JANUARI was slecht voor
de kerken
Geen nieuwe industrieën
in Randstad vestigen
Toneelgeschil luidt j|HUI|l
S.S.R.- congres in
Jubilea
BOEKENHOEK
Een woord voor vandaag
Telegram aan minister
over salarisregeling
2
ZATERDAG 2 FEBRUARI 1963
Residudoor
uniebestuur
afgewezen
(Van onre onderw(jaredactle)
De Societas Studiosorum Refor-
matorum (S.S.R.) staan voor een
landelijk congres (1214 febr.)
dat bijzonder moeilijk schijnt te
worden. In de eerste plaats ligt er
de aanvrage van de van S.S.R.-
Delft afgescheiden vereniging
C.S.R. om lid te worden. Maar
welhaast evenveel spanningen zijn
opgeroepen door het feit dat het
Uniebestuur de voorstelling van
de toneelgroep uit Groningen „En
Ronde" eenvoudig heeft geschrapt,
maar de S.S.R.-afdeling op eigen
gezag toch het afgekeurde spel
„Residu" op de planken gaat bren
gen.
Het Is een jaarlijkse traditie dat het
congres van deze gereformeerde studen
tenverenigingen wordt besloten met een
(toneelopvoering. De Groninger groep
I wilde zich dit jaar wagen aan een expe
riment. De groep had contact gekregen
jmet de regisseur Jef van der Heyden
j die juist begonnen was aan een nieuw
toneelstuk, getiteld „Residu". Hij stem
de er in toe Groningen het recht van
de première te geven.
I Toen het Uniebestuur evenwel de tekst
'van dit stuk ln handen kreeg, kwam dit
tot de conclusie dat het stuk „een slap
aftreksel van een christelijke boodschap
tot moraal heeft met In verschillende
scènes smakeloze hemellnkljkjes". zoals
de unlepraeses, G. Karaten. In het Jong
ste nummer van het maandblad van
S.S.R.„Llbertas ex Verltate" schrijft.
Het bestuur vond het stuk niet verant-
oord. De unie congrescommissie werd
opgedragen de voorbereidingen van de
opvoering te doen staken en met de
schrijver een financiële regeling te tref
fen.
Afgewezen
Smallenbroek in Zeeland
B. Roolvink leidt
A.R.-lijst in
R'dam en Dordt
merverkiezingen: "mr. B. VV. Biesheuvel
werd aangewezen als anti-revolutionaire
lijsttrekker in de Kamerkieskringen van
Arnhem, Nijmegen, Utrecht, Amsterdam.
LeUlcn en Den Bosch,
De staatssecretaris van sociale zaken
volksgezondheid, de heer B. Rooi-
•wezen als lijsttrekker ln
ingen Friesland, Over
ijssel, naariem, Den Helder, Rotterdam,
Dordrecht en Limburg.
De heer J. Smallenbroek tenslotte
werd aangewezen in de kieskringen
Groningen, Drente, Den Haag, Zeeland
Griekse staking
bij onderwijs
in derde week
De Griekse ondcrwijzersstaking waar
mee meer dan 30.000 onderwijzers en le
raren betrokken zijn, is haar derde week
ingegaan, De stakers noeh de regering
schijnen bereid tot toegeven. De stakers
vragen hogere lonen.
Het lager en middelbaar onderwijs van
1.1 miljoen leerlingen staat geheel stil.
De regering noemt de staking ongrond
wettig. De leraren vragen een verhoging
van hun basissalaris met 1.000 drachme
(120 gulden per maand). De gemiddelde
salarissen zijn nu 3.500 drachme (420 gul
den). De onderwijzers vragen 700 drach
me <84 gulden) per maand meer. De ge
middelde onderwijzers salarissen bedra
gen 3.000 drachme (360 gulden).
