SCHOON M AAKSLAG
Blad
BENT U OOK
ZO N MAN
0pen briel
Voorbereid
zijn om de
Ragout op eigen manier
winnen
xsr t^:.v
ZONDAG
3*1
ZATERDAG 16 MAART 1963
Voorjaars-virus
waart weer rond
,,'k Zal je pakken'k zal
je pakken", zei de toverheks,
en zij begon de gedaante van
de Nederlandse huisvrouw aan
te nemen, gereed voor de grote
aanval: de voorjaarsschoonmaak.
Onze ficus hééft het weer: de kleine
miezerige bruinrode punt van boven gaat
zwellen en van onderen kruipt het hout
achtige van de stam hoger, één geel blad
is al gesneuveld, 't Is voorjaar.
De meeuwen hébben het weer: zwarte j-
kapjes op hun koppen, hoewel ze nog
krjjsen om etensresten, 'tls lente.
De mussenmannen krjjgen het weer, met
z'n allen kwetterend ruziestokend om een
vrouwtje Ook dat is het voorjaar.
En bij onze huisvrouwen zyn met de
verdwijning van de winter eveneens de
eerste symptomen gekomen van dat ge
heimzinnige voorjaars-virus: de schoon-
maakziekte.
Machteloos door de aanhouden
de vorst hebben we wekenlang
naar het aangekoekte vuil van
vensters en ramen gekeken. De
lage zon kwam ver in onze ka
mers en toonde onbarmhartig de
vuile plekken, vaal lag het ta
pijt er bij, wachtend op een op-
frisser. Ja, zijn we eigenlijk wel
zo machteloos? Een griepgrapje
van onze jongste op het kleed
hielp ons uit de droom. Toen de
patiënt weer schoon in bed lag,
namen we dat grijnzende grapje
te pakken: met een plastic em
mer vol dik, synthetisch sop en
een zachte borstel hebben we met
een het hele
kleed maar roy
aal nat afgebor
steld: het ging
net als bij haar
wassen: de eer
ste keer het
ergste vuil weg,
de tweede sop-
streek met
schuim leek een
toverstaf, en de
bekleding van
de stoelen moest
er ook meteen
maar aan gelo
ven. De ka
chel droogde
's nachts de
hele boel en
vrolijk riep de
frisse bekleding de volgende dag:
„Goedemorgen".
Beg
innen
Kijkt u als een berg op legen
de grote schoonmaak? In dit ver
haal ontvangt u een aantal wen
ken, die u zullen helpen er snel
door te komen.
Zelf behangen? Het kan gemak
kelijk en het geeft veel voldoe
ning.
En nu het dan echt lente is ge
worden, konden we meteen ,,in
de rondte" beginnen. We hebben
gezorgd, dat de kasten alvast ook in de portemonnaie. Voor
klaar waren (overweeg eens „normale" vertrekken gaan er
plakplastic op de planken: het uit één rol behang twee banen,
spaart op de regelmatige papier- de restjes zijn voor boven de deur
aankoop en is makkelijk schoon of onder de ramen. Bij de be
te houden). En we hebben ook hanger kunt u de rollen laten af-
al vast maar nieuwe gordijnen ge- randen, een plaktafel en een ge
naaid, om ze straks na de gro- bruiksaanwijzing geeft hij te leen
te slag direct te kunnen ophan- voor een prik.
gen. Terlenka-gordijnen hebben Afwasbaar, kleurecht behang is
het terrein nagenoeg geheel ver- wat duurder in de aanschaf, maar
overd. Bent u niet zo enthou- kan nat afgenomen worden en
siast, omdat ze zo doorschijnend die hoge prijs haalt u er dus
zijn? Dat kan dan liggen aan de door de jaren dik uit. Gaat het
kwaliteit: het aantal draden, om bij-plakken, leg dan de nieu-
waarmee geweven werd is te wei- we rol in de zon of onder de hoog-
nig, óf aan de ruimte. Om de tezon om te verschieten zie
stof mooi te laten vallen is twee- je het verschil niet zo erg. Bij
maal de breedte van het raam
nodig.
