dag goed.
Om half vijf in de ochtend was hij
gisteren aan boord gegaan, san
met heel die kleurige, fleurige
Texelse folkoregroep, Pinksterbruid
incluis, en het wollige lammetje
Robbedoes, veilig in de armen van
de heer Sok.
Johan mocht voorop lopen, hij was
het eerste boven op het bordes, en
voordat hij zich met zachte drang
naar beneden liet dirigeren, was hij
eerst netjes de prinsessen nog een
handje gaan geven.
Dit was een van clie heel speciale
momenten, die de echte trouwhartige
sfeer geven aan het langzamerhand
vel heel straf georganiseerde bloe-
mendefilé, dat jaar na jaar de directe
felicitatie van het Nederlandse volk
aan zijn jarige Koningin betekent.
Al was er dan een jaar overgeslagen
vanwege de zilveren bruiloftviering in
1962, dinsdagochtend om half acht ston
den ze er alweer, de lange, dikke rijen
Oranjeklanten, groot en klein, jong en
oud, wachtend totdat het „Baarnse hek"
van de paleistuin zou worden vrijge
geven en ze langs de roerloze schild
wacht binnen mochten gaan.
Heel vroeg in de ochtend waren de
meesten al op pad gegaan, in vrolijke
klgdij, zich verheugend op een lange
feestdag, waarvan het „vuurwerk tot
besluit" nog eindeloos ver weg scheen.
Er was onder de waahtenten even ver
bazing, toen om klokslag half elf wel
heel even de glazen deuren achter het
bordes opengingen, maar de koninklijke
familie, anders zo stipt op tijd, niet
versoheen. Er was een oponthoud van
tien minuten, maar toen werd het wach
ten toch beloond: daar was het konink
lijk gezin, compleet.
Koningin Juliana in een zonnig, mais-
geel complet, de Prins in civiel met de
witte anjer, prinses Beatrix in een don
kergrijs voorjaarspakje, prinses Irene in
een donkerblauw en prinses Margriet in
een turkooiskleurig. De jongste prinses
Christina droeg een witte mantel over
een blauwe jurk.
Al was de Koningin heel erg verkou
den, toch lachte zij beminnelijk en bleef
ze vijf kwartier lang het stralend mid
delpunt van het traditionele défilé.
Het begin
Als gewoonlijk begon het défilé met
het aanbieden van de oorkonde, waar
voor nu de Leidsc studenten weer aan
dc beurt waren. Precies om 12 uur in
de nacht was de estafetteploeg vertrok
ken van Leiden naar Soestdijk. Elke
student legde 2 kilometer af en de laat
ste kwam tegen half zeven in de och
tend in Baarn aan. Nu was het de prae-
tes van het Collegium, de heer J. O. L
van Boetselaer, die de jarige Koningin
met een korte gelukwens de officiële
oorkonde aanbood.
Natuurlijk bevonden zich onder het
Collegium goede bekenden van de oud
ste Prinsessen en de begroeting was dus
zeer hartelijk. Met een weelde van kleu
rige lathyrussen in de handen boog H.M.
ten afscheid, maar toen waren de eerste
burgers al voorbijgetrokken.
Direct daarna volgden, langzaam rij
dend, twee bussen vol reumapatiënten,
die met vlaggetjes wuifden naar de ko
ninklijke familie. Ook reden mee twee
liggende patiënten in een Rode Kruis-
ambulanse. Mevrouw E. van Hall-Nijhoff.
ere-presiidente van de vereniging Anti-
Rheuma, en zr. R. M. J. Nuys, bestuurs
lid van de vereniging, boden H.M. bloe
men aan.
Maatregelen
Er waren door de Baarnse politie, die
van 's morgens half zeven af al met 40
man in actie was en versterking kreeg
van de Rijkspolitie in de paleistuin, mas
sa's maatregelen genomen.