Van der Heyden kreeg deze week
dubbele bekendheid door zijn kenne
lijk volkomen mislukte film „Fietsen
naar de maan", die vernietigende
verskritieken heeft gekregen en na
een week geheel uit de roulatie is ge
nomen, hoewel hij 250.000 gulden
heeft gekost. Met „Residu" schijnt
Van der Heyden dus een al evenmin
gelukkige greep te hebben gedaan.
Maar Groningen ging niet op de eis
van het uniebestuur in. De Groninger
afdeling V.E.R.A. bes'oot het stuk on
der eigen verantwoordelijkheid toch op
te voeren. Daarop besloot het uniebe
stuur het congres onmiddellijk na de
laatste bijeenkomst op donderdag om 5
uur te sluiten.
Aftreksel
In „Residu" wordt ln comediestijl een
probleem aan de orde gesteld, volgens
de praeses van het uniebestuur. van
goed te moeten leven onder een dreiging
van een ingreep door een hemels ge
richt. „Daarbij wordt niet geschroomd
beelden in tegenstelling met de bijbel-
Eegevens, waaraan ze kennelijk ont-
;end zijn. te hanteren. Anders dan
bijvoorbeeld Calligula van Camus is dit
toneelstuk gegoten in een christelijke
laar het suggereert uit-
moraal. die in het
licht van het bijbels evangelie dermate
armzalig is, dat de opvoering hiervan
een testimonium paupertatis zou zijn
van wat binnen de S.S.R gelden mag
als gerechtvaardigde indringende pro
blematiek." Maar ook dit vernietigende
oordeel van de heer Karsten heeft Gro
ningen niet van inzicht doen verande-
De kern en het hoogtepunt van dit
congres, in zoverre het naar buiten
treedt, zal dus komen te liggen bij de
twee referaten die worden gehouden.
Prof. dr. H. Dooyeweerd en prof mr.
dr. C. A. van Peursen zullen en naar
alle waarschijnlijkheid allerminst eens
luidend het thema „Christelijk-wijs-
gerige anthropologic" iijleiden.
Er was op de eerste zondag in
januari driekoningen een do
minee die als onderwerp voor zijn
preek opgaf ,JDe ontnuchtering
van januari". De bedoeling daar
van was voor iedereen duidelijk:
in de kersttijd komt heel de kerk
overeind. Al wie nog een band aan
het christelijk geloof heeft, zij het
nog zulk een dunne band, wil op
het geboortefeest van Christus
meezingen in het koor der miljoe
nen. Veler persoonlijk geloof krijgt
een nieuwe injectie, en hoogge
stemd sluit men het jaar af.
Maar dan volgt op de warmte
van eind december de kilte van
januari. Een maand die niet om
woorden doch om daden vraagt.
En dan blijkt dat opgebloeide ge
loof slechts een kasplantje te zijn
geweest, dat, aan de vrieskou
blootgesteld, weldra verstijfd en
werkeloos is.
Januari is voor de kerken t
maakt. En soms blijft zelfs het kerkge
bouw gesloten.
Het K.N.M.I. In De Bilt pleegt maan
delijks overzichten te geven van de
temperaturen in vergelijking met vori
ge jaren. Januari is in 1063 kouder ge-
weest dan vele jaren ervoor.
In de kerk kennen wij dergelijke sta-
tistieken-op-lange-termijn niet. Maar
ook zonder dat het geturfd werd, kun
nen we wel vaststellen, dat de maand
januari 1963 op het punt van de kerk-
5ang een laagterecord heeft gehaald,
at wellicht nimmer tevoren bereikt is.
LAAGTERECORD
Alle zondagen waren slecht. De beste
zondag 27 januari was naar schat
ting (we beschikken nog niet over eer
landelijke peiling) vijftig procent bene
den het gemiddelde op die zondag in an
dere jaren.
