Rotterdams Ahoy op de Kaasmarkt in Leiden L.C.O.V. vierde feest met toneelspel MUZIEK OP PIETERSKERKPLEIN Burgemeesterswijk feestte ook Kinderen wedijverden aan Zoeterwo udsesingel „Op de gym" j NIEUWE LEIDSE COURANT 3 WOENSDAG 1 MEI 1963 De meeste foto's zijn van 2V. van der Horst Het Leidse WAAGHOOFD bleek weer een uitgezochte plaats te zijn voor het ontsteken van een Japans dagvuurwerk. Knallen en figuren zijn wel zo spectacu lair, dat een bestuur er altijd op kan rekenen, hiermee duizenden mensen op de been te brengen. Zo ook gistermorgen in Leiden. Er waren slechts twee mogelijk heden: of men zat achter gebak thuis of men koerste naar de Waag, Er gaat in Leiden geen Konin ginnedag voorbij zonder WAN DELLEGIOEN. De deelnemers troffen het geweldig: de hele middag zonneschijn. De stem ming deed dan ook niet onder voor die bij de Vierdaagse. OP de Kaasmarkt had zich om kwart voor drie een groot publiek achter de hekken verzameld, om het bekende Rotterdamse tamboers- en trompetterskorps Ahoy te bekijken en te beluisteren. Wat het eerste be treft: de ogen konden zich verlustigen in de spectaculaire uniformen; vermiljoen-rode jacks staken nadrukkelijk af tegen zwarte broeken en zwarte witgepluimde sjako's. Na een half uur werken verdwenen de vijf tig militante mannen in de school, waaruit ze na een kwartier weer te voorschijn kwamen. Nu was al het zwart veranderd in wit en de pluimen waren rood applaus aanzette. Het gastkorps vond het plezierig, voor zoveel mensen in Leiden te mogen op treden. Al die wisselende en contrasterende kleurigheid, te heviger nog in de blijde zonneschijn, gaf het onaanzienlijke grau we plein zelfs iets van een feestelijk aan- De toeschouwers betoonden zich eerst niet overmatig enthousiast; men is in Leiden op show-, drumband, en blazers- gebied wel iets gewend. Tooh waren de verrichtingen van de Rotterdammers ze ker de moeite van het aanzien en luis teren waard. Dit korps is niet voor niets op het Kerkradese concours zo hoog (.vlak onder K en G) gewaardeerd. Variaties De gedisciplineerd, dooh niet steeds tot in alle details volmaakt marcherende mannen waren vrij karig met vlak figu ren. Ze liepen vaak in een vierkant, met goed afgewerkte rechte hoeken, maar brachten juist in deze ommegangen al lerlei prettige variaties aan: versnellin gen, vertragingen, zwenkingen van lichaam en instrument. Nu en dan werd naar één of andere zijde front gemaakt; de daarop volgende veranderingen in de stand verliepen steeds zéér correct. Ook tegenbewegingen en een paar nauwkeu rige diagonalen kwamen voor. Heti nstrumentarium van Ahoy be staat uit troms, trompebten-met-één ven tiel. en twee bassen. We hoorden marsen van moderne Amerikaanse snit. die re delijk goed klonken. Hierbij dient be dacht, dat de mogelijkheden van deze instrument niet onbeperkt zijn. Het trommenwerk vonden we kwalitatief wel beter en nauwkeuriger. De waardering van het publiek steeg tijdens het tweede half uur. Dit was tenminste uit het applaus af te leiden. Wat we al verwacht hadden, gebeurde: met het refrein van „Geen woorden maar daden", enkele malen herhaald, besloot Ahoy zijn op prijs te stellen optreden. De zang daverde méé over het plein. „Het Rotterdam se volkslied", hoorden we zeggen Joh. van Wolfswinkel De Burgemeesterswijk van Lelden, die zich er over kan verheugen