Zoveel zelfs, dat het défilé nog rusti
ger en sneller verliep dan andere jaren
Om te beginnen mocht de optocht niet
meer vlak langs het bordes gaan, maar
moest men aan de overkant van de oprij
laan langs de gazonrand lopen, zodat
er minder kans op was dat stouterds
toch zelf hun boeketje op de treden van
het bordes zouden leggen.
Voorts stond er om de meter een po
litieman en zij allen hielden als het
ware een spreekkoor van „doorlopen,
blijft u doorlopen nu!" en aangezien
de ijverige dames de bloemen al hadden
afgepakt eer het bordes in zicht was,
liep iedereen op brave afstand weer min
of meer beduusd voorbij. Men juichte
noch klapte, men schuifelde maar voor-
Lij.
Behalve de initiatiefnemende enke
ling. Dat hele kleine meisje met haar
cranjesteekje op bijvoorbeeld, dat aan
papa's hand dribbelde en, lekker over
het hoofd gezien, haar boeketje verstopt
had. Piep, daar hobbelde ze uit de rij
en naar het bordes: ze wou zélf haar
anemoontjes neerleggen!
Natuurlijk was er al een verbieden
de ordedame bij de hand, maar papa
kwam voor zijn dochtertje open
mevrouw moest het wel toelaten, aan
gezien de puk het luidkeels op een
schreien zette en gehuil beslist niet
in het protocol voorkwam
En die bejaarde dame, die doodkalm
uit de rij wandelde, met een buiging
haar bos bloeiende ribes neerlegde, geen
ordedame in de buurt zag en zonder
aarzelen naar boven stapte. Ze was er
bijna, toen ze vermanend bij de arm
werd gepakt, maar mevrouw schudde
zich vriendelijk los, nam de laatste trede
en stak de hand uit naar de jarige.
Natuurlijk nam de Koningin aller
vriendelijkst de clandestiene gelukwens
in ontvangst, zij drukte de toegestoken
hand en daarha wandelde de oude dame
rustig weer weg en sloot zich keurig
in de rij aan.
Deze echte Nederlanders durfden het
wel aan, maar de Spanjaard, die uit zijn
groep „Spaanse en Italiaanse werkne
mers in Nederland".wegliep met hetzelf
de doel, had van de vermanende orde
dame niet terug en dolf het onderspit.
Met een droevige blik naar boven moest
hij het bordes in de steek laten, nog eer
bij het goed en wel had bereikt.
„Ik dank u"
„Ik dank u, ik dank u wel!" zei ko
ningin Juliana tot de bijna blinde me
vrouw Witteveen, die aan de arm van
haar zoon naar boven mocht gaan
want zij had dat aangevraagd en toe
stemming gekregen. Met beide handen
Er waren verukkelijk geurige
bloemen. De Koningin was ver
tederd van de fijne bloemen
geur.
Maar daarom menen wij het goed en
hartelijk welzeker, want ze hadden
zich weer uren van ongerief getroost, die
rijen die nu tevreden voorbijgingen.
De
5071
Wie had durven hopen, dat, na die
regendag van gisteren, de zon zich 'zo
trouw zou laten zien Want hoe jammer
was het geweest als het allemaal ver
regend was! Die trotse uniformen van
de vele muziekkorpsen, die in de stoet
ineemardheerden en die beelderige pak
jes van de jeugdbands, die telkens weer
zon vrolijke noot in de parade vormden!
Heel dat fleurige vertoon van de drum
band uit Hoorn, de „West Friese boer
tjes", diie. in nationaal kostuum, met
groot en klein present waren!
Een evenement betekende het défilé
vooral voor degenen die zoiets nog niet
eerder hadden gezien: die groep Engelse
industriëlen, die groep Ierse huisvrou
wen, te gast in Baarnse en Soester ge
zinnen („Ach, dat moest men bü ons
ook hebben!"), de formatie Spaanse en
Italiaanse arbeiders, wie het allemaal
veel te tam toeging („Ik zou ze willen
zien dansen en zingen, al die mensen!")