Dieptepunt voor
kerkgang en
offervaardigheid
(Va
verslaggevers)
Voor mensen die kwaliteit verlangen f
TJNDER APPOINTMENT BY TIMS ROTTERDAM
Conclusie anti-revolutionair rapport
Alleen buiten de
Iin veroanu mei ue ocvoiMnga* 7 7 9?
dichtheid in de Randstad moet KVltlSChe ZOllSS
de overheid enkele kritische
zones" afbakenen en aan de ge- (Van onze parlementsredactie)
meenten in die zones aanwijzin-
gen geven, die ertoe moeten Ifj'ifer, voor deze bestemmingen behou
den, dat nieuwe bedrijven, die den blijven.
voor de economische toekomst
van de Randstad niet van wezen-I RECREAIIL
lijke betekenii zijn, door de ge-j m v,„ de v«ii-
meentebesturen niet worden ge- ging8Vrijheid in het Westen bepleit het
zich op economir~u
essentiële industrieterreinen
vestigen. Dit is een van de con
clusies van het rapport. ,,De on
gelijkmatige bevolkingsspreiding
in Nederland als politiek pro
bleem". dat is opgesteld door een
commissie van het College van
Advies van de Anti-revolutionaire
Party. De commiSSiei die het rapport heeft
A I- rrtnes noemt het anti- samengesteld, stelt zich daarbij uit-
Als kr,t,*^e zo h t umondge- drukke'ijk op het standpunt, dat het niet
revolutionaire rapport net de taak van de overheid is. naar een
bied en de directe omgeving economisch-optimale of een sociaal-
Noordzeekanaal (inclusief Amster- wrijVjngSioze samenleving te 6treveo.
Het iS haar taak, ervoor te waken, dat
zowel in economisch als m sociaal op
zicht de eigen roeping van haar onder
danen in de verschillende samenle
vingsverbanden (o.a. gezin, onderne
ming) tot haar recht kan komen. Dit
geldt ook bij het opvangen van de ge
volgen van de ongelijkmatige spreiding
de bevolking over ons land.
land-
het Westen naar
se..,.» hun produktieve waarde,
specifieke maatregelen tegen de steeds
voortgaande lucht- en waterverontreini
ging, een gezonde
sociale aanpassing
de naar de stad gemigreerde
plattelandsbewoners, overplaatsing van
een aantal rijksdiensten uit het Westen
naar overig Nederland en afschaffing
van de gemeenteclassificatie.
dam), het gebied van f' ?1*™'
Maas en omstreken (inclusief Rot
terdam) en de Haagse agglomeratie.
Bedoeling van de suggetur j - dat
terreinen, die voor de economische
toekomst van de Randstad t'an fun
damenteel belang zijn. zoals bijv.
terreinen, gelegen aan diep vaarwa-
(Advertentie)
Reumatiek TOGAL HELPT
Griep TOGAL HELPT
Migraine TOGAL HELPT
Menstruatiepijn TOGAL HELPT
Verkouden TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
Hoofdpijn
Spit
TOGAL HELPT
schonken. Ook de noden van de i.g. pro-
bioemgebieden worden aan de orde ge
steld. Een aantal reeds bestaande over-
he'dsmaatregelen, die deze gebieden ter
goede komen, wordt toegejuicht. In over
weging wordt gegeven, voor de tuin
bouw ln de probleemgebieden een soort
gelijk premie- en subsidiebeleid in te
stellen als thans voor de industrievesti
ging geldt.
Afgewezen wordt elk overheidsbeleid,
dat de teruggang van de bevolking van
NED. HERV. KERK ie kleinste platlelandsdorpen kunstma-
Beroepen te Hilversum 'vac, W. Wil- tig wil keren De overheid dient de plat-
lemoe) G Wassenaar te Ha.derw(jk. telaodlbevolking te steunen in haar
Hor oo pin nut vork
PROBLEEMGEBIEDEN
zelfstandige heroriëntering naar nieuwe
levensvormen, waarbij het besloten ka
rakter van de dorpen door een meer
open karakter wordt vervangen.
Het rapport, dat uitstekend is verzorgd
en aantrekkelijk geïllustreerd, werd uit
gegeven door J. B. van den Brink ic
Co te Zutphen.