over een eigen comité „Koninglnefeest" te be. schikken, heeft gisteren het feest op eigen wijze gevierd en het waren vooral de kinderen, die goed aan hun trekken kwamen. J^ïE Leidse harmonie- en fanfare- vereniging (op een enkele uit zondering na) besloten de zonover- straalde Koninginnedag met een „muziekfestijn" op het plein bij de Pieterskerk. Ons klimaat maakt in de regel een dergelijk openlucht evenement voor de toehoorders maar zelden tot een onverdeeld genoegen. Toch pakte zich een grote menig te achter de afsluiting samen. Men trotseerde de aansluipende kou. om dat het de moeite loonde, te blijven luisteren. Dit massale optreden was niet nieuw voor onze stad. Al eerder hadden organi satoren ervaring kunnen opdoen Men heeft daarvan nu profijt kunnen trekken. De zaak was kennelijk voorbereid, zodat, over 't algemeen al te ongewenste inci denten konden worden voorkomen. Toch geloven we niet, dat het ideaal ou is bereikt. De daarmee belaste com- 'issie zal er goed aan doen, zich over de mogelijkheden (en onmogelijkheden!) te blijven beraden. Zo'n gezamenlijke avond moet iets eigens hebben. Men is er niet mee klaar, alle korpsen eenvoudig bij elkaar op te tellen en hetzelfde werk, maar dan met groter geluidsvolume, te laten spelen. Dit werd deze keer nog té vaak gedaan, ook in kleinere combinaties. Het begin was uitstekend. Een een zame tamboer (van De Post) midden op het plein en een dito trompetter (van K. en G.) voor de kerkdeuren kondigden het festijn aan. De daaropvolgende op mars van de korpsen onder de vele schijn werpers maakte een boeiende indruk. Toen ze allemaal hun plaats had den bezet (zonder aarzeling), speel den de muzikanten en drummers om beurten gemeenschappelijk onder leiding van de heer Blom (van Werk- mans Wilskracht). Ook later werd vaak samengewerkt, niet altijd echter met volledig succes. Zo kwam het Cavalleria-intermezzo al strom pelend op gang, ook al doordat het tempo te snel werd genomen. Een „Nightfall in Camp"-uitvoering slaagde naar wens. Visueel voldeden de combinaties wèl Soms waande men zich met al die kleuren op een middeleeuws feest. Aan het stipt gelijk marcheren haperde nogal wat Ook de houding liet vaak niet weinig te wen sen over. We willen, wat dit betreft, niet gene raliseren. Vele deelnemers deden alles correct. Maar de totale indruk is in dit geval toch beslissend. Ook de leiding verdient aandacht. Het is voor een man onmogelijk, over zo'n breed front met alle spelers voldoende contact te onderhouden. De lichteffecten voldeden meestal. Men had de regie hiervan vrij goed in de hand. Tot slot werd er op ver scheiden plaatsen van het plein Bengaals vuur ontstoken. Na het Volkslied volgde de afmars, de stad in. Joh. van Wolfswinkel., Het feest werd geopend met een mu zikale optocht, waarin vele kinderen meeliepen, verscheidenen met een ver sierde fiets of step. Verder waren sr 's morgens spelen voor de kinderen van 4 tot 6 jaar. 