Zon maakte alles exitra blij. Ook de
prachtige folkloristische groep uit Texel,
met de bruidswagen waarop, in schitte
rend witzijden historisch kostuum, de
stralende Pinksterbruid met haar vrien
dinnen troonde. Dat bruidstoilet, meer
De gehele Koninklijke familie
stond gisteren op het bordes,
vriendelijk wuivend naar de tal
rijke belangstellenden.
af en werden enige leiders van de ver-
sdhillende groepen aan H.M. voorgesteld.
Zoals altijd had de Koningin voor ieder
een hartelijk woord en dankte en prees
zij allen, die haar weer zo'n prachtige
ochtend hadden bezorgd.
Vier leerlingen van de verschillende
vormingsinstituten, alle uit Utrecht en
16 jaar oud, boden H.M. een leuke pop-
penkastpop aan en een oorkonde, waarin
werd vermeld dat de werkende jeugd
de jarige Koningin geschenken aanbiedt
voor verfraaiing van de twee „Zilveren
Prinses Beatrix over 1813-1963
dan honderd jaar oud,
glansde nog als nieuw!
De jarige Koningin verbaasd
genietend van het kleurige
schouwspel poor het bordes.
:-ukte de jarige Koningin de hand van
nevrouw Witteveen, die haar een bloem-
ilukje aanbood.
En naast het bordes, nu al voor het
zevende jaar, zat op haar houten stoel
de trouwe mevrouw Bakker, 78 jaar
nu al, te genieten. „Ja," zei ze tegen
ons, „ik kom elk jaar. Als ik nu maar
eens cén keer de Koningin een hand
mocht geven, dan zou ik niet meer
hoeven te komen. Ziet u, daar wacht
ik nou op..."
Maar er was niemand, die dit voor me
vrouw Bakker in orde had gemaakt
Bonte
nJ
Intussen ging de parade maar voort,
in bonte rij. Dit jaar eens geen stoeten
van witte verpleegsters of marcherende
padvinders, maar ojn. 800 scholieren, die
18.000 deelnemers aan het werk van
de vormingsinstituten voor niet meer
leerplichtige jeugd vertegenwoordigden.
Zij hadden zich getooid met rode, witte
of blauwe schouderdoekjes en trokken
even groepen, oranjekleurige meibo
men met opschriften meevoerend, voorbij.
En dan weer burgers met bloemen:
vaders met kleintjes ou de schouders,
moeders, gebogen naar kleuters en om
hoog wijzend: „Kijk dan, kijk! Daar is
de Koningin!" jongens en meisjes, een
beetje schutterig en lacherig.
Ze wuifden wel, de mensen. Meestal
tenminste. Maar er was slechts cén jonge
vrouw, die het anders aanpakte. Bij het
voorbijgaan riep ze luid „Hoera, leve de
Koningin!" En op haar: „Tóé dan, men
sen!" juichten er toch enigen met haar
mee. Ach, wü zijn geen uitbundig volk
bij zulke gelegenheden, wij juichen niet
spontaan, wij beginnen daar pas i
als anderen dat doen...
Tijdens het défilé voor het Pa
leis Soestdijk bood een afvaardi
ging van de commissie Texelse
folklore de Koningin een Texels
lam aan.
Jeugdcentra", sier- en gebruiksvoorwer
pen, door vormingscholcn over het ge
hele land verspreid, gemaakt.
De Koningin toonde zich verheugd en
dankbaar en bleef geruime tijd met lei
ders en leidsters staan praten.
Maar tegen 12 uur was het afgelo
pen: de koninklijke familie trok zich
terug en toen zij boven aan het bordes
was gekomen zette een van de mu
ziekkorpsen die nog op het gazon
stonden het „Lang zal ze leven"
Toen viel alle schroom weg en luid
werd er meegezongen en geapplaudis
seerd, terwijl de Koningin, met aan
haar voeten al die heerlijk geurende
bonte voorjaarsbloemen haar door
haar volk gebracht, met beide armen
dankend wuifde.