DS. J. C. SCHRöDER, J. EZN, emeritus
predikant der evangelische lutherse
gemeente te Nijmegen heeft op 1 fe
bruari de dag herdacht waarop WJ 60
jaar geleden te Culemborg het pre-
dikambt aanvaardde.
Ds. Schroder, geboren in 1877, werd ln
1903 in zi'n eerste gemeente Kuilen
burg bevestigd. In 1908 vertrok WJ
naar Nijmegen en diende die gemeen
te tot hij in 1915 benoemd werd tot
>red-kant directeur van de Lutherse
taat. Hij is thaivs woonachtig in Voor
burg.
DS. C. M. LUTEYN, emeritus predikant
van de hervormde gemeente te Gro
ningen, hoopt 3 februari de dag te her
denken. waarop hij 45 jaar geleden te
Heinenoord het predikambt aanvaard
de. Ds. Luteyn werd in 1917 kandi
daat in Overijssel; hij diende achter
een volsens de gemeenten te Heinen
oord. Rijnsburg en Apeldoorn. In 1932
deed hij te Groningen intrede.
Ds. Luteyn heeft zich op .velerlei ge
bied bewogen. HM maakte deel uit van
het breed moderamen van de Generale
Synode, was lid van de commissie van
opzicht van de synode, lid v.h. cura
torium van ..Kerk en Wereld" te Drie
bergen en voorzitter van het hoofdbe-
Er Is namelijk een zekere stabiliteit
op dit punt. De maanden december en
maart/april staan het hoogst genoteerd
wat de kerkgang betreft. De nadering
van het kerstfeest geeft altijd een stij
ging in het bezoek aan de zondagse
diensten. In januari zakt het prompt
weer af tot het eind van die maand.
Dan gaat de lijn langzaam in opwaart
se richting, om ineens een spits te be
reiken in de lijdensweken.
Na Pasen blijft er tot Pinksteren een
redelijke hoogte, doch de weken na het
Pinksterfeest geven een sterke daling
te zien. Er komt pas verbetering in sep
tember, hoewel traag en daarna gaat het
soms hortend en stotend door totdat de
lijn in de Adventsweken weer omhoog
bU gt OUD EN NIEUW
Wanneer we deze keer het begin
van het kerkelijk jaar dus de
ste Adventszondag als startpunt
nemendan mag ook nu van een stij
gende lijn gesproken worden. Aan
rits kwam de Kerstnachtdienst,
..aast overal veel mensen trok.
Zeer opmerkelijk want het was een
uiterst koude nacht. Toch verlieten
velen hun warme woning om naar
het Huis des Heren te gaan.
Op Eer6te Kerstdag was het kerkbe
zoek haast over de hele linie minder
dan normaal op Kerstmis. Er warer
wel voile kerken, maar over het alge
meen bereikte men zelden het peil var
de Kerstnachtdienst.
Oudejaarsavond gaf een slecht
besluit. Duizenden mensen die an
ders nooit oversloegen, kwamen nu
niet bij hun kachel vandaan. Een
bewijs daarvan levert de in januari
in vele kerkbodes opgeworpen vraag
of het wel zin heeft de oudejaars-
dienst in zoveel kerken te handha-
Deze dienst had voor de jeugd steeds
weinig aantrekkelijks, maar ook oude
ren laten nu verstek gaan. En de ge
legenheidskerkgangers (eenmaal per
jaar voor het goede slot) zitten tegen
woordig in de Kerstnachtdienst.
Nieuwjaarsdag behoort vanouds tot
dagen met een minimale kerkgang.
Overal waar men normaal dienst hield,
waren er minder mensen. Op plaatsen,
waar men een korte dienst met begroe-
tinRssamenkomst hield, viel de opkomst
e. hoewel er in vergelijking met
1962 een teruggang te bespeuren
was. Alweer: in menige kerkbode, is de
vraag gesteld of de kerk op nieuwjaar
niet beter gesloten kan blijven.