Terlenka-gordijnen zijn ver
krijgbaar in breedten van één tot
drie meter. Voor de onderzoom
rekent u vijf tot zeven centime
ter, bij Terlenka liefst dubbel, dat
valt mooier. Voor de bovenzoom
worden enkele centimeters extra
gerekend. Bovendien is een stik
sel van één a twee centimeter no
dig vanaf de bovenkant voor het
creëren van een hoofdje". Voor
kunststofvitrage is het beter om
geen katoenen garens te gebruik-
ken bij het naaien: de katoen
krimpt in de was en hierdoor
gaan de gordijnen rimpelen. Dus
naaien met terlenkagaren; met
de hand is mooier, met de ma
chine is ook mogelijk. Terlenka
marquisette is duurzaam in het
gebruik en kan ge wassen worden
in een sop van 60° C. Zorgt u
ervoor zo min mogelijk kreukels
te laten ontstaan: niet door de
wringer of de centrifuge; laten
lekken, en nat ophangen geeft
het beste resultaat. Ook een
wasbeurt zoals bij oude gordijnen
u weet wel in een vierkant
pakje is aan te bevelen.
Waarom zouden we de dekens ook
niet alvast beetpakken? Deze keer
eens naar de Zelfwas, kunt u in
een paar uur alle dekens schoon
en droog hebben. Zijn we aan de
slaapkamers toe, dan is een lek
kere luchtbeurt van die dekens
voldoende. Bezitten we schuimrub
bermatrassen. die mogen niet
eens in de zon. We kunnen de be
kleding er voorzichtig afhalen en
een wasbeurt geven.
Behangen
Vóór het behangen even de con
tactdozen er af, maar dan uel
eerst de zaak stroomloos maken.
Denkt u er over zelf te behan
gen dit jaar? Het is een leuke
sport, die veel voldoening geeft.
Mogen wij u voorstellen aan Justine
U hebt het misschien al gemerkt: onze kok is uit uw keuken
verdwenen. In zijn plaats zal van tijd tot tijd een alleraardig
ste en allervaardigste huisvrouw in uw keuken verschijnen:
Justine, En om maar met de deur in huis te vallen, volgt hier:
Voor vier personen: vierhonderd gram speklappen in blok
jes gesneden, vijftig tot vijfenzeventig gram margarine, een
pond worteltjesin de lengte éénmaal doorgesneden en vier
grote uien. Verder peper en zout naar smaak, een klein blik
tomatenpuree met half afgestreken theelepel gemengde krui
den (in flesjes te koop). Laat de margarine met de blokjes
speklap goudbruin bakken en fruit hierin de in plakken gesne
den uien eveneens goudbruin. Doe er dan de tomatenpuree met
de gemengde kruiden bij. Even roeren, en dan de worteltjes
toevoegen met twee eetlepels kokend water.
Als alles aan de kook is gekomen zetten we het delsel op
de pan en draaien het gas lager. We rekenen nu nog dertig
minuten voor het gaarstoven, maar roeren er af en toe met
een vork in. Serveer er gekookte aardappelen bij met een
beetje gehakt groen bestrooid. Smakelijk eten!
te
kleine reparaties is scheuren van
het behang beter dan knippen;
over oude scheuren een reepje
katoen plakken en bij een pa
troon opletten dat het past als
een legpuzzle.
een voorbeeld van. Weet u de rech
ten en plichten van huurder en
verhuurder? In de rubriek „Uw
probleem is het on,ze" duiken deze
vragen ook steeds weer op, en
al -die huiselijke verplichtingen
zijn ook te vinden in het genoem
de lekenvakblad. Voor trouw-,
verhuis- en schoonmaaklustigen
zen prettige voorlichting!
Tips
Even er af
Het maartnummer van Doe het
zelf, dat geheel aan de schoon
maak gewijd is vertelt, dat we
niet omzichtig om schakelaars
en contactdozen behoeven te plak
ken. Het schakelnateriaal kan
gedemonteerd worden, desnoods
alleen de kappen of afdekplaten.
Het spreekt vanzelf, dat we voor
alle veiligheid de betrokken
groep spanningloos maken! Alle
blanke uiteinden van draden
even isoleren met een stukje iso
latieband, en als het behang ge
droogd is, en de zaak weer ge
monteerd. kan de beste vakman
het u niet verbeteren.