Het lammetje
En toen kwam het moment, waarvoor
de talrijke fotografen en cameralieden
(vooral die van de Amerikaanse camera
p!oeg die toch nog in het land was en
zich dit festijn natuurlijk nuet liet ont
gaan en aan iedereen toelichting vroeg)
in het geweer kwamen: de aanbieding
van het lammetje Robbedoes, 7 weken
cud en helemaal niet bang.
De heer en mevrouw Sok-Moerbeek
b: achten het samen naar boven, waar
het terdege werd bewonderd, want ons
koninklijk gezin is dol op dieren, en wie
zou niet vertederd zijn bij de aanblik
van dit hoopje wol met het schrandere
snoetje?
„Maar Majesteit, hij eet wel een heel
„Maar majesteit, hy eet wel een heel
klein beetje hooi. maar zijn moeder is
dood en dus is hij aan de fles gewend,
die krijgt hij nog viermaal per dag!"
barstten de Prinsessen in een luide scha
terlach los.
Het was de houtvester, die zich over
het lammetje Robbedoes ontfermde,
het weer naar beneden droeg „Wat gaat
u er nu mee doen?" vroegen wij hem.
ik neem hem mee naar huis, daar
heb ik nog meer kleine dieren van het
paleis," was het antwoord. „En ik ver
zorg hem net zo als meneer Sok zegt!"
Dat de koninklijke familie daar naar
Robbedoes komt kijken, lijdt geen twij
fel. Het Oranjelammetje zal een mooi
schaap worden.
Erg leuk was het besluit van de offi
ciële groepen: voorbijrijden van acht
ponyclubs. De kinderen, in keurige rij-
kostuumpjes gestoken, bont van kleur,
hielden hun pony's netjes in bedwang
en de koninklijke familie genoot kenne
lijk van de vrolijke aanblik.
En daarmee kwam het einde van de
zoveelste bloemenparade in de paleistuin.
Het gazon was volgelopen met de zeven
groepen van de vormingsinstituten en
de kleine ruitertjes stonden in gelid
lrn-gs de paden.
Toen de rest van de stoet voorbij was L
daalde de koninklijke familie het bordes voor 28 Zuidmolukkers, die nog in
De tienjarige André Purrink is gister-
avond in zijn ouderlijke woning aan de
Vasco di Gamastraat in Amsterdam van
de tweede etage van de trap gevallen
en kort daarna aan zijn verwondingen
overleden.
In Vught is maandagavond de 38-ja-
rige fietser J. Jansen uit Vught door
een tankauto gegrepen en ernstig ge
wond. Tijdens het vervoer naar het zie
kenhuis is hy ovearleden.
Met een toespraak voor radio en tele
visie heeft prinses Beatrix gisteravond
het herdenkingsjaar geopend waarin uit
voerig aandacht zal worden geschonken
aan het feit dat wij 150 jaar geleden onze
onafhankelijkheid hebben verkregen. De
Kroonprinses, die voorzitster is van het
Comité nationale herdenking 1813-1963,
zette in het kort de bedoeling van de fes
tiviteiten uiteen.
Is een geheel jaar van herdeniken niet
te veel van het goede, zo vroeg prinses
Beatrix zich af. „Het lijkt op het eerste
gezicht wel zo. Toch hangt alles af van
de vraag uit welk gezichtspunt de her-
denking wordt beschouwd. Vijftig jaar
geleden, in 1913, werd een eeuw Neder
landse onafhankelijkheid gevierd. Men
sprak toen van „onafhankelijkheidsfees
ten". Dit zouden wij onmogelijk kunnen
herhalen. Wij hebben onze onafhankelijk.