's Middags kon de oudere jeugd het tegen elkaar opnemen in ve lerlei wedstrijden, van blokjesrapen tot ringsteken per fiets. De buurtbewoners toonden veel belangstelling voor de ver richtingen der kinderen. De ouderen kwamen 's avonds aan bod. ook al op het plein Cobetstraat-D* Laat de Kanterstraat Er was muziek en ook het rad van avontuur draaide vro lijk zijn rondjes. De volgende kinderen wonnen een eerste prijs 4 jaar, driewielerwedstrijd. Peter Maassen; meisjes 5 en 6 jaar. blokjesrace: Jacomien Varkevisser; jon gens 5 en 6 jaar, blokjesrapen: Erik Noest; meisjes 7 en 8 jaar, blikjesrace: Annelies van der Vlist; jongens 7 en 8 jaar, steprace: Rik van Doorn; meisjes 9 en 10 jaar, wasophangen: Marian Bruinsma; jongens 9 en 10 jaar. aan- kleedrace: Wim Kastelen; meisjes 11 en 12 jaar, balrollen: Marion Grocnewe- gen; jongens 11 en 12 jaar, hoepel hin dernis: Hans Franken; meisjes 13 en 14 jaar, ringsteken met de fiets: Tulleke Zirkzee; jongens 13 en 14 jaar, behen- digheidsfietsen: Rob Veerman. 7~)E leden van de Leidse Christelijke Oranje Vereniging genoten gister- avond in het Antonius Clubhuis bijzonder van het toneelspel „Blijf zitten waar je zit" van A. van Zuylen, dat werd opgevoerd door het Chris telijk toneelgezelschap „Sempre Avanti" uit Leiden. Het stuk draagt een toepasselijke titel, want de verwikkelingen die zich afspelen rond de jonge, degelijke en verlegen wiskundeleraar Henri Latour dragen er wel toe bij dat iedere opengaande deur een nieuwe schrik voor Henri (en de toe schouwers in de zaal) betekent. Henri is, ondanks het feit dat hij zijn verlegenheid moet overwinnen, genegen zijn vriend Marcel Tennier uit de nood te helpen: hij wil diens verloofde Yvonne logies en ontbijt verschaffen. Dat Henri's zorgzame tante Mathilde hetzelfde wenst en dat bovendien Yvonnes vader infor maties komt inwinnen' over Marcel, be zorgt Henri vele precaire situaties en de toeschouwers plezier. Gelukkig blijken ten slotte alle verdachte elementen op losbaar en de zaak'komt in orde. Wim van Ark maakte van de joviale Marcel een aardige creatie, in het bij zonder wanneer hij verdenkingen jegens Henri gaat koesteren. Zijn verloofde Yvonne werd een hartelijk, vlot meisje door de rolopvatting van Riet Blom. Ook Riet van der Vegte zette een goede figuur op de planken (als tante Mathilde) en Dien van der Laan liet door haar on verschillig-grappige houding (madame Puche) de zaal menigmaal lachen. Herman Blom (de vader van Yvonne) zou nog iets aan zijn dictie kunnen ver beteren, aangezien die enigszins toneel matig klonk. Zijn spel maakte echter weer veel goed. Vermelden wij ten slotte Ann Burgerhout en Wim van Rooyen, die het er als tante Christine en Postiau aar dig afbrachten. De geslaagde opvoering werd inge leid door de voorzitter van de L.C O V die onder anderen wethouder Harm- sen en afgevaardigden van de Vereni ging Koninginnedag en van de 3-Octo- ber-Vereniging welkom heette. Telegram aan koningin Juliana De Vereniging Koninginnedag Lei den heeft gisteren een telegram ge zonden aan koningin Juliana. De tekst van de gelukwens luidde: „Ma jesteit, Uw verjaardag dankbaar en feestelijk vierende, bieden bestuur en leden, in hechte trouw verbonden met het Huis van Oranje-Nassau, Uwe Majesteit cn Haar gezin eerbiedige gelukwensen aan. Vereniging Konin ginnedag Leiden, voorzitter W. de Gast, secretaris J. C. J. Lambermont. Onder regie van Han6 P. van Oosterom (die eveneens voortreffelijk de harkerige, maar goedige Henri speelde) bezorgden de spelers van Sempre Avanti de zaal menig vrolijk ogenblik, vooral ook om dat zij rolvast waren en zij zich de ver scheidene persoonlijkheden goed eigen hadden gemaakt. stratie trok vele belangstellen den naar het