Afwasbare muurverf is nog al
tijd goedkoper dan behangen en
met behulp van het genoemde
maartnummer kan zelfs de zoon
zijn eigen kamer opfrissen. Moet
er beslist iets nieuws op de vloer
komen of dat nu een gladde vloer
bedekking wordt (praktisch in een
gezin met kinderen) of een ruwe
vloerbedekking (geluiddempend»
dan adviseren wij u de aanschaf
van het boekje „Vloerbedekking"
van de Stichting Goed Wonen.
Deze stichting is niet aan han
del of industrie gebonden, wordt
met overheidssubsidie gefinan
cierd en geeft onafhankelijke voor
lichting over wonmg en woningin
richting. In het boekje wordt aan
dacht geschonken aan de samen
stelling van het materiaal, de ma
ten waarin het verkrijgbaar is,
alsmede kleuren, dessins en mer
ken. De prijzen, het aanbrengen
en de werkwijze ontbreken niet,
alsook onderhoud, verhuisbaar-
heid, eigenschappen en toepassing
der materialen kunt u er uit op
diepen. In Amsterdam, Leidse-
straat 5. kost deze schat aan wa
renkennis u 1,--, via de giro
401900 de som van 1,25.
Een nieuwe kolenhaard? Dat
hakt er ook wel in en deze aan
schaf is het overwegen waard. De
gewone verbruikers, zoals u en
ik, vinden aardige wenken in het
maandblad Goed Wonen, dat met
de nieuwe jaargang groter is ge
worden. Dit vakblad voor de leek
is niet alleen voor dure woning
inrichtingen. Het artikel Wonen
met de potkachel op zolder is er
En last but not least zijn er
onze eigen drie tipboeken, die gra
tis vele handigheden op schoon-
maakgebied geven, het is een
klein kunstje zo'n boek te bemach
tigen. Met een tip of een nieuwe
abonnee bent u een reuzepocket
rijker.
Ons menu zullen we maar een
voudig houden en ook daarover
kunnen we onze gedachten alvast
eens laten gaan. Onze dierbaren
kunnen we niet laten vertyonge-
ren, of hun heil ergens anders la
ten zoeken. Zouden we niet eens
voor twee dagen aardappelen
schillen, als de échte slag aan
het woeden is? De tweede dag
gebakken aardappels met sla van
jonge spinazie, of andijvie, of
aardappelpuree: heerlijk bij rau
we witlof geraspte appel ge
kookte biet. Ih een wip is met
vlug-klaar-rijst ook een hartige
en voedzame maaltijd bereid,
en een pan stevige soep kan de
avond tevoren al gekookt wor
den.
Hebt u nog een rijstebrijberg
van verstelgoed ligfeen, eet u er
dan vrouwmoedig doorheen voor
u aan schoonlékkerland toe bent.
Och, en vergeet ook niet dat
bezoekje aan een vriendin, eenza
me of zieke voor u écht aan de
slag -gaat, want we zijn een poos
je uit de circulatie. Laten zij voor
al niet door onze schoonmaakwoe
de lijden.
Is al ons gereedschap in orde
schone zemen, stevige trap
leer, goede borstels van verschil
lend formaat? Goed gereedschap
is het halve werk!
Schoonmaak kost geld en een
fleurig schort (met bijpassende
hoofddoek?) moet er ook nog
maar af, zodat we niet als de
heks op de bezemsteel in deze
labiele periode door het huis wa
ren. Het is ook zo'n flop, als ze
aan de huisdeur aan u vragen, of
mevrouw ook thuis is... Het is
mezelf eens overkomen, toen we
aan het verhuizen waren. Een
keurige vriendin assisteerde me
bij het schoonmaken en ik had
in de vreugde om het nieuwe huis
geen fluit belangstelling voor kle
ren aan de dag gelegd. Over de
kast en/of het bureau van man
lief zullen we maar het zwijgen
toedoen. Dat moet ieder van ons
maar binnenskamers uitvechten,
waarbij Blad Zij hoopt, dat u ze
gevierend uit de strijd tevoor
schijn komt.
TIP PARADE
Nog een maandje en dan
valt de beslissing in het kader
van deze wedstrijd. Wie van de
inzenders de honderd gulden
gaat winnen is nu nog een open
vraag; maar op 20 april hopen
wij u aan hem voor te stellen.