Elf in Nederland studerende Papoea's
zijn maandag met het laatste geregelde
KLM-vliegbuig van Schiphol naar Biak
vertrokken. Geruime tijd geleden waren
er 33 zitplaatsen voor terugkerende stu
derende Papoea's gereserveerd, doch een
twintigtal besloot na rijp beraad, toch
eerst in Nederland hun studie af te
ken.
Het elftal vertrok vrijwel unaniem in
een wat treurige stemming, hoewel zij
naar hun eigen land terugkeerden, omda'
zij hun opleiding en studie niet kunnen
voltooien
„Wij gaan terug omdat wij het ge
voel hebben, dat onze toekomst in
Indonesië onzeker wordt, wanneer wij
nu in Nederland blijven", zeide de 25-
jarige Manoek Rumainum uit Hollan-
dia, die van de terugkerenden het
langst in Nederland was geweest. Hi;
kwam hier zeven jaar geleden en heeft,
de laatste twee jaren aan de juridische
faculteit te Leiden gestudeerd. Hij had
zelfs het eerste deel van zijn kandi
daatsexamen gehaald en vond het erg
jammer dat hij nu moest afbreken.
Ztjn ideaal blijft een officiële beurs
van Indonesië om toch nog in Leiden
zijn studie af te maken.
Tot voor enkele dagen was hij optimis
tisch geweest in de mening, dat hij m
Holland zou kunnen blijven, maar zater
dag ontving hij van zijn ouders te Hol
land ia eerst per telegram en later per
telefoon bericht om toch maar naar huis
te komen. „Ik had alle medewerking
van de hoogleraren kunnen krijgen, maar
eerlijk gezegd: Ik stond in dubio. Ik wil
natuurlijk graag naar Nieuw-Guinea te-
rug. als ik mijn studies maar kon af
ronden."
Onder de elf bevonden zich twee meis
jes van 19 en 20 jaar, die resp. drie en
twee jaar leerlingen zijn geweest van
de landbouwhuishoudschool te Zetten.
Ook zij betreurden het dat zij niet langer
konden blijven.
De vijfjarige Klaas Hiemstra
Welsryp is gisteren in het kanaal
Leeuwarden-Harlingen vlak by de ouder-
lyke woning verdronken. De politie vond
by het dreggen zyn stoffelijk overschot.
Voor het laatste KLM-vliegtuig dat
hedenmiddag uit Biak naar Amster
dam vertrekt, is namens de Staat
der Nederlanden passage geboekt
Terwijl ruim honderd waarschijnlijk
communistische demonstranten onder
wie vele jongeren, zich strategisch bij
de hoofdingang opstelden, is gister
avond een officiële Spaanse delegatie,
die een bezoek aan Amsterdam bren
gen, listig het vliegveld afgeloodst.
Het waren de burgemeester van Bar
celona, don Jose Maria de Porcioles met
echtgenote en een tiental hoge gemeen
telijke functionarissen uit Barcelona.
Aangezien er demonstranten konden
worden verwacht, werden speciale voor
zorgsmaatregelen getroffen. De delegatie
arriveerde uit Zurich in
vliegtuig
van Swissair, dat met opzet helemaaJ
achter op het platform werd geparkeerd
Vanaf de balustrade konden de demon
stranten hooguit het vliegtuig herkennen,
maar niet de delegatie. In enkele bussen
werden de passagiers naar de middelste
hal gebracht, waarboven zich geen ba
lustrade bevindt. Overal op het vliegveld
stond politiepersoneel een oogje in het
zeil te houden.
De honderd jongeren die later ook by
het Hiltonhotel hadden gedemonstreerd,
werden later op de avond door de politie
uiteengejaagd.
Sorong verbleven. De boeking ge
schiedde als gevolg van de rechter
lijke uitspraak in kort geding (Haag
se rechtbank) dat door deze Zuidmo
lukkers was aangespannen.
Die uitspraak luidde zoals men zich
zal herinneren dat de Nederlandse
overheid alle pogingen in het werk dient
te stellen deze ménsen alsnog over te
brengen naar ons land, omdat gebleken
is dat na de overdracht van Nieuw-Gui
nea aan Indonesië hun leven gevaar kan
lopen.