STADHUISPLEIN. Dikke rijen kijkers en luisteraars omzoomden de KAASMARKT toen 't Rotterdamse korps AHOY er gistermiddag zijn klaroenen en drums liet horen en zijn marsfiguren liet zien. Een gedis ciplineerde en artistieke demon stratie die oud en jong tot veel Als men zo'n foto ziet, behoeven de organisatoren van de feeste lijkheden in de BURGEMEES TERSWIJK (Cobetstraat en om geving) er niet aan te twijfelen, dat hun moeite zin heeft gehad. Foto Chris Paul Stapels De vereniging „Koninginnedag" heeft gisterochtend de jeugdige feestganger* van de Sleutelstad weer een gevarieerd programma aangeboden. Terwijl kleintjes zich in de grote zaal van „Den Burcht" kostelijk vermaakten met de avonturen van Jan Klaassen en Katrijn, die de hoofdrollen vervulden in het De- vilé's poppentheater, werden op het ter rein aan de Zocterwoudsesingel de spe len cn wedstrijden voor schoolgaande jeugd gehouden. Ruim 600 meisjes van 9 tot 12 jaar. naar de leeftijden verdeeld in vier groe pen, deden mee aan blokjesrapen, zak lopen. hindernisraces, baldrijven, ring steken enz. Aan het eind van de ochtend werden allen onthaald op limonade en spritskoek.De algehele leiding berustte bij de heer A. J. J. Duindam. Blokjesrapen: groep T (meisjes van 9 jaar) 1ste t.m. 5de prijs: Joke de Rui ter, Joke Brandt, Mary Vobren, Loes Jagel, Elsje Frankhuizen: idem groep Fieteke Wolting, Ria Bouman, Crisja Wielgooy, Willy van der Vegt, Maria Rijn; groep 3 (jongens 9 jaar) Arno Jurgens, Tony de Vink, Koos van Leek, Hennie Rosdorff, Kees Kokee, Benjamin van Duuren; wedloop groep 4 (meisjes van 10 jaar) Pauline Snijders, Tineke van Westerop, Ineke Ruijs, Joke Vos- kuil, Annemieke v. d. Weijden. Lida Smit; idem groep 5: Truus Frankhuizen Marianne Leetho, Marianne v. d. Poel, Dona Kromhout. Vera Keur en Erma de Jong. Zaklopen: Harry Jurgens idem groep 7: Joop Karreman, Peter Siere, Bas Duindam, Aad de Jonge, Peter Willem- se; ringsteken groep 8 (meisjes van 11 jaar): Lydy Kunneken, Alice Gering, Sary van Winkel, Suze Buket, Henny Preenen; idem groep 9: Lucia Vogelen zang, Conny Mens, Hetty de Ru en Francisca Ravensteijn zeilkruipen groep lOtjongens van 11 jaar) Henny Wolters, Frank Mingelen, Aad La Lau, Jan v.d. Wal. Frits Versluis en Paul van Trjgt; zaklopen groep 11 (meisjes van 12 jaar) Ellen Kraan, Maria v. d. Pole, Sonja Patuwaal en Wilma van Kessel; hinder nisraces per fiets groep 12 jongens van 12 jaar: Willem Leeflang, Ruud Moerland en Jan Bodijn. „Mamma, mag ik nou ook op de gym?", vroeg gistermorgen l ?en kruimel vtfii een meisje aan haar moeder. Ze had zich met S rappe kinderboxroutine omhoog- S gewerkt aan het hekwerk waar- mee het Stadhuisplein was af ge- 5 zet. Ze keek verheerlijkt naar de vlotte en feestelijke gym. en 1 turndemonstraties van de Leidse f kernploegen, de dames van Brun- hilde en de leden van DOS. Haar moeder trouwens ook. „Mamma", die haar handen vol l had aan twee andere peuters, stemde grif toe. „Mag ik morgen dan al? Dan ga ik met Ria mee", s juichte de kleine. Ook hiermee s I kon „Mamma" instemmen. Het 5 enthousiasme van het meisje liep bijna op een valpartij uit Vanavond heeft dus één of an- i dere Leidse gymnastiekvereni- j 9ing er een nieuw lid bij. Men kan haar gemakkelijk herken- nen: ze komt met Ria mee. I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1963 | | pagina 3