ZWARTE ZONDAG
Alle zondagen in januari waren
Icurstellend, maar het ergst van
werd zondag 20 januari. Aan de hand
gegevens, verkregen uit alle delen
het land, zijn er op die zondag
minstens honderddertig protestantse
kerken gesloten gebleven.
In de meeste gevallen was het een
plotselinge sluiting. Sneeuwbarricades
maakten op het platteland tientallen
kerkgebouwen onbereikbaar. En als ge
volg van het te harde stoken in de voor
afgaande weken, is menige kerkelijke
verwarmingsketel bezweken, zodat de
dienst plotseling afgelast moest worden.
Dan waren er met het oog op de
koude diverse grotestadskerken ge
sloten, die niet of onvoldoende ver
warmd kunnen worden; zoals de
Grote kerk te Deventer en de Buur
kerk te Utrecht.
Niet meegerekend zijn de kerkge
bouwen meest tn dorpen die
gesloten bleven, maar waar men
dienst hield in de consistoriekamer.
„Ik preek liever in een goed ver
warmd vertrek waar men zonder
hinder kan luisteren, dan in een kille
kerk voor een kleumend gehoor", zei
een dominee die al zijn diensten
januari in de consistoriekamer had
gehouden.
Dat wil echter zeggen: voor een be
perkt gehoor. Zo was het overal op 20
januari. Kerken die anders geheel ge
vuld zijn, waren nu maar matig bezet.
Deze zondag was ongetwijfeld kam
pioen op het gebied van de slechte
kerkgang. Waarschijnlijk moet mei
tien jaar terug gaan om een evei
slechte zondag te vinden, en wel d<
rampzondag, 1 februari 1953. Ook toei
kon er door force majeure in tientallei
kerken geen dienst zijn. Denk maar aai
«le rampgebieden. Daar staat tegen
dat op vele andere plaatsen de
kerken vol liepen voor bidstonden. Zo
dat, als we het kerkbezoek van 1 fe
bruari 1953 met 20 januari 1963 konder
•ergelljken, de rampzondag nog gunsti-
_er was dan de zwarte zondag van y—
leden week.
MILJOENEN SCHADE
Velen, die in de Kerstnacht de koude
trotseerden, bleven op 20 januari dom
weg thuis, ook al hadden zij een ver
warmde kerk in hun eigen straat staan.
Op zulke zondagen blijkt wat het geloof
de Christenen waard is! „De vraag hoe
het buiten gesteld is, zal wel samen
hangen met de vraag hoe het van bin-
;n gesteld is", merkte een dominee op.
Januari was een slechte maand voor
de kerken. Allereerst geestelijk. Maar
ook financieel. Elke raming over de op
brengst van collecten is veel en veel te
hoog gebleven. En men stelt, gezien de
ervaring van andere jaren, zijn ver
ichtingen in januari niet eens hoog!
Allerlei kerkelijke arbeid, die
moet drijven op collectenloopt
gevaar ernstig financieel beknot te
worden. Want één slechte zondag
is in te halen. Maar vier slechte
zondagen loop je heel moeilijk
De vorst heeft miljoenen schade
aangericht op allerlei terrein. He
laas, óók in de kerk. De diaco
nieën hebben in dit barre getij
véél meer moeten uitgeven en véél
minder ontvangen. Om van andere
taken te zwijgen. En omdat het
kerkbezoek allerwege daling ver
toont, lijkt de mogelijkheid niet
groot dat dit verlies verderop in
het jaar wordt vergoed.
Zenuwzwakte, door dr. J. Voorhoeve.
6e druk. Uitgave La ttlvlère en Voor
hoeve, Zwolle.
Een nuttig en praktisch boekje over
het veel voorkomende verschijnsel van
zenuwzwakte. Het bevat vele wenken die
wanneer ze worden opgevolgd heilzaam
zullen werken.
voorzitter van do chr. h.b.s.
en president-curator van het gemeen
telijk gymnasium Ook gaf hij in
Apeldoorn de stoot tot de oprichting
_l de Vereniging voor Zlekenverpl
g;ng en stichtte er het gebouw ,,Llc
en Le> -
en een nieuwe christelijke
school.