Het bericht over de boeking is via de
K.L.M. ontvangen. Het departement van
buitenlandse zaken heeft in Den Haag
nog geen enkel officieel bericht ontvan
gen dat de heer Goedhart, de Nederlandse
vertegenwoordiger bij de Uno te Hollan-
dia, er in zou zijn geslaagd de benodigde
formaliteiten op tijd te vervullen.
Aangenomen mag echter worden, dat
de heer Goedhart in zijn opdracht is ge
slaagd. In totaal waren er 34 Zuidmoluk
kers. die voor deze overijlde boeking in
aanmerking kwamen. Wat er met de ove
rige 6 is gebeurd (toch blyven op Nieuw-
Guinea. of bijv uitwijken naar Australië)
is nog niet bekend.
Het vliegtuig waarmee de Zuidmoluk
kers reizen, komt morgen omstreeks 12
uur op Schiphol aan.
heid nog maar kort geleden opnieuw
herwonnen. En het kost blijkbaar al zo-
veel moeite om na zeventien jaar de be-
vrij ding van mei 1945 feestelijk te vieren
dat het beslist te geforceerd aan zou doen
wanneer we een nationale feestdag gin
gen proclameren voor gebeurtenissen, die
anderhalve eeuw terug liggen. Dat wil
niet zeggen dat wij tegen feestelykheden
zijn. Integendeel. Wanneer men herden
kingsactiviteiten een feestelyk karakter
wil geven, kunnen wy het zeker waar
deren. Maar dit is iets geheel anders dan
dat het van bovenaf wordt opgelegd", al
dus de Prinses
Wat de herdenking zelf betreft, zo ging
prinses Beatrix verder, zou ik heel dui
delijk willen stellen dat het niet alleen
gaat om 1813, maar zeker ook om de tyd
tussen 1813 en 1963. Eigenlijk is de positit
van ons Koninkrijk in de wereld van nu
en morgen voor ons van veel groter be
lang. Zal het mogelijk zij.n deze gedach
te weerklank te doen vinden?
Het woord „herdenking" vat men zo
gauw op als zuiver historisch. Persoon
lijk zie ik echter weinig heil in een te-
rugzien, wanneer dat niet tegelijkertijd
een belofte inhoudt voor de toekomst.
Ten slotte zei prinses Beatrix dat tot
de dagen rondom 30 november het accent
meer zal liggen op het historische aspect.
Na de officiële herhenking van deze hls.
torlsche dag zullen de initiatieven meer
op de toekomst gericht zijn.
Prinses Beatrix heeft haar rede voor
radio en t.v. die zy hield ter opening van
de herdenking 1813, gisteren tweemaal
moeten uitspreken omdat er een techni
sche storing by de opname was opgetre
den.
Gistermiddag om twee uur arriveerde
de Prinses in de Bussumse studio, verge
zeld door een hofdame. Besprekingen en
camerarepetities verliepen vlot en een
half uur na aankomst reeds begonnen de
definitieve opnamen. Bij het terugdraaien
bleek het geluid echter niet helemaal
gaaf te zijn. Men meende aanvankelijk de
moeilykheid zelf wel op te kunnen los-
sem Bij haar vertrek zei de Prinses dat
ze zo nodig wel even terug zou komen
om de toespraak te herhalen. Zij vertrek
en inderdaad bleek het nodig dat de
Prinses terugkwam. Met een NTS-wagen
werd zij achterhaald, waarna de hele pro
cedure in Bussum werd herhaald.
Na mislukte telefonade
Christ! Adelaar zal dc Elfstedentocht
per fiets moeten afleggen. Zy heeft haar
weddenschap met Reinier Paping. dat
zij in 10.59 uur 50.000 gulden bij elkaar
zou telefoneren voor dc bouw van een
jeugdhuis in Purmerend namelijk niet
waar kunnen maken.