In ieder geval dingen de heren
J. van Oost uit Vlaardingen en
J. Groenendijk uit Zwijndrecht
mee naar dit financiële pre
sentje voor hun resp. echtgeno
tes en wel met een idee, waar
bij een kast een rol speelt.
De eerste inzender helpt
klein-behuisden aan een moge
lijkheid op een eenvoudige ma
nier de opbergruimte wat te
vergroten. In zijn drie-kamer
flat is een gangetje, dat aan
het einde wordt begrensd door
drie deuren (een links, een ach
ter en een rechts), maar twee
i.p.v. drie deuren, namelijk een
links en een rechts zijn ook al
voldoende om er een kast bo
ven op te maken. Op de pane
len deklijsten van de deu
ren heeft de heer Van Oost een
op maat gezaagde plaat multi
plex gelegd, zijnde de bodem
van de kast. Vier klemmende
balkjes met drempelhoeken
(zie werktekening) zorgden
voor de versteviging. Daar de
ze kast vanzelfsprekend ook
een deur moest hebben werd
er op een geraamte van vijf
latjes, board gelijmd, waarna
dit deurtje met een piano
scharnier aan het bovenste
balkje werd bevestigd, zodat
het naar boven open kan klap
pen. De maten van de kast zijn
uiteraard afhankelijk van de
afstand tussen de deuren.
OPBERGREK
De heer Groenendijk kwam
voor de dag met een opberg-
rek, dat aan de deur van de
gangkast een plaatsje kreeg.
Die gangkast (met gas- en
elektriciteitsmeter) bood daar
nl. ruimte voor. Men kan er al
lerlei keuken zaakjes in kwijt,
maar natuurlijk-ook alle moge
lijke andere spulletjes.
De lengte en breedte be
paalt u zelf, wél moet het ge
val zoveel mogelijk aan de
kant van de scharnieren wor
den bevestigd, dit i.v.m. het
opendraaien van de deur en
het eventueel klem lopen op
het kozijn. De tekening ver
telt er al veel van: nodig zijn
twee lange zijwandjes, daar
tussen komen plankjes met nog
een latje ervoor; anders rol
len de pakjes e.d. bij het open
doen van de kast voor uw voe
ten. Aan de onder- en boven
kant komen vier stukjes hoek-
rek OJ4 U tlAMgMM'
profiel 50/50 x3 en 50 lang
met in elke flens een gaatje
voor de houtschroef, zodat u
het rek netjes op kunt han
gen. En hierbij zullen we het
maar laten, omdat een beet-
Ka sombere winter een
kleurige zomer, .en badmode
5"
Een kleurige zomer
in baddoeken en
badlakens verwach
ten wij, uant de
fondant en pastel
kleuren „doen het
niet langer" in de
badmode. Langs de
stranden en de
zwembaden zullen
ue vooral blauw
aantreffen, oranje
en bruin zijn de
blijvertjes van hel
vorige seizoen, ter
wijl groen niet lan
ger favoriet is. Felle,
donkere kleuren,
naturalistische en
bloemendessins fin-
den we zelfs in de
badstof keukendoek
en het staat maar
wat fleurig! De
strandlakens lijken
met hun non-figu
ratieve dessins op
gordijnstof, ook zijn
er tekeningen van
meeuwen en schel
pen, en zelfs van
het VN-embleem.
En nu hopen tve
maar, dat het een
zomer wordt, waar
van we veel tan
deze plezierige bad-
accessoires gebruik
kunnen maken.
Naai alvast de vitrage, die gloed
nieuw ophangt, als de schoonmaak
voorbij is.
WEET u nog dat ik veertien da
gen geleden de Open Brief ein
digde met: dan loer ik behoed
zaam in de bus: is de krant er al?
(omdat Ik al weer half vergeten
was wat ik geschreven had) en
hoe mijn dochtertje me dan mee
sleurde?
Hoe groot was dan ook mijn
verbazing bij thuiskomst te be
merken dat niet alleen mijn be
scheiden woorden over rassendis
criminatie of liever: over de
naaste zo en zo waren geweest,
maar dat een geweldig opschrift
op de voorpagina hen tot zwakke
echo had gemaakt van de uit
spraak der Synode der Ned. Herv.