Bü de wedstrijden die voorafgingen
aan de start van de Zesdaagse van Mi
laan heeft de Amsterdammer Peter Post
donderdagavond een achtervolgingswed
strijd over vier kilometer gewonnen van
de Deen Eugen. Post zegevierde in 4 min
52.6 sec (gem. snelheid 49,214 km). Hij
liet de Deen ongeveer veertig moter ach
ter zich.
„Kind," zegt Jezus tot de verlamde die door zijn vier vrien
den vin een gat in het dak voor de voeten van de Heiland is
neergelaten, „uw zonden zijn u vergeven." Het klinkt tegen
woordig in Nederland een beetje eigenaardig om iemand met
„kind" aan te spreken, vooral als het een volwassen man be
treft. En toch is dat de letterlijke vertaling van het Griekse
woord dat Marcus gebruikt.
Het was in die bijbelse dagen een vrij veel gebruikt woord.
Het had veel meer diepgang dan ons woord: „Mijnheer"wat
zo koud klinkt. Er lag een vriendelijke toon in, een bescher
mende klank.
En dat is juist het opmerkelijke. Hier komt een zondig mens
tot Jezus. En de Heiland kijkt hem niet bars, maar vriendelijk
aan. De Heer zegt niet: Zie je nu wel, eigen schuld dat het zo
ver met je gekomen is. Er komt geen veroordelend woord over
Zijn lippen. Alleen maar een woord, waaruit blijkt dat Chris
tus begaan is met het lot van deze man.
Is dat niet een troost? Zo mooi is ons leven toch ook niet?
Soms gebeuren er dingen die ons zo dwars zitten dat we niet
eens kunnen bidden, niet naar de kerk durven gaan, niet aan
het avondmaal durven deelnemen. Dan denken we: Ik. ben niet
goed genoeg. En Christus antwoordt: „U bent nooit goed ge
noeg. Ik ben goed genoeg. Ik wil u vergeven."
Werkers in Kinderbescherming:
Uniformiteit
noodzakelijk
De Nederlandse Vereniging van
Werkers in de Kinderbescher-,
ming, heeft tijdens haar algemene
ledenvergadering te Zeist, haar
grote ongerustheid uitgesproken
over de huidige gang van zaken
bij de salariëring der pedagogische
medewerkers in de inrichtingen.
Advertentie)
kOSRAM
In Amsterdam is aan de Gemeen
telijke Universiteit een van de
firmanten van Vroom en Drees-
viann, de heer A.C.R. Dreesmann,
gepromoveerd tot doctor in de
economische wetenschappen. Hij
verdedigde een proefschrift ge
titeld „Evolutie en expansie: een
onderzoek naar cle samenhang
van vorm, functie en prijspoli
tiek irl de detailhandel, inzon
derheid bij het grootbedrijf." Na
afloop van de plechtigheid kon
prof. dr. J. F. Haccoü hem feli
citeren met het feit dat hij zijn
titel zelfs cum laude had weten
te verwerven.
Knutselaars lijmen met VELPON van Ceta-Bever
Zij heeft zich in een telegram tot
de Minister van Justitie gericht.
In het adrea aan de Minister van Ju
stitie stelt de vereniging dat een verho
ging der salarissen met 6% procent over
H|~ en een voorschot van 2 procent over
.in afwachting van het definitieve
percentage, noodzakelijk is wil de kin
derbescherming niet opnieuw achterge-
raken bij de algemene situatie.
De vereniging zegt verder dat het
haar absoluut onaanvaardbaar voor
komt dat de salariëring der medewer
kers afhankelijk gesteld wordt van
de financiële middelen, waarover de in
richtingen kunnen beschikken.
De vereniging vraagt de minister de
rondslagen van het zogenaamde rapport
laeck, handelend over de salariëring
an pedagogische medewerkers, te her
zien op basis van de trend bij het be
drijfsleven, welke ook voor de rijksamb
tenaren van toepassing is.