Welk bedrag precies binnenkwam is
nog niet bekend. Het zal vermoedelijk
omstreeks 15.000 gulden zijn. maar met
name uit het buitenland van diverse
voetbalverenigingen zijn nog toezeggin
gen zwevende, zodat het uiteindelijke be
drag veel hoger zal komen te liggen.
Wanneer Christl Adelaar de zware
tocht per fiets door het Friese land zal
maken, is nog niet bekend, maar in
ieder geval zal dit op korte termijn ge
beuren.
Christl Adelaar heeft veel hulp gehad.
Eerst van Otto Sterman en later ook van
Bob Spaak, Joop van Zijl. Ko de Kloet.
Herman Stok, Gerrit Schulte. Henriëtte
Davids. In de namiddag kwamen ook
Willeke Alberti en Pipo de Clown, terwijl
Gerard van Kerkum en Eddy Pieters
Graafland de rij van telefonisten sloten.
Om negen minuten over half negen in
de avond werd de actie afgesloten. De
jeugd van Purmerend wilde een hand
tekening van Mamaloe. Christl Adelaar
zal haar belofte gestand doen.
De 24-jarige Amsterdammer W. S. is
gisteravond op Het IJ uit een snelvarende
speedboat gevallen en verdronken. De
omstandigheden bij dit ongeval hebben
de rijkspolitie te water er toe gebracht
de twee andere inzittenden van de boot,
de 35-jarige J. S. en de 37-jarige J. V.
beiden uit Amsterdam, voorlopig in hech
tenis te nemen.
Dat S., die achterin de speedboot
zat. overboord sloeg, is niet door de twee
anderen, die volgens de politie dronken
waren, opgemerkt, maar wel door een op
grote afstand passerende schipper. Deze
heeft door een verrekijker kunnen zien,
dat de drenkeling nog enkele zwemslagen
heeft gemaakt en toen in de diepte is
verdwenen.
Voor de president van de Almelose
rechtbank mr. I. Dufour, heeft maandag
een kort geding gediend, dat mejuffrouw
J. W. Hagedoorn. dierenarts uit Heem
stede, de heer A. P, van Keimpema, ken
nelhouder in Hoofddorp en mevrouw A.
Rehwinkel uit Heemstede hadden aan
gespannen tegen mevrouw L. Polak-Moor
uit Boekelo. Gedaagde zou zich in enige
publikaties beledigend hebben uitgelaten
over de eisers en beiden in hun zakelyke
belangen hebben geschaad.
Mr. P. J. P. Verloop uit Amsterdam,
optredende namens de eisers, betoogde
dat het hier geen ruzietje tussen dieren
beschermers betrof, maar dat er zakelyke
schade was geleden. Hij vroeg een ver
bod tot verdere publikatie op straffe van
een dwangsom van f 100.
Mejuffrouw mr. M. A. Suyling uit
Amsterdam, raadsvrouwe van gedaagde»
ontkende dat gedaagde het woord „hon
denmepper" had gebezigd ten aanzien
van de eisers Hagedoorn en Keimpema.
Ze had nimmer iemand willen beledigen
en alleen het algemeen belang voor ogen
gehad. Haar opzet is vooral de wilde
handel in huisdieren te bestrijden.
Uit het rüksasiel Dr. S. van Mesdag
te Groningen Is een gevaarlijke psycho
paat ontvlucht. De ontvluchting werd
vanmorgen ontdekt. De politie is gealar
meerd.
De ontvluchte is de 30-jarige Ten B.
Hy was ter beschikking van de regering
gesteld. Hij heeft zich met behulp van
een ijzerzaag uit. zyn cel op de eerste
verdieping van het asiel in het oude
gedeelte, waar indertyd een kortstondig
opstandje heeft gewoed bevrijd en is
daarna via een hoge buitenmuur ver
dwenen. Ten B. is klein en tenger en
heeft een donker uiterlijk.