Kerk.
De verbazing betrof echter al
leen de gelijktijdigheid. Wat de
inhoud aangaat, die was voor bei
de in één u-oord vervat: Uw
naaste.
Het is begrijpelijk dat het door
denken over deze uitspraak enige
verontrusting geeft, vooral als dit
donken zich sterk op het persoon
lijk vlak beweegt. En is het nu
niet aardig dat in de Open Brief
juist dat persoonlijke vlak aan de
beurt kan komen met persoonlijke
briefschrijvers en -schrijfsters en
met een persoonlijk antwoord,
terwijl de Synode in algemeen
heid. nimmer persoonlijk wor
dend. tot het doordenken, het in
nerlijk verward en bekommerd
zijn, stimuleerde? Het mooist vind
ik het hier in een brief van een
vader van een overigens nog heel
jong dochtertje, waarin deze goe
de man uitroept: „ik ben het hele
maal met u eens, met die naaste,
met dat hand-toesteken, met de
christelijke liefde, ik wil ieder die
van een andere huidskleur is dan
ik met alle begrip en openheid te-
gemoettreden. Maar als hij om
mijn dochter komt nee, dat
verbied ik. Waarom? Omdat een
samengaan van twee zo verschil
lende mensen mijn fantasie totaal
te boven gaat. Zó verschillend
kun je niet gelukkig zijn."
Ik stop hier even. al wil ik nog
aan het verhaal toevoegen dat
briefschrijver als oorzaak ziet dat
zijn vrouw en hij elkaar al van
de lagere school kenden, 200 M.
van elkaar woonden in hun jeugd,
dezelfde HBS bezochten, ja zelfs
hetzelfde vak studeerden en dat
hij, naar hij zegt, wil toegeven
dat deze omstandigheden het hem
misschien wat moeilijk maken
begrip op te brengen voor een ge-
lukkig leven van mensen die niets,
of weinig, met elkaar gemeen
hebben. Maar ergehs is een grens.
JA, ergens is een grens. Vroeger
heb ik een meisje gekend, ik
weet warempel niet meer wie
(oude dag, soms een zegen) dat
me vertelde dat zij een los-vaste
verkering die veel beloofde had
verbroken toen zij zag dat de jon
gen in kwestie zijn mes aflikte.
Ergens is een grens. Mijn brief
schrijver is vooral bang voor leef
gewoonten. Als je die niet kent
van de ander, ben je niet bij hem
„thuis", in die richting bedoelt
hij het. Zo' dochtertje in een om
geving die haar niet accepteert
met haar gewoonten, z'n schoon
zoon altijd anders dan anderen
nee, dat gaat niet.
En toch. briefschrijver, toch is
het niet die grens die u aan het
schrijven zette. Niet de grens.
Maar de vrijheid. Grenzen liggen
in het persoonlijke vlak, grenzen
zal uw dochtertje later zelf wel
bepalen. Dat hangt er van af hoe
u haar opvoedt. Daarmee bedoel
heb in mijn nabijheid eens een
jeugdvriendschap gekend die wat
ik hier bedoel duidelijk illustreert:
in een klas van de lagere school
zaten een domineesdochtertje en
een timmermanszoon. Beide uit
prachtige gezinnen. De jongen
had een openlijke adoratie voor
het meisje. Hij gaf haar kleine
rolletjes pepermunt, een popje
van schelpen, een speldje voor
haar haar. Zij gaf hem heel soms
iets terug. Een notitieboekje, een
reep. Zij speelden bij haar, bij
hem. bij ons op zolder. Ze werden
groter. De jongen, zo op het oog
schrander ?n kordaat, had zwaar
te worstelen met de leerstof. Hij
moest de vierde klas overdoen.
En toen hij met moeite in zes
kwam, wipte het meisje naar het
gymnasium. Hij,ging een jaar la
ter naar de ambachtsschool.
Wel. we verhuisden. Het domi
neesgezin vertrok, een maand la
ter gingen wij. Maar de kinderen
van de drie gezinnen bleven
schrijven; het waren er samen
zestien en er zaten heel wat trou
we vriendjes en vriendinnetjes
bij. De jongen en het meisje
schreven elkaar niet. Toen later
het meisje eens bij ons logeerde
en ik informeerde of zij nog wel
eens van hem boorde, zei ze, even
aarzelend: „ja, laatst liet hij zijn
zusje aan mijn zusje vragen of ik
met hem „corresponderen" wou.