De salarissen der pedagogische mede
werkers zijn veelal een „sluitpost op de
begroting". De inrichtingen betalen wat
ze kunnen missen. Naarmate het speci
fieke beroep dezer medewerkers zich
duidelijker ging aftekenen, ontstond de
behoefte aan opleiding en training. De
eisen werden hoger, maar de compen
satie, in salaris en tijd bleven achter,
aldus de Vereniging van Werkers in de
Kinderbescherming.
Thans, ruim 15 maanden na het, door
een commissie van de nationale fede
ratie van kinderbescherming opgestelde,
rapport Haeck, is nog steeds niet be
kend hoe de minister tegenover dit rap
port staat. Er is, volgens de Vereniging
van Werkers in de Kinderbescherming,
een grote onduidelijkheid in het salaris-
beleid te constateren. Vanuit beleids
standpunt acht ze deze gang van zaken,
gebrek aan uniformiteit en zekerheid,
noodlottig voor het geheel der kinderbe
scherming.
Boek van ds. Telder
veroordeeld
De particuliere synode van de Gere
formeerde Kerken (vrijgemaakt) in
Brabant, Limburg en Zeeland heeft het
boek van de Bredase (nu emeritus) pre
dikant ds. B. Telder veroordeeld. De
eenheid in de leer wordt er door ver
broken. Ds, Telder schreef over „Ster
ven en dan..,?" Ook de kerkeraad van
Breda die steeds zijn vroegere predi
kant heeft verdedigd viel onder het oor
deel. Predikant en kerkeraad worden
gemaand „haastig weer te keren tot het
onderwijs en de troost van het Woord
Gods."
Vooral werden bezwaren ingebracht
tegen het feit dat deze predikant in zijn
boek spreekt van een tussentoestand tus
sen dood en opstanding. Door de kerke
raden van Bedum cn Hoogeveen werden
indertijd bezwaren bij de kerkeraad in
gebracht. Toen Breda er niet op inging,
werd de classis waartoe de kerk van
Breda behoort ingeschakeld Nog niet
evreden met de uitspraak van deze
classis werd de particuliere synode om
sen uitspraak gevraagd.
In de uitspraak wordt van ds. Telder
en de kerkeraad van Breda geëist dat
zij hun leedwezen betuigen over het feit
dat ds. Telder zijn ..afwijkende menin
gen" heeft vertolkt in een boek en niet
leeft voorgelegd aan de kerkelijke ver
gaderingen. Dit leedwezen zal schrif
telijk moeten worden ingediend bij de
volgende particuliere synode.
Wat er gaat gebeuren als zowel deze
predikant als de kerkeraad dit weigeren
is nog niet bekend. Naar alle waar
schijnlijkheid zullen zij beroep aanteke
nen bij de generale synode, die dan de
ze kwestie op hoog niveau moet be
handelen.
Luister nu eens goed naar me, poes", zei ik.
Dat sloeg eigenlijk nergens op, want poes is een
volwassen kater met een serieuze naam. Maar
ik had aan die naam nooit kunnen wennen en
dus volhardde ik met hem domweg poes te noe
men. Tot ergernis van Jozef want zo heet
hij en van de kinderen. Eigenlijk hield tk met
van Jozef, hoewel ik hem altijd trouw zijn natje
en droogje had gegeven. Omgekeerd hield hij
ook niet echt van mij. omdat hij maar niet be
grijpen kon dat ik zijn gefleem langs mijn be
nen eng vond.
Maar nu ik tegen hem zei, dat hij eens goed
naar me luisteren moest, bleek hij toch voor rede
vatbaar en ging zij het niet van harte op
de vensterbank zitten.
„Ik luister", zei hij.
„Wil. dat is fijn. Ik weet dat je verliefd bent
op de lapjeskat van hiernaast, maar van een ro
mance kan dit jaar echt niets komen. Je moet
je liefde maar sublimeren".