In 1962 zijn 8 min rolfilms verkocht
(Van een onzer redacteuren)
Voor de achtste maal zal in ons land
tijdens een „Week van de Fotografie'
extra aandacht worden gevraagd voor
dc hobby, die qua aantal beoefenaars
toch al aan de kop staat in Nederland:
d.w.z. de serieuze amateurfotografie
en het kiekjesmaken tezamen.
De „Week van de Fotografie"
wordt ditmaal van 11 tot en met 18
mei gehouden en met tal van activi
teiten verwacht de Stichting ter Be
vordering van de Amateurfotografie
de belangstelling voor het maken van
foto's en smalfilms nog aan te wak
keren.
Genoemde Stichting streeft er ieder
jaar naar niet alleen een goed motto
aan de actie mee te geven, maar boven
dien samen te werken met een organl-
satie of instantie, die om de een of an
dere reden in de belangstelling staat,
of die deze interesse verdient.
Dit jaar is voor die samenwerking
de Amsterdamse dierentuin „Artis"
uitverkoren, omdat deze Stichting Ko
ninklijk Zoölogisch Genootschap Na-
tura Artis Magistra juist 125 jaar be
staat. Daarom is aan de Fotoweek een
nationale wedstrijd gekoppeld voor
foto-amateurs en smalfilmers onder
het motto „Lens en Dier".
Namens de Stichting vertelde de heer
J. Stumpel, dat ruim drie miljoen
Nederlanders fotograferen en dat 150.000
smalfilmers een legeronderdeel apart
vormen. De heer Stumpel gaf nog meer
cijfers: in 1962 werden acht miljoen rol
films (zwart-wit en kleur) verkocht en
in de zuivere amateursector werd tussen
de 90 en 95 miljoen gulden besteed. En
ieder jaar wordt het leger der enthou
siasten nog groter. Vooral onder de
jeugdigen.
Speciale attentie werd voor de toe
neming van het smalfilmen als hobby
gevraagd en de heer Stumpel brak een
lans voor twee zaken; erkenning van het
acht millimeterformaat door de televisie
en (zoals in West-Duitsland met succes
gebeurde) een smalfilmcursus via die te
levisie.
„Lens en dier" wordt dus het motto
van de Fotoweek en de nationale foto
en smalfilmwedstrijd wordt er de hoofd
schotel van. De inzending sluit op za
terdag 17 augustus a.s. en moet geschie
den aan Artis, Plantage Kerklaan 40,
Amsterdam. Op de enveloppe moet wor.
den vermeld FotowedstrijdDe foto's
kunnen zowel zwartwit als in kleur, of
als dia's worden ingezonden en wel in
twee groepentot en met 20 jaar en 21
jaar en ouder. Voor de smalfilmwed.
strjjd (die dit jaar voor het eerst wordt
gehouden) kunnen films worden inge
zonden met of zonder geluid. Er zijn
ook nu weer fraaie prijzen uitgeloofd.
Al zal men in een dierentuin of die
renpark de beste motieven vinden om
aan deze wedstrijden mee te doen, ook
foto's van huisdieren, of van de boer
derij, enz. dingen mee.
In tal van plaatsen zullen fotoclubs
e.d. door het organiseren van vele acti
viteiten extra aandacht voor hun hobby
gaan vragen. De officiële ,,Wcek van de
Fotografie" zal worden ingeluid op vrij
dag 10 mei a.s. in het Theater Gooiland
te Hilversum. Daar zal een feestelijk
programma worden gebracht door Wim
lbo en Willy van Hemert, die kunnen
rekenen op een keur van bekende ar
tiesten.
Bij die gelegenheid zal ook een be
drag van f 25.000 worden overgedra
gen aan „Open het Dorp", zijnde de
opbrengst van het boekje „Knipoog
naar het Kind", dat werd gemaakt na
dc wedstrijd van vorig jaar en dat nu
het „geschenk" van deze Fotoweek
wordt