Ik heb nee gezegd. Weet u, niet
omdat ik nu rechten ga studeren
of hooghartig wil zijn of zo, maar
ik ben bang, Bang dat ik zal neer
zien op een taalfout, of op zijn
verhalen. Ik durf het niet. Ik wil
eerbied voor hem bewaren; hij
wordt vast steengoed in zijn werk,
dehkt u niet?" Ik heb geantwoord
dat ik overtuigd was dat hij
„steengoed" zou worden als vak
man, en dat is mijn overtuiging.
Maar verder heb ik gepeinsd over
grenzen. Over: hoe vol eerbied in
het domineesgezin steeds moet
zijn gesproken over het andere ge-
*in, hoe vol genegenheid het spe
len van de kinderen is bekeken,
hoe wijs de ouders van de jongen
zijn geweest door hun kind zijn
eigen weg te laten vinden. Wat
moeten wij allen elkaar door en
door vertrouwd hebben, in wat wij
zeiden achter eikaars rug, in wat
we aan tafel met de kinderen be
spraken. in wat er duidelijk werd
over rijk, nu ja, een 'beetje welge
steld, en een beetje minder, en
arm, over wat in het ene gezin
mogelijk was en in het andere
niet. dat later het kind zélf een
grens kon trekken, zonder heibel
of verbieden of angst van ouders
voor „andere leefgewoonten"
en dan een grens die als het
ware in eerbied en zuivere her
innering wegsmolt.
TS hier dan niets mogelijk? Ja,
A heel zelden. Het kan. Er is
niets onmogelijk. Leefgewoonten
kunnen ophouden van belang te
zijn, rang en stand en ras en geld
kunnen wijken. Maar daar de
westerse mens, ook de westerse
christen, in de richting denkt
als hij denkt van de tweezaam-
heid van de mens, van een hij en
een zij die in volkomen overgave
aan elkaar eerst recht een „hij"
en een „zij" worden, en zo huwe
lijk, gemeenschapvormend, zijn,
«met excuus voor modewoorden),
daarom zal men altijd eerder aan
„gelijke" mensen denken, gelijk
in rang of ras of geld of vul maar
aan, en zelden aan „ongelijke".
Wat blijft er echter over als
wij al dit persoonlijke doorstre
pen? Als de vader ervaart dat,
naarmate hij aandachtiger op
voedt hij minder zal verbieden en
meer in vrijheid zal kunnen laten
kiezen? Dit: een absolute nede
righeid Dit: dat er geen verschil
is tussen de een en de ander. Dit:
dat ik mijn facade prijsgeef.
Die drie zinnetjes vragen nade
re toelichting, dat moet, met
twee brieven in de hand over ne
derigheid, over elkaar vertrou
wen, maar de volgende keer.
Immers, voor discriminatie kun
nen we bij onszelf, treurige on-
derscheidmakers, terecht. Maar
voor nedefigheid, voor het „aller
dienaar" willen zijn, moeten we
naar Eén Die zichzelf ontledigde.
En die timmermanszoon in Naza
reth werd.
je doe-het-zelver met deze sug
gestie in de hand (en de krant,.)
er wel uit zal komen.
..enzo n vrouw
In de olie. Natuurlijk
denkt u al aan de schoon
maak; misschien bent u er
reeds een beetje mee bezig!
Ontdekt u dan dat de haken
van uw overgordijnen nogal
roestig zijn geworden, ren dan
niet om nieuwe, maar stop ze
een dagje in een bakje met
sla-olie. Dat deed mevrouw E.
M. van Rij-Boschman uit Dor
drecht ook. Na het olie-bad af
wassen en roestvrij kunnen de
haken weer tot de volgende
schoonmaak dienst doen.
Spons er over. 't Heeft
lang geduurd, mevrouw Rotte
veel, maar hier zijn we dan
toch met een tipje van u. Deze
Leidse lezeres wil u nl. attent
maken op het kreukvrij ma
ken van nauwe rokjes zonder
dat er een strijkijzer aan te
{ias komt. Die nauwe geval-
en „rimpelen" aan de voor
kant nu eenmaal in negen
van de tien gevallen als we
ze een dag aan hebben,
's Avonds even aan de binnen
kant een flink vochtige spons
er over gehaald en de volgen
de dag is uw gekreukte rok
weer een glad exemplaar.