„Zo. Was er nog meer?" Zijn snorharen tril
den van opkomende drift.
„Doe nu niet direct zo vervelend. Je weet toch
dat er nare dingen zijn gebeurd met die honds
dolheid. Daarom mogen honden en poezen nog
steeds niet los lopen".
„En moet de lapjespoes dan dit jaar maar
geen jongen krijgen? Dat is toch niet normaal?"
,£anik nou niet zo. Wou je soms liever dood
geschoten worden? Je weet dat de brigadier het
met plezier zal doen. Bovendien weet je ook dat
we al f 15 boete hebben gehad omdat de hond
hem piepte. Ik heb er genoeg van". De kater
keek me aan of ik de lapjespoes was, flemerig
en veroverend tegelijk.
Jsaten we afspreken, dat als de brigadier jul-
lo.&taug.els
en
lie bekeurt ik er zelf een tientje bijleg. Hè toe,
ja? Je moest eens weten hoe ik me voel".
,Jstel je niet aan. Trouwens de lapjespoes mag
ook niet naar buiten. Je bereikt dus niets als je
toch de benen neemt, bedenk dat wel".
Hij keek met verliefd-lodderige oaen naar bui
ten en fluisterde innig: „O, lieve, lieve lapjespoes,
waar ben je?"
Toen sprong hij hooghartig van de vensterbank
en sindsdien heerst er tussen hem en mij een
koude oorlog. Om mij te treiteren doet hij over
al kleine plasjes, die adembenemend stinken. En
dan kan ik liters eau de cologne sprenkelen, hele
bussen luchtverversingsmiddel leeg spuiten, het
blijft stinken. Dan kan ik hem in de kelderkast
opsluiten en uren de ramen open zetten, zodat
we allemaal met de bloemen op onze neus lo
pen, de stank blijft. De atmosfeer in ons huis
wordt met de dag walgelijker en armoediger.
Vandaag heb ik mij voor mijn kater vernederd
door weer tegen hem te praten.
,£eg poes", begon ik timide.
,Jtiep je?" vroeg hij ongeïnteresseerd.
,Ja, ik riep. Dit kan zo niet langer".
,,'t Wordt een beetje benauwd hè?" zei hij cy
nisch.
„Ik ben het zat. Als jij niet ogenblikkelijk op
houdt met dat bunzingachtige gedrag van je,
laat ik je afmaken. Ben jij mal. Je bent ver
liefd, nou en?! Dacht jij dat de liefde altijd maar
een zaak was van hupfalderiere? Nee, de liefde
vraagt soms zware offers en zelfverloochening".
,J»lens je bent niet wijs. Laat dit je gezegd
zijn: bij katers is de liefde uitsluitend een zaak
van hupfalderlere. Offers? Waanzinl" Hij blies
venijnig.
„Goed, goed", suste ik. „Maar ik heb toch niet
bedacht dat je binnen moet blijven? Dan is het
toch onredelijk, dat jij maar blaast en krabt en
het hele huis hier vergiftigt van de stank. Zelfs
die vervelende brigadier kan er eigenlijk niets
aan doen; hij volgt ook maar orders op als hij
schiet of bekeuringen uitdeelt".
Hij begon zachtjes te snikken. Wie is er dan
verantwoordelijk voor deze katonterende maatre
gel?". vroeg hij verdrietig.
„De minister van volksgezondheid natuurlijk".
Zijn tranen verdwenen. Nog nooit heb ik een
kat zo minachtend zien kijken. Zijn ogen glom
men groen van haat toen hij zei: „De minister.
En wat weet een minister van de liefde? Wat
weet een minister van verlangen naar een lap
jespoes?"
„Ik vrees Jozef", om hem te troosten gebruik
te ik zijn echte naam, „Ik vrees dat de minister
er niets vanaf weet".
En ik dacht erbij: bovendien vrees ik, dat de
minister niet weet in hoeveel huizen van ons zin
delijke vaderland het tegenwoordig stinkt
MINK VAN RIJSDIJK