Appels bewanen. Daar we
over het algemein de brieven
„eerlijk", dat is Tiaar volgor
de van binnenkomst afhande
len (een enkel dringend uitzon
deringetje daargelaten), zitten
we met het advies van me
vrouw J. R. W. Geers-Ooms
uit Boskoop niet helemaal in
het goede seizoen. Maar wel
licht vindt u het iets om te ont
houden wat deze brief bevat
't Betreft het bewaren van ap
pels; deze gaan bij mevrouw
Geers altijd een wasketel of
een melkbus in. Bus of ketel
goed afsluiten en de appels
blijven maandenlang mooi.
Verf-vlekken. Nadat er bij
mevrouw A. Meyer-Doornbos
uit Leiden was geverfd zat zij
met een paar lelijke verfvlek-
ken op het vaste kleed. De
vlekken waren ingedroogd en
lieten zich maar moeilijk
weghalen. De oplossing bleek
het inwrijven met zachte zeep.
Deze bleef er een nacht op zit
ten en werd de volgende dag
met een mesje weggeschraapt.
Toen nog een beurtje met ter
pentine en ook dit euvel was
weer achter de rug. Desnoods
kan bij hardnekkige verfvlek-
ken deze methode nog eens
worden herhaald.
Geruisloos. Zou er zo
vraagt de heer W. Rijsdam
uit Oegstgeest wel iets zo
hinderlijk zijn als het knar
sen van (een houten ledikant in
de nachtelijke stilte? Nou. ik
weet nóg vervelender dingen,
maar toegegeven, prettig is 't
niet. Daarom maar gauw door
gegeven wat er op dit gepiep
werd gevonden. Op de koppen
van de zij schutten kwam een
dun stukje rubber imet canvas
(van de schaft van een oude
rubberlaars). Daar waar de
haken van het bed er door ko
men werd het rubber ingesne
den. Het rubberplaatje had
dezelfde maat als de kop van
de zij schut en werd met klei
ne spijkertjes bevestigd. Ook
controleerde deze lezer nog
even de schroeven en zette er,
waar nodig, langere in. Resul
taat: de familie draait zich nu
geruisloos om.
9 Op de kachel. U kunt na
tuurlijk sinaasappelen even in
het warme water houden om
ze vlotter van hun schil te
ontdoen. Nu de kachel (nog)
brandt is het ook handig daar
de vruchten eventjes op te
leggen. Mevrouw Pronk uit
Loosduinen verzekert u dat de
oranje appeltjes dan even snel
geschild kunnen worden als
mandarijnen.
'TIS JAMMER. MAAR..
De inzendingen van de volgende
lezeressen zijn meestal al gepubli
ceerd. Dat is het geval met brie
ven van mevr. Van D L. uit Pa-
pendrecht; mevr. B. M, D uit
Leerdam: mevr. C. de N. te Den
Haag; mevr. L. de K.-W. te Rot
terdam: dhr. M. de H. te Den
Haag. mevr. D. S.-van D. te
Schiedam; mevr. A. V.-S. te Ba-
rendrecht; mevr. A. de J. te Rot
terdam: mevr. A. A. D.-N. te
Den Haag ('t spijt me beslit.
maar dat is de opzet van deze ru-
Vfk ,ni*t' aI begrijp Ik uw re-
actie!); mej. L. M. te Dordrecht,
mevr J. G. O.-den H. te Oude
Wetering (vëe hadden al zeer veel
kacheltips gehad) en de heer B.
A. v. d. H. te Rotterdam
Iedere gepubliceer
de „Bent u ook zo'n
man"-inzending dingt
automatisch mee in de
wedstrijd: „Win hon
derd gulden voor uw
vrouw".
Voor iedere tip en elk
doe-het-zelf idee in deze
rubriek ontvangt u een
van onze tipboeken:
„Dat zit zo" of „Tippa-
rade Twee" (naar keu
ze).
1- - - -I-,—ir^vMV>rt,>rin.an.nr^inn.n.n
